Pikoe schreef op zaterdag 22 januari 2022 @ 15:57:
Ik probeer er een verklaring voor te vinden waarom dit soort misbruik vaak zo lang onbekend blijft en daardoor lang door kan gaan. Nu zit dat in de cultuur van de setting waar dit plaatsvindt, maar zou het er ook door kunnen komen dat de traditionele media als TV en kranten (die hierover zouden moeten berichten) allemaal erg veel last hebben van precies de bedrijfscultuur die dit misbruik faciliteert?
Nou, kijk eens in dit topic. Specifiek de verwrongen pogingen van een aantal gebruikers om het probleem te verwarren, te derailen, te normaliseren - helemaal door tot aan het aanwijzen van het slachtoffer als zijnde het probleem.
Er is altijd een component van toxisch gedrag binnen menselijke groepsdynamica. Wanneer dat ruimte krijgt volgen er brede rimpeleffecten waarbij toxisch gedrag genormaliseerd wordt, alsmede gecontinueerd kan worden omdat het disproportionele signaal van de actoren van die toxiciteit meer gewicht uit kan oefenen in effect op perceptie / publiek debat.
Waar sprake is van commerciële en/of machtsdynamiek komen daar nog additionele condities en prikkels bij. En dan kan het inderdaad gebeuren dat zich een cultuur vormt binnen setting waar toxiciteit de facto normaal wordt. Ongeacht of het nu uitzonderlijk is of regulier, maar normaal in de zin van gemaskeerd en genormaliseerd.
Normaal is dat zeker niet. Het is ook niet de regel. Het is zelfs niet standaard of normaal de cultuur. Ook niet in die sector. Het is wel zo dat sommige segmenten van sociale geografie meer kwetsbaar zijn.
Die kwetsbaarheid volgt vrijwel altijd uit óf een subjectieve identitaire associatie (bijvoorbeeld, mensen ontlenen eigen identiteit aan vermogen tot expressie van gedrag wat voor hen normaal is en aangetast wordt door collectieve perceptie bij dezelfde of meer extreme varianten daarvan), óf uit correlaties van poortwachters bij dynamiek van macht / belang / beloning / sanctie.
In termen van sociologie, psychologie en culturele antropologie (als terzijde, ook vanuit politieke economie - maar dat ligt meer complex) is inmiddels ruim gekend dat menselijke groepsdynamica disproportioneel kwetsbaar zijn voor grensoverschrijdend gedrag omdat correctie vanuit de dynamiek de facto achter af proces is terwijl actoren van grensoverschrijdend gedrag ondertussen juist positie op kunnen bouwen.
Als terzijde, dat is ook waarom het voorkomt dat mensen met gelieerde predisposities (nurture, nature) vaak associatief verdedigend gedrag vertonend bij aanwezigheid van zulke actoren. De verzuchting van ook positie zoeken en daarbij ogenschijnlijk optimale paden daartoe zoeken / bewandelen.
We zijn gewoon heel erg kwetsbaar voor verstoring. Voor disfunctie. De schadelast daarvan is niet af te schuiven, dat is iets wat best bijzonder is want het staat haaks op perceptie binnen vorming. Consequenties zijn er niet enkel voor het slachtoffer, maar ook omgeving en dynamiek - secondair cumulatieve effecten.
Het is niet dat we allemaal en overal last hebben van hetzelfde zijn of hebben. Maar dat we als groep en individu disproportioneel kwetsbaar zijn voor disproportioneel effect van toxiciteit en toxische actoren omdat we daar te laagdrempelig ruimte voor laten.
Als je dit eens wil aangaan als verkenning van maatschappelijke uitdaging, dan is dat wel een verkenning die verder gaat dan puur die van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Immers, dat is verstoring die volgt uit het kunnen nestelen van allerlei varianten van toxisch gedrag binnen patronen van samenleving en sociale weefsels.
Een goed startpunt daarbij is het werk van de socioloog Charles Derber, Amerikaanse context, maar aangezien de Nederlandse sociologische dynamiek de Amerikaanse historisch consistent op de voet volgt is dat misschien juist extra nuttig - immers, we internaliseren patronen die daar reeds bestudeerbaar zijn.
https://www.goodreads.com...71430-sociopathic-society
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.