Het is heel simpel. Bedrijf x maakt een spel, en voor dat spel worden door het ontwikkelteam content a, b, c en d bedacht. Men gaat ermee aan de slag. Op een gegeven moment, halverwege de ontwikkeling van het spel, wordt het budget waarvoor het spel gemaakt moet worden, onder andere door verwachte opbrengsten, gesteld op blablamiljoen euro. Hiervoor kan alleen content a, b en c daadwerkelijk gerealiseerd worden. Hiermee levert bedrijf x een volledig en compleet spel op de markt, met een winstmarge van bladiebla procent.
Maar er was natuurlijk al nagedacht in het voortraject over content d. Dit is een leuke toevoeging voor het spel, en wordt ook ontwikkeld, op basis van het feit dat men verwacht dat het een bepaalde opbrengst gaat krijgen als DLC. Waardoor dit ook als zodanig uitgebracht wordt. Maar budgettechnisch viel het simpelweg niet binnen de basis.
Dus bedrijf x brengt een keurig spel op de markt, waar gamers veel plezier van hebben, een spel dat af is, met een goed verhaal en goede graphics en goede gameplay. Daarnaast brengen ze voor de echte liefhebbers al snel wat extra spelervaring op de markt, waar uiteraard voor betaald moet worden, aangezien bedrijf x geen filantropische instelling is.
Had bedrijf x content d al gelijk in het spel gestopt, dan had men ofwel de door de directie gestelde kosten/opbrengstenverhouding niet gehaald (wat uiteraard het hoofddoel is van een commercieel bedrijf), of men had minder kosten moeten maken voor het algehele product, wat uiteraard tot een lagere kwaliteit leidt.
Maar goed, het is voor sommige mensen een tweede natuur om te moeten klagen over alles wat los en vast zit, dus ik kan wel begrijpen dat ook hierover (overbodige) irritatie kan ontstaan. Hopelijk begrijpen die mensen dat ze uiteindelijk alleen zichzelf ermee hebben.
Cunning linguist.