@Swagger
Wat betreft je lijst van muziek, ongeacht je voorkeur zijn deze bands nou niet echt geschikt voor een goede luistertest. De reden dat je vaak accoustisch, jazz of klassiek hoort heeft namelijk een reden. Deze muziek wordt meestal opgenomen zonder tussenkomst van sound-processors als limiters of compressors, en als ze er al tussen zitten is dat om de dynamiek binnen het bereik van een cd te krijgen. R&B en harde rock zijn meestal gewoon zo luid mogelijk. Door de brij aan geluid die zo ontstaat, verdwijnt juist veel van de details die nodig zijn om het verschil tussen compressie methoden te kunnen horen. Dit maakt aan de ene kant de muziek erg geschikt om lekker veel te comprimeren, maar dus ook ongeschikt om het verschil te kunnen horen.
Vergelijk het (om even de optische equivalenten erbij te pakken) met 6 gekleurde spots pal naast elkaar die elk continu van kleur veranderen. Hoe feller ze branden, hoe moeilijker het onderscheidt tussen de spots wordt. Het is simpelweg een overload aan informatie.
Ik kan overigens heel duidelijk verschil waarnemen tussen lossy gecomprimeerde muziek en het origineel. Wat ik waarneem (ik zeg expres niet hoor) is bij mp3 het gevolg van de joint-stereo compressie. Bij een minimaal verschil (de drempelwaarde daarvoor is afhankelijk van de instellingen die gebruikt zijn) worden de geluiden van links en rechts samengevoegd tot een mono geluid. Maar die minimale verschillen kunnen we directe invloed hebben op de ruimtelijkheid van het geluid. Dit is niet iets wat je hoort, maar waarneemt. Vergelijk het met het effect van gewoon stereo en spatial/3d geluid uit 2 speakers. Bij het eerste kan je de bronnen nog aanwijzen, bij het 2de niet. In een goede opname zit die ruimtelijkheid van nature, maar de subtiele verschillen zijn zo klein dat een gemiddelde set die vaak niet weer kan geven of verloren gaat in de vervorming van de speaker of versterker. Het effect wat je waarneemt is dat wat je soms weleens leest, namelijk dat een band of
in de luidspreker lijkt te spelen, of juist
ervoor in de ruimte lijkt te staan. Het probleem is alleen dat je dit alleen maar kan omschrijven met wat vage termen als ruimtelijkheid, gelaagdheid of detail... Ze zijn niet goed kwantificeerbaar, maar wel reproduceerbaar.
Met dat laatste kom ik ook op een stukje commentaar richting een aantal mensen hier. Gebruik geen laptop voor een luistertest, tenzij deze digitaal via HDMI/coax/optisch aan een goede DAC hangt. En al helemaal niet de ingebouwde speakertjes. Door de hele constructie van een laptop en het type versterker dat gebruikt wordt, zit de weergave vol met storing (ruis, plopjes, kraakjes, etc). Hetzelfde geldt overigens voor MP3-spelers, hoe goed ze ook mogen zijn. Ook een gemiddelde pc-speaker set kan je eigenlijk wel vergeten.
Ook voor deze bronnen geldt namelijk hetzelfde als voor de muziek, wat ik hierboven al zei. Voor mp3-spelers en laptops geldt dat ook deze weer uitstekend geschikt zijn voor wat sterker gecomprimeerde bestanden (want je kan het verschil immers toch niet waarnemen).
Wat betreft codec's, hoewel MP3 al weer 15 jaar oud is, wil dat nog niet zeggen dat de huidige codecs niet veranderd zijn. Maar het basis concept van MP3 is inmiddels al wel achterhaald. In bepaalde gevallen is AAC beter, in andere gevallen juist Ogg, maar geeneen is heilig. Mijn collectie staat bijv. op mp3 omdat dat 10 jaar geleden de meest gangbare was en Ogg bijv. door geen enkele draagbare speler ondersteund wordt. Toen FLAC opkwam, was het ook nog niet zeker of die wel standaard zou worden, want tegelijk had je nog een andere lossless codec, genaamd APE...
Misschien dat ik nog een keer een grote schijf in m'n pc stop en al m'n cd's om ga zetten in FLAC's en dan on-the-fly om laat zetten in AAC of MP3 voor m'n iPod (want met maar 1 Gb beschikbaar, wil je toch wel iets compressie hebben

).
@psycho-accoutische compressie technieken
Het menselijk oor is heel goed in het onderscheiden van verschillen, maar de hersens verwerken de informatie op een bepaalde manier, en juist op die verwerking is de compressie gebasseerd (vandaar dat het psycho en niet fysisch is). Bij een hoge bitrate worden alleen hele subtiele details weggelaten, die amper of niet waarneembaar zijn, maar naarmate de bitrate daalt, wordt er steeds meer informatie ingeleverd. Of je dit kan waarnemen, hangt van veel factoren af, waaronder training. Bij extreme compressie (bitrates lager dan 128kbit) begint het echt waarneembaar te worden, omdat de hogere frequenties ook beginnen te verdwijnen. Of je dit hoort, is echter maar de vraag. Hoewel ik het duidelijk kan horen, hoef ik het bijv niet aan m'n vader van 66 te vragen. Door ouderdom hoort hij namelijk die hoge frequenties sowieso niet meer. Maar omdat hij het niet kan horen, betekent dat je dus ook die compressie kan gebruiken? Nope, want de meesten hier zullen het gewoon horen.
Dit is ook het probleem met die tests. Pas bij extremen kan je eigenlijk claimen dat er verschil is. In het (brede) middengebied verschilt het echt van persoon tot persoon.
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier