Na de dramatische eerste poging van mijn journeyman (één wedstrijd in Slowakije en ontslagen! En ook nadien verging het mij niet beter in Griekenland

) een nieuwe poging:
De Slowaakse Doorbraak
Het lot wilde dat dezelfde club - Spartak Myjava - mij opnieuw een kans gaf. Deze keer halverwege het seizoen, een club zonder geld, zonder spelers, en staand op plek 14. Pure overlevingsmode dus.
Plek 14 werd plekje 13, maar het bestuur was tevreden genoeg voor een contractverlenging. Maar door het gebrek aan middelen was er werkelijks niets mogelijk. Doel was het seizoen overleven en dan een nieuwe uitdaging zoeken... Dat leek te lukken, tot FK Železiarne Podbrezová aanklopte richting het einde van het seizoen Een reeksgenoot op plekje 6 met meer ambitie én meer middelen. Geen moeilijke keuze.
Seizoen afgemaakt en met wat goede transfers en huurlingen bouwde ik een ploeg die afgetekend kampioen werd. Mijn eerste prijs (én promotie) van deze journeyman was binnen! Het seizoen erna in de hoogste divisie ging verrassend soepel. Geen Europees voetbal, maar we zaten zowat het hele seizoen stabiel tussen plek 6 en 8.
Het Slowaaks Crescendo
Dan kwam de call die elke manager droomt: Slovan Bratislava. Slowakije's grootmacht. Die waren op de sukkel en ik mocht het komen oplossing: Het eerste seizoen betaalde ik leergeld - een te smalle kern kostte ons punten
(in Slowakije is er een erg lange winterstop, dus er zijn veel wedstrijden op korte tijd), maar we haalden de top-3 én wonnen de beker! Europees voetbal was binnen.
Het tweede seizoen bij Slovan werd legendarisch. 82 punten (slechts 2 punten van het record), opnieuw de beker, én een droomrun in de Conference League tot de 1/8e finale tegen Galatasaray.
Duitsland: Hannover's Uitdaging
Gezien alle prijzen binnengehaald waren in Slowakije was het tijd om te vertrekken, ik vertrok transfervrij en verwachtte dat de ploegen voor mij in de rij zouden staan: Dat viel tegen... Uiteindelijk kwam ik terecht bij Hannover in de 2. Bundesliga. Drie seizoenen lang dacht ik te promoveren, maar dat was lang niet zo makkelijk als verhoopt... Drie keer een zwakke start die ons opbrak ... In het eerste seizoen grepen we hierdoor net naast de promotie play-offs en eindigden we op plek 4. Op zich geen ramp, het bestuur was zeer tevreden en wat maakt dat jaartje extra uit? Veel zo te zien, want ondanks dat we de grote titelfavoriet waren bleef het bij een teleurstellende 5e plaats. Gelukkig behield het bestuur vertrouwen in mijn aanpak en konden we in mijn derde seizoen toch de promotie binnenhalen. De titel was evenwel onhaalbaar, Werder Bremen stak er huizenhoog bovenuit.
Nigeria: De Ultieme Test
Maar net toen de Bundesliga wenkte, kwam de meest onverwachte kans: de Super Eagles! Die waren uitgeschakeld in de kwartfinales van de Afrika Cup (door latere winnaar Ivoorkust), en ik krijg de kans om beter te doen. .
Het doel is om de Africa Cup te winnen en op het WK het laatst overgebleven Afrikaanse land te zijn en dan terug de overstap te maken naar het clubvoetbal. Ik kan me de FM editie al niet meer herrineren waarin ik het laatste internationaal managede, maar dat was toen met Guinnee-Bissau en daar heb ik nog warme herinneringen aan!