Zamorano schreef op maandag 09 maart 2015 @ 22:18:
[...]
Juist het tegenovergestelde volgens mij.
De bestaande bevolking, zoals Jessie en haar man die hij vlak daarvoor tegenkomt, wanen zich behoorlijk veilig en zien (letterlijk) ook niet wat er buiten de muren gaande is. Rick is het besef niet kwijt van hoe relatief die veiligheid is en wat er aan de andere kant van de muur is.
Ik denk dat Rick een beetje tussen twee vuren zit. Wantrouwen en overleven aan de ene kant en een behoefte aan vastigheid/vertrouwde situatie net zoals vroeger aan de andere kant.
Kenmerkend vond ik ook het liedje bij de afsluiting van de Bee Gees - Spicks and specks.
Als je de lyrics er bij pakt zie je het volgende:
"Spicks And Specks"
Where is the sun
That shone on my head
The sun in my life
It is dead
it is dead
Where is the light
That would play
In my streets
And where are the friends
I could meet
I could meet
Where are the girls
I left all behind
The spicks and the specks
Of the girls on my mind
Where is the sun
That shone on my head
The sun in my life
It is dead
it is dead
Where are the girls
I left all behind
The spicks and the specks
Of the girls on my mind
Where is the girl I loved
all along
The girl that I loved
she's gone
she's gone
All of my life
I call yesterday
The spicks and the specks
of my life 've gone away
All of my life
I call yesterday
The spicks and the specks
of my life 've gone away
Spicks and Specks!
Je zou dat kunnen interpreteren dat hij weet dat Lori en zijn vorige leven nooit meer terugkrijgt en dat hij wat nieuws wil opbouwen. Met die kapster bij voorkeur.
Maar misschien zie ik er nu teveel achter
De ware eloquente, hoogbegaafde en goedgeïnformeerde kwaliteitsposter begint een post met "Let wel", "In mijn optiek", "Iets met..."of "Je vergeet dat..." en eindigt met "...dat moeten we niet willen". Jíj bent die kwaliteitsposter!