Er is niets objectiefs aan, het is per definitie subjectief.sarlo schreef op donderdag 16 juli 2020 @ 20:39:
De game nu meerdere keren uitgespeeld, platinum throphy gehaald en ik ben nog steeds van mening dat het een goede game is. Dit puur objectief gekeken naar het spel en wat het met je doet. No offence en respect voor ieder zijn mening, ja het is een rollercoaster maar om een spel daar op te bashen? Daar kan ik me niet in vinden
Het is maar net hoe het verhaal op je overkomt. Voor mij:
spoiler:
Het is zeker geen rollercoaster. Het voelde vooral als chaos. Totaal oninteressante chaos.
Met name de flashbacks voelen extreem slecht getimed, in het verhaal. (Het wrange is dat de flashbacks met Joel en Ellie nog wel goed voelden).
Qua emotie is het vooral een afstand: wat er met Ellie gebeurt past niet bij de aard van haar personage uit Part 1 wat mij betreft. En als je dan niet meer gelooft in wat er gebeurd: als je suspense of disbelief wordt verbroken, dan raakt de lol er wel af.
Abby is voor mij niet interessant als personage. Druckmann probeert op een hele geforceerde manier Abby op een bepaalde manier neer te zetten, maar dat werkt niet. Althans niet voor mij.
Ik voel me door het verhaal niet serieus genomen op emotioneel vlak, eigenlijk gewoon beledigd.
Hoe langer ik er over denk, hoe meer ik het gevoel heb dat The Last of US Part II vooral een commercieel project was, wat de stemacteurs en Druckmann zelf ook mogen beweren.
En dan ga je toch consessies doen aan het verhaal, de gore en het geweld een beetje opschroeven. En dat laatste is prima, maar in deze context was al dat geweld en al die gore zo leeg, betekenisloos.
Dan kun je zeggen: dat was de bedoeling: wraak is leeg en betekenisloos, maar dat mist het punt: het gevoel van de game is weg voor mij. Je kunt dat niet zo platvloers aanpakken.
Het voelt betekenisloos om de karakters te spelen. Die fucking prachtige wereld, waarin zo veel fantastische verhalen zouden kunnen plaatsvinden die zoveel meer betekenis zouden kunnen hebben: naar de klote.
Het gamen wordt eentonig, een chore, werk. Voor mij was het hele Abby stuk een soort pause om dan maar weer als Ellie te kunnen spelen, maar dat was ook niet meer de moeite en bovendien: Ellie als personage was ook al helemaal verwoest dus wat gaf ik daar dan om?
Ik vond haar actie om achter Abby aan te gaan al waanzin en om dan die boerderij te verlaten, het wordt gewoon gekkigheid, malligheid om een onzin game nog meer te rekken. Het ging wat mij betreft helemaal nergens meer over, met als anti-climax het 'eind gevecht'. Ik gooide nog net niet mijn controller door de kamer, wat was dat schizofreen (Abby redden om alsnog met haar te gaan vechten, kom toch op).
Als je een game speelt en je krijgt het gevoel dat je zelf een dieper, betekenisvoller verhaal had kunnen vertellen zonder dat je daar enige credentials voor hebt, dan weet je wel hoe laat het is.
In die zin roept deze game geen rollercoaster aan emoties op. Alleen maar woede dat Druckmann een prachtige wereld, met zoveel kansen op mooie verhalen, zo ontzettend heeft vergooid.
P.S.
Helaas is een flinke hoop kritiek op de game afkomstig van mensen die het best zijn te omschrijven als LGBTQ-haters. Homo/Trans haters. De groep die klaagt over een SJW boodschap in de game. Deze groep mensen, daar valt gewoon geen land mee te bezeilen. Wat zou ik die figuren graag met hun gezicht in wat spores drukken
Met name de flashbacks voelen extreem slecht getimed, in het verhaal. (Het wrange is dat de flashbacks met Joel en Ellie nog wel goed voelden).
Qua emotie is het vooral een afstand: wat er met Ellie gebeurt past niet bij de aard van haar personage uit Part 1 wat mij betreft. En als je dan niet meer gelooft in wat er gebeurd: als je suspense of disbelief wordt verbroken, dan raakt de lol er wel af.
Abby is voor mij niet interessant als personage. Druckmann probeert op een hele geforceerde manier Abby op een bepaalde manier neer te zetten, maar dat werkt niet. Althans niet voor mij.
Ik voel me door het verhaal niet serieus genomen op emotioneel vlak, eigenlijk gewoon beledigd.
Hoe langer ik er over denk, hoe meer ik het gevoel heb dat The Last of US Part II vooral een commercieel project was, wat de stemacteurs en Druckmann zelf ook mogen beweren.
En dan ga je toch consessies doen aan het verhaal, de gore en het geweld een beetje opschroeven. En dat laatste is prima, maar in deze context was al dat geweld en al die gore zo leeg, betekenisloos.
Dan kun je zeggen: dat was de bedoeling: wraak is leeg en betekenisloos, maar dat mist het punt: het gevoel van de game is weg voor mij. Je kunt dat niet zo platvloers aanpakken.
Het voelt betekenisloos om de karakters te spelen. Die fucking prachtige wereld, waarin zo veel fantastische verhalen zouden kunnen plaatsvinden die zoveel meer betekenis zouden kunnen hebben: naar de klote.
Het gamen wordt eentonig, een chore, werk. Voor mij was het hele Abby stuk een soort pause om dan maar weer als Ellie te kunnen spelen, maar dat was ook niet meer de moeite en bovendien: Ellie als personage was ook al helemaal verwoest dus wat gaf ik daar dan om?
Ik vond haar actie om achter Abby aan te gaan al waanzin en om dan die boerderij te verlaten, het wordt gewoon gekkigheid, malligheid om een onzin game nog meer te rekken. Het ging wat mij betreft helemaal nergens meer over, met als anti-climax het 'eind gevecht'. Ik gooide nog net niet mijn controller door de kamer, wat was dat schizofreen (Abby redden om alsnog met haar te gaan vechten, kom toch op).
Als je een game speelt en je krijgt het gevoel dat je zelf een dieper, betekenisvoller verhaal had kunnen vertellen zonder dat je daar enige credentials voor hebt, dan weet je wel hoe laat het is.
In die zin roept deze game geen rollercoaster aan emoties op. Alleen maar woede dat Druckmann een prachtige wereld, met zoveel kansen op mooie verhalen, zo ontzettend heeft vergooid.
P.S.
Helaas is een flinke hoop kritiek op de game afkomstig van mensen die het best zijn te omschrijven als LGBTQ-haters. Homo/Trans haters. De groep die klaagt over een SJW boodschap in de game. Deze groep mensen, daar valt gewoon geen land mee te bezeilen. Wat zou ik die figuren graag met hun gezicht in wat spores drukken
[ Voor 10% gewijzigd door Q op 17-07-2020 21:06 ]