Coltrui schreef op dinsdag 23 mei 2017 @ 23:35:
Ik vind het een beetje amusant om zien hoe je om de hete brij heendraait. Racisme is bij wet verboden, dus een partij die dat propageert is bij voorbaat bij wet uitgeschakeld om mee te dingen tijdens verkiezingen.
Nee en nee. Ik draai nergens omheen en herken dat verder ook absoluut niet. Tegelijk lijk je zelf het argument niet te doorzien. Dat een partij iets dat verboden (lees: niet volgens de huidige wet) is nastreeft niet mee zou mogen doen aan de verkiezingen volgt nergens uit. Als je als partij niets mag nastreven dat niet in de wet staat of volgens de wet verboden is, kan je het hele systeem wel opdoeken. Je kunt immers nooit meer wetswijzigingen doorvoeren. Alles wat je zou willen aanpassen, staat nu niet in huidige wet. Zie je waar je redenatie op z'n kant gaat? De verkozen kamerleden kunnen samen bepalen wat er in de wet komt te staan. Per definitie staat dit voor die tijd niet in de wet en is het voorstel dus niet volgens de wet - totdat het aangenomen wordt.
Jij blijkbaar? Als je (zoals ik) akkoord bent dat Nazisme geen plaats meer heeft in een verlichte amenleving, waarom zou je een partij die de Sharia of het strenge Salafisme propageert dan wel een kans geven?
Beide hebben dezelfde kans als eigenlijk alle andere ideeën. Op het moment dat wij vooraf gaan filteren wat nog wel kan en niet kan en daarmee een nauwe bandbreedte bepalen beschadigen we het concept van een democratie enorm. Dan kan er al geen sprake meer zijn van vrijheid.
Als voorbeeld gaf ik eerder al de verzuiling die we tot niet lang geleden kenden. Hadden we zoiets toen op zo'n zelfde manier ingeperkt, dan hadden we andere geloofsstromingen toen ook bij voorbaat uitgesloten van het politieke proces. De tegenstellingen tussen bijvoorbeeld katholiek en protestant liepen regelmatig op heftige conflicten uit en het land bestond dan ook effectief uit losse samenlevingen die langs elkaar heen leefden. Tot was er in de politiek een plek voor beide.
Bovendien is bepaalde stromingen ronduit verbieden niet effectief. Je kunt ideeën en stromingen niet onderdrukken door ze geen ruimte te geven of te verbieden. Juist door de penibele balans van de democratie worden partijen gedwongen om een dialoog aan te gaan en samen een weg te vinden. Je kunt, bijvoorbeeld, extreemrechtse gedachten niet negeren en hopen dat ze weggaan. Dan ontploft de boel in spreekwoordelijke zin vroeg of laat een keer.
Dat is gelijk ook een reden waarom radicale partijen, of dat nou extreemrechts of radicaal islamitisch is, benauwd zijn voor dialoog en nuance en steeds zoeken naar de uitersten. Dat is de enige situatie waarin hun gedachtengoed kan gedijen.
Ook in dit specifieke geval? Sorry, maar je denkt écht wel dat je meer weet dan de Britse Intelligence - of toch tenminste meer dan de MSM.
Het specifieke geval hier betreft het Verenigd Koninkrijk, in tegenstelling tot al die andere landen waar dit ook speelt

Ik benoem dit op deze manier, om te voorkomen dat iemand zou denken dat de conclusies en vastgestelde problemen wellicht niet van toepassing zouden zijn op het land waar het hier expliciet om gaat.
Hij was gekend. En zoals ik zei: daar zakt mijn broek van af. Prima dat je gelooft dat het 'te druk' is. Maar wat is het nut dan om deze mensen on the radar te houden? Om achteraf te zeggen 'ja, we dachten wel zoiets'?
Ik geloof het niet alleen, het valt terug te lezen in rapporten van mensen die verstand van zaken hebben en er middenin zitten. Men is zo overbelast met data dat de belangrijke elementen verborgen blijven in de grote stapel. Wat het dan voor zin heeft? Dat moeten we ons inderdaad collectief eens afvragen
Nogmaals, je lijkt te denken dat het om kleine lijstjes gaat, maar het gaat buiten enorm veel algemene data ook nog eens om ellenlange lijsten met mensen die in verschillende gradaties een keer opgevallen zijn. Geef je een visser een hengel dan werkt het best goed. Maak je die ene visser verantwoordelijk de vangst van een vloot trawlers, dan ga je ongetwijfeld veel bijvangst zien en glipt er regelmatig een haai doorheen.
En ook hier heb ik een hekel aan (ligt aan mij hoor, voel je niet persoonlijk aangesproken). Bed time stories en 'Stel-dat'-verhalen die zouden moeten aantonen dat een eventueel idee tot verbetering het toch vergeefs is.
Ik wil niet graag in een samenleving leven waarin 'verbeteringen' tegen de muur gegooid worden totdat er misschien eentje blijft plakken, terwijl die pogingen tegelijk gepaard gaan met een terugloop van de vrijheden en grondrechten van onschuldige burgers. Daar dien je voorzichtig mee om te springen eigenlijk niet aan te zagen, tenzij je heel, heel goed kunt onderbouwen waarom. En dan eigenlijk nog niet, want in iedere tijd vinden ze wel dat ze nu toch echt die ene uitzondering hebben waarom we nu wel moeten zagen aan de grondrechten waarvoor onze voorvaderen hun bloed vergoten hebben.