Nu woont een vriendin van mij in een eengezinswoning.
Ze is nu 100% afgekeurd en het is een sociale huurwoning.
Toen ze de woning betrok 20 jaar geleden was het een Vrije Sector woning en had ze 3 banen om zo de huur te kunnen betalen.
7 jaar later kreeg ze een medische complicatie waardoor ze arbeidsongeschikt raakte en ronmd dezelfde periode werd de woning overgenomen door "de sociale huurmaatshappij".
Nu woont ze dus in haar eentje in een 100m2 sociale huurwoning.
Hoe zie jij het voor je dat je de woning "even" in 2en splitst en er dus iemand bij komt?
Dan krijg je bijna geheid weer de belastingsdienst met hun "voordeurdelingheffing".
Dat betekent het volgende:
-Beide partijen krijgen geen, of verminderde toeslagen.
-De evt hulp in het huishouden (die ze heeft) komt te vervallen.
-Waar ga je "even" al je spullen laten, waar je in de werkzame periode netjes voor gespaard hebt, waar door de splitsing geen ruimte (meer) voor is?
Dan de volgende dingen die ik hier bij sommigen merk:
-Waarom moet iemand die geen "tweaker-baan a 80.000+ per jaar"-gestraft worden omdat de overheid al 50 jaar gruwelijk faalt in haar plicht om in huizen te voorzien?
-Inhakende op bovenstaande: Nee "de randstad" is niet alleen voor de "superrijken", laten we er geen london, NYC of Parijs van maken aub.
-Mensen met een goede baan die ziek worden, dan maar naar een (veel te duur) kippenhok moeten verhuizen om ruimte te maken voor andere mense?
-Vanwege die ziekte sws niet meer in aanmerking komen voor een hypotheek dus al dan niet de rest van hun leven maar veel te duur huren?
Kopen is vooral een luxe die niet iedereen zich kan, of wil permiteren.