sanre4l schreef op zondag 12 maart 2017 @ 23:24:
[...]
Oh ok, dus wij laten afgevaardigden van een land welk in ons ogen niet goed doet niet toe?
Grappig toch wel dat Netanyahu welkom was en er werd gezegd dat hij een gast was in ons land en zodoende gerespecteerd moet worden. Hypocrisie.
Ik denk dat de gekleurde mate waarmee wij rapporteerden over de coup in Turkije veel heeft gedaan voor Nederlandse beeldvorming.
Rechtsstaat is overigens open voor verandering en de wijzigingen die Erdogan voor heeft gesteld zijn onderhevig aan democratische besluiten. Wij hebben geen stem daarover, het turkse volk wel. Bijvoorbeeld dus het meer macht naar Erdogan.
So what als Nederland ze niet leuk vind?
Nogmaals, bescherming van minderheden, Palestina en Netanyahu?
Kijk als wij nou eens consistent zouden zijn in onze 'normen en waarden', dan zou ik het er gewoon niet mee eens zijn maar mijn mond houden. Het is de hypocrisie die mij echt de keel uit komt.
Wacht even, wat bedoel je precies met de gekleurde mate van rapportage over de poging tot staatsgreep in Turkije?
Laat ik het zo zeggen. Natuurlijk was het van hier uit makkelijker om van buiten af te kijken naar gebeurtenissen. De Turkse bevolking zat er midden in. Dat geeft niet enkel een ander beeld, het geeft een ander gevoel - er is verschil tussen in de soep zitten, en er naar kijken. Dat heeft effect op elk perspectief op andere wijze. Dat is menselijk.
Er was ook sprake van een heel ander soort observatie op kritieke punten. In Turkije zat men in de soep, gingen beeld en emotie razendsnel rond, wat heel makkelijk in de weg kan staan van het rondgaan van informatie. Ik kon prima begrijpen dat er onder dat soort omstandigheden vrijwel nul tijd was om even te pauzeren en eens te gaan kijken wat er gebeurt, wat klopt, wie waar wat doet en zo meer. In Nederland lag het tempo van ervaring van de soep een stuk lager. Logisch, in tegenstelling tot de Turkse bevolking zaten Nederlanders niet in de soep. Het is wel even anders als jij in de ketel op het vuur staat, of er naar kijkt.
Tot dusverre een aantal toch best belangrijke verschillen in perspectieven, elk met eigen effecten.
Maar goed, je zegt gekleurd, maar ik vraag me af of je het niet over iets anders hebt: het niet of niet genoeg ingaan op de ervaring en het gevoel van de Turkse bevolking bij het zien en ervaren van een poging tot staatsgreep.
Dit zijn toch twee verschillende zaken, en het verschil is heel belangrijk.
Als je zegt dat verslaggeving en/of journalistiek gekleurd waren, dan zeg je eigenlijk dat er hier een of andere agenda was om de gebeurtenissen en het verloop ervan in Turkije in een negatief daglicht te stellen.
Als je zegt dat de impact van een poging tot staatsgreep niet onderkend werd hier, dat is iets heel anders.
Ik kan eigenlijk niet zeggen dat media gekleurd waren. Integendeel, er was behoorlijke uitwisseling en toetsing van informatie. Niet enkel bij journalistiek, maar toen zelfs bij verslaggeving (en dat wil best wat zeggen). Ik kan wel zeggen dat Nederland in veel opzichten voorbij gegaan is aan die impact van poging tot staatsgreep.
Niet om met de vinger te wijzen, maar puur als observatie. Mensen zijn mensen, ze zijn niet perfect, en als iemand in de soep op het vuur staat beweegt hij heel anders dan wanneer je er niet in zit. Als die soep dan ook nog eens heel ver weg is, dan kijken mensen er überhaupt anders naar. Ik zeg niet dat het goed of fout is, maar het is menselijk gedrag - we reageren op basis van wat we kennen uit kringen om ons heen in dicht contact. Wat verder daarbuiten staat is iets waar we minder op reageren. Niet dat de teneur er een was van "ach gut + schouders ophalen", dat was niet het geval. Maar het was een andere reactie dan de mensen hadden die op het vuur zelf stonden.
Maar let op, juist omdat men niet in de soep op het vuur stond, en omdat het tempo van ontwikkelingen op afstand lager ligt, was er meer ruimte om ontwikkelingen en mogelijke scenario's in perspectief te zetten, te controleren en informatie te wegen op basis van nut. Dat is vrij normaal, als iemand je iets verteld, dan controleer je het, anders neem je zomaar de verkeerde beslissing of zet jezelf voor schut als je het doorverteld.
Maar dat gaf - vanuit wat de luxe positie van externe observatie heet - wel een breder perspectief. Zo werd al snel duidelijk dat de poging tot staatsgreep wel heel erg weinig draagvlak had, opvallend weinig organisatie had, waar het precies uit bestond, met als resultaat meer vragen gericht op "wat komt hier na" en "wie heeft hier nut bij of gaat hier nut bij hebben". Als je in de hete soep zit kan ik me prima voorstellen dat dit koud overkomt. Maar het blijft wel gewoon verwerken van informatie na het zien van beeld en het controleren ervan. Dat was hier een stuk makkelijk dan daar. Dat is ook vrij logisch. Nederland stond niet op het vuur.
Goed, dat gaf wel een beeld waar toch moeilijke vragen bij op tafel kwamen. Er was al een ontwikkeling van verschuivingen in machtspolitiek binnen Turkije, er lagen al kwesties op tafel waar mensen zich toch vragen bij deden stellen, vervolgens zag men Erdogan en de AKP de situatie naar zich toetrekken. Dat bracht de vraag "wat gaat men met het aangekondigde streven naar meer macht doen". Nu ja, dat hakte er in Turkije logischerwijze in. Maar het is niet het beeld kleuren, het is zoeken naar wat komt nu. Vrij menselijk.
Mijn vraag is dan ook misschien wat nuchter, maar wel relevant. Is het punt echt gekleurd, of is het de kwestie missen van impact op de grond.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.