Nee, uiteraard help ik het dier er niet mee, door zijn tot 'voeding' verwerkt kadaver of zijn eieren weg te gooien. Ik had het niet moeten kopen, of ik had (als ik de bon gehad had) het product moeten proberen te retourneren, al doen ze dat waarschijnlijk niet met spullen die gekoeld moeten blijven.
Het dier is
altijd voor niets gestorven, want het heeft er zelf niets aan om dood te zijn (behalve dan misschien een verlossing uit het lijden van de bio-industrie).
Dat is echt elitair gedrag ten top. 'Ik ben beter dan de rest want ik ben Vegan, dus ik mag best wat eten weggooien'. Nee, dat schrijf je niet, maar je maakt nu een vergelijking met mensen die 'ergere dingen doen'.
Ik ben gecharmeerd dat je me elitair vindt, maar dat valt helaas best mee.
Is de Vegan gedachte niet juist het goede voorbeeld geven. Het goede voorbeeld geven is in mijn beleving NIET eten weggooien omdat het niet aan jouw eigen standaarden voldoet. Je had het weg kunnen geven als je het zelf niet wilde eten. Nu zeg je eigenlijk dat je door 'minder milieubelastend' te leven af en toe iets fouts mag doen. Zo werkt het niet, je bouwt geen karma credits op door vegan te leven.
Ik geloof niet dat ik ooit beweerd heb, dat 'kopen en daarna weggooen' mijn goede voorbeeld was. Het is iets waar ik me heel erg voor schaam. Althans voor het kopen ervan. Toen ik het ding eenmaal in huis had, kon ik er niets anders mee dan weggooien, omdat het tè erg is zo'n ding in huis te hebben. Voor mijzelf, maar wat mij betreft dus ook voor anderen.
Daar mag je iets anders over vinden, maar dit vind ik dus. Terwijl ik toch echt probeer een goed mens te zijn.
Oh, het is HUN schuld dat jij dat product kocht, natuurlijk. Ze hadden het gewoon niet in het schap mogen leggen! Misschien moet ik naar de supermarkt gaan, al het vlees opkopen, en dan wegsmijten. Dan stuur ik een duidelijk signaal naar de vleesindustrie en ik dwing gelijk een hoop andere mensen tot vegatarisch eten (want er is toch niks anders meer te koop).
Correct, het moet inderdaad niet in de schappen liggen. Maar de oplossing is niet: kopen en weggooien. De oplossing is: niet kopen en niet eten.
De moralen die je noemt, zijn de jouwe. Het is arrogant te impliceren dat andere dezelfde standaarden hebben of zouden moeten hanteren. Er zijn genoeg mensen die zich jouw moralen niet kunnen veroorloven en dus heel blij waren geweest om hun kind of oma dit voor te schotelen voor het avondeten.
Dat eerste is zeker waar. En ik zou het absoluut fijn vinden, als anderen óók geen dieren of dierlijke producten zouden gebruiken.
En natuurlijk kun je zielige oma's of kinderen erbij halen die door mijn weggegooide vegaburger op een stronkje bloemkool moesten knagen. Maar da's een beetje flauw.
Dat vergissen zit ik niet mee, dat is geheel menselijk. Je manier van omgaan met de vergissing daarentegen is niet recht te praten, zeker niet met het vegan gedachtengoed in het achterhoofd.
Ik begrijp heel goed, dat 'eten weggooien' heel gevoelig ligt, en terecht.
Maar kun je proberen te snappen dat je ineens op je aanrecht een product ziet liggen dat verkocht werd als 'eten' maar dat zo walgelijk is, dat je er niets mee te maken wil hebben? En dat je dus ook niet aan anderen wil geven, maar het liefst zo snel mogelijk vernietigd ziet?
Bijvoorbeeld een burger waarin het vlees van oma's en van seksueel misbruikte minderjarige kinderen verwerkt zit? Zoiets wil je niet gekocht hebben, maar je hebt je vergist, en nu heb je het in huis. Wat doe je er dan mee, er vanuit gaande dat zo'n burger wel gewoon legaal zou zijn?
En omdat er misschien mensen heel erg gaan vallen over die voorbeelden: zó erg vind ik producten met dieren erin ongeveer.
Alles ist richtig, auch das Gegenteil. Nur »zwar - aber«, das ist nie richtig. (Kurt Tucholsky)