Hobby (gamen) na 12 jaar een probleem

[Punkbuster]

Crashhill schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:00:
[...]


Ik denk dat de sleur erin zit. Niks ernstigs aan de hand zo lang je beiden eraan gaat werken. Zoals @maximiliaan_nl zei is een relatietherapeut misschien wel een oplossing. Biedt het aan, praat er luchtig over en misschien brengt dat jullie dichter tot elkaar.

Enige minpuntje in je post, maar heej je vrouw leest hier niet mee is het forceren, jij zegt zij probeerdt te forceren maar eigenlijk doe jij het zelf ook als je zegt dat je minimaal 2 uur per dag wilt gamen.

Mijn advies: Puur uit inlevingsvermogen is: Ga naar een relatietherapeut.

Wat ik hier net lees is best wel triest. Wees gewoon eerlijk tegen deze meneer; je relatie is gewoon op. Je bent broer en zus, en als je nieuwe zus dat niks vind moet je uit elkaar. Groetjes

[Verwijderd]

Probeerdt? lolwut

[ Voor 21% gewijzigd door Verwijderd op 24-08-2017 16:18 ]

[Stoelpoot]

Punkbuster schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:15:
[...]


Wat ik hier net lees is best wel triest. Wees gewoon eerlijk tegen deze meneer; je relatie is gewoon op. Je bent broer en zus, en als je nieuwe zus dat niks vind moet je uit elkaar. Groetjes

Je relatie is pas op als je zo gaat denken (of als je vreemdgaat, maar zo ver is TS nog niet geloof ik). Je bent met een reden bij elkaar gekomen, en als je relatie dan op een gegeven moment wat eentonig wordt omdat je een bepaald ritme en levensstijl hebt ontwikkeld (wat je vaak hoort nadat je kinderen hebt gekregen), kan je daar best uit komen als je daar aandacht aan besteed. Daar zal je bepaalde aanpassingen voor moeten doen en anders gaan nadenken over hoe je je dagen indeelt. Maar het is echt geen definitief einde verhaal, verre van.

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:18:
Probeerdt? lolwut

^{Voor als je niet weedtt of je nou de D of de T moedt gebruiken}

[ Voor 11% gewijzigd door Stoelpoot op 24-08-2017 16:21 ]

[evjatar]

Punkbuster schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:15:
[...]


Wat ik hier net lees is best wel triest. Wees gewoon eerlijk tegen deze meneer; je relatie is gewoon op. Je bent broer en zus, en als je nieuwe zus dat niks vind moet je uit elkaar. Groetjes

Dat is wel erg kort door de bocht, en geen goed avies aan de TS. We kunnen absoluut niet inschatten of een relatie "op" is of niet,we wonen immers niet bij de TS in huis.

Het advies van een relatietherapeut is zeker een goede, daar kan open en eerlijk over deze zaken worden gesproken, en komen nieuwe inzichten naar voren.

[Verwijderd]

idd gewoon een paar x per week gamen ipv elke dag.
Of een uurtje langer opblijven, mijn vrouw gaat regelmatig tegen 22:00 uur naar bed, dan ben ik nog niet moe en blijf ik vaak nog wel tot half 12/12 uur op.. Prima tijd om iets voor jezelf te doen zonder dat ze er last van heeft.

[EJPostema]

Punkbuster schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:15:
[...]


Wat ik hier net lees is best wel triest. Wees gewoon eerlijk tegen deze meneer; je relatie is gewoon op. Je bent broer en zus, en als je nieuwe zus dat niks vind moet je uit elkaar. Groetjes

Ook wel een beetje kort door de bocht. Als je lang bij elkaar bent heb je mindere en betere fases in het leven. Zodra het eventjes iets minder is iemand de deur uit schoppen en dan verder gaan kijken lijkt me niet echt een oplossing. Scheiden kan uiteindelijk de beste oplossing zijn, maar voordat het zover is mag je er best even voor vechten.

Al met al, denk ik ook dat de sleur erin zit. Ik denk dat je vrouw daarom zich tegen het gamen keert. Of 2 uur per dag veel of weinig is laat ik in het midden. Wat mij vooral op valt is dat het elke dag is, als ik het goed begrijp.

Probeer onder andere hier verandering in te brengen. Ga liever één of twee (of whatever) dagen in de week de hele avond doorhalen met gamen en zorg dat je de andere dag9en) echt iets met elkaar doet. Dus een date night, ga uit eten / theater, of gewoon film kijken, met een wijntje erbij is ook prima.

Maar zoiets heeft meer effect dan elke avond 2 uurtjes (of hoeveel dan ook, verplicht) voor elkaar in plannen.

[Stoelpoot]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:22:
Of een uurtje langer opblijven, mijn vrouw gaat regelmatig tegen 22:00 uur naar bed, dan ben ik nog niet moe en blijf ik vaak nog wel tot half 12/12 uur op.. Prima tijd om iets voor jezelf te doen zonder dat ze er last van heeft.

Paar pagina's hiervoor was aangegeven dat Mevr. TS het niet prettig vind als ze alleen naar bed moet. Anders was dat inderdaad een goede optie geweest.

[Griffx]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:14:
[...]


knip

Houden allebei zielsveel van onze hond maar vinden dat de max qua verantwoording die wij willen dragen.

Mijn wedervraag is: wat is er precies zo extreem aan mijn opvatting; dat voor kinderen zorgen niet de zwaarste taak ter wereld is en dat bijna iedereen het kan (en bijna iedereen het ook doet)?

knip

Hiermee toon je aan een troll te zijn, waar de TS geen hulp van hoeft te verwachten.
Heb je werkelijk uitleg nodig in het verschil tussen een hond en een kind?

[Barrycade]

Punkbuster schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:15:
[...]


Wat ik hier net lees is best wel triest. Wees gewoon eerlijk tegen deze meneer; je relatie is gewoon op. Je bent broer en zus, en als je nieuwe zus dat niks vind moet je uit elkaar. Groetjes

Er zijn 2 kinderen in het spel, dus als je dan je relatie zo de prullenbak ingooit omdat het even tegen zit is jouw reactie best wel triest.

[Crashhill]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:14:
[...]


Insinueren kun je leren

Maar ik zal respectvol met je vragen omgaan.

Ja ik heb inmiddels 10 jaar een relatie met een vrouw. Die deelt mijn mening grotendeels, ze heeft gelukkig niet zoveel feminine karaktereigenschappen (ik zeg gelukkig omdat dat beter met mij matched). Ze wil geen kinderen, is zelf nog veel meer carrière gedreven dan ik ben en we hebben het beidde niet zo op slachtofferschap. Houden allebei zielsveel van onze hond maar vinden dat de max qua verantwoording die wij willen dragen.

Mijn wedervraag is: wat is er precies zo extreem aan mijn opvatting; dat voor kinderen zorgen niet de zwaarste taak ter wereld is en dat bijna iedereen het kan (en bijna iedereen het ook doet)?

Misschien is extreem niet de juiste woordkeuze, maar je reageerd behoorlijk zwart-wit op onderdelen waar je zelf geen ervaring mee hebt, maar roept wel dat je inlevingsvermogen hebt (Terwijl jullie beiden niet eens kinderen willen) Maar wilt eigenlijk niks aannemen van mensen die wel ervaring hebben. Al is het maar een tikkeltje.

Stoelpoot schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:19:
[...]
^{Voor als je niet weedtt of je nou de D of de T moedt gebruiken}

Haha, ik sta bekend als grammarfuckup, maar ik weet zelfs dat probeert met een t is zonder dollen denk dat de t van te 2x is gedrukt of te snel.

[ Voor 13% gewijzigd door Crashhill op 24-08-2017 16:29 ]

[Verwijderd]

Griffx schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:24:
[...]


Hiermee toon je aan een troll te zijn, waar de TS geen hulp van hoeft te verwachten.
Heb je werkelijk uitleg nodig in het verschil tussen een hond en een kind?

Ik geef aan dat wij het verzorgen van een hond al genoeg werk vinden laat staan een kind. Lijkt mij best een reële overweging, ben je op zoek naar iets om pissed over te worden? Overigens zijn mijn adviezen een stuk neutraler dan het geleuter dat hij zich maar aan moet passen. Professionele hulp zoeken als je er niet uit komt. Beste advies dat gegeven kan worden.

ps: Ik lees je TROLL opmerking voor het gemak maar in een Trump stemmetje: FAKE NEWS. Dat is wat je doet namelijk. Je bent het niet met mij eens maar in plaats van inhoudelijke argumentatie probeer je mijn geloofwaardigheid af te breken. Beetje doorzichtig.

Crashhill schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:27:
[...]


Misschien is extreem niet de juiste woordkeuze, maar je reageerd behoorlijk zwart-wit op onderdelen waar je zelf geen ervaring mee hebt, maar roept wel dat je inlevingsvermogen hebt (Terwijl jullie beiden niet eens kinderen willen) Maar wilt eigenlijk niks aannemen van mensen die wel ervaring hebben. Al is het maar een tikkeltje.

Dat komt omdat ik de mening van mijn omgeving veel meer respecteer dan van een paar anonieme/onbekende Tweakers. Deze mensen hebben kinderen en zullen nooit claimen dat het de zwaarste baan is die ze hebben. Dit heb ik reeds eerder aangegeven in het topic, waarbij ik ook kenbaar maakte dat ze hulp in schakelen om tijd samen door te brengen. Verstandige mensen zeg maar.

Tevens denk ik dat ik en mijn partner een stuk verantwoordelijker om zijn gegaan met ons besluit om geen kinderen te nemen dan menig ouder. Een weloverwogen en uitgesproken besluit.

[ Voor 50% gewijzigd door Verwijderd op 24-08-2017 17:00 ]

[maussert]

Griffx schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:24:
[...]


Hiermee toon je aan een troll te zijn, waar de TS geen hulp van hoeft te verwachten.
Heb je werkelijk uitleg nodig in het verschil tussen een hond en een kind?

Volgens mij bedoelt hij juist dat een kind méér verantwoordelijkheid vraagt en dat ze het daarom bij een hond houden.

Overigens gamede ik 'vroeger' ook iedere dag, nu gaan er soms weken voorbij dat ik de playstation niet aanraak. Tot dat er weer een keer een vette game is waar ik in op kan gaan en dan game ik iedere dag ook wel een uur of 2, maar dat is in mijn geval vaak wel nadat mijn vrouw naar bed is. Ik heb het geluk dat ze iets meer slaap nodig heeft dan ik. Dus voordat ze naar bed gaat hebben we quality time en daarna heb ik het rijk nog even alleen. Perfecte balans voor ons zo, mijn vrouw stoort zich er ook niet aan.

[Verwijderd]

Barrycade schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:26:
[...]


Er zijn 2 kinderen in het spel, dus als je dan je relatie zo de prullenbak ingooit omdat het even tegen zit is jouw reactie best wel triest.

Triest of waarheid? Verplicht bij elkaar blijven omwille van de kinderen is ook geen optie.
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders, ik heb liever 2 gelukkige ouders dan 2 ongelukkige..

Maar ik denk niet dat wij aan de hand van enkele posts hun relatie kunnen beoordelen en of het huwelijk op is.

Praat met elkaar en probeer gewoon tot een compromis te komen. Probeer ook duidelijk te krijgen wat haar dwars zit, is dat het gamen of geen aandacht krijgen of zelf niets te doen hebben.
En probeer haar hier mee te helpen.

[Seriph]

Vraag eens aan je vrouw wat zij van jou verwacht en probeer eerlijk voor jezelf na te gaan of je vrouw niet egoïstisch bezig is. Als zij van jou vraagt dat jij "gezellig" op de bank komt zitten en jezelf gaat zitten vervelen zodat zij iemand heeft waarmee ze kan bankhangen ipv dat zij jouw plezier gunt en jou laat gamen. Zij wil dat jij samen met haar naar bed gaat. Kan er niet een balans afgesproken worden. Je doet minder dagen maar langer en op je gamedagen hoef je niet samen naar bed. Je zoekt een activiteit samen die jullie allebei leuk vinden. Ik doe wielrennen en edelsmeden samen met mijn vrouw. En daar sluiten jullie een compromis qua tijden.

[bloc79]

Ik heb niet alles gelezen uit dit topic maar wat in mijn relatie heel erg hielp was bordspellen. Nee niet monopoly waar jeje relatie alleen maar erger mee maakt.

Er zijn veel moderne bordspellen die echt wel heel goed zijn en ook vooral voor 2 spelers gemaakt zijn. Dit zorgde bij mij dat ik wat minder drang had om digitaal te gamen en meer met mijn vriendin gezellig aan tafel zat met een bordspel. Dan komen die gesprekken vanzelf wel op gang. Ik doe dit nu 2 jaar met mijn vriendin en meer dan de helft van onze borspellen kast is enkel 2 speler spellen.

Daarnaast zul je natuurlijk over dit soort dingen moeten praten maar je kan ook naar een middenweg zoeken.

[Crashhill]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:28:
[...]
Dat komt omdat ik de mening van mijn omgeving veel meer respecteer dan van een paar Tweakers. Deze mensen hebben kinderen en zullen nooit claimen dat het de zwaarste baan is die ze hebben. Dit heb ik reeds eerder aangegeven in het topic, waarbij ik ook kenbaar maakte dat ze hulp in schakelen om tijd samen door te brengen. Verstandige mensen zeg maar.

Tevens denk ik dat ik en mijn partner een stuk verantwoordelijker om zijn gegaan met ons besluit om geen kinderen te nemen dan menig ouder. Een weloverwogen en uitgesproken besluit.

Wat dat betreft zijn we het eens, dat TS beter professionele hulp kan zoeken i.p.v. zijn problemen op tweakers te gooien.

Betreft het zorgen voor de kinderen zijn we het eigenlijk ook wel redelijk eens. Alleen denk ik dat jij het onderschat, en ik bevooroordeeld ben omdat ik zelf papa ben.

bloc79 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:35:
Ik heb niet alles gelezen uit dit topic maar wat in mijn relatie heel erg hielp was bordspellen. Nee niet monopoly waar jeje relatie alleen maar erger mee maakt.

Er zijn veel moderne bordspellen die echt wel heel goed zijn en ook vooral voor 2 spelers gemaakt zijn. Dit zorgde bij mij dat ik wat minder drang had om digitaal te gamen en meer met mijn vriendin gezellig aan tafel zat met een bordspel. Dan komen die gesprekken vanzelf wel op gang. Ik doe dit nu 2 jaar met mijn vriendin en meer dan de helft van onze borspellen kast is enkel 2 speler spellen.

Daarnaast zul je natuurlijk over dit soort dingen moeten praten maar je kan ook naar een middenweg zoeken.

Alleen een mooi spelletje van de pabo kan dit nog redden

[ Voor 63% gewijzigd door Crashhill op 24-08-2017 16:42 ]

[Koja78]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:11:
[...]


Het kan een goed idee zijn, maar uiteindelijk zullen mensen het toch zelf moeten doen.

Ik zie zo vaak dat mensen denken dat hun partner iets vindt, zonder echt door te vragen of dat wel echt zo is.

Net zoals in werksituaties.. stoppen met assumpties

[Verwijderd]

Crashhill schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:39:
[...]


Wat dat betreft zijn we het eens, dat TS beter professionele hulp kan zoeken i.p.v. zijn problemen op tweakers te gooien.

Betreft het zorgen voor de kinderen zijn we het eigenlijk ook wel redelijk eens. Alleen denk ik dat jij het onderschat, en ik bevooroordeeld ben omdat ik zelf papa ben.

Wellicht onderschat ik het. Maar ik erken dat het gewoon werk is, laat dat voorop staan. Met als nuance verschil dat het niet de zwaarste baan is die er bestaat. Daar is de discussie namelijk over losgebarsten.

[Koja78]

bloc79 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:35:
Ik heb niet alles gelezen uit dit topic maar wat in mijn relatie heel erg hielp was bordspellen. Nee niet monopoly waar jeje relatie alleen maar erger mee maakt.

Er zijn veel moderne bordspellen die echt wel heel goed zijn en ook vooral voor 2 spelers gemaakt zijn. Dit zorgde bij mij dat ik wat minder drang had om digitaal te gamen en meer met mijn vriendin gezellig aan tafel zat met een bordspel. Dan komen die gesprekken vanzelf wel op gang. Ik doe dit nu 2 jaar met mijn vriendin en meer dan de helft van onze borspellen kast is enkel 2 speler spellen.

Daarnaast zul je natuurlijk over dit soort dingen moeten praten maar je kan ook naar een middenweg zoeken.

Goeie bordspel tips altijd welkom

[Verwijderd]

Koja78 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:41:
[...]


Net zoals in werksituaties.. stoppen met assumpties

Veel vaardigheden voor het werk zijn verdomde handig in het dagelijks leven.

[Koja78]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:29:
[...]


Triest of waarheid? Verplicht bij elkaar blijven omwille van de kinderen is ook geen optie.
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders, ik heb liever 2 gelukkige ouders dan 2 ongelukkige..

Maar ik denk niet dat wij aan de hand van enkele posts hun relatie kunnen beoordelen en of het huwelijk op is.

Praat met elkaar en probeer gewoon tot een compromis te komen. Probeer ook duidelijk te krijgen wat haar dwars zit, is dat het gamen of geen aandacht krijgen of zelf niets te doen hebben.
En probeer haar hier mee te helpen.

Zijn vrouw werkt niet... als ie het huis uit gaat zal hij zich blauw betalen.. niet?
Geen geld meer voor games....

[Verwijderd]

Koja78 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:41:
[...]


Goeie bordspel tips altijd welkom

Doet ook wonderen voor mijn relatie.

Tips:

Arkham Horror (co-op)
Roleplaying games (wederom niet competitief): World of darkness, Pathfinder/D&D, FATE, GURPS.
Colonisten van Catan (beetje standaard, maar een goede inkomer voor "newbs)

[ Voor 6% gewijzigd door Verwijderd op 24-08-2017 16:44 ]

[Crashhill]

Mens-erger-je-niet
Keezen dikke vette knipoog, en doet wonderen als het lekker is
Carcassone
Munchkin

zijn toppertjes hoor

[Haas_nl]

-tom-562 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 13:19:
[...]

Ohja, dat is goed voor de relatie Gezien je eerdere opmerking, je bent zeker vrijgezel?

Nee ben getrouwd... al heel lang een relatie. We doen gewoon wat ons gelukkig maakt, soms is dat met elkaar soms zonder elkaar.

[Verwijderd]

Crashhill schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:46:
Mens-erger-je-niet
Keezen dikke vette knipoog, en doet wonderen als het lekker is
Carcassone
Munchkin

zijn toppertjes hoor

Dikke +1 op Munchkin. Card against humanity is ook erg tof als je beidde van gitzwarte humor houd (doet het goed op een feestje).

[Verwijderd]

Misschien zit het probleem niet eens zozeer in de absolute tijdsbesteding of het feit dat ts elke dag wil gamen. Er zijn van die dingen die vrouwen erg belangrijk vinden, veel belangrijker dan mannen zich kunnen voorstellen: samen naar bed is daar een goed voorbeeld van, net zoals af en toe wat leuks meenemen, iets onverwachts doen, een aanraking of opmerking waardoor de vrouw in kwestie zich nog begeerd voelt. Zeker als een vrouw de hele dag thuis zit, en zeker met kinderen, is dat extra belangrijk.

We kunnen hier nog tig pagina's over vollullen maar uiteindelijk is het een kwestie van kiezen of delen: als de vrouw van TS er niet mee instemt dat hij elke dag twee uur gamet, en zijn vrouw houdt voet bij stuk, dan zal TS daar mee moeten instemmen of accepteren dat zijn huwelijk er onder lijdt.

Ik acht daarom ook zeker aannemelijk dat die 'twee-uur-gamen' discussie meer een soort proxy war is om onderliggende onvrede aan de kant van de vrouw uit te vechten.

[ Voor 9% gewijzigd door Verwijderd op 24-08-2017 16:54 ]

[Lanithro]

Dit klinkt erg herkenbaar en ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Ik heb nu helaas geen tijd om uitgebreid te posten maar morgen kom ik hier zeker nog eens kijken.

[dion_b]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 15:55:
[...]

Verder heb ik ook de indruk (door wat ze zegt) dat ze eigenlijk op zoek is naar het gevoel van verliefdheid terwijl na zoveel jaren de verliefdheid overloopt in houden van en je niet meer constant aan elkaar plakt (naar mijn gevoel).

Dat zou kunnen. Het zou ook kunnen dat de psychische problemen _{waarnaar je verwees maar niet benoemde} hier een grote rol in spelen. Het verbaast mij ergens dat jullie een zorgtaak die zwaarder is dan de meeste day jobs (thuisblijfmoeder dus) voor haar gekozen hebben terwijl zij voorheen niet in staat was om een normale baan te beoefenen.

Als je er niet over uit wilt wijden heb ik daar begrip voor, maar om enigszins beeld te krijgen van wat echt speelt bij haar/jullie lijkt het me essentieel om te weten wat voor psychische problemen zij had/heeft. Zit zij nog in een behandeltraject? Zo ja, hebben jullie je probleem met de behandelaar besproken?

Er is bovendien iets veranderd - twee uur self time per dag voor jou was voorheen acceptabel voor haar, nu niet meer. Als de kinderen nu 2 zijn, is het niet direct met de komst van kinderen gecorreleerd. Kan het zijn dat haar psychische toestand recent verslechterd is?

[bloc79]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:43:
[...]


Doet ook wonderen voor mijn relatie.

Tips:

Arkham Horror (co-op)
Roleplaying games (wederom niet competitief): World of darkness, Pathfinder/D&D, FATE, GURPS.
Colonisten van Catan (beetje standaard, maar een goede inkomer voor "newbs)

Oke dan. Even snel mijn favo's met mijn vrouw opnoemen:
7 Wonders Duel (beetje colonisten meets mahjong achtig)
Arkham horror the card game (nieuwe versie echt helemaal top)
Pandemic
Patchwork
Jaipur

En ik heb een pishekel aan cards against humanity en munchkin Je komt er al snel achter dat er veel leukere bordspellen zijn als je er een beetje in gaat verdiepen ultiemetip: boardgamegeek.com

[Workharder]

Lanithro schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:58:
Dit klinkt erg herkenbaar en ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Ik heb nu helaas geen tijd om uitgebreid te posten maar morgen kom ik hier zeker nog eens kijken.

Ik kijk uit naar jouw verhaal

[Workharder]

dion_b schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 17:00:
[...]

Dat zou kunnen. Het zou ook kunnen dat de psychische problemen _{waarnaar je verwees maar niet benoemde} hier een grote rol in spelen. Het verbaast mij ergens dat jullie een zorgtaak die zwaarder is dan de meeste day jobs (thuisblijfmoeder dus) voor haar gekozen hebben terwijl zij voorheen niet in staat was om een normale baan te beoefenen.

Als je er niet over uit wilt wijden heb ik daar begrip voor, maar om enigszins beeld te krijgen van wat echt speelt bij haar/jullie lijkt het me essentieel om te weten wat voor psychische problemen zij had/heeft. Zit zij nog in een behandeltraject? Zo ja, hebben jullie je probleem met de behandelaar besproken?

Er is bovendien iets veranderd - twee uur self time per dag voor jou was voorheen acceptabel voor haar, nu niet meer. Als de kinderen nu 2 zijn, is het niet direct met de komst van kinderen gecorreleerd. Kan het zijn dat haar psychische toestand recent verslechterd is?

Zij zit inderdaad nog in een behandeltraject (eigenlijk al vele jaren). Zij zijn van mening dat ze onder borderline lijdt. Verder heb ik persoonlijk ook wel de nodige Asperger trekjes (vandaar dus dat structuurmatig gamen/leven/even energie bijtanken) waardoor de combinatie niet altijd even gelukkig valt en wij de nodige ups en downs hebben gehad de afgelopen 12 jaar.

De laatste jaren leek het beter te gaan, maar sinds de baby's peuters zijn geworden (en er dus meer druk op mijn vrouw ligt) lijkt haar toestand te verslechteren en lijkt het alsof ik niks goeds meer kan doen in haar ogen ondanks alle extra moeite die ik erin steek om haar te ontlasten en haar te waarderen. Hierdoor ben ik ook sneller geneigd mij af te sluiten maar tegelijk er toch de goede moed in probeer te houden en denk dat het een periode is die net als voorgaande keren wel zal overtrekken.

Helaas lijkt de druk op het moment te veel te worden voor haar en beginnen de woorden scheiding e.d. al te vallen terwijl twee weken geleden alles nog koek en ei was.

[Katerin]

En daar ga je dus de fout in, jij sluit je af terwijl ze meer hulp nodig heeft.
Vanaf nu doe jij het naar bed brengen dus terwijl je vriendin lekker met een kopje thee op de bank zit.

En je doet de nachten, de ochtenden tot je naar je werk moet, beetje druk van de ketel, beter je best doen.
Twee weken geleden was het ook niet koek en ei, jij was gewoon content aan het gamen.

[-tom-562]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 16:22:
idd gewoon een paar x per week gamen ipv elke dag.
Of een uurtje langer opblijven, mijn vrouw gaat regelmatig tegen 22:00 uur naar bed, dan ben ik nog niet moe en blijf ik vaak nog wel tot half 12/12 uur op.. Prima tijd om iets voor jezelf te doen zonder dat ze er last van heeft.

Dit doe ik ook regelmatig. M'n vriendin moet vaak vroeg op voor haar werk (5:45/6:00), ik draai mij dan nog lekker om (flexibele werktijden ftw), plus ik heb gewoon minder slaap nodig dan haar.
Dan blijf ik gewoon 1 tot 2 uur langer op, en ga dan een uurtje gamen of net die ene documentaire over WO2 kijken

[CrystalViriS]

Ik ben de vriendin in een relatie. Mijn vriend gamed ook heel veel. Op zich vind ik dit niet altijd storend omdat ik ook wel tijd wil voor mijn eigen dingen. Wij hebben overigens ook geen kinderen. Het zou me denk ik wel storen wanneer hij mij bepaalde zaken in het huishouden zou laten oplossen terwijl hij zijn "2 uur gamen per dag" zou volmaken of dat zou zien als een absolute "moet". Of dat voorop zou stellen voordat hij andere dingen wil/gaat doen. Dat is gelukkig niet zo. Ik game zelf ook maar ik speel geen games meer waar een grote tijdsinvestering voor nodig is. Bovendien is het in tijd per week niet vergelijkbaar met mijn vriend.

Maar ik denk dat het er misschien ook een beetje aan ligt wat voor gamer je bent. Mijn vriend kan zich bijvoorbeeld enorm frustreren tijdens het gamen. Dat is niet leuk.. nu gooit hij nooit met spullen of zo maar een klap op het bureau of de nodige ziektes vliegen wel eens door de rondte zullen we maar zeggen. In dat opzicht is dat niet altijd leuk op een gegeven moment ben je daar wel gewoon klaar mee. Helemaal als hij er zelf slechte zin van krijgt (wanneer die verliest) en later met dat humeur dan tv komt kijken. Of wanneer ik gewoon even iets moet vertellen of vragen en dat gewoon pertinent niet mogelijk is. Of er volgt een golf van irritatie aan beide kanten of je krijgt gewoon 0,0 reactie. Ik weet niet of er bij jou ook zoiets speelt misschien?

[CurlyMo]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 18:07:

Als ze borderline heeft dan valt veel van wat je zegt wel op zijn plek. Wees echter voorzichtig met diagnoses, want voor je het weet gaat iemand ernaar gedragen en wordt het een self-fulfilling prophecy (e.g. "niks lukt, maar dat is ook niet gek met borderline" i.p.v. "niks lukt, omdat ik het niet heb geprobeerd of niet om hulp heb gevraagd"). Ben jij al eens mee geweest naar haar behandelaar om te praten hoe jullie het beste met haar problematiek om kunnen gaan in de relatie die voor jullie beide acceptabel is. Als ze al onder behandeling is lijkt me dat zinniger dan naar een relatietherapeut gaan.

Wat anderen ook al hebben aangegeven is daarbij of het wel zo verstandig is om deze rolverdeling zo te houden. Is het een idee om minder te werken om mee in het huishouden te draaien zodat je vrouw ook deeltijd (vrijwilligers)werk kan gaan doen en stoom kan afblazen.

[Mordeth]

Katerin schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 18:13:
En daar ga je dus de fout in, jij sluit je af terwijl ze meer hulp nodig heeft.
Vanaf nu doe jij het naar bed brengen dus terwijl je vriendin lekker met een kopje thee op de bank zit.

En je doet de nachten, de ochtenden tot je naar je werk moet, beetje druk van de ketel, beter je best doen.
Twee weken geleden was het ook niet koek en ei, jij was gewoon content aan het gamen.

Juist, dit is niet 1 op andere dag anders. Irritatie neemt toe, evenals vermoeidheid.

Je geeft zelf aan dat je asperger trekjes ziet. Verandering in patronen / gebeurtenissen is moeilijk om op aan te passen. Hier een ondersteuning bieden i.p.v. afsluiten zal je gezinsleven een stuk aangenamer maken lijkt me.

[The_Bird]

TC, volgens mij zit je behoorlijk onder de plak. Tijd om daar onder uit te komen. Twee uur voor jezelf ( of dat nu gamen of iets anders is) per dag is je goed recht. Je moet jezelf ook kunnen ontspannen, anders ga je leven voor je werk en dat is niet de bedoeling. Je hoort te genieten van het leven.

Het is duidelijk dat jij je best doet maar dat jouw vrouw zaken negatief probeert te projecteren terwijl ze zelf gewoon in een sociaal isolement zit. Vind het persoonlijk schandalig hoe ze dit doet, door jou zo aan te vallen op jouw passie ipv er voor uit te komen dat zij zelf 'gevangen' zit. Dat noem ik ondankbaarheid. Heeft ze zelf geen hobbies oid trouwens? Dat ze die kan doen terwijl je gamet?

Ik zou eens een pittig gesprek met haar aangaan met de volgende punten:
-Hoe gaan we jouw sociale leven (opnieuw) optuigen? (kan evt icm (nieuwe) hobbies)
-Waarom breng je het zo aanvallend?
-Wat zijn jouw ideeen om dit op te lossen?

Dat zou heel wat op moeten klaren. Laat vooral niet over je heen lopen. In een relatie, ook met kinderen, moet je de ruimte blijven krijgen om jezelf te ontplooien. En ja, ik heb ook kinderen en heb ook die tijd.

[dindr]

Ik heb ook erg last van dat gezwets. Zal binnenkort ook maar moeten minderen want onze kleine is er over 3 weken...

[digifun]

Misschien tijd voor relatietherapie waarbij je ook leert opkomen voor jezelf en niet de schuld bij jezelf neerlegt.

Als ze inderdaad iets van borderline heeft zal ze alle schuld bij jou neerleggen.

[evangael]

2 uurtjes is absoluut niet veel. Je hebt inderdaad tijd nodig voor jezelf, klaar. Niet twijfelen aan jezelf, begrip moet er zijn van beide kanten. Als je je taken in het huis niet verwaarloosd en ook genoeg tijd spendeerd aan je mooie vrouw dan zie ik er persoonlijk geen probleem in.

Mentale gezondheid is even belangrlijk. Als gamen je ontspant...

[Mordeth]

digifun schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:18:
Misschien tijd voor relatietherapie waarbij je ook leert opkomen voor jezelf en niet de schuld bij jezelf neerlegt.

Als ze inderdaad iets van borderline heeft zal ze alle schuld bij jou neerleggen.

Ik zie het nu al een paar keer in dit topic voorkomen en het is nogal bijzonder om te zien.

Er is iets psychisch niet helemaal in orde bij Ms TS en mensen verbinden er al gelijk conclusies aan zonder de mate / probleemgebieden van haar te kennen.

Als er een diagnose is vastgesteld dan leren ze haar er mee om te gaan. Niet zoals ik al eens hier las: het als excuus te gebruiken. Gezien dit traject al een aantal jaren duurt en TS ook al jaren een relatie met haar heeft lijkt me dat hij wel heeft geleerd hiermee om te gaan / met haar erover te communiceren.

[Workharder]

CrystalViriS schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 18:49:
Ik ben de vriendin in een relatie. Mijn vriend gamed ook heel veel. Op zich vind ik dit niet altijd storend omdat ik ook wel tijd wil voor mijn eigen dingen. Wij hebben overigens ook geen kinderen. Het zou me denk ik wel storen wanneer hij mij bepaalde zaken in het huishouden zou laten oplossen terwijl hij zijn "2 uur gamen per dag" zou volmaken of dat zou zien als een absolute "moet". Of dat voorop zou stellen voordat hij andere dingen wil/gaat doen. Dat is gelukkig niet zo. Ik game zelf ook maar ik speel geen games meer waar een grote tijdsinvestering voor nodig is. Bovendien is het in tijd per week niet vergelijkbaar met mijn vriend.

Maar ik denk dat het er misschien ook een beetje aan ligt wat voor gamer je bent. Mijn vriend kan zich bijvoorbeeld enorm frustreren tijdens het gamen. Dat is niet leuk.. nu gooit hij nooit met spullen of zo maar een klap op het bureau of de nodige ziektes vliegen wel eens door de rondte zullen we maar zeggen. In dat opzicht is dat niet altijd leuk op een gegeven moment ben je daar wel gewoon klaar mee. Helemaal als hij er zelf slechte zin van krijgt (wanneer die verliest) en later met dat humeur dan tv komt kijken. Of wanneer ik gewoon even iets moet vertellen of vragen en dat gewoon pertinent niet mogelijk is. Of er volgt een golf van irritatie aan beide kanten of je krijgt gewoon 0,0 reactie. Ik weet niet of er bij jou ook zoiets speelt misschien?

Nee gelukkig niet. Toen mijn vrouw nog zelf veel gamede waren de rollen juist omgedraaid (en dan veel schelden en met de muis slaan). Zelf kan ik goed tegen mijn verlies en blijf dan ook behoorlijk rustig tijdens en na het gamen.

[Workharder]

Mordeth schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:25:
[...]


Ik zie het nu al een paar keer in dit topic voorkomen en het is nogal bijzonder om te zien.

Er is iets psychisch niet helemaal in orde bij Ms TS en mensen verbinden er al gelijk conclusies aan zonder de mate / probleemgebieden van haar te kennen.

Als er een diagnose is vastgesteld dan leren ze haar er mee om te gaan. Niet zoals ik al eens hier las: het als excuus te gebruiken. Gezien dit traject al een aantal jaren duurt en TS ook al jaren een relatie met haar heeft lijkt me dat hij wel heeft geleerd hiermee om te gaan / met haar erover te communiceren.

Dat klopt, maar aan de andere kant wil zij niet inzien dat zij borderline heeft terwijl ze wel deze diagnose officieel heeft gekregen. Verder blijft het moeilijk om het ene moment te horen dat ze zo gelukkig is met jou en het gezin (+- 2 weken geleden dus) en 2 weken later opeens alles klote is en de relatie eigenlijk al 10 jaar geleden had moeten worden beëindigd. Daar kun je wel mee leren omgaan maar in het geval van kinderen moet ik er niet aan denken dat wij uit elkaar gaan (+ de stress die gepaard gaat met deze gedachte).

Ik snap dat ik zelf ook mijn flaws heb met betrekking tot Asperger maar hier probeer ik dan ook erg actief aan te werken. Helaas ben ik ook maar mens en heb toch een uitlaatklep nodig. Uiteraard wil ik compromitteren wanneer dit nodig is. Op de moeilijkere momenten sta ik zeker klaar voor mijn vrouw en draag een steentje extra bij (huishouden, kinderen, haar verwennen).

[Stef87]

Ik heb nu ook een relatie die al 10jaar goed gaat (29j oud, eigen huis, tuin) beiden werken wij fulltime.

Bij mij zijn het vooral periodes geweest dat ik (na nieuwe game die ik graag wilde spelen) erg veel 4/5 avonden in de week na het eten tot 23.00/24.00u ging gamen. (Momenteel door ziekte al een tijd niét)

Mijn vriendin speelt nooit games, vind er ook niks aan, maar het is nooit een probleem (geweest).

Als ik graag uren per dag wil gamen, is dat geen probleem. We doen genoeg samen in de weekenden en in sommige avonden op doordeweekse dagen kijken we samen series op Netflix.

Mijn vriendin komt altijd in mijn mancave (direct naast de huiskamer) hapjes en drankjes brengen en lacht zich dan soms kapot omdat ik zo'n lol heb met mijn vrienden op Teamspeak achter de PC.

Is dat dan zo gek? Mijn vriendin sport ook regematig in de avonden samen met vriendinnen bijvoorbeeld en heeft weer haar eigen hobbies. Gaat al 10jaar goed.

Is het geen optie om zelf een dagje minder te werken per week?
Kan je lekker gaan gamen op de dag, als je vriendin van huis is. Combineer je dat daarna met 1/2 avonden in de week een paar uurtjes gamen.

[Workharder]

Stef87 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:45:
Ik heb nu ook een relatie die al 10jaar goed gaat (29j oud, eigen huis, tuin) beiden werken wij fulltime.

Bij mij zijn het vooral periodes geweest dat ik (na nieuwe game die ik graag wilde spelen) erg veel 4/5 avonden in de week na het eten tot 23.00/24.00u ging gamen. (Momenteel door ziekte al een tijd niét)

Mijn vriendin speelt nooit games, vind er ook niks aan, maar het is nooit een probleem (geweest).

Als ik graag uren per dag wil gamen, is dat geen probleem. We doen genoeg samen in de weekenden en in sommige avonden op doordeweekse dagen kijken we samen series op Netflix.

Mijn vriendin komt altijd in mijn mancave (direct naast de huiskamer) hapjes en drankjes brengen en lacht zich dan soms kapot omdat ik zo'n lol heb met mijn vrienden op Teamspeak achter de PC.

Is dat dan zo gek? Mijn vriendin sport ook regematig in de avonden samen met vriendinnen bijvoorbeeld en heeft weer haar eigen hobbies. Gaat al 10jaar goed.

Is het geen optie om zelf een dagje minder te werken per week?
Kan je lekker gaan gamen op de dag, als je vriendin van huis is. Combineer je dat daarna met 1/2 avonden in de week een paar uurtjes gamen.

In het verleden ging mijn vrouw ook nog wel sporten (paar keer per week) maar door de vermoeidheid doet ze dit niet tot nauwelijks meer.

[The_Bird]

Het belangrijkste van een relatie is dat je er beiden beter van wordt. Ik weet niet wat zij graag voor zichzelf doet maar het kan gezond zijn haar eens een spiegel voor te houden en haar uren voor zichzelf op te laten geven.

[Bartske]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:45:
[...]


Dat klopt, maar aan de andere kant wil zij niet inzien dat zij borderline heeft terwijl ze wel deze diagnose officieel heeft gekregen. Verder blijft het moeilijk om het ene moment te horen dat ze zo gelukkig is met jou en het gezin (+- 2 weken geleden dus) en 2 weken later opeens alles klote is en de relatie eigenlijk al 10 jaar geleden had moeten worden beëindigd. Daar kun je wel mee leren omgaan maar in het geval van kinderen moet ik er niet aan denken dat wij uit elkaar gaan (+ de stress die gepaard gaat met deze gedachte).

Ik snap dat ik zelf ook mijn flaws heb met betrekking tot Asperger maar hier probeer ik dan ook erg actief aan te werken. Helaas ben ik ook maar mens en heb toch een uitlaatklep nodig. Uiteraard wil ik compromitteren wanneer dit nodig is. Op de moeilijkere momenten sta ik zeker klaar voor mijn vrouw en draag een steentje extra bij (huishouden, kinderen, haar verwennen).

Het is denk ik al vaker gevallen hier, maar ga professionele hulp zoeken. Dit klinkt als een probleem dat best op te lossen is, maar niet zomaar. Denk dat het probleem hier posten al goed kan zijn om het van je af te schrijven, maar veel mensen komen met oplossingen zonder de totale situatie te kennen (ook moeilijk vanachter een beeldscherm). Want ik neem aan dat het niet alleen betrekking heeft op het gamen maar er meer achter speelt (misschien zelfs wel onderbewust)

Als de wil van beiden er is om het op te lossen kan bijvoorbeeld relatietherapie een goede stap zijn.

[Mordeth]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:45:
[...]


Dat klopt, maar aan de andere kant wil zij niet inzien dat zij borderline heeft terwijl ze wel deze diagnose officieel heeft gekregen. Verder blijft het moeilijk om het ene moment te horen dat ze zo gelukkig is met jou en het gezin (+- 2 weken geleden dus) en 2 weken later opeens alles klote is en de relatie eigenlijk al 10 jaar geleden had moeten worden beëindigd. Daar kun je wel mee leren omgaan maar in het geval van kinderen moet ik er niet aan denken dat wij uit elkaar gaan (+ de stress die gepaard gaat met deze gedachte).

Het zal inderdaad niet helpen als ze dat zelf niet wil accepteren. Dat levert jou discussies op die niet hoeven te gebeuren. Wat zegt haar begeleider hierover?

Ik snap dat ik zelf ook mijn flaws heb met betrekking tot Asperger maar hier probeer ik dan ook erg actief aan te werken. Helaas ben ik ook maar mens en heb toch een uitlaatklep nodig. Uiteraard wil ik compromitteren wanneer dit nodig is. Op de moeilijkere momenten sta ik zeker klaar voor mijn vrouw en draag een steentje extra bij (huishouden, kinderen, haar verwennen).

Moeilijkere momenten is meestal al te laat .
Jullie hebben allebei een goede basis nodig voor jezelf om de rest goed aan te kunnen. Daarnaast moet je de relatie onderhouden, voor de kids zorgen en werken.

De grap is dat jullie allebei met dit probleem worstelen (net zoals elk stel gebeurt dit wel). Hier komt dus geven en nemen om de hoek kijken.
Jij wil stabiel blijven door elke dag te kunnen gamen.
Zij heeft soms wat meer rust nodig. Daar moet toch een compromis in te vinden zijn.

Al geef je 1 avond op waarbij jullie afspreken mobieltje, tv enz uit te zetten en gewoon een bordspel te doen/ praten met een wijntje er bij. Dat is dan quality time..

Wat ik me trouwens afvraag: gezien ze onder behanding is lijkt het me toch dat dit wel ter sprake komt?

[Raoul.TLS]

Als ik dit alles zo lees ben ik super blij dat station voorbij ben dat iknodig moet gamen.
Met de kids kroelen spelen schreeuwen en zo is gek genoeg leuker als gamen geworden . Game voor ik kids had en toen zejong waren en we maar 1 hadden 3 a 4 uur op een avond . Dat werd minder en minder. Nu game ik niet eens 1 uur in de maand . Behalve als ik mer vrienden ga lannen . Dan haal ik alles in en dan hoef ik een jaar niet meer . Geniet van rust slapen en met gezin doorbrengen . Zeker van de rust als de kids in bed zijn is waar ik naar uitkijk . Zeker 3 kids . Maar ach blijft leuk . Sterkte onderschat de situatie niet .

[unezra]

Ik zit de eerste reacties even door te nemen en lees dat een aantal mensen het een probleem vinden als je 2 uur per avond zou gamen. Dat is best een contrast met hoe wij het hier geregeld hebben. Daarom even een ander geluid:

Ik game niet, maar het streven is om 2x per week te sporten en die avonden zien we elkaar effectief ongeveer 15 minuten. Zij sport ook 2 avonden per week en dat zijn net twee *andere* avonden dan ik.

Daarbij werk ik redelijk regelmatig wat langere dagen (minimaal 1x per maand nachtwerk) en werken we andere tijden. Zij begint 's ochtends heel vroeg, ik wat later maar ik heb weer een wat kortere reistijd.

Effectief komt het voor dat we elkaar maandag tot en met donderdag amper zien. (Wel hebben we sinds een tijdje ingevoerd dat we 's ochtends samen koffie drinken, voordat zij naar kantoor gaat. Geeft een kwartier tot een half uur extra dat we elkaar zien.)

Vrijdag is een min of meer heilige dag, dan proberen we beiden geen afspraken buiten de deur te hebben (komt wel eens een enkele keer voor), zondagochtend is ook heilig, dan ontbijten we uitgebreid. Vaste rituelen.

Verder laten we elkaar heel erg vrij.

Dat gaat nu zo'n 11 jaar (waarvan we een ruwe 10 jaar samen wonen) eigenlijk heel goed. We hebben beiden die behoefte en hoewel we graag samen zijn (ze zit nu ook naast me op de bank) doen we heel veel ons eigen ding. Weinig overlap in vrienden. Niet overdreven veel gemeenschappelijke hobbies.

Gaan we ook nog eens op momenten dagen en weekenden zonder elkaar weg (ik streef 1x per jaar 10 dagen met vrienden weg te gaan, zij streeft minimaal 1x per jaar een lang weekend alleen of met vriendinnnenw eg te zijn).

Toch zijn we heel erg samen en ontzettend gelukig met elkaar. Misschien juist wel omdat we elkaar alle vrijheid geven die we prettig vinden.

Komende tijd komt er weer een drukke periode qua werk, studie en stichting aan. Dan zien we elkaar vaak nog wat minder. Compenseren we weer op een ander moment.

Ons gevaar is wel dat we elkaar echt te weinig zien, maar juist de vaste momenten helpen en we blijven er over praten. De afspraak is namelijk wel dat als het te erg word, we dat zeggen en dan zorgen dat we weer wat tijd voor elkaar maken. Al is het maar 's avonds samen ieder met ons laptopje op de bank zitten of in bed een beetje tv kijken terwijl zij een boek leest.

[Jeroenneman]

The_Bird schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:11:
TC, volgens mij zit je behoorlijk onder de plak. Tijd om daar onder uit te komen. Twee uur voor jezelf ( of dat nu gamen of iets anders is) per dag is je goed recht. Je moet jezelf ook kunnen ontspannen, anders ga je leven voor je werk en dat is niet de bedoeling. Je hoort te genieten van het leven.

Het is duidelijk dat jij je best doet maar dat jouw vrouw zaken negatief probeert te projecteren terwijl ze zelf gewoon in een sociaal isolement zit. Vind het persoonlijk schandalig hoe ze dit doet, door jou zo aan te vallen op jouw passie ipv er voor uit te komen dat zij zelf 'gevangen' zit. Dat noem ik ondankbaarheid. Heeft ze zelf geen hobbies oid trouwens? Dat ze die kan doen terwijl je gamet?

Ik zou eens een pittig gesprek met haar aangaan met de volgende punten:
-Hoe gaan we jouw sociale leven (opnieuw) optuigen? (kan evt icm (nieuwe) hobbies)
-Waarom breng je het zo aanvallend?
-Wat zijn jouw ideeen om dit op te lossen?

Dat zou heel wat op moeten klaren. Laat vooral niet over je heen lopen. In een relatie, ook met kinderen, moet je de ruimte blijven krijgen om jezelf te ontplooien. En ja, ik heb ook kinderen en heb ook die tijd.

Onder de plak? Ontplooien?

Het is echt niet gek als een relatie niet meer lekker loopt omdat de ander simpelweg zegt "ik ga iedere dag 2 uur gamen na werk". Ik wist niet dat je gelijk "onder de plak" zat als je water bij de wijn doet op een moment dat de ander het zwaar heeft. Je kunt me gek noemen, maar een relatie waarbij er geen compromissen worden gesloten is geen relatie meer, maar een gedwongen aan elkaar plakken. En als TS nooit bereid is om af te wijken van zijn gameuurtjes, dan moet zijn vrouw/vriendin dus alles opvangen.

Extreem slecht advies dit. Ik zou je SO wel eens willen spreken, kijken of die het ook zo prettig vindt dat The_Bird nooit "over zich heen laat lopen" (serieus, wie gebruikt dit soort woorden in een relatie? Je laat niet over je heen lopen door je baas, of je leraar wellicht, maar die taal gebruik je toch niet bij een normale relatie?) Wat gebeurt er als jouw vrouw/vriendin het moeilijk kan krijgen? Dumpen bij het grofvuil als ze niet "normaal" kan doen? Ze zal maar een burnout of depressie krijgen, dat arme mens.

[Workharder]

Mordeth schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:56:
[...]


Het zal inderdaad niet helpen als ze dat zelf niet wil accepteren. Dat levert jou discussies op die niet hoeven te gebeuren. Wat zegt haar begeleider hierover?

[...]


Moeilijkere momenten is meestal al te laat .
Jullie hebben allebei een goede basis nodig voor jezelf om de rest goed aan te kunnen. Daarnaast moet je de relatie onderhouden, voor de kids zorgen en werken.

De grap is dat jullie allebei met dit probleem worstelen (net zoals elk stel gebeurt dit wel). Hier komt dus geven en nemen om de hoek kijken.
Jij wil stabiel blijven door elke dag te kunnen gamen.
Zij heeft soms wat meer rust nodig. Daar moet toch een compromis in te vinden zijn.

Al geef je 1 avond op waarbij jullie afspreken mobieltje, tv enz uit te zetten en gewoon een bordspel te doen/ praten met een wijntje er bij. Dat is dan quality time..

Wat ik me trouwens afvraag: gezien ze onder behanding is lijkt het me toch dat dit wel ter sprake komt?

De zaken die zij bespreekt met haar therapeut deelt ze niet vaak met mij (ook niet bij navraag/uiting van interesse), enkel het onderwerp waar ze het over gehad hebben. Wel is haar therapeut een enkele keer op thuisconsult geweest waardoor ik wel bij het gesprek aanwezig mocht zijn. De zaken die toen besproken werden waren van algemenere aard (zij moet meer contacten zien te leggen, dingen loslaten, omgaan met emoties e.d.).

Het blijft wel raar om hier zo open over te praten maar anderzijds ben ik blij erover te kunnen praten gezien die geen gemakkelijk onderwerp is dat je snel bespreekt met vrienden of collega's.

[Mordeth]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:15:
[...]


De zaken die zij bespreekt met haar therapeut deelt ze niet vaak met mij (ook niet bij navraag/uiting van interesse), enkel het onderwerp waar ze het over gehad hebben. Wel is haar therapeut een enkele keer op thuisconsult geweest waardoor ik wel bij het gesprek aanwezig mocht zijn. De zaken die toen besproken werden waren van algemenere aard (zij moet meer contacten zien te leggen, dingen loslaten, omgaan met emoties e.d.).

Het blijft wel raar om hier zo open over te praten maar anderzijds ben ik blij erover te kunnen praten gezien die geen gemakkelijk onderwerp is dat je snel bespreekt met vrienden of collega's.

Soms een lastig onderwerp om over te hebben met mensen die je kent inderdaad. Een mening horen van mensen die je niet persoonlijk kent is makkelijker.

Heb je al eens gezegd dat je een keer mee wilt om dit te bespreken? Ik neem aan dat haar therapeut jullie hier wel hulp in kunnen bieden. Nog beter, daar is juist waar een therapeut mee moet helpen.

[ Voor 5% gewijzigd door Mordeth op 24-08-2017 20:28 ]

[The_Bird]

Jeroenneman schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:12:
[...]


Onder de plak? Ontplooien?

Ja ontplooien, of geef jij je persoonlijke ontwikkeling op wanneer je een relatie aangaat? Je stopt met groeien en je interesseren in de zaken die jou als persoon verder helpen te verbeteren. Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik vind het juist interessant wanneer mensen ergens voor gaan, scherp blijven en ambitie hebben.

Het is echt niet gek als een relatie niet meer lekker loopt omdat de ander simpelweg zegt "ik ga iedere dag 2 uur gamen na werk". Ik wist niet dat je gelijk "onder de plak" zat als je water bij de wijn doet op een moment dat de ander het zwaar heeft. Je kunt me gek noemen, maar een relatie waarbij er geen compromissen worden gesloten is geen relatie meer, maar een gedwongen aan elkaar plakken. En als TS nooit bereid is om af te wijken van zijn gameuurtjes, dan moet zijn vrouw/vriendin dus alles opvangen.

Als je gelezen had dan lees je dat de TC veel voorstelt maar er van de andere kant weinig verbeteringen worden aangedragen. Als hij dan zijn 'eigen tijd' op moet geven zonder dat de ega een goede invulling heeft dan is het geen water bij de wijn doen maar pure Karvan Cevitan.

Extreem slecht advies dit. Ik zou je SO wel eens willen spreken, kijken of die het ook zo prettig vindt dat The_Bird nooit "over zich heen laat lopen" (serieus, wie gebruikt dit soort woorden in een relatie? Je laat niet over je heen lopen door je baas, of je leraar wellicht, maar die taal gebruik je toch niet bij een normale relatie?) Wat gebeurt er als jouw vrouw/vriendin het moeilijk kan krijgen? Dumpen bij het grofvuil als ze niet "normaal" kan doen? Ze zal maar een burnout of depressie krijgen, dat arme mens.

Over je heen laten lopen kan in elk soort relatie gebeuren, daarbij maakt het niet uit wat de verhouding is. Er zijn genoeg relaties waarin mensen over zich heen laten lopen doordat de ander niet of niet genoeg meewerkt en de persoon zelf maar water bij de wijn moet doen om het dragelijk te maken. Dat kan idd werk zijn maar ook genoeg relaties die daardoor stranden.

Wanneer mijn vriendin het moeilijk zou krijgen (wat off topic is maar goed) dan hebben we samen goede gesprekken over hoe we er uit komen. Sterker nog, gesprekken over hoe we beiden bij onze doelen kunnen komen hebben we regelmatig, daarvoor hoef je niet eens in een nare situatie te zitten. De sleutel is dat het van twee kanten moet komen en van wat ik lees is dit bij TC niet het geval.

Om zichzelf eenzijdig op te offeren lijkt me dan geen verstandig plan.

[Fiber]

Elke dag van 7-9 twee uur moeten gamen klinkt als een serieuze verslaving of op z'n minst behoorlijk OCD...

Maar elke dag de hele avond samen op de bank zitten tv kijken of 'een goed gesprek' hebben klinkt volgens mij ook niet heel gezond. Wellicht toch ook eens zo nu en dan de deur uit om wat leuks te doen, samen maar ook apart van elkaar...

[Typhone]

Fiber schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:34:
Elke dag van 7-9 twee uur moeten gamen klinkt als een serieuze verslaving of op z'n minst behoorlijk OCD...

Maar elke dag de hele avond samen op de bank zitten tv kijken of 'een goed gesprek' hebben klinkt volgens mij ook niet heel gezond. Wellicht toch ook eens zo nu en dan de deur uit om wat leuks te doen, samen maar ook apart van elkaar...

Nee elke dag verplicht 2 uur met je vrouw/vriendin MOETEN doorbrengen en TV kijken is normaal....
Zo'n eis hoeft bij mij thuis niet eens gesteld te worden want dan is het meteen opzouten. Daarbij zit ik regelmatig in het buitenland, hebben we een gezamenlijk en een apart leven en geen kinderen maar katten.
En dat gaat perfect ondanks dat ik periodes heb dat ik (ook nu nog) game, sport of eigen dingen doe en zij doet dat ook.

Maar als ik in een interessant topic alweer de term borderline hoor vallen dan schakel ik uit. Dat is zo'n heerlijke modieuze ziekte in mijn ogen die te pas en te onpas door iedereen gebruikt wordt waarbij op dat moment het glas even half leeg in plaats van half vol is. Het kan zijn dat ik daarvoor te rationeel ben.

Sleutelwoord zou balans zijn maar dat is al meerdere keren genoemd. En of je dat in die situatie erin gaat krijgen (in de vorm van dat het begrepen wordt) waag ik te betwijfelen.

[GekkePrutser]

Ook bij mij en mijn (inmiddels ex- maar niet hierdoor *) vriendin was dit een probleem.

Ik game niet echt regelmatig (lang niet elke avond) maar periodiek wel veel als ik er zin in heb, en dan wel een stuk meer dan 2. En heb ook andere hobby's waar zij een hekel aan heeft, zoals electronica knutselen, programmeren en naar de hackerspace gaan. Zij houdt meer van spirituele dingen, zoals meditatie.

Maar ik zou je toch vooral op het hart willen drukken om tijd te maken voor je eigen dingen. Anders zit je niet goed in zo'n relatie en dat hou je ook niet vol. Gewoon zorgen dat je ook tijd maakt voor haar. Maar als dat met haar niet goed is dan zou ik zoeken naar een oplossing (ook voor haar wat meer invulling vinden bijvoorbeeld).

Ik zie een relatie als een verbond, geen dwangbuis, en ik zie dit niet graag zo ingevuld dat je continu met elkaar bezig bent en geen tijd hebt voor je eigen dingen. Als je kinderen hebt dan is dat neemt dat al een zwaar beslag op je leven (denk ik, ik heb ze niet). En daar moet je allebei concessies in maken op andere dingen.

Maar het is moeilijk, dat is waar... Ik vond het ook moeilijk. Vaste tijdstippen zoals een vaste dag om samen dingen te doen zoals ik iemand zag aanraden is misschien een optie maar dat is heel persoonlijk. Zelf zou ik daar niet aan moeten denken, dat voelt ook weer als een dwangbuis. Mijn leven is niet elke week hetzelfde en dat zou ik ook niet willen.

*) Overgens is het uit gegaan doordat ik heel veel reisde voor mijn werk en er achter kwam hoe erg ik het mis om in een grote stad te wonen, terwijl zij niets anders wil dan in een klein dorpje wonen met veel vastigheid, huis kopen enzovoorts. Ik haat kleine dorpjes, zeker hier in Ierland waar je dan ook gelijk ontzettend ver van de stad af zit. Dat was altijd al wel duidelijk maar er werd door mijn reizen er extra de vinger op gelegd. Dus dat was voor mij op een gegeven moment niet haalbaar meer.

[ Voor 32% gewijzigd door GekkePrutser op 24-08-2017 20:47 ]

[Canaria]

unezra schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:08:
Ik zit de eerste reacties even door te nemen en lees dat een aantal mensen het een probleem vinden als je 2 uur per avond zou gamen. Dat is best een contrast met hoe wij het hier geregeld hebben. Daarom even een ander geluid:

[...]

Zoiets bevalt mij ook heel goed. Ik zou nooit zo'n vrouw willen zijn die elke avond per se iets samen met haar man moet doen.
Mijn man is 's avonds vaak niet thuis, hij heeft 2-3 keer in de week een vergadering voor de gemeenteraad, naast zijn drukke fulltime baan. Zelf werk ik 4 dagen in loondienst en 1 dag voor mijn eigen bedrijf. Als ik wat langer door wil werken, of na werktijd met collega's op een terras ga zitten of ergens iets eten, stuur ik een berichtje. Dat is nooit een issue. Die vrijheid is voor mij heel belangrijk. We zijn niet vaak 's avonds samen thuis, en als dat wel zo is komt het ook nog vaak genoeg voor dat we beide nog even wat werk afmaken of gewoon los van elkaar dingen doen.

Dingen die we samen doen zijn uit eten gaan, met vrienden afspreken en naar familie. Heel soms een avond tv kijken, of de hele avond aan de keukentafel zitten met een goed gesprek. Ook rijden we een paar keer in de week samen naar werk, we werken in dezelfde stad.

De afgelopen maand was mijn man elke avond thuis vanwege zomerreces en ik heb een paar keer gezegd dat hij maar een avond moest gaan gamen omdat ik na een lange werkdag echt geen zin had om ergens naartoe te gaan

[Wognummer]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:15:
[...]


De zaken die zij bespreekt met haar therapeut deelt ze niet vaak met mij (ook niet bij navraag/uiting van interesse), enkel het onderwerp waar ze het over gehad hebben. Wel is haar therapeut een enkele keer op thuisconsult geweest waardoor ik wel bij het gesprek aanwezig mocht zijn. De zaken die toen besproken werden waren van algemenere aard (zij moet meer contacten zien te leggen, dingen loslaten, omgaan met emoties e.d.).

Het blijft wel raar om hier zo open over te praten maar anderzijds ben ik blij erover te kunnen praten gezien die geen gemakkelijk onderwerp is dat je snel bespreekt met vrienden of collega's.

zie ons gewoon als jou therapeut we hebben allemaal een mening over je situatie (sommige een beetje meer veroordelend dan anderen ) en je moet gewoon de tips eruit nemen waar je echt iets mee kan


ook wij kunnen weer wat leren van anderen hier zo helpen we elkaar een beetje (legt psygoloog voor dummies weg)

[Jeroenneman]

The_Bird schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:33:
[...]

Ja ontplooien, of geef jij je persoonlijke ontwikkeling op wanneer je een relatie aangaat? Je stopt met groeien en je interesseren in de zaken die jou als persoon verder helpen te verbeteren. Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik vind het juist interessant wanneer mensen ergens voor gaan, scherp blijven en ambitie hebben.


[...]

Als je gelezen had dan lees je dat de TC veel voorstelt maar er van de andere kant weinig verbeteringen worden aangedragen. Als hij dan zijn 'eigen tijd' op moet geven zonder dat de ega een goede invulling heeft dan is het geen water bij de wijn doen maar pure Karvan Cevitan.


[...]

Over je heen laten lopen kan in elk soort relatie gebeuren, daarbij maakt het niet uit wat de verhouding is. Er zijn genoeg relaties waarin mensen over zich heen laten lopen doordat de ander niet of niet genoeg meewerkt en de persoon zelf maar water bij de wijn moet doen om het dragelijk te maken. Dat kan idd werk zijn maar ook genoeg relaties die daardoor stranden.

Wanneer mijn vriendin het moeilijk zou krijgen (wat off topic is maar goed) dan hebben we samen goede gesprekken over hoe we er uit komen. Sterker nog, gesprekken over hoe we beiden bij onze doelen kunnen komen hebben we regelmatig, daarvoor hoef je niet eens in een nare situatie te zitten. De sleutel is dat het van twee kanten moet komen en van wat ik lees is dit bij TC niet het geval.

Om zichzelf eenzijdig op te offeren lijkt me dan geen verstandig plan.

Uurtjes gamen horen niet bij persoonlijke ontwikkeling. Het lijkt meer een soort plek waar TS naartoe kan vluchten als het moeilijk wordt.

En wat doe jij na die hypothetische goede gesprekken? Koppig doorgaan met je eigen zin? De vrouw van TS heeft duidelijk aangegeven dat ze dat niet meer trekt. En dan is het advies hier (van de internet ridders, volgens wie uren gamen na het werk normaal is) om dat volledig te negeren, en dat de vrouw maar eens normaal moet doen.

Ik zie het "mijn vrouw wil bij me weg, we liggen in scheiding, wat ging er fout" topic wel tegemoet over een paar weken.

[Typhone]

Jeroenneman schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:58:
[...]


Uurtjes gamen horen niet bij persoonlijke ontwikkeling. Het lijkt meer een soort plek waar TS naartoe kan vluchten als het moeilijk wordt.

En wat doe jij na die hypothetische goede gesprekken? Koppig doorgaan met je eigen zin? De vrouw van TS heeft duidelijk aangegeven dat ze dat niet meer trekt. En dan is het advies hier (van de internet ridders, volgens wie uren gamen na het werk normaal is) om dat volledig te negeren, en dat de vrouw maar eens normaal moet doen.

Ik zie het "mijn vrouw wil bij me weg, we liggen in scheiding, wat ging er fout" topic wel tegemoet over een paar weken.

Je noemt sommigen internetridder maar jij als "moraalridder" vergeet even dat gamen een volledig legitieme vorm van ontspanning is na het werk. Of dat nu 1 of 2 uur is. Alle tijd die je anders besteedt en dat herhaaldelijk blijft doen ga je net zo bestempelen totdat het binnen jouw straatje past. Vrouwlief kan zomaar beslissen dat het volgende wat haar niet zint wederom tot dezelfde therapeutische gesprekken gaat leiden.

Ik heb een tijd gehad dat ik elke dag na het werk ging fietsen 1,5 uur om even 'vrij te worden'. Hoe is dat anders dan gamen? Behalve het stigma wat gamen hier vaak opgeplakt krijgt. Ik hoor het graag.

[ Voor 8% gewijzigd door Typhone op 24-08-2017 21:06 ]

[The_Bird]

Jeroenneman schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:58:
[...]


Uurtjes gamen horen niet bij persoonlijke ontwikkeling. Het lijkt meer een soort plek waar TS naartoe kan vluchten als het moeilijk wordt.

En wat doe jij na die hypothetische goede gesprekken? Koppig doorgaan met je eigen zin? De vrouw van TS heeft duidelijk aangegeven dat ze dat niet meer trekt. En dan is het advies hier (van de internet ridders, volgens wie uren gamen na het werk normaal is) om dat volledig te negeren, en dat de vrouw maar eens normaal moet doen.

Ik zie het "mijn vrouw wil bij me weg, we liggen in scheiding, wat ging er fout" topic wel tegemoet over een paar weken.

Ik vind het erg jammer dat je de TS beticht van vluchtgedrag, Zonde.
Daarbij kan ontspanning zeker helpen met ontplooien. Wanneer je vast zit met iets op je werk of iets creatiefs dan helpt eindeloos denken en piekeren niet altijd. Juist ontspanning kan dan voor nieuwe inzichten zorgen.

Goede gesprekken zijn gesprekken waarna je het beiden eens bent met de gekozen richting. Het advies van de 'internetridders' (jammer dat je ook mede-tweakers negatief bestempelt) is juist dat er een balans moet zijn. Het moet van beide kanten komen. Er wordt niet gezegd dat de dame genegeerd moet worden, er wordt gezegd dat het nu van een kant lijkt te komen.

Zelf heb ik vertrouwen in de TS. Hij komt intelligent over en weet zijn gedachtes goed te verwoorden. Ik ga daarom ook zeker niet van een negatief toekomstig topic uit.

[Jeroenneman]

Typhone schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 21:04:
[...]


Je noemt sommigen internetridder maar jij als "moraalridder" vergeet even dat gamen een volledig legitieme vorm van ontspanning is na het werk. Of dat nu 1 of 2 uur is. Alle tijd die je anders besteedt en dat herhaaldelijk blijft doen ga je net zo bestempelen totdat het binnen jouw straatje past. Vrouwlief kan zomaar beslissen dat het volgende wat haar niet zint wederom tot dezelfde therapeutische gesprekken gaat leiden.

Ik heb een tijd gehad dat ik elke dag na het werk ging fietsen 1,5 uur om even 'vrij te worden'. Hoe is dat anders dan gamen? Behalve het stigma wat gamen hier vaak opgeplakt krijgt. Ik hoor het graag.

Als je uren nodig hebt om van je werk bij te komen, dan gaat er iets mis lijkt me. Helemaal als je dat "moet" doen, om te ontspannen. Gamen is prima ter ontspanning, maar hierboven was het verheven tot "ontplooiing" en "ontwikkeling van jezelf".

Maar ik vind het prima, TS moet uiteindelijk zijn leven leiden, met of zonder vrouw en kinderen.

[maurice_l]

Typhone schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:39:
[...]


Maar als ik in een interessant topic alweer de term borderline hoor vallen dan schakel ik uit. Dat is zo'n heerlijke modieuze ziekte in mijn ogen die te pas en te onpas door iedereen gebruikt wordt waarbij op dat moment het glas even half leeg in plaats van half vol is. Het kan zijn dat ik daarvoor te rationeel ben.

Als partner van iemand die +10 jaar met Borderline (en vele ander psychische ziektes) op hoog niveau gewerkt heeft wil ik toch wat nuance aanbrengen. De officiële diagnose borderline krijg je zeker niet zomaar en is daarnaast ook één van de moeilijkst te doorgronden ziekte(!) als leek of buitenstaander.

Trekjes van Asperger en Borderline lijken mij niet goed samen gaan in deze relatie. Ik ben gelukkig geen psycholoog. Elke avond twee uur gamen, met drie kleine kinderen, gaat en wil ik ook niet meer. Een (druk) leven zonder kinderen is, naar mij mening, makkelijker in te vullen met vrijheid en ruimte voor de ander. Buiten dat heb ik tijd zat voor mezelf, ik vul het alleen anders in

[Typhone]

maurice_l schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 21:13:
[...]


Als partner van iemand die +10 jaar met Borderline (en vele ander psychische ziektes) op hoog niveau gewerkt heeft wil ik toch wat nuance aanbrengen. De officiële diagnose borderline krijg je zeker niet zomaar en is daarnaast ook één van de moeilijkst te doorgronden ziektes(!) als leek of buitenstaander.

Trekjes van Asperger en Borderline lijken mij echt goed samen gaan in deze relatie. Ik ben gelukkig geen psycholoog Elke avond twee uur gamen, met drie kleine kinderen, gaat en wil ik ook niet meer. Een (druk) leven zonder kinderen is, naar mij mening, makkelijker in te vullen met vrijheid en ruimte voor de ander. Buiten dat heb ik tijd zat voor mezelf, ik vul het alleen anders in

_{Ik schop nu heel wat heilige huisjes omver maar wat de 'professionals' (psychologie....) vinden van wat iemand heeft acht ik gezwam in de rondte. De DSM verandert elke zoveel tijd, er zijn al zolang mensen op aarde en niks is meetbaar behalve met wat sociale gesubsidieerde onderzoeken die linksom of rechtsom betaald moeten worden. Ja ik heb er ooit mee te maken gehad bij mijn EMVO bij defensie}

Overigens is bovenstaande niet bedoeld om mensen te schaden maar reflecteert het niks meer of minder dan mijn eigen mening en dat hoeft niet per se waarheid te zijn in dezen. Waar ik heen wilde met de reactie is dat het woordje gamen meteen zorgt voor een veschil in benadering. Zou de TS afgetrapt hebben met een rondje klassieke muziek luisteren terwijl hij fluitend door de wijlanden liep (en dat elke dag 2 uur lang) dan zou de insteek van veel mensen heel anders zijn.

[Verwijderd]

Canaria schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:40:
[...]

Zoiets bevalt mij ook heel goed. Ik zou nooit zo'n vrouw willen zijn die elke avond per se iets samen met haar man moet doen.
Mijn man is 's avonds vaak niet thuis, hij heeft 2-3 keer in de week een vergadering voor de gemeenteraad, naast zijn drukke fulltime baan. Zelf werk ik 4 dagen in loondienst en 1 dag voor mijn eigen bedrijf. Als ik wat langer door wil werken, of na werktijd met collega's op een terras ga zitten of ergens iets eten, stuur ik een berichtje. Dat is nooit een issue. Die vrijheid is voor mij heel belangrijk. We zijn niet vaak 's avonds samen thuis, en als dat wel zo is komt het ook nog vaak genoeg voor dat we beide nog even wat werk afmaken of gewoon los van elkaar dingen doen.

Dingen die we samen doen zijn uit eten gaan, met vrienden afspreken en naar familie. Heel soms een avond tv kijken, of de hele avond aan de keukentafel zitten met een goed gesprek. Ook rijden we een paar keer in de week samen naar werk, we werken in dezelfde stad.

De afgelopen maand was mijn man elke avond thuis vanwege zomerreces en ik heb een paar keer gezegd dat hij maar een avond moest gaan gamen omdat ik na een lange werkdag echt geen zin had om ergens naartoe te gaan

Dat is ook helemaal prima voor jullie, maar iedere relatie is anders. Genoeg mannen en vrouwen die jullie situatie als een schijnrelatie zouden bestempelen want het lijkt wel of jullie apart leven en af en toe samen iets doen. Mijn voorkeur gaat uit naar meer je leven met elkaar delen. Zo zullen jullie andere koppels wel sneller als plakkerig bestempelen die elkaar geen ruimte gunnen. Ieder z'n voorkeur. Belangrijk in deze is echter dat beide partners happy zijn en daarom zijn dit soort topics lastig want je krijgt slechts 1 kant van het verhaal te horen.

[Typhone]

Jeroenneman schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 21:12:
[...]


Als je uren nodig hebt om van je werk bij te komen, dan gaat er iets mis lijkt me. Helemaal als je dat "moet" doen, om te ontspannen. Gamen is prima ter ontspanning, maar hierboven was het verheven tot "ontplooiing" en "ontwikkeling van jezelf".

Maar ik vind het prima, TS moet uiteindelijk zijn leven leiden, met of zonder vrouw en kinderen.

Nee dat noem je luisteren naar je lichaam en bepaald werk hebben. Hoe langer je dat vrij kan doen hoe langer je gelukkig samen bent. Er is een heel groot verschil tussen iets elke dag MOETEN doen of iets anders gaan doen als je erom gevraagd wordt. Ik vind het fijn hard te lopen maar als mijn vriendin naar een verjaardag, intratuin, bioscoop wil of iets dergelijks dan is dat prima en ben ik er gewoon bij. Iets wat ik NOOIT zou doen is TV kijken op de bank. Dat kost me serieus IQ punten vrees ik. _{Daarbij bedoel ik RTL4 aanzetten, zappen bij reclame en zo alles afgaan tot het 22:30 en bedtijd is...}

[ Voor 5% gewijzigd door Typhone op 24-08-2017 21:22 ]

[q-enf0rcer.1]

Ik zou hier toch niet aan toegeven, dan is het hek van de dam. 2 uur per dag eigen tijd is toch helemaal niet raar?

[Verwijderd]

Ik game af en toe en dan meestal spelletjes als the trail op mijn ipad of real racing 3 op de apple tv. Ik ben zelf vroeger ook behoorlijk in de ban geraakt van een xbox 360 en dan met name ninja gaiden en devil may cry etc en merkte dat mijn relatie er ook onder ging lijden dus alles verkocht en geld opzij gezet voornandere dingen. Nu naar de huidige tijd, ben getrouwd, 2 kids, 2 honden, 2 katten, 2 banen, opleiding tot verpleegkundige (BBL), 1 dag school, kortom ik ben ook gaar aan het einde van de dag (48+ uur per week) Maar wat mij altijd ontspant is met mijn zoon spelen in de zandbak en een wijntje op zijn tijd. Ik kan me echt wel voorstellen dat je de herhalingen van een dubbeltje op zijn kant en adam zoekt eva niet kijkt want dat is ook hersencel dodend, maar misschien is het leuk om samen een hobby te hebben. Wij laten elkaar wel los in de dingen maar als we tijd hebben lezen we samen een boek of kijken verslagen etc na of praten over verdere toekomst dingen etc. Gamen is “grappig” en geeft voldoening als je een level haalt etc. Maar liefde zit niet in een pc of console en geven kunnen die dingen ook niet. Dat kan alleen je partner en je kids. Ik zou de focus daar op leggen en genieten van de kleine dingen want achteraf zijn dat juist de grote dingen!

Qua ziektebeelden is het inderdaad moeilijk om dat te combineren. Beide ziektebeelden uiten zich in gedrag en mensen met Asperger (in mijn geval zorgvragers) zien vaak amper tot niet emoties in iemands mimiek of lichamelijke houding. Dit bemoeilijkt wel vaak situaties omdat de een zich uit in expressies en de ander het meer verstandelijk beredeneert. Hoe dan ook, je zult toch tot elkaar moeten komen wil je het laten slagen. De high’s and low’s in haar gedrag zul je ook voor lief moeten nemen. Niemand kiest voor ziektebeelden en trouwen is ook elkaar steunen in voor- en tegenspoed. Enige wat ik je mee kan geven is praat met haar over haar gevoel. Bv: als ik de kinderen naar bed breng, zou je dat fijn vinden? Als ik ga gamen, wat doet dat met je? Borderline=ziektebeeld=gedrag=combi emotie+denkwijze+Gedragingen

Praten over gevoel en gedrag kan de lucht klaren, geloof me, ik kan het weten ik werk in de psychiatrie.

[ Voor 28% gewijzigd door Verwijderd op 25-08-2017 02:39 ]

[Lorien935]

Vergeet 'gamen', maar 2 uur tijd voor jezelf per avond is echt niet raar. Ben 13 jaar samen 2 kids, beide full-time baan(36uur/4 dagen). In een relatie ben je niet elkaars entertainment, maar een partner/team waarmee je samen een leven opbouwt. Daar hoort ruimte voor elkaar laten echt bij.

We hebben een vast schema in het gezin waar we ons altijd aan houden(halen/brengen kids,papadag etc), daarbuiten laten we elkaar vrij. Als ik van 21:00 tot 3:00 zit te hobby-en, prima, maar om 6:30 staan de kids weer naast mijn bed en ben ik aan de beurt op mijn dag. Door de weeks zijn we soms zo druk dat we elkaar bellen in de auto om even bij te kletsen en nieuwe plannen te maken voor de korte of lange termijn. Echt heerlijk om als team samen te werken, zonder de onzekerheid van een van beide.

Ze wil dit jaar een week helemaal alleen op vakantie. Is goed schat veel plezier, ik doe de kids die week. Ik een week met de mannen weg: Ok schat, stuur je af en toe een foto! Maar ook samen weekendjes weg, vaste date-avonden in de maand. Kwaliteit boven kwantiteit.

Elkaar steunen in moeilijke tijden hoort er zeker bij, maar je moet niet aan elkaar gaan hangen om zingeving in het leven te zoeken. Het claimen van een ander is vaak een teken van onzekerheid bij zichzelf.

Impopulair statement: Als jij *echt* het gevoel hebt dat je alles doet en dat is nog steeds niet genoeg in haar ogen, moet je je serieus afvragen of jij de rest van je leven in zo'n relatie wilt verkeren.

[CrystalViriS]

Ik denk misschien ook wel dat het gevaar van elke dag zoiets precies hetzelfde doen dat er misschien weinig ruimte meer is voor spontaniteit. En je misschien eerder het idee hebt dat je in een sleur raakt. Je forceert jezelf heel erg in een ritme. Dat met het bedtijd ritueel van je kinderen erbij en dan heb je misschien teveel een opsomming van activiteiten die elke dag hetzelfde zijn. Ik meen te hebben begrepen dat je vriendin momenteel niet werkt (correct me if I'm wrong) dus dan verschillen dagen nog minder van elkaar omdat je niets anders meemaakt op het werk.

Dat merk ik hier ook wel. Wij zijn net zo oud als jij en wonen nu een aantal jaar samen. Mijn vriend gaat meestal gamen zodra hij thuis komt voor het eten. Daarna koken we (soms één van ons, soms samen) daarna is het weer gamen, wordt de hond uitgebreid uitgelaten etc. Daarna gaan we meestal nog tv kijken en dan is het ongeveer bedtijd. Altijd nagenoeg hetzelfde riedeltje.. we zijn nu de laatste weken verschillende keren naar de bioscoop etc. geweest. Eens een dagje weg naar een andere stad het breekt het wat meer op.

[LinuX-TUX]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 10:18:
[...]
Helaas is het zo dat mijn vrouw steeds meer moeite heeft met het feit dat ik 's avonds wanneer de kinderen in bed liggen 2 uurtjes game. Hier krijgen wij dan ook steeds vaker ruzie over gezien zij vindt dat ik die tijd ook aan haar moet besteden terwijl ik op die 2 uur na de rest van de avond met haar op de bank doorbreng en de nodige gesprekken voeren.
[...]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 18:07:
[...]
Helaas lijkt de druk op het moment te veel te worden voor haar en beginnen de woorden scheiding e.d. al te vallen terwijl twee weken geleden alles nog koek en ei was.

wowowowwww, that escalated quickly.

Twee dingen;
1) Niet bang zijn voor wat er gaat gebeuren, scheiding of niet, whatever, je wilt de kids niet kwijt maar OOK niet opvoeden in een gezin waar de verhouding niet goed / educatief ligt zoals het voorbeeld moet zijn. Feit dat dit al genoeg frictie opleverd bij jou om hier een topic over te openen met je eigen zelfkennis hoe je in het leven staat, zegt al genoeg. Je wilt investeren (althans ... lijkt mij ... en tegelijkertijd terecht, niet ten koste van jezelf. Hier moet dus een balans in gevonden worden)
2) Wat ik zeg of wat iedereen anders hier ook zegt, hoe goed bedoelt dan ook, bedenk wel: Advice is a form of nostalgia, dispensing it is a way of wishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts and recycling for more than it's worth. Make up your own mind. Jij kent je vrouw al 12 jaar, jij hebt de schommeling van meer gamer tot geen gamer meegemaakt. Jij weet wat je aan haar hebt, wij niet. Wat is ze waard voor jou (direct, exclusief kids) om terug te investeren om te behouden of uit haar dalletje te halen?

offtopic:
Zelf ook vader van een kleine van 1,5. Vriendinlief hier heeft geen zwangerschaps depressie, maar een depressie gekregen bij terugkomst op de zaak waar wat vuile dingen werden mede gedeeld door haar manager ala "jij wilde kinderen" en "die functie bestaat niet meer ivm het nieuwe werken met Agile" totdat ze een tijdje terug gewoon rauw op haar dak kreeg dat ze WEL behoorde bepaalde dingen af te dragen en te delen met iemand van haar eigen niveau. Dit is uitgebreid te kennen gegeven door dezelfde manager dat die andere persoon TOCH haar baas was. Spiralling all over, kan niet van baan wisselen ivm hoge druk huis kopen & hypotheek aanvragen. Depressie of andere aandoeningen zijn een serieus iets. Hier heb ik geen invloed op, zou wel willen dat mijn eigentijdse hobbies opofferen wat aan haar gemoedstoestand konden veranderen, maar dat ben ik. Anderzijds, dat zou ik ook niet eeuwig vol kunnen houden, vandaar punt 2 hier boven, exacte inschatting ligt aan jezelf hoe je erin staat en er voor over hebt.

[dion_b]

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 20:15:
[...]


De zaken die zij bespreekt met haar therapeut deelt ze niet vaak met mij (ook niet bij navraag/uiting van interesse), enkel het onderwerp waar ze het over gehad hebben. Wel is haar therapeut een enkele keer op thuisconsult geweest waardoor ik wel bij het gesprek aanwezig mocht zijn. De zaken die toen besproken werden waren van algemenere aard (zij moet meer contacten zien te leggen, dingen loslaten, omgaan met emoties e.d.).

Het blijft wel raar om hier zo open over te praten maar anderzijds ben ik blij erover te kunnen praten gezien die geen gemakkelijk onderwerp is dat je snel bespreekt met vrienden of collega's.

Ergens over kunnen praten ipv het opgekropt te houden is nagenoeg altijd goed

Klinkt alsof het een erg goed idee is om aan de bel te trekken bij de therapeut - nog los van wat het met jou en het gezin zou doen klinkt een relatiebreuk niet bepaald iets als waar je vrouw psychisch beter van zou worden...

Workharder schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 19:45:
[...]

Daar kun je wel mee leren omgaan maar in het geval van kinderen moet ik er niet aan denken dat wij uit elkaar gaan (+ de stress die gepaard gaat met deze gedachte).

Als ervaringsdeskundige van beide kanten van dit verhaal: relatiebreuk is hoe je het ook wendt of keert kut, maar erger nog zijn stellen die proberen koste wat kost een kapotte relatie bij elkaar te houden 'voor de kinderen'. Daar wordt niemand beter van, allerminst de kinderen. Ik denk op basis van wat je hier post trouwens absoluut niet dat jullie zo ver heen zijn, maar het kan allicht helpen met die stress om te bedenken dat er aanzienlijk ergere dingen zijn dan uit elkaar gaan als het niet werkt.

Ik snap dat ik zelf ook mijn flaws heb met betrekking tot Asperger maar hier probeer ik dan ook erg actief aan te werken. Helaas ben ik ook maar mens en heb toch een uitlaatklep nodig. Uiteraard wil ik compromitteren wanneer dit nodig is. Op de moeilijkere momenten sta ik zeker klaar voor mijn vrouw en draag een steentje extra bij (huishouden, kinderen, haar verwennen).

Asperger zal niet helpen in zo'n situatie nee. Waar ik vooral bang voor ben is dat een steentje extra hier of daar hier niet genoeg zal zijn. Of het nu door de borderline, door de oplopende stress of waar dan ook door komt, het is duidelijk dat je vrouw de situatie niet aankan. Dat uit ze door jullie relatie in twijfel te trekken, maar dat lijkt me bovenal een alarmbel, zeker niet een voldongen feit.

Als ze echt niet kon of kan werken, zou het geen verrassing mogen zijn dat ze dit niet trekt. Lastige is daarbij natuurlijk dat ze blijkbaar moeite heeft met de meest voor de hand liggende oplossing: de kinderen naar kinderdagverblijf brengen. Zelfs een dagje zou voor haar enorm de druk van de ketel halen. En het zou goed zijn voor de kinderen, zowel voor de socialisatie als om weg te zijn bij haar gestress. Maarja, hoe haar daarvan te overtuigen is een tweede

[Bartosy]

maurice_l schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 21:13:
[...]


Als partner van iemand die +10 jaar met Borderline (en vele ander psychische ziektes) op hoog niveau gewerkt heeft wil ik toch wat nuance aanbrengen. De officiële diagnose borderline krijg je zeker niet zomaar en is daarnaast ook één van de moeilijkst te doorgronden ziekte(!) als leek of buitenstaander.

Laat ik vooropstellen dat ook ik geen professional ben maar leven met mensen met borderline.. en andere emotie stoornissen is mij niet vreemd. IKheb het in gradaties gezien dat je het amper merkt.. tot dat je de deur opentrekt waar de betreffende persoon zit en je waant in een aflevering van de twilight-zone. dit gebeurt helemaal als er ook nog drank in het spel is. dat hier gelukkig niet het geval is.

Ik geloof er in dat sommige mensen elkaar aantrekken en dat dit dubbel geld voor mensen met persoonlijkheid stoornissen.

Emotie stoornissen zijn heel moeilijk voor de betreffende persoon die er mee kampt maar net zo moeilijk voor mensen die met de persoon moeten leven. Borderline staat in het teken van aantrekken en afstoten en dit kan constant switchen.. ik denk dat ze daarom partners voor een langere termijn zoeken die over het algemeen best makkelijk zijn en die met de emotionele rollercoaster kunnen dealen. waarvan het lijkt alsof het gewoon van ze afglijd. en de volgende dag het meeste weer vergeten zijn. tenzij hetzelfde probleem steeds terugkomt en dat zie ik hier dus ook.

Ik heb het verhaal gelezen en het gedeelte dat mij vooral is bijgebleven is dit gedeelte

Verder blijft het moeilijk om het ene moment te horen dat ze zo gelukkig is met jou en het gezin (+- 2 weken geleden dus) en 2 weken later opeens alles klote is en de relatie eigenlijk al 10 jaar geleden had moeten worden beëindigd. Daar kun je wel mee leren omgaan maar in het geval van kinderen moet ik er niet aan denken dat wij uit elkaar gaan (+ de stress die gepaard gaat met deze gedachte).

hoe zal iemand hier mee om gaan dan als hij dit hoort ? Stel je voor dat je dit steeds vaker terug hoort tot het op een gegeven moment eens per maand terugkomt.. kom dan maar eens terug met je advies van quality time. Het lijkt mij dat TS zich in allerlei bochten wringt en de wereld bied om zijn vrouw te behagen. ik (zal zelf bijna zeggen dat het gros van de mannen in Nederland niet eens de helft doet van wat ik hier lees om zijn vrouw te behagen.)

Dze ups and downs zijn typisch voor iemand die leeft met een partner met borderline. TS je klinkt als een erudiet persoon, iemand die makkelijk dingen oppakt..maar het misschien wat moelijker heeft met het emotionele gedeelte(zoals je zelf zegt Asperger). Het lijkt er ook op dat je een beetje buiten de hele therapie gelaten wordt. wat ik me dan afvraag of je ooit eens heb ingelezen in de persoonlijkheid stoornis borderline en dat je het dan met haar probeert het er over te hebben of probeert een actieve rol in haar therapie te hebben desnoods om te vragen hoe het was en hoe ze het ervaren heeft ? misschien doe je dat allemaal al hoor ik kan slechts antwoorden op het geen dat ik hier lees.

Ze zal zich wel t.z.t. dat jij ook ruimte nodig hebt om bij te laden en dat het geven en nemen is. misschien kan je dat eens aankaarten in therapie, geloof me de therapeuten die dealen met persoonlijkheid stoornissen snappen dat echt wel want die weten heel goed wat het is om met een persoonlijkheid stoornissen te dealen.

[Barrycade]

Grappig dat hier een hele groep Tweakers opstaat met langs elkaar heen leef scenario's en TS gelijk geeft.

Maar indertussen dus geen kinderen hebben. En helemaal prima in dat geval: volwassen mensen die een verstandhouding hebben.

Maar TS heeft dus ook zo'n relatie maar dan WEL met kinderen. En dan wordt het dus een heel andere situatie.

Teneerste hebben die kinderen er niet om gevraagd om er te zijn. Maar als ze dus eerst met een zieke moeder thuis zijn en daarna papa even zijn momentje pakt om te onspannen dan lijken me de problemen redelijk anders dan de 2 volwassen die doel bewust geen kinderen hebben en een druk bestaan leven.

[Typhone]

Barrycade schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 22:34:
Grappig dat hier een hele groep Tweakers opstaat met langs elkaar heen leef scenario's en TS gelijk geeft.

Maar indertussen dus geen kinderen hebben. En helemaal prima in dat geval: volwassen mensen die een verstandhouding hebben.

Maar TS heeft dus ook zo'n relatie maar dan WEL met kinderen. En dan wordt het dus een heel andere situatie.

Teneerste hebben die kinderen er niet om gevraagd om er te zijn. Maar als ze dus eerst met een zieke moeder thuis zijn en daarna papa even zijn momentje pakt om te onspannen dan lijken me de problemen redelijk anders dan de 2 volwassen die doel bewust geen kinderen hebben en een druk bestaan leven.

Bezint eer ge begint. Maar helaas geldt zoiets achteraf niet meer.

[Lorien935]

Barrycade schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 22:34:
Maar TS heeft dus ook zo'n relatie maar dan WEL met kinderen. En dan wordt het dus een heel andere situatie.

Kinderen leggen alleen maar meer druk op je vrije tijd en maken alleen maar meer duidelijk dat je ook 'personal space' nodig hebt. Als jij daarbij de enige broodwinner bent(=stress) en na een drukke dag thuis komt(=stress), dan ook nog emotioneel de kar moet trekken(=more stress) en dat maanden aan een stuk of mogelijk meer... Dan is af en toe even een uitvlucht zoeken echt doodnormaal en zijn partner moet dat begrijpen als ze deze situatie ook als zodanig weet te erkennen.

[MicroVAX3400]

Mogelijk dat het Viva forum raad weet.

[Fiber]

Lorien935 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 22:59:
[...]


Kinderen leggen alleen maar meer druk op je vrije tijd en maken alleen maar meer duidelijk dat je ook 'personal space' nodig hebt. Als jij daarbij de enige broodwinner bent(=stress) en na een drukke dag thuis komt(=stress), dan ook nog emotioneel de kar moet trekken(=more stress) en dat maanden aan een stuk of mogelijk meer... Dan is af en toe even een uitvlucht zoeken echt doodnormaal en zijn partner moet dat begrijpen als ze deze situatie ook als zodanig weet te erkennen.

Af en toe lijkt mij ook prima... Al pak je zo nu en dan een heel weekend voor je zelf om te gamen of desnoods een keer een hele week Campzone of whatever... Maar dat starre elke dag van 7-9 moeten gamen vind ik op z'n zachtst gezegd niet erg flexibel en een tikje dwangmatig.

[celshof]

Lorien935 schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 22:59:
[...]


Kinderen leggen alleen maar meer druk op je vrije tijd en maken alleen maar meer duidelijk dat je ook 'personal space' nodig hebt. Als jij daarbij de enige broodwinner bent(=stress) en na een drukke dag thuis komt(=stress), dan ook nog emotioneel de kar moet trekken(=more stress) en dat maanden aan een stuk of mogelijk meer... Dan is af en toe even een uitvlucht zoeken echt doodnormaal en zijn partner moet dat begrijpen als ze deze situatie ook als zodanig weet te erkennen.

Want zijn vrouw heeft het maar makkelijk?
Ik plaats waah's plaatje nog maar eens:

TS is degene die 5 dagen per week de deur uit kan om nieuwe dingen te bouwen en samen te werken met mensen die luisteren en je niet continue in de gaten hoeft te houden. En hij krijgt er ook nog eens geld voor!

Peuters zijn heel leuk omdat ze allerlei dingen beginnen te begrijpen en steeds meer kunnen, maar daarnaast is het ook de leeftijd waarbij ze leren om bewust te manipuleren en echt kleine duivels worden. En van redelijkheid en afspraken maken is niet echt iets waar ze aan mee willen werken.

Oftewel: beiden hebben een druk leven en voor het huis en de kinderen zorgen is een drukke baan. Zeker omdat je allerlei dingen moet doen die helemaal niet leuk zijn (lang leve de aut. stofzuiger en afwasmachine).


Jullie moeten er wel beide voor openstaan, maar een keer naar de relatietherapeut kan wonderen doen. Een derde persoon die geen emotionele investering heeft scheelt echt.
En als de problemen flink effect hebben op haar functioneren kan het wellicht via de diagnose die ze al heeft (scheelt weer geld).

[GekkePrutser]

Barrycade schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 22:34:
Maar TS heeft dus ook zo'n relatie maar dan WEL met kinderen. En dan wordt het dus een heel andere situatie.

Teneerste hebben die kinderen er niet om gevraagd om er te zijn. Maar als ze dus eerst met een zieke moeder thuis zijn en daarna papa even zijn momentje pakt om te onspannen dan lijken me de problemen redelijk anders dan de 2 volwassen die doel bewust geen kinderen hebben en een druk bestaan leven.

Hij doet het als de kinderen naar bed zijn. Dus die hebben er geen last van.

En zoals Lorien395 zegt, juist in zo'n drukke situatie heb je ook je ontspanning nodig, anders gaat het met jezelf ook helemaal fout. En al helemaal als je Asperger hebt. Dan heb je af en toe gewoon je rust nodig. Want een drukke werkdag met veel collega's kan dan extra zwaar zijn.

[ Voor 5% gewijzigd door GekkePrutser op 24-08-2017 23:30 ]

[Barrycade]

Kleine kinderen worden ook groot en gaan dan later dan 19 uur naar bed. Hoe zal TS daar san mee om gaan?

Als je dus een bepaalde aandoening / behoefte hebt had je wellicht vooraf moeten overwegen of kinderen daarin passen.

Een paard of hond (aantal stellen hier die eens zijn met tijd voor je zelf houden deze) zou je nog kunnen verkopen als het niet gaat. Met kinderen ligt het iets anders.

[GekkePrutser]

Barrycade schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 23:32:
Kleine kinderen worden ook groot en gaan dan later dan 19 uur naar bed. Hoe zal TS daar san mee om gaan?

Samen gamen natuurlijk! Dat vinden kinderen ook prachtig.

En het was misschien niet zo'n verstandige beslissing maar daar is nu eenmaal niets meer aan te veranderen. Veel mensen halen er bovendien veel voldoening uit.

Ik vind het een beetje vreemd dat iedereen zo veel begrip voor de moeder heeft maar hij zelf ook een behoorlijk zware aandoening heeft. Juist in een drukke werkomgeving is dat extra zwaar en helemaal geen ontspanning.

[ Voor 4% gewijzigd door GekkePrutser op 24-08-2017 23:43 ]

[assk]

*knip*

[ Voor 94% gewijzigd door Señor Sjon op 25-08-2017 00:01 ]

[Semyon]

De hele discussie over of 2 uur veel is is niet relevant. En de vele voorbeeld verhalen van in mijn situatie werkt het wel, of ik sport 2 uur per dag ook niet imho.

Als 2 uur geen probleem is in een relatie is het niet veel. Maar in dit geval heeft ms Ts het moeilijk. En is 2 uur wel veel. En daar moet je samen uitkomen.

Als woorden als 'scheiding' gaan vallen en je _moet_ toch 2 uur gamen dan is dat wat mij betreft een indicatie van prioriteit. En als je liever een vrij leven (niet voor niets vrijgezel) hebt, is dat wat mij betreft best, maar dat is wel een keuze die je nu aan het maken bent.

Dan kunnen we nog wel 10 pagina's vullen met voorbeeld verhalen over relatie's waar het wel werkt, maar wat mij betreft is dat irrelevant. Hier werkt het duidelijk niet, misschien komt dat wel weer, maar ik denk dat TS eerst moet laten zien welker van de 2 (games of vrouw) belangrijker is om zelf iets voor op the geven.

[JoeyPrr]

Semyon schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 00:07:
De hele discussie over of 2 uur veel is is niet relevant. En de vele voorbeeld verhalen van in mijn situatie werkt het wel, of ik sport 2 uur per dag ook niet imho.

Als 2 uur geen probleem is in een relatie is het niet veel. Maar in dit geval heeft ms Ts het moeilijk. En is 2 uur wel veel. En daar moet je samen uitkomen.

Als woorden als 'scheiding' gaan vallen en je _moet_ toch 2 uur gamen dan is dat wat mij betreft een indicatie van prioriteit. En als je liever een vrij leven (niet voor niets vrijgezel) hebt, is dat wat mij betreft best, maar dat is wel een keuze die je nu aan het maken bent.

Dan kunnen we nog wel 10 pagina's vullen met voorbeeld verhalen over relatie's waar het wel werkt, maar wat mij betreft is dat irrelevant. Hier werkt het duidelijk niet, misschien komt dat wel weer, maar ik denk dat TS eerst moet laten zien welker van de 2 (games of vrouw) belangrijker is om zelf iets voor op the geven.

Het gaat overduidelijk niet alleen over die 2 uur gamen, het probleem zit dieper. Lees het topic anders even goed door?

[mercapto]

Zo, me door al de pagina's heen geworsteld, het ging soms over iedereen behalve de TS...

Hoewel je steeds met aanvullingen komt was voor mij al vroeg duidelijk dat er een groot obstakel is om tot een goede oplossing te komen. Het niet los kunnen laten van je kinderen door je vrouw. Als de kids niet naar een oppas of opa en oma kunnen dan vormen die altijd een factor in alles wat je wilt ondernemen. Je vriendin kluistert zichzelf zo aan huis en saboteert zo een groot aantal mogelijkheden om de relatie nieuw leven in te blazen.

Voordat er dus allerlei plannen en vervolgstappen gemaakt kunnen worden moet dit eerst opgelost worden. Het is dus zaak te ontdekken waarom ze andere mensen niet met haar kinderen vertrouwd, en daarna een manier vinden om dat in kleine stapjes te veranderen. Bijvoorbeeld wanneer jullie in het weekend op een van jullie bezoekjes zijn even een kwartiertje weg te gaan en de kids daar laten. Korte momentjes van gewenning.

Daarna kun je langzaam grotere stappen gaan maken en de problemen tussen jullie aanpakken.

[Katerin]

Katerin schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 18:13:
En daar ga je dus de fout in, jij sluit je af terwijl ze meer hulp nodig heeft.
Vanaf nu doe jij het naar bed brengen dus terwijl je vriendin lekker met een kopje thee op de bank zit.

En je doet de nachten, de ochtenden tot je naar je werk moet, beetje druk van de ketel, beter je best doen.
Twee weken geleden was het ook niet koek en ei, jij was gewoon content aan het gamen.

je liked allle posts die je gelijk geven maar deze negeer je.
Daar zit je probleem.

[Workharder]

Katerin schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 07:40:
[...]


je liked allle posts die je gelijk geven maar deze negeer je.
Daar zit je probleem.

Dat zal eerder komen door de manier waarop zaken gesteld worden. Zoald je wellicht al in dit topic hebt gelezen ben ik bereid om voor haar druk van de ketel af te nemen. Hell ik stuur haar zelfs verplicht een zaterdagochtend weg zodat ik bij de kinderen kan blijven en zij wat adem kan krijgen.

Verder is het niet gek in mijn situatie dat ook ik wat ruimte nodig heb om mijn accu op te laden.

[ Voor 9% gewijzigd door Workharder op 25-08-2017 08:08 ]

[Katerin]

Een ochtend weg is duidelijk niet genoeg..

[The_Bird]

Je moet ergens beginnen. Wanneer een ochtend 'werkt' kan je naar een ochtend+voormiddag gaan ed.

[unezra]

Verwijderd schreef op donderdag 24 augustus 2017 @ 21:19:
[...]
Dat is ook helemaal prima voor jullie, maar iedere relatie is anders. Genoeg mannen en vrouwen die jullie situatie als een schijnrelatie zouden bestempelen want het lijkt wel of jullie apart leven en af en toe samen iets doen.

Pardon!?

Ieder heeft daar zijn eigen invulling in en of je nu iedere dag 4+ uur intensief samen bent, of een afstandsrelatie hebt met een halve wereldbol er tussen maakt niet uit. In the end gaat het om het gevoel van mensen en of zij gelukkig zijn in een relatie.

Het ene stel heeft veel vrijheid en onafhankelijkheid nodig, zijn gelukkig samen maar zijn ook veel op zichzelf, een ander stel wil juist iedere dag van het moment dat ze thuis komen tot het moment dat ze weer aan het werk moeten samen op de bank in elkaars armen verstrengeld zijn.

Daar is geen goed of slecht. Het enige moment waarop dat "slecht" word is als je er beiden niet hetzelfde in staat.

Mijn voorkeur gaat uit naar meer je leven met elkaar delen. Zo zullen jullie andere koppels wel sneller als plakkerig bestempelen die elkaar geen ruimte gunnen. Ieder z'n voorkeur. Belangrijk in deze is echter dat beide partners happy zijn en daarom zijn dit soort topics lastig want je krijgt slechts 1 kant van het verhaal te horen.

Wat je zegt, dat is jouw voorkeur maar die is niet beter of slechter dan die van mij of van @Canaria .

[Verwijderd]

unezra schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 08:41:
[...]


Pardon!?

Ieder heeft daar zijn eigen invulling in en of je nu iedere dag 4+ uur intensief samen bent, of een afstandsrelatie hebt met een halve wereldbol er tussen maakt niet uit. In the end gaat het om het gevoel van mensen en of zij gelukkig zijn in een relatie.

Het ene stel heeft veel vrijheid en onafhankelijkheid nodig, zijn gelukkig samen maar zijn ook veel op zichzelf, een ander stel wil juist iedere dag van het moment dat ze thuis komen tot het moment dat ze weer aan het werk moeten samen op de bank in elkaars armen verstrengeld zijn.

Daar is geen goed of slecht. Het enige moment waarop dat "slecht" word is als je er beiden niet hetzelfde in staat.


[...]


Wat je zegt, dat is jouw voorkeur maar die is niet beter of slechter dan die van mij of van @Canaria .

Je mist het punt blijkbaar totaal als je dit enkel als aanval ziet. Dat iemand anders een oordeel heeft maakt het nog geen veroordelen.
Niemand heeft het gehad over beter of slechter.

[unezra]

Verwijderd schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:01:
[...]
Je mist het punt blijkbaar totaal als je dit enkel als aanval ziet. Dat iemand anders een oordeel heeft maakt het nog geen veroordelen.
Niemand heeft het gehad over beter of slechter.

"Schijnrelatie" vind ik absoluut een waardeoordeel en jij zegt zelf "genoeg stellen die".

[Chrisz]

unezra schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:02:
[...]


"Schijnrelatie" vind ik absoluut een waardeoordeel en jij zegt zelf "genoeg stellen die".

Zijn punt: Er is geen goed/fout.
Zijn voorbeeld van wat slecht is: Genoeg stellen die dat dat als schijnrelatie zien. (Dit is niet zijn eigen oordeel.)

[Verwijderd]

Chrisz schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:05:
[...]


Zijn punt: Er is geen goed/fout.
Zijn voorbeeld van wat slecht is: Genoeg stellen die dat dat als schijnrelatie zien. (Dit is niet zijn eigen oordeel.)

Precies. En al was dat wel mijn oordeel het maakt geen biet uit, ook niet voor ts. Die moet namelijk niet uitzoeken op een forum wat 'normaal' is, maar samen met zijn partner. Enkel als je met z'n tweeën tevreden bent kun je verder. Hier een gemene deler zoeken helpt totaal niet als je zelf niet in die categorie valt.

[Crashhill]

Verwijderd schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:14:
[...]

Precies. En al was dat wel mijn oordeel het maakt geen biet uit, ook niet voor ts. Die moet namelijk niet uitzoeken op een forum wat 'normaal' is, maar samen met zijn partner. Enkel als je met z'n tweeën tevreden bent kun je verder. Hier een gemene deler zoeken helpt totaal niet als je zelf niet in die categorie valt.

Volledig mee eens, en volgens mij zijn er ook maar een aantal (Denk geen een) tweakers die in zo een zelfde situatie zitten. Borderline en Asperger zijn toch niet de minste ziektebeelden. Helemaal niet op emotioneel vlak.

@Workharder Ga praten met een therapeut, of het nu samen,apart is en een relatie of gewone therapeut. Er moet i.i.g. gepraat worden. Helemaal als er woorden zoals scheiding beginnen te ballen.

[Semyon]

Workharder schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 08:07:
[...]
Verder is het niet gek in mijn situatie dat ook ik wat ruimte nodig heb om mijn accu op te laden.

Hier zit de crux van het probleem. Jij ziet je 2 uur gamen als een must. Zonder 'opladen' kom je er niet.
Het is zo nodig dat alles moet wijken, zelfs je relatie, al bedoel je dat vast niet zo.

Misschien eens proberen op een andere manier op te laden, al was het maar alleen al om wil te laten zien en de ergenis weg te halen? (De mensheid heeft al millenia weten op te laden zonder digital games er is vast wel wat voor jou?)

(Btw als dit zo nodig is dat je niet zonder kan, dat er geen andere oplaad mogenlijkheid is, voldoe je volgens sommige definitives aan verslaving. Het zit hem niet in hoeveel, wat de orginele vraag lijkt, maar dat het per se moet)

[ Voor 11% gewijzigd door Semyon op 25-08-2017 10:18 ]

[unezra]

Semyon schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:52:
[...]


Hier zit de crux van het probleem. Jij ziet je 2 uur gamen als een must. Zonder 'opladen' kom je er niet.
Het is zo nodig dat alles moet wijken, zelfs je relatie, al bedoel je dat vast niet zo.

Misschien eens proberen op een andere manier op te laden, al was het maar alleen al om wil te laten zien en de ergenis weg te halen? (De mensheid heeft al millenia weten op te laden zonder digital games er is vast wel wat voor jou?)

Maakt het werkelijk uit of @Workharder nu 2 uur per avond gaat zitten gamen, zwemmen, fietsen, schaken of tv kijkt?

Ik vraag me af of 'ie 2 uur gamen als must ziet, het komt op mij over of dat 'ie 2 uur voor zichzelf nodig heeft en natuurlijk kun je daarin wat schikken, maar ik snap ook dat er situaties zijn waarin dat inderdaad een must is.

Lijkt me ook niet dat de ergernis in de games zit, eerder in de tijd en da's een heel andere discussie. Games zijn niet relevant, het gaat om die 2 uur en daar zal 'ie overeenstemming over moeten bereiken met zijn vriendin. Beiden wellicht wat water bij de wijn, misschien de ene dag wat langer dan de andere, etc.

Ik kan me voorstellen dat bijvoorbeeld een goed comprimis is om 2 dagen per week 4 uur te gamen of iets anders te doen en 2 dagen per week niet. Nog steeds 2 uur per dag gemiddeld, anders verdeeld. (Zie ook mijn voorbeeld van de heilige vrijdagmiddag. Ik zit dan beneden op de bank en spreek zelfs zeer zelden af met vrienden. Zelfde voor zondagochtend. Dat zijn echt 2 ons-tijd momenten waarop ik tijd aan haar besteed of iig samen ben. Vaak zitten we dan alsnog een beetje te facebooken, tv kijken, etc, maar wel samen op de bank en niet zij beneden, ik boven.)

(Btw als dit zo nodig is dat je niet zonder kan, dat er geen andere oplaad mogenlijkheid is, voldoe je volgens sommige definitives aan verslaving. Het zit hem niet in hoeveel, wat de orginele vraag lijkt, maar dat het per se moet)

Kan. Maar dat lijkt me op dit moment wat ver gaan.

[The_Bird]

Semyon schreef op vrijdag 25 augustus 2017 @ 09:52:
[...]


Hier zit de crux van het probleem. Jij ziet je 2 uur gamen als een must. Zonder 'opladen' kom je er niet.
Het is zo nodig dat alles moet wijken, zelfs je relatie, al bedoel je dat vast niet zo.

Misschien eens proberen op een andere manier op te laden, al was het maar alleen al om wil te laten zien en de ergenis weg te halen? (De mensheid heeft al millenia weten op te laden zonder digital games er is vast wel wat voor jou?)

(Btw als dit zo nodig is dat je niet zonder kan, dat er geen andere oplaad mogenlijkheid is, voldoe je volgens sommige definitives aan verslaving. Het zit hem niet in hoeveel, wat de orginele vraag lijkt, maar dat het per se moet)

Ontspannen is voor iedereen een must. Zonder ontspanning houd je het niet lang vol. Ik weet niet waarom iedereen er op aanstuurt dat de TS verslaaft is aan gamen. Er zijn verschillende manieren om te ontspannen. Bij wijze van spreken kan de TS ook ontspannen door op een pogostick te springen terwijl hij wiskundige vergelijkingen jodelt voor een bejaardentehuis. Het gaat er om hoe hoe vindt dat hij het beste kan ontspannen. Als dat voor hem gamen is, prima. Het gaat er niet om HOE hij ontspant maar DAT hij ontspant. Stel dat hij naast gamen ook graag jodelt en paardrijdt en dat elke dag afwisselt....dat maakt de situatie niet beter of anders.