CMD-Snake schreef op donderdag 22 januari 2015 @ 14:27:
We kunnen helaas niet allemaal onfeilbaar en helderziend zijn zoals jij. Jij weet wat de huizenmarkt zal doen over 15 jaar. Jij voorziet al jaren van te voren wanneer je partner echtscheiding aanvraagt en de helft van de waarde van de woning opeist.
Als er een volledige hypotheek opzet, zat de waarde van de woning eerder negatief dan positief zijn. Je vrouw zal jou dan moeten betalen ipv andersom. En als jij in 15 jaar nog niet voldoende vermogen hebt opgebouwd én je woning is niet voldoende in waarde gestegen om je woning schuldenvrij te verkopen, dan ben je echt slecht bezig en heb je het aan jezelf te danken.
Slecht argument dus.
Maar zelfs dan, in deze zaak was de verhuurder niet verplicht om een tweede woning te kopen (genoeg gezinnen die met 3-4 man in een 2 kamer-appartement wonen, nee, niet wenselijk, gebeurd wel) én hij was niet verplicht om die eerste woning te verhuren. Als je wil spelen, moet je je aan de regels houden. Niet met de regels eens? Ga klagen in Den Haag of speel niet mee.
Wat voor kosten de verhuurder heeft is ook niet van belang. Stel dat een woning niet verhypotheciseerd is, moet hij dan voor een schijntje verhuurd worden? En mag dan een woning voor iemand die 10% rente betaalt extra duur zijn? Dat is toch voor risico van de verhuurder? Daar heeft de huurder toch niks mee te maken?
Ik vind het bijzonder onethisch om gebruik /misbruik te maken van de woningnood en daarom een woning voor ruim 50% meer dan wettelijk is toegestaan te verhuren. Dat is echt asociaal. Dat het begrijpelijk is dat iemand zijn verlies wil beperken staat daar los van. Maar om jouw financiële problemen af te wentelen op een derde, nee, dat is ook onethisch.
En ja, ook ik ben huiseigenaar, en ook wij, mijn vriend en ik, gaan voor minimaal 30k het schip in als we nu moeten verkopen. Wij hebben dit huis nu 4 jaar geleden gekocht en daar hielden we al rekening mee toen we het huis kochten. We hebben dan ook een hypotheek ter hoogte van 70% van de executiewaarde. De rest is eigen geld. Zuur als je dat kwijtraakt, maar je zit in ieder geval niet gevangen aan je huis.
Plus, ik ben schuldhulpverlener, en ken vanuit die positie genoeg schrijnende verhalen. Maar veel worden écht veroorzaakt door keuzes waarvan je vooral redelijkerwijs had kunnen weten dat deze slecht zouden kunnen aflopen. Leven is risico's lopen, en zeker als het om dit soort bedragen en zaken gaat. Deal with it, maar probeer het niet af te schuiven op een buitenstaander.
Er zijn ook genoeg fatsoenlijke mensen die het niet met hem eens zijn en niet zo egoïstisch zijn om een ander te willen laten opdraaien voor hun eigen foute beslissingen.
An sich ben ik het trouwens wel met emnich eens dat ik wel vind dat deze situatie geen jaren zou moeten duren. Ja, de verhuurder heeft een (grove) fout gemaakt en zit op de blaren. Maar langer dan 3 jaar (de duur van een schuldsanering) zou hij idd niet verplicht mogen worden verlies te lijden op deze woning. Hij zit nu idd in een situatie waar hij, zonder medewerking van de huurder, van z'n levensdagen niet meer uitkomt. De enige mogelijkheid tot lastenverlichting, is aflossing van de hypotheek, en ik gok dat dat niet snel gaat lukken - vermoedelijk heeft de verhuurder in 2008 een beleggingshypotheek afgesloten en volgens mij weet iedereen wel hoe dat is afgelopen...
In dat opzicht zou ik het netjes van TS vinden als hij, in overleg met de verhuurder, de verhuurder de mogelijkheid tot verkoop zonder huurder aanbiedt. Fouten maken hoeft niet tot in de eeuwigheid afgestraft te worden.