Ahrnuld schreef op donderdag 26 augustus 2021 @ 12:57:
[...]
Ik zit me nu oprecht af te vragen of iedereen zijn/haar partner ontmoet door te 'flirten' en te 'versieren', dat lijkt me sterk. Mijn relaties zijn in elk geval niet zo ontstaan. Het geeft me een beetje het gevoel dat ik iets verkeerd doe of in elk geval dat mijn leven blijkbaar erg afwijkt van dingen die jij en anderen hierover posten.
Hoe kom je überhaupt in een situatie waar je iemand 'versiert' als je dan zo'n cursus hebt gevolgd? Of heeft het tot doel om zo'n irritante man te worden die vol testosteron vrouwen in de nek gaat hijgen in het uitgaansleven?
Want ik betwijfel of je als man, wanneer je zelf niet zo bent, heel erg blij bent met de vrouwen die zichzelf in die situatie plaatsen en daar positief op ingaan.
Ik snap ook oprecht niet waarom @
prodesk zo blijft hangen op het flirten en versieren. Meermaals is al genoemd dat het "vrouwen oppikken in de kroeg" lang niet de enige manier is om een relatie te beginnen, maar daar wordt domweg niet op in gegaan.
[...]
Dit betwijfel ik. Om gelijkheid of onderdrukking op welk vlak gaat het hier precies?
Nou, kijk eens even naar de talking points. De problemen zijn mannen die niet mans genoeg zijn, maar tegelijk ook vrouwen die alleen voor aantrekkelijke mannelijke mannen gaan. Tegelijkertijd gaat het over "geforceerde gendergelijkheid". Er is geen touw aan vast te knopen, behalve de rode draad: we moeten terug naar een systeem waar elke man een mannelijke man is, die de vrouw "krijgt" die hij "verdient".
Want met betrekking tot het topic gaat het over gelijkheid in relaties, en dan juist over een 'kansarme' groep. Zij constateren een ongelijkwaardigheid en voelen zich zo machteloos om daar iets aan te doen dat het tot extreme uitwassen komt, en ondanks dat ik de bronnen en argumentatie van Harm_H erg zwak vindt, zie ik de ongelijkwaardigheid die hieraan ten grondslag ligt hier ook wel om mij heen.
Mwoah, in hoeverre zie je hier ongelijkwaardigheid verder dan biologische en sociale werkelijkheden?
Ja, er zijn lelijke, sociaal onhandige mannen met een slechte jeugd. Is altijd zo geweest, en zal altijd zo blijven. En die hebben inderdaad niet dezelfde kansen op de relatiemarkt.
Maar dat geldt voor vrouwen ook. In mindere mate wellicht, zeker in de context van een simpele hookup ipv een relatie "van betekenis", maar een dikke vervelende vrouw met een neus als een mango zal ook niet hetzelfde makkelijke datingleven hebben van een knappe fitte 24 jaar oude vriendelijke kleuterjuf.
Waar komen deze mensen nou tegen in opstand? Tegen oneerlijke idealen die vanuit diverse industrieën gepropageerd worden in marketing? Tegen industrieën die de voedselvoorzieningen volstampen met glucosestroop, met alle problemen voor de algemene volksgezondheid voortkomend uit obesitas, waaronder verminderde aantrekkingskracht richting anderen?
Nee, het is de schuld van de vrouwen die hun niet willen. En van mannen die geen echte mannen zijn, en vrouwen die geen echte vrouwen zijn.
Er wordt gepropageerd dat de ongelijkheid zit in de behandeling van gelijkwaardige mensen, maar de oneerlijke doch niet te ontkennen waarheid is dat mensen op dat vlak domweg niet gelijkwaardig zijn. Mensen zijn individuen, met eigen wensen, voorkeuren, en wilsbekwaamheid. Niemand is een ander iets verschuldigd op basis van principe. Er is geen wet dat elke man recht heeft op een vrouw die voldoet aan al zijn eisen.
Interpersoonlijke relaties zijn gebaseerd op wederzijdse interacties, niet op de wensen van één partij.
Serieus; waar zou de plicht er moeten zijn om hen te helpen die zichzelf niet willen helpen, hen te voorzien van hetgeen ze willen zonder daarbij rekening te hoeven houden met wat anderen willen?
Ik heb ook aan de grond gezeten, meermaals, op diverse manieren. Fysiek, emotioneel, financieel, vaak meerdere tegelijk. Ik heb ook periodes gehad dat ik niet de liefde kon vinden in het leven waar ik verschrikkelijke behoefte aan had. Maar nooit sinds mijn vroege puberteit heb ik gedacht dat me iets verschuldigd was, door wie dan ook. En McGrr in de vroege puberteit was op diverse vlakken een achterlijk kind, daar heb ik gelukkig van geleerd.
Deze mensen willen geen hulp, ze willen zichzelf niet verbeteren. Ze willen een realdoll die voor ze kookt, zonder dat ze daar zelf veel voor in de schaal hoeven te leggen. En dat is domweg niet realistisch.
Dan kan je zeggen, vroeger toen vrouwen nog onderdrukt werden en geen kans op een succesvol individueel leven hadden, toen was het beter, want toen regelden mijn ouders wel gewoon dat ik een meisje een dorp verderop kon trouwen op haar zestiende, en kende ze haar plek, dus feminisme is fout. Maar daar ga ik niet in mee. En dát is het soort onderdrukking waar ik op doel.
Deze mannen ondervinden dat hun eigen concurrentiepositie niet gebaat is bij sociale ontwikkelingen richting diversiteit en gelijkheid, en voelen zich daardoor bedreigd. Dat is precies waarom extreemrechts gedachtegoed zo makkelijk wortelt bij deze gefrustreerde groep.
Ongelijkwaardigheid is een natuurlijk gevolg van menselijke diversiteit. Zeker indien het om romantiek en intimiteit gaat. Tenzij we inderdaad teruggaan naar arranged marriages, maar dan gaan er weer hele andere ongelijkheden spelen, en ik weet eigenlijk wel zeker dat we dát als samenleving absoluut niet moeten willen.