:strip_icc():strip_exif()/u/145751/check-in-minion-small2.jpg?f=community)
Hoogbegaafdheid is geen excuus om lomp te zijn. Maar daar ging het daar helemaal niet over. Het ging erover dat als hoogbegaafde je geen spelfouten mag maken. Dat juist omdat je hoogbegaafd ben je goed zou moeten kunnen inleven in de gevoelens van andere. Terwijl dat gewoon losstaande zaken zijn. De één kan het prima, de ander heeft ook nog een mooi sausje autisme eroverheen en kan het totaal niet.Verwijderd schreef op maandag 19 november 2018 @ 12:44:
[...]
Dat is precies m'n punt.....blijkbaar wordt daar van verwacht dat de mensen zich maar aanpassen of dat het allemaal berekenend lomp is. Maar van de hoogbegaafde moet men snappen dat deze het niet bewust doet, maar enkel zo overkomt vanwege de hoogbegaafdheid.....gechargeerd uiteraard.
:strip_icc():strip_exif()/u/785433/crop650086fbbb563_cropped.jpg?f=community)
De meeste mensen snappen dit zeer zeker en zien ook heel goed dat een ander dit fout doet. Alleen zien dat je dit zelf ook verprutst is voor veel mensen best lastig om in te zien. Zelf reflectie is voor veel mensen heel erg lastig. Voor mij zelf ook daarom vraag ik vaak na afloop van een zware discussie aan anderen om mij de spiegel eens voor te houden. Niet aan mijn directe "tegenstander" want dat werkt meestal niet zo goed maar wel aan de meer neutrale mensen in de discussie. Dan is het wel hopen dat ze eerlijk durven zijn
/u/12668/hydra.png?f=community)
Hoogstens dat hij slecht is in begrijpend lezen:
[...]
Wil je nu zeggen dat jij ook hoogbegaafd bent, omdat je het niet vertelt?
/u/4022/crop5abf5052151cb_cropped.png?f=community)
Ik weet sinds een jaar of 5 van mijn lichte Asperger. Dit heb ik toch wel gedeeld met een aantal collega's en andere mensen om mijn heen. Dat heeft mijn leven wel wat makkelijker gemaakt. Hoogbegaafd kun je inderdaad maar beter voor je houden. Dat werkt redelijk averechts zoals in dit topic ook duidelijk wordt, mensen denken gelijk dat je aan het pronken bent. Wat meer over die mensen zegt natuurlijk
:strip_icc():strip_exif()/u/182248/its_my_turn.jpg?f=community)
Probleem is een beetje dat die diagnose er ook gewoon naast kan zitten.
Veel HBers hebben wel AD(H)D trekjes en ik heb inmiddels geleerd, dat ook specialisten dát niet altijd weten.
Een psycholoog kan een oplossing zijn, maar daar heb je als hoogbegaafde vaak weer een heel ander probleem: Er lijken weinig psychologen te zijn die én bekend zijn met HB én er goed mee om kunnen gaan.
Nee, maar het is ook niet ongewoon dat een hoogbegaafde geen vlakke IQ curve heeft.
IQ is een gemiddelde, het is prima mogelijk dat je op 1 of meerdere onderdelen bovengemiddeld scoort en op 1 of meerdere onderdelen benedengemiddeld.
TS lijkt inderdaad wat afwezig, aan de andere kant gaat de discussie ook wel héél erg hard. Ik denk dat TS inderdaad op zoek moet gaan naar coaching *en* naar peers. Lotgenoten wil ik het niet noemen, ik heb een absolute spuughekel aan die term. Het is niet zo dat je iets mankeert. Het is geen ziekte, geen aandoening. "Enkel" een eigenschap.
Ik denk niet zozeer dat mensen hier verdekt proberen te laten zien ze zelf een hoog IQ hebben, maar dat mensen in dit topic herkenning vinden. Logisch, het is een onderwerp dat niet extreem vaak op Tweakers besproken word en als er dan een topic is, trekt het mensen die zich op de eoa manier bij het onderwerp betrokken voelen.
In dit geval is het niet zo raar dat mensen die in het topic reageren, zelf een bovengemiddeld hoog IQ hebben of er om andere redenen interesse in hebben.
Het is weinig anders dan dat een storage specialist meer dan gemiddeld actief zal zijn in onderwerpen over storage en een vrachtwagenchaffeur actiever zal zijn in topics over wegvervoer.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:strip_icc():strip_exif()/u/76503/chuchu%252070x70.jpg?f=community)
Onderpresteren is wel een typisch HB ding. Niet exclusief, wel iets dat relatief vaak voor komt.
In mijn beleving heeft dat een aantal mogelijke oorzaken:
- Niet willen opvallen (dus dan maar 6jes halen ipv zonder studeren 8en)
- Verveling (relatief saaie stof moeten leren en daar dusdanig weinig moeite voor willen doen dat je alsnog lage cijfers haalt)
- Een andere manier van leren hebben (en dus soms moeite hebben dingen op te pakken op een manier waarop anderen dat wel oppakken, pas de leermethode aan en opeens gaat het wél heel hard)
Bovenstaande is wat me zo te binnen schiet, de lijst is vast nog veel langer.
Het niet willen opvallen is iets wat ik heel veel hoor en zelf ook vaak last van heb gehad. Lastige is dat ik op momenten dat het er toe deed (LTS, lang verhaal, niet nu) alsnog niet kon liegen. Haalde ik een 6, haalde de rest van de klas met moeite een 4.
"Hoe lang heb je daarvoor geleerd?"
"Eh, geen idee, kwartiertje ofzo?"
Maak je geen vrienden mee als zij uren hebben zitten blokken om vervolgens een 4 te halen.
EQ en IQ zijn niet mutually exclusive. Precies wat je zegt, dat vormen van autisme relatief vaak voor lijken te komen bij HBers, wil niet zeggen dat iedere HBer per definitie een vorm van autisme heeft of autistische trekjes vertoond. Ook denk ik dat er op momenten zaken verkeerd worden geïnterpreteerd.
HBers zijn niet zelden een klein beetje raar. Van jongs af aan hebben ze vaak andere interesses, denken ze op een andere manier over de wereld na, etc. Het komt relatief vaak voor dat HBers buitenbeentjes zijn. Niet altijd en sterk afhankelijk van de omgeving, maar het is niet raar dat de uitzondering op de regel (die 2%), wat buiten de groep valt. (Die andere 98%, hoewel dat percentage eigenlijk lager is want de IQ's richting het laagbegaafde vallen ook weer buiten de groep van normaal begaafden. Je hebt natuurlijk grofweg 3 groepen, geen 2.)
Dat buitenbeentje zijn, kan geïnterpreteerd worden als vormen of trekjes hebben van autisme, terwijl dat denk ik helemaal niet zo hoeft te zijn. Labels worden soms té makkelijk op mensen geplakt.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:strip_exif()/u/52746/eric-cartman_small.gif?f=community)
Zoals mijn vader altijd zei "in het land der blinden is de eenoog koning".:
[...]
Het niet willen opvallen is iets wat ik heel veel hoor en zelf ook vaak last van heb gehad. Lastige is dat ik op momenten dat het er toe deed (LTS, lang verhaal, niet nu) alsnog niet kon liegen. Haalde ik een 6, haalde de rest van de klas met moeite een 4.
"Hoe lang heb je daarvoor geleerd?"
"Eh, geen idee, kwartiertje ofzo?"
Maak je geen vrienden mee als zij uren hebben zitten blokken om vervolgens een 4 te halen.
Dat de rest van jouw klas (een LTS nota bene) niet zo goed kon leren, betekent niet dat jij hoogbegaafd bent. Ga dan maar eens een tijdje in een tweetalige VWO klas zitten waar iedereen wél goed kan leren.
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Klopt.
Dat losse feit as-such zegt niets maar gezien dit een publiek deel van Tweakers is, ben ik ook voorzichtig in het strooien met getallen en andere zaken. Kortom, ik vertel niet het hele verhaal, alleen die delen die ik én relevant vind voor de discussie én waarbij ik me comfortabel voel ze publiek te delen.
Sidenote:
Goed kunnen leren zegt ook weer niet alles over iemands intelligentie. Het is niet per definitie dat iemand die goed kan leren, erg intelligent is, noch andersom. Soms staat of valt het met de leermethode. Iets met top-down en bottom-up enzo.
EDIT: Ik zie dat bovenstaande wat ongenuanceerd kan overkomen. Er zitten wat shortcuts om te voorkomen dat het een al te lang en ingewikkeld verhaal word zoals dat iemand die universiteit doet, op zijn minst een basisintelligentie heeft omdat je anders domweg de stof niet aan kunt, etc. Diegenen die getriggerd worden door het gebrek aan nuance, zoek dat onder andere in bovenstaande zin.
[ Voor 32% gewijzigd door unezra op 20-11-2018 09:42 ]
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
Verwijderd
Na 40 minuten verveling kwam de prof dan toch bij het stuk dat ik zelf niet direct begreep. Hij zei dat het niet binnen de stof van dit jaar viel - 1ste jaar TUD anorganische chemie. "Ik heb een lager cijfer dan jij!" - derde klas VWO, duits. Antwoord op mijn vraag of licht massa heeft was, in hetzelfde jaar, ook niet bevredigend. Waar in de HACCP kan ik iets vinden over kiemgetallen in kipgehakt - gisteren.
Volgens mij een zegen
Prevalentie van autisme is overigens met een factor twintig gestegen de afgelopen jaren. Intussen 100 op de 10.000. Nog een rondje aanpassing van wat normaal is / de DSM / wie 'behandeling' nodig heeft en de helft van de bevolking is autist
Volgens mij een zegen
Prevalentie van autisme is overigens met een factor twintig gestegen de afgelopen jaren. Intussen 100 op de 10.000. Nog een rondje aanpassing van wat normaal is / de DSM / wie 'behandeling' nodig heeft en de helft van de bevolking is autist
[ Voor 33% gewijzigd door Verwijderd op 20-11-2018 22:41 ]
Klopt.
Onderpresteren is een poging tot minder opvallen, maar in mijn beleving lukt het maar weinig HBers om, ondanks onderpresteren, niet op te vallen.
Zie mijn LTS voorbeeld een paar reacties geleden.
Lastige is, dat opvallen is niet altijd in positieve zin. Zowel niet als je jonger bent, als ouder. Je dénkt anders, hoe hard je ook je best doet niet op te vallen, dat valt op. Is mijn ervaring en beleving in ieder geval.
(Zoals gezegd, dat LTS voorbeeld verteld niet het hele verhaal. Ik ben niet begonnen op de LTS, ik kwam van het Athenaeum af en heb dáár weer extra lessen gevolgd. Soort Athenaum+. Door omstandigheden ben ik op een gegeven moment naar de LTS gegaan. Verder is dat iets waar ik maar beperkt dingen over wil vertellen op een publiek forum.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
Letterlijk vaak een poging niet op te willen vallen. Dat is tenminste wat ik hoor en zelf ervaren heb.
Tegen beter weten in maar coping mechanismes zijn niet altijd logisch.
Niet zelden weet je heel goed dat een coping mechanisme maar een lapmiddel is en tóch ga je er mee door. Raar, maar zo werkt zo'n mechanisme. Vaak. Bijna altijd. (Niet alleen onderpresteren maar ook coping mechanismes op andere gebieden hebben niet altijd de uitwerking die je hoopt.)Da's een andere manier om er mee om te gaan en waarschijnlijk een betere dan proberen jezelf te verstoppen. Punt is, niet iedereen voelt zich daar prettig bij.
Ik sta bijvoorbeeld liever niet in het middelpunt van de belangstelling als het om groepen mensen én om mij persoonlijk gaat. Ofwel, in een klas val ik liever niet op. Op een bijeenkomst vol onbekenden ga ik meestal stilletjes aan een leeg tafeltje staan of schuifel aan bij mensen die ik ken en zeg dan voorzichtig "hoi". Dat veranderd zodra ik vanuit een bepaalde rol mag acteren. Ik sta gráág op het podium, hou van presentaties geven, speelde vroeger graag toneel, etc. Dat al dan niet virtuele kostuum, die rol, vind ik prettig.
Is nog niet altijd makkelijk, voordat ik een presentatie geef ben ik behoorlijk gespannen en in de weken d'r voor (voorbereiding, in elkaar vouwen van de presentatie, slides, etc) ga ik op momenten (afhankelijk van de presentatie en het publiek) echt volledig kapot en vraag ik me meerdere malen af waarom ik het in godsnaam ook alweer wilde en neem ik me 100x voor het af te zeggen of de laatste keer te zijn. Maar als ik er eenmaal sta, voel ik me thuis en weet ik weer waarom ik het deed. (Hoewel ook dan ik momenten heb van "WAAROM!?" maar dan komt het gevoel achteraf wel en ben ik blij dat ik het heb gedaan.)
Wat betreft die leraar, ja, zeker, alleen zoals veel pubers vond ik het niet prettig op te vallen. Het was alleen niet altijd te voorkomen.
(Of meer, achteraf was het gewoon níet te voorkomen. Ik viel en val op. Of ik nu wil of niet en niet per definitie ten positieve. Hoewel dat laatste ook weer afhankelijk is van het publiek. De een vind bepaalde eigenschappen en gedrag geweldig, de ander rent gillend weg.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:strip_icc():strip_exif()/u/658580/crop58cedbd7edb9a_cropped.jpeg?f=community)
Ook dat kent vele vormen.
Mijn schoolcarrière is niet gelopen zoals ik 'm graag had gezien. Gebrek aan doorzettingsvermogen? Niet de vaardigheden intelligentie goed in te zetten? Nee, andere omstandigheden.
Het is me meerdere malen overkomen dat mensen niet geloofden dat ik géén HBO of Universitair diploma heb. Juist mensen die me in mijn werk intensief mee maken. Blijkbaar is het niet te merken dat het ooit anders is gelopen. Het blijkt dus ook geen probleem te zijn, het lijkt vooral voor mij altijd een pijnlijk en lastig moment te zijn. (Dus leuk, ga ik straks als alles goed gaat MAVO-3 studenten iets vertellen over het beroep ICTer. Daar heb ik heel veel zin in, maar ik ben doodsbang voor de vraag "welke opleiding heeft u gevolgd". Hoe ik dat ga verwoorden als die vraag komt, moet ik echt nog even over nadenken.)
Moraal van dit kleine verhaal: Wat je ziet is meestal een momentopname en verteld niet het hele verhaal.
Op dit moment is er heel erg veel aandacht voor hoogbegaafdheid, zijn er zelfs aparte scholen voor. (Andere discussie maar ik geloof daar niet in. Ik geloof in inpassen in het huidige onderwijs, niet in Leonardo scholen. Daar zijn financiële beperkingen waardoor iets als een Leonardo school misschien noodzakelijk is, dus liever dat dan geen passend onderwijs maar ik vind het concept verkeerd. Een school moet zo veel mogelijk gemengd zijn, dat is de maatschappij immers ook. Als je op school niet leert met anders begaafden om te gaan, hoe ga je dan later om met een diversiteit aan mensen?)
Vroeger was er veel minder aandacht voor. Veel minder over bekend. Ik weet niet hoe het voor mijn tijd was (ik ben geboren in 1977), in mijn jeugd was er absoluut wat kennis over en aandacht voor, maar dat is absoluut niet te vergelijken met nu.
Aan de andere kant, IQ onderzoeken zijn altijd gekleurd. Iedereen doet een CITO toets (wat net zo goed een prima indicatie is alleen komt er een ander getal uit), niet iedereen doet een IQ test en IQ tests geven niet altijd de juiste uitslag. Het kan punten schelen afhankelijk van hoe je op dat moment in je vel zit. Een score is hooguit een minimale score. (Tenzij je er flink voor hebt geleerd, iemand gaf al aan dat je beter kunt worden in IQ tests domweg door ze vaak te oefenen. Of je dan ook werkelijk intelligenter word, misschien, zal van je definitie van intelligentie afhangen.) Er zijn zo veel factoren waardoor een score en een percentage beïnvloed kan worden, dat het denk ik niet meer is dan een indicatie. "Grofweg 2% is hoogbegaafd" (of heeft een IQ dat volgens de norm hoogbegaafd word genoemd, die een paar posts geleden), niet "2% is hoogbegaafd".
De meeste mensen en zéker pubers maken zich druk om wat anderen van ze vinden. Da's ook niet zo raar. We leven in een maatschappij, wat anderen van je vinden ís belangrijk. Je kunt heel eigenwijs zijn en het je geen reet aantrekken maar dan kan een van de gevolgen zijn dat je precies daar tegenaan loopt waar dit hele topic over gaat en de topicstarter verwoord in zijn openingspost.
Plus inderdaad, zelfs hier in dit topic is moderatief ingrijpen nodig en word er gesneerd, worden er steken onder water gegeven als je ook maar probeert tussen de regels door aan te geven dat je zaken herkent.
*Hops* meteen de zeis er over. "Jij bent niet hoogbegaafd!"
Tuurlijk joh, was jij er bij toen die test gemaakt werd? Ken jij de getallen? Nee? Mooi. Ik wel en ik ken de getallen. Ik verdom het aleen om ze hier te noemen. (Ik heb de vergissing wel een keer gemaakt op een plek wel getallen te noemen. Ging alsnog de zeis er overheen. Don't ask. Kom je met hét bewijs, want dat getal zien mensen toch als het minimale bewijs dat je nodig hebt, is het nog niet goed genoeg.)
Vind je het gek dat mensen voorzichtig zijn in zich uitlaten over hun eigen intelligentie? Het is niet het zoeken naar schouderklopjes, het is het mee willen praten over een onderwerp dat interessant is en zoals ieder onderwerp doe je dat meestal vanuit eigen intresse én vaak vanuit eigen kennis over en ervaring met het onderwerp.
Als er een ICT topic geplaatst word vind niemand het raar dat mensen uit eigen ervaring praten en word in de regel niemand afgezeken als hij of zei zegt ergens kennis van of ervaring mee te hebben. Zodra het over IQ gaat is dat opeens heel anders. Ik begrijp dat niet en vraag me af waarom. Jalouzie? Waarom zou je jaloers zijn op een eigenschap? Da's net zoiets als er trots op zijn. Trots moet je zijn op "achievements", niet op eigenschappen. Ik ben ook niet trots op mijn grote voeten, mijn bijziendheid of mijn lange vingers, die lange vingers komen wél van pas bij muziek maken en als ik iets speel dat goed klinkt, waar ik of anderen van kunnen genieten, dán ben ik trots. Dat is een achievement. Die lange vingers zijn hooguit handig bij het bereiken daarvan.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
/u/658899/crop5af9517ce17e6_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/517178/crop5e8dca00a16b9.jpeg?f=community)
Okee, met het gevaar dat ik ook word afgezeken
Ga ik je een stuk historie vertellen over mijzelf.Toen ik op de middelbare school terechtkwam in de eerste brugklas, deed onze school mee aan een landelijk intelligentieonderzoek. Long story short, had ik van 180 leerlingen de hoogste score (136). We kregen daarnaast ook een soort EQ onderzoek, met allemaal lachende en huilende getekende poppetjes die dan jouzelf en anderen voor moesten stellen.
Ik moest speciaal bij de mentor op gesprek komen, omdat ik die laatste "als een robot" heb ingevuld (steevast de anderen happy en ik niet, ik had geen idee wat ze nou van mij verwachtten met die toets).
Ook had ik weinig keus om niet op te vallen, want bepaalde exacte vakken zoals Wiskunde B en Natuurkunde gingen mij veel te makkelijk af. Dermate dat ik ook eens in de zoveel tijd de docent op het verkeerde been zette voor de klas.
Dan berekende ik iets wat we eigenlijk moesten opmeten, of ik verzon een snellere formule om iets op te lossen dan wat we leerden. Dat soort dingetjes.
En wat @unezra schrijft over zijn cijfers, was bij mij veel extremer... ik had ooit een Wiskunde B docent die dacht de klas te motiveren door te gaan trakteren als iemand een 10 haalde. De laatste vraag was natuurlijk altijd een strikvraag.
Ik heb toen het hele jaar door bijna alleen maar tienen gehaald en veel te veel chips gegeten. Ook als de rest een 4 had.
Dus tot op zekere hoogte herken ik mij in jullie verhalen. Alleen als er 1 ding is wat mij echt onderscheidde van de rest, dan was het wel mijn eigenwijsheid. Ik was (en ben) stront- maar dan ook echt stronteigenwijs.
Ook als ik het verhaal van @President lees, dan denk ik "ïk deed inderdaad nooit mijn huiswerk, want ik ging echt niet allemaal dingen herhalen die ik toch al wist". Gevolg daarvan was dat ik stamgast was in het vrijdagmiddag-nablijf-uurtje.
Het had geen consequenties voor mijn resultaten en je kon mij verder toch niet straffen. Ik speelde het spelletje (want zo zag ik het) met de docent zo mee, zó erg dat zelfs op 2 verschillende momenten vrouwelijke docentes huilend de klas uitliepen (en ik hele gesprekken bij de rector had, omdat ik een "stoorzender" in de klas was).
Ik zei niets negatiefs tegen ze verder, maar ik deed soms gewoon alsof ze er niet waren. Mijn Economie 2 docente stond voor de klas tegen mij te schreeuwen, terwijl ik gewoon rustig ging zitten alsof er niks gebeurd was
Kortom, ik trok altijd mijn eigen plan op school en deed alles op mijn eigen manier.
Ik kan mij dan ook erg slecht voorstellen dat iemand bewust dingen fout gaat doen om erbij te horen. Want als je écht anders bent dan de "rest" dan is "erbij horen" sowieso geen optie. Op sociaal vlak viel ik dan ook overal buiten.
Maar...
Dit heeft nooit echt een negatieve impact op mijn werk en kansen op werk gehad. Ik heb altijd het idee gehad dat het mij juist hielp, omdat ik heel enthousiast over mijn vakgebied kan praten en dolgraag nieuwe dingen erover leer en ook deel.
In tegenstelling tot de TS ben ik helemaal niet bezig met wat anderen (niet) kunnen en / of doen, maar trek ik - zoals altijd - mijn eigen plan en probeer ik zoveel mogelijk alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Dus als ik vind dat het handig is dat wij op kantoor voortaan iets op een bepaalde manier gaan doen, dan ga ik echt mijn best doen om het aan ze te verkopen, zoek ik alles ervoor uit in mijn eigen tijd en kom ik meestal ook meteen met testprojecten op de proppen om te laten zien hoe het werkt.
Ik vind dat gewoon leuk en zolang ik dingen op een constructieve manier breng, levert dat ook helemaal geen problemen op mijn werk op. Ik zit er juist om problemen op te lossen
Het enige dat je niet moet gaan doen, is mij micro managen. Je kunt mij prima vertellen wat ik moet doen, wanneer het af moet zijn, maar als je je teveel gaat bemoeien met hoe ik mijn code schrijf dan kan de boel wel escaleren.
Op mijn vorige werk ging het dan ook helemaal mis toen ik een nieuwe manager kreeg die onze performance ging meten aan de hand van het aantal regels code
Ik vind het juist leuk om hetzelfde te bereiken met minder code.Ik heb die manager zo enorm geïrriteerd op den duur dat de aders op zijn voorhoofd er bijna uitsprongen
Als ik iemand dom ga vinden, kan de boel wel compleet uit elkaar klappen.Later in mijn leven heb ik anderen ontmoet (die overigens ook op Tweakers zitten / zaten... mocht hij het lezen, hoi Pim
) die hier ook trekjes van hadden. Ik zag dikwijls een correlatie tussen intelligentie en eigenwijsheid.Vandaar mijn opmerkingen.
Voor de rest denk ik dat TS echt iets verkeerd doet in sociaal opzicht, omdat - juist in de ICT en ook de techniek - enorm veel speelruimte is voor maffe mensen zoals ik. Als je echt dingen kunt, dan hebben ze je toch wel nodig.
Als je dan voor de rest gewoon een beetje aardig overkomt dan ben je al praktisch aangenomen...
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Niet het antwoord dat ik graag aan MAVO-3 scholieren ga geven die ik enthousiast wil maken een ICT opleiding te gaan doen.
Nee, dat word nog even puzzelen en zeker ook een vraag die ik aan decaan (waar ik volgende week mee om tafel zit om de voorbereidingen en verwachtingen te bespreken) ga voorleggen.Geen zin in al te gênante situaties.
(Gelukkig ben ik wel een voorbeeld van dat zelfs al gaat het mis, je alsnog prima terecht kan komen. Fin, anders had ik het niet gedaan. Ik ga niet voor een klas vertellen hoe het is totaal te mislukken in je leven.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:strip_icc():strip_exif()/u/431881/Marter70.jpg?f=community)
/u/421470/crop5851203431803_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/22063/DodgeViper3.jpg?f=community)
Nice one, echter is de topicstarter er volgens mij al achter dat hier vrijwel geen soortgenoten aanwezig zijn
Hij was/is duidelijk opzoek naar soortgelijke personen die met hetzelfde problemen gezeten hebben. Indien je dan alle reacties hier leest (op 1 á 2 uitzonderingen na) dan snap ik wel waarom hij dagen geleden al ''weggejaagd'' is.
Jammer, ik vond het zeer interessant om te lezen, maar door alle negativiteit in dit topic is ook hij alweer verdwenen (althans, daar lijkt het even op.. Hopelijk komt hij terug!!).
Er is zo'n aflevering van The Big Bang Theory...
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
:strip_exif()/u/481554/crop5a9ffc5d3aef6_cropped.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/388915/crop6103de4f1d0b9_cropped.jpg?f=community)
Mooi en eerlijk verhaal. Ik zal je i.i.g. niet afzeiken, integendeel, vind het best knap dat je dit deelt.:
[...]
Okee, met het gevaar dat ik ook word afgezeken
Ik vond het ook herkenbaar op redelijk wat punten.
Behalve dat wiskunde-gedoe wegens "not-interested-in-your-shit-teacher" en geen interesse = geen motivatie. (en ook een gretige portie eigenwijsheid) Toen we begonnen aan permutaties, variaties en combinaties haalde ik de slechtste resultaten voor wiskunde, ik begreep er niks van en wou er ook geen moeite meer voor doen.
Anderzijds heb ik nooit een boek moeten openslaan voor talen, zelfs voor de examens was mijn ma telkens in paniek omdat ik letterlijk niks 0,0 voorbereidde... en toch steeds met glans geslaagd.. behalve dat ene jaar...
Ik ben ooit met m'n moeder bij de directeur gevraagd omwille van het feit dat ik een volledig eindexamen Frans blanco had gelaten behalve de eerste vraag, die had ik beantwoord met: "als dit het niveau is dat u van ons verwacht, dan voel ik me niet aangesproken" (in het Frans weliswaar)
De vraag: "Met welk soort vet worden de kabels van de liften van de Eiffeltoren ingesmeerd?"
ik bedoel...wtf?! Sommige leerkrachten lukt het echt niet om iets op een interessante manier te brengen, dan ligt het niet aan de leerlingen maar dat kon je in mijn schooltijd aan de straatstenen niet duidelijk maken: ik was de dwarsligger en het haantje de voorste.
Ach, al bij al is het toch allemaal goed gekomen.
[ Voor 4% gewijzigd door PinusRigida op 21-11-2018 17:33 ]
Wat heb ik een medelijden met alle docenten die jij gehad hebt:
[...]
Ik zei niets negatiefs tegen ze verder, maar ik deed soms gewoon alsof ze er niet waren. Mijn Economie 2 docente stond voor de klas tegen mij te schreeuwen, terwijl ik gewoon rustig ging zitten alsof er niks gebeurd was
Kortom, ik trok altijd mijn eigen plan op school en deed alles op mijn eigen manier.
:strip_icc():strip_exif()/u/304546/crop58af3bf84b28f_cropped.jpeg?f=community)
Waarom beginnen met zo'n sneer? We waren net weer goed op weg met het topic.
Je maakt namelijk 1 grote klassieke fout:
Mensen die hoogbegaafd zijn (hoogevoeligheid heeft er helemaal *niets* mee te maken en gaat dit topic ook niet over), zijn niet per definitie de beste van de wereld en ik ken meer hoogegaafden die ongelooflijk twijfelen over zichzelf, dan dat ze zich de beste van wie dan ook vinden.
Hoogbegaafdheid bestaat, alleen is niet iedereen die zichzelf hoogbegaafd noemt dat ook werkelijk én betekend het niet dat je beter bent in iets. (Beter dan wie eigenlijk?)
Je haalt dingen uit de openingspost en ja, ik ben het met je eens dat het zelden of nooit is dat je in 30 seconden weet hoe je een complete omgeving moet verbeteren. Fair. Ik geloof ook niet dat TS werkelijk zo'n wonderkind is dat hij alles in 30 seconden doorziet.
Maar, jij doet nu net of *alle* hoogbegaafden zo denken en dat is niet zo.
In tegendeel. Ik ken zoals gezegd meer hoogbegaafden die ongelooflijk aan zichzelf twijfelen, zich hooguit op momenten overschreeuwen *omdat* ze aan zichzelf twijfelen, dan dat ze zich boven alles en iedereen verheven voelen.Persoonlijk denk ik ook dat TS dat doet. Twijfel aan zichzelf omdat 'ie niet word aangenomen en daarom maar precies datgene doen dat bij mensen snel in hun allergiezone zit: Zichzelf op de borst kloppen dat 'ie de beste is in alles. Overschreeuwen dus.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
Dank voor deze nuancering. Ik heb even getwijfeld hoe ik er op moest reageren maar bovenstaande leek me het beste in de hoop dat er een antwoord als dit zou volgen en niet opnieuw een harde sneer maar dan mijn persoonlijke kant op.
Heel eerlijk: 15-20 jaar geleden had ik zelf soortgelijke uitspraken als TS kunnen doen en op momenten heb ik ze ook gedaan. Ik heb ook even een moment gedacht dat TS rond de 20, misschien 25 was en nog vroeg in zijn carriére stond alleen dat strookt niet helemaal met de registratiedatum van zijn profiel, oktober 2000. Zelfs al zou TS er vroeg bij zijn en op zijn 10e een profiel hebben aangemaakt hier, zou TS nu 30 moeten zijn.
Intelligentie is in de regel redelijk constant, inzicht neemt toe. Dat ik zelf toen dergelijke uitspraken deed en nu in de regel genuanceerder ben (maar in ieder geval niet de illusie heb dat ik iedere situatie volledig kan beoordelen zonder tenminste een aantal basisparameters te kennen), heeft te maken met meer ervaring in het veld. Juist omdat ik nu meer ervaring heb, weet ik dat situaties vaak complexer zijn dan ze in eerste instantie lijken te zijn en er naast techniek, vaak ook veel politiek mee speelt.
Zo zijn er 100en redenen tot nuancering, waarbij het best lekker is om af en toe even kort door de bocht boude uitspraken te doen en zonder gehinderd te worden door al te veel kennis van zaken, te roepen dat iets helemaal verkeerd is bedacht en totaal anders moet.
Kortom, ik kan me verplaatsen in TS' uitspraken, domweg omdat ik zelf ook zo ben geweest en op sommige momenten in meer of mindere mate kan zijn. Verschil lijkt hier wel te zijn dat ik me er inmiddels bewust van ben en TS uit zijn post vooralsnog niet laat blijken het inzicht te hebben niet altijd alles beter te weten.
Ik snap de allergie en als jouw post gebaseerd is op enkel zijn (of haar) eerste post, begrijp ik een dergelijke ongenuanceerde reactie ook.
Ja, al gaan sommige mensen er in mijn beleving ook weer veel te hard in. Tot insinuaties aan toe dat mensen die in dit topic reageren zich maar wat in hun hoofd halen over hun eigen al dan niet vermeende bovengemiddelde intelligentie.
De modbreak was nodig, maar had niet nodig hoeven zijn.
Niets menselijks is jou en anderen vreemd.
Het is ook volkomen logisch dat je zaken in vult, zowel bij posts op internet als bij IRL ontmoetingen. Wat je van iemand ziet is maar een heel klein deel van wie en hoe iemand is. Om het even bij mezelf te houden: Als je mij (online of IRL) tegen komt als ik slecht heb geslapen, in een shitperiode op mijn werk zit, zorgen over vanalles en nogwat heb, etc, kom ik waarschijnlijk heel anders over dan in een periode waarin alles voor de wind gaat. Als ik op een podium een presentatie geef, kom ik anders over dan als ik ergens op een congres aan een tafel met al dan niet vreemden aan schuif om mijn lunch te nuttigen.
Baseer je je mening over mij op een van die momenten, of zelfs op basis van wat je bijvoorbeeld hier op Tweakers of andere online media van mij leest, is je mening per definitie gebaseerd op maar een klein deel van wie en hoe ik ben.
Dat is hét grote probleem en iedereen doet dat. Ook ik baseer mijn mening over personen (ook hier op Tweakers) op basis van wat ze hier posten maar ik ben me wél bewust van het feit dat ik maar een heel klein deel van iemand zie en dat het goed kan zijn dat als ik iemand beter leer kennen, mijn mening ten positieve of negatieve veranderd.
In geval van dit topic snap ik ook goed het negatieve sentiment naar aanleiding van de openingspost maar ik ben blij dat het topic flink breder is geworden en hoewel TS zelf niet meer lijkt te reageren, toch een interessante discussie is geworden. Ik hoop dat TS wat doet met de tips die zijn gegeven en dat anderen die meelezen iets hebben aan de discussie. (Al was het alleen maar dat ze een interessante discussie hebben kunnen voeren.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
Dit doet me denken aan mijn (helaas te korte) VWO periode.:
[...]
Okee, met het gevaar dat ik ook word afgezeken
Toen ik op de middelbare school terechtkwam in de eerste brugklas, deed onze school mee aan een landelijk intelligentieonderzoek. Long story short, had ik van 180 leerlingen de hoogste score (136). We kregen daarnaast ook een soort EQ onderzoek, met allemaal lachende en huilende getekende poppetjes die dan jouzelf en anderen voor moesten stellen.
Ik moest speciaal bij de mentor op gesprek komen, omdat ik die laatste "als een robot" heb ingevuld (steevast de anderen happy en ik niet, ik had geen idee wat ze nou van mij verwachtten met die toets).
Ook had ik weinig keus om niet op te vallen, want bepaalde exacte vakken zoals Wiskunde B en Natuurkunde gingen mij veel te makkelijk af. Dermate dat ik ook eens in de zoveel tijd de docent op het verkeerde been zette voor de klas.
Dan berekende ik iets wat we eigenlijk moesten opmeten, of ik verzon een snellere formule om iets op te lossen dan wat we leerden. Dat soort dingetjes.
En wat @unezra schrijft over zijn cijfers, was bij mij veel extremer... ik had ooit een Wiskunde B docent die dacht de klas te motiveren door te gaan trakteren als iemand een 10 haalde. De laatste vraag was natuurlijk altijd een strikvraag.
Ik heb toen het hele jaar door bijna alleen maar tienen gehaald en veel te veel chips gegeten. Ook als de rest een 4 had.
Begin van het jaar hadden we een biologieleraar die ik me altijd herrinner als een soort Midas Dekkers. Die man vertelde een uur lang een verhaal zonder het boek ook maar open te slaan en soms was het aan het eind "volgende week proefwerk". Een week later kreeg je een proefwerk met 5 open vragen die niets te maken hadden met het boek en waarbij je werkelijk een uur lang vol aan het pennen was. Vragen als "wat is pollution" en waarbij het gewenste antwoord niet domweg "luchtvervuiling" was, maar een alinea over wat het is, hoe het ontstaat, welke vormen er zijn, etc.
Bij deze meneer haalde ik zonder problemen 8en, 9's en 10en en samen met mij een deel van de klas. Een ander deel van de klas (in mijn beleving minimaal de helft), haalde met moeite 5en en 6en, maar ook lager dan dat.
Er viel niet te leren voor dergelijke proefwerken en het was "gewoon" een kwestie van goed opletten, logisch redeneren en jezelf fatsoenlijk kunnen uitdrukken.
Halverwege het jaar werd de leraar vervangen door een dame die net klaar was met haar lerarenopleiding en die letterlijk volgens het boekje ging werken. De proefwerken veranderden ook. Opeens moest je er voor leren en waren het vragen 100% gebaseerd op de lesstof uit het boek.
De klasgenoten die eerder met moeite 5en en 6en haalden, haalden opeens op hun sloffen 8en, 9's en 10en. De klasgenoten (waaronder ik) die eerder zonder problemen hoog in de cijfers zaten, zagen hun cijfers kelderen en haalden met moeite een 6.
Zelfde klas, grofweg zelfde intelligentieniveau (that is, IQ score), allemaal VWO (Athenaeum) leerlingen, andere leraar, andere manier van les geven.
De eerste leraar zat ik ademloos te luisteren, de tweede heb ik zitten klieren en ben ik meerdere malen uit de klas gestuurd omdat ik weer eens met mijn horloge de zon in haar ogen aan het reflecteren was.
Zó extreem kan het zijn en dit is toevallig 1 voorbeeld dat ik zelf uit de praktijk ken en voor mij tekenend van hoe intelligentie kan verschillen tussen leerlingen terwijl de score op papier vergelijkbaar is. Had je een van beide groepen bij de verkeerde leraar puur op basis van die lessen beoordeeld, had je je afgevraagd wat ze op het VWO deden en waarom ze in vredesnaam ooit VWO advies hadden gekregen...
Ik begrijp de situatie maar ik hoop wel dat je dáár achteraf spijt van hebt.Dus tot op zekere hoogte herken ik mij in jullie verhalen. Alleen als er 1 ding is wat mij echt onderscheidde van de rest, dan was het wel mijn eigenwijsheid. Ik was (en ben) stront- maar dan ook echt stronteigenwijs.
Ook als ik het verhaal van @President lees, dan denk ik "ïk deed inderdaad nooit mijn huiswerk, want ik ging echt niet allemaal dingen herhalen die ik toch al wist". Gevolg daarvan was dat ik stamgast was in het vrijdagmiddag-nablijf-uurtje.
Het had geen consequenties voor mijn resultaten en je kon mij verder toch niet straffen. Ik speelde het spelletje (want zo zag ik het) met de docent zo mee, zó erg dat zelfs op 2 verschillende momenten vrouwelijke docentes huilend de klas uitliepen (en ik hele gesprekken bij de rector had, omdat ik een "stoorzender" in de klas was).
Ik zei niets negatiefs tegen ze verder, maar ik deed soms gewoon alsof ze er niet waren. Mijn Economie 2 docente stond voor de klas tegen mij te schreeuwen, terwijl ik gewoon rustig ging zitten alsof er niks gebeurd was
Kortom, ik trok altijd mijn eigen plan op school en deed alles op mijn eigen manier.
Niets mis met je eigen gang gaan, wel met het mensen hun werk onmogelijk maken of erger. (Het zijn dit soort dingen waardoor mensen overspannen kunnen raken.)
Los van dat, natuurlijk hadden ze je wel kunnen straffen. Ze hadden je van school kunnen sturen. "Niet te handhaven, probeer het maar ergens anders."
Jij kunt het je misschien niet voorstellen maar het is een volkomen normaal en veelvoorkomend coping mechanisme. (Ik zeg het even heel stellig omdat dit is wat ik veel om me heen hoor en ik er zelf ervaring mee heb. Ik ben geen specialist op dit gebied, hooguit ervaringsdeskundige.)
Daar zit het verschil tussen wat jij zegt te doen en wat TS zegt te doen. TS lijkt (gebaseerd op zijn openingspost) niet bezig te zijn met het politieke spel, met het mee krijgen van mensen in zijn verhaal. "Dit is mijn oordeel en daar moeten jullie het mee doen." Helaas, zo werkt het niet. Zoals jij beschrijft werkt het wél.Maar...
Dit heeft nooit echt een negatieve impact op mijn werk en kansen op werk gehad. Ik heb altijd het idee gehad dat het mij juist hielp, omdat ik heel enthousiast over mijn vakgebied kan praten en dolgraag nieuwe dingen erover leer en ook deel.
In tegenstelling tot de TS ben ik helemaal niet bezig met wat anderen (niet) kunnen en / of doen, maar trek ik - zoals altijd - mijn eigen plan en probeer ik zoveel mogelijk alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Dus als ik vind dat het handig is dat wij op kantoor voortaan iets op een bepaalde manier gaan doen, dan ga ik echt mijn best doen om het aan ze te verkopen, zoek ik alles ervoor uit in mijn eigen tijd en kom ik meestal ook meteen met testprojecten op de proppen om te laten zien hoe het werkt.
Ik vind dat gewoon leuk en zolang ik dingen op een constructieve manier breng, levert dat ook helemaal geen problemen op mijn werk op. Ik zit er juist om problemen op te lossen
Prima als je een mooie oplossing weet te verzinnen maar in the end heb je niets aan die oplossing als je niet mensen mee krijgt in je verhaal en dáár komt het sociale en politiek aspect kijken.Persoonlijk vind ik dat zelf steeds leuker worden. Ik heb altijd al geroepen dat ik wil werken op de scheidslijn tussen techniek en mens, ICT als een middel zie, niet als een doel. De mooiste technische oplossing is compleet waardeloos als hij niet aan sluit bij de functionele wensen van een organisatie. Soms moet je aan 2 kanten buigen, de functionele wensen aanpassen aan wat technisch (en financieel!) mogelijk is én de technische oplossing aanpassen aan de functionele (en ook heir weer financiële) wensen en eisen, soms niet.
Blijkbaar heb je dat vroeg begrepen en heb je nu niets te klagen over je werk.
Was je van school gestuurd omdat je niet te handhaven was, of had je minder oog gehad voor de sociale en politieke kant, had het heel anders af kunnen lopen.Lijkt me niet prettig als manager. Ik snap je hekel aan micromanagement, dat moet je bij mij ook niet doen. Ik vind dan ook wel mijn manieren om er omheen te werken, al dan niet opzichtig.Het enige dat je niet moet gaan doen, is mij micro managen. Je kunt mij prima vertellen wat ik moet doen, wanneer het af moet zijn, maar als je je teveel gaat bemoeien met hoe ik mijn code schrijf dan kan de boel wel escaleren.
Op mijn vorige werk ging het dan ook helemaal mis toen ik een nieuwe manager kreeg die onze performance ging meten aan de hand van het aantal regels code
Ik heb die manager zo enorm geïrriteerd op den duur dat de aders op zijn voorhoofd er bijna uitsprongen
Alleen, mensen bewust irriteren doe ik niet. Zo zit ik niet in elkaar. Ik behandel mensen graag zoals ik zelf behandeld wil worden ondanks onze verschillen. Mensen "dom" noemen ben ik sowieso heel voorzichtig mee. Waarom zou ik een ander naar beneden halen? (Ok, zeg nooit nooit, er zijn zeker situaties waarin ik achter de schermen me ook minder positief uit laat over mensen, maar zelfs dan spreek ik me soms uit op een manier waarop ik twijfel of ik me zo wel uit moet spreken.)
Die correlatie lijkt er inderdaad te zijn. Ik vind het in ieder geval wel opvallend. Wel heb je enkel wat aan die eigenwijsheid, als je ook leert wanneer je die eigenwijsheid even moet laten voor wat het is.Later in mijn leven heb ik anderen ontmoet (die overigens ook op Tweakers zitten / zaten... mocht hij het lezen, hoi Pim
Ik weet het niet. Het hangt denk ik heel erg van de organisatie en het team af. Ik heb, zoals eerder beschreven, tijdens 2 sollicitatierondes juist vooral gelet op persoonlijkheid en minder op het technisch kunnen van een kandidaat. In dit specifieke geval had het me echt niet uitgemaakt hóe goed iemand technisch was geweest, als ik het gevoel had gehad dat diegene me continu op de zenuwen zou werken of we na een 24 uurs crisis ruzie zouden hebben, had ik een negatief advies uitgebracht. (Ofwel, was diegene niet aangenomen. Mijn stem in deze was doorslaggevend. Het ging om mijn directe collega in een team van 2 inclusief mezelf. Als de persoonlijke match niet 100% was geweest, hadden we bedankt voor het gesprek maar afscheid genomen.)
Met leveranciers heb ik precies datzelfde. Een leverancier kan nog zo goed zijn maar als het een partij is met wie ik niet samen kan werken, stel ik ze niet voor aan de directie. In veel gevallen zal de directie nooit te weten komen dat er ooit een gesprek is geweest. Daar hebben wel eens bedrijven zich in vergist.
Een bedrijf wist het zo bont te maken dat ze mij tijdens een gesprek met mij en het management de maat zaten te nemen (want hey, da's toch maar de systeembeheerder), tot het moment dat ze beseften dat ik toch wel enige invloed had op of ze voor ons mochten gaan werken of niet. Op dat moment gingen ze opeens poeslief doen. Needless to say, dat bedrijf hebben we geen zaken mee gedaan. (That is, niet dat ik weet want ik weet niet meer om welk bedrijf het gaat.)Het gaat niet zelden om veel meer dan alleen technisch iets kunnen en een beetje aardig overkomen.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:
[...]
Wat heb ik een medelijden met alle docenten die jij gehad hebt
Okee, ik geloof dat dit onderwerp nog wat extra uitleg behoeft:
[...]
Ik begrijp de situatie maar ik hoop wel dat je dáár achteraf spijt van hebt.
Niets mis met je eigen gang gaan, wel met het mensen hun werk onmogelijk maken of erger. (Het zijn dit soort dingen waardoor mensen overspannen kunnen raken.)
Los van dat, natuurlijk hadden ze je wel kunnen straffen. Ze hadden je van school kunnen sturen. "Niet te handhaven, probeer het maar ergens anders."
Ik was echt geen tiran op school en er waren genoeg docenten die wél degelijk raad met mij wisten. Het was gewoon belangrijk dat je duidelijk grenzen stelt en vervolgens ook consequent bent.
Mijn docent Engels was daar bijvoorbeeld best goed in. Hij zei gewoon letterlijk tegen mij "ik begrijp dat je je verveelt en de les niet nodig hebt, maar je gedraagt je wel, desnoods ga je maar aan iets anders werken maar je gaat niet de rest afleiden van de les". En toen kwam het "anders stuur ik je de klas uit".
Dus aan het begin van het jaar stond ik een aantal keer op de gang
Deze meneer meende het.Uiteindelijk kon ik best goed opschieten met hem. Hij had zijn punt gemaakt en voor de rest was het geen vervelende docent. Zo vond hij het leuk - in het kader van de les Engels - om af en toe iedereen thee te geven. Toch een grappige touch.
Natuurlijk zat ik af en toe alsnog met mijn hoofd helemaal ergens anders, maar zolang ik niemand tot last was, liet hij mij ook met rust. En gezien ik toch altijd een 8 of hoger haalde voor Engels, was het ook niet echt nodig dat ik oplette.
Het is dus niet zo dat ik "niet te handhaven" ben. Je moest alleen duidelijk zijn als docent.
Die 2 docentes die gingen schreeuwen en huilen waren eigenlijk niet echt professioneel. Ze trokken het zich persoonlijk aan hoe ik deed.
Dat het vrouwen zijn had er ook weinig mee te maken, want ik had ook genoeg vrouwelijke docentes die mij echt wel de baas waren. Dan moet ik meteen weer aan mijn docente Duits denken. De hoofdreden waarom ik elke vrijdagmiddag na moest blijven
Die bleef er gewoon koel onder. Huiswerk niet gemaakt? Okee, nablijven.
Ging ik er zitten en deed ik alsof ze er niet was? Prima, negeerde ze mij ook en ging ze gewoon verder met de les. Maar helemaal aan het eind van de les was het dan ineens "ik moet jou nog even spreken"
Crap 
Ook echt met een grijns op haar gezicht.En dan had ze mij dus 1 op 1 en kon ik haar veel moeilijker negeren.
Dus "niet te handhaven" is niet helemaal waar
Je kon mij echt wel in het gareel krijgen. Het ging alleen niet vanzelf.Mijn docente Frans is overigens inderdaad overspannen geraakt. Zij presenteerde zich als iemand die streng en dominant was, maar kon dat niet waarmaken. Dus ze kon boos tegen mij doen en met allerlei maatregelen dreigen, maar vervolgens gebeurde er niets. Tsja, dan kon het zijn dat je een moeilijke tijd met mij tegemoet ging... op een gegeven moment was ik haar gemiep zat en heb ik dus een deel van de klas zover gekregen om met mij mee te doen, en toen zei ineens de halve klas lachend dat ze hun huiswerk niet hadden gedaan
Ja, dat was teveel voor haar... en toen mocht ik weer op gesprek.
Maar daar staat tegenover dat er genoeg docenten waren waarbij ik echt kansloos was
Daar stond ik echt binnen een paar minuten buiten op de gang met zo'n gevoel van "dat ging snel" En ja, natuurlijk heb ik spijt van mijn gedrag en tegenwoordig zou ik dat soort dingen niet doen. Maar je moet ook niet vergeten dat ik destijds een recalcitrante puber was.
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Geen enkele docent heeft het in zijn hoofd gehaald om mij te slaan gelukkig.
Voor de rest had ik gewoon enorm veel mazzel. Ik gooi het even in een quote zodat ik hier niet alles vol spam:
Mijn kansen op VWO had ik in de 2e brugklas verspeeld, omdat ik toen echt even de weg kwijt was, maar mijn cijfers waren zelfs toen nog goed genoeg voor de HAVO.
Mijn vader heeft mij na dat schooljaar in de zomervakantie meegenomen naar zijn ingenieursbureau en mij serieus aan het werk gezet (kinderarbeid
Na die zomervakantie was ik veranderd. Ik leerde op het werk van mijn vader dat ik wel degelijk serieus kon werken en ook echt wel wat kon (ik had in de 2 maanden dat ik daar werkte qua kennis een aantal collega's die 10 jaar ouder waren ingehaald... op alle fronten, qua kennis van de CAD software, qua kennis van de leidingssystemen, qua kennis van wiskunde, enzovoorts).
Dus ik ging met een heel ander gevoel naar school daarna en een instelling van "ik zit deze 3 jaar nog uit en dan ga ik werken". Vanaf dat moment hadden ze eigenlijk geen problemen meer met mij op school.
Bovendien hoefde je op de HAVO maar 6 vakken te hebben. In mijn geval Nederlands, Duits, Engels, Wiskunde B, Natuurkunde en Economie 2.
Kort samengevat: ik ben 3 talig opgegroeid, dus sprak al vloeiend Duits en Engels. Ik was uit mezelf goed in Wiskunde B en Natuurkunde. Conclusie was dat ik eigenlijk alleen voor Nederlands en Economie 2 hoefde te werken soms.
Buiten schooltijd deed ik steeds vaker werk voor mijn vader. Op mijn 15e had ik mijn eerste serieuze programmeeropdracht te pakken waar we een leuk bedrag mee binnenhaalden.
Op mijn 17e ging ik fulltime werken... heb toen nog wel op afstand een HBO Informatica opleiding gedaan, maar niet afgerond (omdat ik natuurlijk het werken voor mijn pa als CAD tekenaar ook ergens zat werd en toen van baan wisselde zodat ik fulltime kon programmeren).
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Zoiets is voor een docent ook een redelijke CLM. (Career Limiting Move)
Verder zijn er nooit echt serieuze zaken voorgevallen op dat gebied, paar keer de klas uit gestuurd wegens klieren maar dat was het wel.
Mijn schoolcarriere was nog iets korter, ik heb het nu op mijn CV maar kort verwoord als: VWO
Dat verteld maar een deel van het verhaal, dus daar worden vragen over gesteld maar die vragen zijn minder vervelend dan de diverse alternatieven.
Daarbij, het is dusdanig lang geleden dat effectief dat deel maar beperkt relevant is en de vraag is of ik uberhaupt wel zou willen werken bij bedrijven die d'r zo veel waarde aan hechten dat ze me enkel op basis daarvan af zouden wijzen. Misschien wel niet. Ik weet niet of ik zou passen in een cultuur waar je status afhankelijk is van je vooropleiding of waar uberhaupt te veel pikorde is. (Je hebt altijd te maken met een zekere mate van pikorde en hiërarchie, maar ik gedei niet goed in een organisatie waar dat te strict is.)
Mazzel wil ik het in mijn geval niet noemen. Ik heb het nu denk ik prima voor elkaar. Huisje, boompje, beestje enzo. Dat is me alleen niet aan komen waaien. Geluk heeft daar nauwelijks een rol in gespeeld. Het is keihard werken geweest om d'r te komen.
Juist dat is nu een van mijn grote pluspunten. Ik heb geleerd doelen te stellen en te bereiken, consessies te doen, me op persoonlijk vlak te ontwikkelen, etc.
Het onderwerp van dit topic is denk ik mijn redding geweest.
Op basis van de openingspost, lijkt TS daarin nog best een weg te gaan hebben. TS lijkt alleen later aan dat leertraject te beginnen dan ik. Maar goed, ook als TS nu tussen de 30 en 40 is (wat ik schat op basis van de aanmaakdatum van zijn profiel), is er nog niets verloren. Je kunt iedere dag nieuwe dingen leren, ook op sociaal vlak.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
:
Okee, met het gevaar dat ik ook word afgezeken
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
[ Voor 3% gewijzigd door Pizza_Boom op 22-11-2018 11:42 ]
Waarom zou dat niet kunnen?
Ik ben nooit veel verder dan De Wereld van Sofie gekomen
En wat pogingen Nietzsche te lezen.Maar ik zie wederom het probleem niet.
Mensen lijken meer moeite met mijn muzieksmaak te hebben (hard rock, grunge, blues).
Ik word blij van nummers als AiC - Drone. Daar vind ik een soort rust in die anderen echt niet begrijpen. Ik luister sowieso veel "depri" muziek, maar voor mij voelt dat helemaal niet zo.
Lastig uit te leggen. De top 40 is niet echt aan mij besteed.
Nog lastiger uit te leggen is mijn fascinatie voor seriemoordenaars en mijn overtuiging dat de mens zichzelf voor de gek houdt als hij beweert geciviliseerd te zijn. Zodra er hongersnood / chaos uitbreekt, moorden we elkaar uit alsof het de normaalste zaak van de wereld is en vreten zo de hond van de buurman op. En de buurman desnoods ook.
Leuk dat we allemaal regeltjes hebben verzonnen, maar dat is niet onze ware aard.
Probeer dat maar eens aan de gemiddelde mens te vertellen
Ze denken dan meteen dat je een psycho bent ofzo.Maar dat zie ik sowieso als een algemeen probleem, dat je niet vrij en open kunt nadenken / filosoferen over dingen. Je wordt meteen in een hokje gestopt wanneer je iets zegt. En daarnaast moet alles wat je ooit gezegd hebt, ook meteen in steen gebeiteld worden. Je zou maar van mening veranderen... oh dear.
Ik ben geen statische entiteit. Panta Rhei.
[ Voor 12% gewijzigd door Lethalis op 23-11-2018 00:01 ]
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
/u/7909/crop64ea0de8a6e55_cropped.png?f=community)
@Lethalis ja da's mooi, dat soort gesprekken had ik wel eens met een medestudent die ook op het spectrum zat. We studeerden Scheikunde, dus gingen in de trein hardop discussiëren wat de meest effectieve methode zou zijn om iemand om te brengen zonder sporen. Prachtig om dan sommige mensen hun reactie te zien als je vervolgens opstaat en langsloopt.
Muziek ook heel herkenbaar. Veel metal, rock en dergelijke. Hoe drukker het is (categorie Dragonforce) hoe rustiger het in mijn hoofd is. Zalig vind ik dat.
Prachtig om dan sommige mensen hun reactie te zien als je vervolgens opstaat en langsloopt. Muziek ook heel herkenbaar. Veel metal, rock en dergelijke. Hoe drukker het is (categorie Dragonforce) hoe rustiger het in mijn hoofd is. Zalig vind ik dat.
I have stability. The ability to stab.
Ik kijk veel forensische programma's op ID (Investigation Discovery).:
@Lethalis ja da's mooi, dat soort gesprekken had ik wel eens met een medestudent die ook op het spectrum zat. We studeerden Scheikunde, dus gingen in de trein hardop discussiëren wat de meest effectieve methode zou zijn om iemand om te brengen zonder sporen.
Het grootste probleem dat je hebt, ben je in feite zelf. Zodra er een verband tussen jou en het slachtoffer is, en jij bovendien een motief hebt, dan zul je vroeg of laat worden ondervraagd. Elke verspreking, zenuwachtig gedrag, weet ik wat, kan je al de das omdoen.
Ook al hebben ze verder - technisch gezien - geen sporen.
Wil je van sporen af, dan denk ik meteen aan het Swamp Murders programma. Een lijk ontbindt namelijk relatief snel in stilstaand water... en daarmee worden bijna alle DNA sporen vernietigd.
Pleeg dus nooit een moord binnenshuis, in de auto, etc... maar buiten. Elke regenbui werkt in jouw voordeel.
...
Maar ik hou mij er verder helemaal niet mee bezig hoor
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Ja wij keken dan vanuit scheikundig perspectief, op wat voor manier zou je een lijk het effectiefst kunnen oplossen. Destijds was net die kasteelmoord geweest waarbij het lijk in de badkuip met koningswater was opgelost... maar dat laat ook nog sporen na. Badkuip, riool enzo. het leek ons efficiënter om een grote oliedrum te laten maken met een volledig glazen binnenkant. Lijk erin. Koningswater erbij, en als het bijna volledig was opgelost de boel verhitten. Glas zet niet veel uit, het metaal wel, dus daarin blijft ruimte tussen die de boel lekker isoleert... vervolgens sloopt t warme koningswater de resterende delen, waarna je de boel blust met een stevige base. Resterende troep gooi je pure alcohol bij en je steekt de ton in de fik.:
[...]
Ik kijk veel forensische programma's op ID (Investigation Discovery).
Het grootste probleem dat je hebt, ben je in feite zelf. Zodra er een verband tussen jou en het slachtoffer is, en jij bovendien een motief hebt, dan zul je vroeg of laat worden ondervraagd. Elke verspreking, zenuwachtig gedrag, weet ik wat, kan je al de das omdoen.
Ook al hebben ze verder - technisch gezien - geen sporen.
Wil je van sporen af, dan denk ik meteen aan het Swamp Murders programma. Een lijk ontbindt namelijk relatief snel in stilstaand water... en daarmee worden bijna alle DNA sporen vernietigd.
Pleeg dus nooit een moord binnenshuis, in de auto, etc... maar buiten. Elke regenbui werkt in jouw voordeel.
...
Maar ik hou mij er verder helemaal niet mee bezig hoor
weinig meer over dan gok ik zo. Maar uiteraard, niet binnen doen want dan heb je sporen. Ik ben opgegroeid met Baantjer en mijn moeder keek heel graag Britse krimi's
Dus tja, paplepel enzo. Voor de TS: Dit soort gesprekken dus niet op de werkvloer. Dan gaan je collega's je eng vinden.
I have stability. The ability to stab.
Hierin ben je echt niet de enige. Boeken over de seriemoordenaars gaan als warme broodjes over de toonbank. Kennelijk is het toch iets dat fascineert.:
[...]
Nog lastiger uit te leggen is mijn fascinatie voor seriemoordenaars en mijn overtuiging dat de mens zichzelf voor de gek houdt als hij beweert geciviliseerd te zijn. Zodra er hongersnood / chaos uitbreekt, moorden we elkaar uit alsof het de normaalste zaak van de wereld is en vreten zo de hond van de buurman op. En de buurman desnoods ook.
Leuk dat we allemaal regeltjes hebben verzonnen, maar dat is niet onze ware aard.
Probeer dat maar eens aan de gemiddelde mens te vertellen
Als kind/puber dacht ik hier ook veel over na. Ik ben lang met jou eens geweest hierover. Maar ik denk dat het toch iets genuanceerder light. True, het brute is misschien onze ware aard. Maar het geciviliseerde, het sociale, de huisvader, dat is net zo goed onze ware aard. Onder de ene set van omstandigheden komt het ene aspect van onze ware aard naar boven, onder andere omstandigheden de andere.
Ja, daar irriteer ik me ook wel eens aan. Je moet óf het een, óf het ander geloven. Want anders spreek je jezelf tegen. Nou, ik spreek mezelf dus constant tegen.
Soms lijken bepaalde ideeën haaks op elkaar te staan. Maar als je dan dichter inzoomt, blijken ze elkaar helemaal niet tegen te spreken. Ze komen voort uit verschillende manieren om tegen de wereld aan te kijken. En het een sluit het andere niet uit. Het is juist interessant om met twee schijnbaar tegengestelde brillen naar hetzelfde ding te kijken.
Als je maar lang genoeg door filosofeert kom je erachter dat er niet zoiets als een statische ‘essentiële’ jij bestaat, maar dat je elke dag, onder veranderende omstandigheden weer een beetje ander persoon bent. Je bent zelf een illusie. Gevaarlijke hobby, dat filosofie.
Edit: Dit gebeurt dus altijd met topics over dit onderwerp. Het begint met een stelling, verandert in een bespreking van het fenomeen intelligentie/begaafdheid en het eindigt met een highbrow slowchat als mensen erachter komen dat anderen bepaalde bijzondere interesses delen.
[ Voor 5% gewijzigd door Brandaris01 op 23-11-2018 09:57 ]
Ik moet meteen weer aan een scene uit Breaking Bad denken "the house is settling"
Maar je zit dan nog met een uitgebrande ton en daarmee een teken dat er iets fouts gebeurd is.
Een lijk dat in vergaande ontbonden staat wordt gevonden in een moeras / bos zegt an sich niets over wat er gebeurd is. Iemand kan ook gewoon door natuurlijke oorzaak zijn overleden in dat geval.
Elke 7 tot 10 jaar schijnt het zelfs zo te zijn dat bijna alle cellen in jouw lichaam zijn vervangen:
Als je maar lang genoeg door filosofeert kom je erachter dat er niet zoiets als een statische ‘essentiële’ jij bestaat, maar dat je elke dag, onder veranderende omstandigheden weer een beetje ander persoon bent. Je bent zelf een illusie. Gevaarlijke hobby, dat filosofie.
En daarna wordt het gesloten:
[...]
Edit: Dit gebeurt dus altijd met topics over dit onderwerp. Het begint met een stelling, verandert in een bespreking van het fenomeen intelligentie/begaafdheid en het eindigt met een highbrow slowchat als mensen erachter komen dat anderen bepaalde bijzondere interesses delen.
Ik vind het ook wel lastig om on topic te blijven. Sorry TS
[ Voor 24% gewijzigd door Lethalis op 23-11-2018 10:11 ]
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Door precies dat feitje ben ik over dit soort dingen na gaan denken.:
[...]
Elke 7 tot 10 jaar schijnt het zelfs zo te zijn dat bijna alle cellen in jouw lichaam zijn vervangen
Ik zie de persoon die ik 20 jaar geleden was dan ook niet als mezelf, eerder als een soort familielid.
:
Voor de TS: Dit soort gesprekken dus niet op de werkvloer. Dan gaan je collega's je eng vinden.
Ik neem eventjes aan dat de gemiddelde Tweaker in de techniek/IT werkt. Daar zijn de collega's toch wel redelijk hoogopgeleid?
Met hoogopgeleiden kun je toch wel een redelijke klik maken? En over niet-standaard onderwerpen beginnen?
(Tenminste, dat is wel wat ik ervan verwacht/hoop. Ik wil ook in dat werkveld aan de slag)
An sich, maar als jij zonder dat je een basis met die persoon hebt een gesprek begint over hoe je iemand het beste kunt vermoorden...... tja
dat lijkt me niet handig. Maar op zich als je je collega's wat beter kent en zij jou kennen dan moet dat geen probleem zijn.
I have stability. The ability to stab.
Ik neem aan dat TS daar niet meteen bij het eerste sollicitatiegesprek over begint. Of hij moet al bij het NFI solliciteren.:
[...]
An sich, maar als jij zonder dat je een basis met die persoon hebt een gesprek begint over hoe je iemand het beste kunt vermoorden...... tja
:strip_exif()/u/69716/disgaea2_thief.gif?f=community)
'Multiple exclamation marks,' he went on, shaking his head, 'are a sure sign of a diseased mind.' - Pratchett.
Ligt er een beetje aan in welke hoek van de IT. Op een servicedesk zijn je collega's doorgaans wat lageropgeleid dan in bijvoorbeeld een ontwikkelteam.
Het is ook minder een kwestie van intelligentie dan van sociale vaardigheden, beetje dit idee.
"The question of whether a computer can think is no more interesting than the question of whether a submarine can swim" - Edsger Dijkstra
Goede samenvatting, en jammer om te zien dat het zo loopt, ondanks de modbreak.:
[...]
Edit: Dit gebeurt dus altijd met topics over dit onderwerp. Het begint met een stelling, verandert in een bespreking van het fenomeen intelligentie/begaafdheid en het eindigt met een highbrow slowchat als mensen erachter komen dat anderen bepaalde bijzondere interesses delen.
Correct.:
[...]
En daarna wordt het gesloten
Ik vind het ook wel lastig om on topic te blijven. Sorry TS
Er komt vast wel weer een kans.
Investeer in een nieuwe vorm van anti-conceptie: Choice!
Dit topic is gesloten.