Na het lezen van een aantal pagina's ben ik verrast dat het niet alleen maar pure lof is voor RDR2. Maar dat er ook kritiek is. Zelf zit ik in kamp 2. Even voorop gesteld dat mijn mening niet betekend dat jouw mening niet waar is. Het is mijn mening en mijn beleving van de game en ik vind dat een kritieke noot ook geplaatst mag worden en dat daar over gediscussieerd kan worden zonder dat het een wellus nietus discussie word.
Ik had vorige week vakantie. Ik moest nog dagen op maken en RDR1 vond ik zo geweldig dat vrij nemen voor RDR2 een goede keuze leek. Zeker toen alle reviews uitkwamen de dagen voor de release.
De eerste paar uur waren geweldig. Het verhaal, de characters, de setting. Ik was helemaal hooked. Toen kwam chapter 2. De "open" wereld. Ik gebruik aanhalingstekens voor het woord open, gezien de wereld heel gesloten aanvoelt. In het begin ging ik flink verkennen en paardje rijden en deed af en toe een missie. Maar hoe meer ik speelde hoe minder het spel met me klikte. Voorop gesteld dat ik een game wil spelen en niet een simulatie, gezien ik al werk en eet en slaap en dus bijvoorbaad al een afkeer hebt voor games waar je dit moet doen, moet ik toch zeggen dat het hier niet heel erg is. Het werkt best wel okay en er zijn weinig echt negatieve dingen als je het niet doet. Al is het toch iets wat je "moet" doen.
Een van de dingen die me het meest irriteren zijn de missies. Zodra je een missie start, dan is de open wereld weg. Het enige wat de game dan telt is de missie. Je kan geen andere missies starten, geen sidequests doen en als je dood gaat ben je niet "dood" maar mission failed. Ik kom van AC:Oddysey, ik kon alles tegelijk accepteren en uitvoeren zonder dat ik vast zat in een missie. Als er 2 quests in de buurt van elkaar waren kon ik die doen en daarna terug om ze in te leveren. In RDR2 kan dit niet, zelfs al is de quest naast elkaar. Je moet eerst quest 1 doen, terug naar de basis, dan quest 2 doen. Het is niet alleen de setting van de game die terug is in de tijd, maar ook de game mechanics die nog uit 2010 komen.
Een van m'n favoriete games aller tijden doet dit ook. Mass Effect 2. Je doet 1 missie tegelijk en keert terug naar je basis. In ME2 werkt het alleen veel beter omdat je basis een schip is en je met dat schip kan verplaatsen over de galaxy. Het voelt meer als een game, waar RDR2 soms meer voelt als werk.
Een voorbeeldje: voor een quest moet je iets ophalen en ergens naar toe rijden. Er zijn er 2 gemarkeerd op je kaart. Als je in de buurt komt van 1 van de 2 of je stapt er op dan zit je " in de missie". Ik reed ergens vanaf, ging dood, spawn op compleet andere plek en wanneer ik weg wilde lopen naar de originele plek kreeg ik telkens mission failed. Omdat ik de missie wilde spelen maar de andere wilde ophalen. Waarom?
Door het telkens quests doen voor en met andere mensen is het algemene verhaal ook echt ver te zoeken en is je enige motivatie: geld verdienen op welke manier dan ook. Er is geen bad guy die je moet hebben, want rival gangs genoeg, je bent niet op zoek naar je oude gang zoals in de eerste game. Alles zijn losse dingen waar je de outlaw uithangt in een scripted enviroment. Dat terwijl de game je beloont om dingen met eer te doen, maar vervolgens schiet je hordes pinkertons dood omdat je iets wil beroven...
Dan begrijp ik ook de keuze voor controls niet. Interacten werkt met het ingedrukt houden van L2 en daarna heb je allerlij opties. Volgens de devs vanwege "immersion" je blijft altijd in controle en kan altijd stoppen met je actie. Maar een verkeerde knop indrukken is direct fataal of je controller neer leggen op de tafel en je R2 word perongeluk ingedrukt en je bent ineens sneller dan het licht en schiet de npc voor je dood, zonder dat je wapen equipped hebt of het moet pakken op de "realistische" manier zoals je normaal je wapen pakt van je rug. Een simpele button prompt voor het interacten en daarna andere opties om te kiezen wat je precies wil werkt veel fijner mijn inziens en geeft je meer controle. Ook het feit dat je voor alles vierkantje ingedrukt moet houden ipv dat het gewoon tappen is, want waarom zou je met vast houden wel iets kunnen oppakken en met 1 keer indrukken niet.
Dan de challenges. Ik begrijp dat het een uitdaging moet zijn, hell, ik heb zo veel achievements en trophies gehaald omdat het een challenge was. Maar de dingen die je moet doen zijn echt absurd. Weer alsof ik een game aan het spelen van 2010 en niet eentje van 2018.
Is het dan allemaal negatief, nou nee. De game is grafisch geweldig, ook op een normale PS4. De laad tijden, ik weet niet hoe ze het gedaan hebben, maar ik zit in minder dan een minuut in de game. Heel knap geprogrammeerd. Bij AC:O duurde de game starten 2 min en daarna save laden ongeveer 3-4min.
Ik vind het animals hunten ook heel tof, tegelijk het gene waar ik meeste tijd in gestopt heb. Vissen is ook geweldig. De cinematic camera voor "fast travel", al moet je wel uitkijken dat er niet zomaar een stagecoach spawned uit het niets waar je paard dan tegen aan beukt en je dood ben -_-.
Al met al kwam ik niet in de game. Te veel flaws en ouderwetse game mechanics. Oude game mechanics die ik een oude game over het hoofd kan zien, maar niet in een game van 2018. Plus de story die in stukjes verteld word door je alles te laten beroven en dood schieten wat los en vast zit, maar wat als ik gewoon met eer wil spelen en ik kom aan meer geld door dat te doen dan een trein te beroven? Nope, je moet die trein beroven of dat stadje aan gort schieten want dat is "cool".
Het is gewoon niet voor mij. Ik ben blij dat ik niet de enige ben. Voor alle andere die het geweldig vinden: lekker door spelen. Ik beweeg door naar de volgende, maar heel veel plezier gewenst