Generatie Y - Zijn we echt zo anders?

[Anoniem: 172410]

t_captain schreef op donderdag 1 december 2016 @ 22:00:
Al met al vind ik het wel een inspirerende generatie. Vragen ze teveel? De tijd zal het leren. Deeltijd willen werken bij een bedrijf dat vooral hip en integer is, een dag reserveren voor hobbies en zelfontplooiing, dat zijn wel keuzes met grote financiële impact. Daar staat tegenover dat ik ook steeds vaker zie dat men geen auto hoeft te hebben.

Vergeet niet dat die zelfontplooiing ook extra kennis en vaardigheden oplevert en bovendien werknemers die productiever zijn in de tijd die ze hebben. Je hebt een groep werknemers die flexibeler dan ooit is en die van alles kan - precies wat nodig is in de huidige markt. Daarnaast zijn Nederlanders al decennia ontzettend goed in een hoge productiviteit in wereldwijd relatief gezien ontzettend weinig uren. In sommige landen komt men in het weekend werken, omdat dat nu eenmaal is wat je doet, om vervolgens collectief een beetje sociale media te checken. Daar doen Nederlanders niet aan en ik denk dat wat jij noemt daar een volgende stap in is.

Bovendien, als er niet voor iedereen een baan is, is een dag minder werken al een goede manier om toch nog even vooruit te kunnen. Als genoeg mensen dat doen heb je ook geen achterstand op de huizenmarkt meer.

[ Voor 5% gewijzigd door Anoniem: 172410 op 01-12-2016 22:06 ]

[Katsunami]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 december 2016 @ 21:55:
Als je erop doelt dat kinderen dan niet in het huis kunnen blijven wonen: jongeren kinderen kunnen dat toch niet zelfstandig en oudere kinderen hebben zelf al een woonruimte.

Dat bedoel ik. Ik kan de erfbelasting van het huis van mijn vader niet zomaar betalen. (Misschien wel, afhankelijk van wat hij op zijn rekening spaart; maar dat weet ik niet op dit moment). Dan zou ik dat huis kunnen aanhouden en verhuren voor de rest van mijn leven. DAT zou een zekerheid zijn voor mijn pensioen, zeg maar.

Echter, mocht ik ooit ontslagen worden, dan mag ik het huis verkopen en alles opvreten en zit ik alsnog aan de grond als ik 67 ben. Zoals ik al zei; FML.

Tja, dan had je je natuurlijk 10 jaar geleden moeten inschrijven. Een beetje zelfredzaamheid is wel gewenst hoor, we kunnen niet alles voor je doen

Dat zeggen wel meer mensen ja. Hoe kan ik nou weten waar ik over 10 jaar werk? (Ik snap dat je dat waarschijnlijk als grap bedoelde, maar anderen zijn bloedserieus.)

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 22:06:
Dat bedoel ik. Ik kan de erfbelasting van het huis van mijn vader niet zomaar betalen. (Misschien wel, afhankelijk van wat hij op zijn rekening spaart; maar dat weet ik niet op dit moment). Dan zou ik dat huis kunnen aanhouden en verhuren voor de rest van mijn leven. DAT zou een zekerheid zijn voor mijn pensioen, zeg maar.

Het gaat ook niet om het huis, het gaat om het kapitaal dat erin is opgebouwd. De kans is namelijk groot dat de hypotheek ook niet volledig afbetaald is en dan zal je het doorgaans toch moeten verkopen. Daarnaast zullen veel mensen wel aan hun kinderen denken, maar het gaat natuurlijk ook om wat mensen er zelf aan hebben.

Mocht je de overdracht niet kunnen opbrengen, zijn er doorgaans wel dingen mogelijk. Tenzij het huis natuurlijk dik onderwater staat, maar dan is het sowieso beter de erfenis te weigeren als er verder geen compenserende bedragen geld in het spel zijn.

Echter, mocht ik ooit ontslagen worden, dan mag ik het huis verkopen en alles opvreten en zit ik alsnog aan de grond als ik 67 ben. Zoals ik al zei; FML.

Zo kan je van alles wel een negatief maken. Ach en wee, ik heb geld om op te maken

Dat zeggen wel meer mensen ja. Hoe kan ik nou weten waar ik over 10 jaar werk? (Ik snap dat je dat waarschijnlijk als grap bedoelde, maar anderen zijn bloedserieus.)

Ik noemde het hierboven al als onderdeel van de keuzestress die veel mensen ervaren. We worden verwacht steeds flexibeler en mobieler te zijn en dat is op zich helemaal niet zo verkeerd. Je hoeft niet altijd te verwachten dat er binnen 15 kilometer een gepaste baan te vinden is. De combinatie met jaren van tevoren moeten inschrijven voor huizen en bijvoorbeeld scholen bijt echter enorm. Heb je iets over het hoofd gezien of is de situatie veranderd, dan ben je behoorlijk de klos. Dat is natuurlijk een bijzonder onwenselijke situatie die je niet op mensen die daar niet veel aan kunnen doen zou moeten afwentelen.

[FreakNL]

Katsunami, wat verdien jij dan? Ik ben ook in 2007 begonnen en heb een beetje hetzelfde profiel. Ik klaag niet.

Wel onderschrijf ik dat ik met dit salaris geen gezin kan onderhouden. Of met grote moeite. Terwijl mijn vader dat wel kon, inflatie meegerekend. Dat heeft vooral met lastenverzwaring te maken. Alles is duurder geworden, in relatieve zin zelfs, dus niet alleen 1-op-1 teruggerekend naar de gulden..En arbeidsvoorwaarden zijn versobert. Ok, mijn pa was ook particulier verzekerd, dus geen ziekenfonds, maar de baas betaalde wel mee, ook voor het gezin..

[ Voor 5% gewijzigd door FreakNL op 01-12-2016 23:02 ]

[Katsunami]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 december 2016 @ 22:44:
Ik noemde het hierboven al als onderdeel van de keuzestress die veel mensen ervaren. We worden verwacht steeds flexibeler en mobieler te zijn en dat is op zich helemaal niet zo verkeerd. Je hoeft niet altijd te verwachten dat er binnen 15 kilometer een gepaste baan te vinden is. De combinatie met jaren van tevoren moeten inschrijven voor huizen en bijvoorbeeld scholen bijt echter enorm. Heb je iets over het hoofd gezien of is de situatie veranderd, dan ben je behoorlijk de klos. Dat is natuurlijk een bijzonder onwenselijke situatie die je niet op mensen die daar niet veel aan kunnen doen zou moeten afwentelen.

Heeft weinig te maken met keuzestress. Ik moet elke keer wat anders zoeken omdat ik er na 3 jaar uit gekegeld word vanwege een van de volgende redenen:

- Afdeling wordt opgeheven / gefuseerd
- Bedrijf failliet
- Bedrijf overgekocht, iedereen zonder vast contract mag gaan wieberen
- 'Niet genoeg werk' (Waarna je later een vacature ziet staan van hetzelfde bedrijf, voor een vergelijkbare functie... iemand vervangen door een starter dus)

Op dat soort dingen kun je niet inspelen. Ik ben niet mobiel, want ik mag me niet in het verkeer begeven vanwege slecht zichtvermogen. Ik reis met het OV. Als een bedrijf op de 'verkeerde' plek ligt, dan kan het zijn dat 20 kilometer reizen voor mij 2 uur duurt.

FreakNL schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:01:
Katsunami, wat verdien jij dan? Ik ben ook in 2007 begonnen en heb een beetje hetzelfde profiel. Ik klaag niet.

Op dit moment verdien ik 10% onder modaal. Ik kan vrij aardig leven, maar iets kopen of een gezin onderhouden, no way. Als ik zie wat mijn zus een haar vriend samen verdienen (1.2x modaal samen) en hoe er geklaagd wordt dat er geen geld is terwijl ze al veel goedkoper wonen dan ikzelf (maar wel met een dochter), dan zou ik er niet eens over denken op alleen mijn salaris een gezin te stichten.

Samenwonen voor meer inkomsten (of voor een gezin)? No way. Ten eerste kan en wil ik thuis niemand in de buurt hebben, en ten tweede kom ik in Johnny-stijl met een hakbijl achter je aan als je me stoort als ik ergens mee bezig ben. En ik ben *altijd* ergens mee bezig, al is het alleen maar een post op GoT schrijven.

In vorige banen heb ik vanaf minimumloon tot 10% boven modaal verdiend, maar het begint me danig te vervelen om elke twee-drie jaar van voor af aan te moeten beginnen met steeds verder oplopende reistijden, omdat hier in het zuiden alles naar de klote aan het gaan is.

Verhuizen is niet echt mogelijk als je niet zeker weet dat je volgend jaar nog ergens werkt.

[ Voor 39% gewijzigd door Katsunami op 01-12-2016 23:40 ]

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:20:
Op dat soort dingen kun je niet inspelen. Ik ben niet mobiel, want ik mag me niet in het verkeer begeven vanwege slecht zichtvermogen. Ik reis met het OV. Als een bedrijf op de 'verkeerde' plek ligt, dan kan het zijn dat 20 kilometer reizen voor mij 2 uur duurt.

Ik kan je goeddeels volgen, maar dit gaat er bij mij niet in. Als een bedrijf op de verkeerde plek ligt kan het inderdaad behoorlijk lastig zijn, maar als het niet ontzettend tegenzit kan je met het OV half Nederland bestrijken binnen een tijdsbestek dat niet heel veel anders is dan met de auto.

Dan gaan we er natuurlijk wel vanuit dat je niet zelf ergens in een weiland bent gaan wonen.

[Katsunami]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:49:
[...]

Ik kan je goeddeels volgen, maar dit gaat er bij mij niet in. Als een bedrijf op de verkeerde plek ligt kan het inderdaad behoorlijk lastig zijn, maar als het niet ontzettend tegenzit kan je met het OV half Nederland bestrijken binnen een tijdsbestek dat niet heel veel anders is dan met de auto.

Dan gaan we er natuurlijk wel vanuit dat je niet zelf ergens in een weiland bent gaan wonen.

Ik denk dat je je heel erg zwaar vergist in de OV-verbindingen in Limburg. Als je op loopafstand van een treinstation woont, en op loopafstand van een ander treinstation kunt werken, dan heb je grotendeels gelijk. Als je echter met een bus naar het station moet, of na aankomst met een bus naar je werk (of allebei), dan wordt je reistijd echt *enorm*.

Daarom probeer ik al jaren te verhuizen, maar ik kom steeds in hetzelfde kringetje uit:

- Niet genoeg geld voor een hyptheek
- Niet genoeg geld voor particuliere huur op loopafstand van een treinstation
- Teveel geld voor sociale huur (en te lange wachttijden)

Dan kun je niet heel veel anders dan blijven zitten waar je zit, en verhuizen van de ene gare plek (op het gebied van OV) naar een andere gare plek heeft natuurlijk weinig zin.

[ Voor 4% gewijzigd door Katsunami op 01-12-2016 23:58 ]

[Salvatron]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 18:30:
Mijn vader werkte in de mijn met zijn opleiding van 7 klassen lagere school, en van dat salaris kon hij op zijn 29ste een huis kopen, een vrouw, en twee kinderen onderhouden, en nog leven als een koning.

Zelf heb ik het HBO afgemaakt, met cursussen erna, en ik ben van alle ellende aan een master begonnen om meer mogelijkheden te hebben tot doorgroeien. Ik verdien een salaris waar mijn vader alleen maar van kon dromen, maar het enige dat ik me kan veroorloven is een flatje. Als ik een huis zou willen aanschaffen, dan moet ik een stuk meer gaan verdienen, of een partner zoeken. Het eerste zie ik in de huidige arbeidsmarkt niet gebeuren, en het tweede wil ik niet.

En mjn vader? Die heeft een netto pensioen dat net zo hoog is als mijn netto salaris.

wablief? Mijnwerker was vroeger voor zover ik weet een ontzettend goed betaald beroep, bijv. 3 keer zo hoog salaris als een postbode.

Als bonus verdien ik genoeg om een beetje normaal te kunnen leven. Als ik zie wat mijn vader voor elkaar kreeg mijn zijn 40 uur in de mijn-salaris, dan vind ik het niet raar dat mensen van mijn leeftijd een 'FY"-mentaliteit erop na houden.

Uhuh, alsof mijnwerker slecht betaalde. Die mijnwerkers gingen niet voor de lol in die mijn zitten, men kreeg zoveel geld dat men de risico's voor lief nam.

Ik heb twaalf jaar in de staatsmijn Emma gewerkt en daarna nog veertien jaar in de Duitse mijnen. Als koelpiet, Limburgs dialect voor mijnwerker, verdiende je echt goed. In 1968 werd ik als vrijgezelle man ondergronds houwer in de Emma, en kreeg ik 800 tot 900 gulden netto per maand.
Toen de sluiting van de mijn werd aangekondigd, kreeg ik een baan als postbode aangeboden voor 300 gulden per maand. Dat heb ik maar niet gedaan, ik ben naar Duitsland gegaan.
Bovengrondse werknemers waren arme sloebers vergeleken met ons.

http://www.demijnen.nl/ac...ijgen-fors-hoger-pensioen

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:53:
Ik denk dat je je heel erg zwaar vergist in de OV-verbindingen in Limburg.

Ik weet precies hoe belabberd verbindingen kunnen zijn. Dat is echter wat het is, dus je zult er iets mee moeten. Zo kan je iets zoeken in een dichter bebouwd stuk van Nederland. Daar zijn zelfs onpopulaire plaatsen een stuk beter bereikbaar. Dat is die verwachting van mobiliteit waar het eerder al over ging.

Het je weleens gekeken naar samen rijden, carpoolen, Blablacar of iets in die trant? Ik neem aan dat fietsen al niet gaat?

Ik weet hoe reistijden werken als de verbinding belabberd is, maar lokaal > afstand > lokaal is op zich heel normaal bij het forenzen. Wat is wat jou betreft een acceptabele reistijd?

[Katsunami]

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 00:31:
[...]

Ik weet precies hoe belabberd verbindingen kunnen zijn. Dat is echter wat het is, dus je zult er iets mee moeten. Zo kan je iets zoeken in een dichter bebouwd stuk van Nederland. Daar zijn zelfs onpopulaire plaatsen een stuk beter bereikbaar. Dat is die verwachting van mobiliteit waar het eerder al over ging.

Het je weleens gekeken naar samen rijden, carpoolen, Blablacar of iets in die trant? Ik neem aan dat fietsen al niet gaat?

Ik weet hoe reistijden werken als de verbinding belabberd is, maar lokaal > afstand > lokaal is op zich heel normaal bij het forenzen. Wat is wat jou betreft een acceptabele reistijd?

Ik heb een zichtvermogen van slechts 35% na correctie. Ik mag nog -net- fietsen, maar als ik heel eerllijk moet zijn, durf ik dat niet. Vroeger heb ik een snorbrommer gehad, maar sinds men verkeerslichten is gaan vervangen door de free-for-all rotonde, durf ik de weg niet meer op.

Acceptabele reistijd is 2 uur, als het bedrijf op een punt ligt wat verhuizen de moeite waard maakt. Dat is tot nu toe nog niet het geval geweest. Je snapt natuurlijk ook wel dat ik niet ga verhuizen van een locatie waar ik een reistijd van 1,5 uur heb (nu) naar eentje die beter zou kunnen zijn in de toekomst, maar *nu* een reistijd oplevert van 2 - 2,5 uur (als alles goed gaat).

Het punt van mobiliteit gaat er gewoon van uit dat je een auto hebt als je niet in een van de grote steden woont.

Salvatron schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 00:30:


wablief? Mijnwerker was vroeger voor zover ik weet een ontzettend goed betaald beroep, bijv. 3 keer zo hoog salaris als een postbode.

...

Uhuh, alsof mijnwerker slecht betaalde. Die mijnwerkers gingen niet voor de lol in die mijn zitten, men kreeg zoveel geld dat men de risico's voor lief nam.

Ik heb twaalf jaar in de staatsmijn Emma gewerkt en daarna nog veertien jaar in de Duitse mijnen. Als koelpiet, Limburgs dialect voor mijnwerker, verdiende je echt goed. In 1968 werd ik als vrijgezelle man ondergronds houwer in de Emma, en kreeg ik 800 tot 900 gulden netto per maand.
Toen de sluiting van de mijn werd aangekondigd, kreeg ik een baan als postbode aangeboden voor 300 gulden per maand. Dat heb ik maar niet gedaan, ik ben naar Duitsland gegaan.
Bovengrondse werknemers waren arme sloebers vergeleken met ons.

http://www.demijnen.nl/ac...ijgen-fors-hoger-pensioen

Ik weet dat maar al te goed.

Het punt is dat je destijds *zonder opleiding* een vet betaald beroep kon krijgen waarvan je heel relaxed kon leven. Dat kun je tegenwoordig wel vergeten. Als je niet minstens MBO-4 hebt, kun je het gewoon schudden. Dan is het al bijna niet meer de moeite waard om werk te gaan zoeken. (En in veel branches is het niet eens de moeite om aan de bak proberen te komen met de MBO-opleiding en is HBO+cursussen het minimum. Zelfs als je met een MBO-opleiding zat kennis hebt, word je gewoon afgewezen als er HBO-ers beschikbaar zijn.)

[ Voor 3% gewijzigd door Katsunami op 02-12-2016 00:55 ]

[Kuusj]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:53:
[...]


Ik denk dat je je heel erg zwaar vergist in de OV-verbindingen in Limburg. Als je op loopafstand van een treinstation woont, en op loopafstand van een ander treinstation kunt werken, dan heb je grotendeels gelijk. Als je echter met een bus naar het station moet, of na aankomst met een bus naar je werk (of allebei), dan wordt je reistijd echt *enorm*.

Daarom probeer ik al jaren te verhuizen, maar ik kom steeds in hetzelfde kringetje uit:

- Niet genoeg geld voor een hyptheek
- Niet genoeg geld voor particuliere huur op loopafstand van een treinstation
- Teveel geld voor sociale huur (en te lange wachttijden)

Dan kun je niet heel veel anders dan blijven zitten waar je zit, en verhuizen van de ene gare plek (op het gebied van OV) naar een andere gare plek heeft natuurlijk weinig zin.

Ik ben ook bijna een uur kwijt om 15km af te leggen richting Heerlen. Terug hetzelfde...
Over 10 dagen krijgen we Arriva, misschien maakt dat het beter voor je?

Alhoewel ik al eerder in dit topic een aardig verhaal heb neergezet heb ik in de tussentijd wel met mijn ouders gepraat over dit onderwerp. Ze kunnen zich (Pragmatische generatie-zijnde) vinden in de punten die hier genoemd worden. "Mijn" generatie is grotendeels met een redelijk harde hand opgevoed door ouders die ook redelijk "hard" zijn opgevoed. Dit uit zich vooral in algemeen omgangsfatsoen (U/uw), maar ook in zaken als normaal kunnen opletten in een les op school. Kinderen waarvan ik nu leider ben op een Scouting kunnen zich maar moeilijk normaal gedragen en van alsjeblieft zeggen hebben ze nog nooit gehoord. Ouders aanspreken op zaken als telefoon meenemen, scoutingkleren aandoen en andere doodnormale zaken resulteert in een simpele "ja wat boeit dat? Mijn kind doet wel lekker wat 'ie zelf wilt".

Kinderen van generatie Y dus, ja. Wat ik met dit betoog probeer te laten zien is dezelfde "pragmatische" generatie van 1970-1980, wellicht ook bestaat voor een bepaalde groep kinderen van deze pragmatische generatie. Het zijn wildgeslagen aannamen, dat begrijp ik, maar als onmogelijk durf ik het niet te bestempelen...

Wat overigens inderdaad echt een gigantisch probleem gaat worden zijn zaken als een hypotheek, zoals meerdere mensen aangeven. Zonder startkapitaal kun je helemaal niks. HBO is wat vroeger MBO was en qua loon is HBO (vooral als startsalaris) dus ook al geen overbodige luxe meer. Vandaar mijn wellicht ongegronde angst ooit de stap terug naar MBO te doen. Gelukkig heb ik ouders die altijd hard voor hun centen hebben gewerkt (wie niet, maar goed) en ondanks MBO toch boven modaal verdienen en alle zaken meer dan prima in orde hebben. Vanuit die stabiele positie kan ik (en mijn zusje) zorgeloos en schuldenvrij studeren en krijg ik als ik een huis wil kopen een pot van dermate afmeting mee dat een hypotheek ook geen probleem mag zijn. Er zijn echter meer dan genoeg mensen die in een tegenovergestelde positie zitten, ik merk ook dat vrienden waarvan ouders niet zo op de centen letten zelf ook meestal geen cent gespaard hebben en blij zijn als ze een koffie van 1 euro op de bankpas hebben, ik zou nooit vrijwillig in die positie willen belanden. Allemaal verschillen in het milieu waarin je opgroeit en je opvoeding.

[Katsunami]

kuusj98 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:01:

Ik ben ook bijna een uur kwijt om 15km af te leggen richting Heerlen. Terug hetzelfde...
Over 10 dagen krijgen we Arriva, misschien maakt dat het beter voor je?

Arriva? LOL, no. De kans dat het beter wordt is heel klein, want er gaan 60 lijnen weg. Ik heb nog niet met zekerheid kunnen uitvinden welke lijnen waar gaan rijden. Het blijft echter op zijn hoogst hetzelfde. De kans is bijna 100% dat ik altijd éérst naar Heerlen of Sittard moet voordat ik daadwerkelijk daarheen kan waar ik heen wil.

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 00:54:
Acceptabele reistijd is 2 uur, als het bedrijf op een punt ligt wat verhuizen de moeite waard maakt. Dat is tot nu toe nog niet het geval geweest. Je snapt natuurlijk ook wel dat ik niet ga verhuizen van een locatie waar ik een reistijd van 1,5 uur heb (nu) naar eentje die beter zou kunnen zijn in de toekomst, maar *nu* een reistijd oplevert van 2 - 2,5 uur (als alles goed gaat).

Dat snap ik eerlijk gezegd niet. Je geeft aan dat je behoorlijk vast zit, dus je zult wellicht een offer moeten maken om je positie te verbeteren. Iedereen moet weleens investeren om er later op vooruit te gaan. Je gaf zelf al aan dat banen niet eeuwig meegaan en dat is inderdaad ook hoe het meer en meer werkt.

Het punt van mobiliteit gaat er gewoon van uit dat je een auto hebt als je niet in een van de grote steden woont.

De verwachting van mobiliteit gaat over verhuizen naar waar je werk kunt vinden, niets meer en niets minder. Waar je op dat moment woont is juist daarom irrelevant.

Maar goed, nogmaals: hoe zit het met meerijden, carpoolen of andere oplossingen? Juist als blijkt dat je je in een hoek hebt geschilderd door net op die plek te gaan wonen waar je niet goed uitkomt, zijn dat voor de hand liggende oplossingen. Er moeten toch tal van mensen iedere dag globaal de route rijden die jij naar je werk of alleen het station moet afleggen.

Als ik het in het manageriaans mag zeggen: als je vastzit wordt het tijd om in oplossingen te denken.

[Katsunami]

kuusj98 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:01:
Alhoewel ik al eerder in dit topic een aardig verhaal heb neergezet heb ik in de tussentijd wel met mijn ouders gepraat over dit onderwerp. Ze kunnen zich (Pragmatische generatie-zijnde) vinden in de punten die hier genoemd worden. "Mijn" generatie is grotendeels met een redelijk harde hand opgevoed door ouders die ook redelijk "hard" zijn opgevoed. Dit uit zich vooral in algemeen omgangsfatsoen (U/uw), maar ook in zaken als normaal kunnen opletten in een les op school. Kinderen waarvan ik nu leider ben op een Scouting kunnen zich maar moeilijk normaal gedragen en van alsjeblieft zeggen hebben ze nog nooit gehoord. Ouders aanspreken op zaken als telefoon meenemen, scoutingkleren aandoen en andere doodnormale zaken resulteert in een simpele "ja wat boeit dat? Mijn kind doet wel lekker wat 'ie zelf wilt".

Kinderen van generatie Y dus, ja.

Mijn vader is een babyboomer die heel laat (40+) aan kinderen is begonnen. Als ik jouw stuk zo lees, val ik qua opvoeding binnen Generatie X, maar qua arbeidsmarkt in Generatie Y (mede omdat ik mavo -> havo -> vwo -> 2 jaar HBO -> 4 jaar andere studie als route heb gevolgd). Ik ben dus een hele jonge generatie X-er, of een hele oude Generatie Y-er.

Ik denk zelf dat ik onder X val, want ik zie wel veel van de genoemde niet-realistische punten wel terug bji mijn jongere collega's. Verdienen hetzelfde als ik, meestal met een werkende vriendin, maar ze klagen steen en been dat ze X niet kunnen of Y niet kunnen.

Ik zou met mijn salaris een flat kunnen kopen (maar doe dat niet omdat ik op elk moment wil/moet kunnen verhuizen). Dan kan ik daarnaast nog redelijk alleen leven, zonder veel problemen. Daar klaag ik op zich ook niet over. (Ik klaag over de vergelijking van wat mijn vader zich vroeger met ongeschoold werk kon veroorloven, tegenover wat ik nu kan met hooggeschoold werk.)

Mijn collega's met hun werkende vriendin zouden dus OOK die flat kunnen kopen/huren, leven van de rest wat overblijft van het eerste salaris, en ze hebben dan nog het complete salaris van de vriendin te besteden. Dan kun je redelijk vorstelijk leven, volgens mij.

Echter, Generatie Y zijnde, is men onrealistisch en koopt een huis op de absolute top van wat men zich kan veroorloven met twee man, gaat 2x per jaar luxe op vakantie, dikke auto erbij, met als gevolg dat zij aan het einde van de rit in de situatie zitten waarin een €100 daling in salaris vanwege wat voor reden dan ook problemen kan opleveren.

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:08:

De verwachting van mobiliteit gaat over verhuizen naar waar je werk kunt vinden, niets meer en niets minder. Waar je op dat moment woont is juist daarom irrelevant.

Maar goed, nogmaals: hoe zit het met meerijden, carpoolen of andere oplossingen? Juist als blijkt dat je je in een hoek hebt geschilderd door net op die plek te gaan wonen waar je niet goed uitkomt, zijn dat voor de hand liggende oplossingen. Er moeten toch tal van mensen iedere dag globaal de route rijden die jij naar je werk of alleen het station moet afleggen.

Als ik het in het manageriaans mag zeggen: als je vastzit wordt het tijd om in oplossingen te denken.

In een van mijn vorige banen kwam het wonen op mijn huidige plek me heel erg goed uit, zeg maar.

Het 'denken in oplossingen' worrdt vooral gepropageerd door mensen die dat zelf niet hoeven te doen. Ik snap ook wel dat ik op een gegeven moment moet verhuizen en dan een reistijd van 3 uur voor mijn kiezen krijg.

Dan kom je echter weer op het punt dat er geen hond is die iemand gaat aannemen die al 4 uur wakker is voordat hij op zijn werk verschijnt, om nog maar van de reiskosten te zwijgen. Daarnaast, zou jij het grappig vinden om elke drie jaar te verhuizen?

Als iedereen gaat verhuizen naar waar je werk kunt vinden, dan is Nederland binnen 20 jaar een land met één enorme stad (een fusie waarin Den Haag, Amsterdam, Utrecht en Rotterdam één stad worden), en een aantal gebieden die er eigenlijk niet toe doen, net zoals in verscheidene landen in Azië.

[ Voor 23% gewijzigd door Katsunami op 02-12-2016 01:27 ]

[Vayra]

Ik herken het ook precies om me heen maar niet bij mezelf, '86 geboren. Ik zie de mensen van 5-10 jaar jonger die heel duidelijk deze eigenschappen hebben, en zelf val ik hier voor mijn gevoel nét buiten. Het hele social media gebeuren trekt mij totaal niet bijvoorbeeld, ik vind het leeg, inhoudsloos en vooral heel zinloos allemaal. Ik zie ook veel hoogmoed en heb ook de val die daarna komt om me heen meerdere malen zien langskomen. En ik vind ook dat mensen over het algemeen erg verwend zijn - daar reken ik mezelf ook toe. We roepen dat het heel slecht gaat,maar als we om ons heen kijken valt dat voor een grote meerderheid heel erg mee.

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:21:
Ik zou met mijn salaris een flat kunnen kopen (maar doe dat niet omdat ik op elk moment wil/moet kunnen verhuizen).

Hierboven leek het nog of je suggereerde niet te kunnen verhuizen. Nu zeg je dat je niet wilt kopen, omdat je superflexibel wilt zijn, terwijl je nu ook gewoon vastgeroest zit.

Heeft het vastzitten in je situatie misschien ook niet te maken met wat je beperkingen zijn in combinatie met de jezelf opgelegde eisen?

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:21:
Het 'denken in oplossingen' worrdt vooral gepropageerd door mensen die dat zelf niet hoeven te doen. Ik snap ook wel dat ik op een gegeven moment moet verhuizen en dan een reistijd van 3 uur voor mijn kiezen krijg.

Dan kom je echter weer op het punt dat er geen hond is die iemand gaat aannemen die al 4 uur wakker is voordat hij op zijn werk verschijnt, om nog maar van de reiskosten te zwijgen.

Je verhuist juist om je reistijd te verkorten, niet om hem te verlengen. Hoelang iemand wakker is interesseert echt niemand een biet en een reistijd van 3 uur lijkt ook nogal exorbitant. Daarin kan je nota bene van het hoge noorden naar hartje Randstad forenzen en tijd overhouden ook. OV-kosten worden vaak goeddeels of volledig gedekt.

Het denken in oplossingen wordt helemaal niet alleen gepropageerd door mensen die dat niet hoeven, het gaat er juist om dat zwelgen in je lot je niet verder gaat helpen. Ergens zal er een bijstelling gedaan moeten worden om vooruitgang te boeken. Gezien je verhalen werkt dit rondje steeds opnieuw lopen immers ook totaal niet. Dan is het tijd voor een bijstelling of plan B, C of Q.

[GoldenSample]

Tehh schreef op donderdag 1 december 2016 @ 14:15:
[...]


Ik heb nu een aantal van je posts gelezen en kom tot de conclusie dat jij alles maar kut vind. En je argumentatie snap ik ook best hoor, begrijp mij goed, ik kom uit 1988 en zie de dingen die jij noemt ook wel. Ik zie startende architecten en bouwtechnisch tekenaars aangenomen worden voor 1.750. Is dat iets om je kapot voor te schamen? Nee, er is op dit moment gewoon niet genoeg werk om ze gelijk 2.500 te geven. De markt betaalde vroeger voor een startende architect zonder morren 130 per uur, en nu max 70. Maar op moment dat zo'n jongen (dat zijn het toch meestal) het goed doet, kan hij binnen 2 jaar die 2.500 wel verdienen bij ons. En na 4 jaar ook wel 3.500. Maar dan moet zo'n jongen wel in de categorie 'bek houden en hard werken' vallen en talenten hebben. Of je carrière maakt ligt er niet per se aan of je HBO of WO geschoold ben. Ik verdien nog altijd meer dan mijn broer die WO gedaan heeft en bij de overheid werkt terwijl ik een jaar jonger ben.
Lastig dat je nog in een studentenkamer woont, je zal wel afhankelijk zijn van je locatie dat je daar blijft plakken. Ik ben buiten de stad gaan wonen, een stuk beter betaalbaar en fietsen is nog gezond ook. De generatie voor mij hoefde inderdaad niet met zijn tweeën te werken om een gezin te onderhouden. Tjah, that's life. Wat doe je er aan? 't Is kut! Wij werken samen ook 75 uur per week en hebben een prima hut kunnen kopen, maar (lang) niet zo groot als de hut die mijn pa als eenverdiener kon kopen toen hij mijn leeftijd had terwijl hij ook nog 2 kids had op dat moment. Toch sta ik anders in het leven, ik zie het allemaal niet zo negatief als jij en ben meer dan tevreden met wat ik heb.

Echt wtf je bent ziende blind je wordt genaaid waar je bij staat en je bent tevreden. Fascinerend maar ik snap het niet, je hebt een enorme strop om je nek laten hangen. Kan geen tegenslag zelf opvangen en je ziet het bijna als een eer.

En besef je wel, je zit met 2 salarisjes je hut bij elkaar te werken, tot het strotje in de schulden. Hoe gaat iemand het zonder die 2 salarisen doen dan? Omdat ie alleen is? Tot z'n 35ste met een stel andere rukkers wonen?

Echt je laat je knechten door het financiële belang van een ander. En ja noem mij maar negatief maar even for the record; met die negatieve mentaliteit ben ik, toen ik 1 jaar werk ervaring had meer salaris wel gaan verdienden dan wat jij hier onder 'stevig' noemt.

Om 'the record' the beantwoorden, ik vind 3k een stevig salaris. Daarvoor moet iemand die een vak heeft geleerd (MBO) al snel 60 uur per week werken terwijl zijn netto toegevoegde waarde vaak vele malen groter is dan die van een HBO of WO-er. En dat is ook één van de redenen waarom onze papa's vroeger met gemak een dikke hut konden kopen: er waren gewoon niet zo veel HBO / WO-ers als nu. Al jarenlang is er overschot aan HBO-ers, en de bedrijven die een WO-er vragen willen daar ook wel een HBO-er voor hebben, die zijn vaak slim genoeg en vragen minder salaris.

Tja waar wil je nu heen? Het halve MBO is geautomatiseerd. Echt laat het je niet wijsmaken dat het 'niet anders kan'. WORDT WAKKER JE LAAT JE NAAIEN.

t_captain schreef op donderdag 1 december 2016 @ 22:00:
Al met al vind ik het wel een inspirerende generatie. Vragen ze teveel? De tijd zal het leren. Deeltijd willen werken bij een bedrijf dat vooral hip en integer is, een dag reserveren voor hobbies en zelfontplooiing, dat zijn wel keuzes met grote financiële impact. Daar staat tegenover dat ik ook steeds vaker zie dat men geen auto hoeft te hebben.

Zoals eerder aan gegeven, ik vind in de kern een stabiele situatie qua wonen en overige primaire levensbehoeften belangrijk. Die zijn gewoon lastig, als dat nu 'teveel vragen is' dan is Nederland voor een deel een 3e wereldland geworden. Dat is jammer maar dan zou het goed zijn dat te erkennen. Dan vragen we om ontwikkelingshulp om aan primaire levensbehoeften te voldoen, dan gaan we bij de notabelen bedelen met zielige foto's om een dak te regelen.

Vastgoed magnaat Trump zag dat t goed was.

[ Voor 12% gewijzigd door GoldenSample op 02-12-2016 01:49 ]

[Katsunami]

Het hele punt waar de schoen wringt is dat ik, en velen met mij, met hun huidige opleiding, zwaar waren binnengelopen qua salaris als ze in 1996 of daarvoor op de arbeidsmarkt waren geraakt in plaats vanaf 2006-2007.

Jammer genoeg was ik in 1996 niet eens van de middelbare school af.

Het is niet zo dat we nu allemaal dood aan het gaan zijn van de honger, maar het is wel zo dat je je nu stukken minder kunt veroorloven dan destijds. De grootste boosdoener is de huizenmarkt.

Het huis waarin mijn vader nu nog steeds woont, en de flat van mijn oma destijds, kan ik als voorbeeld nemen.

Huis van mijn vader:
Aankoop 1969: fl. 22.000 (€10.000)
Taxatie in 1985: fl. 75.000 (€35.000)
Taxatie in 1995: fl 135.000 (€61.000)
Taxatie in 2015: €142.000

Ik kan je garanderen dat ik niet 14.2x zoveel verdien als mijn vader in 1969 (gecompenseerd voor inflatie).

De flat waarin mijn oma woonde, bestaat ook nog steeds. Van wat ik mij ervan kan herinneren, was de huur in 1990 fl. 350. Dat is €160. Pasgeleden stond een van de appartementen daar leeg, en de huurprijs is nu € 750, kaal. En die flat is niks speciaals; gewoon een gebouw lang een wat grotere weg.

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:38:
Hierboven leek het nog of je suggereerde niet te kunnen verhuizen. Nu zeg je dat je niet wilt kopen, omdat je superflexibel wilt zijn, terwijl je nu ook gewoon vastgeroest zit.

Heeft het vastzitten in je situatie misschien ook niet te maken met wat je beperkingen zijn in combinatie met de jezelf opgelegde eisen?

...

Je verhuist juist om je reistijd te verkorten, niet om hem te verlengen. Hoelang iemand wakker is interesseert echt niemand een biet en een reistijd van 3 uur lijkt ook nogal exorbitant. Daarin kan je nota bene van het hoge noorden naar hartje Randstad forenzen en tijd overhouden ook. OV-kosten worden vaak goeddeels of volledig gedekt.

Het denken in oplossingen wordt helemaal niet alleen gepropageerd door mensen die dat niet hoeven, het gaat er juist om dat zwelgen in je lot je niet verder gaat helpen. Ergens zal er een bijstelling gedaan moeten worden om vooruitgang te boeken. Gezien je verhalen werkt dit rondje steeds opnieuw lopen immers ook totaal niet. Dan is het tijd voor een bijstelling of plan B, C of Q.

Hoe lastig is dat nou te snappen?

Als ik zou *kunnen* verhuizen naar een betere locatie, korter bij een treinstation van een grotere stad, dan zou ik dat per direct doen, zelfs als mijn reistijd 2.5 uur zou worden, maar het *kan* niet.

Ik verdien niet genoeg om op een dergelijke locatie een huis te huren laat staan te kopen, en verdien teveel om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning, Als ik verhuis naar een andere woning die binnen mijn huidige budget ligt, dan woon ik nog net zo gaar als op dit moment. Daar heb ik niks aan. Als ikk (weer) verhuis, dan is het een vereiste om in de buurt van een treinstation te wonen; Sittard, Roermond, of zelfs Eindhoven, want anders heeft verhuizen gewoon geen zin.

[ Voor 46% gewijzigd door Katsunami op 02-12-2016 01:49 ]

[Kuusj]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:21:
[...]


Mijn vader is een babyboomer die heel laat (40+) aan kinderen is begonnen. Als ik jouw stuk zo lees, val ik qua opvoeding binnen Generatie X, maar qua arbeidsmarkt in Generatie Y (mede omdat ik mavo -> havo -> vwo -> 2 jaar HBO -> 4 jaar andere studie als route heb gevolgd). Ik ben dus een hele jonge generatie X-er, of een hele oude Generatie Y-er.

Ik denk zelf dat ik onder X val, want ik zie wel veel van de genoemde niet-realistische punten wel terug bji mijn jongere collega's. Verdienen hetzelfde als ik, meestal met een werkende vriendin, maar ze klagen steen en been dat ze X niet kunnen of Y niet kunnen.

Ik zou met mijn salaris een flat kunnen kopen (maar doe dat niet omdat ik op elk moment wil/moet kunnen verhuizen). Dan kan ik daarnaast nog redelijk alleen leven, zonder veel problemen. Daar klaag ik op zich ook niet over. (Ik klaag over de vergelijking van wat mijn vader zich vroeger met ongeschoold werk kon veroorloven, tegenover wat ik nu kan met hooggeschoold werk.)

Mijn collega's met hun werkende vriendin zouden dus OOK die flat kunnen kopen/huren, leven van de rest wat overblijft van het eerste salaris, en ze hebben dan nog het complete salaris van de vriendin te besteden. Dan kun je redelijk vorstelijk leven, volgens mij.

Echter, Generatie Y zijnde, is men onrealistisch en koopt een huis op de absolute top van wat men zich kan veroorloven met twee man, gaat 2x per jaar luxe op vakantie, dikke auto erbij, met als gevolg dat zij aan het einde van de rit in de situatie zitten waarin een €100 daling in salaris vanwege wat voor reden dan ook problemen kan opleveren.


[...]


In een van mijn vorige banen kwam het wonen op mijn huidige plek me heel erg goed uit, zeg maar.

Het 'denken in oplossingen' worrdt vooral gepropageerd door mensen die dat zelf niet hoeven te doen. Ik snap ook wel dat ik op een gegeven moment moet verhuizen en dan een reistijd van 3 uur voor mijn kiezen krijg.

Dan kom je echter weer op het punt dat er geen hond is die iemand gaat aannemen die al 4 uur wakker is voordat hij op zijn werk verschijnt, om nog maar van de reiskosten te zwijgen. Daarnaast, zou jij het grappig vinden om elke drie jaar te verhuizen?

Als iedereen gaat verhuizen naar waar je werk kunt vinden, dan is Nederland binnen 20 jaar een land met één enorme stad (een fusie waarin Den Haag, Amsterdam, Utrecht en Rotterdam één stad worden), en een aantal gebieden die er eigenlijk niet toe doen, net zoals in verscheidene landen in Azië.

Juist, het verschil zit hem inderdaad erin dat het lijkt alsof men altijd moet kopen wat in de top van het kunnen ligt met salaris wat men heeft. Zeker, "wij" (ons gezin) leven niet als armoedszaaiers en hebben bijvoorbeeld geen goedkope auto's en gaan inderdaad een paar keer per jaar op vakantie. Maar het leuke is dat je wel die nieuwe Audi kunt gaan rijden met het geld wat je hebt, maar als er dan inderdaad eens een salarisverlaging zou komen of je hebt onverwacht onderhoud sta je lekker te kijken, dan zit je met je 2 jaar oude Vw beter. En dat is met vakantie hetzelfde: een pension met skivakantie voldoet in onze ogen even goed als een 5-sterren resort. Dat is ook met een huis zo, zeker kan het inmiddels wel een stuk groter, maar dat is simpelweg niet nodig. Mijn ouders hebben me geleerd dat je ooit een keer tevreden moet zijn met wat je hebt. "En wij hebben dat punt bereikt. We zijn blij".

Mijn doel in het leven is een studie afronden, en dan het allerliefste een hele lieve vrouw trouwen en 2 kindjes en dan het huisje boompje beestje verhaal. Niet te gek, maar gewoon lekker leven. Of die wens ooit gaat uitkomen? Ik weet het niet, hopen kan ik altijd

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:42:
Het hele punt waar de schoen wringt is dat ik, en velen met mij, met hun huidige opleiding, zwaar waren binnengelopen qua salaris als ze in 1996 of daarvoor op de arbeidsmarkt waren geraakt in plaats vanaf 2006-2007.

Jammer genoeg was ik in 1996 niet eens van de middelbare school af.

Het is niet zo dat we nu allemaal dood aan het gaan zijn van de honger, maar het is wel zo dat je je nu stukken minder kunt veroorloven dan destijds. De grootste boosdoener is de huizenmarkt.

Het huis waarin mijn vader nu nog steeds woont, en de flat van mijn oma destijds, kan ik als voorbeeld nemen.

Huis van mijn vader:
Aankoop 1969: fl. 22.000 (€10.000)
Taxatie in 1985: fl. 75.000 (€35.000)
Taxatie in 1995: fl 135.000 (€61.000)
Taxatie in 2015: €142.000

Ik kan je garanderen dat ik niet 14.2x zoveel verdien als mijn vader in 1969 (gecompenseerd voor inflatie).

De flat waarin mijn oma woonde, bestaat ook nog steeds. Van wat ik mij ervan kan herinneren, was de huur in 1990 fl. 350. Dat is €160. Pasgeleden stond een van de appartementen daar leeg, en de huurprijs is nu € 750, kaal. En die flat is niks speciaals; gewoon een gebouw lang een wat grotere weg.

Dat geluk hebben die van mij bijvoorbeeld ook gehad. Huis van gekocht in 1994 en dat voor het 2.5x verkocht 12 jaar later. Dat gaat je nu nooit-meer-lukken. Klaar. Die pech hebben we nu eenmaal, dat huis is nu ook voor een starter onbetaalbaar (~220.000,-) en is écht niks speciaals!

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:42:
Ik verdien niet genoeg om op een dergelijke locatie een huis te huren laat staan te kopen, en verdien teveel om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning, Als ik verhuis naar een andere woning die binnen mijn huidige budget ligt, dan woon ik nog net zo gaar als op dit moment. Daar heb ik niks aan. Als ikk (weer) verhuis, dan is het een vereiste om in de buurt van een treinstation te wonen; Sittard, Roermond, of zelfs Eindhoven, want anders heeft verhuizen gewoon geen zin.

Dat betekent dus de binnenstad van de grotere steden. Logisch dat het duur is. Een huis kopen in een kleinere plaats met wel een station zou echter betaalbaarder moeten zijn, zonder dat het een grote impact op je reisverhaal heeft.

Nog even los van dat je in of op acceptabele reisafstand van de randstad vaak ook heel fatsoenlijke aansluitingen hebt op minder gewilde plaatsen. Steeds hetzelfde doen gaat in ieder geval geen vooruitgang opleveren.

[GoldenSample]

kuusj98 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:49:
[...]

Juist, het verschil zit hem inderdaad erin dat het lijkt alsof men altijd moet kopen wat in de top van het kunnen ligt met salaris wat men heeft. Zeker, "wij" (ons gezin) leven niet als armoedszaaiers en hebben bijvoorbeeld geen goedkope auto's en gaan inderdaad een paar keer per jaar op vakantie. Maar het leuke is dat je wel die nieuwe Audi kunt gaan rijden met het geld wat je hebt, maar als er dan inderdaad eens een salarisverlaging zou komen of je hebt onverwacht onderhoud sta je lekker te kijken, dan zit je met je 2 jaar oude Vw beter.

Even een reality check, kom ik weer even zuur zijn; mijn pa rijd 45k per jaar voor zijn werk en de 'beste/meest luxe/duurste' auto die hij ooit heeft gekocht is zijn een na laatste: een Mitsubishi van formaatje Passat van 5 jaar oud met een ton op de klok. Dagwaarde naar vandaag gerekend: 12k daar reed hij minstens 5 jaar mee.

En dat is met vakantie hetzelfde: een pension met skivakantie voldoet in onze ogen even goed als een 5-sterren resort. Dat is ook met een huis zo, zeker kan het inmiddels wel een stuk groter, maar dat is simpelweg niet nodig. Mijn ouders hebben me geleerd dat je ooit een keer tevreden moet zijn met wat je hebt. "En wij hebben dat punt bereikt. We zijn blij".

Ski vakantie? Hahaha. Sinds wanneer is dat normaal.

Mijn doel in het leven is een studie afronden, en dan het allerliefste een hele lieve vrouw trouwen en 2 kindjes en dan het huisje boompje beestje verhaal. Niet te gek, maar gewoon lekker leven. Of die wens ooit gaat uitkomen? Ik weet het niet, hopen kan ik altijd

Tja ik vergelijk met mijn bouwvakker pa en ga het niet halen. Als je het met je GTI rijdende pa vergelijkt moet je of mazzel hebben & een gave hebben of flink erven, anders heb ik echt heel triest nieuws voor je.

[...]

Dat geluk hebben die van mij bijvoorbeeld ook gehad. Huis van gekocht in 1994 en dat voor het 2.5x verkocht 12 jaar later. Dat gaat je nu nooit-meer-lukken. Klaar. Die pech hebben we nu eenmaal, dat huis is nu ook voor een starter onbetaalbaar (~220.000,-) en is écht niks speciaals!

Dat huis dat ze in 2006 kochten, was het duurder?

If so: heb ik slecht nieuws voor je, je rekensom komt niet uit, je ouders hadden meer 'mazzel' gehad als de huizen prijzen gelijk gebleven waren. En ja ze waren minder 'het bokje' dan iemand die in 2006 instapte maar alsnog. Die 2.5x was GEEN winst.

kan hem wel even toelichten, mag via DM

[Katsunami]

kuusj98 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:49:


Dat geluk hebben die van mij bijvoorbeeld ook gehad. Huis van gekocht in 1994 en dat voor het 2.5x verkocht 12 jaar later. Dat gaat je nu nooit-meer-lukken. Klaar. Die pech hebben we nu eenmaal, dat huis is nu ook voor een starter onbetaalbaar (~220.000,-) en is écht niks speciaals!

Het huis van mijn vader staat nu zoals gezegd op €142.000.

Het huis staat op een grondgebied van iets van 7 x 75m. (Er ligt een tuin achter van bijna 60 meter lang.) Volgens de taxateur zou dit huis in de randstad tegen een half miljoen waard zijn geweest. Hier in het zuiden is het €142K waard, als je geluk hebt, en zelfs dan is het 14.2x duurder dan 45 jaar geleden.

Persoonlijk zou ik er niet willen wonen, want van daaruit zijn de verbindingen met het OV nog veel meer ruk dan waar ik nu zit

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 02:00:
Het huis staat op een grondgebied van iets van 7 x 75m. (Er ligt een tuin achter van bijna 60 meter lang.) Volgens de taxateur zou dit huis in de randstad tegen een half miljoen waard zijn geweest. Hier in het zuiden is het €142K waard, als je geluk hebt, en zelfs dan is het 14.2x duurder dan 45 jaar geleden.

Je vergeet de inflatie dan wel. Geld was toen meer waard.

[Salvatron]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 00:54:
Ik weet dat maar al te goed.

Het punt is dat je destijds *zonder opleiding* een vet betaald beroep kon krijgen waarvan je heel relaxed kon leven. Dat kun je tegenwoordig wel vergeten. Als je niet minstens MBO-4 hebt, kun je het gewoon schudden. Dan is het al bijna niet meer de moeite waard om werk te gaan zoeken. (En in veel branches is het niet eens de moeite om aan de bak proberen te komen met de MBO-opleiding en is HBO+cursussen het minimum. Zelfs als je met een MBO-opleiding zat kennis hebt, word je gewoon afgewezen als er HBO-ers beschikbaar zijn.)

voor de meeste mensen was dat waarschijnlijk niet zo, die hadden een gewone baan als postbode. Daarnaast kun je imo beter postbode zijn dan mijnwerker, maar dat is mijn instelling.

[TerraGuy]

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 02:18:
[...]

Je vergeet de inflatie dan wel. Geld was toen meer waard.

Volgens dit loonoverzicht vanaf 1970 verdienden we in 2013 netto 1801/286 = 6,3x zoveel als in 1970. Dat zou betekenen dat de huisprijs meer dan verdubbeld is. Nog steeds zeer ongunstig dat het zo opgeblazen is, helemaal met dat soort bedragen.

[Anoniem: 172410]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 02:46:
Volgens dit loonoverzicht vanaf 1970 verdienden we in 2013 netto 1801/286 = 6,3x zoveel als in 1970. Dat zou betekenen dat de huisprijs meer dan verdubbeld is. Nog steeds zeer ongunstig dat het zo opgeblazen is, helemaal met dat soort bedragen.

Huizen zijn absoluut duurder geworden, maar als je alle andere omstandigheden meeneemt is dat wel een stuk minder hard gegaan dan het op het eerste gezicht lijkt. Bovendien is het ook een indicatie van een toenemende welvaart in Nederland gedurende die periode

[Katsunami]

Netto per maand: €286, oftewel fl. 630.

Dat komt aardig overeen met wat mijn vader me vertelde een tijdje geleden. Hij noemde qua salaris in 1969 een bedrag van rond de fl. 525. Toen werkte hij in de bouw. (In die tijd is hij na de sluiting van de mijn naar de bouw overgegaan.) Hij verdiende dus niet eens exceptioneel veel in vergelijking met dit overzicht.

Vreemd genoeg bevind ik me met mijn netto salaris op het niveau dat hoort bij een bruto jaarsalaris van 34K+, maar dat bedrag kom ik niet aan op dit moment.

Dan nog, even omgerekend, tussen mijn vader en mijzelf, huis / salaris per maand, voor hetzelfde huis:

€10.000 / €286 = 34.96, oftewel 35 maanden aan netto salaris voor een huis.
€142.000 / €1800 = 78 maanden aan netto salaris.

Dat is 78 / 35 = 2.229x zoveel. Om ervoor te zorgen dat ik me hetzelfde kan veroorloven qua huis als mijn vader in zijn tijd, zou ik dus ruwweg €4000 *NETTO* moeten verdienen. Ik wil niet eens weten wat dat bruto zou zijn. (edit: 6610 euro per maand, blijkbaar. Misschien ga ik dat ooit nog verdienen, maar dat is dan meer inflatiecorrectie dan wat anders.)

[ Voor 72% gewijzigd door Katsunami op 02-12-2016 03:06 ]

[TerraGuy]

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 02:50:
[...]

Huizen zijn absoluut duurder geworden, maar als je alle andere omstandigheden meeneemt is dat wel een stuk minder hard gegaan dan het op het eerste gezicht lijkt. Bovendien is het ook een indicatie van een toenemende welvaart in Nederland gedurende die periode

Over welke omstandigheden heb je het dan precies? Is er nog meer relatief duurder geworden (bij gecorrigeerd loon)? Geen wonder dat iedereen zo weinig geld overhoudt

Ja, als je toen een huis kocht en nu verkoopt, heb je een flinke boost in de persoonlijke welvaart. Als je nu een huis wilt kopen, spek je voornamelijk de banken (goed voor de welvaart, maar niet de jouwe). M'n opa had z'n huis na 25 jaar 100% afbetaald, met 1 inkomen als houtbewerker en 7 kinderen. Daarna dus minimale woonkosten. Dat is nu onmogelijk, behalve als je bij de topinkomens zit.

[Anoniem: 172410]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:00:
Over welke omstandigheden heb je het dan precies? Is er nog meer relatief duurder geworden (bij gecorrigeerd loon)? Geen wonder dat iedereen zo weinig geld overhoudt

Inflatie is ook op de huizen van toepassing, niet alleen op het loon

[TerraGuy]

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:02:
[...]


Inflatie is ook op de huizen van toepassing, niet alleen op het loon

Als in: een huis van vroeger voldoet niet meer aan de normen die de huidige generatie stelt aan gemak/voorzieningen?

[Anoniem: 172410]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:07:
Als in: een huis van vroeger voldoet niet meer aan de normen die de huidige generatie stelt aan gemak/voorzieningen?

Nee, het gaat over de financiële waarde. De vergelijking maken is complexer dan één element terugrekenen en vergelijken.

[Katsunami]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:00:

Ja, als je toen een huis kocht en nu verkoopt, heb je een flinke boost in de persoonlijke welvaart. Als je nu een huis wilt kopen, spek je voornamelijk de banken (goed voor de welvaart, maar niet de jouwe). M'n opa had z'n huis na 25 jaar 100% afbetaald, met 1 inkomen als houtbewerker en 7 kinderen. Daarna dus minimale woonkosten. Dat is nu onmogelijk, behalve als je bij de topinkomens zit.

Dat is dus het punt wat ik probeer te maken, en het is een van de redenen waarom veel jongere mensen van tegenwoordig niet gelukkig zijn. Ze werken met hun tweeën voor één huis, 30 jaar lang, en zodra er ergens iets mis gaat, bij een van de twee, dan ben je de klos. De woonlasten hangen als een zwaard van Damocles boven je hoofd, daar waar dat bij de vorige generatie niet het geval was.

De kans dat er iets mis gaat, is tegenwoordig ook veel groter dan vroeger. Mijn vader heeft in zijn hele leven 3 werkgevers gehad.

Mijn (sluiting) -> Bouw (verkocht) -> Andere bouw -> Pensioen @ 57. (Maar wel met 15 begonnen, dat wel.) Eigenlijk, komt het erop neer dat, indien het bedrijf een beetje OK liep en je je werk goed deed, je nooit ontslagen werd.

Hoeveel werkgevers heb ik ondertussen gehad? 3 in de laatste 10 jaar, dus ik verwacht aan het einde van mijn werkzame leven, zo rond mijn 71ste, op 9 of 10 te zitten.

[ Voor 13% gewijzigd door Katsunami op 02-12-2016 03:13 ]

[Anoniem: 172410]

Katsunami schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:10:
Ze werken met hun tweeën voor één huis, 30 jaar lang, en zodra er ergens iets mis gaat, bij een van de twee, dan ben je de klos. De woonlasten hangen als een zwaard van Damocles boven je hoofd, daar waar dat bij de vorige generatie niet het geval was.

Vergeet niet dat aflossingsvrije hypotheken ook een ding waren. Daar hoefde je natuurlijk niet aan mee te doen, maar met dergelijke hypotheken wordt de markt als geheel uiteraard wel duurder. Je krijgt dus per saldo minder voor je geld. Heb je zelf zo'n hypotheek, dan kan je uiteraard werken wat je wilt zonder verder te komen.

[TerraGuy]

Anoniem: 172410 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:08:
[...]

Nee, het gaat over de financiële waarde. De vergelijking maken is complexer dan één element terugrekenen en vergelijken.

Daarin heb je gelijk, het is complexer, ook ivm andere regels qua hypotheken/belastingen. Tegelijk blijft het zo dat huizenprijzen meer dan 2x zo hard gestegen zijn als de inkomens en dat een huis helemaal afbetalen binnen 30-40 jaar bij een eenverdiener met kinderen momenteel niet te doen is voor >95% van de mensen. Daarmee blijven de woonlasten altijd hoog - het is veel motiverender om geld opzij te zetten om je huis af te betalen als je dat ook gaat lukken en op je 45ste een volledig afbetaald huis te hebben. Niet zo motiverend om je eigen huis nooit af te kunnen betalen in je leven terwijl je tot je dood aan de bank vastzit die iedere maand geld van je wil hebben.

[Anoniem: 172410]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:29:
Niet zo motiverend om je eigen huis nooit af te kunnen betalen in je leven terwijl je tot je dood aan de bank vastzit die iedere maand geld van je wil hebben.

Zou dat überhaupt gebeuren dan? Vrijwel iedereen verhuist toch al eerder naar een groter huis en blijft dus aan de bank vastzitten.

[FreakNL]

Katsunami schreef op donderdag 1 december 2016 @ 23:20:
[...]


[...]


Op dit moment verdien ik 10% onder modaal. Ik kan vrij aardig leven, maar iets kopen of een gezin onderhouden, no way. Als ik zie wat mijn zus een haar vriend samen verdienen (1.2x modaal samen) en hoe er geklaagd wordt dat er geen geld is terwijl ze al veel goedkoper wonen dan ikzelf (maar wel met een dochter), dan zou ik er niet eens over denken op alleen mijn salaris een gezin te stichten.

Samenwonen voor meer inkomsten (of voor een gezin)? No way.

..

Vind ik erg weinig voor je profiel. Het is wellicht mosterd na de maaltijd, want misschien heb je de boot al gemist, maar bij een detacheerder had je in de jaren best door kunnen groeien naar 40-45k + leaseauto. Dat is niets geks, voor een HBO it-er.. Daar heb je wellicht wel voor moeten verhuizen en uit je comfort zone moeten stappen.

m.b.t. de (lichtelijk offtopic) discussie over dat we tegenwoordig met meer geld minder kunnen doen (lastenverzwaring,etc); Helemaal eens. Wij (modaal/klein beetje boven modaal) zijn de nieuwe armen. Ik heb daar al eens eerder iets over geroepen op GOT maar dat werd me niet in dank afgenomen. Toch sta ik daar nog steeds achter. Samen hebben mijn vriendin en ik een flink inkomen (meer dan 2 keer modaal), waarbij ik de grootste berg binnenbreng. Toch moeten wij ook op de kleintjes letten. Alles, letterlijk alles, is gewoon schreeuwend duur en wordt alleen maar duurder. Ziektekosten gaan ook weer met 10pp omhoog. Autoverzekering wordt duurder, etc... Als we 20 jaar geleden zouden samenwonen en ik had dit salaris (inflatie terurggerekend) zou mijn vriendin zelfs kunnen stoppen met werken. Maar dat zit er tegenwoordig echt niet meer in.... En wonen, ja dat is echt duur. En dan hebben wij nog een gemiddeld eensgezinswoninkje, maarja, het kost je wel ff 1300 per maand, netto (hypotheek, verzekering, WOZ, afvalstoffenheffing, waterschap, GWL). Dat was vroeger echt niet zo duur.. Ik los wel verplicht af, dus een deel kun je ook als "sparen" zien...

[corporalnl]

GoldenSample schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:41:
[...]

Echt wtf je bent ziende blind je wordt genaaid waar je bij staat en je bent tevreden. Fascinerend maar ik snap het niet, je hebt een enorme strop om je nek laten hangen. Kan geen tegenslag zelf opvangen en je ziet het bijna als een eer.

En besef je wel, je zit met 2 salarisjes je hut bij elkaar te werken, tot het strotje in de schulden. Hoe gaat iemand het zonder die 2 salarisen doen dan? Omdat ie alleen is? Tot z'n 35ste met een stel andere rukkers wonen?

Echt je laat je knechten door het financiële belang van een ander. En ja noem mij maar negatief maar even for the record; met die negatieve mentaliteit ben ik, toen ik 1 jaar werk ervaring had meer salaris wel gaan verdienden dan wat jij hier onder 'stevig' noemt.

[...]

Tja waar wil je nu heen? Het halve MBO is geautomatiseerd. Echt laat het je niet wijsmaken dat het 'niet anders kan'. WORDT WAKKER JE LAAT JE NAAIEN.


[...]

Zoals eerder aan gegeven, ik vind in de kern een stabiele situatie qua wonen en overige primaire levensbehoeften belangrijk. Die zijn gewoon lastig, als dat nu 'teveel vragen is' dan is Nederland voor een deel een 3e wereldland geworden. Dat is jammer maar dan zou het goed zijn dat te erkennen. Dan vragen we om ontwikkelingshulp om aan primaire levensbehoeften te voldoen, dan gaan we bij de notabelen bedelen met zielige foto's om een dak te regelen.

Vastgoed magnaat Trump zag dat t goed was.

Heb meerdere post van je gezien. Maar ik snap niet wat het probleem is. Dat bruto salaris van 2200 is prima. Voor een startende HBO. ( zeg niet dat het veel is maar het is ook niet weinig ) Daarnaast kan je prima een woning vinden via sociale huur. Maarja je moet niet verwachten dat je dan in het hart van Amsterdam zit, met 5 slaap kamers.

Even voorbeeld van mezelf:

Woon sinds 2011 op mezelf, had toen een salaris van net rond 1900. Mijn vriendin kwam er later bij, en zijn nu bezig met een koop woning van 210K. Verdien ik nu 3000? Nee bij lange na niet. Verdient mijn vriendin 3000? Nee bij lange na niet. Maar we kunnen prima rondkomen zodra we er wonen.

Ik zeg heel simpel: Goed zoeken en kijken, inschrijven voor sociale huur per direct als je 18 bent. Goed sparen en werken naast je studie. Studie gedaan? Vol aan de bak en sparen.

[YakuzA]

TerraGuy schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 03:29:
[...]

Daarin heb je gelijk, het is complexer, ook ivm andere regels qua hypotheken/belastingen. Tegelijk blijft het zo dat huizenprijzen meer dan 2x zo hard gestegen zijn als de inkomens en dat een huis helemaal afbetalen binnen 30-40 jaar bij een eenverdiener met kinderen momenteel niet te doen is voor >95% van de mensen. Daarmee blijven de woonlasten altijd hoog - het is veel motiverender om geld opzij te zetten om je huis af te betalen als je dat ook gaat lukken en op je 45ste een volledig afbetaald huis te hebben. Niet zo motiverend om je eigen huis nooit af te kunnen betalen in je leven terwijl je tot je dood aan de bank vastzit die iedere maand geld van je wil hebben.

Huizen zijn nu juist veel betaalbaarder, aangezien de hypotheek rente met 2% flink wat lager is dan de 12 a 15% van de eind jaren 70.

Er wordt dus veel minder rente betaald, waardoor je meer aflost op je huis, waardoor je weer minder rente betaald.

[Anoniem: 111703]

corporalnl schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:37:
Daarnaast kan je prima een woning vinden via sociale huur.

Ik blijf mij echt verbazen hoe makkelijk mensen dit roepen. No offence, maar je kan niet "prima" een woning vinden via sociale huur: daar moet je je voor inschrijven (en dat kan bovendien dikwijls alleen maar in de gemeente waar je zelf woont) en dan kom je op een wachtlijst te staan. Immigranten krijgen ten alle tijde voorrang op de toewijzing van sociale huurwoningen, waardoor de wachtlijsten inmiddels astronomisch zijn geworden. Gemiddeld moet je 8 jaar wachten op een sociale huurwoning. Tegen de tijd dat je aan de beurt bent, zal je er niet meer in aanmerking voor komen omdat je bijvoorbeeld samen woont en dus teveel verdient.

[corporalnl]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:45:
[...]


Ik blijf mij echt verbazen hoe makkelijk mensen dit roepen. No offence, maar je kan niet "prima" een woning vinden via sociale huur: daar moet je je voor inschrijven (en dat kan bovendien dikwijls alleen maar in de gemeente waar je zelf woont) en dan kom je op een wachtlijst te staan. Immigranten krijgen ten alle tijde voorrang op de toewijzing van sociale huurwoningen, waardoor de wachtlijsten inmiddels astronomisch zijn geworden. Gemiddeld moet je 8 jaar wachten op een sociale huurwoning. Tegen de tijd dat je aan de beurt bent, zal je er niet meer in aanmerking voor komen omdat je bijvoorbeeld samen woont en dus teveel verdient.

Leuk dat gemiddelde, Mijn inschrijftijd was 4-5 jaar toen ik in mijn huidige woning kwam. En inschrijven doe je niet per gemeente maar per gebied/provincie. Een kennis van mij heeft een woning gevonden in een leuke buurt met een inschrijf tijd van 5 jaar. En zo heb ik wel meer voorbeelden. Dus hoezo makkelijk roepen, dit is puur op basis van feiten. Nogmaals misschien niet een sociale huurwoning verwachten in midden Amsterdam met 5 kamers.

[Afvalzak]

5 jaar voordat je een sociale huurwoning hebt? Naast het feit dat het niet voor niets een gemiddelde is... Maar ik vind dat niet echt "makkelijk".

[corporalnl]

Afvalzak schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:55:
5 jaar voordat je een sociale huurwoning hebt? Naast het feit dat het niet voor niets een gemiddelde is... Maar ik vind dat niet echt "makkelijk".

Als je op je 18de al op jezelf wil wonen ja dan is het lastig. Maar meestal ben je dan nog bezig met een Studie.

Dus vanaf je 22ste/23ste kan je wat vinden, en dus op jezelf wonen.

[Anoniem: 111703]

corporalnl schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:51:
[...]


Leuk dat gemiddelde, Mijn inschrijftijd was 4-5 jaar toen ik in mijn huidige woning kwam. En inschrijven doe je niet per gemeente maar per gebied/provincie. Een kennis van mij heeft een woning gevonden in een leuke buurt met een inschrijf tijd van 5 jaar. En zo heb ik wel meer voorbeelden. Dus hoezo makkelijk roepen, dit is puur op basis van feiten.

4-5 jaar wachten noem ik inderdaad makkelijk roepen, zeker als je je alleen in een klein gebied mag inschrijven voor een sociale huurwoning. Als je net in een "slechte"' regio woont met wachttijden van 6-8 jaar, ben je aardig fucked. En nogmaals: het inkomen van je partner wordt eventueel meegerekend als je toevallig meteen wilt samenwonen (niet heel gek tegenwoordig op je 23e wanneer je aan de beurt bent). Als je allebei full-time werkt met minimumloon, mag je al niet meer in een sociale huurwoning wonen. Ik vind het echt flauwekul om te stellen dat je "prima" een sociale huurwoning kan krijgen in Nederland.

Nogmaals misschien niet een sociale huurwoning verwachten in midden Amsterdam met 5 kamers.

Is het wel eens in je opgekomen dat niet iedereen voor een dubbeltje op de eerste rang wilt zitten, maar gewoon een betaalbare woning wilt hebben?

[ Voor 16% gewijzigd door Anoniem: 111703 op 02-12-2016 11:05 ]

[fast-server]

5 jaar valt nog wel mee, in de regio Arnhem/Nijmegen is het 15 tot 18 jaar op dit moment.
Er wonen hier niet voor niets nog zoveel mensen lang bij hun ouders.

[mannowlahn]

corporalnl schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:59:
[...]


Als je op je 18de al op jezelf wil wonen ja dan is het lastig. Maar meestal ben je dan nog bezig met een Studie.

Dus vanaf je 22ste/23ste kan je wat vinden.

Tja tering naar de nering zetten. Ik zie hier dus een aantal in dit topic reageren, waar men zich een hoop toeeigend, als dat dan niet het geval is, dan ligt de schuld extern.

2200 bruto als start salaris is helemaal niet erg. Als je tijdens je studie erbij werkt hou je weinig studieschuld over. Een studentenhuis is prima als je niet meer bij je ouders wilt wonen, maar thuis wonen is ook geen drama hoor. Kan je geen sociale huurwoning vinden in Amsterdam, kijk dan eens in de rand gemeenten. Dat zorgt wel wat planning ja, huizen zijn niet per direct beschikbaar. Als een modaal inkomen niet genoeg om een gezin te onderhouden, stel dan eens je levenstandaarden bij( kleding, vakanties etc)

Nu ik dit allemaal typ, schiet mij die filmpjes en tweets door het hoofd, van zwaar 'mishandelde' tieners in Amerika na kerst. Klagen dat ze geen nieuwe iphone gekregen hebben en slecht een android.

Die mentaliteit, dat is pas armoede.

[corporalnl]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:01:
[...]


4-5 jaar wachten noem ik inderdaad makkelijk roepen, zeker als je je alleen in een klein gebied mag inschrijven voor een sociale huurwoning. Als je net in een "slechte"' regio woont met wachttijden van 6-8 jaar, ben je aardig fucked. En nogmaals: het inkomen van je partner wordt eventueel meegerekend als je toevallig meteen wilt samenwonen (niet heel gek tegenwoordig op je 23e wanneer je aan de beurt bent). Als je allebei full-time werkt met minimumloon, mag je al niet meer in een sociale huurwoning wonen. Ik vind het echt flauwekul om te stellen dat je "prima" een sociale huurwoning kan krijgen in Nederland.


[...]

Is het wel eens in je opgekomen dat niet iedereen voor een dubbeltje op de eerste rang wilt zitten, maar gewoon een betaalbare woning wilt hebben?

Regio Utrecht noem ik geen klein gebied maar oke. Misschien dat het op andere plekken anders is.

Reageren moet je ook niet samen doen maar alleen. Je schrijft je partner een maand later erbij in. dan is het geen probleem. ( is niet verboden, dit wordt zelfs aangegeven door de sociale huur )

En daarnaast, als je samen een teveel inkomen hebt, kan je beter voor koop gaan. ( hypotheek is bijna net zoveel als huur )

[ Voor 5% gewijzigd door corporalnl op 02-12-2016 11:15 ]

[Anoniem: 224360]

fast-server schreef op donderdag 1 december 2016 @ 00:05:
[...]


Zo goed als alle mensen geboren na 1970 zijn genaaid door de voorgaande generaties, of je nou in 1975, 1985 of 1990 geboren bent maakt niets uit.

Iemand uit de jaren 70 betaalde in verhouding tot zijn loon net zoveel als iemand uit de jaren 80 of 90 als starter op de woningmarkt.

De verschillen worden gemaakt door inzet en doorzetten om er wat van te kunnen maken.

Dit heeft niets met op de borstkloppen te maken maar meer een signaal van stel je niet zo aan, in plaats van te lopen janken als generatie hoe oneerlijk het allemaal niet is op de arbeid en woningmarkt voor kun je die energie beter steken om een start te maken ook al is dit niet wat je er van verwacht had.

Dit zijn allemaal dingen waar je volwassen van wordt, daarnaast leer je ook in snel tempo wat de waarde van geld is en dat niets cadeau krijgt.

Opstandig doen schiet je niets mee op en het is allemaal verloren tijd, begin met werken, bewijs jezelf en over een jaar of 6 sta je heel anders in het leven (ook financieel) maar als je die route uitstelt worden je kansen steeds minder.

Een hoop geleuter op rij.

- Niet alle mensen zijn even hard genaaid, dat ga je niet goedpraten door het enkel over wonen te hebben. De woningmarkt is wel degelijk ontoegankelijker voor iemand van 1990 dan voor iemand van 1970, maar nog belangrijker. Die 'pragmatische' generatie kon 10 jaar lang gratis studeren en werd er niet vreemd voor aangekeken. Enig idee wat dat aan kosten oplevert voor een starter?
- Alsof inzetten en doorzetten voorbehouden is aan de mensen uit 1970, draai het eens om. Genoeg mensen uit de generatie die jij continue als lui wilt wegzetten zijn niet anders gewend dan continue te werken (naast een studie die binnen 4 jaar afgerond moet worden), vervolgens als tweeverdieners door te gaan willen ze ergens een begin kunnen maken en zien dan nog dat ze amper vooruitkomen.
- Als je opmerkt dat het toch wel vreemd is dat mensen in het verleden dit allemaal op 1 salaris konden en dat ene salaris doorgaans hoger was dan ben je opstandig?

Juist als je 6 jaar of langer aanpoot en in genoeg gevallen dus geen simpele woning kan kopen/huren EN een gezin starten, iets dat je juist in die periode wil doen (Velen willen geen ouder worden na 35-40, vind ik niet vreemd zeker als vrouw). Dan ben je dus in die 6 jaar weinig opgeschoten en 6 jaar is een behoorlijke periode voor een mid tot eind twintiger.

[Anoniem: 111703]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:06:
2200 bruto als start salaris is helemaal niet erg. Als je tijdens je studie erbij werkt hou je weinig studieschuld over. Een studentenhuis is prima als je niet meer bij je ouders wilt wonen, maar thuis wonen is ook geen drama hoor. Kan je geen sociale huurwoning vinden in Amsterdam, kijk dan eens in de rand gemeenten. Dat zorgt wel wat planning ja, huizen zijn niet per direct beschikbaar. Als een modaal inkomen niet genoeg om een gezin te onderhouden, stel dan eens je levenstandaarden bij( kleding, vakanties etc)

Goed, laten we eens de cijfers erbij pakken. Je hebt een eerste baan gekregen nadat je bent afgestudeerd met een normaal startsalaris ad. €2200,-. €2200,- bruto is netto zo'n €1800,-.

Dit zijn de opties:

• Een studentenkamer kost tegenwoordig gemiddeld zo'n €400,- (bruto) per maand. Ga je met een full-time baan in een studentenkamer wonen? Denk het niet. Daar kom je als niet-student niet eens voor in aanmerking overigens.
• Een sociale huurwoning kost dat ook, maar dan heb je een normale, zelfstandige woning tot je beschikking. Helaas is de kans dat je daarvoor in aanmerking komt extreem klein. Misschien dat je nog 4 jaar moet wachten; in 4 jaar kan je een hoop groeien in salaris waardoor je waarschijnlijk vast zit aan een duurdere woning.
• Een vrije sector huurwoning begint bij €700,- (bijna 40% van het netto loon) waar nog G/W/L bij komt. Daarnaast moet je voldoen aan belachelijke inkomenseisen, wat met een startsalaris never nooit gaat lukken.
• Een huis kopen? Succes, zonder vast contract met dat salaris.
• Thuis blijven wonen bij je ouders

Betaalbaar wonen in Nederland is vrij lastig geworden de afgelopen jaren als jonge, startende, werkende Nederlander.

corporalnl schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:09:
Reageren moet je ook niet samen doen maar alleen. Je schrijft je partner een maand later erbij in. dan is het geen probleem. ( is niet verboden, dit wordt zelfs aangegeven door de sociale huur )

Dat klinkt als de boel belazeren.

[corporalnl]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:17:
[...]


Goed, laten we eens de cijfers erbij pakken. Je hebt een eerste baan gekregen nadat je bent afgestudeerd met een normaal startsalaris ad. €2200,-. €2200,- bruto is netto zo'n €1800,-.

Dit zijn de opties:

• Een studentenkamer kost tegenwoordig gemiddeld zo'n €400,- (bruto) per maand. Ga je met een full-time baan in een studentenkamer wonen? Denk het niet. Daar kom je als niet-student niet eens voor in aanmerking overigens.
• Een sociale huurwoning kost dat ook, maar dan heb je een normale, zelfstandige woning tot je beschikking. Helaas is de kans dat je daarvoor in aanmerking komt extreem klein. Misschien dat je nog 4 jaar moet wachten; in 4 jaar kan je een hoop groeien in salaris waardoor je waarschijnlijk vast zit aan een duurdere woning.
• Een vrije sector huurwoning begint bij €700,- (bijna 40% van het netto loon) waar nog G/W/L bij komt. Daarnaast moet je voldoen aan belachelijke inkomenseisen, wat met een startsalaris never nooit gaat lukken.
• Een huis kopen? Succes, zonder vast contract met dat salaris.
• Thuis blijven wonen bij je ouders

Betaalbaar wonen in Nederland is vrij lastig geworden de afgelopen jaren als jonge, startende, werkende Nederlander.


[...]


Dat klinkt als de boel belazeren.

^{Dat klinkt als de boel belazeren.}
Nope, dit mag gewoon volgens de sociale huur organisaties.

Het is nu juist mogelijk om zonder vast contract een huis te kopen. Dit wordt juist gestimuleerd i.v.m. flexwerkers. Als je een werkgeversverklaring krijgt is er niks aan de hand ( spreek uit ervaring ).

[Anoniem: 111703]

corporalnl schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:21:
[...]


Het is nu juist mogelijk om zonder vast contract een huis te kopen. Dit wordt juist gestimuleerd i.v.m. flexwerkers. Als je een werkgeversverklaring krijgt is er niks aan de hand.

Handig, ware het niet dat hypotheekverstrekkers bij flexcontracten kijken naar het inkomen over een periode van een aantal jaar. De term "flexcontract" verklapt het al: je kan zomaar een paar maanden zonder werk (en dus inkomen zitten). Gezien de huizenprijzen lijkt het mij aardig lastig om met een flexcontract aan een koopwoning te komen. Dit is wat de Rabobank er bijvoorbeeld over zegt:

Bij een flexibele arbeidsrelatie is de zekerheid voor de toekomst minder. Dan kijken we naar het verleden: wij vragen u onder andere naar de salarisstrook en de jaaropgaven van de afgelopen drie kalenderjaren. Uw inkomen wordt bepaald aan de hand van het gemiddelde van de drie voorgaande kalenderjaren. Als dit gemiddelde inkomen hoger is dan het inkomen van het laatste jaar, wordt het laatste jaarinkomen als inkomen gehanteerd.

Kortom: als je net even een lastig jaartje hebt gehad maar de jaren daarvoor juist goed verdiend hebt: tough luck. En zelfs al lukt het je om een hypotheek af te sluiten: het is toch helemaal niet wenselijk om een dergelijke verplichting aan te gaan zonder die financiële zekerheid? Een huurwoning zeg je op en je bent er vanaf; een hypotheek is een stuk ingewikkelder.

[mannowlahn]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:17:
[...]


Goed, laten we eens de cijfers erbij pakken. Je hebt een eerste baan gekregen nadat je bent afgestudeerd met een normaal startsalaris ad. €2200,-. €2200,- bruto is netto zo'n €1800,-.

Dit zijn de opties:

• Een studentenkamer kost tegenwoordig gemiddeld zo'n €400,- (bruto) per maand. Ga je met een full-time baan in een studentenkamer wonen? Denk het niet. Daar kom je als niet-student niet eens voor in aanmerking overigens.
• Een sociale huurwoning kost dat ook, maar dan heb je een normale, zelfstandige woning tot je beschikking. Helaas is de kans dat je daarvoor in aanmerking komt extreem klein. Misschien dat je nog 4 jaar moet wachten; in 4 jaar kan je een hoop groeien in salaris waardoor je waarschijnlijk vast zit aan een duurdere woning.
• Een vrije sector huurwoning begint bij €700,- (bijna 40% van het netto loon) waar nog G/W/L bij komt. Daarnaast moet je voldoen aan belachelijke inkomenseisen, wat met een startsalaris never nooit gaat lukken.
• Een huis kopen? Succes, zonder vast contract met dat salaris.
• Thuis blijven wonen bij je ouders

Betaalbaar wonen in Nederland is vrij lastig geworden de afgelopen jaren als jonge, startende, werkende Nederlander.


[...]


Dat klinkt als de boel belazeren.

- Ten eerste kan je al in een studentenkamer zitten en waarom zou je dat niet doen? 400 euro is prima te overzien. Dit bedoel ik dus met een hoop willen maar weinig er voor over hebben.
- 4 jaar wachten? Dat klinkt bijna al de duur van je studie(mits natuurlijk niet loopt aan te rommelen) 4 jaar wachten terwijl je in je studentenkamer of thuis zit, het schijnt normaal te zijn trouwens. Maar goed, het is maar net wat je vind wat leefbaar is.
- Ergens rond 2004 ben ik met een vriend van mij gaan kijken naar vrije sector woning ergens in Amsterdam-NieuwWest. ZOu dan 700 euro gaan kosten. We hebben toen ons gedragen als of wij een relatie hadden, dus als stel dat huren. Mijn inkomen toendertijd was 1950 bruto, die van hem 1700. Was geen probleem hoor om die 700 af te tikken. Maar ja, huisgenoot, dat moeten we niet willen als je full time werkt.
- nee dat gaat niet, ook niet erg hoor, dan moet je eventjes wachten(het is way)
- De horror inderdaad, bij jou ouders, wonen, terwijl je zoveel recht hebt op alles.

Ja behoorlijk cynisch allemaal, maar man man man, als dit je instelling is, dan wordt het nog een zwaar leven.

[corporalnl]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:26:
[...]


Handig, ware het niet dat hypotheekverstrekkers bij flexcontracten kijken naar het inkomen over een periode van een aantal jaar. De term "flexcontract" verklapt het al: je kan zomaar een paar maanden zonder werk (en dus inkomen zitten). Gezien de huizenprijzen lijkt het mij aardig lastig om met een flexcontract aan een koopwoning te komen. Dit is wat de Rabobank er bijvoorbeeld over zegt:


[...]


Kortom: als je net even een lastig jaartje hebt gehad maar de jaren daarvoor juist goed verdiend hebt: tough luck. En zelfs al lukt het je om een hypotheek af te sluiten: het is toch helemaal niet wenselijk om een dergelijke verplichting aan te gaan zonder die financiële zekerheid? Een huurwoning zeg je op en je bent er vanaf; een hypotheek is een stuk ingewikkelder.

Wordt een welles nietes spelletje. Ik spreek uit ervaring ( heb gister getekend voor een huis ) Jij doet het op basis van een artikel.

Bij flexwerken ( lees flexcontract ) wordt er gekeken naar afgelopen tijd inderdaad.
Bij een tijdelijk contract geld dit ook. Maar: Zodra je een werkgeversverklaring krijg, wordt er gekeken naar je huidige salaris.

[Richh]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:30:
- Ten eerste kan je al in een studentenkamer zitten en waarom zou je dat niet doen? 400 euro is prima te overzien. Dit bedoel ik dus met een hoop willen maar weinig er voor over hebben.
- 4 jaar wachten? Dat klinkt bijna al de duur van je studie(mits natuurlijk niet loopt aan te rommelen) 4 jaar wachten terwijl je in je studentenkamer of thuis zit, het schijnt normaal te zijn trouwens. Maar goed, het is maar net wat je vind wat leefbaar is.
- Ergens rond 2004 ben ik met een vriend van mij gaan kijken naar vrije sector woning ergens in Amsterdam-NieuwWest. ZOu dan 700 euro gaan kosten. We hebben toen ons gedragen als of wij een relatie hadden, dus als stel dat huren. Mijn inkomen toendertijd was 1950 bruto, die van hem 1700. Was geen probleem hoor om die 700 af te tikken. Maar ja, huisgenoot, dat moeten we niet willen als je full time werkt.
- nee dat gaat niet, ook niet erg hoor, dan moet je eventjes wachten(het is way)
- De horror inderdaad, bij jou ouders, wonen, terwijl je zoveel recht hebt op alles.

Even my 2 cents over deze situatie. Over een half jaar ben ik afgestudeerd en staat mij hetzelfde verhaal te wachten. Ik ben het ergens wel met je eens hoor, het is allemaal niet onmogelijk en 'mijn generatie' moet zich ook niet aanstellen. Maar volgens mij is het allemaal toch wel een beetje anders dan 'vroeger'.

- Veel studenten blijven inderdaad in hun studentenkamer plakken, die overigens vaak fors meer dan 400 per maand kost. Hier is inderdaad niet zoveel mis mee, ware het niet dat ik persoonlijk de indruk heb dat dit vroeger wat makkelijker ging. Ook blijven studentenwoningen hierdoor langer bezet door starters, wat het voor studenten weer lastiger maakt om aan een studentenwoning te komen. De prijzen van een studentenhuis stijgen hierdoor ook. Ik heb meerdere vrienden die meer dan 500 euro per maand af mogen tikken voor nog geen 20 vierkante meter in Groningen.
- Zo'n situatie kan je anno 2016 echt niet meer voor elkaar krijgen. Verhuurders willen een daadwerkelijke relatie zien om zekerheid te hebben mocht 1 van de 2 werkeloos raken. Bovendien: 700 euro is echt niet te doen, ik wil zelf niet eens in Amsterdam wonen maar de huizenprijzen liggen daar nog veel hoger, terwijl de lonen maar zeer licht gestegen zijn. Een huis van 900 euro per maand staat aan de onderkant van de markt, en heeft regelmatig als eis dat je 4x zoveel moet verdienen. Dat is met twee starters inderdaad te doen, maar dan moet je dus eigenlijk wel een vaste relatie hebben en beide afgestudeerd zijn op een redelijk niveau met een redelijk startsalaris. Mijn vriendin moet nog 3 jaar en bouwt in de tussentijd alleen maar een schuld op.
- Dat kopen lastig is, is inderdaad logisch. Toch is het voor mij straks de meest aantrekkelijke optie door de achterlijke huurmarkt Maar dan moet ik wel zeker weten dat ik mij wil vestigen op die precieze plek.
- Ook veel starters blijven nog enkele jaren bij hun ouders. Ook niks mis mee. Mijn ouders konden echter al veel eerder uit huis, zo heb ik de indruk. Mijn ouders wonen in the middle of nowhere en ik ben 5 jaar lang 1,5 uur onderweg geweest naar mijn school en nu naar mijn werk. Ik wil graag iets meer in de buurt wonen.

Dat het allemaal niet zo makkelijk is, dat vind ik best logisch eigenlijk. Het is ook niet niks. Wat mij echt irriteert is de scheefheid van alles. Ik had beter wat langer over m'n studie kunnen doen, uitwonende beurs ontvangen (met een beetje geluk hebben je ouders een laag inkomen, dan word je studentenkamer vrijwel volledig vergoed door de staat. Terwijl, als je hardwerkende ouders beide normaal verdienen hoef je echt niet op een maandelijkse bijdrage van je ouders te rekenen en is thuiswonen direct véél aantrekkelijker).

Oh en natuurlijk de huursubsidie. En natuurlijk aanspraak kunnen maken op een goedkope sociale huurwoning. Lekker rustig aan doen met m'n studie in plaats van zo snel mogelijk aan de bak te willen, en een paar jaar scheefwonen om een kapitaal op te bouwen tegen de tijd dat je aan een vast contract komt. Je best doen loont niet, want je valt tussen wal en schip.

Doe je langer over je middelbare school? - Krijg je een bijdrage van de staat van meer dan 100 euro per maand, zodat je... tja wat moet je dan eigenlijk betalen?
Doe je MBO? Hier, 100 euro per maand. Schoolgeld is rond de 1150 euro per jaar.
Doe je HBO of WO? Ga maar lenen. Schoolgeld is rond de 2000 euro per jaar. Boeken zijn ook duurder.

Ga je direct werken naar je middelbare school? Misschien verdien je niet teveel, maar hey je krijgt wel een sociale huurwoning, huursubsidie, zorgtoeslag.
Ga je naar MBO werken? Misschien dat je niet op al het bovenstaande aanspraak kan maken, maar je wordt in ieder geval goed geholpen.
Klaar met je HBO of WO? Je start met 10 ruggen in de min en je pist naast alle toeslagpotjes.

[ Voor 14% gewijzigd door Richh op 02-12-2016 12:09 ]

[Anoniem: 111703]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:30:
- De horror inderdaad, bij jou ouders, wonen, terwijl je zoveel recht hebt op alles.

Ja behoorlijk cynisch allemaal, maar man man man, als dit je instelling is, dan wordt het nog een zwaar leven.

Oh please, bespaar me je denigrerende houding. Je hebt het hier tegen iemand die de 30 nadert, niet een of ander kind wat net van de studie af is. Reageer normaal of reageer niet.

Ik reageer op de stelling dat je "prima een sociale huurwoning kan vinden", wat gewoon flauwekul is. Ik spreek namelijk uit ervaring (tussen mijn 18e en 22e 7 keer verhuisd, van antikraak naar tijdelijke huur, naar etc..), en het is uitermate schandalig hoe lastig het voor jonge mensen in onze maatschappij om iets op te bouwen, en daar hoort stabiliteit en een zelfstandige woning nu eenmaal ook bij. Nee, alles, zelfs je baan, moet tegenwoordig flexibel en uitwisselbaar zijn. We horen te investeren in onze jonge mensen, en we doen precies het tegenovergestelde!

Verdien je teveel? Dan moet je meer huur betalen en gaan we je je zorgtoeslag afpakken. Tenzij je een koopwoning hebt; dan krijg je juist alleen maar meer geld van de overheid. Wil je een tweede studie doen? Sorry, Nederland kennisland houdt op na de eerste studie blijkbaar (tenzij je ze tegelijkertijd doet), dus die duizenden euro's collegegeld mag je zelf ergens vandaan toveren. En of je nu €20.000,- bruto binnenhaalt of het dubbele: netto maakt het allemaal geen reet meer uit. Nederland heeft het concept "middelmatigheid" tot een ware kunst verheven.

Dat "de jongeren" tegenwoordig veel zeiken klopt. Maar over sommige zaken, waaronder de (door de vorige generatie) helemaal verziekte woningmarkt, het onderwijsstelsel en het zorgstelsel, is er mijns inziens behoorlijk wat te klagen. Ik vind het echt heel erg zonde hoeveel potentie er verloren gaat in onze maatschappij, in de breedste zin van het woord.

Lang verhaal kort: laten we "terechte kritiek" niet verwarren met "zeuren".

[mannowlahn]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:51:
[...]


Oh please, bespaar me je denigrerende houding. Je hebt het hier tegen iemand die de 30 nadert, niet een of ander kind wat net van de studie af is. Reageer normaal of reageer niet.

Ik reageer op de stelling dat je "prima een sociale huurwoning kan vinden", wat gewoon flauwekul is. Ik spreek namelijk uit ervaring (tussen mijn 18e en 22e 7 keer verhuisd, van antikraak naar tijdelijke huur, naar etc..), en het is uitermate schandalig hoe lastig het voor jonge mensen in onze maatschappij om iets op te bouwen, en daar hoort stabiliteit en een zelfstandige woning nu eenmaal ook bij. Nee, alles, zelfs je baan, moet tegenwoordig flexibel en uitwisselbaar zijn. We horen te investeren in onze jonge mensen, en we doen precies het tegenovergestelde!

Verdien je teveel? Dan moet je meer huur betalen en gaan we je je zorgtoeslag afpakken. Tenzij je een koopwoning hebt; dan krijg je juist alleen maar meer geld van de overheid. Wil je een tweede studie doen? Sorry, Nederland kennisland houdt op na de eerste studie blijkbaar (tenzij je ze tegelijkertijd doet), dus die duizenden euro's collegegeld mag je zelf ergens vandaan toveren. En of je nu €20.000,- bruto binnenhaalt of het dubbele: netto maakt het allemaal geen reet meer uit. Nederland heeft het concept "middelmatigheid" tot een ware kunst verheven.

Dat "de jongeren" tegenwoordig veel zeiken klopt. Maar over sommige zaken, waaronder de (door de vorige generatie) helemaal verziekte woningmarkt, het onderwijsstelsel en het zorgstelsel, is er mijns inziens behoorlijk wat te klagen. Ik vind het echt heel erg zonde hoeveel potentie er verloren gaat in onze maatschappij, in de breedste zin van het woord.

Lang verhaal kort: laten we "terechte kritiek" niet verwarren met "zeuren".

Ik ben zelf 34, dus wat dat betreft scheelt het dus niet veel. Mijn denigrerende toon is toch voornamelijk vanwege het feit dat je argumenten in mijn ogen behoorlijk overtrokken zijn.

Jij stelt dat het behoorlijk lastig is, iets op te bouwen. Ik weet niet je redenen van verhuizen? Maar ik neem aan dat je dus steeds een tijdelijk onderkomen koos op een locatie die erg in trek is? Stabiliteit kan je zelf ook creeren he, door bv dan niet voor die tijdelijke onderkomen te kiezen. Niet meteen een vast contract bij aanstelling? Ja, je moet je inderdaad bewijzen voordat dat soort privileges aan komen waaien. Inverteert de jonge mens ook genoeg ik zichzelf?

Ja als je teveel verdient, dan heeft dat consequenties. Ik ben met je eens HRA moet zsm afgeschaft worden. Zelf ben ik er niet afhankelijk van, want ik neem genoegen met een appartementje van 45 m2 in bos en lommer, waardoor mijn maandlasten dermate laag zijn dat de HRA mij niet zal nekken.

Onderwijs, zorg, tevens mee eens. Privatiseringen moeten terug gedraaid worden. In Maart heb je de kans je stem te laten horen.

Ik maak mij inderdaad ook zorgen over die 'potentie', want dat lijkt wel utopisch te zijn.

[pingkiller]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:51:
[...]


Ik reageer op de stelling dat je "prima een sociale huurwoning kan vinden", wat gewoon flauwekul is.

Je kan prima een sociale huurwoning vinden met weinig wachttijd, maar dan zit je op plekken die wat minder leuk zijn.

. En of je nu €20.000,- bruto binnenhaalt of het dubbele: netto maakt het allemaal geen reet meer uit. Nederland heeft het concept "middelmatigheid" tot een ware kunst verheven.

Dat voorbeeld gaat alleen op voor een specifieke situatie, volgens mij 1 ouder+kind. Voor andere situaties is het niet zo erg.

[Richh]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 12:08:
Ja als je teveel verdient, dan heeft dat consequenties.

Ja, als je 5k per maand verdiend, dan mag je daar wel wat belasting op heffen, ja. Op dit moment verdien je teveel als je ~2300 per maand verdiend, oftewel een standaard starterssalaris van iemand die HBO/WO heeft afgerond. Immers kan je dan alle toeslagen en sociale huur wel vergeten. Heb je geen vooropleiding gedaan en moet je het doen met een paar honderd euro minder bruto? Dan mag je een sociale huurwoning opzoeken, huursubsidie aanvragen en genieten van zorgtoeslag.
Je kan met een hogere vooropleiding misschien verder doorstromen (met alle consequenties van dien, inderdaad), maar als starter word het je alles behalve gemakkelijk gemaakt. Zonder vooropleiding kan je veel makkelijker op jezelf verder.

In Maart heb je de kans je stem te laten horen.

Er is geen enkele partij die dit probleem in lijkt te zien. Ik kan je wel verklappen dat iedere partij die beweert dat nivelleren een feestje is, niet op mij hoeft te rekenen

pingkiller schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 12:11:
Dat voorbeeld gaat alleen op voor een specifieke situatie, volgens mij 1 ouder+kind. Voor andere situaties is het niet zo erg.

Trek het KGB er vanaf en je hebt PRECIES de situatie die alleenstaande starters hebben.

[ Voor 22% gewijzigd door Richh op 02-12-2016 12:32 ]

[Tleilaxu]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 december 2016 @ 21:36:
[...]

Nergens staat dat het de enige manier is. Ten opzichte van huren bouw je echter meer op. Huren is niet alleen duurder dan kopen, je ziet niets voor het bedrag terug. Als je iets koopt (inmiddels afgeschafte aflossingsvrije hypotheken daargelaten) heb je na 25-35 jaar een huis.
[...]

Nee, maar dat insinueerde je in je eerste post wel. En durf je na de afgelopen 10 jaar nog steeds te zeggen dat je met kopen altijd meer opbouwt?
Je kan je tekst ook omdraaien en dan is er nog steeds niks aan gelogen:

Die financiële boei kan ook een verstikking zijn. Als je schuld hebt en je huis wordt minder waard dan kan je niets een verhuizen als het tegenzit. Bij huren kan je gewoon de deur achter je dicht trekken en goedkoper gaan wonen.

[ Voor 7% gewijzigd door Tleilaxu op 02-12-2016 12:30 ]

[ArchitectOfDoom]

(DELETE)

[ Voor 99% gewijzigd door ArchitectOfDoom op 02-12-2016 13:13 ]

[ralpje]

Anoniem: 111703 schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 10:45:
[...]

Immigranten krijgen ten alle tijde voorrang op de toewijzing van sociale huurwoningen,

Onwaar. https://www.rijksoverheid...an-een-sociale-huurwoning

Roeptoeteren is leuk, maar doe het dan wel onderbouwd en op feiten.

[dr.lowtune]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 december 2016 @ 21:36:
[...]

Mooi dat je het voor elkaar hebt. Wat gebeurt er als jullie nu uit elkaar gaan? Je kunt denken dat het jou nooit overkomt, maar is precies waarom veel mensen er (zeker in de crisis) bekaaid af zijn gekomen. Er keihard aan trekken is lang niet altijd genoeg. Het helpt uiteraard wel.

Uit elkaar gaan zou een flinke tegenvaller voor ons beiden worden en er is inderdaad geen zekerheid dat dat nooit zal gebeuren. Ik zal dan een flinke bak alimentatie moeten gaan betalen, in ieder geval zo lang als dat het huwelijk heeft geduurd. Als we het huis zouden verkopen is de kans dat we er geld op verliezen niet zo heel groot, dus dat is redelijk afgedekt. Er zal ook wel wat boedel verdeeld moeten worden. Ik vermoed dat het met mijn inkomen echter geen groot probleem is om daar te blijven wonen (feitelijk sponsor ik mijn vrouw nu al elke maand met een bedrag om haar eigen ding te doen, beetje in de richting van wat het waarschijnlijk qua alimentatie zou worden).

Als er kinderen zouden komen, dan gaat het verhaal wel veel gecompliceerder (en duurder) worden overigens.

Ook in die situatie geldt; het beste er van maken. Er niks aan doen (zeuren in plaats van zorgen dat de wet verandert, of dat er meer geld binnenkomt) gaat de situatie niet verbeteren.

[mannowlahn]

dr.lowtune schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 13:34:
[...]


Uit elkaar gaan zou een flinke tegenvaller voor ons beiden worden en er is inderdaad geen zekerheid dat dat nooit zal gebeuren. Ik zal dan een flinke bak alimentatie moeten gaan betalen, in ieder geval zo lang als dat het huwelijk heeft geduurd. Als we het huis zouden verkopen is de kans dat we er geld op verliezen niet zo heel groot, dus dat is redelijk afgedekt. Er zal ook wel wat boedel verdeeld moeten worden. Ik vermoed dat het met mijn inkomen echter geen groot probleem is om daar te blijven wonen (feitelijk sponsor ik mijn vrouw nu al elke maand met een bedrag om haar eigen ding te doen, beetje in de richting van wat het waarschijnlijk qua alimentatie zou worden).

Als er kinderen zouden komen, dan gaat het verhaal wel veel gecompliceerder (en duurder) worden overigens.

Ook in die situatie geldt; het beste er van maken. Er niks aan doen (zeuren in plaats van zorgen dat de wet verandert, of dat er meer geld binnenkomt) gaat de situatie niet verbeteren.

Zolang je geen kinderen hebt scheelt het in ieder geval wel aan alimentatie. Maar als je vrouw niet meer in staat is om te werken dan weet ik niet in hoeverre je dan naderhand nog verantwoordelijk bent om daar aan bij te dragen in geval van scheiding.

[ANdrode]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:30:
[...]
- Ten eerste kan je al in een studentenkamer zitten en waarom zou je dat niet doen? 400 euro is prima te overzien. Dit bedoel ik dus met een hoop willen maar weinig er voor over hebben.

Eerder uitgelegd: "Campuscontract". Zes maanden nadat je niet meer ingeschreven bent bij een universiteit moet je er uit...

- Ergens rond 2004 ben ik met een vriend van mij gaan kijken naar vrije sector woning ergens in Amsterdam-NieuwWest. ZOu dan 700 euro gaan kosten. We hebben toen ons gedragen als of wij een relatie hadden, dus als stel dat huren. Mijn inkomen toendertijd was 1950 bruto, die van hem 1700. Was geen probleem hoor om die 700 af te tikken. Maar ja, huisgenoot, dat moeten we niet willen als je full time werkt.

Andere tijden… Toen konden jullie ook samen 9x je jaarsalaris lenen.

Of bedoel je dat jullie een geregistreerd partnerschap hebben afgesloten om een woning te kunnen delen? Ik vind dat namelijk een stap die nogal ver gaat.

Voor de vorm even een tegenvoorbeeld: [b]Ymere financiële voorwaarden (kandidaat-) huurders voor vrije sector woning:

[mannowlahn]

ANdrode schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 15:30:
[...]


Eerder uitgelegd: "Campuscontract". Zes maanden nadat je niet meer ingeschreven bent bij een universiteit moet je er uit...


[...]


Andere tijden… Toen konden jullie ook samen 9x je jaarsalaris lenen.

Of bedoel je dat jullie een geregistreerd partnerschap hebben afgesloten om een woning te kunnen delen? Ik vind dat namelijk een stap die nogal ver gaat.

Voor de vorm even een tegenvoorbeeld: [b]Ymere financiële voorwaarden (kandidaat-) huurders voor vrije sector woning:
[afbeelding]

Geregistreerd partnerschap? Nee hoor, gewoon doen als of we een stelletje waren. Let wel, we waren verre van een stel, gewoon twee goede vrienden.

En volgens mij zijn er meer soorten kamers te vinden in Amsterdam die niet vast zitten aan een universiteit. Nou ja, weet je, als ik dit zo lees vraag ik mij echt af of mensen verwachten per direct een woning in hartje stad voor 500 euro te vinden.

Ik woon al meer dan 10 jaar in Amsterdam en zie om mij heen hoe het gaat met wonen. Ja de particuliere huur is erg hoog(maar ja, die huurwetten helpen ook niet). Je kan als je met iemand samen wilt huren echt wel wat vinden maar is niet goedkoop nee. Je betaald zo 1000/1400 per maand (dan wel niet gemeubilleerd), dus per persoon zit je rond de 500/700 euro. Maar je hoeft niet perse in Amsterdam te zitten. Vriend van me die sinds drie jaar hier in Amsterdam als It'er werkt en daarvoor uit Macedonia kwam, nam genoegen met een kamer van 15 m2 voor 550 per maand. Goedkoop? Nee, Ideaal als je 35 bent? Nope, Maar ja tering naar de nering zetten.

Andere vriend van me, begon pas rond zijn 24e met een HBO opleiding. heeft eerst 3 jaar bij mij op zolder gewoond, daarna 3 jaar bij een andere vriend een kamer gehuurd. Ik ken eigenlijk alleen maar mensen die huisgenoten hebben. Tenzij ze gaan samenwonen met een partner.

Ik zeg niet dat dit een fijne situatie is, maar dit is wel een stad war veel mensen willen wonen. Dan kan je jammeren en stampvoeten wat je wilt, maar in dit geval zal er dan echt moeite gedaan moeten worden om wat te krijgen.
Dus ja, als ik dit dan allemaal lees hier denk ik echt, wat een slappe boel zeg.

[Brent]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 16:20:
[...]

Dus ja, als ik dit dan allemaal lees hier denk ik echt, wat een slappe boel zeg.

Ik denk: waarom zulke achterlijke arbitrair hoge inkomenseisen? Voor 850 heb je een bescheiden appartementje in (de buitenbuurten van) A'dam, 41k/j is een inkomen dat 90% van de Nederlanders nooit overtreft. Dat wil zeggen dat het niet de uitzondering is, bij een vriend op zolder, maar de regel.

Maar waarom? Waarom die eisen? Is 3 keer de huur ook niet genoeg? 2x?

[ANdrode]

muffstuff schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 16:20:
[...]
Geregistreerd partnerschap? Nee hoor, gewoon doen als of we een stelletje waren. Let wel, we waren verre van een stel, gewoon twee goede vrienden.

En volgens mij zijn er meer soorten kamers te vinden in Amsterdam die niet vast zitten aan een universiteit. Nou ja, weet je, als ik dit zo lees vraag ik mij echt af of mensen verwachten per direct een woning in hartje stad voor 500 euro te vinden.

Ik bedoelde alleen dat die regels wat betreft inkomen & relatie scherper zijn geworden.

Een kamer krijgen in Amsterdam zonder campuscontract is te doen alleen dit heeft een keerzijde. In Amsterdam is 500 euro voor 12m2 (kamer) gewoon de norm als je binnen de ring wilt zitten en zekerheid wilt hebben. Dat hoort bij de locatie.

Ik woon al meer dan 10 jaar in Amsterdam en zie om mij heen hoe het gaat met wonen. Ja de particuliere huur is erg hoog(maar ja, die huurwetten helpen ook niet). Je kan als je met iemand samen wilt huren echt wel wat vinden maar is niet goedkoop nee. Je betaald zo 1000/1400 per maand (dan wel niet gemeubilleerd), dus per persoon zit je rond de 500/700 euro. Maar je hoeft niet perse in Amsterdam te zitten.

Als je eenmaal het bovenmodale inkomen hebt dan werkt de huurmarkt in Amsterdam in mijn ogen, net zoals jij ziet, redelijk goed. Er is in ieder geval aanbod en een relatie tussen prijs/kwaliteit. Dat laatste ontbreekt in provinciesteden (daar is het voorwaarden/kwaliteit wat uitruilt).

Ja het is duur. Ja je bouwt niets op. Nee je hebt geen risico in de huidige bubbel. Nee je zit niet vast. Dat is een valide keuze.

Andere vriend van me, begon pas rond zijn 24e met een HBO opleiding. heeft eerst 3 jaar bij mij op zolder gewoond, daarna 3 jaar bij een andere vriend een kamer gehuurd. Ik ken eigenlijk alleen maar mensen die huisgenoten hebben. Tenzij ze gaan samenwonen met een partner.

Ik zeg niet dat dit een fijne situatie is, maar dit is wel een stad war veel mensen willen wonen. Dan kan je jammeren en stampvoeten wat je wilt, maar in dit geval zal er dan echt moeite gedaan moeten worden om wat te krijgen.
Dus ja, als ik dit dan allemaal lees hier denk ik echt, wat een slappe boel zeg.

Daar ben ik het mee eens als het over de populaire (studenten)steden gaan. De verandering die ik zou willen zien is dat je weer (net zoals jij vroeger) gewoon met zekerheden een vrije sector huur contract kan krijgen. Die kunstmatige regels, zoals van Ymere, zorgen ervoor dat je er echt tussenin kan vallen.

Tegelijkertijd moet er ook een goedkoper alternatief zijn. Het prijsverschil tussen Almere en Amsterdam in huurprijs is veel te klein. En beide erg duur tov koop. Dat is te compenseren door maatregelen te introduceren die de kosten van een vastgoedobject voor verhuur omlaag brengen.
Of je dat via een verandering aan NHG en HRA doet of via HRA voor bedrijven maakt mij wat huurbeleid niet uit

[Megajr]

fast-server schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 11:01:
5 jaar valt nog wel mee, in de regio Arnhem/Nijmegen is het 15 tot 18 jaar op dit moment.
Er wonen hier niet voor niets nog zoveel mensen lang bij hun ouders.

Grappig, ik ben juist in Arnhem gaan wonen omdat de vrije huursector niet zo overspannen was als in andere regio's. In Amersfoort/Utrecht/Zwolle hebben we gekeken en daar echt voor krotten bijna moeten vechten. In Arnhem was het bij de tweede raak. Al was dat niet sociale huur natuurlijk en kan die situatie heel ander zijn.

[mannowlahn]

Brent schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 16:28:
[...]

Ik denk: waarom zulke achterlijke arbitrair hoge inkomenseisen? Voor 850 heb je een bescheiden appartementje in (de buitenbuurten van) A'dam, 41k/j is een inkomen dat 90% van de Nederlanders nooit overtreft. Dat wil zeggen dat het niet de uitzondering is, bij een vriend op zolder, maar de regel.

Maar waarom? Waarom die eisen? Is 3 keer de huur ook niet genoeg? 2x?

Ik vind 850 euro inderdaad best wel veel als je dan 40.000 bruto verdient. Dat is ongeveer 2200 netto per maand.

[fast-server]

In de vrije sector heb je nog wel kans, maar daar hebben de meeste (hier) geen inkomen voor, het ging inderdaad om "sociale huur"

Arnhem (gemiddeld inkomen per burger per jaar)
Gem. persoonlijk ink. per ontvanger € 17.686
Gem. persoonlijk ink. algemeen € 12.868

2007 8 jaar
2010 11 jaar
2016 18 jaar

[ Voor 30% gewijzigd door fast-server op 02-12-2016 17:03 ]

[ANdrode]

fast-server schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 16:57:
In de vrije sector heb je nog wel kans, maar daar hebben de meeste (hier) geen inkomen voor, het ging inderdaad om "sociale huur"

Arnhem (gemiddeld inkomen per burger per jaar)
Gem. persoonlijk ink. per ontvanger € 17.686
Gem. persoonlijk ink. algemeen € 12.868

2007 8 jaar
2010 11 jaar
2016 18 jaar

Hoe berekenen ze dit?
"Gemiddelde woonduur voordat nieuwe woning werd toegewezen" is iets heel anders dan "Perioden in jaren, dat na regelmatig meeloten eerste toewijzing plaatsvindt".

Daar kwam ik een goed artikel over tegen een tijd geleden (hoop dat ik de goede weer gevonden heb ).

Zonder duiding over de gebruikte definitie (+ bronlink) zegt dit helaas weinig

[ Voor 20% gewijzigd door ANdrode op 02-12-2016 18:58 ]

[Anoniem: 172410]

Tleilaxu schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 12:28:
Nee, maar dat insinueerde je in je eerste post wel. En durf je na de afgelopen 10 jaar nog steeds te zeggen dat je met kopen altijd meer opbouwt?
Je kan je tekst ook omdraaien en dan is er nog steeds niks aan gelogen:

Ik insinueerde het zelfs niet, dat heb je echt verkeerd begrepen. Zelfs met de afgelopen jaren bouw je met kopen meer op dan met huren. Als je een huis voor 2 ton koopt en dat huis is, als het volledig afbetaald en van jou is, 1,5 ton waard, heb je 1,5 ton. Huur je, dan heb je aan het einde van de rit niets. Dat is dan nog los van dat je voor de huur van een soortgelijke woning eigenlijk altijd (veel) meer betaalt. Stop je het verschil in andere zaken, dan kan je voordeel nog meer oplopen.

Maar goed, realistisch gezien is het over de breedte geen probleem. Als je vanwege de omstandigheden moet verkopen, dan ga je mogelijk het schip in. We moeten niet doen alsof dat mensen niet overkomen is en dat kan je leven voor langere periode stevig ontwrichten. Echter zijn de huizenprijzen zelfs op het hoogtepunt van de crisis nooit minder waard geweest dan huizen in 2002 kostten. Inmiddels zijn de prijzen zelfs alweer deels hersteld. Een huis kopen is iets dat je altijd voor de lange termijn doet en afbetalen gaat doorgaans over een periode van 25-35 jaar. Over die periode is historisch gezien altijd winst gemaakt, en dik ook.

Eerlijk is eerlijk, huizen zijn als investeringsobject wel minder interessant geworden. Ooit is de rek eruit en met de inperking van wat geleend kan worden is dat moment wellicht aangebroken. Dat neemt niet wat dat zelfs als prijzen 25 jaar gelijk blijven of zelfs dalen, je geld op een stenen bankrekening zet in plaats van in andermans putje spoelt.



Bron.

[Tehh]

GoldenSample schreef op vrijdag 2 december 2016 @ 01:41:
[...]

Echt wtf je bent ziende blind je wordt genaaid waar je bij staat en je bent tevreden. Fascinerend maar ik snap het niet, je hebt een enorme strop om je nek laten hangen. Kan geen tegenslag zelf opvangen en je ziet het bijna als een eer.

En besef je wel, je zit met 2 salarisjes je hut bij elkaar te werken, tot het strotje in de schulden. Hoe gaat iemand het zonder die 2 salarisen doen dan? Omdat ie alleen is? Tot z'n 35ste met een stel andere rukkers wonen?

Echt je laat je knechten door het financiële belang van een ander. En ja noem mij maar negatief maar even for the record; met die negatieve mentaliteit ben ik, toen ik 1 jaar werk ervaring had meer salaris wel gaan verdienden dan wat jij hier onder 'stevig' noemt.

[...]

Tja waar wil je nu heen? Het halve MBO is geautomatiseerd. Echt laat het je niet wijsmaken dat het 'niet anders kan'. WORDT WAKKER JE LAAT JE NAAIEN.

Een positieve mentaliteit doet wonderen schijnbaar.
Ik begin je zo langzamerhand alleen niet meer zo serieus te nemen. Je doet aannames bij de vleet. De hut waar ik in woon kan ik in mijn eentje ook wel betalen, maar dat wil ik niet. Ik spaar nu maandelijks meer dan ik aan bruto-hypotheeklasten kwijt ben. Dus hoezo: "kan geen tegenslag zelf opvangen"? Ik heb niet maximaal geleend, hoezo: "tot het strotje in de schulden"? Door wie laat ik mij knechten?
Ik ben blij voor je dat jij met 1 jaar werkervaring meer dan 3k bent gaan verdienen, maar ik snap niet dat je dan zo negatief bent. Je verdient meer dan 99% van de wereldbevolking en toch moet jij schijnbaar je tent delen met een stelletje rukkers. Sorry hoor, maar dan doe je iets niet goed óf geef je bewust ergens anders dusdanig veel geld aan uit dat je niet kan sparen ofzo.

Maarja, dat is dan misschien ook wel typisch generatie Y.

[Maverick]

Ik moet zeggen dat ik mezelf helemaal niet herken in de beelden die hier geschetst worden. Komend uit ‘83 en zeker kind van babyboomers zou je denken dat dit wel zo zou zijn. Nu zijn zowel ik als mijn vrouw hoogopgeleid (HBO) waar onze ouders dit niet waren (zijn). Maar doordat onze ouders het goed hadden hebben wij de kans gehad te gaan studeren waar onze ouders die keuze vroeger niet hadden. Wel werkte in beide gezinnen ook de vrouw (zij het iets minder dan de man). We hebben altijd gewerkt voor onze centen, ook toen we nog thuis woonden en hebben het nu een stuk beter dan onze ouders het vroeger hadden. Als je kijkt wat wij nu kunnen doen dan was dit voor onze ouders in die tijd absoluut niet mogelijk. Dit is natuurlijk ook een resultaat van de veranderende welvaart in de maatschappij als geheel.


Als ik hier de huidige discussie zo lees dan is dat wel een bevestiging van de het verhaal uit de TS. Mensen die van school afkomen en beweren dat het lastig rondkomen is van 1800,- netto per maand. Schei toch uit. Dan ben je je echt in een slachtofferrol aan het plaatsen. Er zijn mensen die met minder een gezin moeten voeden. Ik denk dat je dan idd een verkeerd beeld hebt van hoe het leven van anderen er uit ziet als ze net klaar zijn met de hun opleiding.

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 17:59:
Ik moet zeggen dat ik mezelf helemaal niet herken in de beelden die hier geschetst worden. Komend uit ‘83 en zeker kind van babyboomers zou je denken dat dit wel zo zou zijn. Nu zijn zowel ik als mijn vrouw hoogopgeleid (HBO) waar onze ouders dit niet waren (zijn). Maar doordat onze ouders het goed hadden hebben wij de kans gehad te gaan studeren waar onze ouders die keuze vroeger niet hadden. Wel werkte in beide gezinnen ook de vrouw (zij het iets minder dan de man). We hebben altijd gewerkt voor onze centen, ook toen we nog thuis woonden en hebben het nu een stuk beter dan onze ouders het vroeger hadden. Als je kijkt wat wij nu kunnen doen dan was dit voor onze ouders in die tijd absoluut niet mogelijk. Dit is natuurlijk ook een resultaat van de veranderende welvaart in de maatschappij als geheel.


Als ik hier de huidige discussie zo lees dan is dat wel een bevestiging van de het verhaal uit de TS. Mensen die van school afkomen en beweren dat het lastig rondkomen is van 1800,- netto per maand. Schei toch uit. Dan ben je je echt in een slachtofferrol aan het plaatsen. Er zijn mensen die met minder een gezin moeten voeden. Ik denk dat je dan idd een verkeerd beeld hebt van hoe het leven van anderen er uit ziet als ze net klaar zijn met de hun opleiding.

Ik zou nog eens alles echt lezen. Niemand schrijft dat het lastig rondkomen is van 1800 euro netto.

[Maverick]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 18:23:
[...]

Ik zou nog eens alles echt lezen. Niemand schrijft dat het lastig rondkomen is van 1800 euro netto.

Ok, dat heb ik niet goed verwoord. Mensen vinden dat ze meer zouden moeten kunnen met zo'n salaris als ze dat vergelijken met vroeger. Daarbij vergeten ze meteen maar even op welke gebieden ze het tegenwoordig allemaal beter hebben dan hoe het vroeger was.

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 18:46:
[...]


Ok, dat heb ik niet goed verwoord. Mensen vinden dat ze meer zouden moeten kunnen met zo'n salaris als ze dat vergelijken met vroeger. Daarbij vergeten ze meteen maar even op welke gebieden ze het tegenwoordig allemaal beter hebben dan hoe het vroeger was.

Meer en duurdere technologie? Is dat een vooruitgang voor een mens? Zeker straks op het gebied van duurzaamheid en gezondheidszorg, maar verder? Wat is er precies beter?

Je kunt het heel goed hebben, dit ook beseffen, en tegelijkertijd zien dat zaken niet in de haak zijn. Dan vergeet je niks, maar benoem je wel andere zaken.

[Maverick]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 19:00:
[...]

Meer en duurdere technologie? Is dat een vooruitgang voor een mens? Zeker straks op het gebied van duurzaamheid en gezondheidszorg, maar verder? Wat is er precies beter?

Serieus? Als je niet in kunt zien dat je (zeker als nederlandse jongeman (of vrouw) een stuk beter hebt dan iemand die dertig jaar geleden de arbeidsmarkt op moest dan zit het toch wel heel diep hoor.

Je kunt na je midelbare school zoveel meer doen dan toendestijds. Er is geen niche klein genoeg of je kunt er een studie voor volgen. Ontplooi jezelf ook elk gebied dat je wilt. En daarbij maakt het niet uit of je uit een goedgesteld gezin komt of niet. Vergeleken met toen zijn de studies veel beter te betalen. Er is ook gewoon veel meer werk voor handen.
Als je die studie afgerond hebt dan ben je bijna een uitzondering als je niet minstens een maand over een ander continent trekt. Je kunt proeven aan allerlei exotisch culturen. Ik weet van mij ouders dat hun huwelijksreis toendestijds naar de Canarische eilanden was, dat was pas een luxe, want vliegen dat was niet voor iedereen zomaar wegegelegd. Ook was iets als wintersport iets voor de elite. Menig student trekt er iedere winter een week op uit richting de sneeuw.
Dankzij het internet heb je een schat van informatie en kun je jezelf onderwijzen in de meest obscure vakgebieden. Je had nieteens zo heel lang geleden allen de biblotheek in het dorp of de stad. Die bepaalden wat je kon lezen.
Kijk eens naar het verschil in woonruimte. 30 jaar geleden was dubbelglas een utupie, nu doen we het niet voor minder dan hr++ want je zou toch maar eens een klein beetje tocht in huis hebben. Ik denk dat de meeste mensen een neus zouden ophalen voor de staat waarin een huis begin jaren tachtig in werd opgeleverd. Na 10 minuten was je klaar met douchen want het warme water was op. Denk je dat er bij de keukenboeren nog veel keukens verkocht worden zonder vaatwasser, combimagnetron of tegenwoordig kokendwaterkraan?

Ik noem hier maar een paar dingen op, en ben vast een hoop gebieden vergeten waar ik nieteens over gedacht heb. De levensstandaard is zoveel hoger dan hij was voor generarion Y en die zal ook waarschijnlijk alleen maar toenemen de komende jaren. Omdat het heel geleidelijk gaat merk je het misschien niet zo bewust maar het verschil is immens.

Je kunt het heel goed hebben, dit ook beseffen, en tegelijkertijd zien dat zaken niet in de haak zijn. Dan vergeet je niks, maar benoem je wel andere zaken.

Er gaan ok zat zaken niet zoals ik ze graag zou zien. Maar als je door sentiment denkt dat die dingen vroeger allemaal hosanna waren dan heb je het naar mijn mening mis.

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 19:58:
[...]

Serieus? Als je niet in kunt zien dat je (zeker als nederlandse jongeman (of vrouw) een stuk beter hebt dan iemand die dertig jaar geleden de arbeidsmarkt op moest dan zit het toch wel heel diep hoor.

Je kunt na je midelbare school zoveel meer doen dan toendestijds. Er is geen niche klein genoeg of je kunt er een studie voor volgen. Ontplooi jezelf ook elk gebied dat je wilt. En daarbij maakt het niet uit of je uit een goedgesteld gezin komt of niet. Vergeleken met toen zijn de studies veel beter te betalen. Er is ook gewoon veel meer werk voor handen.
Als je die studie afgerond hebt dan ben je bijna een uitzondering als je niet minstens een maand over een ander continent trekt. Je kunt proeven aan allerlei exotisch culturen. Ik weet van mij ouders dat hun huwelijksreis toendestijds naar de Canarische eilanden was, dat was pas een luxe, want vliegen dat was niet voor iedereen zomaar wegegelegd. Ook was iets als wintersport iets voor de elite. Menig student trekt er iedere winter een week op uit richting de sneeuw.
Dankzij het internet heb je een schat van informatie en kun je jezelf onderwijzen in de meest obscure vakgebieden. Je had nieteens zo heel lang geleden allen de biblotheek in het dorp of de stad. Die bepaalden wat je kon lezen.
Kijk eens naar het verschil in woonruimte. 30 jaar geleden was dubbelglas een utupie, nu doen we het niet voor minder dan hr++ want je zou toch maar eens een klein beetje tocht in huis hebben. Ik denk dat de meeste mensen een neus zouden ophalen voor de staat waarin een huis begin jaren tachtig in werd opgeleverd. Na 10 minuten was je klaar met douchen want het warme water was op. Denk je dat er bij de keukenboeren nog veel keukens verkocht worden zonder vaatwasser, combimagnetron of tegenwoordig kokendwaterkraan?

Ik noem hier maar een paar dingen op, en ben vast een hoop gebieden vergeten waar ik nieteens over gedacht heb. De levensstandaard is zoveel hoger dan hij was voor generarion Y en die zal ook waarschijnlijk alleen maar toenemen de komende jaren. Omdat het heel geleidelijk gaat merk je het misschien niet zo bewust maar het verschil is immens.


[...]


Er gaan ok zat zaken niet zoals ik ze graag zou zien. Maar als je door sentiment denkt dat die dingen vroeger allemaal hosanna waren dan heb je het naar mijn mening mis.

Je bedoelt die studie waar je diep voor in de schulden gaat zitten tenzij je ouders welgesteld zijn? Een uitzondering als je niet een maand over een ander continent gaat reizen? Misschien in jouw kennissenkring of de mensen die je enkel op Facebook ziet, maar de meesten moeten gewoon hard werken en solliciteren.
Al die andere vooruitgang heeft weinig te maken met deze discussie imo, die wordt overigens ook niet vergeten zoals ik al schreef maar wat heb je daaraan als moeilijk aan een baan of huis komt, geen gezin kan starten en studieschuld hebt die mensen voorheen na 10 jaar studeren niet hadden?

[Maverick]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 20:19:
[...]

Je bedoelt die studie waar je diep voor in de schulden gaat zitten tenzij je ouders welgesteld zijn? Een uitzondering als je niet een maand over een ander continent gaat reizen? Misschien in jouw kennissenkring of de mensen die je enkel op Facebook ziet, maar de meesten moeten gewoon hard werken en solliciteren.
Al die andere vooruitgang heeft weinig te maken met deze discussie imo, die wordt overigens ook niet vergeten zoals ik al schreef maar wat heb je daaraan als moeilijk aan een baan of huis komt, geen gezin kan starten en studieschuld hebt die mensen voorheen na 10 jaar studeren niet hadden?

Die diepe schuld waar je binnenkort helemaal geen rente op betaalt bedoel je? Mijn vrouw had een studieschuld van enkele 10 duizenden euro's de betaallast die je dat oplevert als je eenmaal klaar bent is dermate klein dat dit echt geen belemmering kan zijn om een gezin te kunnen beginnen hoor.
Er is een ontzettend tekort aan hoogopgeleid personeel, dat moeilijk aan een baan komen daar geloof ik niets van. Ja, als je een studie hebt gekozen op basis van zelfontplooing ipv carrierekansen. Een pretstudie dus. Geloof me, als zoiets vroeger al bestond (vrijetijdsmanagement schiet me te binnen, de naam alleen al) dan had je er toen ook geen werk mee kunnen vinden.
Toen mijn ouders hun eerste huis kochten was dat een verschrikkelijk klein rijtjes huis waar je eigenlijk amper in pastte met 2 kleine kinderen en het stond ook nog eens in een verschikkelijk slechte buurt. Maarja, dat was een starterswoning. Zulk soort woningen zijn nu ook nog betaalbaar hoor, alleen willen we er allemaal niet meer zitten.
En als je niemand kent die na zijn studie een maandje gereisd heeft dan heb je duidelijk niet gestudeerd, want de grote vraag als de studie afgerond is, is tegenwoordig; ga ik meteen aan het werk of eerst nog een mooie reis maken nu het nog kan. Van Facebook weet ik niets, dara doe ik niet aan.

En er zijn vast mensen die moeilijk aan een baan of een huis kunnen komen. Maar die werden een halve eeuw geleden toch ook niet cadeau gegeven bij een pakje boter? Denk je dat dat toen wel allemaal zomaar aan kwam waaien?

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 20:31:
[...]


Die diepe schuld waar je binnenkort helemaal geen rente op betaalt bedoel je? Mijn vrouw had een studieschuld van enkele 10 duizenden euro's de betaallast die je dat oplevert als je eenmaal klaar bent is dermate klein dat dit echt geen belemmering kan zijn om een gezin te kunnen beginnen hoor.
Er is een ontzettend tekort aan hoogopgeleid personeel, dat moeilijk aan een baan komen daar geloof ik niets van. Ja, als je een studie hebt gekozen op basis van zelfontplooing ipv carrierekansen. Een pretstudie dus. Geloof me, als zoiets vroeger al bestond (vrijetijdsmanagement schiet me te binnen, de naam alleen al) dan had je er toen ook geen werk mee kunnen vinden.
Toen mijn ouders hun eerste huis kochten was dat een verschrikkelijk klein rijtjes huis waar je eigenlijk amper in pastte met 2 kleine kinderen en het stond ook nog eens in een verschikkelijk slechte buurt. Maarja, dat was een starterswoning. Zulk soort woningen zijn nu ook nog betaalbaar hoor, alleen willen we er allemaal niet meer zitten.
En als je niemand kent die na zijn studie een maandje gereisd heeft dan heb je duidelijk niet gestudeerd, want de grote vraag als de studie afgerond is, is tegenwoordig; ga ik meteen aan het werk of eerst nog een mooie reis maken nu het nog kan. Van Facebook weet ik niets, dara doe ik niet aan.

En er zijn vast mensen die moeilijk aan een baan of een huis kunnen komen. Maar die werden een halve eeuw geleden toch ook niet cadeau gegeven bij een pakje boter? Denk je dat dat toen wel allemaal zomaar aan kwam waaien?

Fijn geen rente betalen, maar wel geen hypotheek krijgen. Kun je zelfs die starterswoning geeneens kopen.
Een generatie omhelst nogal wat meer dan hoogopgeleiden (voorzover die term iets zegt). Kansen voor een zo groot mogelijke groep is wel zo prettig.
Niemand kennen? Hoe kom je daarbij? Je schrijft dat dit tegenwoordig de norm is en dat vind ik een sprookje.
Ik ben universitair opgeleid en de mensen op de universiteit die ik kende en die even lekker een maandje gingen reizen waren veruit de minderheid (maarja n=1, je hele betoog ongeveer). De meesten die dat wel deden waren uitblinkers en hadden hun baan al geregeld. En dan nog, hoe bijzonder is reizen nog als alles toegankelijk is? Vroeger was Spanje je van het, dat zegt toch verder helemaal niks? Het bevordert eerder intellectuele armoede, want je zou nog niet naar Azië geweest zijn. Dan ben je toch wel minder ontwikkeld als persoon.....Enfin.
Een halve eeuw geleden was de norm echter niet hoogopgeleide 2 verdieners, toen kon je op 1 salaris al veel voor elkaar krijgen. Dat is tegenwoordig stukken lastiger. Dat is gewoon een constatering en vervelend voor deze generatie en die na ons, maar dat zeggen is blijkbaar vreemd?
Of lopen al die hardwerkende 2 verdieners nu zo naast hun schoenen? Volgens mij willen die gewoon werken, maar is het ook bittere noodzaak.
Dan heb je het nog steeds niet slecht, maar ben je veel minder weerbaar bij onvoorziene omstandigheden. Laat staan als je aan de onderkant van de ladder staat.
Kansen hebben en het goed hebben is niet hetzelfde als een generatie die het beter heeft dan de voorgaande. Structurele vooruitgang op zaken die er toe doen (wonen, werken, gezinsleven), daar zou je naar moeten streven. Niet renteloos lenen, lekker verre reizen maken die de schuld enkel doen oplopen en genieten van je internet.....

[Maverick]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 22:26:
[...]

Fijn geen rente betalen, maar wel geen hypotheek krijgen. Kun je zelfs die starterswoning geeneens kopen.
Een generatie omhelst nogal wat meer dan hoogopgeleiden (voorzover die term iets zegt). Kansen voor een zo groot mogelijke groep is wel zo prettig.

Een studieschuld lijkt mij toch vooral een probleem van hogeropgeleiden.

Niemand kennen? Hoe kom je daarbij? Je schrijft dat dit tegenwoordig de norm is en dat vind ik een sprookje.
Ik ben universitair opgeleid en de mensen op de universiteit die ik kende en die even lekker een maandje gingen reizen waren veruit de minderheid (maarja n=1, je hele betoog ongeveer). De meesten die dat wel deden waren uitblinkers en hadden hun baan al geregeld. En dan nog, hoe bijzonder is reizen nog als alles toegankelijk is? Vroeger was Spanje je van het, dat zegt toch verder helemaal niks? Het bevordert eerder intellectuele armoede, want je zou nog niet naar Azië geweest zijn. Dan ben je toch wel minder ontwikkeld als persoon.....Enfin.

Ik heb die ervaring niet. maar idd, n=1, van beide kanten. Het feit dat de lat hoger ligt dan vroeger is toch het hele punt dat ik maak. Er is geen enkele reden om niet gewoon met de tent in zeeland te gaan staan in de zomer. Als dat je standaard van vakantie is dan hou je een stuk meer over. Maar de gemiddelde standaard ligt tegenwoordig hoger. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar dat is nu eenmaal de situatie.

Een halve eeuw geleden was de norm echter niet hoogopgeleide 2 verdieners, toen kon je op 1 salaris al veel voor elkaar krijgen. Dat is tegenwoordig stukken lastiger. Dat is gewoon een constatering en vervelend voor deze generatie en die na ons, maar dat zeggen is blijkbaar vreemd?
Of lopen al die hardwerkende 2 verdieners nu zo naast hun schoenen? Volgens mij willen die gewoon werken, maar is het ook bittere noodzaak.
Dan heb je het nog steeds niet slecht, maar ben je veel minder weerbaar bij onvoorziene omstandigheden. Laat staan als je aan de onderkant van de ladder staat.
Kansen hebben en het goed hebben is niet hetzelfde als een generatie die het beter heeft dan de voorgaande. Structurele vooruitgang op zaken die er toe doen (wonen, werken, gezinsleven), daar zou je naar moeten streven. Niet renteloos lenen, lekker verre reizen maken die de schuld enkel doen oplopen en genieten van je internet.....

Volgens mij zijn we nu bij het onderwerp emancipatie aanbeland. Ik ben het volstrekt oneens met het feit dat het vroeger beter was omdat de vrouw niet hoefde te werken en het nu niet anders kan. Kunnen werken en financieel onafhankelijk kunnen zijn van je partner zou een grondrecht moeten zijn. (is het wellicht ook, daar discriminatie obv geslacht verboden is). Dat de extra bestedingsruimte die daar het gevolg van was ook daadwerkelijk wordt uitgegeven is een logisch gevolg daarvan.

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 22:36:
[...]

Een studieschuld lijkt mij toch vooral een probleem van hogeropgeleiden.


[...]

Ik heb die ervaring niet. maar idd, n=1, van beide kanten. Het feit dat de lat hoger ligt dan vroeger is toch het hele punt dat ik maak. Er is geen enkele reden om niet gewoon met de tent in zeeland te gaan staan in de zomer. Als dat je standaard van vakantie is dan hou je een stuk meer over. Maar de gemiddelde standaard ligt tegenwoordig hoger. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar dat is nu eenmaal de situatie.

[...]


Volgens mij zijn we nu bij het onderwerp emancipatie aanbeland. Ik ben het volstrekt oneens met het feit dat het vroeger beter was omdat de vrouw niet hoefde te werken en het nu niet anders kan. Kunnen werken en financieel onafhankelijk kunnen zijn van je partner zou een grondrecht moeten zijn. (is het wellicht ook, daar discriminatie obv geslacht verboden is). Dat de extra bestedingsruimte die daar het gevolg van was ook daadwerkelijk wordt uitgegeven is een logisch gevolg daarvan.

Je bedoelt van deze generatie hoogopgeleiden? Of die van vroeger? Denk dat je het antwoord wel weet. 20 a 30k schuld is zonder rente nog steeds een hoop schuld, die je vroeger dus niet had.
De extra bestedingsruimte? Het hele verhaal gaat er juist om dat er weinig tot geen extra bestedingsruimte is, ipv de verdubbeling die je zou verwachten.
De eenverdiener wordt helemaal genaaid. Dat heeft geen biet met emancipatie te maken.

[GoldenSample]

Maverick schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 22:36:
[...]

Een studieschuld lijkt mij toch vooral een probleem van hogeropgeleiden.


[...]

Ik heb die ervaring niet. maar idd, n=1, van beide kanten. Het feit dat de lat hoger ligt dan vroeger is toch het hele punt dat ik maak. Er is geen enkele reden om niet gewoon met de tent in zeeland te gaan staan in de zomer. Als dat je standaard van vakantie is dan hou je een stuk meer over. Maar de gemiddelde standaard ligt tegenwoordig hoger. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar dat is nu eenmaal de situatie.

Die reis naar weet ik waar is inderdaad een stuk betaalbaarder. Echter een dak boven mijn hoofd dat ik niet met een vreemde deel vind ik belangrijker.

En hey, nieuwtje; dat niet naar Azië gaan (check) niet gaan wintersporten elke winter (check) zorgt er niet voor dat ik me opeens wel dat dak boven mijn hoofd op een normale manier kan veroorloven.

[...]


Volgens mij zijn we nu bij het onderwerp emancipatie aanbeland. Ik ben het volstrekt oneens met het feit dat het vroeger beter was omdat de vrouw niet hoefde te werken en het nu niet anders kan.

Eh wut, je vind het beter dat je nu met zijn 2en MOET werken voor iets waar men vroeger alleen de man voor liet werken?

Kunnen werken en financieel onafhankelijk kunnen zijn van je partner zou een grondrecht moeten zijn. (is het wellicht ook, daar discriminatie obv geslacht verboden is).

Eh ja das leuk punt is alleen dat ipv. Dat de vrouw onafhankelijk van de man is dat nu zowel de man als de vrouw afhankelijk van elkaar zijn.

Dat de extra bestedingsruimte die daar het gevolg van was ook daadwerkelijk wordt uitgegeven is een logisch gevolg daarvan.

Ehm 'uitgegeven'? Weetje waaraan? Voor het overgrote deel aan een hogere hypotheek. Gezien de elasticiteit van het aanbod op de woningmarkt vrijwel 0 is zijn de huizenprijzen met dat bedrag gestegen.

Tehh schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 16:52:
[...]


Een positieve mentaliteit doet wonderen schijnbaar.

God zegene de onwetende?
Ben liever gefrustreerd en bewust dan onwetend.

Ik begin je zo langzamerhand alleen niet meer zo serieus te nemen. Je doet aannames bij de vleet. De hut waar ik in woon kan ik in mijn eentje ook wel betalen, maar dat wil ik niet. Ik spaar nu maandelijks meer dan ik aan bruto-hypotheeklasten kwijt ben. Dus hoezo: "kan geen tegenslag zelf opvangen"? Ik heb niet maximaal geleend, hoezo: "tot het strotje in de schulden"? Door wie laat ik mij knechten?
Ik ben blij voor je dat jij met 1 jaar werkervaring meer dan 3k bent gaan verdienen, maar ik snap niet dat je dan zo negatief bent.

Omdat het dan alsnog lastig is om jezelf een dak boven het hoofd te regelen en ik er ook niet echt uitzicht op heb? Ik spaarde afgelopen jaar meer dan 40% van mijn netto inkomen maar wordt ingehaald door de prijsstijgingen op de woningmarkt.

Verder ben ik benieuwd hoe jij het voor elkaar krijgt een huisje te wonen dat je makkelijk kan betalen terwijl je een inkomen van ergens 2200 euro hebt. Ben oprecht benieuwd hoe je dat regels want dat wil ik ook wel

Je verdient meer dan 99% van de wereldbevolking en toch moet jij schijnbaar je tent delen met een stelletje rukkers.

Tja met 30 euro per dag ben je rijk in Senegal maar hier kan je er niet van rond komen, waar klaagt men dan in Nederland over?

Sorry hoor, maar dan doe je iets niet goed óf geef je bewust ergens anders dusdanig veel geld aan uit dat je niet kan sparen ofzo.

Met de woningmarkt op dit moment spaar je al heel snel 'achteruit'. Verder is dat al helemaal het geval op get moment dat je de malle wens hebt om geen huis meer te hoeven delen. Dan betaal je zo veel geld dat het sparen rap minder wordt

Maarja, dat is dan misschien ook wel typisch generatie Y.

[ Voor 33% gewijzigd door GoldenSample op 03-12-2016 22:57 ]

[Maverick]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 22:48:
[...]

Je bedoelt van deze generatie hoogopgeleiden? Of die van vroeger? Denk dat je het antwoord wel weet. 20 a 30k schuld is zonder rente nog steeds een hoop schuld, die je vroeger dus niet had.
De extra bestedingsruimte? Het hele verhaal gaat er juist om dat er weinig tot geen extra bestedingsruimte is, ipv de verdubbeling die je zou verwachten.
De eenverdiener wordt helemaal genaaid. Dat heeft geen biet met emancipatie te maken.

Sorry, maar jouw houding is toch precies wat er de huidige generatie verweten wordt. Omdat iemand anders in het verleden iets "gekregen" heeft moet en zal jij daar ook recht op hebben? Waarom zou dat zo moeten zijn? Wij hebben ook een studieschuld, so what? Is een investering die we in onze toekomst hebben gedaan. Voel me daar geen seconde door benadeeld. Geen idee wat anderen vroeger kregen, daar heb ik toch niets mee te maken? Hoe beinvloed dat wat ik nu zou moeten doen?

GoldenSample schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 22:49:
[...]

Die reis naar weet ik waar is inderdaad een stuk betaalbaarder. Echter een dak boven mijn hoofd dat ik niet met een vreemde deel vind ik belangrijker.

En hey, nieuwtje; dat niet naar Azië gaan (check) niet gaan wintersporten elke winter (check) zorgt er niet voor dat ik me opeens wel dat dak boven mijn hoofd op een normale manier kan veroorloven.

Juist, dat is het punt dat ik maak.

[...]

Eh wut, je vind het beter dat je nu met zijn 2en MOET werken voor iets waar men vroeger alleen de man voor liet werken?

[...]

Eh ja das leuk punt is alleen dat ipv. Dat de vrouw onafhankelijk van de man is dat nu zowel de man als de vrouw afhankelijk van elkaar zijn.

Ik denk dat de vrouw nu een stuk minder afhankelijk is van de man dan toen ze zelf niet voor inkomen kon zorgen. Is makkelijk oordelen als man, maar als je in de 40 bent zonder opleiding of inkomen, waar moet je dan heen als je uit je relatie zou willen stappen? Dat een deel van die afhankelijkheid richting de man verschoven is is alleen maar eerlijker.

[...]

Ehm 'uitgegeven'? Weetje waaraan? Voor het overgrote deel aan een hogere hypotheek. Gezien de elasticiteit van het aanbod op de woningmarkt vrijwel 0 is zijn de huizenprijzen met dat bedrag gestegen.

Ik beweer ook nergens dat het aan " nuttige" dingen besteed wordt.

[digifun]

Nu ben ik 50 en ik vind dat jongeren het nu veel en veel zwaarder hebben dan wij het hadden.

Wij konden studeren zonder studieschuld en er waren genoeg studierichtingen. Huisvesting was goed en betaalbaar. Lonen waren goed en je hield iedere maand geld over waar je ook nog veel mee kon doen.

Je had veel meer zekerheden vroeger en daarmee rust. Hoe jongeren tegenwoordig behandelt worden is ronduit asociaal.

[GoldenSample]

Maverick schreef op zondag 4 december 2016 @ 00:59:
[...]


Sorry, maar jouw houding is toch precies wat er de huidige generatie verweten wordt. Omdat iemand anders in het verleden iets "gekregen" heeft moet en zal jij daar ook recht op hebben? Waarom zou dat zo moeten zijn? Wij hebben ook een studieschuld, so what? Is een investering die we in onze toekomst hebben gedaan. Voel me daar geen seconde door benadeeld. Geen idee wat anderen vroeger kregen, daar heb ik toch niets mee te maken? Hoe beinvloed dat wat ik nu zou moeten doen?

Als je het verleden vergeet zal het zich herhalen.

Het historisch perspectief is juist belangrijk, waarom? Het biedt een perspectief, laat zien wat vroeger ook gefunctioneerd heeft en wat vooral niet.

De gierende ongelijkheid die er nu meer en meer komt was er 40 jaar terug niet. De problemen die hier genoemd worden zijn veelal op te lossen door de ongelijkheid in te dammen (hint, de dure huizen zijn uiteindelijk een verplaatsing van vermogen van arm naar rijk. Volgende hint: het deel van de opbrengsten taart dat maar lonen gaat is gekrompen, tegelijkertijd is het aandeel van loonbelasting in de totale belastingopbrengsten gegroeid. -> op andere manieren wordt er meer geld 'verdiend' echter hoeft men er minder voor te betalen. Dat gat word gevuld door de arbeider in loondienst).

[...]


Juist, dat is het punt dat ik maak.

En ga nu eens in op het feit dat iets fundamenteels als een eigen dak boven je kop moeilijker is en een stuk essentiëler dan die azie reis?

Of zeg je ook tegen een kind met honger waar in de weide omtrek geen calorie te vinden is: "maar je hebt wel kleren, dat had men vroeger niet! Zeur niet zo!"

[...]

Ik denk dat de vrouw nu een stuk minder afhankelijk is van de man dan toen ze zelf niet voor inkomen kon zorgen. Is makkelijk oordelen als man, maar als je in de 40 bent zonder opleiding of inkomen, waar moet je dan heen als je uit je relatie zou willen stappen? Dat een deel van die afhankelijkheid richting de man verschoven is is alleen maar eerlijker.

Het verschuiven van de financiële afhankelijkheid naar de man en het houden van een grote (zij het minder groot dan 30 jaar terug) bij de vrouw is echter totaal onnodig economisch construct waar je als individu weinig aan kan doen. En ja daar vind ik wat van, erg hè?

[...]

Ik beweer ook nergens dat het aan " nuttige" dingen besteed wordt.

Je doet alsof het een keuze is waar je het aan besteed en dat is simpelweg niet waar. Vanaf 1 januari mag men 70 ipv. 60% van het 2e inkomen mee tellen voor een hypotheek. Doe eens eens een gok met wat er met de huizenprijzen gebeurt?

[ Voor 17% gewijzigd door GoldenSample op 04-12-2016 12:40 ]

[Anoniem: 224360]

Maverick schreef op zondag 4 december 2016 @ 00:59:
[...]


Sorry, maar jouw houding is toch precies wat er de huidige generatie verweten wordt. Omdat iemand anders in het verleden iets "gekregen" heeft moet en zal jij daar ook recht op hebben? Waarom zou dat zo moeten zijn? Wij hebben ook een studieschuld, so what? Is een investering die we in onze toekomst hebben gedaan. Voel me daar geen seconde door benadeeld. Geen idee wat anderen vroeger kregen, daar heb ik toch niets mee te maken? Hoe beinvloed dat wat ik nu zou moeten doen?

Fijn dat je rest negeert, maar ook dit slaat nergens op.
Ik heb zonder studieschuld kunnen studeren als een van de laatsten. Schuld was dan een keuze.
Mijn dochter gaat die luxe niet hebben, tenzij ik het voor haar ga betalen.
Dat is toch ronduit vreemd?
Doen alsof het verleden er niet toe doet is gewoon je kop in het zand steken op macro niveau.
De nieuwe generaties zouden het beter moeten hebben op vlakken die er toe doen. Dat zijn niet de reisjes naar Azië en het internet. Dat is wel zorgen dat je kenniseconomie niet wordt uitgehold, een betaalbare woningmarkt, betaalbare zorg en kansen op de arbeidsmarkt. Het verleden doet er niet toe? Je doet net alsof de mensen uit het verleden niet verantwoordelijk zijn voor de achteruitgang van die zaken? Dezelfde mensen die die voordelen wel hadden....
En die houding wordt me verweten? Nou wat erg hoor. Het beste voor willen hebben voor de nieuwe generaties EN ook voor mezelf ja.

[Ferra]

digifun schreef op zondag 4 december 2016 @ 11:00:
Nu ben ik 50 en ik vind dat jongeren het nu veel en veel zwaarder hebben dan wij het hadden.

Wij konden studeren zonder studieschuld en er waren genoeg studierichtingen. Huisvesting was goed en betaalbaar. Lonen waren goed en je hield iedere maand geld over waar je ook nog veel mee kon doen.

Je had veel meer zekerheden vroeger en daarmee rust. Hoe jongeren tegenwoordig behandelt worden is ronduit asociaal.

Ik ben 33 en ervaar helemaal geen asociale behandeling. Of val ik niet onder de Y-generatie!?

[digifun]

N=1 kun je niet doortrekken naar een hele populatie.

[jip_86]

Vond het zelf wel redelijk meevallen (bijna 30). Nu met leenstelsel kun je nog steeds je gang gaan, maar denk ik wel dat je echt slechter af bent aan het einde van de rit.

[mannowlahn]

Anoniem: 224360 schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 20:19:
[...]

Je bedoelt die studie waar je diep voor in de schulden gaat zitten tenzij je ouders welgesteld zijn? Een uitzondering als je niet een maand over een ander continent gaat reizen? Misschien in jouw kennissenkring of de mensen die je enkel op Facebook ziet, maar de meesten moeten gewoon hard werken en solliciteren.
Al die andere vooruitgang heeft weinig te maken met deze discussie imo, die wordt overigens ook niet vergeten zoals ik al schreef maar wat heb je daaraan als moeilijk aan een baan of huis komt, geen gezin kan starten en studieschuld hebt die mensen voorheen na 10 jaar studeren niet hadden?

Diep in de schulden, hou toch op man. De studie financiering is inderdaad wel minder dan decennia terug. Maar het heeft te maken met keuzes. Thuis wonen, weekend werkend, die studieschuld is dan minimaal.

[Vayra]

Tehh schreef op zaterdag 3 december 2016 @ 16:52:
[...]
Maarja, dat is dan misschien ook wel typisch generatie Y.

/topic

Dit vat de kern van 2-3 pagina's geneuzel over de moeite van het krijgen van een huis en de beschikbaarheid van kansen. Generatie Y loopt met een wereldbeeld dat de wereld een dorp is. Internet maakt dat de successen en ellende worden uitvergroot. Maar ook dat ongelijkheid wordt uitvergroot. Als er ergens op de wereld iemand is met meer dan jij, dan zie je dat overal waar je het wil vinden.

Het is niet anders dan het ooit geweest is: kansen creeer je zélf, je instelling mbt wonen is van jezelf, en je maatstaven zijn die van wat je in je omgeving ziet en wat je jezelf toe denkt te kunnen eigenen. We hébben het niet slecht en we refereren alleen maar aan een generatie die het beter zou hebben gehad, maar is het misschien niet zo dat die generatie een uitzondering op de regel was? De generatie dáárvoor kent namelijk een volledig ander beeld, namelijk dat van wederopbouw, een jeugd met een Wereldoorlog, en bek houden en vreten wat er op tafel staat. En als we dan nog één stapje verder terug gaan, dan zit je zo'n beetje in de zwartste periode van de 20e eeuw.

We zijn nog niet zo lang bezig met het opbouwen van welvaart na een periode van oorlog, en er is één uitzonderlijk comfortabele generatie geweest die wij nét even hebben gemist. Die generatie mag helemaal geen maatstaf zijn. Sterker nog, misschien zijn wij wel de generaties die weer een oorlog gaan meemaken en komt er daarna een soortgelijke 'wederopbouw' en babyboom golf achteraan. Hoe dan ook is het zinloos om terug te kijken en jaloers te gaan zijn.

Wat eerder een maatstaf zou kunnen en moeten zijn, is dat ongelijkheid er altijd is geweest en er altijd zal zijn. En dat de enige manier om die ongelijkheid te bestrijden binnen 'je eigen tijd' toch echt is dat je zelf je kansen creeert en je leven maakt tot wat het is. Je kunt ook in je beste jaren gaan roepen hoe ongelijk het is om vervolgens als 40-50 jarige half arbeidsongeschikt op je scootmobiel te gaan zitten. Ik heb tussen die mensen gewoond. Triest bestaan hoor.

[ Voor 28% gewijzigd door Vayra op 05-12-2016 10:37 ]

[ph4ge]

Vayra schreef op maandag 5 december 2016 @ 10:31:
We hébben het niet slecht en we refereren alleen maar aan een generatie die het beter zou hebben gehad, maar is het misschien niet zo dat die generatie een uitzondering op de regel was?

Nee, het is in de wereldgeschiedenis echt een unicum dat een generatie slechter af is dan de generatie daarvoor, zeker in vredestijd. Het is ook voor het eerst in de geschiedenis dat ouderen de rijkste generatie zijn.

Het is veel te makkelijk om je ogen te sluiten voor allerlei economische en maatschappelijke ontwikkelingen onder het mom van "je moet het toch zelf doen en dat is altijd zo geweest". Dat je je kansen zelf moet grijpen doet niets af aan dat de kansen tegenwoordig veel kleiner zijn en ook meer afhankelijk zijn van je afkomst.

De demografische en economische ontwikkelingen zijn gewoon feiten waardoor je kan zeggen dat dat op het moment geldt hoe jonger je bent hoe slechter je af bent. Ik ben zelf nog geen 30 maar ik realiseer me ook al dat mensen die nu 18 worden en net gaan studeren het weer een stuk moeilijker hebben dan ik. Ik kreeg tenminste nog een studiebeurs, kon nog een kamer vinden en had een prima baan naast mijn studie. De baan die ik toen had is nu geautomatiseerd, die kamer is 3-4 keer zo duur geworden en die studiebeurs is verdwenen, dus ik weet wel zeker dat als ik 10 jaar jonger was mijn leven een stuk moeilijker zou zijn.

En wat jij jaloezie noemt, is gewoon opkomen voor je eigen belangen. Als je niet aan de tafel zit dan sta je op het menu, wat gebleken is de afgelopen jaren. Het is juist de oudere generatie die ook toen ze jong waren al veel massaler voor hun belangen op kwam, en dat nu nog steeds doet (ik zie geen jongerenpartij in de peilingen en de andere partijen richten ook hun pijlen op ouderen, want grootste en machtigste groep kiezers).

[ Voor 12% gewijzigd door ph4ge op 05-12-2016 11:05 ]

[Vayra]

ph4ge schreef op maandag 5 december 2016 @ 11:03:
[...]

Nee, het is in de wereldgeschiedenis echt een unicum dat een generatie slechter af is dan de generatie daarvoor, zeker in vredestijd. Het is ook voor het eerst in de geschiedenis dat ouderen de rijkste generatie zijn.

Het is veel te makkelijk om je ogen te sluiten voor allerlei economische en maatschappelijke ontwikkelingen onder het mom van "je moet het toch zelf doen en dat is altijd zo geweest". Dat je je kansen zelf moet grijpen doet niets af aan dat de kansen tegenwoordig veel kleiner zijn en ook meer afhankelijk zijn van je afkomst.

De demografische en economische ontwikkelingen zijn gewoon feiten waardoor je kan zeggen dat dat op het moment geldt hoe jonger je bent hoe slechter je af bent. Ik ben zelf nog geen 30 maar ik realiseer me ook al dat mensen die nu 18 worden en net gaan studeren het weer een stuk moeilijker hebben dan ik. Ik kreeg tenminste nog een studiebeurs, kon nog een kamer vinden en had een prima baan naast mijn studie. De baan die ik toen had is nu geautomatiseerd, die kamer is 3-4 keer zo duur geworden en die studiebeurs is verdwenen, dus ik weet wel zeker dat als ik 10 jaar jonger was mijn leven een stuk moeilijker zou zijn.

Je zegt wereldgeschiedenis, en gaat door met voorbeelden van de afgelopen 7-10 jaar. En het is *niet* zo dat de generaties het altijd beter krijgen. Dat is alleen plaatselijk het geval. Jouw geluk gaat ten koste van dat van een ander, dat is altijd zo geweest. En de 'stand van de gemiddelde welvaart' stijgt nog steeds, alleen is er iets meer ongelijkheid.

Het is inderdaad zo dat we het steeds beter krijgen, maar je vergeet gemakshalve dat dat steeds met golfbewegingen gaat. Twee stapjes vooruit, eentje terug. De problemen die we vandaag zien zijn problemen, maar het is arrogant om te denken dat dat grotere problemen zijn dan die van 'vroeger'. Economische problemen... die is helemaal lachwekkend. Nog niet zo lang geleden lag dat compleet op z'n gat.

[ Voor 13% gewijzigd door Vayra op 05-12-2016 11:12 ]

[Tuttel]

Roept het echt zo veel gevoelens op bij sommige om simpelweg de constatering te maken dat de huidige generatie er op achteruit is gegaan ten opzichte van de babyboomers? Lijkt mij een evident gegeven, maar ben verbaasd over dat die constatering zoveel weerstand op roept.

Het steekt gewoon dat je als hoog opgeleide na je 5+ jarige studie je praktisch genoodzaakt bent om terug te vallen op een gedeeld onderkomen, terwijl je juist die investering hebt gemaakt om op je eigen poten te kunnen staan. De regels zijn tijdens het spel veranderd en de investering die je maakt, ongeacht de lage rente, maakt het je onmogelijk om je eigen huis te kopen of voor een betaalbaar bedrag te huren. Je valt precies tussen wal en schip en dat lijkt me een terecht iets om over te klagen.

Klasgenoten die nooit zijn gaan studeren hebben al een aantal jaren hun huisje boompje beestje, terwijl ik er nog minstens 5 jaar vanaf sta. Uiteraard is het uiteindelijk een investering en haal je die "achterstand" weer in, die achterstand wordt echter steeds groter voor elke student die nog moet beginnen.

Of studeren een elite kwestie wordt vindt ik overigens ook onzin, mijn ouders verdienen prima maar hebben er voor gekozen mij praktisch niet financieel te ondersteunen. Ik heb me ook redelijk in de schulden moeten steken, er alsnog veel naast gewerkt, maar heb een fantastische studententijd gehad en uitwonend veel meer levenservaring opgedaan dan welke knaap die thuis bij mama blijft hangen.

[ph4ge]

Vayra schreef op maandag 5 december 2016 @ 11:06:
Je zegt wereldgeschiedenis, en gaat door met voorbeelden van de afgelopen 7-10 jaar. En het is *niet* zo dat de generaties het altijd beter krijgen. Dat is alleen plaatselijk het geval. Jouw geluk gaat ten koste van dat van een ander, dat is altijd zo geweest. En de 'stand van de gemiddelde welvaart' stijgt nog steeds, alleen is er iets meer ongelijkheid.

Het is inderdaad zo dat we het steeds beter krijgen, maar je vergeet gemakshalve dat dat steeds met golfbewegingen gaat. Twee stapjes vooruit, eentje terug.

Ik geef alleen zelf het voorbeeld van de afgelopen 7-10 jaar aan omdat ik dat heb meegemaakt en omdat als ik naar langer terug wijs gelijk het verwijt krijg verwend en jaloers te zijn. Waar ik zie dat mensen die 10 jaar jonger dan mij zijn slechter af zijn, zie ik dat mensen die 10-20-30 etc jaar ouder zijn veel beter af zijn.

Dat het gemiddelde stijgt (is dat waar?) sluit niet uit dat generaties het minder krijgen. Dat is namelijk precies wat er aan de hand is. Als een jongere een euro inlevert en de oudere krijgt er 2 euro bij, dan worden we gemiddeld 1 euro rijker maar is de jongeren 3 euro slechter af dan de generatie voor hem.

Van twee stapjes vooruit en eentje terug is ook geen sprake. Op korte termijn is dat het geval (een oorlog, een crisis), maar als je dat beziet over een mensenleven is dat niet het geval. Dat is nu aan het veranderen. Vergrijzing is een nieuw fenomeen wat voor zover mij bekend nog niet eerder is voorgekomen in de Nederlandse geschiedenis, en dat zorgt op zichzelf al voor dit probleem maar wordt nog eens aangewakkerd door het ontbreken aan solidariteit bij de ouderen.

Via de pensioenen en via de huizenmarkt stromen er gewoon tientallen miljarden euro's van jong naar oud, elk jaar weer. Wellicht is dat altijd zo geweest, maar ouderen waren altijd in de minderheid en de jongeren hebben geen enkele garantie dat ze er zelf ook van profiteren als ze oud zijn. Zo kunnen we de huizen simpelweg niet nog een keer 3-4 keer zo duur maken en hoeven we dus niet te denken aan dezelfde winst die ouderen maakten. De ouderen maken die winst over de rug van de mensen die nu rond de 30 zijn, maar zij kunnen dezelfde winst niet maken over de rug van de kinderen die nu geboren worden.

En nogmaals, de ouderen vormen een 50+ partij (een betere naam was de Anti-Jongeren Partij geweest) maar kwamen in de jaren 60 en 70 ook massaal op voor hun belangen en ideeën (provo's, nozems, krakers, D66, etc). Als jullie toen en nu mogen benoemen wat er goed en fout is, waarom zijn wij dan jaloers cq verwend als we hetzelfde doen? Er zijn gewoon een fors aantal zorgwekkende structurele ontwikkelingen gaande die ten koste gaan van jongeren.

[Emgeebee]

ph4ge schreef op maandag 5 december 2016 @ 11:03:
[...]

Nee, het is in de wereldgeschiedenis echt een unicum dat een generatie slechter af is dan de generatie daarvoor, zeker in vredestijd. Het is ook voor het eerst in de geschiedenis dat ouderen de rijkste generatie zijn.

Sorry, maar wat een pertinente onzin. We gaan juist weer 'gewoon' terug naar die tijd, de enige reden waarom we even een dip hebben gehad was inderdaad zoals Vayra zegt de twee wereldoorlogen.

Zie: http://imgur.com/a/BxQ93

Wat jij door elkaar haalt is economische groei en inkomensgroei enerzijds en welvaart/vermogen anderzijds. Vermogen was lange tijd nihil en is weer door de babyboomers opgebouwd.

Lees Piketty als je het interessant vindt.

[ph4ge]

Michielgb schreef op maandag 5 december 2016 @ 11:44:
Sorry, maar wat een pertinente onzin. We gaan juist weer 'gewoon' terug naar die tijd, de enige reden waarom we even een dip hebben gehad was inderdaad zoals Vayra zegt de twee wereldoorlogen.

Zie: http://imgur.com/a/BxQ93

Wat jij door elkaar haalt is economische groei en inkomensgroei enerzijds en welvaart/vermogen anderzijds. Vermogen was lange tijd nihil en is weer door de babyboomers opgebouwd.

Lees Piketty als je het interessant vindt.

Ik heb Piketty gelezen, en als je ook wat andere economische topics hier op GoT volgt zie je dat je mij niks hoeft te vertellen over zijn gedachtegoed. We hebben het over welvaart, vermogen, economische groei en inkomen zijn daar maar een componenten van.

Deze specifieke grafiek is niet op Nederland van toepassing. Zie bijv. dit:



In 20 jaar tijd ziet het plaatje er heel anders uit, en dat is nog excl pensioenen (en excl. "Panama"). De verdeling van vermogens tussen generaties laat een duidelijke ontwikkeling zien in het nadeel van de jongeren. Het vermogen van ouderen is in 20 jaar verviervoudigd terwijl dat van jongeren af nam.

[ Voor 9% gewijzigd door ph4ge op 05-12-2016 12:07 ]

[Emgeebee]

ph4ge schreef op maandag 5 december 2016 @ 12:03:
[...]

In 20 jaar tijd ziet het plaatje er heel anders uit, en dat is nog excl pensioenen. De verdeling van vermogens tussen generaties laat een duidelijke ontwikkeling zien in het nadeel van de jongeren.

Dat zeg ik toch ook? Ik reageer alleen op jouw stelling:

Het is ook voor het eerst in de geschiedenis dat ouderen de rijkste generatie zijn.

En dat is gewoon niet zo. Het is zelfs een unicum dat ouderen tussen 1945 en 1960 minder goed af waren dan jongeren.

Zolang r > g zal dat altijd het geval zijn.

*overigens vind ik het niet wenselijk, maar als we het nodig vinden om dingen in historisch perspectief te plaatsen dan moet dat wel correct gebeuren. Welvaartsverdelingsvraagstukken kunnen wat mij betreft prima ingevuld worden door enkel naar de huidige samenleving te kijken, de norm van vroeger is wat mij betreft irrelevant. Wel is het een van nature divergentietraject wat we nu eigenlijk pas beginnen aan te stippen, wederom omdat we tijdelijk verblind zijn voor het vraagstuk door het disruptieve effect van de wereldoorlogen.

[ Voor 29% gewijzigd door Emgeebee op 05-12-2016 12:11 ]

[ph4ge]

Michielgb schreef op maandag 5 december 2016 @ 12:09:
[...]

Dat zeg ik toch ook? Ik reageer alleen op jouw stelling:

[...]

En dat is gewoon niet zo. Het is zelfs een unicum dat ouderen tussen 1945 en 1960 minder goed af waren dan jongeren.

Zolang r > g zal dat altijd het geval zijn.

Je ziet in mijn plaatje al dat dat in 1993 ook het geval was, dat maakt 45-60 niet uniek. Ik heb het idee dat je je niet beroept op de Nederlandse cijfers.

Overigens begint voor (besteedbaar) inkomen hetzelfde te gelden, ook daar zijn ouderen bijna de rijkste groep (vlak achter 55-65). Dat terwijl de kostbaarste fase in je leven dan achter je ligt en je meestal niet meer werkt.

[ Voor 17% gewijzigd door ph4ge op 05-12-2016 12:13 ]