Goed dat je dat noemt, was me helemaal ontschoten. Kweekvlees, mits het dezelfde voedingstoffen biedt, zou een héél goede aanvulling of misschien zelfs alternatief zijn voor 'gewoon' vlees. En het aantal per week was een voorbeeld, ik weet eerlijk niet eens te benoemen hoeveel vlees je 'nodig' hebt wat betreft de voedingstoffen die het brengt en dat zal verschillen per soort.WolfsRain schreef op vrijdag 19 februari 2021 @ 13:05:
Het probleem met deze denkwijze is dat de wereldpopulatie blijft groeien (dus dat ook je ene worstje per week teveel wordt), je dieren niet humaan kunt ombrengen (als in, er is ALTIJD dierenleed als je een dier dat wilt leven ombrengt), het niet nodig is (want vlees en dierlijke producten zijn op geen enkel vlak nodig, dat lijkt mij wel duidelijk) en er enorm veel alternatieven zijn (die inmiddels al steengoed zijn en steeds beter worden).
De vraag is, waarom zou je één of twee worstjes per week willen eten? Waarom zou je in plaats van tien dieren per week er twee willen doden voor persoonlijk onnodig genot? Het blijft uiteindelijk de wil van het menselijk egoïsme, want een logische redenering ervoor is niet te bedenken. Behalve ik vind het lekker (dat is sowieso een slippery slope, het hele 'lekker' argument. Daarmee kun je van alles wel recht praten).
Ik zie persoonlijk veel meer in dierenleedvrij kweekvlees of melk wat direct uit gras wordt gehaald (waar momenteel aan gewerkt wordt). In plaats van een soort harmonieuze bedoeling (die niet echt harmonieuze is).
Ik wil me niet wagen aan de uitspraak dat vlees 'nodig' is - er zitten in ieder geval voedingsstoffen in die een mens nodig heeft en we hebben wellicht nu manieren om die synthetisch te kweken of uit alternatieve bronnen te halen, zoveel jaar geleden hadden we die kennis en/of opties nog niet - het is dus op zich niet vreemd dat dit gebruik (het vlees eten) een menselijk gebruik is geworden.
Ik vraag me dan nu ook (hardop) af of wij 'van nature' vleeseters zijn, of dat we daarop aangepast zijn omdat we het simpelweg al honderden jaren doen. Als ik de volgende adviezen lees:
https://www.doomsday-prep...ans-survive-without-meat/
https://www.livestrong.co...hen-you-stop-eating-meat/
dan leer ik daar onder andere uit dat ijzer veel moeilijker door ons word opgenomen als het uit plantaardige bronnen komt. Je kunt dus wel zonder vlees, maar het kost meer moeite. En wederom, wij in de moderne wereld hebben hier een rijkdom aan opties. De supermarkt verkoopt in principe álles, voldoende toegang tot supplementen, informatie en medisch advies.
Maar er zijn ook delen van de wereld waar om te beginnen het klimaat gewoon niet toestaat dat ze alles kweken wat je nodig hebt om vlees helemaal te elimineren, terwijl een variant van biefstuk of saté op pootjes in elk klimaat wel te kweken of jagen is. Dan moet je dus gaan importeren (of verhuizen) en dat is voor veel mensen (om verscheidene redenen) helemaal geen optie.
Ik ben dus nog steeds wel geneigd te denken dat we als mens (en dan doel ik op onze status als zoogdier) nog wel genetische carnivoren (of eerder omnivoren) zijn. En dan kom je bij het punt van ons bewustzijn. Wij zijn de enige 'intelligente' zelfbewuste soort op aarde. Wij kunnen dus, ondanks dat we wellicht genetisch voorbestemd waren om vlees te eten als onderdeel van ons diëet, de bewuste keuze maken dat niet meer te doen en zo iets goeds voor de planeet doen. Maar tegelijkertijd zijn we niet in staat (als ras) om de rijkdom en zelfs maar het voedsel dat er is, eerlijk te verdelen. Vlees is blijkbaar nu nog een benodigdheid in grote delen van de wereld om in essentiële voedingsstoffen te voorzien daar waar diervriendelijke alternatieven er gewoon niet zijn.
Misschien is het antwoord dat ik nu op deze kwestie heb dan ook simpelweg de weg van de minste weerstand. Door mijn vlees inname sterk te beperken en meer aandacht en geld te besteden aan de herkomst heb ik al een positieve (of mindere negatieve, net hoe je het ziet) impact, en kan ik het lijden verminderen. Het is niet elimineren, maar objectief minder slecht dan voorheen.
Het kunnen leiden van een vegan lifestyle is een voorrecht dat velen niet gegeven is, simpelweg door locatie, afkomst of (gebrek aan) rijkdom en kennis. Ik vind het dus ook te beperkt om me daar nu alleen op te richten. Ja, ik wil goed doen voor dieren, maar er zijn ook nog een hoop mensen op de wereld die het nu minder goed hebben dan veel dieren in ons eigen landje.