Goner schreef op maandag 16 november 2015 @ 09:59:
[...]
Wat moet ik me voorstellen bij 'effectief verbeteren' ? Iets als in Libië of Irak ?? Mali ? Afghanistan ?
Hoe je ook 'ingrijpt', het is kansloos ... er zijn in Syrië 3 partijen aan het knokken met elkaar, gesteund door div. externe partijen. Wie ga je helpen ? Wie er ook "wint", het moorden gaat door.
Ik zou niet zeggen dat het kansloos is. Als je kijkt naar bijvoorbeeld een 80 jarige oorlog in Europa, daar dacht ook iedereen dat men er niet uit zou komen, toch is dat gebeurd. Geweld zal er altijd zijn, helaas, maar het is uiteindelijk altijd mogelijk om de spiraal een andere richting uit te laten draaien.
Het is minder een oefening van "wie help je" dan van goed kijken naar oorzakelijkheden en de stromen van de verschillende voedingssystemen - maar wel zowel daar als hier. Geweld vereist energie, het heeft variabelen van tempo net als van richting. Dat is te beïnvloeden. Realiteit is echter wel dat dit geen kwesties zijn van "hier & nu" of de korte termijn. Integendeel, de verwevenheid is enorm, en wat we nu als conflict zien is al heel lang bezig van de ene incarnatie in de volgende. Het is vanuit keuzes een zichzelf versterkende en adaptieve dynamiek geworden.
Zelfs nu na de aanslagen in Parijs is het extreem moeilijk om verder te kijken dan onze eigen reacties en perceptie van korte termijn en frustratie of angst. Volledig menselijk, toch helpt dat niet. Integendeel, dit is juist onderdeel van de doelstellingen van effecten door deze barbaren beoogd.
Dat zou ons aan het denken moeten zetten. Ik ben benieuwd, als ik de reacties in dit topic lees, ik vraag het me af. Ik zie zoveel polarisatie van vrijwel binair denken van voor dit of tegen dat, zoveel gebrek aan inzichten, zoveel gebrekkige informatie - allemaal verklaarbaar, maar het helpt niet. De focus blijft liggen op beeld en perceptie.
Veel daarvan valt absoluut toe te schrijven aan politiek. Veel ook niet. En uiteindelijk zijn het samenleving die hun politiek moeten aansturen en controleren vanuit directe participatie. Doen ze dat niet, dan krijg je ook dit soort omstandigheden van halfwassen symboolpolitiek op basis van onkunde en gebrek aan toetsing informatiestromen.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.