Oops, lange post 
dvdkiwi schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 03:42:
Ik ben ook gedoopt en heb vormsel gedaan, maar dat was meer "omdat het moest".
Wel leuk voor de cadeaus natuurlijk, dat werkt altijd als je zo klein bent

(mijns inziens moeten ze religie verbieden tot je 18 bent en zelf een keuze kan maken om wel of niet te geloven).
De kerk, het geloof en alles er omheen boeit mij echt helemaal niks; ik ben er veel te nuchter voor.
(zin1) Idem, (2) ja (maar je hebt geen religie nodig om pakjes te krijgen), (3) ja, (4) jep.
Wat Kleine Beer hieronder zegt...snap ik gewoon niks van.
Little Bear schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 06:51:
Dat is helemaal niet hypocriet. Hypocriet is wat mijn zussen doen. Bij het gezamelijk gebed in een kerk mee mompelen omdat ze de tekst van het gebed niet meer kennen. Of wat mijn vrouw doet, bij het halen van een hostie de handen verkeerd op elkaar leggen. Als je dat soort dingen niet kan, is het duidelijk dat heel het katholieke geloof niet echt veel voor je betekent, maar dan toch even gaan doen alsof dat wel het geval is. Hypocriet gaan doen gewoon om even niet uit te toon te vallen.
Anderen hypocriet noemen terwijl uit alle(s) (reacties) hieronder blijkt dat je zelf hypocriet bent...
Ironisch genoeg ken ik die gebeden dan weer wel, maar ik weiger ze op te zeggen. Ik ga net zoals Deathcant naar de kerk om mijn respect en medeleven te tonen aan de betrokkenen, maar ik sta ook niet op bij de bel, ik houd mijn lippen stijf op elkaar bij het gebed en doe ook niet mee aan kruisjes en dat soort zaken. Tijdens een kerksessie sta ik 3x recht. Eenmaal om de mensen die een hostie willen gaan halen door te laten, eenmaal om ze nog eens door te laten als ze terug naar hun plaats komen en eenmaal op het einde om te vertrekken. Het zou net hypocriet zijn om al die dingen wel te doen.
Leuk.
Edit: Kleine toevoeging nog: mijn dochter is nu bijna 3 maanden, maar zal wel gedoopt worden. Dit is echter meer voor het gemak dan uit overtuiging. Mocht zij later blijken wel in god te geloven, dan voldoet ze tenminste aan alle voorwaarden. Toegegeven, dat grenst wel een beetje aan hypocriet

Zucht....
Leg me dit even uit: Hoe in gods naam kan jij weten dat jouw dochter in god gelooft? Ik zal het even duidelijk maken: Ze gelooft niet in god (want hij bestaat niet)!!!! Maar als jij haar nu lastig valt met god, haar laat dopen, eerste communie, plechtige communie, naar de kerk enzovoort, dan gaat ze beginnen twijfelen, in verwarring gebracht worden,...
Laat staan welke leugens je haar gaat wijs maken: 11 november / 6 december komt sinterklaas/Sint-Maarten, Jezus is verrezen, op pasen komen de paasklokken eitjes (en evt pakjes) brengen,...
Welke voorwaarden? Waar heb je het toch over? Als geen christen (oid) bent heb je 0,0 nadelen. Je hebt er alleen voordelen bij. Bv. dat je objectief naar alles kan kijken, zonder dat god elke keer om dat hoek komt kijken en je in verwarring brengt. Hell, het lijkt me echt naar als je in god gelooft, en dus gelooft dat je bestaat omdat hij je gemaakt heeft... ik moet er niet aan denken... Als je out-of-the-box kijkt is het ook zo: mensen bidden om weet ik veel wat, alsof we hem (moeten) dienen.

Als het hem iets boeit moet hij maar zijn almacht tonen om ons hem als slaven te laten dienen...
Het grenst niet aan hypocriet zijn, het
is hypocriet (en al zeker met die smiley erachter!!), en je valt je dochter enkel lastig met dingen die ze niet wilt. Het is gewoon minstens even hypocriet als de voorbeelden die je hierboven hebt aangehaald.
Maasluip schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 08:00:
En wanneer manifesteert zich dat geloof in god? Als ze 7 is moet ze de eerste communie doen. Dan kan ze nog niet uit eigen beweging beslissen te geloven in god. Vormsel met 11 misschien wel, maar dat zou ik ook nog onder peer pressure scharen.
Volgens mij doe je er niemand een plezier mee. Waarom dopen? Waarom niet moslim laten worden? Of hindoe? Je gaat gewoon weer mee met de stroom.

+1000
Maar, als je 11 bent kan de gemiddelde mens
niet weten of ie in god gelooft. Heck, zelfs volwassenen denken er niet eens bij na. Gewoon als schapen de kudde volgen zonder nadenken

.
Deathchant schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 10:25:
@Little Bear....hmmm ik ben het toch wel een klein beetje mee eens met Maasluip....Ik heb zelf geen kinderen, maar wanneer ik ze wel heb, dan is geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om ze de doop/communie/vormsel te laten doen.....Dingen als: "dan vallen je kinderen niet buiten de groep wanneer de rest dit wel doet" of "andere kinderen hebben een feest en mijn kinderen moeten dan toekijken" of "dan moet ik mijn kinderen uitleggen waarom zij geen feest mogen en anderen wel" of eender welke andere vorm hiervan, vind ik persoonlijk geen goed genoege reden.
Zo is het. Waarom heb je eigenlijk een feest nodig om je kind(eren) chocolade of speelgoed te geven

. Met sinterklaas wordt dat precies gedaan omdat het moet, in plaats van dat je je kinderen echt speelgoed en chocolade en zo gunt.
Om een lang verhaal kort te maken; ja tuurlijk voelt het misschien even niet fijn om door de situatie heen te bijten dat jouw kind niet meedoet met de communiefeesten e.d., maar als ouder maak je je daar meer zorgen om dan het kind. Die komen er wel overheen.
Maar ik maak me dan ook absoluut geen enkele zorgen dat ik mijn kind straks moet gaan uitleggen waarom wij ervoor gekozen hebben om ze niet te laten dopen/communie/vormsel.
Je kunt je altijd laten dopen e.d. of bekeren tot de islam of whatever. Maar die keuze laat ik over aan mijn kind voor later en dat hoeft niet al wanneer mijn kind 8 of 11 jaar is, omdat social-convention dat zegt.
Inderdaad.
Mijn kind zal dan ook niet naar een katholieke school gaan, maar naar een non-religous school.
Hmm, daar nog zo iets: *** bemoeien religies zich met school?!
Trouwens: als die school gewoon dicht in de buurt is, ga je je kind dan speciaal daarvoor misschien 5-10km verder op naar school sturen? En mag je kind niet zelf bepalen waar ie naar school gaat? Ik denk niet dat er veel mensen zijn die hun schoolkeuze laten bepalen door zoiets.
Little Bear schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 12:29:
Waar ikzelf totaal niet gelovig ben, en mijn vrouw alleen als het haar uitkomt, had zij toch ergens een vurige wens om voor de kerk te trouwen. Waarom heeft ze nooit kunnen uitleggen, maar zonder die kerkceremonie zou ons huwelijk voor haar niet compleet hebben gevoeld. Ik had die wens niet, maar ik had er ook geen probleem mee om haar daarmee een groot plezier te doen. Hadden we vroeger niet allebei gedoopt geweest door onze ouders, dan hadden we niet voor de kerk kunnen trouwen. Ik ben mijn ouders dus dankbaar dat zij me wel hebben laten dopen vroeger.
Hoezo, zou haar huwelijk voor de rest van jullie huwelijk niet compleet gevoeld hebben, omdat "god" niet kon toekijken?? Geloof ik eerlijk gezegd niets van

.
Als jij niet gedoopt was, zou zij dat misschien een paar seconden spijtig gevonden hebben, maar niet meer. Je was dan nog steeds getrouwd.
Het buiten de groep vallen is ook niet waarom ik het zou doen. Ik ben niet bang dat mijn dochter me later vies gaat aankijken om wat voor beslissing dan ook. Haar nu laten dopen is gewoon voor haar alle opties openhouden, terwijl beslissen om het niet te doen eerder een deur dichtgooien is.
Nee, je houdt niet opties open. Je beslist nu in haar plaats wie zij moet worden, waar zij in gaat geloven. Tevens zal je haar dus dingen wijsmaken (zie hierboven), en krijgt de kerk er door jou straks een nieuw lid bij, waardoor ze nog steeds even machtig blijven.
Je bent zelf niet gelovig, waarom ga je haar dan laten dopen?! Of ga je haar ook bij een voetbalclub oid inschrijven terwijl ze dat niet wilt, omdat je dan de optie openhoudt zodat ze later op topniveau kan spelen? Laat haar gewoon zelf beslissen later, en als toch blijkt dat ze in die onzin gelooft: er is geen leeftijdsbeperking om nog lid van de club te kunnen worden...
Jep.
Want jij schrijft je dus ook in bij elke soort club die er maar bestaat, gewoon voor de lol? Als je niet gelooft word je gewoon geen lid van de club gelovigen... And again, zij kunnen met onjuiste cijfers patsen en macht uitoefenen.
Little Bear schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 12:52:
Ik ben gedoopt en heb er nooit last van gehad. Als ik niet gedoopt was, had ik er nu (of enkele jaren geleden bij ons huwelijk) wel last mee gehad. Zoals Amras zegt: als je toch niet gelovig bent, heeft dopen ook geen betekenis voor je. Als je het wel bent ben je blij dat je je doop hebt gehad.
Ik ben gedoopt, terwijl ik dat niet wou. Ik moest gewoon. Ik wou dat ik gewoon kon roepen dat ik niks met de kerk te maken heb, maar helaas.
Als jij niet gedoopt was zou je niet voor de kerk getrouwd zijn. Verder zou er niks gebeurd zijn.
Little Bear schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 13:54:
Dopen omdat je zelf gelovig bent is gewoon egoïstisch. Het is net omwille van het nut dat ik eerder uitgelegd heb (nl: alle mogelijkheden open houden in geval ze zelf gelovig gaat zijn of in mijn situatie terecht komt) dat ik haar wel laat dopen.
LOL! Dus als jij wilt voetballen is het dus egoïstisch dat jij je gaat inschrijven bij een voetbalclub?! De omgekeerde wereld... Aan het inschrijven (van je)zelf is niks egoïstisch. Het is net egoïstisch dat jij je dochter leugens gaat wijsmaken, haar in dingen zal laten geloven waar ze niet in wilt geloven en haar laten lid zijn van een club waar ze geen lid van wilt zijn, juist omdat
jij er blijkbaar 1 keer een klein voordeel mee hebt gehad om je vrouw een pleziertje te doen.
Dopen is geen stempel aangezien niemand aan een ander persoon kan zien of je al dan niet gedoopt bent. En als je niet gelovig bent, is het ook geen mentale/psychologische stempel. De enige reden waarom mensen zich laten uitschrijven is uit principe. Als ik dan moet kiezen tussen nut (wat een zekerheid is) en principe (wat we nu onmogelijk kunnen weten) dan is mijn keuze snel gemaakt.
Dopen is wel een stempel.
Hier in Belgie doen ze er helemaal niets actief mee. Toen ik onze kerkceremonie voor het huwelijk ging regelen had die pastoor geen enkel gegeven over ons, en hij dacht dat ik nog altijd woonde waar ik woonde toen ik geboren ben.
Het tweede argument wat je aanhaalt is wat ik eerder al zei: een principekwestie. Van mij mag de kerk macht proberen uit te oefenen zoveel ze willen. Het zal me werkelijk aan mijn reet roesten, want het interesseert me gewoon niet wat ze doen en het heeft toch geen enkele invloed op mij, op wat ik denk en wat ik doe.
Zie hierboven. Ik vind het niet leuk dat in elke stad een kerk staat, dat er katholieke scholen zijn, dat landen een staatsgodsdienst hebben, dat het aftreden van de paus overhyped wordt, dat er politieke partijen bestaan, enzovoort.
Het heeft blijkbaar wel een invloed op wat jij zal doen: door 1 klein voorvalletje in het verleden ga je je dochter nu laten dopen. En later ga je haar waarschijnlijk ook nog pakjes geven als ze haat eerste en plechtige communie doet...
Nee, ik begrijp hem niet.
Ik ben ook een milieufreak, ik let op alles, krijg binnenkort zonnepanelen, scheidt afval heel strict, heb overal ledlampen, ga met de bus naar het werk...noem maar op. Ik koop ook biologisch eten zover ik dat wil/kan, maar lang niet alles (dus niet all the way).
Ik rijd een Peugeot 206RC die 202gr/km CO2 uitstoot.........Ik rij wel maar 5k km per jaar, maar ik wilde deze auto al zo lang graag hebben....... Tja je kunt het principe noemen of hypocriet........tis ook een beetje zo hoor, maar dat wilt niet zeggen dat mijn principe om het milieu hoog in het vaandel te hebben staan ineens minder valide wordt

Maar jij hebt er wel zelf controle op wat je doet. Als jij eens niet biologisch eten koopt, zal je daar geen andere mensen mee pesten.
RaZ schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 18:57:
En daar sla je de plank finaal mis. Ik ben namelijk gedoopt omdat mijn hyperactieve hypocriet moeder dat wilde. Behalve dat ben ik letterlijk de kerk in geslagen, want als ik niet zelf de auto in stapte, werd ik er gewoon ingetrokken en anders zonder eten het bed in.
+1000 Ik heb ook lang gezegd dat ik mijn plechtige communie niet wou doen. Ik was toen 11/12 ofzo. Bij mijn doopsel en eerste communie had ik niet het minste besef van het wat en waarom.
Heck, ik meen me zelfs te herinneren dat toen ik misschien 10 jaar of zo was ik zelf nog tot god gebeden heb... En toen ik m'n eerste communie nog niet gedaan had vond ik het niet leuk dat ik niet om een hostie mocht gaan

... kon ik weten dat het 1 grote gemene leugen was...
Maar toen ik 11/12 was wist ik zelf ook nog niet echt waarom ik er niet in geloofde. Toen kon ik dat niet verklaren, en me niet verweren, nu gelukkig wel.
Dat ik m'n plechtige communie niet zou doen zal waarschijnlijk ook wel iets te maken gehad hebben met het feit dat ik toen een heel jaar naar de kerk moest, en ik naar de kerk gaan gewoon saai vond.
Als je echt van mening bent dat zoiets geen mentale stempel heeft gezet, heb je geen idee hoe verwrongen mensen hun idealogie willen opdruken. Ik ben dan niet ontdoopt, maar wordt zover ik weet ook niet erkend.
Jep.
Maar mijn haat jegens welke vorm van geloof dan ook is wel gevormd door iets wat jij niet wil zien.
Verklaar u nader. Omdat je gewoon niet in de onzin gelooft, haat je religie?
Ik heb dan ook kerstavond moeten verzieken om het eindelijk eens duidelijk te krijgen.. En ik kan je vertellen dat dat voor haar geen leuke kerst was. Voor mij de beste kerst ever. 24 december 1992 was voor mij bevreidingsdag. Voor m'n moeder hel op aarde..
Exact de zelfde insteek, wie niet horen wil, moet maar voelen. En verbaal kan ik aardig wat kwaad bloed zetten.
Kerstavond verzieken... verklaar u nader

Maar waarom dan? Je zegt dat je je nog niet hebt ontdoopt, waarom heb je kerstavond dan verziekt?
Little Bear schreef op donderdag 14 februari 2013 @ 20:15:
Leg me dan eens even uit welke echt belangrijke rol dat speelt? Zeg me eens wat die lobbyclub al heeft gedaan dat invloed op jou persoonlijk heeft gehad? Welk nadeel heb jij persoonlijk ondervonden van eender welke actie die die lobbyclub ooit ondernomen heeft? We leven immers niet meer in de middeleeuwen waar de wil van de kerk wet is, noch op een plaats waar de kerk nog veel te zeggen heeft in de maatschappij.
Zie hierboven. Scholen, hypes, mij dopen (en bv. de daarbij horende eerste en plechtige communie waarbij ik tig keren naar de mis ben moeten gaan...), politieke partijen,... Ik wil niks met godsdiensten te maken hebben. Ze horen niet thuis anno 2013. Compleet irrelevant. Maar als mensen zoals jij jullie kinderen blijven dopen, zal het nooit ophouden.
Laat me even duidelijk stellen dat ik het zeker niet eens ben met deze werkwijze die bepaalde, of misschien zelfs de meerdere zwaar gelovigen op hun kinderen toepassen. Dit is echter iets wat ik zeker nooit op mijn eigen kinderen zal toepassen. Ik zal mijn kind nooit meesleuren naar een kerk of eender welke andere katholieke bijeenkomst. Ik zal ze niet tegenhouden als ze zelf wil gaan, maar dan zal dat zonder mij zijn. De uitzondering daarop is een begrafenis of dergelijke. Maar dan is het om haar te leren wat het betekent om respect hebben voor de nabestaanden, en niet omwille van een of ander geloof.
Als je je dochter niets met de kerk te maken wilt laten hebben, waarom laat je haar dan dopen?
Ik heb het puur over dopen. Oftewel de erkenning van de kerk dat mijn dochter er lid van is zodat ze niet in de problemen komt mocht ze er ooit gebruik van willen maken. Verder zal ik mijn dochter nooit maar dan ook nooit richting een of ander geloof duwen. Dat zal ze toch echt volledig voor haarzelf moeten uitmaken wanneer ze oud genoeg is.
Ze gaat
NOOIT in de problemen komen omdat ze niet is gedoopt (en ze kan later zelf die beslissing alsnog geloven, als ze denkt toch in god te geloven). En als je haar zelf de keuze wilt laten maken, dan moet je haar gewoon niet dopen, want nu maak je gewoon die keuze voor haar.
Ik geef je dus 1 goede tip: Laat haar niet dopen

.
“I think of it like a Thanksgiving dinner. You [do] all this preparation, you invite all the guests, you have the meal, and then suddenly, it seems, it’s over.”
Tweakblog van de maand