Mijn ervaring met Bloodborne is een vreemde:
Ik moest eerst niks hebben van de Dark Souls-formule, omdat ik niet hou van frustratie, trial & error en backtracken. Ooit heb ik DS1 geprobeerd, maar dan die slechte eerste port op PC en ook nog 's met muis en toetsenbord. Oftewel: De slechtst mogelijke eerste ervaring met de formule. Dat deed natuurlijk niets om mijn beeld te verbeteren.
Toen kwam Bloodborne, en die ben ik enkele maanden geleden toch maar 's gaan spelen. De eerste uren leken mijn afkeer van de formule te bevestigen, maar ik had gehoord dat het een kwestie van doorbijten is. Dat deed ik dan ook (gelukkig speel ik vaak met een maatje, dan kun je de controller doorgeven wanneer je dreigt die door het tv-scherm te gooien) en na een uur of 6 kwam het ritme erin. Gewone vijandjes werden minder dreigend, het gevoel van beheersing kwam en daarmee de voldoening! Ik genoot van het toffe vechtsysteem, de prachtige omgevingen, de creatief bedachte vijanden, het complexe level design, de details, de geheimen en flarden van het plot. De eindbazen gingen ook neer met steeds minder pogingen, doordat je steeds steeds sneller hun zwaktes herkent. Met af en toe een beetje hulp van Youtube kwam ik steeds verder, hoewel ik sommige stukken vaak opnieuw moest spelen om weer die shortcut te kunnen pakken, dat item te bereiken of extra echos te farmen voor Blood Vials en andere items, en om te levellen. Ook enkele Chalice Dungeons rekten de speelduur op.
Ik heb er veel plezier mee gehad, maar nu is opeens de koek op voor mij. Ik heb bijna alle gebieden in het spel gezien en heb de eindbazen neer op enkele na. Maar de drang om het spel op te starten is bijna compleet weg. Ik denk dat ik mezelf heb opgebrand door het vele backtracken; het spel valt voor mij nu te veel in herhaling. Ik weet al dat ik de bazen toch wel kan verslaan, en heb niet meer de drang om dat daadwerkelijk te doen. Het plot van het spel is interessant, maar niet zozeer dat ik nu het einde moet zien volgens mij.
Kortom: Eerst moest ik niks hebben van het spel, toen vond ik 'm helemaal geweldig, en nu vind ik 'm saai. Nog niet vaak zulke verschillende meningen gehad over één game
Toch ben ik erg blij dat ik Bloodborne heb gespeeld. Als Dark Souls 3 erg goed uit de verf komt, pak ik die misschien wel 's op als de motivatie me nog weer 's grijpt. Of een Bloodborne 2 als die er komt. Maar voor nu maar door met andere games.