Ik start om een of andere reden altijd op de andere spawn. Nu ja, ik zal dit onthouden.
Overigens 2 dagen met extreem wisselende potten achter de rug. Ofwel we verloren keihard, ofwel we wonnen keihard. Er zat bijna niets tussen. Heel veel 15/3 en 3/15 potten gezien.
Uiteindelijk wel een positieve winrate gehaald en zelfs gestegen in WN7. Per ongeluk de Ace Mastery badge gehaald op de T110E5 (na 205 potjes), in een pot waar ik helemaal niets bijzonders deed. XP (met prem) was ook maar 1846 ofzo.
Daarnaast nog 2 andere memorabele momenten: ik heb voor het eerst een heus ticket ingediend bij support voor een speler die me geteamkilled had. Ik zat in de Obj. 261 om de 3e poging voor een eerste win te doen. Map was Abbey en er zat een E-100 met bizar lage stats in ons team. Ik start met een grapje over dat ik onder de indruk was van zijn stats, waarna hij daadwerkelijk begint op te scheppen, als was hij een of andere unicum. Dat was wel grappig. Als het hem daagt dat we in negatieve zin onder de indruk waren, begint hij een beetje te pesten. Hij rijdt tegen me aan en duwt me wat heen en weer, waardoor ik eigenlijk geen schot kan lossen.
Uiteindelijk verplaatst toen een enemy scout naar de basis kwam, die neergeschoten en toen ik net veilig was kreeg ik een shell van hem in mijn rug. Ik had hem verder niet beledigd en ook geen damage gedaan.
Het spreekt voor zich dat zo'n potje redelijk frustreert.
Tweede was een hele leuke pot in de IS-7, waarbij ik 123 base defense punten wist te verzamelen. Het was encounter op steppes en we hadden net de hele Westkant opgerold. Vijand begint te cappen en wij allemaal volle snelheid die kant op. Helaas zouden we dat nooit gaan redden. Een BatChat van ons wist te resetten zodat ik precies genoeg tijd had om in positie te komen.
Voor de geïnteresseerden onder ons: dit is de
replay.