Ik doelde slechts op alle (overdreven imho) aandacht die er voor die nieuwe spulletjes is.
En er (te?) weinig/veel minder aandacht is voor hoe we de beelden maken en wat we er mee doen.
Het ging mij om
Gelukkig hebben we de foto's nog... 
Als al dat fraaie gereedschap nou ook betere/mooiere foto's oplevert.
Maar daar zet ik toch vraagtekens bij...
Uiteraard is er een hele ontwikkeling/verbetering geweest in de digitale beeldvastlegging.
Als ik alleen al kijk naar mijn eigen traject.
Ooit begonnen met box camera's en SLRs; zelf ontwikkelen en afdrukken in de DoKa.
Tot aan de laatste Pentax SFX SLR.
Daarna de eerste (digitale) Minolta DiMAGE 7, vervolgens via de Nikon D100, D200, D700 naar de D800E.
Daar zit een enorme progressie in qua beeldkwaliteit en -resolutie.
Pas met de D800E bijvoorbeeld had ik het idee dat de enorme contrasten bij landschapsfotografie goed vastgelegd konden worden, dankzij de uitstekende DR eigenschappen.
Ook de PP tools hebben een enorme ontwikkeling doorgemaakt.
De resultaten met PP software van 15 jaar geleden met 15 jaar oud digitaal beeldmateriaal zijn beduidend slechter dan de resultaten met PP software uit 2018 met datzelfde 15 jaar oude digitale beeldmateriaal!
Maar anno nu, met onze megapixel monsters, uitstekend glaswerk en AI-gestuurde RAW ontwikkelaars en beeldmanipulatie software, 'verminken' we veel opgenomen beeldmateriaal door het in zeer lage resoluties aan de buitenwereld te tonen.
Dus wat is nou de winst, b.v. in mijn geval, als ik voor duizenden euro's aan nieuw mirrorless gear (van wat voor een merk dan ook) zou aanschaffen in relatie tot het vast te leggen beeldmateriaal wat ik voor ogen heb?
ff afgezien van mogelijke positieve gevolgen voor de koersontwikkeling van de aandelen van die gear fabrikanten