Oh wow, we hebben niet zomaar iemand van de zorgverzekeraar maar echt iemand van de PR, cool!

Nee hoor

Het is namelijk uit mijn tekst prima op te maken dat ik het heb over de situatie waar de prijs tot de absolute bodemprijs geduwd wordt en het om bizar kleine prijsverschillen gaat. Al je volgende 'jamaar er zijn ook andere situaties' die je nu aan gaat halen doen daar niets aan af. JIJ doet mijn reactie te kort door de bocht af, door te verwijzen naar een situatie waar het niet om gaat.
Maar goed, voor de duidelijkheid: het tegengaan van enorme prijsverschillen door niet zomaar het veelvoudige van de generieke prijs te betalen: helemaal prima.
Dat systeem in stand houden als het gaat om prijsverschillen van centen met alle complexiteit en overhead van dien: niet prima.
Dat is niet kort door de bocht, dat is realistisch.
Er zijn namelijk voorbeelden te over waarbij merkloze medicatie met dezelfde werkzame stof tot meer dan 10x goedkoper is als het merkproduct.
Niet relevant, die voorbeelden ontken ik niet en ik geef aan dat het in die situaties zinnig beleid was en is.
Uiteraard zullen er zat voorbeelden zijn waar het om centen gaat, maar je generaliseert wel behoorlijk.
Dat zijn dus precies de situaties waar het om gaat. En dit raakt veel mensen!
Daarnaast zou ik niet weten in welk opzicht de zorgverzekeraars er beter van worden?
Het eigen bestaan, zo gaat dat met die dingen. Mensen en organisaties trekken controle naar zich toe, niet omdat het zinnig is maar omdat het gebeurt. Voor iedereen die bij VGZ werkt is het het behoud van werk, tenslotte. Het is altijd makkelijk om taken voor jezelf te vinden en bezuinigingen bij anderen neer te leggen.
Uiteindelijk ligt ons bestaansrecht bij onze leden en vooralsnog draait de discussie vooral om prijs (en die moet vooral naar beneden).
Vreemde focus. Daarom hier een mooi aforisme:
focus op kosten en de kwaliteit gaat omlaag, focus op kwaliteit en de kosten gaan omlaag.
Dit past heel goed bij 'penny wise, pound foolish.' De focus op de absoluut laagste prijs, om maar net die laaatste paar cent van toch al goedkope tabletten af te halen, doet schade aan de kwaliteit: de kans op bijwerkingen en medicatiefouten neemt toe.
Daar ga je verder niet op in, terwijl dat toch de kern van mijn punt is.
De kosten van de zorgverzekering liggen echt niet bij de zorgverzekeraars maar bij de zorgaanbieders (zij leveren immers de zorg, dus moet ook zo zijn).
Maar je zegt dat ik kort door de bocht ga? Als ik het jaarverslag erbij pak bv is van elke euro:
10,3 eurocent Geneesmiddelen
2,7 eurocent Bedrijfskosten
Dus dat is niet eens meer enorm ver uit elkaar. Het is heel waarschijnlijk dat het veel goedkoper is om een minder nadelig preferentiebeleid te hebben, en dan minder telefonisch medewerkers te hebben die vervolgens moeten proberen om de logica ervan uit te leggen.
Het tweede punt is dat de kosten bij de zorgaanbieders voor een deel ook administratieve kosten zijn die ze moeten maken omdat de zorgverzekeraars het systeem zo complex maken. Dan kun je wel leuk doen alsof dat 'gewoon' zorgkosten zijn, maar het zijn vooral
verspilde zorgkosten, want het is geen zinnige vorm van zorg als apothekersassistenten bezig zijn met het najagen van de laatste paar doosjes van een preferent merk dat bijna niet meer op voorraad is, daarna met de verzekeraar overleggen over welk merk dan als vervanging kan dienen, en vervolgens aan de patient uitleggen waarom het nu weer andere tabletjes zijn, en kijken of die geen problemen geven met overgevoeligheid.
Zinloos. Totaal inefficient. Voor een prijsverschil dus van een paar cent per doosje.
De arts zit aan het roer en die bepaalt, die weet wat het beste is voor zijn patiënt.
Gut wat een sociaalwenselijke antwoorden. Die eindeloze formulieren om bv medische noodzaak voor een merk vast te leggen, die komen dan echt helemaal heus waar niet van jullie?
Wat enorm flauw is aan het hele verzekeringsgebeuren is dat je steeds te maken hebt met een driehoek. De verzekeraar houdt naar de klanten toe vol dat de arts aan het roer staat, maar vergeet wel even te vermelden dat ze wel een heleboel beperkende voorwaarden stellen aan de andere kant.
Wij kunnen wel constateren dat in ziekenhuis a) je na een behandeling na 3x klaar bent en ziekenhuis b) na 24x.
Wait, waarom hebben we het nu over ziekenhuizen? Ik heb het nadrukkelijk gehad over het preferentiebeleid en dan ook nog eens het preferentiebeleid bij geneesmiddelen waarbij de prijs en de prijsverschillen laag liggen.
Ik heb overigens vaak zat dit soort discussies met vrienden en familie (ook werkzaam in de zorg) en het wil er bij sommigen niet in dat zorgverzekeraars vooral doen wat hun klanten willen: de kosten laag houden en toegang tot zorg garanderen.
Nooit overwogen dat dat komt omdat de werkelijkheid gewoon niet strookt met wat je zegt? Da's heel gek, maar als je zegt dat je de kosten laag wilt houden en de zorg toegankelijk, en mensen merken vervolgens dat de premie stijgt, dat ze ineens moeten betalen voor zaken die toch nodig zijn voor zorg (bv bloedonderzoek), de beschikbaarheid van geneesmiddelen daalt, de wachtlijsten oplopen, en er allerlei trucs achter de schermen gebruikt worden om stiekem toch niet te vergoeden wat wel beloofd wordt (ik denk aan fysio en de behandelindex) dan ondermijnt dat een beetje je punt.
Bij mijn apotheek wordt nu bv een dag later geleverd dan voorheen. Misschien goedkoper, maar in elk geval een objectieve achteruitgang van de kwaliteit van zorg.
Dan grijpt de helft "de goede oude tijd van het ziekenfonds" er weer bij.
Stropop much?
De wereld is echt niet zwart of wit, maar veel verhalen die elk jaar rond deze tijd weer opkomen komen vooral uit emotie.
Klopt. De marketing van de verzekeraars is vooral gericht op emotie: mooie woorden en vergezichten, maar weinig feitelijke controleerbare uitwerking. Je moet echt redelijk ingelezen zijn om te weten hoe behandelaars en leveranciers te maken krijgen met beperkingen waar je als klant/patient helemaal niets van weet.
Als laatste nog expliciet: zorgverzekeraars hebben geen aandeelhouders, eigenaren, winstuitkeringen, et cetera.
Niet te snel he? De
meeste zorgverzekeraars hebben geen aandeelhouders. Achmea smeekt al jaren om een einde aan het winstverbod. Die willen die winstuitkering wel heel graag. Maar verder maakt het niet uit. Slechte systemen en overmatige bureaucratie kunnen ook ontstaan als ze niet vanuit directe winst gedreven worden, maar bijvoorbeeld ontstaan uit een te starre focus op een middel dat soms goed werkt (zoals het preferentiebeleid) maar niet te ver door moet slaan.