redwing schreef op woensdag 22 april 2020 @ 11:51:
[...]
Oh, maar zo bedoelde ik het ook niet. Ik probeer vooral duidelijk te maken dat de groep waar we het nu over hebben weliswaar ouder zijn, maar veelal wel nog wat jaartjes mee hadden gekund. Zelfs degenen met onderliggende ziektes.
Okee, prima. Wat ik bedoelde is dat ik graag de cijfers wil zien. Prima dat je dingen duidelijk wil maken, maar verdraai mijn woorden dan niet om jouw punt te maken, daarmee vertroebel je de discussie om je eigen standpunt meer rechtvaardig en redelijk te laten lijken.
Mijn standpunt heb ik volgens mij voldoende onderbouwd, juist vanuit het perspectief van oudere mensen. En juist mensen met onderliggende aandoeningen (vooral ook <70) kunnen nog heel wat jaartjes mee. Ik zeg absoluut niet dat we mensen aan hun lot over moeten laten of maar door moeten laten gaan, daar ben ik fel op tegen. Waar ik wel voor uit wil kijken is dat mensen noodgedwongen in isolatie zitten en in isolatie sterven. Dat gaat namelijk gebeuren op grote schaal als dit nog een jaar duurt. Dus daar moet echt naar worden gekeken in de breedste zin van het woord. Je leest nu al enorm schrijnende verhalen over mensen die hun stervende familie niet meer kunnen zien. Dat gaat enorm veel erger worden de komende tijd.
Het is niet zozeer het verdraaien van je woorden alswel 2 dingen combineren die heel veel met elkaar te maken hebben. Zolang we hier zorgen voor een goed vangnet valt het met die zelfmoorden wel mee. Die zullen alsnog wel omhoog gaan, maar afhankelijk van wat de regering doet kan dat heel erg meevallen.
Je verdraait wel woorden. Je brengt causale verbanden aan in mijn verklaring die er niet zijn waarmee je het debat vertroebelt en waarmee je mijn mening (die dus anders is) minder sympathiek laat lijken. Verder zie ik graag een bron voor dat het hier wel mee zou vallen met die zelfmoorden, volgens mij weten we dat nu helemaal niet. Vind ik nogal een gevaarlijke aanname. Wel degelijk iets om rekening mee te houden en om sneller/meer cijfers te verzamelen. Ook over depressies, huiselijk geweld en de gevolgen/verergering daarvan, etc. Pas als we een volledig beeld hebben van de hele situatie kunnen we goed onderbouwde keuzes maken, waarmee ik nu niet zeg wat die keuzes zullen of kunnen zijn, maar puur dat we nu te weinig weten waar we uit (kunnen) kiezen.
En ZZP'ers, laten we wel wezen, daarvoor zou er allang een verplichting moeten zijn voor een vangnet (verzekering) . Ze concurreren met bedrijven die aan allerlei regels moeten voldoen en daarmee standaard duurder zijn. ZZP'ers wil je echt wel hebben, maar dan wel op een eerlijke en gezonde manier en dat is momenteel niet het geval. En dat is dan ook gelijk de reden dat er zoveel zijn, want voor bedrijven zijn ze stukken goedkoper en het risico ligt volledig buiten het bedrijf.
Precies, het hele zzp-verhaal is nu al verziekt doordat bedrijven zzp'ers inzetten alsof het werknemers zijn (PostNL) en hen zelfs dwingen om zzp te werken. Daar moet iets aan worden gedaan want in feite is het een vorm van belastingontwijking van de werkgever ten koste van zowel de maatschappij als de werknemer. Bij andere zzp'ers en kleine bedrijven zit dit anders natuurlijk maar dan nog is het onverzekerde aspect raar, het brengt een soort splitsing aan in de samenleving die deels kunstmatig is, zeker in een wereld waar veel zzp'ers hetzelfde doen als mensen in loondienst. Overigens zorgt mijn voorstel qua ontslagrecht er sowieso voor dat dit meer met elkaar in lijn komt.
Tja, alleen hoe wil je dat betalen als je mensen makkelijker kunt ontslaan? Je krijgt dan meer kosten aan WW en basisinkomen, maar minder inkomsten doordat er meer werkeloosheid is. Wil je dit ooit in kunnen voeren zal er veel meer moeten veranderen en zal de belasting veel meer op produktie/bedrijven moeten vallen en niet op inkomsten.
Op dit moment hebben we financieel veel grotere problemen en hogere kosten dan er zouden komen bij het invoeren hiervan. Verder zijn er al eerder berekeningen gedaan over het basisinkomen die je op allerlei plekken terug kunt vinden. Plus dat er dus extra heffingen op vermogen zouden komen, dat gaat ook om grote hoeveelheden geld.
Ik zie niet in hoe je die zekerheid vergroot. Veel mensen leven aan de hand van het salaris dat ze hebben en zal terug moeten naar een basisinkomen/WW hoe dan ook een stap terug zijn en zorgen dat ze problemen krijgen. Dat wil je dan ook alleen maar doen als het strikt noodzakelijk is.
Maar als je mensen niet meer kunt ontslaan gaat het natuurlijk ook fout. Bedrijven veranderen, worden groter of kleiner en daar moet je je op aan kunnen passen. Punt is dat het goed onderbouwd moet zijn en dat niet bij ieder zuchtje tegenwind er mensen op straat staan, ook niet als je een WW of basisinkomen als vangnet hebt.
In feite is de zekerheid al deels een schijnzekerheid vanwege huidige ontslagmogelijkheden. Juist door via een riante WW-regeling naar een basisinkomen terug te gaan heb je een overbruggingsperiode waarmee je tijd hebt om iets nieuws te zoeken. Door een goed basisinkomen dwing je bedrijven ook meer om een goede werkgever te zijn. Immers als ze het echt te bont maken dan ga je er gewoon niet werken, ze zullen dan moeilijker aan personeel komen en lonen moeten verhogen. Met een basisinkomen krijgt de burger in feite meer keuze, je hoeft niet per se ergens te werken voor je basisbehoeftes dus als een bedrijf een rotbedrijf is om voor te werken dan ga je er niet werken.
Het alternatief is dat in een situatie zoals nu er enorme steun naar bedrijven moet gaan ipv dat het bij de mensen zelf uitkomt (in de vorm van zaken als basisinkomen of uitgebreidere WW). En tja, ontslagen worden als je eigenlijk boven je stand leeft is sowieso vervelend, maar dat kan altijd gebeuren, met een veranderd ontslagrecht verandert dat niet. Uitkleding van transitieregelingen e.d. de afgelopen jaren heeft een veel grotere impact als mensen ontslagen worden bijv. door overtallig te zijn of bij faillissementen.
En dat laatste is ook nog een ding: de kans dat een bedrijf failliet gaat is groter als men eerst een gang naar de rechter moet maken om mensen te mogen ontslaan. Dat voorkom je hiermee; men kan sneller mensen ontslaan, en de mensen die worden ontslagen houden onder de streep dankzij meer WW meer geld over dan wanneer ze langer in dienst zouden zijn en dán ontslagen zouden worden. Het bedrijf kan intussen wellicht overleven waardoor de overheid hopelijk niet héél veel meer kwijt is aan WW-uitgaven vs belastinginkomsten dan in de vorige situatie. Maar da's lastig in te schatten en ws niet eens uit te rekenen omdat het zo complex en onberekenbaar is wat er zou gebeuren bij al deze veranderingen.
Ik ben het daar ook grotendeels mee eens, behalve dat versoepelen van het ontslagrecht. Ik zie niet hoe dat voor iemand beter is behalve de aandeelhouders omdat je dan ipv vaste kosten alleen nog maar variabele kosten hebt. En dat is iets dat voor korte termijn goed is, voor lange termijn is het dat juist meestal niet omdat iedere keer mensen ontslaan en andere aannemen niet goed is voor de continuiteit.
Het probleem is dat bedrijven heel vaak krappe budgetten hebben en als ze nul inkomsten zouden hebben binnen een paar maanden zouden omvallen. Dat zie je nu al gebeuren. Dat heeft niets met aandeelhouders te maken, ook niets met of iets een privaat of beursgenoteerd bedrijf is. In verreweg de meeste bedrijven zijn arbeidskosten en loonkoste de hoogste kosten, dus het zou erg veel uitmaken als een bedrijf die kosten snel kan schrappen. Voor de continuïteit is dat inderdaad niet goed, dus een bedrijf zal er alles aan doen om goed personeel te hoeven ontslaan, maar financieel kan die ontslagmogelijkheid wel de redding van het hele bedrijf zijn. Ben het dus helemaal eens met wat jij zegt, maar niet met de conclusie die je trekt eruit. Overigens spreek ik uit ervaring (bedrijf met personeel; zelfs toen het slecht ging wilde ik die echt niet kwijt).
Maar hier kom je weer op het korte termijninzicht doordat aandeelhouders teveel te zeggen hebben. Veel van die nulurencontracten zijn voor mensen die alsnog tig uur per week werken. Net als dat er veel mensen worden ingehuurd (al snel 2-3* zo duur als iemand in dienst hebben) terwijl een bedrijf gewoon voor 5 jaar iemand full-time nodig heeft. Als je iemand zo lang inhuurt had je beter iemand vast aan kunnen nemen en wat je bespaart opzij zetten om te gebruiken als het daarna een jaartje minder gaat.
Maar hoe je dit kunt aanpakken weet ik zo ook niet, het lijkt mij dat dit inherent is aan aandelen hebben en aandeelhouders toestaan.
Ben ik het mee eens! Echter het invoeren van een basisinkomen en verbeterd WW zorgt ervoor dat werknemers niet zo snel een nuluren/flexcontract hoeven te pikken. Soms mag je niet eens ergens anders werken volgens dat contract terwijl je misschien maar 2 uur werkt in een week. Basisinkomen geeft de burger de mogelijkheid om nee te zeggen tegen zo'n contract. Als werkgever maak je jezelf onpopulair ermee. Vanuit ervaring in mijn omgeving zie ik dat mensen echt alleen ja zeggen tegen zo'n contract als ze niets anders kunnen krijgen.
Maar, uiteindelijk zijn wij het grotendeels wel eens, behalve dat ik het versoepelen van het ontslagrecht totaal niet als gewenst zien. Ja, het moet mogelijk zijn mensen te ontslaan, maar wel met een heel goede onderbouwing. Met versoepeld ontslagrecht wordt er veel meer korte-termijn gepland en dat is iets waar ik echt op tegen ben. Voornaamste moet juist de langere termijn zijn, en van daaruit bekijk je wat er op korte termijn moet gebeuren en niet andersom.
Als eigenaar van een bedrijf zeg ik dat dat niet zo is. Je moet altijd qua liquiditeit sowieso denken op korte termijn, maar qua strategie juist op lange termijn. Je probeert dat zo in te richten dat je korte termijn altijd stabiel is, en als dat niet lukt bijvoorbeeld doordat je nieuwe contracten / verlengingen contracten van klanten etc. misloopt (B2B) of doordat je ineens minder klanten hebt door coronavirus (B2C), dan moet je snel maatregelen nemen, tenzij je de luxe van een riante buffer hebt.
Zo'n buffer hebben is nog steeds heel verstandig en slim omdat dat je continuïteit ook verbetert, ook op de korte termijn. Dus daar streef je naar, helaas is in veel gebieden de concurrentie groot en zit je met een korte termijn liquiditeit die je continu in de gaten moet houden.
Qua aandeelhouders zie je dat veel kleine bedrijven gewoon 100% of grotendeels van de oprichter zijn (eenmanszaak met personeel of BV), wat grotere bedrijven hebben vaak meerdere aandeelhouders (BV), en de megabedrijven zoals KLM hebben publieke aandeelhouders (NV). De grootste problemen qua kortetermijnstrategie zie je bij publieke bedrijven. En dan niet eens per se de aandeelhouders maar eerder bestuurders die heel graag hun bonus krijgen die vaak op kortetermijndoelen is ingericht.
Ik zie verder niet echt in wat je als overheid kunt doen aan hoe grote bedrijven worden bestuurd, behalve wellicht het ontwikkelen van wetgeving die vooraf bepaalt hoeveel aanspraak je maakt op crisisgeld, bijvoorbeeld afhankelijk van beloningsbeleid bestuurders en dividendbeleid aandeelhouders. Is dat allemaal heel korte termijn met hoge beloningen dan maak je heel duidelijk vooraf mbv wetgeving dat je daarmee ook akkoord gaat met minder geld in crises. Moet je eens kijken hoe snel men dan het beleid gaat aanpassen
Hoe dan ook, het ultra-korte-termijn kijken is een probleem dat je niet zomaar even oplost. Bedrijven zijn onderling enorm verschillend qua bestuur. Vandaar mijn focus ook met name op de werknemer en ervoor zorgen dat zij meer zekerheid hebben. En nogmaals: nu kun je naar de rechter gaan om ontslagrecht te vragen in moeilijke omstandigheden. Dat kost tijd en geeft des te meer onzekerheid aan beide kanten. Dit versoepelen maar WW (fors) verbeteren is echt onder de streep heel duidelijk beter voor werknemers.
Overigens zou je huidige regels over ancienniteit bij ontslag in stand kunnen houden, dat geeft ook weer meer zekerheid aan werknemers, zeker als ze er al langer werken, en waarborgt dat men niet zomaar voor de grap even mensen gaat ontslaan.
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.