Advies vooraf: Het slimste is om je werkrelatie te zien als een zakelijke overeenkomst, want primair is het enkel een zakelijke overeenkomst.
Een vorige werkgever zei tegen mij, nadat ik de arbeidsovereenkomst had getekend: "Laten we hopen dat we het contract nooit nodig hebben, want dat betekent dat de relatie goed is."
Zelf heb ik het heel erg naar mijn zin bij mijn huidige werkgever, maar als ik betere kansen krijg zal ik die zeker overwegen.
Tot hier heb ik helemaal begrip voor jouw aanpak, je wil weten met wie je te maken krijgt.
Zelf wil ik ook graag weten wie er in het team komt waarin ik zit.
Mijn leidinggevende, heeft ook niet altijd helder wat het team nodig heeft en dan worden we ook wel geraadpleegd.
Of gevraagd om deel te nemen aan het sollicitatiegesprek.
Ik bel altijd met de vorige werkgever.
Je hebt hopelijk wel eens van de GDPR gehoord, toch? Daarin staat dat je enkel persoonsgegevens mag verwerken als je voldoet aan tenminste 1 van de 6 uitzonderingsgronden.
Ik kan je met enige zekerheid melden dat een sollicitatie aan geen van de 6 uitzonderingsgronden voldoet.
En vaak hoor ik dan dat de werkgever vond dat hij niet voldoende gewaardeerd werd en het vertrek grote gevolgen zou hebben voor het vorige bedrijf.
Ik heb heel vaak dergelijke verhalen gehoord.
Degene waar ze vanaf wilden: "Deze jongen werkt echt heel hard, in drukke perioden werkt hij zonder zeuren over en hij zorgt nooooit voor problemen."
Degene die ze wilden houden: "Het is een aardige jongen, hij heeft zoveel tegenslagen gehad. "Hij doet erg zijn best en inderdaad deze maand heeft hij zich maar 16 keer verslapen.
Dat zijn dus de werknemers die je niet wilt hebben.
Of juist wel, want een werkgever wil zijn gans met de gouden eieren niet verliezen.
Hij zal er dus veel aan doen om deze niet te verliezen.
Echter sterkt jouw beeld als werkgever mij wel in mijn overtuiging.
Dat zorgt er ook voor dat werknemers steeds minder loyaal zijn naar hun werkgevers, als puntje bij paaltje komt naaien werkgevers hun werknemers gewoon.
Als jij bij me komt voor een baan en zegt dat je erg ongelukkig bent bij je huidige werkgever maar dat je de tijd wilt hebben om de zaak goed achter te laten, heb je bij mij een groot aantal plusjes achter je naam.
In je eigen tijd, op je eigen manier. Respect voor jezelf is belangrijker dan respect voor welke werkgever dan ook.
Zelf laat ik mij tijdens een sollicitatie nooit negatief uit over een vorige werkgever, ook niet dat de werkgever mij ongelukkig maakt(e).
Zelfs die vreselijke werkgever waar ik een jaar met zoveel tegenzin naartoe ging, kwam niet negatief aan bod.
Dat beschreef ik altijd als een zeer dynamisch bedrijf, wat een politiek correcte wijze was om te zeggen dat de meeste mensen na een paar maanden huilend wegrende.
Mijn reden voor de sollicitatie was altijd: "Ik ben op zoek naar een nieuwe uitdaging."
Bij dat vervelende bedrijf hield ik mij exact aan de opzegtermijn zoals in het contract stond:
Een kalendermaand, dus de laatste dag van de kalendermaand mijn brief overhandigd.
Toen mij de vraag werd gesteld: "Hoe zie je de overdracht voor je?", antwoordde ik: "Deze maand heeft 20 werkdagen, daarin moet het gebeurd zijn en als ik eerder klaar ben.... neem ik verlofdagen op."
Bij een andere werkgever zat ik daar heel anders in en heb dan ook direct toen ik het wist ontslag aangevraagd.
In overleg met die werkgever en mijn nieuwe werkgever een periode afgesproken en toen was het goed.
Maar in ieder geval geeft een arbeidsovereenkomst een goede basis voor de overdrachtsperiode.
Iedereen mag een mening hebben over onderwerpen. Maar het hoeft niet.