Maakt op zich niet uit, want het gaat over het misbruik van verdragen, en hoeveel geld dat de samenleving kost. In dit geval de Australische. Ja, ze hebben gewonnen, maar tegelijkertijd is al die tijd en al dat geld wel gewoon verspild. Dat komt op mij niet over als een situatie waarin je bedrijven meer mogelijkheden wilt geven.klaw schreef op woensdag 26 oktober 2016 @ 01:06:
[...]
Uhm ik had het over het Filmpje van John Oliver had ik het over specifieke voorbeelden. En Australië heeft de zaak met Philip Morris gewonnen. Daarnaast zit er geen ISDS in maar iets anders.
Nogmaals: de bewijslast ligt bij de mensen die een grote juridische maatregel willen doorvoeren. Als er niet exact bekend is wat de reikwijdte is, wat de risico's zijn, is het simpele antwoord dat het niet aangegaan zou moeten worden. Je hoeft dus helemaal niets te 'geloven' maar je zou pas voor moeten zijn als je daadwerkelijk concreet weet wat het inhoudt en hoe het werkt.Maar andersom, nu moet ik maar geloven dat dit eigenlijk hetzelfde is.
Het idee dat voor en tegen gelijkwaardige posities zijn is onjuist. Het is onvoorstelbaar dom om veranderingen te willen waarvan je niet overziet wat die veranderingen zijn. Ik ben helemaal voor nuttige verbeteringen, en de procedure daarvoor dient te zijn:
1. omschrijf en onderbouw concreet het probleem, zowel inhoudelijk als qua omvang
2. stel helder en concreet vast wat de intentie van je oplossing is en wat je wilt bereiken
3. stel een plan op en hou dat zo helder en kort mogelijk. Vraag je iedere keer af wat hier te versimpelen valt
4. leg dat plan vervolgens kritisch op de pijnbank: wat zijn de risico's, de kosten, de gevaren, de bijverschijnselen, de mogelijkheden tot misbruik? Gaat het plan wel echt bereiken wat je wilt dat het bereikt?
5. als je dan, na een flink kritische blik tot de conclusie komt dat het werkelijk een goed plan is, en alle nodeloze ingewikkeldheid eruit is gehaald: voer het uit.
(Zulke analyses zijn veel werk, en je hebt er tijd voor nodig, en de mensen die hun eigen belangen erdoorheen willen pushen weten precies hoe ze complexiteit voor hun eigen zaken kunnen aanwenden... maar hier gaat het om. Als men niet in staat is om echt behoorlijk onderbouwd te zeggen dat de voordelen groter zijn dan de nadelen, en de risico's goed zijn doorzien en ingeperkt, moet je gewoon GEEN ingrijpende wijzigingen doorvoeren. En dat heeft niets met conservatisme te maken, maar alles met de wens om kwalitatief goede besluitvorming.)
Dat is nogal een verdachtmaking, maar niet onderbouwd en volgens mij ook niet waar.En sorry dat ik het zeg maar het is nu (min of meer) dezelfde groep die voor Brexit/Nexit (etc.) is en tegen het Oekraïne verdrag waren is nu tegen het Ceta. In die gevallen kom ik toch vooral leugens onzin en op zijn best verdraaiingen tegen.
Never explain with stupidity where malice is a better explanation