Harrie_ schreef op dinsdag 12 maart 2019 @ 13:13:
@
unezra (en @
Lethalis)
En daarom zou ik iedereen die nu op de max. leent vooral adviseren om (als je weloverwogen die beslissing maakt) de rente zeker langer dan 10 jaar vast te zetten zodat je inderdaad in 2029 niet met de gebakken peren zit. Dát is risico-analyse en daar gaat het in dit soort topics om.
Sorry Unezra, ik kwam daarstraks wat scherp uit de hoek, en ik vind het een groot goed dat we op dit forum ervaringen kunnen delen en (zeker in dit soort topics) TS op bepaalde risico's kunnen wijzen. We (iedereen hier) moeten er wel voor oppassen dat we onze persoonlijke situaties niet teveel gaan extrapoleren naar anderen.
Excuses aanvaard en tof dat je ze publiek maakt.
Ik snap heel goed dat ik wat dwingend over kan komen, zoals eerder aangegeven, ik ken de gevaren. Details daarover deel ik alleen liever niet publiek. For sure dat ik wat meer risico-avers ben dan anderen, aard van het beestje én ik weet hoe hard het mis kan gaan. Ik doe wel mijn best om mijn visie hierop niet als wet te presenteren. Excuses van mijn kant als dat af en toe wel zo over komt. Het is niet mijn intentie om boze reacties uit te lokken en mensen te frusteren.
We komen elkaar geregeld in verschillende topics tegen Unezra, en om een voorbeeld te noemen vanuit het keuken-topic: Jij hebt onlangs een keuken laten zetten, ik heb 'm zelf gezet. Mijn hypotheeklast ligt ongetwijfeld hoger dan de jouwe maar daar staat tegenover dat ik bij iedere verbouwing weer geld bespaar door veel zelf te doen (en niet op vakantie ga

).
Absoluut. Daarbij heb ik de neiging om af en toe kwistig te zijn met geld voor zaken waar anderen niet om malen.
Zelf ben ik niet handig én te lui. Moet al maanden de trap af halen en er liggen meer klussen in huis die ik prima kan, maar niet doe. Wij besteden relatief veel klussen uit. (Vanwege vakmanschap, maar ook omdat we er domweg geen zin in hebben.)
Als we de wettelijke norm van een max. hypotheek nog verder afkalven kan straks niemand meer kopen. Het hele idee van die max. is dat je daarbinnen dus ruimte hebt om (afhankelijk van je situatie) daar zelf weloverwogen beslissingen in te nemen. Iedereen heeft een ander uitgavepatroon en hecht een andere (financiële) waarde aan (materiële) zaken.
Als ik heel eerlijk ben hoop ik dat die hele markt een keer compleet in stort en juist iedereen weer kan kopen. Dat brengt een hoop mensen *diep* in de ellende, maar het zou denk ik over de hele linie en op de lange termijn goed zijn als de huizenbubbel een keer goed hard klapt.
Nu heb ik makkelijk praten. Mijn huis staat boven water. Dusdanig dat als de bubbel knapt, het huis waarschijnlijk nog steeds boven water staat. (Als we meer dan 25% waarde verliezen staat het onder water, maar we hebben afgelost dus effectief kunnen we op dit moment iets van 30% waardeverlies hebben zonder dat het écht onder water staat.)
Helaas is het een feit dat er (waar je de grens ook legt) altijd mensen zijn die zonder nadenken het maximale willen en over 5 of 10 jaar in een mindere situatie terechtkomen die ze in bepaalde maten hadden kunnen voorzien. Daarom blijv ik zeggen bij iedere hypotheek (en zeker een max.):
En daar wil ik dus voor waarschuwen. Als ik specifiek kijk naar de situatie van TS, denk ik dat het niet verstandig is.
Ik snap wel dat er situaties zijn waarbij mensen minder conservatief zijn dan ik, maar nog steeds een aanvaardbaar risico lopen. (Dat leer ik ook uit topics, ik probeer daarin minder scherp en stellig te zijn.)
• Vind je het de maandlast waard; iedere euro die naar je hypotheek gaat, gaat niet naar 'leuke' dingen of naar de spaarrekening
• Heb je nagedacht over what-if-scenario's:
• Wat als jij, je partner, jullie allebei werkloos raken? En als dat langere tijd aanhoudt? Kun je het hoofd dan nog boven water houden en ben je bereid om bepaalde concessies te doen in je levensstijl? Zoja: tot welke concessies ben je bereid?
• Wil je op termijn minder gaan werken? Kan dat financieel gezien?
Als iemand goed over dat soort zaken heeft nagedacht wie ben ik / wie zijn wij dan om te gaan roepen "nooit de max."; in feite zeg je dan "ik acht jou, net als een hoop anderen, incapabel om die financiële last te dragen en de (mogelijke) implicaties daarvan te overzien"
Fair enough. Maar met grensen.
Bij huidige starters met een modaal of lager inkomen snap ik het, die rekensom heb ik ook gemaakt en grappig genoeg kom je dán op een bruto hypotheeklast uit die helemaal niet zo spannend is. Nog altijd meer dan ik zelf prettig zou vinden, maar minder erg dan ik een paar maanden geleden dacht.
Aan de andere kant, zouden mijn vrouw en ik op de max gaan zitten, komen we uit op een hypotheek waar ik geen oog dicht meer van zou doen. En voor wat? Een huis dat 20-30m2 groter is dan dat van ons en met wat geluk nog net een 2-onder-1-kap of vrijstaand is. Leuk, maar niet voor meer dan het dubbele van onze huidige hypotheek.
Mensen in een vergelijkbare situatie zou ik dus zeker niet aanraden op de max te gaan zitten.
(Sidenote: Ik reken wel altijd met echte getallen, maar enkel grofweg met mijn eigen salaris. Dat hoeft niet helemaal publiek.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.