ssj3gohan schreef op donderdag 02 september 2010 @ 09:33:
Maargoed, terug naar de concrete situatie. Er worden twee mogelijkheden voorgesteld:
- Statische lading komt binnen via naald, slaat
door naar de pick-upspoel of slaat
door een piezo-transducer heen en gaat
door de signaaldraad verder (jij)
- Statische lading komt binnen via de naald, stroomt
door de metalen arm richting chassis
Dit valt of staat bij de impedantie van beide paden, en dus bij de vraag hoe de arm is geconstrueerd (indien metaal: mijn pad is logisch, indien niet-geleidend materiaal: jouw pad is logisch).
Hier heb ik natuurlijk wel wat op aan te merken.
1. Wie zegt dat als er een metalen arm aanwezig is het onmogelijk is dat de stroom niet via de signaaldraad afgevoerd kan worden?
2. wie zegt dat als de ontlading
door de arm gaat deze niet hoorbaar zou zijn in het muzieksignaal?
De aarde is bij 99,9% van de installaties gewoon verbonden met 1 deel van het signaalsysteem.
Dus zowel indien 1 als indien 2 is mijn verhaal logisch.
Ten tweede betwijfel ik ten zeerste of die miniscule ontlading een zodanig sterke kracht kan opwekken dat dit de arm beweegt. Ten eerste omdat een statische tik zich altijd als scherpe tik verdisconteerd, dus dat er zowel een hoge als lage component aanwezig is; het lijkt me -
door de massatraagheid van de arm- vrijwel onmogelijk om die hoge frequentiecomponent te realiseren zonder de lage frequentiecomponent excessief aanwezig te laten zijn (alle storingsinvloeden die zich op beweging van de arm berusten zijn bij vinylweergave niet voor niets van hele lage frequentie), en ten tweede lijkt me een dergelijk systeem een verschrikkelijk laag rendement te hebben waar
door je onwerkelijk hoge stromen nodig hebt. Ik werk dagelijks met leidingen waar wisselstromen van soms honderden amperes
doorheengaan, en ik heb nooit gemerkt dat die zich erg graag willen aantrekken als deze in een enkele lus liggen.
Dat alles lijkt mij de theorie van de lorenzkracht die voor storing kan zorgen in deze opstelling erg onplausibel.
Maar we kunnen er denk ik wel enigzins aan rekenen om te kijken of een beweging
door lorenzkracht überhaupt plausibel is.
Wat we weten is de effectieve massa van de arm+element. Die is in een middelzwaar systeem ongeveer 20 gram. Wat we ook weten is dat die statische ontladingen scherp klinken; echt een felle tik. Hoge frequenties zijn dus voldoende aanwezig; ik neem de frequentie van 10khz.
Ook kunnen deze tikken hard zijn. Uitgaande van dat maximaal signaal pak 'm beet 100µm amplitude is neem ik 1/10 daarvan. 10µm als amplitude van de arm als gevolg van de lorenzkracht van de statische ontlading, bij 10khz. (allemaal uitgangspunten die ik ff uit m'n mouw schud, maar ik vind ze niet onwerkelijk klinken en het gaat om een richting aan te geven).
Hier is mijn berekening:
10khz heeft een trillingstijd van 0,0001s. We weten de golfvorm niet, maar we moeten wel de maximale snelheid van de arm berekenen, dus nemen we een zaagtand (lekker makkelijk en worst case (langzaamste snelheid)): 10µm wordt afgelegd in 1/2 trillingstijd, dus 0,00001 m/ 0,00005s = 0,2 m/s is dus de maximale snelheid van de arm tijdens de storingspiek. Deze wordt altijd maximaal bereikt in 1/4 trillingstijd (van maximale amplitude naar maximale snelheid (U=0). Dat betekend dat de versnelling 0,2 m/s / 0,000025 (=1/4T)= 8000m/s².
Bij een massa van 20g betekend dat de volgende kracht: F=0,020kg*8000m/s²=160N
Oftewel als ten gevolge van de lorenzkracht een flink hoorbare statische tik zou moeten optreden bij die frequenties en signaalsterkte, dan zou er een momentane kracht van 160N op de arm moeten optreden, wat grofweg 2 kratjes bier is.
Het hoeft maar 1 pulsje te zijn, maar het lijkt me niet dat dergelijke krachten kunnen optreden zonder dat er iets breekt (vergeet niet dat de complete naalddruk slechts ca 15 mN, dus een factor 10.000 kleiner!), of ik moet een grote rekenfout maken. In dat laatste geval zie ik graag een complementaire berekening die wel aantoont dat dit electromechanisch kan. Je kan theoretische zaken alleen echt bekrachtigen of ontkrachtigen als je er aan kan rekenen of meten; anders is het allemaal speculatief.
Maar goed, gezien de bovenstaande berekening acht ik het effect dat de lorenskracht op de arm een hoorbare storingsinvloed heeft bij statische ontlading nihil. Dat betekend automatisch dat het een electrische storing is, dus dat de lading gewoon (wellicht deels) danwel via de signaaldraden gaat, danwel via de aarddraad die bij je phonopre gewoon weer aan de 0 van je signaal gekoppeld is en aldaar de storing veroorzaakt.