Thuiswonende kinderen op latere leeftijd

[Verwijderd]

Hahn schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 13:43:
[...]

Je beantwoordt mijn vraag niet. Waarom vind jij het blijkbaar zo verschrikkelijk dat er mensen zijn die tot hun 30e bij hun ouders wonen?

Verschrikkelijk is het zeker niet, maar er heerst toch wel een stereotype van mensen die lang thuis wonen. Zoals bij stereotypen kloppen die niet voor iedereen, maar ik ken genoeg mensen die er echt wel baat bij zouden hebben gehad als ze eerder uit huis waren gegaan.

Verder is het natuurlijk ook geen probleem als je ouders en jezelf geen bezwaar hebben tegen thuiswonen, echter zie je steeds vaker dat men niet anders kan door gebrek aan inkomen. Dat is kwalijk.

Enerzijds betekent dat dat jongvolwassenen in een economisch klimaat zitten waar ze vaak niet op hun eigen benen kunnen staan. Anderzijds betekent het ook dat die jongvolwassenen die niet op hun ouders kunnen terugvallen, om welke reden dan ook, op een nog hardere achterstand gezet worden.

[MeNTaL_TO]

pennywiser schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 13:42:
[...]

De vraag komt geheid in je leven, tot wanneer heb jij thuis gewoond? Maar tijden zijn veranderd denk ik, gezien jouw onbegrip.

Ik draai het even om, ik ben nu 45 en de kans bestaat dat mijn moeder weer bij mij in komt wonen, moet die zich dan schamen omdat ze weer bij mij in woont?

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Verwijderd]

MeNTaL_TO schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:53:
[...]

Ik draai het even om, ik ben nu 45 en de kans bestaat dat mijn moeder weer bij mij in komt wonen, moet die zich dan schamen omdat ze weer bij mij in woont?

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Zij hoeft zich niet te schamen.

De maatschappij mag zich wel schamen dat er blijkbaar geen goede zorg is om iemand zoals je moeder te helpen zonder terug te hoeven vallen op haar kinderen. Als je moeder geen kinderen had gehad, wat had ze nu dan moeten doen?

Behalve natuurlijk als jullie bewust gekozen hebben voor mantelzorg, dan heb ik niks gezegd.

[worldfastest]

eL_Jay schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:28:
[...]

Ik heb medelijden met je kinderen want je staat blijkbaar niet voor ze klaar als hun relatie knapt en ze dakloos worden.

Regio ZO Brabant. Velen wonen thuis en mij (31)lukt het ook niet om te kopen met >3k bruto p.m. (900 euro huur voor 70m2 buiten de stad maakt flink sparen lastig). Erg lastig om 250k hypotheek te krijgen met 1 inkomen.

Wat een aannames.. er zijn altijd uitzonderingen. Ze zijn altijd welkom maar ze moeten wel proberen op hun eigen benen te staan. Je geen medelijden met mijn kinderen te hebben. Zijn gelukkig, hebben een eigen mening en zelfstandig genoeg om zich te redden. Zie genoeg voorbeelden waar dit niet zo is omdat papa/mama ze niet los durven laten en hun handje vasthouden tot hun 30ste...

En weer.. allemaal reacties die in problemen denken en niet oplossingen. Dat is wat mis is tegenwoordig. Alles de schuld van iemand anders. Zelfstandigheid is ver te zoeken als ik sommige reacties lees. Boven de 21 ben je volwassen genoeg om oplossingen voor je problemen te zoeken. Dit kan met hulp maar uiteindelijk ben je zelf volwassen/verantwoordelijk genoeg om dat zelf te doen.

[MeNTaL_TO]

Verwijderd schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:56:
[...]


Zij hoeft zich niet te schamen.

De maatschappij mag zich wel schamen dat er blijkbaar geen goede zorg is om iemand zoals je moeder te helpen zonder terug te hoeven vallen op haar kinderen. Als je moeder geen kinderen had gehad, wat had ze nu dan moeten doen?

Behalve natuurlijk als jullie bewust gekozen hebben voor mantelzorg, dan heb ik niks gezegd.

Bewust zeker niet, maar vader heeft een indicatie, die komt dus met voorrang in een zorgtehuis (wachtlijst van een paar maanden), mijn moeder wil in hetzelfde zorgtehuis gaan wonen, alleen is er daarvoor weer een wachtlijst van X maanden (geen idee omdat er geen uitspraken over gedaan worden door dat zorgtehuis. Bovendien hebben ouders nu een koopwoning die verkocht moet gaan worden zodat ze niet en een hypo en huur moeten betalen.
Dan kom er pas achter hoe krom dingen in Nederland geregeld kunnen zijn, maar goed, in Duitsland is het nog een grotere ramp, dus wellicht valt het hier wel mee.

[mugenmarco]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
En weer.. allemaal reacties die in problemen denken en niet oplossingen. Dat is wat mis is tegenwoordig. Alles de schuld van iemand anders. Zelfstandigheid is ver te zoeken als ik sommige reacties lees. Boven de 21 ben je volwassen genoeg om oplossingen voor je problemen te zoeken. Dit kan met hulp maar uiteindelijk ben je zelf volwassen/verantwoordelijk genoeg om dat zelf te doen.

Ja want Autisme hebben is natuurlijk je eigen schuld, ziekte of stoornissen in de familie en langer thuis blijven om ervoor te zorgen is natuurlijk je eigen schuld. Uiteindelijk sterk genoeg in je schoenen staan maar alsnog geen woning krijgen door de puinhoop op de woningmarkt is natuurlijk je eigen schuld.

Natuurlijk mag je je ongenoegen uiten, maar hou het s.v.p. wel binnen de fatsoensnormen.

[ Voor 6% gewijzigd door defiant op 17-08-2019 21:03 ]

[PilatuS]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 09:49:
Elitair geklaag? Zie hier nogal wat frustratie van mensen.

Ik heb altijd gewerkt voor mijn geld vanaf mijn 12de. Eerste flatje in een achterstandswijk gehuurd samen met mijn broer. Daarna samen met mijn broer een huisje gekocht (met veel achterstallig onderhoud) omdat het anders niet betaald kon worden.

Tegenwoordig wil iedereen een iPhone X, een 60 inch tv, op vakantie en dure merk kleding als 20 jarige. En maar klagen dat ze een studieschuld hebben. Prioriteiten stellen..

Je bent wel heel erg van het zwart/wit of niet ?

Je pakt het ene uiterste en dan het andere uiterste. Dat er nog een complete wereld aan grijs tussen in zit lijk je niet te zien. Verder wat je stelt in de TS is allemaal veel te makkelijk gedacht en gaat ook uit van extremen. Er zijn hondereden verschillende situaties waarbij wel of niet uit huis kunnen anders is.

[worldfastest]

Laatste reactie aangezien er hier mensen zijn die direct beginnen te schelden. Blijkbaar lastig voor mensen om een inhoudelijke discussie te voeren.

Er zijn uitzonderingen natuurlijk. Zoals mensen met een handicap. Als je het RTL stuk had gelezen ging het daar om gezonde mensen waarvan de ouders hun kind liever eerder dan later uit huis willen.

En sommige negatieve reacties hier maken mijn punt al voor me.

[mystic]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
[...]
Wat een aannames..

Gelukkig ben jij zelf een begripvol persoon die absoluut niet zijn eigen mening op de gehele wereld projecteert en nergens een vooroordeel over heeft

Laten we het niet persoonlijk maken.

[ Voor 14% gewijzigd door defiant op 17-08-2019 21:06 ]

[Piet_Piraat7]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 15:39:
Laatste reactie aangezien er hier mensen zijn die direct beginnen te schelden. Blijkbaar lastig voor mensen om een inhoudelijke discussie te voeren.

Jammer inderdaad, wat een heftig emotionele reacties. Ben het er wel mee eens dat het goed is voor je ontwikkeling als je voor je 30e het huis uit bent, maar helaas laat de huur- en koopmarkt dat in grote delen van het land niet toe.

[Richh]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
[...]


Wat een aannames.. er zijn altijd uitzonderingen. Ze zijn altijd welkom maar ze moeten wel proberen op hun eigen benen te staan. Je geen medelijden met mijn kinderen te hebben. Zijn gelukkig, hebben een eigen mening en zelfstandig genoeg om zich te redden. Zie genoeg voorbeelden waar dit niet zo is omdat papa/mama ze niet los durven laten en hun handje vasthouden tot hun 30ste...

En weer.. allemaal reacties die in problemen denken en niet oplossingen. Dat is wat mis is tegenwoordig. Alles de schuld van iemand anders. Zelfstandigheid is ver te zoeken als ik sommige reacties lees. Boven de 21 ben je volwassen genoeg om oplossingen voor je problemen te zoeken. Dit kan met hulp maar uiteindelijk ben je zelf volwassen/verantwoordelijk genoeg om dat zelf te doen.

Jij denkt dat de oorzaak van thuiswonen 'te zorgzame ouders' of 'te verwende kinderen' zijn.

Ja, die situaties bestaan, meer dan voldoende.

Toch generaliseer je het probleem waar je eigen kinderen in terecht gaan komen net iets te hard. Want als ouder kan jij je kinderen er nu nog op voorbereiden.

Want: het gros van de jongvolwassenen die bij hun ouders wonen, heeft toch echt een financiële reden.

- op kamers wonen, vorig jaar waren er tentenkampen in Groningen en andere steden omdat er überhaupt niet genoeg kamers waren. Huren van 400-500 per maand, kaal, zijn normaal. Waar gaan jouw kinderen dat van betalen? Vroeger kreeg je studiefinanciering, die is er niet meer.

- waarom is die ruimte er niet? Omdat afgestudeerden geen huis meer kunnen kopen en hun kamer bezet houden.

- ook huren lukt niet, met inkomenseisen van 4.5x de maandhuur is een huur van 900+ erg lastig. Zelfs 2 afgestudeerden vinden dat moeilijk.

- Als starter is een modaal inkomen niet gegarandeerd. Ook niet na een jaar of 2. Laat staan een afgeloste studieschuld.
Ik durf wel te stellen dat je 100k mag lenen met een hbo startsalaris plus een gemiddelde studieschuld in combinatie met de huidige, verscherpte hypotheekregels. Aflossingsvrije hypotheken bestaan niet meer. De kosten koper moet je volledig zelf financieren.

En daarna ga je je afvragen of die bouwvallige jaren 30 bovenwoning, 40 vierkante meter, voor 150.000 euro, wel een slimme investeringen is met een mogelijke, aankomende recessie.

Heb je al eens in je omgeving gekeken wat je kan kopen voor dat geld? Sterker nog: het dubbele met 2 inkomens? Heb je al eens rondgekeken voor een huurwoning?


Hoe gaan jouw kinderen daadwerkelijk op hun eigen benen staan in deze woningmarkt? Heb je daar überhaupt over nagedacht?

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 9% gewijzigd door Richh op 17-08-2019 16:02 ]

[Erazher]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
[...]


Wat een aannames.. er zijn altijd uitzonderingen. Ze zijn altijd welkom maar ze moeten wel proberen op hun eigen benen te staan. Je geen medelijden met mijn kinderen te hebben. Zijn gelukkig, hebben een eigen mening en zelfstandig genoeg om zich te redden. Zie genoeg voorbeelden waar dit niet zo is omdat papa/mama ze niet los durven laten en hun handje vasthouden tot hun 30ste...

En weer.. allemaal reacties die in problemen denken en niet oplossingen. Dat is wat mis is tegenwoordig. Alles de schuld van iemand anders. Zelfstandigheid is ver te zoeken als ik sommige reacties lees. Boven de 21 ben je volwassen genoeg om oplossingen voor je problemen te zoeken. Dit kan met hulp maar uiteindelijk ben je zelf volwassen/verantwoordelijk genoeg om dat zelf te doen.

Zelf doe je ook aan aannames, volgens de wet ben je bij 21 volledig volwassen, maar of de persoon dit ook daadwerkelijk is, dat is de vraag. Zou wel leuk zijn dat je 21 wordt en meteen een volwassen gedrag krijgt en het kinderlijke achterlaat.

In oplossingen kunnen denken dat is geen probleem, maar hoe "realistisch" is die oplossing dan?
Elk geval is apart en moet zo bekeken worden. Praten over oplossingen is makkelijk als je zelf er niks mee te maken hebt.

Duurt nog even voordat mijn kinderen in de 20 zijn maar die van mij mogen zeker niet zo lang thuis wonen.

Vraagje hierover, toekomst denken. Kinderen doen HBO verdienen ernaast met een bijbaan, kunnen natuurlijk niet 10k per jaar sparen want daar moet je 40 uur per week werken, zijn klaar rond hun 25e. Stuur je ze dan het huis uit of houd je ze in huis zodat ze een buffer kunnen bouwen met eigen geld. Nog een goed salaris opbouwen voor een goede toekomst?

We doen hierbij ook, betalen zelf school, bouwen studie schuld op, betalen eigen verzekering en zoals meeste ouders kost geld omdat ze volwassen zijn en zo leren ze omgaan met geld. We moeten ze natuurlijk niet verwennen.

[TheBrut3]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
En weer.. allemaal reacties die in problemen denken

Daar begin je zelf al mee, door te denken dat thuis wonen een probleem is.

[DeBaroN]

@worldfastest
En hoe is je woonsituatie nu?

[Monkeydancer]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 14:57:
[...]


Wat een aannames.. er zijn altijd uitzonderingen. Ze zijn altijd welkom maar ze moeten wel proberen op hun eigen benen te staan. Je geen medelijden met mijn kinderen te hebben. Zijn gelukkig, hebben een eigen mening en zelfstandig genoeg om zich te redden. Zie genoeg voorbeelden waar dit niet zo is omdat papa/mama ze niet los durven laten en hun handje vasthouden tot hun 30ste...

En weer.. allemaal reacties die in problemen denken en niet oplossingen. Dat is wat mis is tegenwoordig. Alles de schuld van iemand anders. Zelfstandigheid is ver te zoeken als ik sommige reacties lees. Boven de 21 ben je volwassen genoeg om oplossingen voor je problemen te zoeken. Dit kan met hulp maar uiteindelijk ben je zelf volwassen/verantwoordelijk genoeg om dat zelf te doen.

Zegt degene die alleen maar met aannames komt. Vanaf je eerste post heb je alleen je kortzichtige reacties weten te onderbouwen met aannames. Je bekijkt alles te zwart wit, en probeert met jouw eigen ervaringen, de situatie van anderen in te vullen.

Je hebt al aangegeven dat het nog een tijdje duurt voordat je kinderen deze leeftijd bereikt hebben. Maar toch ben je al zeker dat dit jouw kinderen niet gaat overkomen (Wat is economie? Wat is politiek?). Had ik maar zo'n glazen bol.

p.s: Je geeft aan dat je in oplossingen moet denken, maar voor sommigen is langer thuis wonen de beste OPLOSSING

[ Voor 27% gewijzigd door Monkeydancer op 17-08-2019 16:05 ]

[_Bailey_]

Wat is nu écht het concrete doel van dit topic?

[PilatuS]

Geert1976 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:13:
Wat is nu écht het concrete doel van dit topic?

Zeggen dat het belachelijk is dat mensen langer thuis wonen en alle goede redenen waarom dat zo is wegzetten als onzin en vooral niet luisteren naar wat mensen er over te zeggen hebben.

[Amdwarrior]

Geert1976 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:13:
Wat is nu écht het concrete doel van dit topic?

Dat worldfastest even moet laten zien hoe goed hij het heeft en anti sociaal is?

[Wilke]

begintmeta schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 11:24:
[Over het betaald zijn van PhD's]
Lang niet altijd hoor.

In Nederland dus echt wel, dat staat gewoon in de CAO universiteiten.

Het valt me op dat er nogal wat slecht geïnformeerde opmerkingen worden geplaatst, dit is er dus een van, maar ook het verwarren van postdocs en PhD's, plus dus het feit dat beide gewoon betaald werk zijn, dus noet in die zin vallen onder het volgen van een opleiding (wat geld kost). Als je dan bij je ouders woont dan houd je dan echt heeeeel wat over hoor, ook al betaalt het wat minder dan het bedrijfsleven (hoeveel kun je overigens zo opzoeken in de eerder genoemde CAO).

Daar nog van afgezien, het aantal mensen wat dit doet is marginaal (gezien over heel Nederland) en doorsnee voorbeelden zij
het daarmee sowieso al niet.

Ik ben er wel van overtuigd dat het voor veel studenten nu (a) veel moeilijker is in de randstad op kamers te wonen, en (b) om een enorme studieschuld te vermijden langer thuis wonen dan een logische, maar wat mij betreft onwenselijke, keus is.

[TLer]

Sommige mensen hier voelen zich wel erg onderbedeeld. Denken jullie nu echt dat je het slecht hebt? De huidige generaties (Meervoud, want ik behoor daar ook toe als ik het vergelijk met mijn ouders) zijn de best bedeelde in generaties! We hebben geen oorlog. Een goed georganiseerd land meer legio kansen. Goede opleiding-mogelijkheden en ruim voldoende bedrijvigheid. Alles om een lang en gelukkig leven te kunnen leiden.

Ik ging het huis uit op 24. Toen was ik net klaar met mijn opleiding. Ook toen waren er geen woningen. Was een koop woning betaalbaar? Nee, natuurlijk niet. Ik was net begonnen met werken. Mijn bankrekening was niet leeg, ik werkte immers al vanaf mijn 13de (krantenwijk, vakkenvuller, dat soort dingen). Een huis kopen was er echt niet bij. Dat was mijn verwachting ook niet. Natuurlijk ging ik eerst huren, logisch. Dat kon in de stad of daar net buiten. Stad was duurder en kleiner, dorp was groter en wat betaalbaarder. Voor beide was een wachtlijst. Ik heb gekozen voor het dorp net buiten de stad. Ik ben op mijn 18de ingeschreven en was 24 toen ik uit huis ging. Reken maar uit hoelang de wachtlijst was. Volgens mij is die situatie niet heel anders, niet hier in de regio in ieder geval.

Aan het einde van de maand hield ik vervolgens een klein beetje geld over om te sparen. Zeker niet voldoende om een huis te kopen. Wat ik vervolgens heb gedaan is gaan werken. Promotie gemaakt, bijscholingen gevolgd en laten zien dat ik meer kon. Daardoor kwamen er kansen en opeens was een koopwoning wel mogelijk. Het was op het randje, maar het ging. Vervolgens bleef ik door werken. Mij inzetten, dingen laten zien. Hard werken Pakte kansen als ze voorbij kwamen en mijn salaris groeide ook mee.

Nu net geen 20 jaar later heb ik zelf kinderen. Die voed ik zo op dat ze als het moet op hun 18 zelfstandig kunnen functioneren. Ze leren dat er gewerkt moet worden voor geld. Ze leren sparen, ze leren doelen stellen en ze leren om die doelen realistisch te stellen. Moeten ze dan op hun 18de de deur uit, nee natuurlijk niet. Ik wil ze echter op hun 30ste hier echt niet meer hebben. Dan behoren ze op eigen benen te staan. Dat zouden ze zelf ook moeten willen (en dat doen ze ook). Dat betekend wel dat ze net zoals de rest onderaan de ladder staan en hun eigen weg naar boven moeten vinden. Daarvoor moeten ze hun eigen keuzes maken, hun eigen winsten en verliezen pakken. Hun eigen leven leven.

Voor raad en daad staan we natuurlijk altijd klaar, tot dat we er niet meer zijn als het moet. In nood gevallen kunnen ze ook terug komen, maar wel met doel om zo snel als mogelijk weer op eigen benen te staan.

Wat de toekomst brengt weet niemand, maar de taak van een ouder is heel eenvoudig. Zorgen dat de kinderen gezond en wel een volwassen leeftijd bereiken en in die tijd klaar zijn gestoomd voor de maatschappij. Daarna moeten ze het echt zelf doen. Afhankelijk van de opleidingskeuzes van het kind zal dat ergens vanaf 18 jaar kunnen zijn tot midden 20. Als je op je 30ste nog steeds niet op eigen benen staat moet je echt gaan afvragen waar het mis is gegaan (uitzondering van chronische ziekten e.d. daar gelaten, maar dat zijn uitzonderingen).

[Compizfox]

begintmeta schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 11:24:
[...]

Lang niet altijd hoor.

Amphiebietje schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 12:08:
[...]
Dat hangt van de opleiding af (en het land). Overigens is het woord "specialisatie" niet incompatibel met de woorden PhD of postdoc...net zo min als met een Master, trouwens.

(behalve natuurlijk als je hele enge definities gebruikt die alleen op bepaalde plekken cq. studies van toepassing zijn)

Ik ging inderdaad uit van de situatie in Nederland. Dat hangt niet van de opleiding af, zoals @Wilke al aangaf.

[ Voor 11% gewijzigd door Compizfox op 17-08-2019 16:36 ]

[worldfastest]

baronruud schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 15:59:
@worldfastest
En hoe is je woonsituatie nu?

Rijtjes woning met gezin. Huisje boompje beestje idee

[worldfastest]

Je kon het niet beter verwoorden..

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:31:
Sommige mensen hier voelen zich wel erg onderbedeeld. Denken jullie nu echt dat je het slecht hebt? De huidige generaties (Meervoud, want ik behoor daar ook toe als ik het vergelijk met mijn ouders) zijn de best bedeelde in generaties! We hebben geen oorlog. Een goed georganiseerd land meer legio kansen. Goede opleiding-mogelijkheden en ruim voldoende bedrijvigheid. Alles om een lang en gelukkig leven te kunnen leiden.

Ik ging het huis uit op 24. Toen was ik net klaar met mijn opleiding. Ook toen waren er geen woningen. Was een koop woning betaalbaar? Nee, natuurlijk niet. Ik was net begonnen met werken. Mijn bankrekening was niet leeg, ik werkte immers al vanaf mijn 13de (krantenwijk, vakkenvuller, dat soort dingen). Een huis kopen was er echt niet bij. Dat was mijn verwachting ook niet. Natuurlijk ging ik eerst huren, logisch. Dat kon in de stad of daar net buiten. Stad was duurder en kleiner, dorp was groter en wat betaalbaarder. Voor beide was een wachtlijst. Ik heb gekozen voor het dorp net buiten de stad. Ik ben op mijn 18de ingeschreven en was 24 toen ik uit huis ging. Reken maar uit hoelang de wachtlijst was. Volgens mij is die situatie niet heel anders, niet hier in de regio in ieder geval.

Aan het einde van de maand hield ik vervolgens een klein beetje geld over om te sparen. Zeker niet voldoende om een huis te kopen. Wat ik vervolgens heb gedaan is gaan werken. Promotie gemaakt, bijscholingen gevolgd en laten zien dat ik meer kon. Daardoor kwamen er kansen en opeens was een koopwoning wel mogelijk. Het was op het randje, maar het ging. Vervolgens bleef ik door werken. Mij inzetten, dingen laten zien. Hard werken Pakte kansen als ze voorbij kwamen en mijn salaris groeide ook mee.

Nu net geen 20 jaar later heb ik zelf kinderen. Die voed ik zo op dat ze als het moet op hun 18 zelfstandig kunnen functioneren. Ze leren dat er gewerkt moet worden voor geld. Ze leren sparen, ze leren doelen stellen en ze leren om die doelen realistisch te stellen. Moeten ze dan op hun 18de de deur uit, nee natuurlijk niet. Ik wil ze echter op hun 30ste hier echt niet meer hebben. Dan behoren ze op eigen benen te staan. Dat zouden ze zelf ook moeten willen (en dat doen ze ook). Dat betekend wel dat ze net zoals de rest onderaan de ladder staan en hun eigen weg naar boven moeten vinden. Daarvoor moeten ze hun eigen keuzes maken, hun eigen winsten en verliezen pakken. Hun eigen leven leven.

Voor raad en daad staan we natuurlijk altijd klaar, tot dat we er niet meer zijn als het moet. In nood gevallen kunnen ze ook terug komen, maar wel met doel om zo snel als mogelijk weer op eigen benen te staan.

Wat de toekomst brengt weet niemand, maar de taak van een ouder is heel eenvoudig. Zorgen dat de kinderen gezond en wel een volwassen leeftijd bereiken en in die tijd klaar zijn gestoomd voor de maatschappij. Daarna moeten ze het echt zelf doen. Afhankelijk van de opleidingskeuzes van het kind zal dat ergens vanaf 18 jaar kunnen zijn tot midden 20. Als je op je 30ste nog steeds niet op eigen benen staat moet je echt gaan afvragen waar het mis is gegaan (uitzondering van chronische ziekten e.d. daar gelaten, maar dat zijn uitzonderingen).

[ImNotnoa]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:45:
[...]


Rijtjes woning met gezin. Huisje boompje beestje idee

Waarom geen vrijstaande woning?

[Erazher]

Imnoa schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:47:
[...]


Waarom geen vrijstaande woning?

Onnodig schoppen is ook weer niet nodig omdat je de mening met TS niet deelt.

[ImNotnoa]

Erazher schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:48:
[...]


Onnodig schoppen is ook weer niet nodig omdat je de mening met TS niet deelt.

Ik vind gewoon dat TS ondertussen wel in een vrijstaande woning had kunnen wonen. Net als TS vindt dat iedereen ouder > 25 wel uit huis kan

[sambalbaj]

Het past natuurlijk wel een beetje in de hedendaagse klaagcultuur dat iedereen graag iets heeft waarin die achtergesteld is.
Daar past geen zelfstandige woonruimte op half 20 ergens ook wel in.

Alleen hangt het altijd van de individuele situatie af. Laat iedereen daar lekker vrij in, maar ook verantwoordelijk voor z'n eigen keuzes.

Ik ging op 19 op kamers, eerst gedeelde voorzieningen later pas alles voor jezelf. Duur maar wel waardevol. Geleerd om met heel weinig geld te kunnen leven en vooral zelfredzaam geworden. Nu koopwoning en doe nog steeds zuiniger dan eigenlijk nodig is.

Had ook een oom die nooit het huis uit is gegaan. Tot aan diens dood bij z'n vader geleefd. Wist eigenlijk daarna ook niet erg wat hij toen alleen moest al runde hij het huishouden.

[CyberMania]

Thuisblijven wonen en een paar jaar flink sparen is inderdaad financieel veel verstandiger. Helaas wil ik niet meer horen van mensen van: "dat had je ook moeten doen!". De situatie moet er wel naar zijn.

Mijn ouders hadden bijna altijd ruzie en elke avond met stress aan tafel zitten (zal er weer ruzie uitbreken) was geen pretje. Ik ben daarom relatief vroeg uit huis gegaan maar dit was financieel helemaal niet aantrekkelijk. Enige jaren daarna zijn ze overigens ook gescheiden (gelukkig).

Maar ik zie veel mensen om me heen van: dan had je net als ik wat langer thuis blijven moeten wonen en sparen.

Er zullen ook vast jongeren in gezinnen zitten met ouders met een alcohol, drugsverslaving. Ga je dan ook zeggen? Eigen schuld dan ze het financieel minder hebben, dan hadden ze maar wat langer thuis moeten blijven wonen en sparen...

Elke situatie is weer uniek!

[ Voor 19% gewijzigd door CyberMania op 17-08-2019 17:03 ]

[Erazher]

Imnoa schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:50:
[...]


Ik vind gewoon dat TS ondertussen wel in een vrijstaande woning had kunnen wonen. Net als TS vindt dat iedereen ouder > 25 wel uit huis kan

Gedeeltelijk heeft hij wel gelijk, maar of het realistisch is, is wat anders.
Mensen kunnen hun standaarden aanpassen en wat verder/kleiner wonen.

Is het raar mogelijk wel, toen TS jong was waren er mogelijk ook andere problemen waar men makkelijk over denkt. Ik zelf ben 31 en woon nog thuis, prijzen rondom mijn woonplaats zijn niet betaalbaar voor 1 persoon (200K plus ) verder wonen kan maar wil ik eigenlijk niet. Ben ik verwend mogelijk, ouders hebben niet echt een probleem mee dat ik er nog ben, vinden ze wel gezellig.

Ben ik door deze keuze minder volwassen of denk je dat ik niet op me eigen benen kan staan, ja jammer voor de persoon die zo denkt.

Ben niet geheel eens met de denk wijze van TS maar begrijp wel zijn gedachten gedeeltelijk.

[Hogader]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:31:
Sommige mensen hier voelen zich wel erg onderbedeeld. Denken jullie nu echt dat je het slecht hebt? De huidige generaties (Meervoud, want ik behoor daar ook toe als ik het vergelijk met mijn ouders) zijn de best bedeelde in generaties! We hebben geen oorlog. Een goed georganiseerd land meer legio kansen. Goede opleiding-mogelijkheden en ruim voldoende bedrijvigheid. Alles om een lang en gelukkig leven te kunnen leiden.

Ik denk dat het merendeel van de posters hier niet vind dat ze onderbedeeld zijn, maar enkel aan TS de andere kant van zijn mening willen aangeven.

20 jaar geleden was de situatie heel anders als hij nu is. Zelfs 5 jaar geleden was het makkelijker voor net afgestudeerden om direct uit huis te gaan (koop of huur). En mogelijk is het over 2 jaar ook weer zo makkelijk.

Alle tekenen zijn juist precies andersom. Het leenstelsel zorgt ervoor dat studenten de opleiding, ondanks werk, naar aller waarschijnlijkheid verlaten met een bak schuld. De hypotheek regels zijn voort dusdanig dat je sowieso zelf geld moet inbrengen. Tot zover de koop kant.

Aan de huur kant zit je met wachtlijsten die gerust 12 jaar of meer zijn. En als je een wachtlijst wilt skippen, mag je in vrijwel alle gevallen minimaal 4x de huur als netto inkomen meebrengen. Zijn helaas weinig startende die gelijk 3200 netto binnen harken.

Beide zaken zou op zich nog geen probleem kunnen zijn. Ware het dat er voldoende huisvesting is. We zitten echter alweer een aantal jaar in een huizenbubbel die door allerlei externe omstandigheden alleen maar groter wordt.

Voor vele is het dus geen keus om niet uit huis te gaan op dit moment, terwijl ze wel die leeftijd hebben bereikt. Nee ze zitten opgesloten en hebben externe hulp nodig en/of geluk om hier uit te geraken. En tot die hulp arriveert zie ik zelf niet dat de tendens veel gaat veranderen.

[Richh]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:31:
Ook toen waren er geen woningen.

Omdat het vroeger kut was, moet het nu op z'n minst net zo kut zijn? Goed argument

Was een koop woning betaalbaar? Nee, natuurlijk niet.

Het is, zeker in de huidige wereld, ook helemaal niet wenselijk dat iedereen direct in een koopwoning trekt gezien de flexibiliteit die je op je ~25 zou willen hebben.
Echter: het systeem is tegenwoordig nou eenmaal zo ingericht dat een koopwoning fors goedkoper is dan een huurwoning. Misschien is die prikkel wel een beetje gek maar handen af van de hypotheekrenteaftrek! En go go verhuurdersheffing!

Ik wou in ieder geval helemaal niet per se kopen. Ik wou op mezelf wonen, en als het even kan, iets over houden om te sparen. De beste weg daar naar toe ís een koopwoning.

Ik was net begonnen met werken. Mijn bankrekening was niet leeg, ik werkte immers al vanaf mijn 13de (krantenwijk, vakkenvuller, dat soort dingen). Een huis kopen was er echt niet bij. Dat was mijn verwachting ook niet.

De 'verwachting' was voor mij ook helemaal geen 'huis'. Een klein appartementje of zelfs een kamer is natuurlijk meer dan voldoende.
Echter betaal je honderden euro's per maand voor een dergelijke plek. Procentueel gezien, ten opzichte van vroeger, is het aandeel wat deze generatie uitgeeft aan 'onderdak' véél hoger. Het besteedbaar inkomen, en dus het aandeel dat te sparen is, is lager dan vroeger.

Er zijn niet alleen te weinig woningen, er zijn ook bovenal veel te weinig 'kamers' voor de starters. Waarom denk je dat de student van tegenwoordig eeuwig in z'n studentenkamer blijft plakken? Dat is niet iets van alle tijden.

Ik ben op mijn 18de ingeschreven en was 24 toen ik uit huis ging. Reken maar uit hoelang de wachtlijst was.

Als HBO starter verdien je heel snel teveel voor sociale huur, dus dat pad is amper meer te bewandelen.

(Sterker nog, onlangs wou/wil de overheid de inkomenseisen verder omlaag schroeven waardoor dat pad alleen maar onrealistischer is geworden: https://www.internetconsultatie.nl/huurinkomensgrenzen )

Volgens mij is die situatie niet heel anders, niet hier in de regio in ieder geval.

In de randstad is het dubbele niet gek, en tegen die tijd verdien je teveel voor sociale huur.
Onlangs las ik dat in een plek als Harderwijk de gemiddelde wachttijd 8 jaar is.

Maar bovenal: hoeveel procent van jouw netto inkomen was je destijds kwijt aan de kale huur?
Dat schuurt voor alleenstaanden langzamerhand naar de 50% toe.

Aan het einde van de maand hield ik vervolgens een klein beetje geld over om te sparen. Zeker niet voldoende om een huis te kopen. Wat ik vervolgens heb gedaan is gaan werken. Promotie gemaakt, bijscholingen gevolgd en laten zien dat ik meer kon. Daardoor kwamen er kansen en opeens was een koopwoning wel mogelijk. Het was op het randje, maar het ging. Vervolgens bleef ik door werken. Mij inzetten, dingen laten zien. Hard werken Pakte kansen als ze voorbij kwamen en mijn salaris groeide ook mee.

Laten we nou niet doen alsof de jongeren van nu dat niet meer doen. Ik bewandel precies hetzelfde pad.
Ik twijfel er ook helemaal niet aan dat wij, als m'n vriendin afgestudeerd is, best een leuke woning kunnen kopen op twee HBO-inkomens.

Toch was het wel heel fijn geweest als mijn werk als tiener en parttime werk naast mijn studie + thuiswonen, een klein beetje beloond werden met een koopwoning die ik langzaam een beetje kon aflossen, voordat we naar die eerste samenwoon-woning trekken.
Zeker als je dan bedenkt dat de MBO'er, mét studiefinanciering, zonder bijbaantjes, wél in die sociale huurwoning kan trekken en tegen die tijd met meer spaargeld tegen mij op mag bieden.

Wellicht moet je de oorzaak daar eens gaan zoeken. De extra moeite die sommige jongeren wel degelijk op vroegere leeftijd hebben gedaan, wordt niet beloond, maar straft juist de jongeren af als ze sociaal/goedkoop willen huren.

Ik vind dat mijn leeftijdsgenoten (ook die met wat minder ambitie) op z'n minst betaalbaar onderdak moeten kunnen vinden. De eisen daarvoor hoeven helemaal niet hoog te zijn, een klein kamertje is voldoende. Op z'n minst die keuze: iets slechter wonen, maar wel een paar euro spaargeld overhouden, die keuze moet er zijn. Huurwoningen die ~25% van je netto inkomen kosten. Goedkoop huren wonen, dat bestaat niet meer. Die keuze is er niet meer.

Dit is een probleem dat serieus genomen mag worden, en niet gebagatelliseerd hoeft te worden met
'ja maar millennials kopen alleen maar smartphones!!!1!'. Dat is echt je kop in het zand steken.

Het is toch triest dat een probleem wat al tientallen jaren bestaat (en dus volgens mij, maar ook volgens zo'n beetje iedere partij die dit onderzoekt, alleen maar erger is geworden), nog steeds niet is opgelost?

[haarbal]

Ik heb ook de boot gemist.

Straks hopelijk de sociale huur in en subsidie trekken.

[Tommie12]

Ik deel even mijn ervaring.

Mijn oudste zoon is op zijn 25e het huis uit gegaan, en direct naar een koopappartement.
Hij studeerde af op zijn 23e, en had goed gespaard. Heeft wel een appartementje gevonden waar wat werk aan was, maar daardoor ook wat lager geprijsd was.
Ik heb hem ook een oprotpremie gegeven, maar strikt gezien was dat niet nodig.

Aan de andere kant is er mijn schoonbroer. Met zijn 51 woont hij nog thuis, en is zo een beetje overal naast de boot gevallen. Hij studeerde af als advokaat, maar vond het te veel moeite om een netwerk op te bouwen. Hij dacht dat de klanten wel zouden komen als ze een koperen plaat zagen hangen.... niet dus. Maar ja, als je bij mama en papa woont, en de rekeningen toch betaald worden...
Op een gegeven moment verdiende hij zo weinig dat hij zelfs zijn bijdragen voor sociale zekerheid en de bijdrage voor de balie niet meer kon betalen. Dus nu klust hij af en toe (meer niet dan wel) wat bij als adviseur, maar hij is bij google en elders zowat overal onvindbaar.
Dus nu, totaal afhankelijk.... echt een heel,ongezonde situatie zeker nu mama en papa wat ouder worden. Hoe hij gaat overleven als die er niet meer zijn.....

In elk geval, mijn kinderen zien dit ook, en beseffen 100% dat dit niet goed zit.

Dit jaar zijn er nog 2 afgestudeerd, en direct het huis uit getrokken. Eentje heeft met een studiegenoot samen een heel mooi nieuwbouwappartement gehuurd, en dus kan hij nog sparen. Zijn doel is om binnen 4 jaar een appartment of huisje te kopen, eventueel samen met een partner (maar die is er nog niet).

De tweede is bij haar vriend ingetrokken, meer gezien ze stages moet lopen (betaald, maar locatie kan veranderen) zal ze ook pas binnen een jaar of 4-5 iets kopen.

Mijn kinderen hebben geen datum wanneer ze het huis moeten verlaten, maar ze weten wel dat ergens tussen de 25 en 30 de oprotpremie er aan komt.

[Bart2005]

Anatidae schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 11:10:
[...]

En als je geen broer had?
Voor de flat in de achterstandswijk durven ze nu al 1000 excl. te vragen

Dit inderdaad. Je moest het toen blijkbaar ook al met z'n 2'en doen om een bouwvalletje te kunnen betalen. Dat is goed gezien: je kan het met je broer doen maar als je die niet hebt of als hij niet wil wordt het ook zeuren.

Het is wel een probleem dat een ieder zijn eigen verhaal vertelt waarom het wel of niet gelukt is. Terwijl het gewoon een 1-2 tje zou moeten zijn, een woning kopen of huren. Dat zou geen probleem moeten zijn in een welvarend beschaafd land...

Het is ook een probleem dat "thuis blijven wonen en goed sparen". In principe teer je dan op het inkomen van de ouders. Die doen dat misschien graag maar het geeft wel aan dat het leven uit huis veel te duur is zonder sponsoring van de ouders. Dat is bedenkelijk.

[ Voor 16% gewijzigd door Bart2005 op 17-08-2019 19:27 ]

[worldfastest]

Imnoa schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:47:
[...]


Waarom geen vrijstaande woning?

Onder andere omdat ik geen top hypotheek wil. Maar waarom wel? Huis voldoet aan mijn wensen. Heb niet meer nodig.

[Groentjuh]

Ik heb het artikel gelezen eens helemaal gelezen. Kennelijk heb ik dan hele slechte ouders en had het heel anders gemoeten! Behalve de situatie van "Karin" staat er ook de aldus de auteur gewenste situatie en tips.

het is psychologisch gezien belangrijk dat een kind na zijn eindexamen, vanaf een jaar of 18 tot 20 jaar, zijn eigen huishouding gaat voeren. Dat is een vanzelfsprekende stap naar jongvolwassendheid."

Is jouw kind al 20-plus en is het - net als bij Karins kinderen - niet gelukt om uit huis te gaan, hoe kun je dat dan alsnog stimuleren?

Ja, pas met 28 hebben mijn ouders mij uit huis gekregen.

"Zet alsnog die voorbereiding in gang: geef je kind taken, een vaste dag waarop hij moet koken en de boodschappen moet doen. Leer je kind alles wat hij gaat tegenkomen als hij straks het huis uitgaat."

Mijn moeder deed het hele huishouden. Kennelijk zou dat dan helemaal fout moeten gaan toen ik uit huis ging?! In beiden gevallen zal iemand in het begin wat foutjes maken. Voor mij was huishouding geen probleem.

Of zou het geholpen hebben dat mij ouders 1 keer meer op vakantie gingen en gewoon het huishouden aan ons(voordat mij broer uit huis ging)/mij overliet?!

"Laat je kinderen kostgeld betalen."

Nooit gedaan, op voorwaarde dat ik veel spaarde om dat later in een koopwoning te stoppen.

Afhankelijk van de financiële situatie van de ouders begrijp ik dat dit in situaties gewoon nodig is om het gezin draaiende te houden! Maar ik denk dat het vertragend kan werken als je bepaalde hoge eisen stelt. (Zoals voorkeur voor koopwoning)

"Stel een deadline. Ga met je kind om de tafel zitten en noem een moment, bijvoorbeeld: 'over een half jaar ga je op jezelf wonen'."

Is bij mij een soort van gedaan, maar wel lettend op mijn en hun gewenste wijze waarop ik het huis uit zou gaan. Als je voorkeur hebt dat je kind (ik) naar een koopwoning verhuis ligt een realistische deadline niet echt op 20,5 jaar.

"Stel je eisen bij. Je kind gaat in deze woningmarkt geen complete woning vinden waar hij de komende tien jaar in vooruit kan. Maar dat is ook nog niet nodig. Laat je kind eerst op kamers wonen, of een huis delen met een huisgenoot. Als hij eenmaal in zo'n kamer zit, vindt hij via via vaak al snel een betere kamer. Dat rouleert heel snel. Als je maar blijft zoeken naar een complete woning, dan is de kans op succes nog veel kleiner."

Is een hele woning niet mogelijk, ga dan op kamers wonen. Als je inderdaad als doel hebt: "Op jezelf wonen" dan is kamers een optie! Voor tussen de 200 en 600+ per maand heb je misschien een kamer! Mijn en mijn ouder's eisen waren kennelijk te hoog... Foei dat mijn ouders en ik voor een koopwoning wilden gaan en geen genoegen namen met een kamer huren!

"Heb je meerdere thuiswonende kinderen, dan kunnen zij ook met z'n allen samen onder één dak wonen."

Dan had ik nu dus bij mij broer gewoond? Daar heeft hij vast geen zin in. Daarnaast stel dat hij of ik dan een serieuze relatie zou aangaan? Dan kan dat best lastige situaties opleveren als de lasten alleen samen gedragen kunnen worden en een van de twee daar vanaf wil!

"Begin met zoeken naar tijdelijke woningen: in de zomervakantie kun je vaak tijdelijk een studentenflat huren, omdat die dan leeg staat."

Ja, maar dat is echt zo'n tijdelijke oplossing.

"Heb je als ouder moeite met loslaten?"

Ja, hebben mij ouders nog steeds! Ik heb ze toevallig al 3 dagen op rij gezien en deze week zelfs wel 4 keer!

Anyway ik heb mijn ouders zojuist op het matje geroepen, want ze hebben zo'n slechte opvoeding gegeven!

Nou ja, eigenlijk niet. Wij zijn allemaal tevreden en dat het niet volgens dat artikels ideale manier ging kan mij echt niet boeien! Laat mij maar net als vele andere in dit topics anders zijn! Ik heb er totaal geen probleem mee als de TS vindt dat ik te lang bij mijn ouders woonde!

[TLer]

Richh schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 17:22:
[...]

Omdat het vroeger kut was, moet het nu op z'n minst net zo kut zijn? Goed argument

[...]

Ik zeg alleen dat het altijd al een probleem is geweest om een woning te vinden. Het probleem is nagenoeg ook niet op te lossen. Vraag en aanbod in ballans brengen lukt gewoon niet door de dynamische bevolking-samenstelling en de lange termijn dat een woning (in de breedte zin van het woord) bestaat. De bevolking veranderd continue en een woning wordt gebouwd voor 100 jaar.

[...]

Echter: het systeem is tegenwoordig nou eenmaal zo ingericht dat een koopwoning fors goedkoper is dan een huurwoning. Misschien is die prikkel wel een beetje gek maar handen af van de hypotheekrenteaftrek! En go go verhuurdersheffing!

Dat was 20 jaar geleden niet anders. Ik betaalde 400 euro voor een klein appartement. Mijn eerste koopwoning kosten na HRA net 300 euro.

Daarnaast is de HRA al enorm sterk gereduceerd. Het is zeker niet meer een enorme aftrekpost die jij denkt dat het is. Dat komt met name door het eigenwoningforfait welke een flinke hap uit deze post heeft gehaald. Daarnaast wordt hij voor de hoogste schijf al jaren afgebouwd en volgend jaar als vrijwel iedereen in de 37,8% schijf valt blijft er nog minder van over.

Voor 2019 heb je op een woning van 250.000 euro (WOZ en hypotheek) net geen 2000 euro voordeel per jaar. Dat voordeel neemt elk jaar af doordat je aflost. Als je de WOZ een 50.000 hoger zet kost je dat zo een 200 euro per jaar.

[...]

De 'verwachting' was voor mij ook helemaal geen 'huis'. Een klein appartementje of zelfs een kamer is natuurlijk meer dan voldoende.
Echter betaal je honderden euro's per maand voor een dergelijke plek. Procentueel gezien, ten opzichte van vroeger, is het aandeel wat deze generatie uitgeeft aan 'onderdak' véél hoger. Het besteedbaar inkomen, en dus het aandeel dat te sparen is, is lager dan vroeger.

Is dat zo? In mijn tijd was op kamers gaan ook heel veel geld. Voor ons was dat niet weg gelegd in ieder geval. Daarom heb ik er voor gekozen om thuis te wonen.

[...]

Als HBO starter verdien je heel snel teveel voor sociale huur, dus dat pad is amper meer te bewandelen.

(Sterker nog, onlangs wou/wil de overheid de inkomenseisen verder omlaag schroeven waardoor dat pad alleen maar onrealistischer is geworden: https://www.internetconsultatie.nl/huurinkomensgrenzen )


[...]

In de randstad is het dubbele niet gek, en tegen die tijd verdien je teveel voor sociale huur.
Onlangs las ik dat in een plek als Harderwijk de gemiddelde wachttijd 8 jaar is.

Maar bovenal: hoeveel procent van jouw netto inkomen was je destijds kwijt aan de kale huur?
Dat schuurt voor alleenstaanden langzamerhand naar de 50% toe.

Sociale huurwoningen kan je betrekken tot een jaarinkomen van 38.035 euro. Dat is 2934 euro per maand exclusief vakantiegeld. Dat is 2262 euro netto per maand. Dan kan je toch wel een kamer/appartement/woning van betalen mij dunk? Met 30.000 per jaar krijg je nog steeds 1984 euro. Verdien je veel minder, dan krijg je een woonsubsidie.

Bron; https://www.rijksoverheid...le-huurwoning-voorwaarden & https://loonwijzer.nl/salaris/brutonetto

Je hoeft natuurlijk niet in de Randstad te gaan wonen. Je kan ook goedkoper elders wonen en daar werk zoeken of wat verder reizen. Dat zijn keuzes die je zelf maakt. En ga nu niet zeggen dat daar nu eenmaal het werk is, wat dat is echt niet zo. In heel Nederland kan je werk vinden. Zeker nu. Dat daar de meeste vacatures zijn, dat klopt. Maar in het oosten, zuiden en noorden van het land is er ook voldoende werkgelegenheid.

Ik weet mijn exacte inkomsten niet meer precies, dus ik kan het niet zo 100% nauwkeurig uitrekenen, maar het was zeker een vors deel! Ik schat toch zeker wel een 33% (400 euro op 1200 inkomsten). Dat is gewoon een grote uitgave post, dat is zeker zo. Koop maar eens een auto erbij. Wordt het nog minder leuk, kost je nog eens een 33% als je niet oppast.
[/qoute]

[...]

Laten we nou niet doen alsof de jongeren van nu dat niet meer doen. Ik bewandel precies hetzelfde pad.
Ik twijfel er ook helemaal niet aan dat wij, als m'n vriendin afgestudeerd is, best een leuke woning kunnen kopen op twee HBO-inkomens.

Toch was het wel heel fijn geweest als mijn werk als tiener en parttime werk naast mijn studie + thuiswonen, een klein beetje beloond werden met een koopwoning die ik langzaam een beetje kon aflossen, voordat we naar die eerste samenwoon-woning trekken.
Zeker als je dan bedenkt dat de MBO'er, mét studiefinanciering, zonder bijbaantjes, wél in die sociale huurwoning kan trekken en tegen die tijd met meer spaargeld tegen mij op mag bieden.

Wellicht moet je de oorzaak daar eens gaan zoeken. De extra moeite die sommige jongeren wel degelijk op vroegere leeftijd hebben gedaan, wordt niet beloond, maar straft juist de jongeren af als ze sociaal/goedkoop willen huren.

Ik vind dat mijn leeftijdsgenoten (ook die met wat minder ambitie) op z'n minst betaalbaar onderdak moeten kunnen vinden. De eisen daarvoor hoeven helemaal niet hoog te zijn, een klein kamertje is voldoende. Op z'n minst die keuze: iets slechter wonen, maar wel een paar euro spaargeld overhouden, die keuze moet er zijn. Huurwoningen die ~25% van je netto inkomen kosten. Goedkoop huren wonen, dat bestaat niet meer. Die keuze is er niet meer.

Dit is een probleem dat serieus genomen mag worden, en niet gebagatelliseerd hoeft te worden met
'ja maar millennials kopen alleen maar smartphones!!!1!'. Dat is echt je kop in het zand steken.

Het is toch triest dat een probleem wat al tientallen jaren bestaat (en dus volgens mij, maar ook volgens zo'n beetje iedere partij die dit onderzoekt, alleen maar erger is geworden), nog steeds niet is opgelost?

Ik ben het zeker met je eens dat iedereen een betaalbare woning moet kunnen vinden. Ik snap alleen niet waarom jij beloond moet worden met een koopwoning omdat je thuis bent blijven wonen en hoe je het slechter hebt dan je andere leeftijdgenoten? Je kan naast je studie toch wat werken. Je kosten zullen vrij laag zijn, dus je kan heel veel sparen. Volgens mij geeft je dat alle voorbereiding om te sparen voor een woning. Ook kan je dat geld inzetten om een studieschuld te voorkomen of om deze te beperken. Aan jou de keuze.

Begrijp mij niet verkeerd. Ik gun iedereen zijn geluk. Mijn gevoel is echter dat de verwachtingen van de huidige generatie hoger liggen dan wat de werkelijkheid kan bieden.

[PilatuS]

Bart2005 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 19:23:
[...]
Het is ook een probleem dat "thuis blijven wonen en goed sparen". In principe teer je dan op het inkomen van de ouders. Die doen dat misschien graag maar het geeft wel aan dat het leven uit huis veel te duur is zonder sponsoring van de ouders. Dat is bedenkelijk.

Het kost ouders natuurlijk erg weinig geld als er een kind thuis woont. Ik bedoel, de kamer kost niets, wordt daarna waarschijnlijk gebruikt als opslag. Dingen als eten, douchen en dergelijke kosten natuurlijk wel wat, maar geen grote bedragen. Laat je kind 100 euro of 200 euro betalen en dan kost het al helemaal niets meer.

[Amphiebietje]

pennywiser schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 13:55:
[...]

Neerkijken is het niet, ik ben bang dat je later in je leven een minder sterke positie hebt, als je omgeving die je dan hebt erachter komt hoe lang je bij ouders hebt gewoond. Ik weet zeker dat er nl. mensen zijn, van wie je later mogelijk iets wilt, die er wel op neerkijken. Daar kan je verontwaardigd over doen, maar dat is de realiteit. Voor iedereen is deze keuze echter verschillend denk ik, prima.

Fortuinlijk genoeg kunnen de meeste mensen zelf verzinnen dat personen die op anderen neerkijken omdat die laatsten wat langer thuis hebben gewoond geen lieverdjes zijn en waarschijnlijk ook op andere vlakken hartstikke intolerant zijn. En dat je daar dus beter niet al te veel aandacht aan moet besteden omdat ze je wel eens expres schade zouden kunnen bezorgen.

Verder moet je je afvragen wat voor lijken die mensen in de kast hebben liggen om er zo'n instelling op na te houden...

Wilke schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:19:

In Nederland dus echt wel, dat staat gewoon in de CAO universiteiten.

Het valt me op dat er nogal wat slecht geïnformeerde opmerkingen worden geplaatst, dit is er dus een van, maar ook het verwarren van postdocs en PhD's, plus dus het feit dat beide gewoon betaald werk zijn, dus noet in die zin vallen onder het volgen van een opleiding (wat geld kost). Als je dan bij je ouders woont dan houd je dan echt heeeeel wat over hoor, ook al betaalt het wat minder dan het bedrijfsleven (hoeveel kun je overigens zo opzoeken in de eerder genoemde CAO).

Ik zou zeggen dat als je als PhD of postdoc bij je ouders kan wonen, dat eigenlijk best goed is. In beide gevallen is het zwaar werk door (zeer) lange werkdagen, en het is best wel bijzonder als mensen het traject kunnen afronden zonder op enig moment psychische problemen te hebben gehad - deze informatie heb ik overigens van mensen die "in het circuit" van de begeleiding voor dit soort trajecten zitten. Bij je ouders wonen neemt dan een deel van de druk weg doordat je zelf wat minder voor jezelf hoeft te zorgen.

Overigens vind ik de stelling dat iets geen opleiding is omdat je er voor wordt betaald i.p.v. er voor te betalen een vreemde.
Bij mijn huidige werkgever heb ik ook een opleiding gevolgd (omdat ik niet uit de juiste hoek kwam), en daar werd ik voor betaald onder het mom van al lerend werken. Via mijn werkgever kan ik extra opleidingen doen waar ik niets voor hoef te betalen; dat doet mijn werkgever. Als ik er eentje doe, wordt ik gewoon doorbetaald.

Wat betreft PhD's en postdocs is je stelling al helemaal vreemd: Beiden trajecten hebben een expliciete component waarin je wordt geacht te leren, evenals een component waarin je anderen van onderwijs voorziet.
Verder, als het een normale baan zou zijn, waar komt dan de waarde van die graad vandaan die je verwerft op het moment van afronding van het traject, die ervoor zorgt dat je een behoorlijke sprong in salaris kan maken?

Ter illustratie, als MSc heb ik na mijn afstuderen bij een academische instelling gewerkt, en ik ben daar begonnen met een loon van rondom de 2200 bruto. Zes jaar later was dat gestegen tot 2500 bruto. Als ik in diezelfde periode een PhD had gedaan, dan had ik na vier jaar en het completeren van mijn PhD al 3300 bruto kunnen verdienen.

En ja, hoe weet ik dat? Wel, omdat ik die PhD zou hebben gedaan als een en ander wat beter was verlopen - voorstel 1 was bijna helemaal goed, voorstel 2 met verbeteringen was plots helemaal "niet" goed omdat de beoordelingscommissie was veranderd. Dat soort bullshit, daar knap je op af...

[ Voor 57% gewijzigd door Amphiebietje op 17-08-2019 21:03 ]

[pennywiser]

Amphiebietje schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 20:34:
[...]


Fortuinlijk genoeg kunnen de meeste mensen zelf verzinnen dat personen die op anderen neerkijken omdat die laatsten wat langer thuis hebben gewoond geen lieverdjes zijn en waarschijnlijk ook op andere vlakken hartstikke intolerant zijn. En dat je daar dus beter niet al te veel aandacht aan moet besteden omdat ze je wel eens expres schade zouden kunnen bezorgen.

Verder moet je je afvragen wat voor lijken die mensen in de kast hebben liggen om er zo'n instelling op na te houden...

Ik hoop voor je dat het zo werkt. De wereld zit volgens mij echter anders in elkaar.

[TheBrut3]

Richh schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 17:22:
Toch was het wel heel fijn geweest als mijn werk als tiener en parttime werk naast mijn studie + thuiswonen, een klein beetje beloond werden met een koopwoning die ik langzaam een beetje kon aflossen, voordat we naar die eerste samenwoon-woning trekken.
Zeker als je dan bedenkt dat de MBO'er, mét studiefinanciering, zonder bijbaantjes, wél in die sociale huurwoning kan trekken en tegen die tijd met meer spaargeld tegen mij op mag bieden.

Wellicht moet je de oorzaak daar eens gaan zoeken. De extra moeite die sommige jongeren wel degelijk op vroegere leeftijd hebben gedaan, wordt niet beloond, maar straft juist de jongeren af als ze sociaal/goedkoop willen huren.

Jij had er ook voor kunnen kiezen om die MBO'er te zijn, heb je niet gedaan.
Of is bet zo dat jij wel dezelfde start moet krijgen als hun, maar wanneer hun blijven steken bij €2800 bruto schiet jij vrolijk verder omhoog in salaris? Een MBO'er is nou eenmaal eerder klaar met school en kan eerder fulltime gaan werken en verdienen.

[CyberMania]

Vandaag op Volkskrant.nl

HET PROBLEEM
Er is geen betaalbare starterswoning te vinden. Ze woont al drie jaar langer dan ze had gewild nog bij haar ouders en twee broertjes van 13 en 19.

‘Was het vroeger abnormaal om niet op kamers te wonen, inmiddels is dat de norm voor mijn leeftijdsgenoten. Mijn vriend en ik wíllen samenwonen, maar dat we samen zoeken heeft ook een praktische kant: zo voldoen we meestal wel aan de inkomenseis voor een huur­woning. Die is meestal zo’n vier keer de huur. Duizend euro voor een woning is lang niet gek meer hier, die woningen zijn dan ook zo weg. Meestal is het duurder en gaan de prijzen richting de 1.300 euro in de vrije sector.

‘Ik verdien net te veel voor een sociale huurwoning, en kopen kan niet op mijn salaris alleen. Bovendien zijn er voor sociale huur zo veel voorrangsregelingen dat de wachttijd nog jaren is. Kopen ­samen met mijn vriend kan weer wel, maar dat is niet de ideale oplossing. We zijn allebei nog jong, en je wilt eerst even proberen hoe het is om samen te wonen. Koop je samen, dan ben je meteen financieel verbonden en afhankelijk van ­elkaar.

https://www.volkskrant.nl...ing-in-zaanstad~babd9bdb/

Noot: op een gemiddelde vrije sector woning in de middenhuur komen al meer dan 50 kandidaten af.

En zij heeft dan nog niet eens het probleem van een studieschuld: na afstuderen

1) Kun je geen huis kopen omdat je studieschuld nogal drukt op je leencapaciteit en daarnaast ca. 10.000 euro nodig hebt voor kosten koper etc.

2) Sociale huur is onmogelijk (wachtlijsten, urgentie, te veel verdienen etc)

3) Vrije sector is onmogelijk omdat je ook nog eens maandelijks naast hoge huren (730+ euro) moet aflossen op je studieschuld (zeg 150-200 euro p/maand met een modaal inkomen)

Dus tja, dan rest er niks anders dan thuis blijven wonen langer (mits je situatie dat toe laat, niet iedereen groeit op in een fijn gezin).

[ Voor 24% gewijzigd door CyberMania op 17-08-2019 21:11 ]

[leonbong]

Toen ik mijn eerste echte baan had was mijn inkomen direct te veel voor sociale huur 1500 op jaarbasis.
Daarnaast vroeg vrije sector huur op dat moment nog dat je 4x de netto huur verdiende nou zo veel verdiende ik nou ook niet.
Ik zat tussen wal en schip, daarnaast vrij veel vrije sector maatschappijen vereiste ook een vast contract.

Met die voorwaarden is het niet makkelijk als starter, koop onmogelijk huur belachelijke voorwaarden.
Nu speelde dit niet voor mij omdat ik had al een huis, maar ik kan mij voorstellen dat dit het soms onmogelijk maakt.
Daarnaast dat was bijna 20 jaar terug, inmiddels is het mijn optiek lastiger geworden doordat hypotheken andere voorwaarden hebben(o.a. Kosten koper maar ook geen aflossingsvrij, max 100% financiering) verhuurders kiezen liever geen starter.

Dit is allemaal in korte tijd gewijzigd waardoor er een generatie rond loopt die eigenlijk niet voorbereid zijn op de gewijzigde omstandigheden is volgens mij ook een van de oorzaken.
Of erg is dat mensen later van huis gaan ik denk dat het mee valt.

[ Voor 3% gewijzigd door leonbong op 17-08-2019 21:55 ]

[jadjong]

Langzaam komt het hier een beetje in terecht:

Het (on)bestaan van het middeninkomen

[ Voor 21% gewijzigd door jadjong op 17-08-2019 22:04 ]

[TLer]

PilatuS schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 20:07:
[...]


Het kost ouders natuurlijk erg weinig geld als er een kind thuis woont. Ik bedoel, de kamer kost niets, wordt daarna waarschijnlijk gebruikt als opslag. Dingen als eten, douchen en dergelijke kosten natuurlijk wel wat, maar geen grote bedragen. Laat je kind 100 euro of 200 euro betalen en dan kost het al helemaal niets meer.

Dat is niet helemaal waar. Het inkomen van alle inwonende wordt meegenomen voor het berekenen van toeslagen, maar bijvoorbeeld ook om te bepalen of je recht hebt op een bijstandsuitkering. Een thuiswonend kind welke eigenlijk zelfstanding zou kunnen/moeten (kies zelf maar) kan op die manier behoorlijk in de papieren lopen.

[PilatuS]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 22:57:
[...]


Dat is niet helemaal waar. Het inkomen van alle inwonende wordt meegenomen voor het berekenen van toeslagen, maar bijvoorbeeld ook om te bepalen of je recht hebt op een bijstandsuitkering. Een thuiswonend kind welke eigenlijk zelfstanding zou kunnen/moeten (kies zelf maar) kan op die manier behoorlijk in de papieren lopen.

Daar had ik niet aan gedacht, goed punt Maar is het dan niet in sommige situaties ? Wanneer beide ouders geen recht hebben op een uitkering of toeslagen, dan zou het toch niets uit moeten maken ? Trouwens wel erg lullig voor mensen in de situatie die je noemt.

[Richh]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 19:56:
Ik zeg alleen dat het altijd al een probleem is geweest om een woning te vinden. Het probleem is nagenoeg ook niet op te lossen. Vraag en aanbod in ballans brengen lukt gewoon niet door de dynamische bevolking-samenstelling en de lange termijn dat een woning (in de breedte zin van het woord) bestaat. De bevolking veranderd continue en een woning wordt gebouwd voor 100 jaar.

Dat klopt ook, helemaal opgelost krijg je het nooit. Echter: er zijn meer dan genoeg dingen die zelfs zonder dat het de staatskas geld kost (sterker nog: geld oplevert, bijvoorbeeld de overdrachtsbelasting voor (buitenlandse) beleggers verhogen) - het allemaal net wat makkelijker kunnen maken.

Sociale huurwoningen kan je betrekken tot een jaarinkomen van 38.035 euro. Dat is 2934 euro per maand exclusief vakantiegeld. Dat is 2262 euro netto per maand. Dan kan je toch wel een kamer/appartement/woning van betalen mij dunk?

Ah, nu komen we ergens

Ja: daarvan kán je best ~1000 euro huur betalen.
Hou je dan voldoende over om te sparen? En dan echt sparen, en niet een buffertje voor grote uitgaven? Da's niet makkelijk.
Maar: je mag geen hypotheek afsluiten met een maandlast van 1000 euro. Je mag een hypotheek afsluiten met een netto maandlast van ongeveer 550 euro.
Je kan dan een woning betrekken van ongeveer 170k (met de huidige, bizar lage rente, die is de afgelopen maanden nog goed gezakt). Appartementen voor dat geld zijn behoorlijk schaars. Bedenk dat wat op Funda staat regelmatig al verkocht is als je eenmaal belt, en overbiedingen van 10k-20k normaal zijn.
De kosten koper à 10.000 euro moet je ook zelf financieren.

En dan vergeten we voor de grap eventjes de studiefinanciering. Met een gemiddelde schuld van 20k daalt je hypotheek tot 130k.

In de vrije sector is 4 tot 4.5x de huur aan maandsalaris gebruikelijk. Dat red je dus ook niet zomaar. Alle grotere verhuurinstanties vragen drie maanden aan bankafschriften en vragen nadrukkelijk om bijvoorbeeld studieschulden.

Ergo: vanaf de 38k zit je in een gat, vanaf ~10k meer ontstaan er uiteindelijk wel weer mogelijkheden.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Heel veel starters zitten (al dan niet na enkele jaren) rond dat inkomen.

Je hoeft natuurlijk niet in de Randstad te gaan wonen. Je kan ook goedkoper elders wonen en daar werk zoeken of wat verder reizen. Dat zijn keuzes die je zelf maakt. En ga nu niet zeggen dat daar nu eenmaal het werk is, wat dat is echt niet zo. In heel Nederland kan je werk vinden. Zeker nu. Dat daar de meeste vacatures zijn, dat klopt. Maar in het oosten, zuiden en noorden van het land is er ook voldoende werkgelegenheid.

Ik ben geboren en getogen in Drenthe ( ) en heb, ondanks dat ik mijn parttime baan in de randstad had (omgezet naar fulltime vast contract), overwogen om terug te trekken. Maar uiteindelijk ligt het bruto salaris daar ook weer lager waardoor het daar niet veel makkelijker is.
Ja, ik kon een huis in mijn geboorteplaats kopen met mijn salaris uit de randstad, en dan mijn baan opzeggen en in mijn geboorteplaats werken om zo de hypotheek-inkomens-eisen te omzeilen Of 2 uur enkele reis blijven accepteren.

Al is middelhuur in de noordelijke provincies inderdaad vééél beter te doen dan in de Randstad.

Ik weet mijn exacte inkomsten niet meer precies, dus ik kan het niet zo 100% nauwkeurig uitrekenen, maar het was zeker een vors deel! Ik schat toch zeker wel een 33% (400 euro op 1200 inkomsten). Dat is gewoon een grote uitgave post, dat is zeker zo. Koop maar eens een auto erbij. Wordt het nog minder leuk, kost je nog eens een 33% als je niet oppast.

Maar dat is het punt dus precies! Die 10-20% toename maakt het gewoon nog net ietsje lastiger. Het is niet gek dat er daardoor echt wel mensen buiten de boot vallen en tot hun 30e thuis moeten blijven wonen.

Ik snap gewoon heel goed dat het dat voor starters veel moeilijker maakt om uit huis te trekken. Als ik van vrienden hoor wat ze verdienen, dan begrijp ik dat het regelmatig onmogelijk is om op jezelf te gaan wonen.

Ik ben het zeker met je eens dat iedereen een betaalbare woning moet kunnen vinden. Ik snap alleen niet waarom jij beloond moet worden met een koopwoning omdat je thuis bent blijven wonen en hoe je het slechter hebt dan je andere leeftijdgenoten? Je kan naast je studie toch wat werken. Je kosten zullen vrij laag zijn, dus je kan heel veel sparen. Volgens mij geeft je dat alle voorbereiding om te sparen voor een woning. Ook kan je dat geld inzetten om een studieschuld te voorkomen of om deze te beperken.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Maar het gaat mij niet eens om mijn eigen situatie (of mijn situatie relatief tot anderen).
Het gaat erom dat er héél veel 25-30 jarigen zijn die het met ~2200 moeten doen en een studieschuld van 20k. Dat is, zeker buiten de IT, een heel gebruikelijk startsalaris.

Dan ben je dus 3-5 jaar bezig met het aflossen van die schuld en het bij elkaar sparen van de kosten koper, samen met een beetje loongroei. Ja, dan ben je dus 30 als je eindelijk op je eigen benen kan staan, dan doe je helemaal niks verkeerd. Sociaal huren kan niet vanwege wachtlijsten.
En zolang de woningen net zo hard in waarde stijgen als je salaris, schiet je nog niks op.

PilatuS schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:01:
Trouwens wel erg lullig voor mensen in de situatie die je noemt.

Klopt trouwens, ik ken er wel een paar die uit huis moesten om die reden.

TheBrut3 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 20:49:
Jij had er ook voor kunnen kiezen om die MBO'er te zijn, heb je niet gedaan.

Wie staat er op z'n 18e nou stil bij de keuze 'kan ik wel op mezelf wonen aan het einde van mijn studie' althans: misschien was mijn verwachting wel dat dat mogelijk moest zijn met een baan in de juiste sector. Die verwachting was dan onterecht.

Maar ja: de consequentie van een dergelijke keuze is wel dat je tot je 30e thuis moet blijven wonen om financiële redenen, waar de MBO'er mogelijk eerder die stap kan maken. Dat is precies waar dit topic om gaat.
Dat de HBO'er uiteindelijk een hoger inkomen zal krijgen, zal niemand ontkennen.

[ Voor 8% gewijzigd door Richh op 17-08-2019 23:26 ]

[TLer]

Het zal vast niet voor iedereen gevolgen hebben, maar zeker als je krap bij kas zit, dan zijn toeslagen e.d. die lager uitvallen of zelfs helemaal weg vallen toch een zware last.

Gevoelsmatig zeg ik dat lang thuiswonende kinderen op relatief hogere leeftijd vooral uit deze groep komen, maar daar kan ik ook helemaal naast zitten.

[TheBrut3]

Richh schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:10:
Maar ja: de consequentie van een dergelijke keuze is wel dat je tot je 30e thuis moet blijven wonen om financiële redenen, waar de MBO'er mogelijk eerder die stap kan maken. Dat is precies waar dit topic om gaat.
Dat de HBO'er uiteindelijk een hoger inkomen heeft zal niemand ontkennen.

HBO is één jaar langer, that's it. Die MBO'er heeft dus maar €23.3k bruto voorsprong in salaris als deze start met €1800 bruto.

[TLer]

Richh schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:10:
[...]


Ah, nu komen we ergens

Ja: daarvan kán je best ~1000 euro huur betalen.
Hou je dan voldoende over om te sparen? En dan echt sparen, en niet een buffertje voor grote uitgaven? Da's niet makkelijk.
Maar: je mag geen hypotheek afsluiten met een maandlast van 1000 euro. Je mag een hypotheek afsluiten met een netto maandlast van ongeveer 550 euro.
Je kan dan een woning betrekken van ongeveer 170k. Appartementen voor dat geld zijn behoorlijk schaars. Bedenk dat wat op Funda staat regelmatig al verkocht is als je eenmaal belt, en overbiedingen van 10k-20k normaal zijn.
De kosten koper à 10.000 euro moet je ook zelf financieren.

In de vrije sector is 4 tot 4.5x de huur aan maandsalaris gebruikelijk. Dat red je dus niet. Alle grotere verhuurinstanties vragen drie maanden aan bankafschriften en vragen nadrukkelijk om bijvoorbeeld studieschulden.

Ergo: vanaf de 38k zit je in een gat, vanaf ~10k meer ontstaan er uiteindelijk wel weer mogelijkheden.

En dan vergeten we voor de grap eventjes de studiefinanciering. Met een gemiddelde schuld van 20k daalt je hypotheek tot 130k.

Ja dat kan best, maar veel sparen zal er niet in zitten. Dat kon ik toen de tijd ook niet.

Ik zit even te kijken voor woningen op Funda. Amsterdam +- 15km. Daar is het duidelijk duurder dan rond Amersfoort bijvoorbeeld. (+-15km), maar nog steeds ruim onder de 1000 euro. Amersfoort en omgeving scheelt je een +-200 per maand.

Dus ja, de huur is zeg 800 euro. Op een salaris van 2200 is dat 36%. Verdien je 1900 dan is dat 42%.
Mijn start salaris was ook duidelijk lager, maar alles is mee gegroeid met de inflatie. De huren ook.

Dat het aanbod beperkt is en dat daar wat aan gebeuren moet ben ik met je eens.
Dat er wat aan ons belastingstelsel gebeuren moet ben ik met je eens.
Dat het belachelijk is dat je 1000 euro mag verhuren, maar niet lenen voor een woning ben ik met je eens.
Volgens mij zijn wij het sowieso op een hoop punten eens. Enkel was het vroeger echt niet zo veel beter of anders als nu.

Het enige echte verschil wat ik zie is het leenstelsel en een striktere leennorm voor hypotheken. De rest was er 20 jaar geleden namelijk ook.

Dat leenstelsel hakt er natuurlijk wel in en zou eigenlijk buiten beschouwing gelaten moeten worden voor een hypotheek berekening wat betreft het maximale bedrag. De rente zou 0% moeten zijn, zeker nu de staat leent tegen -0%. Dan is er nog de vraag of het leenstelsel niet in zijn geheel moet verdwijnen? Dat is echter een geheel andere discussie.

[PilatuS]

TheBrut3 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:27:
[...]

HBO is één jaar langer, that's it. Die MBO'er heeft dus maar €23.3k bruto voorsprong in salaris als deze start met €1800 bruto.

Niet als je van MBO naar HBO gaat. Dan ben je toch echt een paar jaar langer bezig

[nokiaan958GB]

Elke situatie is weer ander. Voor mij mogen de kids nog wel even blijven zolang het gezellig blijft en ze zich aan de huisregels houden.

Onze oudste studeert in september af en heeft al een baan maar gaat omdat het vanuit ons huis 2 uur reizen is meteen het huis uit en met iemand elders huren. Zo kunnen ze mooi de kosten delen en is het financieel te doen.

Nou maar afwachten wat de andere kids gaan doen.

[Richh]

@TLer ik denk dat wij het inderdaad behoorlijk met elkaar eens zijn Ik denk ook zeker niet dat het vroeger zoveel makkelijker was, helemaal niet! Het is gewoon jammer dat het nog steeds zo moet.

TheBrut3 schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:27:
[...]

HBO is één jaar langer, that's it. Die MBO'er heeft dus maar €23.3k bruto voorsprong in salaris als deze start met €1800 bruto.

De wachtlijsten in sociale huur zitten je dan in de weg, maar je maakt dan dus nog wél aanspraak op een sociale huurwoning. Als je vanaf je 18e ingeschreven bent, heb je misschien geluk dat je net onder de grens zit op het moment dat je bovenaan de wachtlijst staat.
Een HBO'er heeft een grotere kans dat hij teveel verdient op het moment dat hij bovenin de wachtlijst staat.

Komt nog bij dat de corporaties regelmatig verder beperkende inkomenseisen opleggen (bijvoorbeeld woningen die enkel beschikbaar zijn voor inkomens onder de 25k, of onder de 30k) en je dus meer kans maakt. Op die woningen mag je met een hoger inkomen niet reageren.

Qua hypotheekkracht staan beide ongeveer gelijk als de HBO'er geen bijbaan had, en dus zijn studieschuld meeneemt in de koopmogelijkheden.

Het onderliggende probleem is uiteindelijk het gigantische gat tussen sociale huur en particuliere huur / koop. Al helemaal als je woongenot meeneemt in de vergelijking is het systeem niet heel fair ingericht naar mijn mening. Evenals dat een MBO'er studiefinanciering ontvangt, en een HBO'er niet terwijl de studiekosten hoger zijn. Maar dat is een andere discussie.

[ Voor 12% gewijzigd door Richh op 17-08-2019 23:48 ]

[CyberMania]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:30:
Ja dat kan best, maar veel sparen zal er niet in zitten. Dat kon ik toen de tijd ook niet.

Ik zit even te kijken voor woningen op Funda. Amsterdam +- 15km. Daar is het duidelijk duurder dan rond Amersfoort bijvoorbeeld. (+-15km), maar nog steeds ruim onder de 1000 euro. Amersfoort en omgeving scheelt je een +-200 per maand.

Amersfoort mag dan wel 200 euro goedkoper zijn dan Amsterdam maar lang niet alle werkgevers(cao's) bieden een volledige reiskostenvergoeding. Wat je bespaart op de huurlasten stijgen even hard weer aan de reiskostenkant.

Je kan dan wel zeggen: dan moet je maar een baan in de buurt zoeken van je nieuwe goedkopere woonomgeving maar voor lang niet alle beroepen is dat even gemakkelijk, nog afgezien van het feit dat je misschien nu al een vast contract hebt bij een werkgever in omgeving Amsterdam. Zeker ook niet als je bijv. 50-plusser bent en na een scheiding (maar nog wel je baan hebt) nieuwe woonruimte zoekt.

En zie hier ook de verwachte overbelasting van het spoor per 2027: als je gewoon zorgt dat leraren, verplegers, politieagenten in de buurt van hun werk in de randstad kunnen wonen dan hoeft niet iedereen elke dag te reizen met de trein of als je zorgt voor voldoende goedkope studentenkamers hoef je niet elke ochtend honderdduizenden studenten te vervoeren over het spoor.

Wat er bespaard wordt door onvoldoende te investeren in betaalbare woningbouw komt aan de infrastructuurkant even hard weer terug (meer wegen, meer spoor).

Dus het idee dat mensen maar naar goedkopere regio's moeten verhuizen zonder na te denken dat mensen dan vaak meer moeten reizen, kopt voor geen meter. Dat kost afgezien van infrastructuur ook nog eens het milieu(vervuiling) een hoop geld.

[ Voor 18% gewijzigd door CyberMania op 17-08-2019 23:46 ]

[NotSoSteady]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 08:48:
Las net dit stuk op RTL nieuws https://www.rtlnieuws.nl/...heid-huizenmarkt-jong-uit

Snap echt niet dat op 29 jarige leeftijd je nog thuis woont. De afgelopen 5-8 jaar had je toch makkelijk 10k per jaar kunnen sparen doordat je geen vaste lasten hebt? En een huis van 270k? Je kan ook een flatje kopen buiten de grote stad waar het wat goedkoper is. Lijken dat ze alleen in problemen denken en niet in oplossingen.

Duurt nog even voordat mijn kinderen in de 20 zijn maar die van mij mogen zeker niet zo lang thuis wonen.

Zijn er hier ook zulke gevallen waarbij kinderen tot hun 30ste thuis wonen?

Tja, dan moet je ook maar in een flat willen wonen. Ik woon nu in een rustige wijk met een mooi huis en grote tuin. Ben ik voor jou dan ook de loser die te lang bij zijn ouders heeft gewoond? Mijn levensstandaard is nou eenmaal hoog en mijn ouders zijn de liefste mensen die ik ken. Misschien zou jij je kinderen kunnen leren dat niet iedereen hetzelfde is, want jij gooit iedereen die op latere leeftijd nog bij zijn ouders woont op dezelfde bult. Je zet ze neer als een stel incapabele jankerds, omdat ze niet aan het 'ideale' plaatje van deze maatschappij voldoen.

Het enige wat jij doet is kijken naar leeftijd en daar een bepaalde actie aan koppelen, terwijl het leven van heel van verschillende dingen afhangt. Denk aan opleiding, gezinssituatie, gezinssamenstelling, financiën, denkvermogen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn advies aan jou is om je eigen leven te gaan leiden en je niet te druk maken om de meningen van anderen.

[ Voor 22% gewijzigd door NotSoSteady op 18-08-2019 00:00 ]

[XWB]

TLer schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:30:
[...]

Dat het belachelijk is dat je 1000 euro mag verhuren, maar niet lenen voor een woning ben ik met je eens.

De banken beargumenteren dat je voldoende geld moet kunnen overhouden om je huis te onderhouden. In tegenstelling tot een huurhuis kunnen kosten aan eigen woning flink oplopen.

[Richh]

XWB schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:48:
[...]


De banken beargumenteren dat je voldoende geld moet kunnen overhouden om je huis te onderhouden. In tegenstelling tot een huurhuis kunnen kosten aan eigen woning flink oplopen.

Alsof verhuurders (in de particuliere sector) een vinger na je uitsteken
De huurcommissie mag niks voor je doen als je niet sociaal huurt.

Maar het argument an sich is oke natuurlijk, ook zijn er hogere jaarlijkse kosten bij een koopwoning.
Ik ben van mening dat banken de staat van de woning mee moet nemen. Er zit nogal een verschil tussen een vrijstaande, vervallen jaren 30 krot en een nieuwbouwappartement, qua onderhoudskosten.

[CyberMania]

XWB schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:48:
[...]


De banken beargumenteren dat je voldoende geld moet kunnen overhouden om je huis te onderhouden. In tegenstelling tot een huurhuis kunnen kosten aan eigen woning flink oplopen.

Klopt maar ook voor als je bijv. je baan kwijt raakt en in de ww of ziektewet terecht komt (70%) dan willen ze ook graag nog dat je kunt blijven aflossen op de lening. Terwijl bij een vrijesectorhuurwoning je in zulke gevallen bij wijze van spreken een maand later zonder schuld de sleutels inlevert. Het risico voor een verhuurder is dus stukken lager die heeft binnen een maand een nieuwe huurder. Een bank/huiseigenaar die een huis gedwongen moet verkopen kost veel meer dan een maand huur.

Je ziet nu ook al de problemen dat de grote steden zoals Amsterdam basisschoolleraren tekort komen, dat heeft veel oorzaken maar één ervan is ook dat je niet meer gewoon betaalbaar kunt wonen met zo'n salaris. Je zult nu wel gek zijn om nog te lenen voor een pabo-opleiding als je even veel geld moet terugbetalen op een veel lager salaris. Eigenlijk niet eens evenveel geld maar meer omdat aflossen van 20.000 studieschuld met een basisschoolsalaris veel langer duurt dan een advocatensalaris en dus langer rente betaalt. Het leenstelsel had ook beter bijv. 1% extra inkomstenbelasting oid kunnen zijn.

[ Voor 61% gewijzigd door CyberMania op 18-08-2019 00:14 ]

[haarbal]

XWB schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:48:
De banken beargumenteren dat je voldoende geld moet kunnen overhouden om je huis te onderhouden. In tegenstelling tot een huurhuis kunnen kosten aan eigen woning flink oplopen.

Ik weet niet of de banken zoveel beargumenteren, er is wettelijk vastgelegd hoeveel je mag lenen bij welk inkomen met welk soort contract.

[TLer]

NotSoSteady schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:43:
[...]


Tja, dan moet je ook maar in een flat willen wonen. Ik woon nu in een rustige wijk met een mooi huis en grote tuin. Ben ik voor jou dan ook de loser die te lang bij zijn ouders heeft gewoond? Mijn levensstandaard is nou eenmaal hoog en mijn ouders zijn de liefste mensen die ik ken. Misschien zou jij je kinderen kunnen leren dat niet iedereen hetzelfde is, want jij gooit iedereen die op latere leeftijd nog bij zijn ouders woont op dezelfde bult. Je zet ze neer als een stel incapabele jankerds, omdat ze niet aan het 'ideale' plaatje van deze maatschappij voldoen.

Het enige wat jij doet is kijken naar leeftijd en daar een bepaalde actie aan koppelen, terwijl het leven van heel van verschillende dingen afhangt. Denk aan opleiding, gezinssituatie, gezinssamenstelling, financiën, denkvermogen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn advies aan jou is om je eigen leven te gaan leiden en je niet te druk maken om de meningen van anderen.

Je bevestigt hier dus exact wat ik al als probleem zie in dit topic, maar ook bij jonge collega’s van mij. Niet allemaal overigens.

Je zegt, Ik ga toch niet op en flat wonen? Dat is te min voor mij, dat wil ik niet. Mijn levensstandaard is hoog!

Dat is echt geen rede om bij je ouders te blijven wonen tot je 30ste. Je ouders zijn vast hele lieve mensen, maar hier hebben ze je echt geen gunst geleverd. Je moet leren om op je zelf te staan. Je koopt nu een huis van weet ik hoeveel geld, maar je hebt nooit geoefend om je eigen broek op te houden. Je weet niet wat het is om je eigen inkomen te hebben en dat uit te geven wat kan en ondertussen ook nog wat te sparen. Je kent de verantwoordelijkheid niet van maandelijks huur betalen. Je stapt zo in het diepen en verwacht dat dit goed gaat. En wellicht gaat het goed bij jouw, maar dat is dan meer geluk dan wijsheid. Voor het zelfde geld beland je tot over je oren in de schulden omdat je niet met geld kan omgaan. Jij vast niet, maar er zijn er vele waarbij dit wel gebeurt. Zelfs als ze geoefend hebben, laat staan zonder oefenen.

Onderdeel van de opvoeding is kinderen zelfstandig maken. Dat doe je niet door ze te lang in huis te houden. Er zijn altijd situaties te bedenken waarom het echt niet anders kan, maar sparen voor een die huis hoort daar voor mij niet bij!

Ik wilde dat ook niet op een flat. Dat was echt niet mijn eerste keuze en dat geld voor heel veel mensen denk ik. Je moet echter wel realistisch zijn denk je niet? Je kan toch niet verwachten om je eerste huis te kopen welke direct aan al je verwachtingen voldoet? Groot huis, mooie tuin in een goede wijk van de stad van je keuze..... kom op, dat is niet realistisch!

Dat verwachtingspatroon komt ergens vandaan. Mijn advies, denk er eens over na waar dat vandaan komt, want gezond is het niet.

[ph4ge]

TLer schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 09:08:
[...]


Je bevestigt hier dus exact wat ik al als probleem zie in dit topic, maar ook bij jonge collega’s van mij. Niet allemaal overigens.

Je zegt, Ik ga toch niet op en flat wonen? Dat is te min voor mij, dat wil ik niet. Mijn levensstandaard is hoog!

Dat is echt geen rede om bij je ouders te blijven wonen tot je 30ste. Je ouders zijn vast hele lieve mensen, maar hier hebben ze je echt geen gunst geleverd. Je moet leren om op je zelf te staan. Je koopt nu een huis van weet ik hoeveel geld, maar je hebt nooit geoefend om je eigen broek op te houden. Je weet niet wat het is om je eigen inkomen te hebben en dat uit te geven wat kan en ondertussen ook nog wat te sparen. Je kent de verantwoordelijkheid niet van maandelijks huur betalen. Je stapt zo in het diepen en verwacht dat dit goed gaat. En wellicht gaat het goed bij jouw, maar dat is dan meer geluk dan wijsheid. Voor het zelfde geld beland je tot over je oren in de schulden omdat je niet met geld kan omgaan. Jij vast niet, maar er zijn er vele waarbij dit wel gebeurt. Zelfs als ze geoefend hebben, laat staan zonder oefenen.

Onderdeel van de opvoeding is kinderen zelfstandig maken. Dat doe je niet door ze te lang in huis te houden. Er zijn altijd situaties te bedenken waarom het echt niet anders kan, maar sparen voor een die huis hoort daar voor mij niet bij!

Ik wilde dat ook niet op een flat. Dat was echt niet mijn eerste keuze en dat geld voor heel veel mensen denk ik. Je moet echter wel realistisch zijn denk je niet? Je kan toch niet verwachten om je eerste huis te kopen welke direct aan al je verwachtingen voldoet? Groot huis, mooie tuin in een goede wijk van de stad van je keuze..... kom op, dat is niet realistisch!

Dat verwachtingspatroon komt ergens vandaan. Mijn advies, denk er eens over na waar dat vandaan komt, want gezond is het niet.

Kinderen worden niet zelfstandig door ze te vroeg in een flatje te zetten. Als je met deze prijzen eenmaal begint te huren dan blijf je de rest van je leven geld naar de huisjesmelker brengen. Een goedkoop huurwoningtje zoeken en sparen voor een koopwoning was leuk advies 20+ jaar geleden, maar bestaat nu niet meer.

Verder is het ook gewoon zeer verstandig om een huis te kopen waar je kan blijven wonen. De generatie voor hem heeft jaren in restschulden gezeten omdat ze een klein zogenaamde starterswoning kochten (een term die ca 30 jaar oud is) die buiten hun schuld om flink in waarde daalde. Hele volksstammen die niet verder konden met hun leven omdat ze niet het geduld hadden te sparen voor een woning waar je langer vooruit kan.

Jouw adviezen zijn in mijn ogen achterhaald. Zo werkt het gewoon niet meer na de prijsstijgingen van de afgelopen decennia. Je hebt kapitaal nodig om te kunnen ontsnappen aan de huurbaas en het is praktisch onmogelijk om in een huurhuis te wonen en op te sparen tegen de prijsstijgingen, en ondertussen is het voor veel mensen ook niet weggelegd dat hun loon zo snel stijgt als de huur.

Nee hoor, het is natuurlijk wel veel leuker om vroeg op jezelf te gaan wonen. Er is niks stoers of interessant om langer thuis te wonen, maar financieel wel zeer verstandig als je die keuze hebt. Daar heb je je hele leven profijt van.

[Bio]

In België is lang thuiswonen de norm trouwens. Eerder deed ik daar altijd wat lacherig over, totdat je ziet wat voor huizen zij allemaal kunnen kopen rond hun dertigste.

Zelf woon ik sinds mijn 17e op mezelf, en nu als dertiger ben ik soms best wel eens jaloers...

[ Voor 3% gewijzigd door Bio op 18-08-2019 09:40 ]

[lactaxative]

Dit topic is voor mij wel lekker wakker worden in mijn net gekochte rijtjeshuis. Op mijn 25e. Alleen. Zonder hulp van ouders. Zelfs die 10 rijlessen voor m'n 18e verjaardag heb ik nog niet gezien...

Ik moet wel héél bijzonder zijn.

[dr.lowtune]

ph4ge schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 09:28:
[...]

Kinderen worden niet zelfstandig door ze te vroeg in een flatje te zetten. Als je met deze prijzen eenmaal begint te huren dan blijf je de rest van je leven geld naar de huisjesmelker brengen. Een goedkoop huurwoningtje zoeken en sparen voor een koopwoning was leuk advies 20+ jaar geleden, maar bestaat nu niet meer.

Verder is het ook gewoon zeer verstandig om een huis te kopen waar je kan blijven wonen. De generatie voor hem heeft jaren in restschulden gezeten omdat ze een klein zogenaamde starterswoning kochten (een term die ca 30 jaar oud is) die buiten hun schuld om flink in waarde daalde. Hele volksstammen die niet verder konden met hun leven omdat ze niet het geduld hadden te sparen voor een woning waar je langer vooruit kan.

Jouw adviezen zijn in mijn ogen achterhaald. Zo werkt het gewoon niet meer na de prijsstijgingen van de afgelopen decennia. Je hebt kapitaal nodig om te kunnen ontsnappen aan de huurbaas en het is praktisch onmogelijk om in een huurhuis te wonen en op te sparen tegen de prijsstijgingen, en ondertussen is het voor veel mensen ook niet weggelegd dat hun loon zo snel stijgt als de huur.

Nee hoor, het is natuurlijk wel veel leuker om vroeg op jezelf te gaan wonen. Er is niks stoers of interessant om langer thuis te wonen, maar financieel wel zeer verstandig als je die keuze hebt. Daar heb je je hele leven profijt van.

Ik ben er ook zo eentje die op zijn 30e pas uit huis ging, mijn vrouw ook. Wij hebben allebei de tijd gebruikt om veel te sparen, en tegelijkertijd konden we ook veel leuke dingen doen. Het enige nadeel was inderdaad dat je niet "op jezelf" woonde.

Deze situatie heb ik veel liever dan vroeg op jezelf wonen in een te dure huurwoning en met weinig geld over om leuke dingen te doen, of om serieus te sparen voor een koopwoning.

Wij hebben uiteindelijk een klushuis gekocht en van ons spaargeld volledig verbouwd. We wonen voor relatief weinig geld in een huis waar we niet meer weg hoeven. Dan is ons voortraject wellicht niet zo spannend geweest in de ogen van sommigen, maar wij hebben er waarschijnlijk wel de rest van ons leven profijt van.

En als mijn dochter het ook zo aan wil pakken, dan vind ik dat helemaal prima!(en als ze het anders wil ook, iedereen moet z'n eigen weg vinden)

[MeNTaL_TO]

lactaxative schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 09:45:
Dit topic is voor mij wel lekker wakker worden in mijn net gekochte rijtjeshuis. Op mijn 25e. Alleen. Zonder hulp van ouders. Zelfs die 10 rijlessen voor m'n 18e verjaardag heb ik nog niet gezien...

Ik moet wel héél bijzonder zijn.

Wel een beetje laat he

[TheBrut3]

PilatuS schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 23:32:
Niet als je van MBO naar HBO gaat. Dan ben je toch echt een paar jaar langer bezig

Ik ga natuurlijk uit van VMBO => MBO en van HAVO => HBO.
VMBO => MBO => HBO (deeltijd) is dan natuurlijk de beste keus. Net zo lang bezig, maar daarna wel 4 jaar werkervaring, salarisgroei en een HBO diploma.

[Groentjuh]

Even een aanvulling op dit topic:
Studenten wonen langer thuis: lost dit het kamertekort op?

En even wat cijfertjes genoemd in het artikel:
Aldus het CPS:

Vóór de afschaffing van de basisbeurs in 2014 woonde ruim 60 procent van de universiteitsstudenten binnen zestien maanden op zichzelf. In 2017 was dat nog maar 41 procent.

Aldus Kamernet in augustus 2018:

Door de krapte op markt voor studentenwoningen ligt de gemiddelde huurprijs voor het eerst boven de 400 euro, blijkt uit de recentste cijfers van kamerverhuurder Kamernet.

Data op basis van geactiveerde kamers van januari tot en met juli in dat jaar met een oppervlakte tot en met 35m2, met een huurprijs tot en met €750,- per maand, inclusief gas, water en elektriciteit. Nederland is gemeten op basis van alle kamers in Nederland, ook buiten de genoemde steden.

[NotSoSteady]

TLer schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 09:08:
[...]


Je bevestigt hier dus exact wat ik al als probleem zie in dit topic, maar ook bij jonge collega’s van mij. Niet allemaal overigens.

Je zegt, Ik ga toch niet op en flat wonen? Dat is te min voor mij, dat wil ik niet. Mijn levensstandaard is hoog!

Dat is echt geen rede om bij je ouders te blijven wonen tot je 30ste. Je ouders zijn vast hele lieve mensen, maar hier hebben ze je echt geen gunst geleverd. Je moet leren om op je zelf te staan. Je koopt nu een huis van weet ik hoeveel geld, maar je hebt nooit geoefend om je eigen broek op te houden. Je weet niet wat het is om je eigen inkomen te hebben en dat uit te geven wat kan en ondertussen ook nog wat te sparen. Je kent de verantwoordelijkheid niet van maandelijks huur betalen. Je stapt zo in het diepen en verwacht dat dit goed gaat. En wellicht gaat het goed bij jouw, maar dat is dan meer geluk dan wijsheid. Voor het zelfde geld beland je tot over je oren in de schulden omdat je niet met geld kan omgaan. Jij vast niet, maar er zijn er vele waarbij dit wel gebeurt. Zelfs als ze geoefend hebben, laat staan zonder oefenen.

Onderdeel van de opvoeding is kinderen zelfstandig maken. Dat doe je niet door ze te lang in huis te houden. Er zijn altijd situaties te bedenken waarom het echt niet anders kan, maar sparen voor een die huis hoort daar voor mij niet bij!

Ik wilde dat ook niet op een flat. Dat was echt niet mijn eerste keuze en dat geld voor heel veel mensen denk ik. Je moet echter wel realistisch zijn denk je niet? Je kan toch niet verwachten om je eerste huis te kopen welke direct aan al je verwachtingen voldoet? Groot huis, mooie tuin in een goede wijk van de stad van je keuze..... kom op, dat is niet realistisch!

Dat verwachtingspatroon komt ergens vandaan. Mijn advies, denk er eens over na waar dat vandaan komt, want gezond is het niet.

Het zijn allemaal aannames gebaseerd op je eigen denkbeelden. Ik denk eerder dat jij het probleem van dit topic aangeeft: ouder dan 25 staat gelijk aan iemand die niet met geld om kan gaan en niet verantwoordelijk is.

[TLer]

NotSoSteady schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 11:33:
[...]


Het zijn allemaal aannames gebaseerd op je eigen denkbeelden. Ik denk eerder dat jij het probleem van dit topic aangeeft: ouder dan 25 staat gelijk aan iemand die niet met geld om kan gaan en niet verantwoordelijk is.

Ik doe geen aannames. Ik quote uit een reactie. Dat maakt het een feit.

Vervolgens vertel ik de verantwoordelijkheid die een ouder heeft. Feit. Ik ben er een en zo ervaar ik het.
Vermeld ik dat je pas kan leren als je iets zelf ervaren. Eerst de waarom, dan de hoe en dan de praktijk. Feit, zo leren mensen nu eenmaal. Mensen wat leren doe ik voor mijn beroep.
Vermeld ik dat het niet verstandig is om direct grote verantwoordelijkheden aan te gaan zonder ervaring (lees een schuld van rond de 200.000 euro waar je 30 jaar aan vast zit is een enorme verantwoordelijkheid). Feit, dat is niet verstandig.

Nergens zeg ik dan mensen van 25 jaar per definitie niet met geld om kunnen gaan. Ik zeg dat het best goed kan gaan, maar ook dat daar een dosis geluk bij zit.

Echter, cijfers wijzen wel uit dat meer dan de helft van de jongeren tussen de 18 en 27 een schuld hebben of gehad hebben. Van die groep had bijna 15% een risicovolle lening. Dat is toch een aanzienlijke groep. Wellicht hoor jij daar niet bij, misschien ook wel. Dit geeft echter wel aan dat je met geld om moet leren gaan. Dat kan je niet zomaar vanuit je zelf. Daar heb je hulp bij nodig. Je gunt niemand een schuldhulpverleningstraject.

Dat is deel van de opvoeding. Die begint al bij het krijgen van zakgeld en gaat sparen voor je eerste eigen gekochte speelgoed. Zo heeft mijn zoon van 11 onlangs zijn eerste zelf betaalde laptop gekocht. Uiteraard heb ik hem ook wat gesponsord, maar niet voordat hij het bedrag bij elkaar had gespaard met zakgeld en verjaardagsgeld. Ik heb nog nooit iemand zo trots en blij gezien.

Of hij nu straks een rijbewijs wil, of wil gaan stappen, dure merk kleding, een scooter, of zijn eerste eigen auto. Hij zal er voor moeten sparen en straks ook werken. Dat zelfde proces loopt door tot aan de woning markt. Daar begin je onderaan de ladder. Daar werk je voor, daar spaar je voor, maar zonder leerproces leer je ook geen verantwoordelijkheden. Hoe kan je anders de verantwoordelijkheid van een grote schuld op je nemen? Het lijkt mij niet verstandig.

En kijk a.u.b. niet naar andere, maar wees blij met wat je zelf voor elkaar krijgt. Wees daar trots op, maar doe het wel zelf of samen met je partner. Zet je eigen realistische doelen en werk daar na toe. Er zijn ook miljonairs van 20 jaar, dat is echt niet voor iedereen weg gelegd om heel veel redenen (waaronder toeval er een van is). Zo zijn er ook mensen met een grote dure villa op een 30ste. Een vriend van mij is er zo een. De rede heet in zijn geval een erfenis op z'n 25ste. Geloof me, hij had graag ergens gehuurd gezeten of in een koopwoning. Dat hadden zijn ouders nog geleefd namelijk. Dit verhaal hangt hij echter niet aan de grote klok. Voor de rest van de wereld woont hij in de dure keet en willen zij dat ook!

Wat zijn de aannames dan die ik doe?

Je hebt overigens gelijk dat dit zeker een generatie verschil is. Ik denk ook dat dit met de opvoeding te maken hebt die een typische 25 jarige gekregen heeft in vergelijk met mijn opvoeding (eind jaren '70 en jaren '80 in een ondernemers gezin).

Doe er mee wat je wilt. Ik denk dat ik mijn punt gemaakt heb. Ik wil ook niemand aanvallen of in een vakje duwen. Het is gewoon hoe ik de wereld zie en waarom het volgens mij niet verstandig is om te lang bij paps en mams te wonen.

[Cyberpope]

Ik vind het wel grappig dat het hier zo om geld, status en postitie draait. Terwijl volgens mij daar het minst belangrijke zit.

Tussen je 15 en 25ste vind een groot gedeelte van je identiteitvorming plaats. Daaronder valt ook het losmaken van je ouders, eigen netwerk opbouwen (relaties!), sociale vaardigheden ontwikkelen, etc.

En ja, als je er aan toe bent, is het dan beter om dit vanuit een zelfstandige positie te doen. Los van hoe goed de relatie met je ouders is, is ruimte om te experimenteren thuis kleiner als op een eigen locatie.

Dat gezegd hebben, zijn er ook vele redenen om dit niet te doen. Die kunnen zijn dat iemand er niet aan toe is, geldelijke redenen of <vul maar wat in>. Toch is het aan te raden om als ouder je kind te stimuleren om (gedeeltelijk) op zichzelf te gaan.

Maar om je een oordeel aan te matigen over mensen die lang thuis zijn blijven wonen gaat wel wat ver. Als moet ik wel zeggen dat er bij mij wel alarmbellen afgegaan als ik het hoor. Niet vanwege de keuze om thuis blijven wonen (als dat een heel rationele keuze is), maar omdat lang thuis wonen ook kan (met nadruk op kan) wijzen op een late of onvolledige identiteitsvorming. Anders was de behoefte om jezelf van je ouders los te maken er eerder geweest.

[ph4ge]

Cyberpope schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 13:05:
Maar om je een oordeel aan te matigen over mensen die lang thuis zijn blijven wonen gaat wel wat ver. Als moet ik wel zeggen dat er bij mij wel alarmbellen afgegaan als ik het hoor. Niet vanwege de keuze om thuis blijven wonen (als dat een heel rationele keuze is), maar omdat lang thuis wonen ook kan (met nadruk op kan) wijzen op een late of onvolledige identiteitsvorming. Anders was de behoefte om jezelf van je ouders los te maken er eerder geweest.

Je kan ook beargumenteren dat je juist meer volwassen bent en meer behoefte hebt aan zelfstandigheid als je de korte termijn voldoening van op je zelf wonen weet te weerstaan ten faveure van een lange termijn doel waar je echt zelfstandig van wordt.

In deze tijd is voor starters het hebben van kapitaal steeds belangrijker (duurdere huizen, minder lenen tov waarde van het huis), maar het verkrijgen van kapitaal veel moeilijker (hogere huren, lagere lonen, tijdelijke arbeidscontracten, geen studiebeurs etc.). Op uitzonderingen na kan je alleen vermogen verkrijgen door wat langer bij de ouders te wonen en in die tijd te sparen (studieschuld te beperken en aflossen).

Langer thuis wonen, waar mogelijk, is een rationale keuze vs de emotionele behoefte om op jezelf te wonen.

[Cyberpope]

ph4ge schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 13:46:
[...]

Je kan ook beargumenteren dat je juist meer volwassen bent en meer behoefte hebt aan zelfstandigheid als je de korte termijn voldoening van op je zelf wonen weet te weerstaan ten faveure van een lange termijn doel waar je echt zelfstandig van wordt.

Tuurlijk kan dat.
Alleen waarom word je er op termijn meer zelfstandig van? Die snap ik niet?
Is iemand die op een klein appartementje woont op zijn 25ste minder zelfstandig als iemand die op zijn 25ste een huis kan kopen omdat hij thuis gewoon heeft?

In deze tijd is voor starters het hebben van kapitaal steeds belangrijker (duurdere huizen, minder lenen tov waarde van het huis), maar het verkrijgen van kapitaal veel moeilijker (hogere huren, lagere lonen, tijdelijke arbeidscontracten, geen studiebeurs etc.). Op uitzonderingen na kan je alleen vermogen verkrijgen door wat langer bij de ouders te wonen en in die tijd te sparen (studieschuld te beperken en aflossen).

Kan. Ik weet toch heel veel studenten die hun tijd op kamers voor geen goud hadden willen missen. Ook niet als ze daarna 10k extra schuld hadden. Geld is ook niet alles.

Je kunt op vele manier zelfstandig en gelukkig zijn. Los van materiële rijkdom.

Langer thuis wonen, waar mogelijk, is een rationale keuze vs de emotionele behoefte om op jezelf te wonen.

Vind je een emotionele behoefte minder belangrijke als een rationele keuze?
Of emotionele ontwikkeling minder als een materiële ontwikkeling?

[ Voor 4% gewijzigd door Cyberpope op 18-08-2019 14:08 ]

[Richh]

@TLer ik heb ook een dergelijke opvoeding gehad, ondanks dat ik mid jaren 90 ben geboren. Sparen, stappen maken, leren omgaan met geld, dat is voor mij, en héél veel anderen, ook zeker wel vanzelfsprekend hoor.

Daarom ga ik je (nogmaals) uitleggen waarom het ideaalbeeld van dit proces anno 2019 NIET meer uit te voeren is op de woningmarkt. Want dat is nou PRECIES het hele punt van dit hele topic...

TLer schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 12:36:
Echter, cijfers wijzen wel uit dat meer dan de helft van de jongeren tussen de 18 en 27 een schuld hebben of gehad hebben. Van die groep had bijna 15% een risicovolle lening.

Was de studieschuld ook meegenomen in dit onderzoek?
Ja, er zijn er een hoop die een vermogen aan een smartphone abo uitgeven. Maar er zijn er ook heel veel die dit niet doen. Toch lukt het hen óók niet. Over die groep moet je het hebben.
Dat er een groepje moederskindjes zijn zal niemand ontkennen. Die waren er vroeger ook wel trouwens. Daar gaat het helemaal niet om.

Vermeld ik dat het niet verstandig is om direct grote verantwoordelijkheden aan te gaan zonder ervaring (lees een schuld van rond de 200.000 euro waar je 30 jaar aan vast zit is een enorme verantwoordelijkheid). Feit, dat is niet verstandig.

Tuurlijk is dat niet verstandig. Maar ja: het is een gedwongen keuze.

• Die lening van 2 ton kost je netto ~600 euro per maand. En je lost af. Maar: je verdient volgens de bank/overheid te weinig voor die hypotheek.
• Een gelijkwaardige huurwoning kost je 1000 euro per maand en wordt ieder jaar 5% duurder. De pandjesbaas wil met een intentieverklaring, drie maanden borg en een paar bankafschriften wel jouw redder in nood zijn. Kan je eindelijk uit huis!
• Huurwoningen van 600 euro zijn NIET toegankelijk voor starters, omdat ze ofwel teveel verdienen voor sociale huur, ofwel te jong zijn ivm wachtlijst. In de vrije sector bestaan appartementen voor dit geld praktisch niet. Nee, ook niet als je eisen heel laag zijn. Het is ook hierom dat afgestudeerden eeuwig in hun studentenkamer van 12 vierkante meter voor 500 euro per maand blijven zitten.

Hier zit de kromheid van het huidige systeem. Het gaat om het gat dat bestaat in de woningmarkt als je woonbudget tussen de 600 en 1000 euro ligt.
Dat heeft niks te maken met 'niet met geld om kunnen gaan' of 'de verkeerde keuzes' maken.
De keuze om eerst eventjes goedkoop te huren en te sparen, die bestaat simpelweg niet meer. Ja, de studentenkamer - de sparende starter heeft juist vaak om financiële redenen niet daarvoor gekozen.

Hij zal er voor moeten sparen en straks ook werken. Dat zelfde proces loopt door tot aan de woning markt. Daar begin je onderaan de ladder. Daar werk je voor, daar spaar je voor, maar zonder leerproces leer je ook geen verantwoordelijkheden. Hoe kan je anders de verantwoordelijkheid van een grote schuld op je nemen? Het lijkt mij niet verstandig.

Die onderste treden van de woningmarktladder zijn weggezaagd. Dat is precies het probleem waar dit topic over gaat.

Soms is er nog een klein stukje van die tree over; denk aan een wat ouder, vervallen appartement van <40 vierkante meter op een B-locatie voor anderhalve ton. Daar komen dan ook massa's aan starters op af. De starters die die keuze maken, lopen een behoorlijk risico: als de woningmarkt instort is de kans zeer klein dat zij hun appartement nog kwijtraken voor het geld wat ze er zelf voor betaald hebben. Ergo: onder water, ergo: als je samen wil wonen en/of aan een gezin wil starten, heb je een probleem. Dit is de oorzaak van 'onrealistische wensen'. Niet omdat we het verwachten, maar als risicovermindering.

Deze 'goedkope' woningen zijn simpelweg 50% te duur en schalen maximaal mee op de conjuctuurbeweging van de woningmarkt. Hier heb je je risicovolle lening. Veel risicovoller dan dat te dure huis als je het mij vraagt.
Maarja: in de race naar lage maandlasten, om nog wat te kunnen sparen zoals we hebben geleerd tijdens onze opvoeding, is dit een mogelijke uitkomst en een valide keuze.

Dus zit iedereen massaal te sparen om in 1x de sprong te maken. Daarom blijven jongeren thuis.
Of ze vergooien een vermogen aan huur en hebben daardoor later veel moeite om een woning te kunnen kopen, wat steeds meer vermogen vereist, terwijl er weinig ruimte voor spaargeld is.

Het is gewoon hoe ik de wereld zie en waarom het volgens mij niet verstandig is om te lang bij paps en mams te wonen.

Eens, ik denk ook dat het ongezond is. Laten we daarom een klimaat creëren waarin de financiële prikkel in ieder geval ietsje minder zwaar weegt en het op z'n minst een persoonlijke keuze zal worden.

[ Voor 5% gewijzigd door Richh op 18-08-2019 14:53 ]

[CyberMania]

Het is ook gezonder voor ouders:

Having kids makes you happier, but only when they move out
(...)
Returning the favour

This may be because when children grow up and move out, they provide social enrichment to their parents minus the day-to-day stress of looking after them, says Becker. They may also give something back by providing care and financial support to their parents, he says.


Read more: https://www.newscientist....y-move-out/#ixzz5wy84LRhY

Read more: https://www.newscientist....y-move-out/#ixzz5wy7Vyse7

[ Voor 47% gewijzigd door CyberMania op 18-08-2019 17:56 ]

[Pizza_Boom]

Richh schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 14:29:
Tuurlijk is dat niet verstandig. Maar ja: het is een gedwongen keuze.

• Die lening van 2 ton kost je netto ~600 euro per maand. En je lost af. Maar: je verdient volgens de bank/overheid te weinig voor die hypotheek.
• Een gelijkwaardige huurwoning kost je 1000 euro per maand en wordt ieder jaar 5% duurder. De pandjesbaas wil met een intentieverklaring, drie maanden borg en een paar bankafschriften wel jouw redder in nood zijn. Kan je eindelijk uit huis!
• Huurwoningen van 600 euro zijn NIET toegankelijk voor starters, omdat ze ofwel teveel verdienen voor sociale huur, ofwel te jong zijn ivm wachtlijst. In de vrije sector bestaan appartementen voor dit geld praktisch niet. Nee, ook niet als je eisen heel laag zijn. Het is ook hierom dat afgestudeerden eeuwig in hun studentenkamer van 12 vierkante meter voor 500 euro per maand blijven zitten.

Hier zit de kromheid van het huidige systeem. Het gaat om het gat dat bestaat in de woningmarkt als je woonbudget tussen de 600 en 1000 euro ligt.
Dat heeft niks te maken met 'niet met geld om kunnen gaan' of 'de verkeerde keuzes' maken.
De keuze om eerst eventjes goedkoop te huren en te sparen, die bestaat simpelweg niet meer. Ja, de studentenkamer - de sparende starter heeft juist vaak om financiële redenen niet daarvoor gekozen.

Die onderste treden van de woningmarktladder zijn weggezaagd. Dat is precies het probleem waar dit topic over gaat.

Soms is er nog een klein stukje van die tree over; denk aan een wat ouder, vervallen appartement van <40 vierkante meter op een B-locatie voor anderhalve ton. Daar komen dan ook massa's aan starters op af. De starters die die keuze maken, lopen een behoorlijk risico: als de woningmarkt instort is de kans zeer klein dat zij hun appartement nog kwijtraken voor het geld wat ze er zelf voor betaald hebben. Ergo: onder water, ergo: als je samen wil wonen en/of aan een gezin wil starten, heb je een probleem. Dit is de oorzaak van 'onrealistische wensen'. Niet omdat we het verwachten, maar als risicovermindering.

Naar mijn idee vergeet je in de opsomming hierboven nog een hele belangrijke: De appartementen waar minder werk in zit of minder risico aan zit (lagere kosten, niet verouderd/vervallen/etc) worden voor veel geld opgekocht door investeerders. Ik ben er zelf ook mee bezig geweest, appartement dat 3 jaar terug een WOZ had van 103k. Soortgelijk appartement vorig jaar voor 155k verkocht, ging er weer een in de verkoop, wordt gewoon overboden door iemand die het geld heeft liggen en gaat voor ergens 180k weg. Waarom? Appartement is knap genoeg, VVE kosten zijn laag, dus mooi object met een hoog rendement zonder verdere kosten. Dan hebben we het over ca. 55m². Die gaat vervolgens wel direct de liberalisierende huurmarkt op en mag ca. 1000 euro per maand kosten. Ter info, dit complexje is gedeeltelijk nog sociale huur en deels dus verkocht. Het kan dus zijn dat jouw buurman, die het nog van de woningbouw huurt, 3 maanden kan huren voor hetzelfde bedrag dat jij voor eenzelfde appartement per maand moet betalen.
Dan was dat nog een van de appartementen waarop ik überhaupt kon komen bieden... Veelal als je in je lunchpauze belt, zijn er al zoveel bezichtigingen gepland dat men het ofwel dicht gooit ofwel omzet in een open huis. Dan moet je langs komen om nog mee te kunnen bieden. Mijn vrije dagen en uren zijn ook niet onbeperkt, kan niet iedere keer vrij blijven nemen. Vaak zijn dit soort kijkmomenten erg hoerig gepland.

Deze 'goedkope' woningen zijn simpelweg 50% te duur en schalen maximaal mee op de conjuctuurbeweging van de woningmarkt. Hier heb je je risicovolle lening. Veel risicovoller dan dat te dure huis als je het mij vraagt.
Maarja: in de race naar lage maandlasten, om nog wat te kunnen sparen zoals we hebben geleerd tijdens onze opvoeding, is dit een mogelijke uitkomst en een valide keuze.

Dus zit iedereen massaal te sparen om in 1x de sprong te maken. Daarom blijven jongeren thuis.
Of ze vergooien een vermogen aan huur en hebben daardoor later veel moeite om een woning te kunnen kopen, wat steeds meer vermogen vereist, terwijl er weinig ruimte voor spaargeld is.

Spijker -> kop. Het is niet dat ik niet het huis uit wil, dit niet kan betalen of wat dan ook, maar gewoon er slecht uit kom. Zelfs als je al je spaargeld erbij zet, is er nog wel iemand die je overbied. Afgelopen maand ook nog... Aanzienlijk overboden, aldus de makelaar. Ter info, ik had zelf al ruim 10k overboden.
Appartementen die langer blijven staan, daar is wat mee loos. 200-300 euro per maand VVE kosten erbij bijvoorbeeld. Erfpacht eroverheen. Of ze zijn te duur... Ik kan geen 285k ophoesten voor 78m² appartement, zo simpel is het.
En huur is voor mij heel simpel: Ik ben niet zielig, zwanger, dakloos, hulpbehoevend en kom ook op een andere manier niet in aanmerking voor een spoedprocedure, dus de wachtrij rest mij... Voor die laatste 10% van de woningen. Want voor de onderste 90% kom ik al niet meer in aanmerking. En ohja, of ik ieder jaar even wil betalen voor mijn plek op de wachtrij.

Eens, ik denk ook dat het ongezond is. Laten we daarom een klimaat creëren waarin de financiële prikkel in ieder geval ietsje minder zwaar weegt en het op z'n minst een persoonlijke keuze zal worden.

Dat hadden we een jaar of 10 geleden al moeten doen. Maar overheden vinden het wel best, WOZ waardes stijgen, grondprijzen rijzen de pan uit. De lokale overheid spint hier enorm veel garen bij.

Het probleem kort samengevat: Je koopt/bewoont momenteel met een modaal salaris geen modaal huis.

[CyberMania]

Pizza_Boom schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 08:37:
En ohja, of ik ieder jaar even wil betalen voor mijn plek op de wachtrij.

Dat is inderdaad belachelijk van bijv. Woningnet Amsterdam waar je elk jaar 10 (nu tijdelijk acht euro) mag betalen terwijl je de eerste jaren sowieso kansloos bent. Veel eerlijker zou zijn een passief abonnement (zonder reageermogelijkheid) met een verlaagd tarief zijn en actief abonnement (met reageermogelijkheid). Het is pure uitmelking die jaarlijkse verlengingskosten te berekenen terwijl je de eerste 5 - 10 jaar toch kansloos bent met je inschrijving.

In Almere nog erger daar betaal je 25 euro per jaar verlengingskosten terwijl je daar ook de eerste jaren kansloos bent. Veel eerlijk is een passief en actief abonnement.

[ Voor 17% gewijzigd door CyberMania op 19-08-2019 08:48 ]

[Tommie12]

Bio schreef op zondag 18 augustus 2019 @ 09:39:
In België is lang thuiswonen de norm trouwens. Eerder deed ik daar altijd wat lacherig over, totdat je ziet wat voor huizen zij allemaal kunnen kopen rond hun dertigste.

Zelf woon ik sinds mijn 17e op mezelf, en nu als dertiger ben ik soms best wel eens jaloers...

Ik zou dat toch niet generaliseren.
Wat wel veel meer gebeurt denk ik is dat ouders de kinderen een schenking doen als ze iets willen kopen. Dat maakt op zich een GIGANTISCH verschil.

Ik ben het niet eens dat je enkel en alleen maar echt zelfstandig kan worden als je op je 25e in een flatje van 30 m2 gaat hokken.
Voorlopig is enkel mijn oudste zoon thuis blijven wonen gedurende 2 jaar na zijn studie. Hij heeft die tijd gewoon gebruikt om extra te sparen, en om zelf iets te kunnen kopen.

Ik leerde mijn kinderen al vanaf hun 12e of zo dat ze gerust mogen thuis wonen gedurende een paar jaar, maar als dat dient om met een dikke BMW te rijden, dan kunnen ze ook huur betalen.
In sommige families zie je dat. Kinderen beginnen te werken, en wonen thuis. Het eerste (en domste) wat ze dan doen is een dikke motor of auto kopen. En als ze 30 worden klagen ze dat ze met hun lief geen huis kunnen kopen omdat ze niks aan de kant hebben.

[Pizza_Boom]

Tommie12 schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 08:59:
Ik zou dat toch niet generaliseren.
Wat wel veel meer gebeurt denk ik is dat ouders de kinderen een schenking doen als ze iets willen kopen. Dat maakt op zich een GIGANTISCH verschil.

Maar als je het als ouders kan doen, is het de enige manier om je kinderen echt te helpen. Je moet haast. Wat koop je momenteel, zeker in de Randstad, nou voor 175k? Als je dat kan lenen als starter zit je op 3k bruto per maand, een net salaris.

Ik ben het niet eens dat je enkel en alleen maar echt zelfstandig kan worden als je op je 25e in een flatje van 30 m2 gaat hokken.
Voorlopig is enkel mijn oudste zoon thuis blijven wonen gedurende 2 jaar na zijn studie. Hij heeft die tijd gewoon gebruikt om extra te sparen, en om zelf iets te kunnen kopen.

Pest is, als je zoals ik nu nog gaat kopen, je eigenlijk wel toekomstproof wilt zijn. Een kamer of klein appartement van 30 m2 is leuk als je begin 20 bent, maar als je richting de 30 loopt nog naar een kamer gaan is gewoon kapitaalvernietiging, daar groei je binnen enkele jaren weer uit, zeker als je gaat samenwonen.

Ik leerde mijn kinderen al vanaf hun 12e of zo dat ze gerust mogen thuis wonen gedurende een paar jaar, maar als dat dient om met een dikke BMW te rijden, dan kunnen ze ook huur betalen.
In sommige families zie je dat. Kinderen beginnen te werken, en wonen thuis. Het eerste (en domste) wat ze dan doen is een dikke motor of auto kopen. En als ze 30 worden klagen ze dat ze met hun lief geen huis kunnen kopen omdat ze niks aan de kant hebben.

In die spagaat zit ik ook. Ik moet een auto lenen van mijn ouders om e.e.a. te kunnen doen, maar dat begint wel vervelend te worden. Normaal gebruik ik de trein, dus er zijn minder auto's dan mensen met een rijbewijs bij ons in het gezin. Voor een dagdeel de auto is wel te doen, maar zo nu en dan heb ik langer nodig en dat is gewoon heel erg lastig, je kan anderen niet dwingen vrij te nemen omdat jij een voertuig wilt gebruiken. Anderzijds wil ik eigenlijk geen auto kopen omdat ik dat geld liever spaar en dat ding doordeweeks bijna altijd stil, terwijl in het weekend andere voertuigen stil staan.

[FastFred]

worldfastest schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 08:48:
De afgelopen 5-8 jaar had je toch makkelijk 10k per jaar kunnen sparen doordat je geen vaste lasten hebt?

Snap dat ook niet, op mijn 18e had ik 10k op de bank staan, met vrachtwagens wassen en later was ik koerier bij een cafetaria, dat was echt geen vet pot. Ik had mazzel met de regels rondom studiefinanciering toendertijd, ik maakte gewoon winst zonder te werken Ik verdiende wat bij met stages en die stages gingen later over in vakantiewerk.

Zodra de schoolvakantie gestart was zorgde ik dat ik overdag aan het werk kon ergens, waar dan ook. Ik regelde dan dat ik om 16:00 kon stoppen zodat ik om 17:00 bij het cafetaria op de scooter zat, tot 23:00 door, naar huis, de wekker gaat om 7:00 en repeat. En dat een maand lang ofzo.

Op mijn 22e had ik geen zin meer in school, heb MBO4 niet afgemaakt, ik kocht m'n eerste auto voor 700 euro en werkte 40 uur per week en deed er nog een jaar of 2 in het weekend het koeriersbaantje bij. Ik woonde nog thuis dus 1900 euro netto p/maand met 350 euro vaste lasten ofzo Studieschuld had ik niet

Op mijn 25e een vast contract. Ik heb me nergens ingeschreven, ik zag op Funda een appartement, een week later wezen kijken en 2 maand later was de hypotheek rond en had ik de sleutel.

[ Voor 27% gewijzigd door FastFred op 19-08-2019 10:20 ]

[Tommie12]

Pizza_Boom schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 09:36:
[...]
Maar als je het als ouders kan doen, is het de enige manier om je kinderen echt te helpen. Je moet haast. Wat koop je momenteel, zeker in de Randstad, nou voor 175k? Als je dat kan lenen als starter zit je op 3k bruto per maand, een net salaris.

[...]
Pest is, als je zoals ik nu nog gaat kopen, je eigenlijk wel toekomstproof wilt zijn. Een kamer of klein appartement van 30 m2 is leuk als je begin 20 bent, maar als je richting de 30 loopt nog naar een kamer gaan is gewoon kapitaalvernietiging, daar groei je binnen enkele jaren weer uit, zeker als je gaat samenwonen.


[...]
In die spagaat zit ik ook. Ik moet een auto lenen van mijn ouders om e.e.a. te kunnen doen, maar dat begint wel vervelend te worden. Normaal gebruik ik de trein, dus er zijn minder auto's dan mensen met een rijbewijs bij ons in het gezin. Voor een dagdeel de auto is wel te doen, maar zo nu en dan heb ik langer nodig en dat is gewoon heel erg lastig, je kan anderen niet dwingen vrij te nemen omdat jij een voertuig wilt gebruiken. Anderzijds wil ik eigenlijk geen auto kopen omdat ik dat geld liever spaar en dat ding doordeweeks bijna altijd stil, terwijl in het weekend andere voertuigen stil staan.

Je maakt alvast de juiste bedenkingen.

Een hok van 30m2 wil ik niemand aanraden, tenzij het je vrijwel cash kan kopen, of nadien goed kan verhuren, en het dus zichzelf betaalt.

En wat de auto betreft, net hetzelfde. Mijn kinderen proberen ook zo veel mogelijk de aankoop van een auto echt te vermijden.
Is samen wonen op een goed appartement niet een optie?

In België merk je dat er een soort drempel zit op een prijs van ca 800-900€ per maand. Onder dat bedrag krijg je amper iets deftig, zeker als je wat korter tegen een stad of IN een stad wil wonen.
En als je dan 1100€ betaalt, dan heb je echt een pak keuze, en worden de appartementen ook ineens wat groter, moderner en beter uitgerust.
Met 2 kan je zoiets makkelijk betalen, ook zonder riant salaris.
Maar ik ken dus de prijzen in NL niet goed.

[_JGC_]

Ik heb tot mijn 27e bij mijn ouders gewoond. Eerst met mijn 22e een stage in Noorwegen samen met een studiegenoot als eerste "op mezelf" ervaring, vervolgens kom je na een halfjaar thuis en wordt het weer wennen. Uiteindelijk 60K bijelkaar gespaard en op mijn 26e verhuisd naar Noorwegen, maar dat viel na een paar maanden zo hard tegen dat ik weer teruggegaan ben. Kort daarop huis gekocht en met 55K buffer een huis gekocht waar ik inmiddels 9 jaar woon.

Niks mis mee om bij je ouders te blijven wonen, maar op een gegeven moment ben je er zelf gewoon klaar mee. Je ouders worden ouder en zitten vast in oude gewoontes, zelf maak je je los en uiteindelijk is het gewoon tijd om iets voor jezelf te zoeken.

[Pizza_Boom]

FastFred schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 09:45:
Op mijn 25e een vast contract. Ik heb me nergens ingeschreven, ik zag op Funda een appartement, een week later wezen kijken en 2 maand later was de hypotheek rond en had ik de sleutel.

Ik heb ook spaargeld...
Ik ben in december en januari naar een nieuwbouwproject geweest. Beide keren uitgeloot.
In het vroege voorjaar een aantal huizen bekeken, stuk voor stuk teveel werk/problemen erin (bijvoorbeeld funderingsproblemen).
In april-mei een paar keer geprobeerd te gaan kijken, telkens voordat ik kon kijken al verkocht of zo vaak al een bezichtiging geboekt dat je gewoon niet meer welkom bent.
In juni geboden op een appartement... Overboden.
In juli geboden op een huis... Overboden.
In augustus wederom geboden op een huis... Weer overboden.

Dus ja, was het maar zo makkelijk. Aanbod is al mager en wat er is daar komen een berg geïnteresseerden op af al vliegen op stroop.

Tommie12 schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 09:45:
Je maakt alvast de juiste bedenkingen.

Een hok van 30m2 wil ik niemand aanraden, tenzij het je vrijwel cash kan kopen, of nadien goed kan verhuren, en het dus zichzelf betaalt.

En wat de auto betreft, net hetzelfde. Mijn kinderen proberen ook zo veel mogelijk de aankoop van een auto echt te vermijden.
Is samen wonen op een goed appartement niet een optie?

Nu niet, want ik ben nu singel. Maar ik wil wel meerdere kamers, zodat als je samen gaat wonen, je niet direct weer moet verhuizen.

In België merk je dat er een soort drempel zit op een prijs van ca 800-900€ per maand. Onder dat bedrag krijg je amper iets deftig, zeker als je wat korter tegen een stad of IN een stad wil wonen.
En als je dan 1100€ betaalt, dan heb je echt een pak keuze, en worden de appartementen ook ineens wat groter, moderner en beter uitgerust.
Met 2 kan je zoiets makkelijk betalen, ook zonder riant salaris.
Maar ik ken dus de prijzen in NL niet goed.

Is dat huur of koop? Huur ga je in de stad wel meer betalen. Onderhuur van een kamer en gezamenlijke ruimtes in een huis gaat rustig richting 700-900 per maand in Amsterdam. Dan heb je dus nog 3 huisgenoten erbij.

[CyberMania]

Pizza_Boom schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 09:36:
[...]
Maar als je het als ouders kan doen, is het de enige manier om je kinderen echt te helpen. Je moet haast. Wat koop je momenteel, zeker in de Randstad, nou voor 175k? Als je dat kan lenen als starter zit je op 3k bruto per maand, een net salaris.

Dat is alleen als je zonder studieschuld afstudeert (en daar gaat het in dit topic om: waarom blijven kinderen langer thuiswonen). Dit kan dus alleen als je langer thuis studeert.

Als je wel eerder uit huis gaat en (deels) moet lenen omdat fulltime werken naast een fulltime studie lang niet goed mogelijk is en afstudeert met een studieschuld van 20.000 (incl geleend collegegeld) dan kan je maar max 140.000 (ofzo) lenen bij 3k. Daar koop je dus niks voor.

Als je single blijft hang je de rest van je leven in een debt-trap: de hoge huren + aflossingsverplichtingen laten nauwelijks toe te sparen voor een koopwoning, dus blijf je maar duur huren in de vrije sector omdat je niet in aanmerking komt voor sociale huur.

Verder vergeet je 10.000 euro te moeten sparen voor kosten koper (erg lastig als je niet thuis woont en in je /eentje/ de lasten draagt) en een huis inrichten, opknappen, loopt al snel naar 5000k of meer.

[ Voor 10% gewijzigd door CyberMania op 19-08-2019 10:25 ]

[Nefiorim]

CyberMania schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 10:23:
[...]
naar 5000k of meer.

Je kan ook overdrijven he

[Piet_Piraat7]

Het lijkt me kut om in die situatie te zitten als starter in de randstad. Je kan geen kant op. Hier in de achterhoek kom je wel een eind met 175k maar ik snap dat er niet voor iedereen een baan is hier (werk zelf ook in Utrecht).

[FastFred]

Location location location inderdaad zoals @Piet_Piraat7 zegt. Ik zit zelf ook in de Achterhoek, 83m2 appartement uit 1994 met 2 slaapkampers: 75k, likje verf en een vers behangetje, daarna kon ik er zo in.

Die 1.4 mil die ik hier elders voorbij zag komen voor een rijtjeshuis uit de jaren '50 in A'dam Damn, dat is hier 1.5 á 2 ton. Nog een reden dat ik daar niet wonen wil.

[ Voor 41% gewijzigd door FastFred op 19-08-2019 11:21 ]

[Richh]

FastFred schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 11:17:
Location location location inderdaad zoals @Piet_Piraat7 zegt. Ik zit zelf ook in de Achterhoek, 83m2 appartement uit 1994 met 2 slaapkampers: 75k, likje verf en een vers behangetje, daarna kon ik er zo in.

En wanneer heb je dat aangekocht?

https://www.funda.nl/kaar...0000000000455&id=40263674
Ook in de achterhoek koop je echt geen appartement meer voor 75k en dan laat ik het bouwjaar filter nog even buiten beschouwing.

De reden dat 'thuiswonen kinderen op latere leeftijd' een nieuwsitem is, is omdat dit recent drastisch aan het veranderen is. De afgelopen 3-5 jaar zijn de woningprijzen zo booming gestegen. Dat is nou precies het hele punt.

Als je een jaar of 4 geleden nou een jaar of 26 was, net afgestudeerd, van plan om een huis te kopen met je startsalaris van ~2200... en het lukte toen net niet... Dan kan je de afgelopen jaren wel zijn gegroeid naar een salaris van >3000, én in de tussentijd je studieschuld hebben afgelost, én net de kosten koper bij elkaar hebben gespaard. Oftewel: lekker op weg!

Toch zijn de woningprijzen nóg harder gestegen dan het perspectief van die starter die ik hierboven schets. En kan diegene nog steeds geen woning kopen. Oh en de huurprijzen zijn nog harder gestegen

Die starter woont dus op z'n 30e thuis terwijl hij "de ladder goed beklimt", zoals we in onze opvoeding wel degelijk hebben meegekregen.

Dát is het probleem.

[FastFred]

Richh schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 11:33:
[...]

En wanneer heb je dat aangekocht?

December 2015.

[Richh]

FastFred schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 11:38:
[...]


December 2015.

Net aan het begin van de rappe stijging. Al eens in je omgeving gekeken wat appartementen doen? Ik denk dat je een mooi staatslot aan overwaarde hebt. +50k zou me niks verbazen, ook in de achterhoek niet.

En dat is dus het punt waarom het jou destijds wel lukte en de starters van nu niet.

Wanneer trots vermeld wordt dat woningen 8% meer waard zijn geworden, moet je je bedenken dat de villa's basically amper in waarde stijgen, terwijl de onderkant van de markt (omdat uiteindelijk de eis 'onderdak' is en niks meer) juist veel grotere sprongen maakt.

[Moi_in_actie]

TS ziet in den beginselen het langer thuiswonen van de kinderen als een probleem. Ik vraag me serieus af wat dit "probleem" is? Er is iets voor te zeggen dat een inmiddels volwassen persoon prima in staat moet zijn om op zichzelf te wonen en alles zelf te regelen (uitzonderingen daargelaten). Vanuit die persoon gezien klopt dit over het algemeen ook wel, het zijn vaak de externe factoren die het lastig maken.
Een huis kopen is voor veel net afgestudeerden niet mogelijk vanwege te hoge prijzen, geen vast contract etc. Huren is daarbij ook een heel stuk duurder. Daarbij komt ook dat er al minder studenten op kamers gaan (meer thuis blijven wonen en op en neer reizen), om zo de kosten van de studie te drukken. Studeren is nu ook een stuk duurder geworden; studiegeld per jaar is met zo'n 50 tot 75% gestegen t.o.v. van de tijd dat ik afgestudeerd ben (8 of 9 jaar geleden) en alles is nu een lening, wat flink nadelig is.

Ik ben zelf ook vrij laat uit huis gegaan, door een aaneenschakeling van dingen over de jaren. Ik ben, vrij snel, van studie gewisseld en wat later afgestudeerd (stageplek vinden in crisisjaren was lastig). Bij mijn eerste studie was ik van plan om op kamers te gaan, vanaf de start was het niet mogelijk (te laat met iets zoeken door late keuze voor universiteit), maar aangezien ik binnen een half jaar al stopte daar niet op kamers gegaan. De uiteindelijke studie lag dichtbij huis, waardoor het gewoon niet rendabel was om op kamers te gaan; dit zou per maand zoveel meer kosten, dat ik een andere bijbaan moest zoeken (een met meer/vaster inkomen), waardoor ik ook minder tijd had voor de studie, met als risico dat mijn studie (nog) langer zou duren. Toen gekozen om thuis te blijven wonen, was allemaal geen probleem.

Daarna was mijn eerste doel: mijn, door bovenstaande keuze, relatief kleine studieschuld afbetalen. Vast werk had ik, ik zorgde voor al mijn eigen dingen (eigen auto, zorgverzekering, andere verzekeringen, vakanties), maar woonde wel nog thuis. Daarna kwamen er prive wat issues, waardoor het niet het juiste moment was. Een jaar daarna werd de hele afdeling weggereorganiseerd en moest ik dus een andere baan zoeken... weer niet de ideale tijd. Nieuwe baan met vast contract, prima... toen kwam echter mijn vriendin. Hmm... of nu kopen, of nog even wachten en kijken hoe de relatie loopt, om dan een huis voor ons beiden (en later met kids erbij) te kopen. Nou, dat laatste heb ik gedaan, waarbij er wel wat vertraging kwam omdat de huizenmarkt ontplofte. Ter verduidelijking: huren was voor mij altijd een no-go, aangezien ik van mening ben dat wanneer je "ooit" in staat zult zijn om een huis te kopen, huren weggegooid geld is.

Tsja... hierdoor ben ik ongeveer 5 jaar later dan ik eerst voor ogen had uit huis gegaan. Is dit erg? Nee, in tegendeel. Ik was al jaren bezig met alle zaken omtrent een eigen huis (flink verdiept in hypotheken, wat mijn lasten zouden zijn etc.). Ik had wel mijn eigen werk, mijn eigen auto, verzekeringen die ik moest regelen, eigen vakanties (alleen, met vrienden of met de vriending) die ik plande/betaalde, studieschuld die ik naar eigen beste inzien heb afbetaald.
Uiteindelijk heb ik door het wachten, en kunnen sparen, direct een kast van een huis kunnen kopen wat "op de groei" gekocht is. Hier hoeven we niet weg ook al komen er meerdere kinderen. En ik heb dit alles kunnen kopen met veel zekerheid (qua baan/salaris en eigen inleg bij de aankoop). Had ik 5 jaar eerder gekocht, voor mij alleen, had ik inmiddels gegarandeerd alweer een keer moeten/willen verhuizen, met alle kosten die daar bij komen (overdrachtsbelasting + verhuizen kost je snel 5-10k). Oke, ik was wel al 5 jaar langer bezig met een hypotheek afbetalen (en dus 5 jaar eerder klaar), maar dan had ik destijds ook niet/nauwelijks eigen geld kunnen inleggen bij de hypotheek. Onder de streep had dat betekent dat, zeker met de hogere rente destijds, ik onder de streep een veel kleiner/goedkoper huis had gehad, voor dezelfde maandlasten als ik nu heb. Het eerder klaar zijn met aflossen zie ik ook niet als een probleem, ik ben voor mn 60e klaar en wellicht nog heel wat eerder, omdat ik (door al mn voorgaande keuzes) verwacht in de loop der jaren versneld te kunnen aflossen.

Maar goed, ik zie het "probleem" van lang thuiswonen niet zo. Is lang (tot je 28e of 30e) thuiswonen mijn ideaalbeeld? Nee zeker niet. Op jezelf wonen en je eigen plekje hebben wilde ik al veel langer, maar het was een afweging van de voor- en nadelen op dat moment; er gebeuren gewoon dingen in je leven die je geplande pad lastig/onverstandig/onmogelijk maken.
Daarbij hadden mijn ouders geen problemen met het thuiswonen, ik stoorde hen niet, zij mij niet, het was gewoon gezellig en leuk. Mijn ouders snapten mijn overwegingen ook en zij waren deels ook diegenen die mij hierin adviseerden.

Ik zou er zelf ook niet veel anders mee omgaan als ik al kinderen van 18+ zou hebben. Mochten ze zelf nog niet het beeld hebben dat ze graag binnen enkele jaren op zichzelf willen wonen, dan zou ik heel pragmatisch kijken of het verstandig is om het wel snel te doen, of te wachten. Niet met als doel "ze moeten het huis uit", nee, maar met het doel "ik wil ze een goede start in hun verdere leven geven". Kinderen op hun 18e het huis uittrappen onder het mom van "gooi ze in het diepe" werkt mijn inziens niet. maar het ligt ook aan de instelling van het kind. Mocht mijn kind om de een of andere reden een lui, irritant en verwend nest zijn, zou ik meer pushen om eerder op zichzelf te gaan. Maar het als een probleem zien dat iemand met 25, 28 of 30 nog thuis woont zie ik niet zo. Dit zal ik ook tzt moeten bekijken hoe de algehele leefsituatie dan is (schulden, banenmarkt, huizenmarkt etc).

[mystic]

Richh schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 11:33:

De reden dat 'thuiswonen kinderen op latere leeftijd' een nieuwsitem is, is omdat dit recent drastisch aan het veranderen is. De afgelopen 3-5 jaar zijn de woningprijzen zo booming gestegen. Dat is nou precies het hele punt.

Dat is het grote probleem inderdaad.

Eind 2014 heb ik mijn 'startersappartementje' in Almere gekocht voor 120k. Onlangs hebben mijn buren hun appartement te koop gezet net onder de 2 ton! En dan hebben we het over een simpel appartement met twee slaapkamers van ca. 65m2.

Dat is iets waar bijna niet tegenop te sparen is, zeker niet met de strengere hypotheekeisen.

[Piet_Piraat7]

Richh schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 11:33:
[...]

En wanneer heb je dat aangekocht?

Jaar geleden mijn huis gekocht voor onder de 2 ton. Vier slaapkamers, goede tuin, nieuwe keuken en groen aan voor- en achterzijde. En dan zit ik echt aan de Westelijke rand van de achterhoek. Dat is nog wel te doen voor een starter toch? Al snap ik het bezwaar voor (vermoedelijke) reistijd naar werk in het Westen.

[ Voor 3% gewijzigd door Piet_Piraat7 op 19-08-2019 12:12 ]

[B-Real]

Tja, ik ging ook redelijk laat uit huis. 26 was ik geloof ik.
Keer geswitched van opleiding, dus iets later klaar met studeren. Na mijn studie gelijk fulltime werk met daar een vervolgstudie naast.
Veel vrije tijd was er niet, dus bleef ik thuis wonen. Was geen probleem, want ik had het goed en geen enkele reden tot klagen. Mijn ouders steunden mij daar ook in, want doordat ik niet ook nog een huishouden hoefde te voeren en zelf hoefde te koken bespaarde dat tijd.
Sparen ging lekker vlot zonder veel vaste lasten. Rond die tijd geen vriendin, dus ook geen extra stimulans om uit huis te gaan.

Op een gegeven moment kwam het idee om zelf iets te kopen, dus slinger je Funda eens aan en een paar maanden later had ik een woning gekocht. Hypotheek was niet zo'n punt, bijkomende kosten ook niet doordat ik lekker had kunnen sparen. Toch wel fijn zo'n eigen stekkie en wat meer eigen ruimte.
Toen ik nog vrijgezel was at ik nog praktisch elke avond bij mijn ouders. Lekker makkelijk, koken voor één persoon vond én vind ik niets aan en m'n moeder vond het geen verschil maken om voor één persoon extra te koken (eigen woorden!). Als ik nu eens alleen moet eten schuif ik meestal ook nog bij m'n ouders aan.

Het liep allemaal gewoon zoals het liep. Ik had eerder uit huis kunnen gaan, het had ook prima nog een jaartje langer kunnen duren.

Mocht het nu onverhoopt zo uitkomen, dan zou ik zo weer bij mijn ouders kunnen intrekken. Zouden ze geen enkel punt vinden, alleen is mijn oude slaapkamer niet meer vrij .

Wat het verschil uiteindelijk een beetje maakt, als ik naar mijn omgeving kijk, is het moment waarop je fulltime gaat werken en/of je een relatie krijgt. Aantal vrienden zijn een paar jaar eerder gaan werken, hadden eerder een vaste relatie en gingen daardoor eerder samenwonen en hebben daardoor nu ook eerder kinderen.

[Señor Sjon]

Amphiebietje schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 10:06:
[...]


Inderdaad, bij sommige studies zijn verdere specialisaties (postdoc of anders) die nogal wat tijd kosten best normaal. Dat jij dat niet weet is bijzaak.

En de tijden die Croga noemt, zijn ideale tijden, als alles goed gaat, commissies niet moeilijk doen, er niets fout gaat met de financiering, er geen persoonlijke problemen ontstaan (werkdruk kan heel hoog zijn), etc., etc. etc.

Verder heb je ook nog mensen die langer over hun leerweg doen wegen zitten blijven (op de middelbare school), een bestuursjaar, vakken/stages die niet lekker op elkaar aansluiten, ziekte, enzovoorts.

Het is toch altijd opmerkelijk hoe mensen bij wie alles goed gaat zich blijkbaar absoluut niet kunnen indenken dat dat niet voor iedereen geldt...

No offense, maar dat zijn al ruime tijden.
17 jaar van HAVO, 21 jaar van HBO. Dan heb je 5+4 jaar gedaan
18 jaar van VWO, 23 jaar van Uni. Dan heb je al een 5-jarige opleiding gedaan (4-jarige heb je ook).

Ja, dan doe je niet/minder mee met alle randzaken die nu blijkbaar normaal zijn en kostbare vertraging opleveren. De meesten zullen echt geen opleiding tot arts doen en als die klaar zijn, hoef je er ook geen medelijden mee te hebben. IMO zal het gros wel redelijk dit schema kunnen volgen met hoogstens 1-2 jaar vertraging.

superduper schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 10:09:
Ik snap niet zo goed dat mensen hun eigen situatie van jaren terug projecteren op hun eigen kinderen. Het is overduidelijk dat tijden, regels en situaties veranderen en je dus per tijdsblok moet beoordelen wat de verstandigste keus is. Ook vooruitkijken voor > 5 jaar is en al plannen maken voor in huis/uit huis is nog onzinnig als er nu nog niets speelt.

Blijf als ouder de ontwikkelingen volgen en stimuleer je kinderen om dit ook te doen.Het is echt goed om ze te leren ook in lastige situaties zelf het hoofd boven water te houden ook al is het even knijpen. Maar als je iemand in een enorme schuldensituatie brengt terwijl langer thuis wonen even veel handiger is dan help je daar niemand mee.

Dit is natuurlijk van alle tijden. Toen ik het huis uit ging (2001) lagen de huurwoningen ook niet voor het oprapen, was ook de woningmarkt duur en eigenlijk alles wat ik nu ook weer lees. Het hielp wel mee dat ik gelijk ging samenwonen en je dus twee inkomens (soort van) had.

leonbong schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 11:08:
Wat ook meespeelt in nl is een korte tijd het wonen voor starters enorm veel duurder geworden. (Huur en koop)
In buitenland was men dat al gewend waarom het Dld It Fr helemaal niet vreemd is om langer thuis te wonen of op vroege leeftijd beginnen met veel sparen.
In NL zijn we dat niet gewend omdat wonen relatief gezien goedkoop was (% van het inkomen benodigd voor wonen tov buitenland) dus men spaarde daar niet voor.
Nu moet de mentaliteit en besef nog even anders worden.

Veel met name lager opgeleide mensen blijken nooit meer te kunnen kopen tgv de veranderde omstandigheden, dat vonden we niet normaal in nl. Het huizenbezit blijkt ook te dalen als je eenmaal in de huur zit blijkt het heel lastig te zijn om het kaptitaal voor het kopen nog te vergaren, mede omdat huren ook sterk gestegen zijn.

Ik denk dus dat het later vertrekken uit huis ook beetje door de omstandigheden komt.

Het is eigenlijk andersom. Door de wooncrisis is het instappen voor starters van 2010-2015 goedkoop geweest. Nu is dat weer omgedraaid.

Imnoa schreef op zaterdag 17 augustus 2019 @ 16:50:
[...]


Ik vind gewoon dat TS ondertussen wel in een vrijstaande woning had kunnen wonen. Net als TS vindt dat iedereen ouder > 25 wel uit huis kan

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Pizza_Boom schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 10:02:
[...]
Ik heb ook spaargeld...
Ik ben in december en januari naar een nieuwbouwproject geweest. Beide keren uitgeloot.
In het vroege voorjaar een aantal huizen bekeken, stuk voor stuk teveel werk/problemen erin (bijvoorbeeld funderingsproblemen).
In april-mei een paar keer geprobeerd te gaan kijken, telkens voordat ik kon kijken al verkocht of zo vaak al een bezichtiging geboekt dat je gewoon niet meer welkom bent.
In juni geboden op een appartement... Overboden.
In juli geboden op een huis... Overboden.
In augustus wederom geboden op een huis... Weer overboden.

Dus ja, was het maar zo makkelijk. Aanbod is al mager en wat er is daar komen een berg geïnteresseerden op af al vliegen op stroop.


[...]
Nu niet, want ik ben nu singel. Maar ik wil wel meerdere kamers, zodat als je samen gaat wonen, je niet direct weer moet verhuizen.

[...]
Is dat huur of koop? Huur ga je in de stad wel meer betalen. Onderhuur van een kamer en gezamenlijke ruimtes in een huis gaat rustig richting 700-900 per maand in Amsterdam. Dan heb je dus nog 3 huisgenoten erbij.

Misschien heel cru, maar je bent nog maar net bezig. Een woning is geen pak melk en niet on demand af te halen. Je zal toch echt moeten investeren in je relatie met makelaars, allemaal op FB volgen en zo op het netvlies van ze komen om op tijd bij een woning te zijn. Daar gaat tijd in zitten, maar dat beloont zich op den duur wel.

[jadjong]

Tommie12 schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 08:59:

Ik leerde mijn kinderen al vanaf hun 12e of zo dat ze gerust mogen thuis wonen gedurende een paar jaar, maar als dat dient om met een dikke BMW te rijden, dan kunnen ze ook huur betalen.
In sommige families zie je dat. Kinderen beginnen te werken, en wonen thuis. Het eerste (en domste) wat ze dan doen is een dikke motor of auto kopen. En als ze 30 worden klagen ze dat ze met hun lief geen huis kunnen kopen omdat ze niks aan de kant hebben.

[Piet_Piraat7]

@jadjong ik mag hem nu al niet

[ Voor 5% gewijzigd door Piet_Piraat7 op 19-08-2019 12:25 ]

[Erazher]

jadjong schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 12:17:
[...]

[YouTube: MIJN NIEUWE AUTO! Audi RS6 met Milltek uitlaat.]

On topic: Ja inderdaad niet verstandig, maar ouders zullen hem daarbij mogelijk wel helpen met financiele beslissingen. Hij zou wel mogelijk genoeg verdienen door Youtube/Twitch/sponsors om die auto nieuw te kopen. Uit eindelijk als fout gaat met hem financieel is het toch zijn eigen schuld.

Off topic: Vind zonde dat de jeugd zulke dingen bewonderen, bling bling en dure dingen is alles. Moeten leren om van dat soort waarde af te gaan. Wat maakt het de kijkers nou uit wat voor auto je rijd....

[Verwijderd]

Pizza_Boom schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 10:02:
[...]
Ik heb ook spaargeld...
Ik ben in december en januari naar een nieuwbouwproject geweest. Beide keren uitgeloot.
In het vroege voorjaar een aantal huizen bekeken, stuk voor stuk teveel werk/problemen erin (bijvoorbeeld funderingsproblemen).
In april-mei een paar keer geprobeerd te gaan kijken, telkens voordat ik kon kijken al verkocht of zo vaak al een bezichtiging geboekt dat je gewoon niet meer welkom bent.
In juni geboden op een appartement... Overboden.
In juli geboden op een huis... Overboden.
In augustus wederom geboden op een huis... Weer overboden.

Dus ja, was het maar zo makkelijk. Aanbod is al mager en wat er is daar komen een berg geïnteresseerden op af al vliegen op stroop.


[...]
Nu niet, want ik ben nu singel. Maar ik wil wel meerdere kamers, zodat als je samen gaat wonen, je niet direct weer moet verhuizen.

[...]
Is dat huur of koop? Huur ga je in de stad wel meer betalen. Onderhuur van een kamer en gezamenlijke ruimtes in een huis gaat rustig richting 700-900 per maand in Amsterdam. Dan heb je dus nog 3 huisgenoten erbij.

Pro tip: Als je er serieus stelselmatig vanuit gaat dat samenwonen inhoudt dat je partner bij jou komt wonen dan zul je nog een tijdje single blijven.......

Makkelijk praten voor mij, want nooit in die situatie gezeten. Maar als je als vrijgezel de woonmarkt op gaat zou ik zeer terughoudend zijn en heel courant kopen of proberen te huren.

Voor de liefde doe je veel en dan is het zonde als je niet goed van je woning afkomt of verlies moet pakken. Wordt je al wat ouder dan wil je ook niet die tussenstap in een (te) klein appartement maken en meteen een woning zoeken waar je een gezin kunt stichten.

Aan de andere kant moet je ook vooral lekker doen waar jij je prettig bij voelt en niet wanhopig blijven wachten op een partner die je leven financieel wat eenvoudiger kan maken. Bewust lang vrijgezel vergt een andere aanpak dan iemand die graag snel iemand tegenkomt en daar iets mee op wil bouwen. Maar net als met alles in het leven (en dit topic) heb je niet altijd alles zelf in de hand. Mensen die dat geloven vind ik arrogant en wereldvreemd. Succes is geen keuze.

[Tommie12]

Piet_Piraat7 schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 12:25:
@jadjong ik mag hem nu al niet

Als hij dat geld echt zelf verdiend heeft, en er staat nog wat aan de kant heb ik daar op zich geen probleem mee.

Ben wel heel verwonderd dat hij zelf een verzekering op eigen naam heeft kunnen regelen.

Mijn zoon kon op zijn 22e geen verzekering krijgen voor meer dan 90 pk....

[jadjong]

Verwijderd schreef op maandag 19 augustus 2019 @ 13:46:
[...]

Pro tip: Als je er serieus stelselmatig vanuit gaat dat samenwonen inhoudt dat je partner bij jou komt wonen dan zul je nog een tijdje single blijven.......

Niet als die partner in zo'n 32m2 kippenhok met gedeelde voorraadkast woont.