Heeft werken nog wel zin?

[Verwijderd]

Ahrnuld schreef op woensdag 19 november 2014 @ 16:24:
[...]

Kortom: mijn oorspronkelijke uitspraak had moeten zijn: Met 2250 bruto kan je sinds een paar jaar echt bijna niets meer, tenzij je al 10 jaar ingeschreven staat bij sociale huur en zo een knappe woning weet te vinden.

Daar ben je zelf bij. Ik was gelukkig zo slim om mijzelf in te schrijven toen ik 17 (of 18, whatever) was. En toen ik eenmaal op mijzelf woonde, mij direct weer ingeschreven. Het was in beide keren niet in één keer raak. Ik heb drie keer gereageerd op een woning voordat ik hem kreeg toegewezen. Mijn langst ingeschreven periode was overigens 7 jaar. Echt niet zo moeilijk hoor, om al beginner een appartementje te vinden voor een leuk prijsje. Maar ja, tegenwoordig willen we gelijk een eengezinswoning, met een tuin en een oprit voor de deur want m'n vriendje heeft het ook

[jip_86]

Ahrnuld schreef op woensdag 19 november 2014 @ 15:48:
[...]
Met 2250 bruto kan je sinds een paar jaar echt bijna niets meer. Voedsel en energie zijn letterlijk 2x zo duur geworden. Dan moet je het inderdaad even 'zwaar hebben' en zuinig aan doen. TS: zet door, zeker met 2 inkomens heb je het straks goed voor elkaar.

Ach er zijn mensen die daar een gezin met 4 schoolgaande kinderen van draaien en een dito auto om het hele spulletje te vervoeren. Toen had ik ook zo iets van misschien moet ik maar gewoon blij zijn dat ik dat allemaal alleen mag uitgeven

[BulMi]

Lodo schreef op vrijdag 07 november 2014 @ 11:13:

Vanaf nu probeer ik de frustraties die ik heb om te zetten in constructieve zaken, inplaats van boos tegen dingen aan te schoppen.

Nogmaals bedankt voor alle reacties, ik heb er enorm veel aan gehad.

Dat is naar mijn idee ook het enige waarmee je verder gaat komen.

Alle reacties die maar proberen te bewijzen hoeveel je nu al wel niet verdiend heb je niks aan. Zelfs iemand die 5.000 per maand krijgt kan nog vinden dat hij niet genoeg krijgt en vinden dat het bijna niet mogelijk is om van rond te komen.

[Mektheb]

jip_86 schreef op woensdag 19 november 2014 @ 16:30:
[...]

Ach er zijn mensen die daar een gezien met 4 schoolgaande kinderen van draaien en een dito auto om het hele spulletje te vervoeren. Toen had ik ook zo iets van misschien moet ik maar gewoon blij zijn dat ik dat allemaal alleen mag uitgeven

Inderdaad en die ken ik ook, en ik ken ze ook die met ze 2e wonen en beide 6k binnenharken per maand per persoon en elkaar alleen in het weekend spreken en met slapen .

Met een +- 70 uurige werkweek etc

[ Voor 4% gewijzigd door Mektheb op 19-11-2014 16:32 ]

[Verwijderd]

Ahrnuld schreef op woensdag 19 november 2014 @ 15:48:
[...]


Even heel bot maar, klets niet man!

Neen, hij heeft de waarheid perfect verwoord.

De harde waarheid is dat een gemiddelde persoon nog nooit zo weinig gewerkt heeft voor zo veel geld, nog nooit zo veel heeft kunnen reizen, nog nooit zo veel kansen heeft gehad, en nog nooit zo veel vrije tijd. Velen onder ons hebben op 30 jaar een huis, hebben dat afbetaald tegen dat ze 50 zijn, en hebben een financiële vrijheid waar 80% van de wereldbevolking enkel maar van kan dromen.

Het klopt dat het de laatste paar jaren misschien ietsje moeilijker is geworden door de recessie, maar dat zal heus wel weer aantrekken.

Veel van onze ouders hadden lang niet de koopkracht die wij hebbben, laat staat onze grootouders.

Dat mensen nu minder tevreden zijn en zo veel keer meer gestresseerd, komt in de eerste plaats doordat ze zelf veel te veel verwachten (én én én én, nooit eens rust) & onze maatschappij veel rechtser en individualistischer geworden is.

Ga eens een paar jaar in China wonen (en dan niet als expat in Hongkong), Zuid-Amerika, Afrika, of zelfs Oost-Europa. Het klagen zal snel stoppen.

[LankHoar]

Verwijderd schreef op woensdag 19 november 2014 @ 17:12:
Ga eens een paar jaar in China wonen (en dan niet als expat in Hongkong), Zuid-Amerika, Afrika, of zelfs Oost-Europa. Het klagen zal snel stoppen.

Ik woon sinds anderhalf jaar in Praag/Tsjechië, en dat bevalt me in bijna alle opzichten prima. Ja ik krijg minder op mijn bankrekening gestort iedere maand, maar er gaat ook veel minder van af.

Soms heb ik het er met Nederlandse collega's wel eens over hoe het zou zijn wanneer we in Nederland soortgelijk werk en naar verhouding evenveel salaris zouden krijgen. Dan komen we keer op keer allemaal tot de conclusie dat we ondanks het hogere loon toch een stuk minder zouden overhouden onder aan de streep. Ik heb nog nooit zo snel zo veel kunnen sparen

Maarja, Tsjechië beschouwt zichzelf als Centraal-Europa, en in landen zoals Polen, Kroatië etc. liggen de lonen natuurlijk nog weer een stuk lager Hoe het daar met levenskosten zit weet ik echter niet.

[Thomas18GT]

Format-C schreef op woensdag 19 november 2014 @ 16:09:
Groot huis? Who cares.
Grote auto? Boeie.
Dikke spaarrekening? Lekker belangrijk.
Ipad, iPhone, game PC? Whatever.

Geluk zit niet in dingen. Geluk zit in familie, vrienden, gezondheid, en in alles wat er om je heen is: vogels, de zon, de natuur, geluid, de wereld. Elke dag gezond wakker mogen worden... Hier mogen zijn.

Haha vind jij. Doe mij maar een mooie wagen ipv vogels die hem onder poepen.

En ja, dan wil ik graag met vrienden leuke dingen doen, maar daar is ook geld voor nodig he? Zelfs als je thuis een spelletje gaat zitten doen.

[merauder]

Ahrnuld schreef op woensdag 19 november 2014 @ 16:24:
Kortom: mijn oorspronkelijke uitspraak had moeten zijn: Met 2250 bruto kan je sinds een paar jaar echt bijna niets meer, tenzij je al 10 jaar ingeschreven staat bij sociale huur en zo een knappe woning weet te vinden. Klinkt mij eerder als een oneerlijk kansspel dan marktwerking dit.

Met € 2250 bruto is het nog steeds mogelijk om redelijk luxe te leven. Koop een huis van rond de € 125.000, wat in heel veel gebieden in NL nog wel lukt, als je enigszins handig bent is het ook goed mogelijk om te kiezen voor een ex-huurwoning waarmee je in sommige plaatsen echt bang-for-your-buck creëert.

Haal vervolgens een auto op tussen de € 500,- en de € 2500. Een nieuwe Mini gaat je dan niet lukken, binnen de ring van Amsterdam wordt ook lastig als je groter wil wonen dan in een bezemkast.

[Verwijderd]

Je bent pas 22, kom klagen als jr 31 bent of later. Zijn er genoeg die minder hebben.

Heb jaren niet veel verdiend. Maar altijd goed gespaart. Gaat prima als je niet met geld gooit.

Nu ben ik midden 30 en ja mn inkomen ligt stuk hoger, maar toen ik 22 was moest ik t met een flatje van 500 en een inkomen van nog geen 1100 netto doen, was nog student.

Auto is ook niet echt duur. Mn eerste auto kocht ik met 19 en nooit zonder gedaan en nooit problemen gehad om die te betalen.

En tjah dagdromen mag en pissig zijn dat andere meer geld hebben mag ook. Maar doe t,niet te lang, word je zuur van.

En je hebt een vriendin. Dan zou je helemaal niks te klagen mogen hebben. Geniet daarvan, ze kan ook morgen vertrekken. Zit je daar met 400 euro op tafel en een lege flat.

[et36s]

Weet niet waar jij woont maar uh mijn salaris ligt toch nog wel wat lager. Heb een auto, rijdt elke dag 30km naar me werk en weer 30 terug (deels wordt dit vergoed door werkgever) heb een eigen koop appartement 75m2 in de stad. Kan echt prima rond komen. Doe boodschappen bij de AH dus let nog niet eens op mijn uitgaven en daar valt echt een hoop te besparen door simpelweg voor Lidl te kiezen.

Misschien moet je eens een keer goed op je uitgaven letten. Dit op een rij zetten. Wegstrepen wat overbodig is. En lijkt het me handig als je vriendin ook een inkomen vergaart? Dit komt niet terug in je verhaal?

[Format-C]

Thomas18GT schreef op woensdag 19 november 2014 @ 18:07:
[...]


Haha vind jij. Doe mij maar een mooie wagen ipv vogels die hem onder poepen.

En ja, dan wil ik graag met vrienden leuke dingen doen, maar daar is ook geld voor nodig he? Zelfs als je thuis een spelletje gaat zitten doen.

Tuurlijk is dat leuk. Maar het moet geen levensdoel zijn imho. En met je vrienden een pilsje drinken en wat gamen is natuurlijk niet zo duur als bijv een auto of huis.

Je kan tevreden zijn met heeeeel weinig. Ik spreek uit ervaring.

Ben afgelopen jaar (dec 2012, op mn 36e) ALLES kwijtgeraakt wat ik had. Huis (gedwongen verkoop), heb op een vies zolderkamertje moeten slapen ergens (familie heb ik niet meer, op 1 zusje na), auto weg, zelfs fiets... En dat doet veel pijn, en je bent in het begin misschien wat verbitterd, en gaat in een slachtofferrol zitten, als je gewend bent nergens op te hoeven letten. Maar dat heeft geen zin. Het is zoals het is, en je moet blij zijn met wat je WEL hebt, ipv wat je niet (meer) hebt. En naar anderen kijken heeft ook geen zin. Je moet het toch allemaal zelf doen, als puntje bij paaltje komt. En ik heb nu een stuk minder (gaat echter wel snel beter nu), maar ben veel tevredener. Ik waardeer de kleine dingen meer. Heb de zaakjes net weer een week een beetje op de rit, en ik weet nu wel wat belangrijk is, en wat niet. Ik had eerst overvloed, nu ben ik tevreden met dat kleine beetje wat ik (momenteel) heb.

En er is maar 1 iemand die bepaalt waarmee je tevreden bent, en dat ben je zelf, en ALS je iets wilt zul je ervoor moeten werken, sparen en misschien wel leuke dingen moeten laten. Al dan niet voor een langere periode. Heb t aan den lijve ondervonden. En ik heb niet zoveel nodig om gelukkig te zijn.

Klinkt misschien een beetje sociaal gewenst dit hele verhaaltje, maar heb een hele hoop geleerd de afgelopen tijd.

En zoals de TS, 400 euro overhouden, is op zich best nice, als daar alles al vanaf is.

Kan je wat sparen, en zodra je dat gedaan hebt kan je 100 euro per week uitgeven, mocht je dat willen. Nou, daar kan je een hoop leuke dingen van doen. Denk dat er momenteel een hoop mensen in NL zijn die dat zouden willen.

Werken, en je best doen, dan komt de rest, het goeie, "vanzelf". Werken heeft iig wel zin.

[ Voor 13% gewijzigd door Format-C op 19-11-2014 20:35 ]

[Ahrnuld]

Verwijderd schreef op woensdag 19 november 2014 @ 17:12:
[...]
Veel van onze ouders hadden lang niet de koopkracht die wij hebbben, laat staat onze grootouders.

Dan is dit een zinloze discussie, ik kan gewoon aantonen dat mijn ouders en grootouders met minder hard werken en een lager inkomen veel meer koopkracht hadden. Inclusief huis, auto, vakanties etc. Mijn opa kon met één redelijk normale baan een groot huis, een auto, de opvoeding van 7 kinderen met allerlei hobby's èn vakanties naar het buitenland betalen, mijn oma hoefde niet te werken. Kom daar nu nog maar eens om. Voor de grootouders van de andere kant gold precies hetzelfde, en dat waren echt geen hogeropgeleiden.

Dat is ook gewoon in de cijfers terug te lezen, verwacht je nu dat ik die bij het CBS allemaal voor je ga opzoeken en in een grafiek ga zetten voor je dit gelooft?

Als je koopkracht ziet als het kunnen kopen van ipads en telefoons etc, ja dan is het snel duidelijk, want die dingen waren er helemaal niet. Maar kijk naar de dingen die iedereen min of meer nodig heeft, zoals een huis. Dan heb je nu 2 inkomens nodig om te kopen wat 'vroeger' met 1 kon.

Sommige dingen waren ècht goedkoper, want er waren gewoon wat minder mensen om met elkaar te concurreren voor schaarse zaken (en minder idiote prijsopdrijvende constructies).

[seamus21]

Ik heb zo een beetje de eerste 150 reacties doorgelezen en deze laatste pagina. Het meerendeel komt neer op "niet zo zeuren" en "je moet er zelf wat van maken". Voor een TS die zich wat afvraagt en aangeeft met een depressie te kampen vindt ik sommige topic reacties best wel bot en zullen, hoe goed bedoeld ook, niet juist aankomen bij de TS.

Ik ben eigenlijk benieuwd naar het volgende ?

a) Hoeveel zou je willen overhouden per maand met 40-50 uur (veel) werken ? Je geeft aan dat €400 misschien te weinig is en niet de vrijheid geeft die je wil.
b) Vind je 5 dagen werken, 2 dagen vrij een goede verhouding om daarin de dingen te doen die je leuk vindt ? Misschien is 4 dagen werken en 3 dagen vrij wel een betere verdeling. Je houdt minder over maar creëert wel meer rust, minder werkstress en een beter scheiding tussen werk/vrij.
c) "Heeft werken nog wel zin. Loont het nog wel" Wat zouden de alternatieven zijn om het inkomen te krijgen die je nodig hebt voor (jouw) levensstandaarden ? Bijstand, minder hard werken, criminaliteit, bijklussen, meer loon, de lotto winnen, lenen, bezuinigen, etc... Zoals al vaak genoemd is lijkt bijstand niet de beste optie.

Om terug te komen op je vraag over het sentiment delen in zoverre dat voor mij het erg hielp om 4 dagen te gaan werken om een beetje van dat werken, werken, werken, werken, weekend, werken, werken gevoel af te kunnen stappen.

[Livecrew011]

Ik zit exact in hetzelfe schuitje, de woningmarkt in Nederland is totaal verrot.
Even om een beeld te schetsen voor mensen die niet weten wat er allemaal gebeurd in Amsterdam: Als ik of een ander woningzoekende nu lang genoeg ingeschreven sta bij woningnet dan heb je een dikke kans dat je 600 - 700 euro betaald voor een 'sociale' huurwoning, voor veel mensen die in een lagere inkomensklasse zitten is dit onhaalbaar en ook niet erg sociaal te noemen. Vrije sector hoef je überhaupt niet te proberen want voor een beetje woning voor 2 mensen al snel 1000+ (en dan heb je mazzel) te betalen p/m exclusief. Anti-kraak heeft in een zeer korte tijd de plek ingenomen die sociale huur 'vroeger' had (4 jaar terug). Tegenwoordig betaal je al snel zo'n 300 tot 400 euro voor een anti-kraak woning waarmee je dus ook afstand doet van alle rechten die je normaliter als huurder hebt (ze kunnen je 2 weken van te voren zeggen dat je moet oprotten, ze kunnen te alle tijden binnen komen, en je moet bij veel bureau's aangeven als je bezoek krijgt) . Je ziet ook steeds meer mensen van in de 30 tot 40 jaar of alleenstaande ouders aanspraak doen op een anti-kraak woning.

Het is compleet gestoord als je ziet wat er gevraagd word voor huizen die mede dankzij de geldwolven van de 'sociale' woningbouw en anderzijds door de speculanten die woningen liever leeg laten staan dan dat ze er mensen in zetten. Leeg laten staan? JA LEEG! Want dan kopen ze een complex waar allemaal sociale huurwoningen inzitten, vervolgens pesten ze de bewoners eruit en laten ze de boel verkrotten. Op deze manier kunnen ze van sociale huurwoningen luxe appartementen bouwen (normaal zijn sociale huurwoningen beschermd). Als de overheid er werkelijk was voor het welzijn van iedereen dan hadden ze deze gasten allang aangepakt.

Ik zeg laat die krakers maar weer kraken want waar zij voor vochten in de jaren 80 en waar vele de vruchten van hebben geplukt daar is tegenwoordig niks meer van te zien! Dat zijn tenminste mensen die vechten voor idealen en het welzijn van de armere onder ons.

Het kraakverbod heeft deze ellende alleen maar in de hand geholpen, de belofte was enerzijds kraken te verbieden en ze te vervolgen (het zijn tegenwoordig criminelen) en anderzijds om eigenaren van leegstaande panden te sommeren om binnen 1 jaar invulling te geven aan hun leegstaande pand. Indien ze dit niet doen zou de gemeente ze een bekeuring geven, en als uiterste maatregel overgaan tot onteigening.

Weet je hoeveel boetes er zijn uitgedeeld over de afgelopen jaren sinds het kraakverbod?

0

Van de totale kantooroppervlakte in Amsterdam (ca. 7,5 miljoen m2) staat 17% leeg (ongeveer 1,3 miljoen m2) En dan heb ik het nog niet eens over leegstaande woningen

Regering krijg de %$&^%$!!!

[ Voor 8% gewijzigd door Livecrew011 op 19-11-2014 23:44 ]

[Don Quijote]

Het is me allemaal wat. Al overwogen om niet in de duurste en populairste stad van Nederland te gaan wonen? Of vind je dat iedereen die dat wilt recht moet hebben op een gesubsidieerde woning in Amsterdam?

[merauder]

[b]Jasper11 schreef op woensdag 19 november 2014 @ 23:28:
Het kraakverbod heeft dit alleen maar in de hand geholpen, de belofte was enerzijds kraken te verbieden en ze te vervolgen (het zijn tegenwoordig criminelen) en anderzijds om eigenaren van leegstaande panden te sommeren om binnen 1 jaar invulling te geven aan hun leegstaande pand. Indien ze dit niet doen zou de gemeente ze een bekeuring geven, en als uiterste maatregel overgaan tot onteigening.

Weet je hoeveel boetes er zijn uitgedeeld over de afgelopen jaren sinds het kraakverbod?

0

Voor het kraakverbod had kraken nog bar weinig met idealisme te maken.

Ik ken zelf de kraakscene wel een beetje, en de meeste kraakpanden die ik in heb gezien waren voornamelijk crack-panden. Doorgaans beroepswerkelozen in een leeftijd tussen 25 - 45 die gekraakt woonden om een willekeurige verslaving het hoofd te bieden. Idealistische krakers zijn doorgaans echt een zeldzaamheid geworden.

Amsterdam is gewoon een enorm gewilde stad, en daar hangt nu eenmaal een prijs aan, net als dat er veel geld betaald wordt voor die ene zeldzame Flippo om een verzameling compleet te maken. Is niks straal verrot aan. Kantoorpanden inzetten lost een deel op, maar er blijft sprake van een wachtlijst van 12 jaar.

[Lennart-IT]

dion_b schreef op dinsdag 04 november 2014 @ 10:34:
[...]

Verwek een kind elders en neem je verantwoordelijkheden. Dan word je erg snel met neus op de feiten gedrukt. EUR 400 over aan het eind van de maand te weinig? EUR 400 bruto inkomen is in veel delen van de wereld, zelfs delen van Europa al heel veel. En wasmachine van EUR 1000? 2e hands kopen van een 'liefdadigheidsdepot' voor EUR 50, na meerdere maanden sparen. GamePC? Ueberhaupt een PC is pas mogelijk als pa er eentje uit NL meeneemt die samengeklust is uit onderdelen van de kringloop, van ruilacties en af en toe op straat oude bakken vinden waar nog iets bruikbaars in zit. Pa die trouwens op dat moment nog studeerde (al was hij 26) en een bijbaantje had waar hij nog maar net z'n eigen kosten mee kon betalen

Niet dat ik daarmee wil zeggen dat in NL geen echte armoede voorkomt - dat is er zeker, al heeft TS even zeker er geen last an - maar het zet vooral die geldbedragen in perspectief.

400 bruto in andere wereld landen wordt daar geen eens belasting betaalt, vooral oost en zuid europe is ontduiking meer de norm. Daar betaal je in veel landen tussen de 20 en100 euro per maand aan huur. Netzoals wij hier vroeger na de noodplantsoen dankzij amerikaans geld grote rijtjes huizen hebben gebouwd in de 50, 60 en 70. Voor deze huizen werd vaak 10 gulden per week gevraagd, vele konden het amper opbrengen. Voor de exact zelfde huizen waar niets of weinig aan veranderd is vraagt men nu door de 440 euro. Belachelijk.

Het kader is anders, jou redenatie slaat nergens op. Omdat het ergens anders slechter is mag je niet klagen, intolleranter kan het niet worden. Heeft denk ook wat te maken met het egoisme wat hier de laatste decennium is gekweekt.

zacht schreef op dinsdag 04 november 2014 @ 10:37:
[...]


De individuele gemeentes hebben de ruimte om de basisuitkering te verhogen met een bepaald percentage. Ik heb een tijdje in de bijstand gezeten als alleenstaande, toen hield ik er netto ongeveer 1000 euro aan over. Plus volledige huurtoeslag, plus jaarlijks 80 euro voor 'sociale activiteiten' (is bedoelt als bijdrage voor sportclub oid, maar ook prima op te drinken in de kroeg), plus tegemoetkoming ziektekosten (geen eigen risico meer), plus eens per 5 jaar een vergoeding gebruiksgoederen (concreet had ik toen het recht eens per 5 jaar een complete inboedel te kopen met een maximum bedrag per categorie, bijvoorbeeld 150 euro voor een koelkast, 300 voor een wasmachine, etcetera). Vakantiegeld was iets van 400 euro.
Toen ik weer ging werken begon ik met een contract voor 25 uur, en hield daar netto 1100 euro aan over. Maar weg waren de extra potjes, de huurtoeslag werd dik gehalveerd, en ik had qua ziektekosten weer gewoon een eigen risico.
Onder de streep ben ik er financieel op achteruit gegaan door weer te gaan werken, dus wat dat betreft kan ik de topic-titel volgen. Maar dat neemt niet weg dat ik hetzelfde weer gedaan zou hebben, thuiszitten is niet echt mijn grootste hobby, en mijn handje ophouden ook niet bepaald.

Is in 2001 nationaal afgeschaft en gemeentes hebben het gevolgd, hoewel sommige socialere gemeentes dit langer hebben geprobeerd vol te houden maar het wordt ze vrijwel onmogelijk gemaakt wegens de harde bezuinigingen. Tegenwoordig krijg je een lening en moet je het rente vrij terug betalen. Deze lening heeft een maximum van 200/300/400 euro, dus je bent verplicht goedkope energie inefficiente troep te kopen wat vaak binnen enkele jaren kapot is. Iemand die een langdurig uitzichtloze bijstand zit heeft in de bijstand recht na minimaal 2 jaar bijstand te hebben gekregen op een eenmalige bonus van 300 euro elk jaar, onder de noemer uitzichtloze situatie bijdrage. Denk hieraan mensen die letsel hebben opgelopen en nooit meer kunnen werken. Iemand die nog kan werken, maar geen werk kan vinden krijgt dit niet gezien dit geen reden is voor uitzichtloze situatie. Vakantie geld bestaat nog hoewel dat veel minder is. Eigen risico 375 euro en eigen bijdrage 400 euro moet gewoon door de bijstandstrekker worden opgehoest. Kortom, onzin. In de jaren 70, 80 en 90 werd er grof geprofiteerd en misbruik van gemaakt. Nu moeten we daar voor boeten. In amerika krijg je trouwens gewoon deze spullen gratis als je ze nodig hebt van goodwill of de gemeente zelf, en dat is verre weg van een sociaal land.

Mijn moeder heeft een kapotte rug, 3x fitness voor rug en borst spier oefeningen en lopen op een step om de rug te ontlasten. Tevensn 3x fysio per week zou haar goed doen en veel pijn verlichten. Gemeente weigert hier aan bij te dragen. Ik weet niet waar jij "activiteiten bijdrage" vandaan haalt maar dit is ook allang afgeschaft. Tevens kost 1x fitness bezoek 12 euro, met een abbonoment kost het 42 euro per maand. Het is omdat ik goed verdien en haar dit kan geven, maar wanneer ik zie hoe de gemeente hier met mensen omgaat en ze werkelijk als een crimineel behandeld heb ik inmiddels een extreme haat jegens de overheid.

Ik heb altijd de veronderstelling gehad dat ik in een sociaal land woon en dat er goed voor onze medemensen wordt gezorgd mits met handhaving, dit is in de laatste decennium afgebroken op een schandalige wijze. Waar onze groot ouders zo hard voor hadden gestreven is kapot gemaakt. Het wordt tijd dat we de zorg, openbaar vervoer weer terug nationaliseren ipv laten operen uit winstoogmerk. Ik zie niet in waarom ik nog belasting betaal. Schoolstelsel geprivatiseerd, scholen worden verplicht om samentesmelten om grotere klassen te creeéren zodat er nog meer winst wordt gemaakt voor de inmiddels aangeduide bestuursleden ipv 1 directeur terwijl de kwaliteit keldert. Onlangs lenen om naar school te gaan ingevoerd (rijken worden rijker armer worden armer), kinderopvang subsidies compleet weggescheert... ga zo maar door.

[Sissors]

Livecrew011 schreef op woensdag 19 november 2014 @ 23:28:
Ik zit exact in hetzelfe schuitje, de woningmarkt in Nederland is totaal verrot.
Even om een beeld te schetsen voor mensen die niet weten wat er allemaal gebeurd in Amsterdam: Als ik of een ander woningzoekende nu lang genoeg ingeschreven sta bij woningnet dan heb je een dikke kans dat je 600 - 700 euro betaald voor een 'sociale' huurwoning, voor veel mensen die in een lagere inkomensklasse zitten is dit onhaalbaar en ook niet erg sociaal te noemen.

Huursubsidie. En dat is direct een probleem, waarom zou je goedkoper gaan wonen als dat betekend dat je minder huursubsidie krijgt.

Maar nu staat er 10 jaar wachtrij om te gaan wonen in het populairste gebied van Nederland (vraag me niet waarom iedereen daar zo graag op elkaar wil zitten, maar goed het is nu eenmaal zo). Wat denk je dat er gebeurd als ze het nog goedkoper maken? Dan wordt die wachtrij 20 jaar. En allemaal gesubsidieerd.

Ik zeg laat die krakers maar weer kraken want waar zij voor vochten in de jaren 80 en waar vele de vruchten van hebben geplukt daar is tegenwoordig niks meer van te zien! Dat zijn tenminste mensen die vechten voor idealen en het welzijn van de armere onder ons.

Uhuh, en dan is iemand die een ramkraakt pleegt ook idealistisch bezig? Die wil immers ook dingen gratis waar de rest voor betaald, en als dat idealistisch is...

Net als ook degene boven me klaagt, het is allemaal heel makkelijk om te bedenken hoe je het anders wil doen. Ik zou ook willen dat er heel veel meer geld beschikbaar was voor sommige zaken. Maar dat is er niet. En dat is het hele punt, van de uitgaven is sociale zekerheid de grootste uitgavenpost. Kort gevolgd door de zorg. Vervolgens onderwijs. En dat is dus de werkelijkheid, als jij meer geld wilt uitgeven aan sociale woningbouw dan zijn dat je keuzes: A. Bezuinigen op sociale zekerheid, B. op zorg, C. op onderwijs. Of D. nog een belastingverhoging erdoorheen. En nee 'efficienter' werken, en soortgelijke oplossingen zijn geen oplossingen. Iedereen wil dat er meer gedaan wordt met minder, maar het hele punt is dat dat een stuk makkelijker te zeggen is dan door te voeren.

En tuurlijk er zijn topbestuurders (geweest) in de sociale woning sector die idioot veel geld toegeschoven kregen. Maar het probleem is dat dat op de totalen allemaal niet bijzonder veel indruk maakt. Ja het is fout, nee dat stoppen zorgt er niet voor dat we ineens woningen voor de helft van het geld kunnen huren.

[Nyarlathotep]

Livecrew011 schreef op woensdag 19 november 2014 @ 23:28:
Ik zit exact in hetzelfe schuitje, de woningmarkt in Nederland is totaal verrot.
Even om een beeld te schetsen voor mensen die niet weten wat er allemaal gebeurd in Amsterdam: Als ik of een ander woningzoekende nu lang genoeg ingeschreven sta bij woningnet dan heb je een dikke kans dat je 600 - 700 euro betaald voor een 'sociale' huurwoning, voor veel mensen die in een lagere inkomensklasse zitten is dit onhaalbaar en ook niet erg sociaal te noemen. Vrije sector hoef je überhaupt niet te proberen want voor een beetje woning voor 2 mensen al snel 1000+ (en dan heb je mazzel) te betalen p/m exclusief. Anti-kraak heeft in een zeer korte tijd de plek ingenomen die sociale huur 'vroeger' had (4 jaar terug). Tegenwoordig betaal je al snel zo'n 300 tot 400 euro voor een anti-kraak woning waarmee je dus ook afstand doet van alle rechten die je normaliter als huurder hebt (ze kunnen je 2 weken van te voren zeggen dat je moet oprotten, ze kunnen te alle tijden binnen komen, en je moet bij veel bureau's aangeven als je bezoek krijgt) . Je ziet ook steeds meer mensen van in de 30 tot 40 jaar of alleenstaande ouders aanspraak doen op een anti-kraak woning.

Het is compleet gestoord als je ziet wat er gevraagd word voor huizen die mede dankzij de geldwolven van de 'sociale' woningbouw en anderzijds door de speculanten die woningen liever leeg laten staan dan dat ze er mensen in zetten. Leeg laten staan? JA LEEG! Want dan kopen ze een complex waar allemaal sociale huurwoningen inzitten, vervolgens pesten ze de bewoners eruit en laten ze de boel verkrotten. Op deze manier kunnen ze van sociale huurwoningen luxe appartementen bouwen (normaal zijn sociale huurwoningen beschermd). Als de overheid er werkelijk was voor het welzijn van iedereen dan hadden ze deze gasten allang aangepakt.

Ik zeg laat die krakers maar weer kraken want waar zij voor vochten in de jaren 80 en waar vele de vruchten van hebben geplukt daar is tegenwoordig niks meer van te zien! Dat zijn tenminste mensen die vechten voor idealen en het welzijn van de armere onder ons.

Het kraakverbod heeft deze ellende alleen maar in de hand geholpen, de belofte was enerzijds kraken te verbieden en ze te vervolgen (het zijn tegenwoordig criminelen) en anderzijds om eigenaren van leegstaande panden te sommeren om binnen 1 jaar invulling te geven aan hun leegstaande pand. Indien ze dit niet doen zou de gemeente ze een bekeuring geven, en als uiterste maatregel overgaan tot onteigening.

Weet je hoeveel boetes er zijn uitgedeeld over de afgelopen jaren sinds het kraakverbod?

0

Van de totale kantooroppervlakte in Amsterdam (ca. 7,5 miljoen m2) staat 17% leeg (ongeveer 1,3 miljoen m2) En dan heb ik het nog niet eens over leegstaande woningen

Regering krijg de %$&^%$!!!

Je wéét dat wonen in Amsterdam met een krap budget nagenoeg onmogelijk is, óf je moet veel concessies doen. Klagen is dan ook nogal sneu en zinloos.

Ook ik heb een paar jaar terug gekeken wat mogelijk is in Amsterdam qua koop voor rond de 170K. Dan krijg je in het centrum een bezemkast met kartonnen wandjes, óf je woont buiten de ring in een morsig appartement.
Ik begrijp ook veel mensen niet die in Amsterdam willen wonen zodat ze kunnen laten zien dat ze in Amsterdam wonen.
Zelf heb ik twee belangrijke eisen: ruimte en rust. Toen viel Amsterdam al snel af.

[eymey]

Amsterdam als voorbeeld aanhalen lijkt mij inderdaad ook vrij zinloos.

Amsterdam is nou eenmaal een juppenstad geworden. Met dito prijzen. Daar betaalbare woonruimte vinden, laat staan gesubsidieerd, lijkt me een utopie. Dan heb je wel een reality check nodig . Ze hebben niet voor niets Almere uit de grond gestampt. Dat is een pure voorstad van Amsterdam (ondanks de grootheidswaanzin van de gemeente hier).

Ik ben het er trouwens wel mee eens als je zegt dat met name de sociale huurmarkt compleet verklooid is. Want de persoon die ik hier al eerder aanraakte, die met een McDonald's salarisje in een koopflatje woont (overigens wel ook van een woningbouwstichting gekocht ,dus wel met iets meer zekerheden dan een 'gewone' huizenbezitter) heeft dat ook vooral gedaan omdat ze aan hypotheeklasten gewoon minder ging betalen dan aan sociale huur

[Verwijderd]

Ik kan maar 1 ding zeggen: De tering naar de nering zetten. Een inkomen van 2250 euro per maand is zeer netjes. Ik begon net als velen met minder. Daarnaast was ik zelfs een stuk ouder (25). Je hebt nog een lange weg te gaan en met de juiste houding zal dat ook lukken.

Vergeet niet dat een groot gedeelte van succes heeft te maken met houding. Als je de juiste houding hebt binnen je bedrijf zal dit opvallen en zal dit meestal beloond worden. Ik begon met 2200 euro bruto en moest een hokje huren in Haarlem van 675 euro per maand. Na een aantal jaren te hebben gespaard heb ik een huis gekocht van 200k. Ik lette wel erg goed op mijn uitgaven bijv geen dure boodschappen bij de AH maar naar de Aldi en de Lidl.

Save dit topic offline en haal het er weer eens bij over een jaar of 8 dan zul je hoogstwaarschijnlijk niet dat de vlag er weer heel anders bij hangt en waarschijnlijk heb je dan een mooi huis en wie weet wat wel niet allemaal meer.

*In een ogenblik kan gebeuren wat men in een heel jaar niet verwacht.*

Succes!

[Format-C]

Verwijderd schreef op donderdag 20 november 2014 @ 11:32:


*In een ogenblik kan gebeuren wat men in een heel jaar niet verwacht.*

Inderdaad, en daarom kan je er maar beter van genieten. NU.

[justice strike]

ik denk dat het niet uitmaakt welk salaris je hebt, je zult altijd het gevoel hebben dat je alleen maar werkt om rond te komen. Het is een bepaalde manier van kijken naar de wereld, en dat veranderd niet als je meer verdient.

[EricChang]

Interessant topic.

@ justice strike: Helemaal juist.

Wat mij opvalt aan de reacties en ook de insteek van de TS dat het veelal draait om geld. De reactie op de onvrede van de TS is: meer geld verdienen. Dat creeert veel onbegrip bij mensen die minder verdienen en het is ook niet de oplossing. Het is het beste deel van je leven dat je aan je werk besteedt. Geen enkel salaris is hoog genoeg om het beste deel van je leven voor te geven!

Mijn advies aan de TS:
Richt je op het doen van werk dat je graag doet, waar je goed in bent en waar je voldoening uit haalt. Focus niet op het geld.

Het doen van passend werk bij jouw persoon is al een enorme beloning op zichzelf. Het verrijkt het leven, geeft richting en zin. Je levert een bijdrage, bent creatief bezig en voelt je nuttig.
Als je gaat doen wat je graag doet, dan is het ook veel gemakkelijker om door de lastige stukken heen te bijten (vroeg opstaan, de minder leuke kanten van het werk ook met goede moed aanpakken).

Je zult gaan merken dat als je gaat doen wat leuk vindt en waar je goed in bent, dat het geld ook wel gaat komen. Maar belangrijker nog, je gaat meer tevreden zijn. Geld alleen gaat dat nooit voor je kunnen doen.

Werk dat je met plezier doet is belangrijker voor je tevredenheid dan een dik salaris. Zolang je maar genoeg geld betaald krijgt om een redelijk bestaan te leiden. Als dat laatste niet het geval is, gaat het je tevredenheid negatief beinvloeden (geldzorgen, etc).

Hoe eerder je begint met werk dat echt bij je past, hoe beter. Je hebt nu nog relatief weinig verantwoordelijkheden (geen kleine kinderen, etc), hoeft er nog geen hoge hypotheek van te betalen en je zult deze periode goed kunnen gebruiken om jezelf in de juiste plek te manouvreren.

Mensen die werken waar hun passie en talent elkaar ontmoeten, zijn het meest tevreden. Bij deze mensen is het vervolgens hun persoonlijk ambitie (lees: inzet, toewijding) die grotendeels bepaalt hoe succesvol ze zijn.

[Hbeez]

justice strike schreef op donderdag 20 november 2014 @ 12:18:
ik denk dat het niet uitmaakt welk salaris je hebt, je zult altijd het gevoel hebben dat je alleen maar werkt om rond te komen. Het is een bepaalde manier van kijken naar de wereld, en dat veranderd niet als je meer verdient.

Herkenbaar..

Als kind groei je op met het idee dat je kunt worden wat je wilt: advocaat, dokter, wetenschappers, de enige beperking is je persoonlijke interesse! Ik merk ook om me heen dat veel hbo-ers als enige reden opgeven dat ze geen academische opleiding hebben gedaan, is gebrek aan motivatie. Idem voor mbo-ers waarom ze geen hbo hebben gedaan. Terwijl er natuurlijk ook zoiets is als intellectuele beperkingen, tenslotte kan niet iedereen naar de universiteit...

Pas als je begint te werken begin je een beeld te krijgen van wat realistisch is, je startsalaris en bv. wat je teamlead verdient, je eigen potentiele carrierepad en dus ook hoe je leven eruit gaat zien. Dat vrijstaande huis en die mooie bmw/audi komen er waarschijnlijk nooit. In dat opzicht begrijp ik TS en zijn quarter life crisis wel.

Uiteindelijk gaat het imo om het vinden van een balans tussen tevreden zijn met wat je hebt, en honger om verder te groeien (zowel persoonlijk, professioneel als financieel).

[Blue-eagle]

Ik probeer eigenlijk te begrijpen waarom het huis (grootte en locatie) en een auto zo belangrijk zijn voor de TS. Misschien gewoon een kwestie van zich willen profileren als iemand met de "minimale" bezittingen? Zou mij niks verbazen als een heleboel mensen een auto nemen die ze niet nodig hebben, puur omdat het zo "hoort".

Ik ken tweeverdieners zonder kinderen van rond de 40. Die verdienen allebei zo rond de 5000 Euro bruto per maand. Die wonen samen in een huis wat ze samen netto zo'n 700 Euro per maand kost. Dat is in de buurt van Amsterdam, terwijl ze allebei in Amsterdam werken.

Die mensen hebben geen auto en gaan op de fiets naar hun werk. Ze wonen in een appartementje van zo'n 60 vierkante meter. Ze fietsen ieders zo'n 30 minuten naar hun werk, iedere werkdag. En dezelfde afstand ook terug.

Ik vermoed dat ze samen zo'n 4000 Euro per maand kunnen sparen. Ja, dan kunnen ze 3 keer zo groot wonen midden in de stad. En ja, ze zouden een nieuwe Tesla kunnen kopen als vervoersmiddel. Maar ze hebben allebei gewoon een simpele fiets en een simpel appartement.

Zoals die kerel het ooit aan mij uitlegde: "Ik kijk thuis TV, ik eet, en ik slaap. Dat zou ik in theorie allemaal op zo'n 10 vierkante meter kunnen doen. En fietsen is mijn enige lichaamsbeweging, daarom blijf ik zo slank."

Douchen doet hij inderdaad op zijn werk, dus dat zou hij ook niet nodig hebben

Mijn punt: Genoegen nemen met minder dan wat je nodig denkt te hebben, maar in ieder geval minder dan wat je zou kunnen betalen, is meer dan prima. Een klein hutje buiten de stad en géén auto is toch ook gewoon een optie? Dan bespaar je maar 500 Euro per maand in plaats van de 4000 van de kerel waar ik het net over had. Who cares. Beter dan niks overhouden en iedere dag in de file staan.

Duur huis + auto:
Je woont groter, mooier, beter. En je kan iedere dag in de file staan met de auto. En de auto kost veel geld natuurlijk, maar kost ook geld in het onderhoud. En benzine is duur. Verzekeringen ook. Hallo vaste lasten. Je bent zometeen 5 jaar verder, veel geld kwijt, je hebt nauwelijks lichaamsbeweging, en je stressniveau is door alle rotzooi omtrent niet kunnen sparen (dus ook niet lekker op vakantie kunnen) bizar hoog.

Goedkoop huis + fiets:
Je woont kleiner, en je fietst iedere dag naar je werk. Geen stress in de file, geen hoge kosten voor het onderhoud van je fiets. En je krijgt gratis je lichaamsbeweging iedere dag. Je spaart tegelijk ook nog eens 250 Euro per maand, wat je makkelijk kan missen omdat je goedkoper woont en leeft. Je bent zometeen 5 jaar verder en hebt een bankrekening met 15.000 Euro erop.

En er vanuit gaande dat je carrière zich ook ontwikkelt zou je over de komende jaren ook het bedrag wat je iedere maand spaart kunnen verhogen. Laten we royaal zijn en zeggen dat je over 5 jaar zo'n 20.000 Euro gespaard kan hebben.

Koop voor 10.000 Euro tegen die tijd een bijna-nieuwe luxe Volkswagen Up, of iets dergelijks. En besteed de rest van het geld aan de inrichting van een huis wat je tegen die tijd wél kan betalen.

Verhuizen kan ook naar een andere regio in het eigen land. Pak Overijssel eens, genoeg bedrijven die daar zitten. En de kosten voor wonen zijn stukken lager. Mooie woningen voor weinig. En de salarissen zijn daar voor ervaren ICT-medewerkers niet bijzonder slecht.

[Bolletje]

Blue-eagle schreef op donderdag 20 november 2014 @ 15:35:
Duur huis + auto:
Je woont groter, mooier, beter. En je kan iedere dag in de file staan met de auto. En de auto kost veel geld natuurlijk, maar kost ook geld in het onderhoud. En benzine is duur. Verzekeringen ook. Hallo vaste lasten. Je bent zometeen 5 jaar verder, veel geld kwijt, je hebt nauwelijks lichaamsbeweging, en je stressniveau is door alle rotzooi omtrent niet kunnen sparen (dus ook niet lekker op vakantie kunnen) bizar hoog.

Koop voor 10.000 Euro tegen die tijd een bijna-nieuwe luxe Volkswagen Up, of iets dergelijks. En besteed de rest van het geld aan de inrichting van een huis wat je tegen die tijd wél kan betalen.

Dus eerst klein gaan wonen en geen auto om later wel een duurdere auto te kunnen kopen? Wat is daar het nut van?

Daarnaast staat je hele post vol met aannames.

[Blue-eagle]

Bolletje schreef op donderdag 20 november 2014 @ 16:14:
[...]


[...]

Dus eerst klein gaan wonen en geen auto om later wel een duurdere auto te kunnen kopen? Wat is daar het nut van?

Klopt. Het nut daarvan is:

1. Niet op dit moment een brik kopen met mogelijk veel gebreken;
2. Niet op dit moment relatief veel geld kwijt zijn;
3. Niet de komende jaren veel geld aan onderhoud kwijt zijn.

Later een duurdere auto kopen levert ook voordelen op:

1. Je betaalt de eerste jaren niet voor APK keuringen;
2. Je koopt een modernere auto met minder kans op gebreken;
3. Je bent minder kwijt aan onderhoud de komende jaren;
4. Vaak een beter brandstofverbruik dan oudere auto's.

Daarnaast staat je hele post vol met aannames.

Zo werkt een forum. Mensen zeggen dingen, andere mensen doen aannames. Als de informatie niet duidelijk genoeg is dan kunnen inderdaad verkeerde aannames worden gedaan.

Aannames in mijn post waren o.a. rond zijn motivatie om een auto te willen, en om groter te willen wonen. Ik zie nergens in dit topic ook maar enige logica van de TS naar voren komen, dus dan is mijn aanname niet eens zo heel verkeerd, denk ik.

[justice strike]

TS kan ook een studie doen met een goed uitzicht op een hoger salaris als hij er echt zo over voelt. Voor alles moet je afzien, het is niet anders. Het is wel altijd zaak om een balans te vinden in nu en later. Sommige mensen zeggen soms ook, ik ben nu jong en ik wil nu leven, en die studeren niet (of minder) dat is opzich niet zo erg, maar dat zijn wel de keuzes die je moet maken

[ Voor 45% gewijzigd door justice strike op 21-11-2014 10:59 ]

[t_captain]

Livecrew011 schreef op woensdag 19 november 2014 @ 23:28:
Je ziet ook steeds meer mensen van in de 30 tot 40 jaar of alleenstaande ouders aanspraak doen op een anti-kraak woning.

Dat is (zeker als er kinderen bij betrokken zijn) een zorgwekkende ontwikkeling.

Antikraak is geen normale woonruimte omdat het niet voldoet aan de normen die we als samenleving stellen, vooral aan de stabiliteit van de woonsituatie. We hebben niet voor niets huurbescherming ingevoerd. Ik geloof dat het nadelig is voor kinderen om vaak en abrupt te moeten verhuizen. Als steeds meer mensen aangewezen zijn op antikraak als enige betaalbare woonruimte, komen kinderen in de knel. Dat is een teken dat je als samenleving niet mag negeren.

Daar moet ik wel bij zeggen dat er wat meer onderzoek nodig is. Zijn het mensen met zwaarwegende sociale of economische binding aan een bepaalde stad? Of zijn het mensen die een keuze hebben tussen antikraak in Amsterdam of een reguliere huurwoning op een andere plek? In dat laatste geval moet je ook de verantwoordelijkheid bij de mensen neerleggen. Een fatsoenlijk dak boven je hoofd is een mensenrecht. Wonen in Amsterdam is geen mensenrecht.

Het is compleet gestoord als je ziet wat er gevraagd word voor huizen die mede dankzij de geldwolven van de 'sociale' woningbouw en anderzijds door de speculanten die woningen liever leeg laten staan dan dat ze er mensen in zetten. [...]

Dit is de ouderwetse krakersretoriek.

In het geval van primaire levensbehoeften zoals woningen zijn er inderdaad grenzen aan de vrije markt. Zo zit er een economische instabiliteit bij een sterke schaarste: op het moment dat de huizenprijzen aanzienlijk sneller oplopen dan de kosten van een leegstaande woning (gemiddeld zo'n 6% per jaar), werkt de markt niet meer goed. Het kan in die situatie aantrekkelijker zijn om een huis leeg te laten staan, ondanks de grote vraag. De combinatie van leegstand en woningnood is het bestaansrecht van krakers.

De afgelopen jaren is dit natuurlijk niet van toepassing. Huizenprijzen zijn gedaald tot medio 2013 en sindsdien met een voorzichtig herstel bezig. Hoewel de markt op sommige plekken (AMS, UTR) best goed loopt, is van extreme schaarste geen sprake.

Van de totale kantooroppervlakte in Amsterdam (ca. 7,5 miljoen m2) staat 17% leeg (ongeveer 1,3 miljoen m2)

Kantoorruimte staat niet leeg omdat de markt zo snel stijgt dat speculanten hun panden vasthouden. Kantoorruimte staat leeg omdat er te weinig vraag is en teveel aanbod. En omdat ombouw naar woonruimte vaak niet betaalbaar is.

[Lointje]

Ik heb de indruk dat OP en een aantal anderen hier ook verwachten dat ze dezelfde levensstandaard hebben als hun ouders vanaf het moment dat ze het huis uittrekken. Misschien moet je eens vragen hoe hun leven er uit zag rond de leeftijd van 20-22. Er is een heel grote kans dat zij ook klein begonnen zijn in een klein huurhuis of klein appartement. Zij hadden toen ook geen afbetaalde woning, een loon als ze nu hebben, ...
En oké, zij hadden misschien meer geluk met de huisprijzen, maar zij hadden dan wel rentes van 9-13% om te lenen.

OP heeft in mijn ogen een beetje een onrealistisch beeld. 400€ per maand sparen zit je al in de top 25% van Nederlandse gezinnen... Er zijn mensen die aan het eind van de maand moeten rekenen om rond te komen etc. Met 400 per maand kom je aan 5000€ per jaar. (daar kan je heel wat wasmachines, pc's, ... mee kopen waar je zo bezorgd om bent). Oké, je wasmachine breekt. Dan heb je een maand geen spaargeld. Maar over de volgende 6-10 jaar gezien heb je aan dat machine verder geen kosten. Een pc heb je toch ook op 2 maand bijeen gespaard.

Wat ik ook niet snap is dat je oplossing is om dan maar te stoppen met werken. Met je minimumloon zal je geen 400€ sparen. Of je mooie huis en auto hebben. Je wil dan in het zwart bijklussen. Good luck. Als jij als werkloze in een huis woont van 800/maand zal je zien hoe lang het duurt voor ze eens komen kijken. Is het dan ook de regering zijn fout als je de gevangenis in mag en een serieuse boete mag betalen ;-)

Het leven begint nog maar aan 22. Als je dan al kan sparen is dit een enorme stap vooruit. Zoek een huis op fietsafstand van het station, of zoek werk op fietsafstand van een plaats waar je wel wil/kan wonen. Of werk dat jou die auto/OV geeft om de verplaatsing te doen. Of werk van thuis uit. Spaar samen met je vriendin en koop een huis. Dit gebeurt niet allemaal op één dag. Huis zoeken om te huren is een werk van vele dagen/weken en vaak een aantal serieuze teleurstellingen. Huis kopen kan maanden duren voor je iets vindt. Maar uiteindelijk vind je wel iets.

Kop op en probeer wat positiever in het leven te staan. Ja het leven is duur, maar met zo'n beginnersloon is het echt niet moeilijk om er van te genieten en te doen wat je wil. Met zo'n loon kan je een goed huis huren, een mooie reis maken elk jaar en nog wat opzij zetten voor later. Een formule waar veel mensen niet rouwig om zouden zijn.