Russel88 schreef op zaterdag 26 mei 2018 @ 11:49:
[...]
Nee hoor de Amerikaanse invloed zal daar niet snel minder worden. Doel van de meeting was vrede in Korea. Is het dan niet vreemd dat beide landen dat niet zelf uit kunnen onderhandelen? Nee hun meeting was een voorgerecht voor de echie. En dat is die tuseen nk en usa. Betekent dit dat zk maar een vassal state is wat zelf zaken niet kan/mag beslissen?
Op zich vind ik de actie van Trump wel briljant. Als de nucleaire test site van de Noord Koreanen idd ingestort is kunnen ze nergens meer mee dreigen. Speelgoed is weg. Nu een dikke vette trol actie en NK staat weer met beide voeten op de grond.
Het handelen van Trump is stupide - voor het regionale perspectief althans. Voor zijn volgelingen is het natuurlijk fantastisch, daar sluit het precies aan bij a) de dominante beeldvorming in eigen kringen en b) de gekende triggers van gedrag.
Wat het verhaal van die test site aangaat, ik hoop dat je beseft dat die site en de tests daar ook maar gewoon voor de bühne waren. NK is al meer dan een decennium in staat (vanuit strategische samenwerking tech transfers met Rusland trouwens, hier eerder voorbij gekomen) om net zoals elders de ontwikkeling van mechanismen en testen daarvan in computermodellen uit te voeren. Zelfs de Inlichtingencommissie in het Huis van Afgevaardigden is daar afgelopen februari al achter gekomen.
Het enige wat buiten die kaders valt zijn technische elementen van ondersteuning en ontwikkeling van zogeheten delivery mechanisms. Dat eerste is een vallen en opstaan wat men al lang en breed achter de rug heeft. Dit is waarom NK in staat was om de theaterstukken op te voeren, het significante hier is dat men a) de nucleaire tests niet nodig had maar b) besloot om in te spelen op de monitor capaciteit van de VS door het wel te doen en dus aan te tonen dat zowel de nucleaire als engineering vereisten bereikt waren.
Daarna kwam het drama van testen van delivery systems. Toen schrok ook de regio zelf wakker. Tot op dat moment vertrouwde men op de inlichtingenbriefings van de VS. Die zwaar tekort bleken te schieten.
Maar goed, wat onderhandelingen tussen NK en ZK aangaat, dat is geen arena van zogeheten client states. Integendeel. ZK onderneemt al sinds geruime tijd initiatieven volledig los van zowel de VS als de regionale samenwerkingsverbanden. De Amerikaanse invloed begon daar al onder Bush I af te nemen, voornamelijk vanuit de economische opkomst van China. Ten tijde van Clinton kwam daar een versnelling in. ZK is op een aantal terreinen strategisch partner van China geworden voor maritime logistics, labour / capital en tech transfers voor sectoren metaal & techniek. ZK is trouwens niet het enige land waar die ontwikkelingen in een stroomversnelling zijn geraakt, China heeft meteen na de verkiezing van Trump hard ingezet op zogeheten debt transfer mechanisms. Investeringen voor technologische uitruil en infrastructurele investeringen in ruil voor opkopen van schuldpapieren van landen. Dat heeft nogal impact. Best een interessante verkenning om eens uit te voeren. Het heeft immers nogal wat consequenties voor ook ons hier. Maar goed, de paniek van een Europese Unie en haar lidstaten over de economische termijneffecten is een heel ander onderwerp.
Ondertussen, tussen al dit theater door, bouwt Trump de aanwezigheid van Amerikaanse investeringen én militaire capaciteit in het gebied van en rond de Chinese zee af. Dat heeft ook nogal wat impact, vergeet even niet dat zo ongeveer een derde van de internationale handel door die wateren gaat. De landen in die regio oriënteren zich sinds Trump dan ook steeds meer op China, noodgedwongen, simpelweg omdat dit land wel haar invloed doet uitbouwen.
In zowel diplomatieke als geopolitieke als botweg perspectief van gezond verstand ligt initiatief net als overwicht voor de resolutie van de lokale kwestie NK/ZK inmiddels bij NK. De enige landen die daar iets af kunnen dwingen zijn de landen die NK economisch voeden. Dat zijn China en Rusland. Hun prioriteiten zijn vrij duidelijk. Weliswaar heeft China een aantal sancties op eigen initiatief doorgezet, maar inmiddels is wel duidelijk dat die veel meer gericht zijn op invloed in de regio. Zie je wel, wij hebben de kleine boze jonger wel in het gareel gekregen. Die Amerikanen niet. Simpel gesteld. Dat valt ook niet te ontkennen. Maar het valt ook niet te ontkennen dat China het initiatief bij NK laat liggen. Dat is inmiddels al vrij duidelijk in het volgen van ZK op initiatieven van NK, terwijl men nauwelijks nog gehoor geeft aan het geblaat van Trump. Dat is best frappant. Dat was zo lang geleden nog niet heel anders.
Het is van belang om stap voor stap onderscheid te maken tussen beeld van handelen en effecten van handelen. Daarbij is het niet moeilijk om te zien dat Trump het bij beeld doet houden. Dat laat logischerwijze ruimte voor handelen van anderen aldus. Kwestie van vacuüm. Voorspelbaar. Zelfs hier heeft menigeen precies het verloop compleet met "wedden dat Trump weer met een briefje van drama komt" ruim van te voren doen voorspellen. Zijn methodiek nu is niet anders als zijn methodiek ten tijde van zijn faillissementen met vastgoed in New York en de onderhandelingen met Russische investeerders bij de rechtsgangen daaromheen. Ook toen liep hij zichzelf volledig vast. Zijn "partners" vonden het prima, omdat ze hem zo onder beheersing kregen
Dat Trump het bij beeld doet houden is ook vrij zichtbaar, vanuit de afwezigheid van Amerikaans handelen. Het zijn nog steeds NK en ZK diplomaten die heen en weer reizen. Het zijn nog steeds ZK bedrijven die op overheidsinitiatief strategische partnerschappen sluiten met China én shell bedrijven daar waar we van weten dat het om NK grijze economische activiteit gaat. Trump is hier meermaals op gewezen, ook vanuit eigen partij én kabinet. Maar hij negeert het omdat daar op ingaan niet aansluit bij de voor hem dominante en vereiste beeldvorming. Dat heeft consequenties.
Het is niet moeilijk om al deze informatie te vinden en te controleren. Het is nou niet zo alsof de kwestie nieuw is. Ook niet alsof het een unieke of eerste opmaat naar "vrede" is. Het proces is al heel lang aan de gang. Maar de tijden waarin de VS nog in staat was om met haar graantransporten NK in gareel te houden, die zijn voorbij. Het gegeven dat NK daar geen vraag mee naar had, dat het mechanisme niet langer effectief was, dat had een teken aan de wand moeten zijn voor de VS. Voor Trump zou dat een signaal moeten zijn dat noch de trol/deal methodiek noch de traditionele push/trade methodiek effectief kunnen zijn. Maar goed, Trump heeft besloten - prachtig interview met Fox & Friends was dat - dat de kwestie niet interessant is behalve als signaal binnen de VS zelf. Nou ja, dat zegt best wel wat over Trump en zijn prioriteiten. Verklaarbaar, vanuit Trump's perspectief ook te begrijpen. Maar het is niet constructief voor de kwestie, en dus ook niet voor de VS vanuit termijneffecten.
Nogmaals, het is leuk en makkelijk om af te gaan op geschapen beeld. Probleem is wel dat er altijd verschil is tussen beeld en realiteit. Omdat ontwikkelingen in de regio niet enkel op veiligheidsgebied maar ook voor het domein van internationale handel en kapitaalstromen nogal behoorlijk van effect kan zijn is het op zijn minst verstandig om niet te bankieren op louter het beeld. Voor ons in Europa al helemaal.
De verleiding om ons blind te staren op beeld is begrijpelijk groot. Maar het blijft een dure keuze. Ik merk het maar op, want inmiddels zit Trump wel weer aan tafel, maar met minder vermogen tot invloed op proces. In diplomatieke zin is de situatie best pijnlijk. Dat proces gaat ondertussen gewoon door, ongeacht wat Trump zegt of tweet. De enige kruimel die hij nog kan krijgen, waar hij in diplomatieke zin voor zal moeten betalen, is een eventuele verdere datum dan de oorspronkelijke van de summit. Zowel NK als ZK (!) hebben al te verstaan gegeven dat Amerikaanse aanwezigheid geen noodzakelijkheid is. Tot grote Amerikaanse verbazing trouwens, het ZK handelen in deze valt volledig binnen kaders van verdragsbepalingen - en dus is er geen stok om ZK in welk gareel dan ook te houden.
[
Voor 4% gewijzigd door
Virtuozzo op 26-05-2018 12:32
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.