Nextron schreef op vrijdag 08 juni 2012 @ 01:08:
[...]
Ik gaf in een paar kernwoorden het verschil aan tussen VT-x en VT-d aangezien het contextueel fout werd gebruikt. Vervolgens corrigeer je mij met een uitweidende overeenkomende uitleg?
Nee. Je hebt het over virtualisatie van het geheugen terwijl dat juist helemaal niet is wat VT-d doet. VT-d doet heel wat anders. Geheugen wordt standaard al gevirtualiseerd, daar heb je geen VT-x en geen VT-d voor nodig. M.a.w. je doet exact hetzelfde als degene die je "verbetert".
Mijn ervaringsperiode met Macs is het best in minuten uit te drukken, maar bedankt dat je mijn aanname bevestigt. Je krijgt de EULA te zien na aanschaf. De geldigheid van beperkende voorwaarden opgelegd na afronding van de koop is op zijn best twijfelachtig.
Goed we hebben hier dus iemand die niet eens weet wat een Mac is en zich in een discussie stort die kennelijk z'n pet te boven gaat. Nou niet bepaald slim. Ik herhaal mezelf nog maar een keer (en weerspreek ten tweede male jouw incorrecte aanname): je krijgt de EULA
VOORAF te zien want je
MOET hem accepteren wil je ook maar
iets kunnen doen. Anders verwoord:
een Mac kun je alleen gebruiken wanneer de EULA is geaccepteerd. Geen acceptatie EULA = Mac niet kunnen gebruiken. Punt. Einde "discussie". Het doet dan ook exact hetzelfde als ieder andere Windows computer en houdt zich daarmee keurig aan alle wet- en regelgeving. Iets wat door een aantal juristen al eens eerder is geconcludeerd en waarbij men vaak verwijst naar de blog van Arnoud Engelfriet.
Er staat wettelijk nergens geregeld dat dit vooraf geaccepteerd moet worden. Er is wettelijk wel geregeld dat je vooraf kennis moet kunnen vernemen van de voorwaarden. Dat heb je sneller bij een Mac dan bij Windows. Op de doos wordt het nodige geprint, je kunt het online inzien maar de verkopende partij dient je dat ook te vertellen. Tot slot kent de wet ook nog iets anders: eigen verantwoordelijkheid. Dat houdt in dat de consument
zelf ook verantwoordelijk is om zich te informeren. Je zult dus je huiswerk moeten doen en naar dingen moeten vragen. Laat je dit na dan is het "eigen schuld, dikke bult". Dat mensen de tekst op de doos e.d. niet lezen is dus niet het probleem van de fabrikant en niet het probleem van de verkoper maar alleen dat van zijzelf. Het bekende verhaal van de kleine lettertjes.
Het enige twijfelachtige is de kromme en zeer kort door de bocht interpretatie van wetgeving door sommige mensen. Het verhaal is lang zo eenvoudig niet als je schetst, er komt heel wat meer bij kijken. Feit blijft dat Apple het niet anders doet als de rest waaronder Microsoft en Oracle. Die doen dat al heel wat jaren (enkele decennia). Niemand die je daar over hoort terwijl Microsoft diverse malen onderwerp van antitrust onderzoek is geweest (zie ook de beruchte Xbox zaak, de huidige gang van zaken hebben we daar aan te danken). Hoe zou dat nou toch komen?!
Btw, bovenstaande is alleen van toepassing op consumenten, niet op bedrijven wat men ten onrechte vaak wel denkt.
Hij staat eigenlijk altijd te swappen. VMware producten hebben hun geheugenefficiency aan o.a. dit principe te danken. Binnen ESXi heb je de optie om een ssd voor deze swap toe te wijzen. Dat kan in Configuration > Host Cache Configuration. Als je gehele datastore al op een ssd staat is dit een totaal zinloze optie om te gebruiken omdat je dan toch al van de snelheid (iops, latency, enz.) van de ssd gebruik maakt. Dit is handig voor wie een goedkope setup wil of wat meer performance zonder alles lokaal te hebben staan. Je kunt hiermee je datastore op hdd's (raid array of niet) of shared storage (iSCSI, NFS) laten staan maar 'm lokaal laten swappen op een goedkope ssd van 64GB o.i.d. Handig dat op dit moment de Crucial M4 en Samsung 830 ssd's in de aanbieding zijn.