Hij heeft het zelf ook al gezegd, maar: hij verwart evolutie en abiogenese helemaal niet. Ik zie niet waar je dat uit opmaakt, maar die fout kan je niet uit zijn relaas halen.
God is de Alfa en de Omega, Hij is het begin en het einde. Ik geloof inderdaad dat het universum door God geschapen is en ik zie niet in waarom dit niet te verenigen zou zijn met de wetenschap.
Nou, laten we dat eens proberen dan. Laten we abiogenese even buiten beschouwing laten (het is helder dat de wetenschap daar nog flink mee worstelt, dus om maar aan te nemen dat de huidige wetenschappelijke hypothesen correct zijn, is ietwat voorbarig), en dus de mogelijkheid openhouden dat god aan het begin van de evolutie stond - dus hij heeft het eerste levende organisme geschapen. Eencellig, en redelijk basaal, maar al het leven vloeit daaruit voort.
Het evolutieproces is dusdanig beschreven, dat daar geen enkele invloed van buitenaf (buiten het natuurwetenschappelijk verklaarde deel dan) nodig is om het proces te laten werken. Met gebruik van Occam's Razor moet je dus tot de conclusie komen dat er ook echt niets meer was dan dat - je kan een invloed van een godheid hier dus verder niet in betrekken. Evolutie is gebaseerd op toeval. Dus wat er gebeurde met de eerste levensvorm tot aan de huidige staat van de natuur, is een aaneenschakeling van toevalligheden geweest. Daaruit volgt dat de verschijningsvorm van de mens ook toeval is - we hadden er makkelijk heel anders uit kunnen zien.
Hoe is dat te verenigen met het feit dat god ons geschapen zou hebben naar zijn evenbeeld? Hij heeft geen invloed gehad op onze verschijningsvorm - dat heeft de evolutie volledig eigenhandig geregeld.
Er is ook nog een andere, wat meer rechtlijnige manier om geloof in (de christelijke) god volledig af te wijzen op basis van logica, ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Dat werkt ongeveer zo:
De bijbel is de basis voor christelijk geloof. Hierin staan feitelijke onjuistheden, zaken die niet te verenigen zijn met wetenschappelijk onderzoek en waarnemingen (denk aan de leeftijd van de aarde, het verhaal van Noach, etc.). Je kan zeggen: maar deze verhalen zijn symbolisch bedoeld, het gaat om de achterliggende gedachte.
Ik denk zelfs dat de bijbel, en het hele christelijke geloof, uberhaupt geschreven is met als intentie de vastlegging en verspreiding van normen en waarden, naast natuurlijk een verklaring voor zaken die mensen niet begrepen. Het probleem met het accepteren van symboliek in verhalen, is dat je je vervolgens moet afvragen: wat is dan wel waar, en wat is niet waar? Daar kan je verschillend op antwoorden:
- Alleen de verhalen die wetenschappelijk aantoonbaar niet waar kunnen zijn, zijn symbolisch bedoeld. Maar dat is wel erg flauw; dat betekent dat in de tijd, als de wetenschap meer komt te weten over verhalen in de bijbel, meer en meer verhalen van de categorie 'absoluut waar' naar 'symbolisch' verplaatst worden. Dat is dus een totaal onbruikbare methode.
- Alle verhalen en parabels zijn symbolisch, inclusief alle wonderen. Alleen de stellingen en wetmatigheden zijn waar. Maar wat is de waarde van wonderen dan bijvoorbeeld? Om een voorbeeldje te noemen: een theoloog zei dat de kans groot was dat Mozes niet de Rode Zee doorkruist heeft, en dus ook niet het water heeft verdreven, maar dat hij door de
Reed Sea is gegaan, wat met een stevig windje droog genoeg kwam te liggen om over te steken. Da's leuk, maar wat voor goddelijke macht heeft er dan gespeeld? Wat is dan 'the divine intervention'? Een groep mensen kwam bij water, en dat ging opzij, en daar waadden ze doorheen. Fantastisch.
- Je kiest zelf wat je als 'waar' accepteert, en wat je als 'symbolisch' beschouwt. Maar dat schiet toch ook niet op? Hoe kan je nu een eenduidig geloof volgen als je 'pick & choose' kan toepassen? Dan kies je straks alleen wat je leuk vindt. Da's wel erg makkelijk.
Feit is echter, ook keiharde stellingen uit de bijbel volgen we niet letterlijk op. Tenminste, niet dat ik weet. Het zou me wel erg verbazen als er nog iemand op aarde is die Deuteronomium 21:18 tot 21:21 letterlijk neemt:
18 Wanneer iemand een moedwilligen en wederspannigen zoon heeft, die de stem zijns vaders en de stem zijner moeder niet gehoorzaam is; en zij hem gekastijd zullen hebben, en hij naar hen niet horen zal,
19 Zo zullen zijn vader en zijn moeder hem grijpen, en zij zullen hem uitbrengen tot de oudsten zijner stad, en tot de poorte zijner plaats.
20 En zij zullen zeggen tot de oudsten zijner stad: Deze onze zoon is afwijkende en wederspannig, hij is onze stem niet gehoorzaam; hij is een brasser en zuiper.
21 Dan zullen alle lieden zijner stad hem met stenen overwerpen, dat hij sterve; en gij zult het boze uit het midden van u wegdoen; dat het gans Israël hore, en vreze.
Stenigen (ja, die vorm met als resultaat de dood) van ongehoorzame en opstandige kinderen?
Dus, we hebben een boek met onwaarheden, waar we niet van weten wat we wel en wat we niet letterlijk moeten nemen. Hoe kan je dat ooit als waarheid accepteren?
Wat jij zegt is als zeggen dat als je wetenschappelijk kunt aantonen op welke manier een schilderij gemaakt is, dat geloof in de schilder dan overbodig is...
We weten precies hoe een schilderij gemaakt is. Een schilder is daar een essentieel onderdeel van, geen wetenschapper die het tegendeel zal beweren. Maar er is ook niemand die zal zeggen dat je in de schilder moet
geloven. Het schilderij bestaat, en er was een schilder die het gemaakt heeft, dus is de schilder een feit.
Dan maak je de sprong naar: de wereld bestaat, maar was er een schepper? Echter, je kan de vergelijking met een schilder niet gebruiken om aan te tonen dat er een god is: de schilder bestaat, dat is een feit. Hij maakt iets, dat is ook een feit. Maar dat 'iets' bestaat (denk aan... de aarde?) hoeft helemaal niet te impliceren dat er een maker is. Die redenering is in de wetenschap niet toegestaan als bewijsvoering.
En om een obvious response voor te zijn: nee, het feit dat er geen bewijs is dat hij niet bestaat, is ook geen bewijs dat hij wel bestaat.

Die redenering is uit den boze in de wetenschap.
Sterker nog, je kan beredeneren dat iedereen naar de hel gaat. Islam, Jodendom en Christendom zeggen allemaal: als je mij niet aanhangt, ga je naar de hel. Als ze alledrie naar dezelfde god verwijzen, hadden ze dus allemaal gelijk. Maar als ze allemaal gelijk hadden, moeten dus alle aanhangers van die religies naar de hel gaan. Oh, en ook alle aanhangers van andere (of geen) religies.

Maw: iedereen!
Naja, gaat in ieder geval een feestje worden dan.
[
Voor 4% gewijzigd door
Verwijderd op 25-02-2009 16:19
]