Wat achteraf

Ik heb het
nergens over wat er na het maklen van de keuze gebeurt, ik stel in het stuk dat je aanhaalt slechts dat de keuze gemaakt wordt in weerwil van jouw
zogenaamde dwang.
Dat zei ik niet voor niets. De vraag is: speelt vrije wil een rol bij een keuze die gemaakt moet worden onder dwang van een doodsbedreiging. Wat jij zegt is: als achteraf blijkt, dat je juiste de keuze gemaakt hebt, die de andere kant op ging dan de dwang onder doodsbedreiging, dan blijkt daar dus juist uit dat je wel vrije wil had!
Wederom: waar haal jij dat "achteraf" vandaan? Ik gebruik het nergens, namelijk.
Ik hang ook nergens een waarde aan de keuze, zoals jij wel doet. Dat mag je doen, maar doe niet alsof het van mij komt.
Wait, wut?! Dat betekent dat een randomizer dus ook vrije wil kan laten zien: dat ding weet niet eens wat voor keuze hij maakt, dus de kans is 50-50 dat hij de verkeerde keuze maakt: is het de verkeerde keuze, dan was het vrij wil.
Jouw introductie van goede keuze of slechte keuze. Niet de mijne.
Jij komt met het beeld van een pistool tegen mijn hoofd, en beschrijft dat zelf als dwang die mij mijn vrije keuze ontzegt. Ik stel dat het bijbelse verhaal waarin gekozen wordt voor de optie die jouw "dwang" onmogelijk zou maken juist aantoont dat er sprake is van vrije wil.
That's all. Dan kom je nu opeens aan met a posteriori argumenten en morele waardeoordelen die je aan de keuzes hangt, terwijl ik het daar helemaal niet over had.
Zo werkt vrije wil niet. Zoals gezegd: vrije wil betekent dat je de morele verantwoordelijkheid voor je keuze kan nemen. Stel dus, in mijn gedachtenexperiment, dat je inderdaad kiest voor de actie waaraan de dood gekoppeld zou zitten.
Daar stopt het relevante deel van de vergelijking. Het gaat namelijk niet om jouw acties, maar om de vraag of jouw acties mijn vrije wil beperkt hebben. Nu zal in de praktijk jouw pistool inderdaad mijn vrije wil beperken, maar kennelijk was de menselijke wil in A&E zo invloedrijk dat Gods pistool die vrije wil niet inperkte. En dat staat volledig los van de consequenties die God daar achteraf aan verbonden heeft.
Ik vermoord je vervolgens. Mij wordt dan moord ten laste gelegd. Ik zeg dan: nee nee, hij heeft uit vrije wil gekozen voor die optie, dus hij heeft de morele verantwoordelijkheid voor die keuze. Tuurlijk, je kan me misschien veroordelen voor bedreiging, want daaruit kwam dit hele akkefietje voort, maar meer kan je me niet ten laste leggen; hij heeft er toch zelf voor gekozen, uit vrije wil?
En dat is waar jij en DFKT volslagen langs elkaar heen lulden (en ik lulde vrolijk mee).
Voor DFKT is de vrije wil aangetoond op het moment dat de keuze voor het eten van de appel gemaakt wordt, voor jou is die keuze door God a priori al vastgelegd.
Ik ben een fanatiek religiebasher, maar ik zie hier een cirkelredenatie uit een andere hoek opdoemen: je stelt dat God de mens geen vrije wil heeft gegeven omdat de keuze voor het eten van die appel al bij hem bekend was. Maar die stelling kan alleen opgaan als je
a priori aanneemt dat de mens geen mogelijkheid heeft om een vrije wil uit te oefenen, omdat God een
deterministisch universum geschapen heeft.
Dat deterministische uitgangspunt is verdedigbaar, maar niet bruikbaar om aan te tonen dat vrije wil en zondeval onverenigbaar zijn, want ze zijn alleen maar onverenigbaar vanuit datzelfde deterministische uitgangspunt.
En daarom doet de uitkomst van het gedachtenexperiment er dus totaal niet toe. We hebben al eerder gesteld: ja, je hebt een keuze. Maar dat feit is niet relevant, want het dreigement maakt de keuze niet meer vrij. Dat maakt het gedachtenexperiment inclusief resultaat een zinloze, theoretische discussie.
En dat was dus het verschil: jij wil per se het resultaat van de keuze in de keuze betrekken, terwijl DFKT dat expliciet niet deed. En ik moet hem daar (helaas?) gelijk in geven, want het resultaat is niet direct zo drastisch als wat God had voorspeld.
Respect? Voel je je persoonlijk aangevallen omdat ik aangeef dat je gedachtenexperiment er niet toe doet? Dat was niet de bedoeling: ik meen gewoon dat hij er niet toe doet, om zeer gegronde redenen. Ik hoop dat je nu een beetje beter begrijpt waarom.
Ik begrijp inderdaad beter waarom jij het gedacxhtenexperiment (dat je zelf overigens in een iets gewijzigde vorm ook naar voren schoof!) terzijde schoof: je voegt iets toe waardoor het irrelevant wordt.
Let op, hierna volgt een GRAPJE:
Oh ja, een oefening voor de volgende les: hebben we uberhaupt wel vrije wil? Iedere keuze die je maakt wordt beinvloed door positieve en negatieve elementen. Maak je die keuze zelf, of word je gedwongen tot die keuze? En stel dat je, om recalcitrant te doen, juist de andere keuze pakt dan degene die je eigenlijk had moeten maken vanuit rationele overwegingen, is dat dan wel vrije wil? Of is het element dat je daar beinvloed heeft in dit geval het feit dat je wilt aantonen dat je wel vrije wil hebt?
Als je die redenatie wilt gebruiken om aan te tonen dat God de mens geen vrije wil gaf schuif je hem/haar dus reverse psychology in de schoenen. Ook dicht je de pasgeschapen, onschuldige, naieve en onervaren mens recalcitrantie toe. Dat lijkt op ongepaste projectie. Maar dan nog, recalcitrantie wordt niet voor niets ook omschreven als "een eigen willetje"