Ik vond het zeer leuk en durf zo ver te gaan om te zeggen dat de game in mijn persoonlijke top 5 van beste games ooit heb.
Wel heb ik de game in 2 delen uitgespeeld: ongeveer halverwege werd ik het ook even beu, en heb ik even een andere game uitgespeeld. Daarna terug naar LA Noire gegaan en in één ruk uitgespeeld.
Vooral naar het einde toe wordt de game nog veel leuker. Want dan wordt er de nadruk gelegd op de ontrafeling van een complot waarvan je sinds het begin van de game elementen zal zien voorbijkomen. (via kranten waar een betreffend filmpje bij wordt afgespeeld.)
Ik vond de laatste 10 missions ofzo ontzettend leuk. (De voorgaande ook natuurlijk. Elke misdaad heeft een totaal ander motief.) En op het einde pinkte ik bijna een traan weg. Ja, echt.

Ik had echt een band opgebouwd met bepaalde characters en dit zie je zeer zelden in een game.
De gezichtsexpressies hebben hier vooral mee te maken.
Feit is wel dat het hoofdzakelijk clues zoeken is en mensen ondervragen. Vraag is of je dit leuk vindt. Ik vond het leuk ter afwisseling tussen de duizend en een dozijn shooters, etc.
Daarnaast is de sfeer van de 1940s subliem weergeven. Er zouden meer games in die tijdsperiode moeten zijn! Je merkt ook dat het een Rockstar game is: het oog voor detail is fenomenaal en alleen Rockstar kan dit. Zie
Asgaro in "\[360/PS3/PC] L.A. Noire" voor een paar voorbeeldjes over welke "details" ik het heb.