Na bijna 60 uur heb ik gisteren de credits voorbij zien rollen voor het basis spel (DLC moet ik nog openen, baasje ervoor al verslagen)
Heb veel geleerd:
1. Doorzettings vermogen, adapteren, leren
2. Dit spel is niet relaxed, kan stress geven of zelfs rage quits veroorzaken
3. Dit soort spellen zijn niet voor mij, want in mijn levensfase (halverwege het leven) heb ik helaas niet meer de snelle hand - oog coordinatie dat ik op een milli seconde een slag van een monster kan ontwijken en ik dus met geluk en beetje wijsheid me erdoorheen worstel.
4. Mods helpen je gelukkig verder! Ja ik weet het, dit wordt gezien als cheating... maar zonder hulpmiddelen had ik never nooit sommige bazen kunnen verslaan en tegelijk een beetje van het spel kunnen genieten...
Genieten is voor mij niet 100x dezelfde mafkees proberen te verslaan en die power moves heeft die zelfs door sommige mods niet worden afgevangen. Kortom sommige baasjes hebben one shot moves die ik absoluut niet kan waarderen..
Slechtste voorbeeld was Rykard, Lord of Blasphemy, heb heel veel spelletjes gespeeld in mijn leven, maar zon belabberde baas heb ik nog niet mogen meemaken.
Ik kan alleen maar respect hebben voor de mensen die hiervan genieten en ook zo goed zijn dat ze in 20 pogingen zon baas dood hebben. Want wie wil nou 100x dezelfde baas aanvallen (Ook als je max lvl bent...)
Snel weer terug naar Diablo 4, want daar ben ik gelukkig nog niet te oud voor