sanderb schreef op donderdag 01 maart 2012 @ 16:37:
[...]
Ruimte is er nog, budget is er minder. En of die ruimte er moet zijn, daar valt over te discussiëren.
Ik denk dat je als individueel land in Europa al zo weinig kan uithalen dat samenwerking onvermijdelijk is.
 
Ik spreek me dan ook zeker niet uit tegen samenwerking en de concentratie van bepaalde zaken (aanschafbeleid en onderhoud kan gemakkelijk in samenwerking gebeuren). Ik argumenteer tegen Europese militaire eenwording.
Over het budget: dat is zeker een probleem. Mijns inziens zijn de bezuinigingen op defensie dan ook een slechte zaak. Niemand bezuinigt graag en mensen zijn snel geneigd om op 'nutteloze' posten als defensie of ontwikkelingssamenwerking te bezuinigen. Het probleem met het bezuinigen op defensie is dat het toch vrij definitieve gevolgen heeft. We hebben besloten om onze tanks te verkopen, wat natuurlijk geld oplevert. Wanneer het echter economisch weer beter zou gaan en we weer tanks zouden willen hebben, moeten we de verloren expertise op het gebied van training, gebruik en onderhoud opnieuw verwerven. Het is meer dan enkel een teruggang in budget, er wordt daadwerkelijk afstand gedaan van een bepaalde expertise.
Wanneer is het laatste conflict geweest waarbij een van de Europese landen er alleen voor stond? Jij gaat uit van een aanval, waarbij dus inderdaad een van de individuele landen aangevallen wordt en geen tijd heeft om te wachten op bondgenoten.
Dat zou je kunnen voorkomen door juist in de landen aan de rand van Europa ook troepen van andere landen te stationeren.
Ik heb het niet alleen over gevallen van een directe dreiging van buitenaf, maar gebruikte dat als duidelijke analogie. Je kunt veel voordelen halen uit een goede samenwerking tussen landmacht, luchtmacht en marine en het is hierbij van groot belang dat de doelstellingen overeenkomen. In een aantal gevallen is dat niet het geval. Als een Poolse commodore moet beslissen tussen het ondersteunen van een Poolse grondeenheid of een Duitse grondeenheid, zal hij dan altijd de objectief juiste keuze maken?
Niet dat ik nu Polen wil beschuldigen van slecht tactisch inzicht of de verdenking uit wil spreken dat militairen 'eigen volk eerst' denken, maar het is mijns inziens geen ondenkbaar scenario. Wellicht ben ik te nationalistisch, maar ik houd dergelijke beslissingen liever op Nederlands niveau. Wellicht komt het ook door de reputatie van de EU die op het gebied van lastige beslissingen geregeld vervalt in halve compromissen en ordinaire koehandel.
Samenwerking: ja. Eenwording: nee. Dat het kosteneffectiever is om de legers samen te voegen denk ik ook, maar of het daarmee gelijk wenselijk is, is een tweede.
Onze vloot F-16's verschilt intern nogal in leeftijd. De oudere toestellen hebben het eind van hun leven zo langzamerhand wel bereikt en de nieuwere toestellen kunnen in principe nog wel even door. Deze nieuwere toestellen zijn dan ook de toestellen die bij vervanging van de F-16 doorverkocht worden aan landen als Chili. 
Overigens stijgen de kosten van het onderhoud natuurlijk ook steeds harder, zeker wanneer de toestellen zo intensief gebruikt worden als de Nederlandse. Hoewel een toesteltype dan nog wel even door zou kunnen, zouden de onderhoudskosten een dergelijke beslissing onaantrekkelijk kunnen maken.
Hoe zie je dat precies voor je? Een Verenigde Staten van Europa? Of gewoon een eind aan alle natiestaten ter wereld?
Fiber schreef op donderdag 01 maart 2012 @ 16:44:
Eigenlijk moet je gewoon het hele plaatje overnieuw invullen. Wat willen we van ons eventuele leger? Wat heb je daarvoor nodig? Wat kost dat? Willen we het dan nog steeds? Als zeevarende handelsnatie heb je m.i. het meest aan een goede Marine. Verdediging van de landsgrenzen kunnen we bijvoorbeeld best aan Duitsland en Frankrijk overlaten.
 
Het 'overlaten aan $andereMogendheid' is echter niet geheel zonder gevaren, zoals ik hierboven al aangegeven heb. Dat is niet zozeer onwil, maar ik denk niet dat de Fransen het bombarderen van Lyon accepteren omdat de Franse luchtmacht boven de Noordzee bezig was met het beschermen van Nederland.