Niet om vervelend te doen, maar dat lijkt me redelijk gefalsificeerd zodra ik met een zwarte zwaan aan kom zetten.Christiaan schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 16:15:
[...]
Falsificatie, bijvoorbeeld, is lang niet altijd een criterium. Alhoewel het concept zeer nuttig is, is het in de praktijk niet altijd mogelijk om een theorie te falsificeren. Falsificeer maar eens de theorie dat alle zwanen wit zijn.
Wikipedia: Zwarte zwaanChristiaan schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 16:15:
[...]
Falsificatie, bijvoorbeeld, is lang niet altijd een criterium. Alhoewel het concept zeer nuttig is, is het in de praktijk niet altijd mogelijk om een theorie te falsificeren. Falsificeer maar eens de theorie dat alle zwanen wit zijn.
edit: @^^ Great minds think alike
Wellicht klopt het model dan niet, of is de methode toch verschillend op details.Hetzelfde geldt voor reproduceerbaarheid. Psychologen laten dit criterium maar al te vaak varen, simpelweg omdat het vaak gewoon niet lukt. Zelfs praktische natuurwetten van de menselijke psyche worden regelmatig niet gereproduceerd in onderzoek. Soms door fouten, soms door onbekende ruisvariabelen. Ik heb zelf veel onderzoek gedaan naar een redelijk bekend stressmodel. Het model voorspelt dat werkaspecten in drie groepen kunnen worden ingedeeld. Sommige studies vinden dat wel, sommige niet. Terwijl ze dezelfde methode gebruiken.
Er is maar één goed systeem en dat is een geluidsysteem - Sef
Het lastige met dit soort discussies is dat je al heel snel met voorbeelden moet komen, en dat diezelfde voorbeelden verkeerd begrepen kunnen worden.
In mijn voorbeeld van het bankje weet ik welk bankje het mijne is (het is dus geen Gettier-probleem). Mijn punt was echter dat ik mijn bankje beter meen te kennen dan het andere bankje, omdat ik met mijn bankje een geschiedenis heb. Met andere woorden: 'kennen' is in mijn ogen meer dan het voor waar houden (en het paraat hebben) van filosofische proposities.
Het tweede lastige met dit soort discussies is dat eigenlijk iedereen wel weet wat 'kennis' is, maar dat het gewoon erg lastig is om e.e.a. filosofisch sluitend te krijgen. Wat is nu het gemeenschappelijke aan deze uitspraken (en wat zijn de verschillen)?
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
"Ik weet dat het vandaag mooi weer was"
"Ik weet dat mijn nichtje morgen jarig is"
"Ik weet dat mijn vrouw op visite bij x is"
"Ik weet dat het DNA-molecuul in mijn cellen +/- 2 meter lang is"
"Ik weet dat ik 1987 in Zuid Frankrijk op vakantie ben geweest"
"Ik weet dat ik besta en nu achter mijn pc zit"
"Ik weet dat mijn nickname op T.net 'Rekcor' is"
"Ik weet hoe een appel smaakt"
"Ik weet dat God bestaat"
In mijn voorbeeld van het bankje weet ik welk bankje het mijne is (het is dus geen Gettier-probleem). Mijn punt was echter dat ik mijn bankje beter meen te kennen dan het andere bankje, omdat ik met mijn bankje een geschiedenis heb. Met andere woorden: 'kennen' is in mijn ogen meer dan het voor waar houden (en het paraat hebben) van filosofische proposities.
Het tweede lastige met dit soort discussies is dat eigenlijk iedereen wel weet wat 'kennis' is, maar dat het gewoon erg lastig is om e.e.a. filosofisch sluitend te krijgen. Wat is nu het gemeenschappelijke aan deze uitspraken (en wat zijn de verschillen)?
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
"Ik weet dat het vandaag mooi weer was"
"Ik weet dat mijn nichtje morgen jarig is"
"Ik weet dat mijn vrouw op visite bij x is"
"Ik weet dat het DNA-molecuul in mijn cellen +/- 2 meter lang is"
"Ik weet dat ik 1987 in Zuid Frankrijk op vakantie ben geweest"
"Ik weet dat ik besta en nu achter mijn pc zit"
"Ik weet dat mijn nickname op T.net 'Rekcor' is"
"Ik weet hoe een appel smaakt"
"Ik weet dat God bestaat"
Het gemeenschappelijke is dat jij het zegt te weten, het poneert als kennis zonder onderbouwing. En dat de context van belang is, omdat je bij een aantal dingen subjectieve waardeoordelen gebruikt en geen testbaarheid hebt. Hoe weet je dat je vrouw bij x op visite is, ipv bij een minnaar? Wat vind jij mooi weer? Over welke god heb je het hier? Het is een rommeltje van allerlei vage statementsRekcor schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 20:39:
Wat is nu het gemeenschappelijke aan deze uitspraken (en wat zijn de verschillen)?
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
"Ik weet dat het vandaag mooi weer was"
"Ik weet dat mijn nichtje morgen jarig is"
"Ik weet dat mijn vrouw op visite bij x is"
"Ik weet dat het DNA-molecuul in mijn cellen +/- 2 meter lang is"
"Ik weet dat ik 1987 in Zuid Frankrijk op vakantie ben geweest"
"Ik weet dat ik besta en nu achter mijn pc zit"
"Ik weet dat mijn nickname op T.net 'Rekcor' is"
"Ik weet hoe een appel smaakt"
"Ik weet dat God bestaat"
[ Voor 3% gewijzigd door gambieter op 26-02-2008 20:44 ]
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Het gemeenschappelijke is dat je voor iedere stelling zegt "ik weet" terwijl je dat in het laatste geval niet doet. Het is prima als jij een puur subjectieve god aan wilt hangen, weinig mensen zullen problemen hebben met een opperwezen dat zich enkel en alleen in jouw hoofd afspeelt. Het wordt natuurlijk anders als je uit die god in het diepst van je gedachten conclusies gaat trekken over de politieke/maatschappelijke/wetenschappelijke wereld om ons heen; dan zul je aantoonbaar moeten maken dat je god nog ergens anders bestaat dan alleen in jouw gedachtenwereld.Rekcor schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 20:39:
Wat is nu het gemeenschappelijke aan deze uitspraken (en wat zijn de verschillen)?
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
"Ik weet dat het vandaag mooi weer was"
"Ik weet dat mijn nichtje morgen jarig is"
"Ik weet dat mijn vrouw op visite bij x is"
"Ik weet dat het DNA-molecuul in mijn cellen +/- 2 meter lang is"
"Ik weet dat ik 1987 in Zuid Frankrijk op vakantie ben geweest"
"Ik weet dat ik besta en nu achter mijn pc zit"
"Ik weet dat mijn nickname op T.net 'Rekcor' is"
"Ik weet hoe een appel smaakt"
"Ik weet dat God bestaat"
Net zoals je aan iemand anders kunt laten zien dat een appel een smaakje heeft door hem te laten proeven zul je dat ook met je god moeten kunnen doen. Kun je dat niet? Geen man overboord: alleen dan even niet betrekken in zaken waar hij niets te zoeken heeft.
Edit: bijkomend verschil is natuurlijk dat wij al je uitspraken voor onszelf na kunnen gaan. Ik kan voor mezelf uitzoeken hoe een appel smaakt en ik kan ook controleren wanneer je nichtje jarig is. Wat je god betreft kan ik alleen nagaan of jij inderdaad gelooft dat hij bestaat, dat zegt echter niets over de waarheid van die claim.
[ Voor 10% gewijzigd door Verwijderd op 26-02-2008 21:20 ]
Het enige wat dan opvalt is dat je gewoon God er weer blijsleept. Maar waarom zou je de Heer aan de wetenschappelijke methode onderwerpen?
Het enige gemeenschappelijke is dat er toevallig 10 stellingen geponeerd wordt waarmee alleen de stelling bevestigd wordt dat de gek meer vragen kan stellen dan de wijze kan beantwoorden. Je gaat zelf helemaal nergens heen met die vragen, je poneert het alleen maar en dan krijgen we een onbewezen God zomaar cadeau.
Het enige gemeenschappelijke is dat er toevallig 10 stellingen geponeerd wordt waarmee alleen de stelling bevestigd wordt dat de gek meer vragen kan stellen dan de wijze kan beantwoorden. Je gaat zelf helemaal nergens heen met die vragen, je poneert het alleen maar en dan krijgen we een onbewezen God zomaar cadeau.
Gemeenschappelijk: de vorm. Het verschil: in hoeverre de termen gedefinieerd zijn. Specifiek: de laatste uitspraak bevat een ongedefinieerde term.Rekcor schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 20:39:
Het tweede lastige met dit soort discussies is dat eigenlijk iedereen wel weet wat 'kennis' is, maar dat het gewoon erg lastig is om e.e.a. filosofisch sluitend te krijgen. Wat is nu het gemeenschappelijke aan deze uitspraken (en wat zijn de verschillen)?
Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?
Een wetenschappelijke statement kan getest (gefalsifiseerd) worden, dat is eigenlijk het hele verhaal als ik dit topic doorlees. De stellingen die Rekcor telkens maar weer naar voren haalt zijn dat meestal NIET.
Sowieso zijn alle stellingen met 'Ik weet' niet controleerbaar, aangezien we op het moment (nog) niet goed gedachten kunnen lezen.
Jouw stelling:
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
Dit is 1) incompleet (welk getallenstelsel?), en 2) niet controleerbaar. Wat jij weet kunnen wij niet meten!
Beter:
"In het tientallige stelsel van reele getallen is 14+3 gelijk aan 17".
Dit kan gecontroleerd worden: wiskundig kan je dit bewijzen aan de hand van enkele axiomas.
Sowieso zijn alle stellingen met 'Ik weet' niet controleerbaar, aangezien we op het moment (nog) niet goed gedachten kunnen lezen.
Jouw stelling:
"Ik weet dat 14+3, 17 is."
Dit is 1) incompleet (welk getallenstelsel?), en 2) niet controleerbaar. Wat jij weet kunnen wij niet meten!
Beter:
"In het tientallige stelsel van reele getallen is 14+3 gelijk aan 17".
Dit kan gecontroleerd worden: wiskundig kan je dit bewijzen aan de hand van enkele axiomas.
[even een correctie vooraf; ik had moeten zeggen 'paarse zwaan'. ik wist niet dat er zwarte zwanen zijnVerwijderd schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 16:24:
Niet om vervelend te doen, maar dat lijkt me redelijk gefalsificeerd zodra ik met een zwarte zwaan aan kom zetten.
Oh, maar ik ook! Maar het illustreert een praktisch probleem van falsificationisme; de houding dat de toetsing van theorien moet geschieden op basis van falsificatie. Namelijk; de theorie dat alle zwanen wit zijn, kan pas waar zijn als jij hebt uitgesloten dat er geen zwarte zwanen zijn. Dat is praktisch (vrijwel) onmogelijk. Daarom is falsificationisme ook redelijk hard verworpen. Tegenwoordig is in de wetenschap een combinatie van verificationisme en falsificationisme de basis. Het hangt (zeker in de psychologie) een beetje af van het gemoed van de onderzoeker wat zijn voorkeur heeft. Vaak is er zelfs geeneens een duidelijke hypothese.
[ Voor 9% gewijzigd door Christiaan op 26-02-2008 22:03 ]
Onwaar. Zie mijn post van hiervoor. Het is genuanceerder.Samopsa schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 21:55:
Een wetenschappelijke statement kan getest (gefalsifiseerd) worden, dat is eigenlijk het hele verhaal als ik dit topic doorlees.
Maar daar zeg je wat belangrijks. Wiskundig bewijs lever je op basis van axioma's. Strikt genomen zijn dat formele afspraken over wat bewerkingen met getallen opleveren. Het zijn wetten. Deze wetten hebben geen basis in de empirische werkelijkheid (tenzij je Plato's getallenwereld er bij wilt slepen). Deze axioma's, maar ook de uitkomsten, kun je niet toetsen aan de hand van de criteria die voor wetenschap geldend zijn. Toch zou ik niet willen beweren dat wiskunde geen kennis oplevert.Dit kan gecontroleerd worden: wiskundig kan je dit bewijzen aan de hand van enkele axiomas.
Verwijderd
Ben bang dat je nu wat zaken door de war haalt. Het is juist het uitgangspunt dat een stelling verifieerbaar moet zijn dat is verworpen omdat het praktisch onhaalbaar is. In het geval van je zwanen impliceert het immers dat je alle zwanen gecontroleerd moet hebben voordat je inderdaad vast kunt stellen dat ze allemaal wit zijn.Christiaan schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 22:01:
[...]
[even een correctie vooraf; ik had moeten zeggen 'paarse zwaan'. ik wist niet dat er zwarte zwanen zijnvoor het argument maakt het verder weinig uit welke kleur de zwaan heeft]
Oh, maar ik ook! Maar het illustreert een praktisch probleem van falsificationisme; de houding dat de toetsing van theorien moet geschieden op basis van falsificatie. Namelijk; de theorie dat alle zwanen wit zijn, kan pas waar zijn als jij hebt uitgesloten dat er geen zwarte zwanen zijn. Dat is praktisch (vrijwel) onmogelijk. Daarom is falsificationisme ook redelijk hard verworpen. Tegenwoordig is in de wetenschap een combinatie van verificationisme en falsificationisme de basis. Het hangt (zeker in de psychologie) een beetje af van het gemoed van de onderzoeker wat zijn voorkeur heeft. Vaak is er zelfs geeneens een duidelijke hypothese.
Middels falsificatie is je stelling alle zwanen zijn [insert random color] helemaal geen probleem, je kunt hem immers voor waar aannemen tot op het moment dat iemand met een andere kleur zwaan aan komt zetten.
Edit: over hypotheses wordt nooit gezegd dat ze "waar" zijn, enkel dat ze op basis van onderzoeksresultaten niet kunnen worden verworpen of dat ze, in het vervelendste geval, aantoonbaar onjuist zijn.
Naar mijn idee lijkt een deel van het huidige psychologie onderzoek dan ook meer op de 'proefjes' waarmee in de 19e eeuw de scheikunde werd verkend, dan op wetenschappelijk onderzoek zoals dat nu op scheikundig vlak wordt gedaan. Het is meer een kwestie van proberen (proeven!) en maar zien wat er uit komt, omdat de materie op dit moment nog te complex is om op het diepste niveau te doorgronden en met alle variabelen rekening te houden.Vaak is er zelfs geeneens een duidelijke hypothese.
[ Voor 18% gewijzigd door Verwijderd op 27-02-2008 08:28 ]
De psychologie zit inderdaad een beetje op het grensvlak. Om allerlei storende invloeden te verminderen mag je bij veel studies gebaseerd op subjectieve ervaringen alleen conclusies trekken als je grote patientengroepen hebt, en je statistiek in orde hebt.Christiaan schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 22:01:
[...]
Tegenwoordig is in de wetenschap een combinatie van verificationisme en falsificationisme de basis. Het hangt (zeker in de psychologie) een beetje af van het gemoed van de onderzoeker wat zijn voorkeur heeft. Vaak is er zelfs geeneens een duidelijke hypothese.
Maar de statements van Rekcor hebben niets met wetenschap te maken, het zijn allemaal subjectieve opmerkingen zonder enige waarde, behalve voor Rekcor zelf. Zoals eigenlijk al de geleverde voorbeelden.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verificatie schijnt inderdaad veel toegepast te worden. Een van de kritiekpunten op Poppers falsificationisme is ook dat het filosofisch weliswaar klopt, maar dat het niet de werkwijze is die wetenschappers in de praktijk toepassen. Maar het voorbeeld van de zwaan klopt niet want je had het over falsificatie - het voorbeeld zou wel kloppen als je het had over verificatie.Christiaan schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 22:01:
[even een correctie vooraf; ik had moeten zeggen 'paarse zwaan'. ik wist niet dat er zwarte zwanen zijnvoor het argument maakt het verder weinig uit welke kleur de zwaan heeft]
Oh, maar ik ook! Maar het illustreert een praktisch probleem van falsificationisme; de houding dat de toetsing van theorien moet geschieden op basis van falsificatie. Namelijk; de theorie dat alle zwanen wit zijn, kan pas waar zijn als jij hebt uitgesloten dat er geen zwarte zwanen zijn. Dat is praktisch (vrijwel) onmogelijk. Daarom is falsificationisme ook redelijk hard verworpen. Tegenwoordig is in de wetenschap een combinatie van verificationisme en falsificationisme de basis. Het hangt (zeker in de psychologie) een beetje af van het gemoed van de onderzoeker wat zijn voorkeur heeft. Vaak is er zelfs geeneens een duidelijke hypothese.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
En niet de enige kritiiek. Om maar een paar bekende voorbeelden te noemen:Jack Walsh schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 23:24:
Verificatie schijnt inderdaad veel toegepast te worden. Een van de kritiekpunten op Poppers falsificationisme is ook dat het filosofisch weliswaar klopt, maar dat het niet de werkwijze is die wetenschappers in de praktijk toepassen.
• het atomisme kon decennialang niet geverefieerd of gefalsificeerd worden. Niettemin was het een succesvolle hypothese en is het maar goed dat hij niet verworpen werd
• De populaire versie van het verhaal rondom Galileo is een vertekende versie van de werkelijkheid. Er waren vele goede wetenschappelijke redenen om zijn standpunt te verwerpen. Bijvoorbeeld de parallax die zijn theorie voorspelde kon eeuwenlang niet worden waargenomen, omdat de hoekverschuiving te klein was voor meetapparatuur. Zo waren er nog talloze waarnemingsproblemen. Dat zijn zongecentreerde beschrijving uiteindelijk beter bleek te zijn, is achteraf makkelijk praten en is geen geen goede reden om kritiek uit zijn tijd mee af te doen.
• Newton's mechanica beschreef de baan van Uranus oorspronkelijk niet goed. Dat komt omdat er een hypothese bij zat: dat er maar 8 planeten waren. De ontdekking van Neptunus herstelde Newton's mechanica in ere, maar was feitelijk niet de hypothese die getest werd door de baan van Uranus te berekenen met de Newtoniaanse mechanica.
Popper's visie is populair, want eenvoudig te begrijpen. Een kritiekpunt waar hij zich wel van bewust was, maar dat hij onderschatte, en waarvan Quine uiteindelijk heeft laten zien dat het funest is, is het punt dat je altijd een heel netwerk aan hypothesen nodig hebt om een theorie te ondersteunen en dat onduidelijk is welke hypothese er nu precies bijgesteld moet worden.
Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?
Hehe. Je hebt helemaal gelijk. Ik moet ook geen argumenten zitten typen als ik aan het werk benVerwijderd schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 22:12:
Ben bang dat je nu wat zaken door de war haalt. Het is juist het uitgangspunt dat een stelling verifieerbaar moet zijn dat is verworpen omdat het praktisch onhaalbaar is. In het geval van je zwanen impliceert het immers dat je alle zwanen gecontroleerd moet hebben voordat je inderdaad vast kunt stellen dat ze allemaal wit zijn.
Maar goed. Dit is een probleem van het verificationisme, wat overigens ook erg veel gebruikt wordt. Falsificationisme is praktisch gezien erg moeilijk, en wordt daarom meestal niet gebruikt. Mijn eigen ervaring is dat je vaak weliswaar nullhypotheses opstelt, maar dat het vinden van 'null' (de falsificatie van de alternatieve hypothese) meestal aan een methodologische, statistische of simpelweg toevallige fout wordt toegewezen. De status van de nullhypothese, en daarmee ook de alternatieve hypothese, blijft dan nogal onduidelijk. De conclusies zijn dan grijs, in plaats van zwart of wit.
[ Voor 7% gewijzigd door Christiaan op 27-02-2008 10:29 ]
Maar goed, ondanks dat dingen niet verifeerbaar zijn voor jullie, weet ik zeker dat ik de stellingen weet. Zo weet ik ook dat deze reactie niet de laatste zal zijn in deze discussie.gambieter schreef op dinsdag 26 februari 2008 @ 20:43:
[...]
Het gemeenschappelijke is dat jij het zegt te weten, het poneert als kennis zonder onderbouwing. En dat de context van belang is, omdat je bij een aantal dingen subjectieve waardeoordelen gebruikt en geen testbaarheid hebt. Hoe weet je dat je vrouw bij x op visite is, ipv bij een minnaar? Wat vind jij mooi weer? Over welke god heb je het hier? Het is een rommeltje van allerlei vage statements
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door een aantal voorbeelden van X te noemen, en te onderzoeken wat de grond is voor die uitspraken. Dat gisteren de zon scheen, is niet meer strict wetenschappelijk te bewijzen (satellietbeelden kunnen vervalst zijn, andere metingen idem). Toch weet ik echt 100% zeker dat gisteren de zon scheen, zonder een enkele proefneming te doen. Hetzelfde geldt voor de (gezien de geschiedenis in dit topic een beetje ondeugende) uitspraak dat God bestaat
Waarom weet ik deze dingen? Dat weet ik nog niet: ik weet ze gewoon.
Iemand mag alles op de plaats van X zetten in de zin "ik weet X"
Daar is niks wetenschappelijks aan en daar hoef je niets voor te bewijzen. Het intereseert niemand wat.
Verander de zin in "X bestaat" en we krijgen een ander verhaal, waarbij je je uitspraken volgens de wetenschappelijke methode zult moeten gaan toetsen.
en dat de zon schijnt (hij schijnt al en nog vrij lang namelijk) en dat dat gisteren ook zo was is wel degelijk wetenschappelijk te bewijzen. Of jij dat gezien hebt is weer subjectief en dus irrelevant.
Daar is niks wetenschappelijks aan en daar hoef je niets voor te bewijzen. Het intereseert niemand wat.
Verander de zin in "X bestaat" en we krijgen een ander verhaal, waarbij je je uitspraken volgens de wetenschappelijke methode zult moeten gaan toetsen.
en dat de zon schijnt (hij schijnt al en nog vrij lang namelijk) en dat dat gisteren ook zo was is wel degelijk wetenschappelijk te bewijzen. Of jij dat gezien hebt is weer subjectief en dus irrelevant.
[ Voor 6% gewijzigd door MicroWhale op 27-02-2008 11:07 ]
Het enige belangrijke is dat je vandaag altijd rijker bent dan gisteren. Als dat niet in centen is, dan wel in ervaring.
Je mag wat mij betreft voor alles 'Ik weet ...' zetten. Wil je het echter als feit en kennis aan mij overdragen, moet je toch met wat meer bewijzen komen.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
[...]
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door een aantal voorbeelden van X te noemen, en te onderzoeken wat de grond is voor die uitspraken.
Als in jouw beleving gisteren de zon scheen, hoe wil je dat tegenover mij als kennis/feit presenteren? Via de 'wetenschap' is het redelijk goed te verifieren, inderdaad satellietbeelden, voorspellingen, weer op uitzending gemist, andere meetingen. Alles is te vervalsen, maar als al deze bronnen niet met elkaar in tegenspraak zijn, is er redelijk van uit te gaan dat de zon scheen, jouw beleving van dat de zon scheen kan daarin dit beeld versterken.
Als echter al die bronnen verklaren dat het gisteren regende, en jij beweert dat de zon scheen, ga ik me eerder afvragen of jouw blik niet gekleurd was (nieuwe opleving van verliefdheid misschien?).
Je mag/kan dus overal 'Ik weet' voor zetten, maar wil je dit als kennis/feit aan iemand anders meedelen, dan is dat lang niet altijd voldoende.
Verwijderd
Mijn visie is dat je dat nooit (met 100% zekerheid) kan zeggen. Het beste dat je kunt doen is tot de uitspraak komen "Ik denk dat ik X weet." Voor sommige situaties kan je zekerder zijn van de uitspraak "ik weet X". Deze zekerheid is vaak vergaard door ervaring van eerdere situaties, waar je ook dacht Y te weten en dat dit niet werd gefalsificeerd en "Y erg leek op X". Maar 100% zeker zal je er nooit van zijn. (Maar ook 99% zeker van dingen zijn is vaak genoeg, voor de meest dingen maakt het niet uit dat je er eens op de 100 keer een keertje naast zit.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
[...]
Maar goed, ondanks dat dingen niet verifeerbaar zijn voor jullie, weet ik zeker dat ik de stellingen weet. Zo weet ik ook dat deze reactie niet de laatste zal zijn in deze discussie.
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'?
Ik heb sterk het vermoeden dat begrippen als "kennis, weten, denken" geen echt fundementele betekenis hebben in de werkelijkheid, maar slechts betekenis hebben als macroscopisch fenomeen, dat alleen goed gedefineerd is in bepaalde benaderingen van de werkelijkheid.
De uitspraak dat jij dingen 100% zeker weet is in mijn ogen dat ook erg naïef en mogelijk een teken dat jij, uit angst voor fundamentele onzekerheid, leeft in ontkenning van die onzekerheid. Ook jij weet niet niet 100% zeker dat god bestaat, maar het feit dat dit jij ontkent doet vermoeden dat jij het alternatief vreest omdat je dat niet aan zou kunnen.Toch weet ik echt 100% zeker dat gisteren de zon scheen, zonder een enkele proefneming te doen. Hetzelfde geldt voor de (gezien de geschiedenis in dit topic een beetje ondeugende) uitspraak dat God bestaat
Verwijderd
Nee, je wíst niet dat jouw reactie de laatste zou zijn, je dácht dat te weten. Je hebt een hele mooie hypothese gesteld die waar is gebleken. Uiteraard, het was waarschijnlijk dat de hypothese waar zou zijn, maar je wíst het niet.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
[...]
Maar goed, ondanks dat dingen niet verifeerbaar zijn voor jullie, weet ik zeker dat ik de stellingen weet. Zo weet ik ook dat deze reactie niet de laatste zal zijn in deze discussie.
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door een aantal voorbeelden van X te noemen, en te onderzoeken wat de grond is voor die uitspraken. Dat gisteren de zon scheen, is niet meer strict wetenschappelijk te bewijzen (satellietbeelden kunnen vervalst zijn, andere metingen idem). Toch weet ik echt 100% zeker dat gisteren de zon scheen, zonder een enkele proefneming te doen. Hetzelfde geldt voor de (gezien de geschiedenis in dit topic een beetje ondeugende) uitspraak dat God bestaat
Waarom weet ik deze dingen? Dat weet ik nog niet: ik weet ze gewoon.
Verder vind ik je vergelijking tussen de zon en god een beetje scheef. Gisteren hebben ca. zes miljard mensen de zon gezien, hoeveel daarvan hebben God gezien? Ik vind het prima dat jij in God geloofd, maar ik vind dat je de Heer er nu wel heel makkelijk doorheen probeert te jassen in dit topic.
Interessant verhaal, maar de fundamentele onzekerheid die jij noemt is bij mij niet aanwezig (waarop jij waarschijnlijk zult zeggen: dan denk je niet genoeg door, waarop ik waarschijnlijk zal antwoorden: jij denkt te ver door, waardoor je dingen construeert die er voorheen niet warenVerwijderd schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:17:
[...]
Mijn visie is dat je dat nooit (met 100% zekerheid) kan zeggen. Het beste dat je kunt doen is tot de uitspraak komen "Ik denk dat ik X weet." Voor sommige situaties kan je zekerder zijn van de uitspraak "ik weet X". Deze zekerheid is vaak vergaard door ervaring van eerdere situaties, waar je ook dacht Y te weten en dat dit niet werd gefalsificeerd en "Y erg leek op X". Maar 100% zeker zal je er nooit van zijn. (Maar ook 99% zeker van dingen zijn is vaak genoeg, voor de meest dingen maakt het niet uit dat je er eens op de 100 keer een keertje naast zit.
Ik heb sterk het vermoeden dat begrippen als "kennis, weten, denken" geen echt fundementele betekenis hebben in de werkelijkheid, maar slechts betekenis hebben als macroscopisch fenomeen, dat alleen goed gedefineerd is in bepaalde benaderingen van de werkelijkheid.
Het enige wat jij zeker weet is dat je het niet zeker weet (en zelfs dat niet). Nee, niet echt my cup of tea.
Tsja, dit is natuurlijk een beetje psychologie van de koude grond. 'Ik weet X omdat ik niet-X niet aan zou kunnen'Verwijderd schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:17:
[...]
Ook jij weet niet niet 100% zeker dat god bestaat, maar het feit dat dit jij ontkent doet vermoeden dat jij het alternatief vreest omdat je dat niet aan zou kunnen.
Nee, je gaat ervan uit, omdat het waarschijnlijk is. Als deze discussie een slotje gekregen had voordat jij je volgende reply had neergezet, dan 'wist' je iets wat feitelijk onjuist bleek te zijn.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
[...]
Maar goed, ondanks dat dingen niet verifeerbaar zijn voor jullie, weet ik zeker dat ik de stellingen weet. Zo weet ik ook dat deze reactie niet de laatste zal zijn in deze discussie.
Het 'waarom' is ook totaal niet relevant. Het 'hoe' aan de andere kant wel: dat gisteren de zon scheen, weet je omdat je dat zelf gezien hebt. Raad eens: het zien van het schijnen van de zon is een proefnemingRekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door een aantal voorbeelden van X te noemen, en te onderzoeken wat de grond is voor die uitspraken. Dat gisteren de zon scheen, is niet meer strict wetenschappelijk te bewijzen (satellietbeelden kunnen vervalst zijn, andere metingen idem). Toch weet ik echt 100% zeker dat gisteren de zon scheen, zonder een enkele proefneming te doen. Hetzelfde geldt voor de (gezien de geschiedenis in dit topic een beetje ondeugende) uitspraak dat God bestaat
Waarom weet ik deze dingen? Dat weet ik nog niet: ik weet ze gewoon.
Dat de zon schijnt, is onafhankelijk van degene die het ondervindt. Dat God bestaat niet. Volgens mij is al tot in den treure gepleit dat God een persoonlijke ervaring is. Dan mag je nog zo overtuigd zijn dat Hij bestaat, voor iemand anders hoeft dat niet te gelden. En DAT is waar de wetenschap zich mee bezig houdt: dingen die algemeen gelden, voor iedereen.
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
Verwijderd
Het probleem met denk dat je 100% zeker van dingen bent (kunt zijn), is dat je (per definitie) niet open staat voor de mogelijkheid dat je fout zit. Elke opmerking van anderen die niet stroken met jouw 100% zekere kennis, zal je gelijk moeten afwuiven als kin klare onzin. Immers jij was 100% zeker van je zaak, dus als iemand anders iets beweerd dat daarmee in tegen spraak is, kan dit niet waar zijn.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:35:
[...]
Interessant verhaal, maar de fundamentele onzekerheid die jij noemt is bij mij niet aanwezig (waarop jij waarschijnlijk zult zeggen: dan denk je niet genoeg door, waarop ik waarschijnlijk zal antwoorden: jij denkt te ver door, waardoor je dingen construeert die er voorheen niet waren).
Onzekerheid is niks voor bang voor te zijn. Er is prima mee om te gaan als je er rekening me houdt dat sommige dingen die je waar acht onwaar kunnen blijken te zijn. Je zal alleen regelmatig een inschatting moeten maken van de onzekerheid bij het maken van beslissingen.
(Ok, we zouden niet meer over God praten, maar ik wel je er wel even op wijzen dat er wereldwijd >1 miljard mensen zijn die de God van de bijbel ervaren. Die ervaring gebeurt weliswaar niet via de ogen (zoals bij de zon), maar is daarom niet minder een proefneming volgens jouw definitie)Zyppora schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:39:
Dat de zon schijnt, is onafhankelijk van degene die het ondervindt. Dat God bestaat niet. Volgens mij is al tot in den treure gepleit dat God een persoonlijke ervaring is. Dan mag je nog zo overtuigd zijn dat Hij bestaat, voor iemand anders hoeft dat niet te gelden. En DAT is waar de wetenschap zich mee bezig houdt: dingen die algemeen gelden, voor iedereen.
Het voorbeeld over dat ik wist dat er nog een post zou komen was meer als geintje bedoeld. Ik had na het versturen van die post ook mijn laatste adem kunnen uitblazen immers, er had een bom in het T.net-servercenter tot ontploffing kunnen worden gebracht, etc.
Je hebt gelijk. Alleen is dit geen argument tegen het al dan niet 100% zeker kunnen weten van iets. Het is eerder een minder prettige bijkomstigheid.Verwijderd schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:48:
[...]
Het probleem met denk dat je 100% zeker van dingen bent (kunt zijn), is dat je (per definitie) niet open staat voor de mogelijkheid dat je fout zit. Elke opmerking van anderen die niet stroken met jouw 100% zekere kennis, zal je gelijk moeten afwuiven als kin klare onzin. Immers jij was 100% zeker van je zaak, dus als iemand anders iets beweerd dat daarmee in tegen spraak is, kan dit niet waar zijn.
Volgens mij mag je best 100% overtuigd zijn van iets en je leven ook daarnaar inrichten, als je maar niet (met geweld) jouw 'zeker weten' op gaat dringen aan anderen.
Verwijderd
Maar dat je niks 100% zeker kan weten is tamelijk evident. (Of liever dat je de meeste dingen niet zeker kunt weten is tamelijk evident. Ik kan immers niet zeker weten dat er dingen zijn die je eventueel wel zeker kan weten.) Er zijn duidelijk argumenten aan te voeren dat je op z'n minst een minimaal twijfel toe moet staan over bijvoorbeeld het bestaan van: de aarde, je lichaam, je zintuigen, je geheugen. Met name de minimaal twijfel aan het bestaan (of op z'n minst het juist functioneren) van je geheugen, zaait een minimale onzekerheid over al andere dingen die je denkt te weten.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:53:
[...]
Je hebt gelijk. Alleen is dit geen argument tegen het al dan niet 100% zeker kunnen weten van iets. Het is eerder een minder prettige bijkomstigheid.
Voor veel dingen kan je deze twijfel redelijk minimaal achten en kan je voor zo goed als zeker aan nemen. Maar dat verschilt nog steeds fundamenteel van 100% zekerheid van iets claimen.
Dit ontkennen gaat in wezen voorbij aan naïef, en is eigenlijk domweg arrogant en (in de context van een discussie) ronduit asociaal.
Zijn er ongeveer 2 miljard IIRC. Maar buiten het feit dat ze opgedeeld zijn in katholiek, protestant, presbyteriaan, lutheraan, etc. wat de betrouwbaarheid van wat jij noemt een proefneming al niet ten goede komt, en het feit dat er dus twee keer zoveel mensen zijn die Hem niet ervaren, grijp je in dit punt (ongewild?) een democratisch/statistisch argument aan. En dan kom ik weer met het voorbeeld dat de zon om de aarde draait, omdat 6 miljard mensen dat elke dag kunnen zien, en dan zijn we gewoon weer overnieuw begonnen met een discussie die ergens in het T.Net archief ligt.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:49:
[...]
(Ok, we zouden niet meer over God praten, maar ik wel je er wel even op wijzen dat er wereldwijd >1 miljard mensen zijn die de God van de bijbel ervaren. Die ervaring gebeurt weliswaar niet via de ogen (zoals bij de zon), maar is daarom niet minder een proefneming volgens jouw definitie)
Een geintje misschien, maar het illustreert wel dat jouw versie van 'weten' nog steeds onderhevig is aan de waarschijnlijkheid van factoren die niet van jou afhankelijk zijn, en waar je geen invloed op hebt.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 11:49:
Het voorbeeld over dat ik wist dat er nog een post zou komen was meer als geintje bedoeld. Ik had na het versturen van die post ook mijn laatste adem kunnen uitblazen immers, er had een bom in het T.net-servercenter tot ontploffing kunnen worden gebracht, etc.
[ Voor 7% gewijzigd door Zyppora op 27-02-2008 12:27 . Reden: Gepaste nuancering ]
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
De wetenschap gaat er ook niet echt van uit iets 100% zeker te weten. De wetenschap werkt met modellen van de werkelijkheid, die ze steeds verder proberen te fine-tunen om een zo realistisch mogelijk model te krijgen. Wanneer dit model niet blijkt te kloppen, of een alternatief realistischer blijkt, neemt de wetenschap (idealiter zonder slag of stoot, maar dat is niet altijd zo) dit model over.
De reden dat God daarom geen rol in de wetenschap speelt, is dat God niet nodig is om een werkbare beschrijving van de werkelijkheid te geven. Ook zonder God is de baan van de planeten prima te voorspellen, om een voorbeeld te geven. Bovendien ontbreekt het gelovigen aan een belangrijk kenmerk van wetenschappers; ze weigeren hun model van de werkelijkheid aan te passen zodra blijkt dat God niet nodig is in de wetenschap. Of God dan wel of niet bestaat doet er helemaal niet toe; hij is gewoonweg overbodig
De reden dat God daarom geen rol in de wetenschap speelt, is dat God niet nodig is om een werkbare beschrijving van de werkelijkheid te geven. Ook zonder God is de baan van de planeten prima te voorspellen, om een voorbeeld te geven. Bovendien ontbreekt het gelovigen aan een belangrijk kenmerk van wetenschappers; ze weigeren hun model van de werkelijkheid aan te passen zodra blijkt dat God niet nodig is in de wetenschap. Of God dan wel of niet bestaat doet er helemaal niet toe; hij is gewoonweg overbodig
Je ne sais pas ce que cela signifie, mais ça va être intelligent sur Français. - Jean-Paul Sartre
Popper in 'The Logic of Scientific Discovery'The game of science is, in principle, without end. He who decides one day that scientific statements do not call for further test and that they can be regarded as finally verified, retires from the game.
Dat is erg mooi dat je dat allemaal weet. Dat maakt het echter geen kennis, en is hoogstens een reden om een slotje op je hoofd te zetten. Het zou eens mogen ontsnappen en dan ben je het kwijt.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 10:50:
[...]
Maar goed, ondanks dat dingen niet verifeerbaar zijn voor jullie, weet ik zeker dat ik de stellingen weet. Zo weet ik ook dat deze reactie niet de laatste zal zijn in deze discussie.
De vraag is echter (nog steeds): op basis van wat mag je zeggen 'ik weet X'? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door een aantal voorbeelden van X te noemen, en te onderzoeken wat de grond is voor die uitspraken. Dat gisteren de zon scheen, is niet meer strict wetenschappelijk te bewijzen (satellietbeelden kunnen vervalst zijn, andere metingen idem). Toch weet ik echt 100% zeker dat gisteren de zon scheen, zonder een enkele proefneming te doen. Hetzelfde geldt voor de (gezien de geschiedenis in dit topic een beetje ondeugende) uitspraak dat God bestaat
Waarom weet ik deze dingen? Dat weet ik nog niet: ik weet ze gewoon.
Ik weet dat je nog steeds hard aan het proberen bent om subjectiviteit en persoonlijke ervaringen te upgraden. Maar daar geldt een afgeleide van het Peter Principle: "Iedere subjectieve ervaring probeert te worden gepromoveerd tot een niveau waar het niet thuis hoort".
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Interessante twee zinnen dit. Ik weet iets, maar ik mag dat geen kennis noemen.gambieter schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 13:34:
[...]
Dat is erg mooi dat je dat allemaal weet. Dat maakt het echter geen kennis,
Blijven we dus nog met de vraag zitten: wat is kennis dan wel, en waarom zijn subjectieve ervaringen dat niet? Maar goed, we zitten een beetje op een rotonde geloof ik
Omdat je geen onderbouwing geeft voor hoe je aan de "kennis" komt, en omdat je allerlei oncontroleerbare en subjectieve uitlatingen komt, en er wat onzinnige uitlatingen tussendoor gooit. je denkt dat je wat weet, meer niet.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 15:11:
[...]
Interessante twee zinnen dit. Ik weet iets, maar ik mag dat geen kennis noemen.
En ja, het is een rotonde waar je nog lang op zal zitten
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
we·ten·schap·pe·lijk (bijvoeglijk naamwoord; wetenschappelijker, wetenschappelijkst; wetenschappelijkheid)
1 universitair
2 in overeenstemming met de eisen, de regels of methoden van de wetenschap
ken·nis (dev; kennissen)
1 wat men door studie of oefening geleerd heeft
Als we er dan vanuit gaan dat 'kennis' ook aan de eisen van de wetenschap moet voldoen, kunnen we snel concluderen dat een aantal voorbeelden van Rekcor niet volstaat als 'kennis'. Het topic gaat tenslotte over de 'nadelen van 'de wetenschap' als dominante kenmethode', dus dan is het niet meer dan normaal om te verwachten dat de alternatieven in ieder geval aan de zelfde eisen voldoen, of beter zijn, toch?
[edit: definities uit de Dikke Van Dale btw]
1 universitair
2 in overeenstemming met de eisen, de regels of methoden van de wetenschap
ken·nis (dev; kennissen)
1 wat men door studie of oefening geleerd heeft
Als we er dan vanuit gaan dat 'kennis' ook aan de eisen van de wetenschap moet voldoen, kunnen we snel concluderen dat een aantal voorbeelden van Rekcor niet volstaat als 'kennis'. Het topic gaat tenslotte over de 'nadelen van 'de wetenschap' als dominante kenmethode', dus dan is het niet meer dan normaal om te verwachten dat de alternatieven in ieder geval aan de zelfde eisen voldoen, of beter zijn, toch?
[edit: definities uit de Dikke Van Dale btw]
[ Voor 3% gewijzigd door Konstantine op 27-02-2008 15:50 ]
Je ne sais pas ce que cela signifie, mais ça va être intelligent sur Français. - Jean-Paul Sartre
Er is geen onderbouwing nodig, want de meeste van mijn voorbeelden zijn directe ervaringen. En directe ervaringen leveren m.i. net zo goed kennis op als de zgn. wetenschap dat doet. Tenslotte is wetenschappelijk geproduceerde kennis ook gebaseerd op directe ervaringen.gambieter schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 15:26:
[...]
Omdat je geen onderbouwing geeft voor hoe je aan de "kennis" komt, en omdat je allerlei oncontroleerbare en subjectieve uitlatingen komt, en er wat onzinnige uitlatingen tussendoor gooit. je denkt dat je wat weet, meer niet.
En ja, het is een rotonde waar je nog lang op zal zitten.
Jij legt mijn vormen van kennis voortdurend langs de meetlat van de wetenschap, met als gevolg dat jouw definitie van kennis - in mijn ogen - een arme definitie is, aangezien ze geen recht doet aan de volle menselijke ervaring. Hier zien we dus precies 1 van de nadelen van 'de wetenschap' als dominante kenmethode.
Zoals ik weet dat Rekcor onzin praat. Da's ook mijn ervaring.
Kijk, dat is mijn filosofische tegenwerping op wat je poneert: ik ga met je mee en claim de onzin in je verhalen. Naarmate je stelliger zegt dat onderbouwing niet nodig is, neemt je eigen relevantie af. Nu hoop ik dat je zelf een keer gaat nadenken over de gevolgen van iemand die zonder meetbare dingen je rijtjes aanvult met de 'kennis' dat Rekcor onzin is. De loophole ligt er duimendik bovenop, maar dan moet je wel van je stelling afstappen. (of niet natuurlijk).
Kijk, dat is mijn filosofische tegenwerping op wat je poneert: ik ga met je mee en claim de onzin in je verhalen. Naarmate je stelliger zegt dat onderbouwing niet nodig is, neemt je eigen relevantie af. Nu hoop ik dat je zelf een keer gaat nadenken over de gevolgen van iemand die zonder meetbare dingen je rijtjes aanvult met de 'kennis' dat Rekcor onzin is. De loophole ligt er duimendik bovenop, maar dan moet je wel van je stelling afstappen. (of niet natuurlijk).
Wetenschappelijk geproduceerde kennis is daarentegen niet afhankelijk van degene die het ervaart. De resultaten van toetsing van die kennis zullen universeel aan elkaar gelijk zijn.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 16:40:
[...]
Er is geen onderbouwing nodig, want de meeste van mijn voorbeelden zijn directe ervaringen. En directe ervaringen leveren m.i. net zo goed kennis op als de zgn. wetenschap dat doet. Tenslotte is wetenschappelijk geproduceerde kennis ook gebaseerd op directe ervaringen.
De vraag is waarom je dat in een topic over wetenschap wilt poneren, wanneer de enige eigenlijke link is dat het onder de vage noemer 'kennis' valt. Je mag dat best kennis noemen hoor, geen problemen mee. Maar het heeft totaal niets met wetenschap te maken.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 16:40:
Jij legt mijn vormen van kennis voortdurend langs de meetlat van de wetenschap, met als gevolg dat jouw definitie van kennis - in mijn ogen - een arme definitie is, aangezien ze geen recht doet aan de volle menselijke ervaring. Hier zien we dus precies 1 van de nadelen van 'de wetenschap' als dominante kenmethode.
Wanneer je het als alternatief poneert voor de wetenschap, dan zeg ik: de wetenschap heeft voor computers gezorgd, voor vliegtuigen en maanlandingen, voor blauwe lasers en mfp's, voor beeldschermen en zelfs een eifeltoren. Wat kan jouw alternatief aandragen als product, ten einde het een kenmethode gelijkwaardig aan de wetenschap te mogen noemen?
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
Oftewel je wilt belang toekennen aan je eigen subjectiviteit, zonder hier moeite voor te doen of onderbouwing te leveren. Het blijft echter onduidelijk waarom je zo'n belang aan je eigen ervaringen wilt toekennen; niemand zal ze accepteren buiten jezelf. Dat bankje is misschien speciaal voor jou, maar voor de rest van de wereld gewoon een bankje.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 16:40:
[...]
Er is geen onderbouwing nodig, want de meeste van mijn voorbeelden zijn directe ervaringen. En directe ervaringen leveren m.i. net zo goed kennis op als de zgn. wetenschap dat doet. Tenslotte is wetenschappelijk geproduceerde kennis ook gebaseerd op directe ervaringen.
Waarom dan deze discussie, behalve als je irrationaliteit wilt verheffen (of rationaliteit wilt verlagen)?
Het is geen algemeen geldend nadeel. Het is een nadeel voor hen die het vervelend vinden dat hun irrationele vooroordelen en aannames genegeerd worden en niet als algemeen geldig of waardevol worden gezien, met als voorbeeld hun religie.Jij legt mijn vormen van kennis voortdurend langs de meetlat van de wetenschap, met als gevolg dat jouw definitie van kennis - in mijn ogen - een arme definitie is, aangezien ze geen recht doet aan de volle menselijke ervaring. Hier zien we dus precies 1 van de nadelen van 'de wetenschap' als dominante kenmethode.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Om deze discussie even een schop in de goede richting te geven: wat is volgens jouw redenering eigenlijk geen kennis? Het enige wat jij nu probeert te doen bent is namelijk subjectieve zaken als ervaringen en hersenspinsels dezelfde waarde te geven als wetenschappelijk verkregen feiten door de definitie van het woord 'kennis' oneindig ver op te rekken.Rekcor schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 15:11:
[...]
Interessante twee zinnen dit. Ik weet iets, maar ik mag dat geen kennis noemen.
Blijven we dus nog met de vraag zitten: wat is kennis dan wel, en waarom zijn subjectieve ervaringen dat niet? Maar goed, we zitten een beetje op een rotonde geloof ik.
Dus daarom de vraag: wat valt er binnen jouw kennis-definitie eigenlijk nog buiten?
Ik probeer ze zeker niet dezelfde waarde te geven. Als ik bijv. een vliegtuig zou moeten bouwen, zou ik mijn ontwerp wel degelijk baseren op de wetenschap. Maar als ik liefde voel voor mijn vrouw (en dat doe ikVerwijderd schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 19:29:
[...]
Om deze discussie even een schop in de goede richting te geven: wat is volgens jouw redenering eigenlijk geen kennis? Het enige wat jij nu probeert te doen bent is namelijk subjectieve zaken als ervaringen en hersenspinsels dezelfde waarde te geven als wetenschappelijk verkregen feiten door de definitie van het woord 'kennis' oneindig ver op te rekken.
Dit is een goede vraag. Mijn eerdere voorbeeld van 'dit is niet de laatste post in deze discussie' zou ik geen kennis willen noemen (maar inderdaad een hypothese), net als uitspraken als 'morgen regent het, of het regent niet' (nietszeggend), 'gisteren was het maandag' (feitelijk onjuist), 'een vierkant is rond' (logisch inconsistent), 'Rekcor heeft nooit gelijk' (zelfreferentieel incoherent).Verwijderd schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 19:29:
[...]
Dus daarom de vraag: wat valt er binnen jouw kennis-definitie eigenlijk nog buiten?
Ik ben echt de kwaadste niet hoor (heus!). Ook ik probeer eerlijk op zoek te zijn naar wat 'kennis' is en wat niet, en probeer daar achter te komen door - heel wetenschappelijk - te experimenteren met uitspraken waar woorden als 'kennen' en 'weten' in voorkomen, en vervolgens te beoordelen of die uitspraken het predikaat 'kennis' mogen krijgen (en waarom wel of niet).
Ik wil alleen niet bij voorbaat 'kennis' beperken tot 'wetenschappelijke kennis', want dat is ten eerste een cirkelredenering ('wetenschappelijke kennis is kennis omdat ze wetenschappelijk is') en ten tweede doe je dan de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens mij werkelijk waarde heeft in het leven tekort.
Verwijderd
Waarom zou je in godsnaam zaken als kunst, liefde en geloof willen benoemen als "kennis"Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 09:12:
[...]
Ik wil alleen niet bij voorbaat 'kennis' beperken tot 'wetenschappelijke kennis', want dat is ten eerste een cirkelredenering ('wetenschappelijke kennis is kennis omdat ze wetenschappelijk is') en ten tweede doe je dan de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens mij werkelijk waarde heeft in het leven tekort.
Probeer je dat zo hard te "bewijzen" omdat je vindt dat "kennis" op een hoger plan staat als gevoelens, intuïtie, twijfels, dromen en al die ander "ongrijpbare" zaken, die juist een ieder tot een uniek mens maken?
Voel je je echt als mens minder waard als je zou moeten erkennen dat geloof niets met kennis te maken heeft?
ik zal je even uit de brand helpen.
Waar het om gaat is het volgende:
niks wetenschappelijks aan, geen feiten, maar wel eventueel een algemeen geaccepteerd beeld van ...
Als laatste gaat het erom hoe je je kennis brengt:
Wat jij zegt is bijvoorbeeld "X bestaat.". De schrijfwijze impliceert objectiviteit, dus feit. Aangezien we (nog) niet objectief weten of X wel of niet bestaat is en blijft het subjectief, dus een overtuiging. Breng je het echter als "ik heb een sterk gevoel dat X bestaat" of "ik ben ervan overtuigd dat X bestaat" zal niemand je daarop aanvallen.
Get it?
Dat kan dus alles zijn. Neem: "Ik heb geleerd dat X bestaat.". Dat wil niet zeggen dat het werkelijk zo is dat X bestaat. Dit voegt niets toe.van dale:
ken·nis2 (dev; kennissen)
1 wat men door studie of oefening geleerd heeft
Waar het om gaat is het volgende:
dus: kunst, liefde, geloof, overtuiging, etc...van dale:
sub·jec·tief (bijvoeglijk naamwoord; subjectiever, subjectiefst; subjectiviteit)
1 betr. hebbend op, uitgaand van de persoonlijke zienswijze of smaak
niks wetenschappelijks aan, geen feiten, maar wel eventueel een algemeen geaccepteerd beeld van ...
dus: door (wetenschappelijk) onderzoek verkregen/bewezen feit.van dale:
ob·jec·tief2 (bijvoeglijk naamwoord; objectiever, objectiefst; objectiviteit)
1 zich bepalend tot de feiten, niet beïnvloed door eigen gevoel of door vooroordelen
Als laatste gaat het erom hoe je je kennis brengt:
Wat jij zegt is bijvoorbeeld "X bestaat.". De schrijfwijze impliceert objectiviteit, dus feit. Aangezien we (nog) niet objectief weten of X wel of niet bestaat is en blijft het subjectief, dus een overtuiging. Breng je het echter als "ik heb een sterk gevoel dat X bestaat" of "ik ben ervan overtuigd dat X bestaat" zal niemand je daarop aanvallen.
Get it?
Het enige belangrijke is dat je vandaag altijd rijker bent dan gisteren. Als dat niet in centen is, dan wel in ervaring.
Maar niemand zegt dat deze ervaringen en gevoelen waardeloos zijn, verre van datRekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 09:12:
[...]
Ik probeer ze zeker niet dezelfde waarde te geven. Als ik bijv. een vliegtuig zou moeten bouwen, zou ik mijn ontwerp wel degelijk baseren op de wetenschap. Maar als ik liefde voel voor mijn vrouw (en dat doe ik), dan ga ik niet zeggen: 'oh, deze liefde is in feite niets meer dan wat biochemische reacties in mijn hoofd en wat hormonen in mijn bloed', want dan doe je de liefde ernstig tekort in mijn ogen.
Zijn "de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens jou werkelijk waarde heeft in het leven" opeens minder waard als ze niet als kennis worden gedefinieerd? Dat is een nogal vreemde gedachtengang. Als ik geniet van een stuk muziek dan ontleed ik dat ook niet in allerlei meetbare redenen, maar geniet ik er gewoon van. Andere mensen genieten van Celine Dion, terwijl dat voor mij een krijtje op schoolbord gevoel geeft. Wat is dan de kennis? Celine Dion-muziek is mooi of vreselijk? Als mijn mening tot kennis wordt verheven (graag) dan mogen we dat toch ook gebruiken om Celine Dion een geluidsverbod te geven? Door het gewoon te laten zijn wat het is is het gewoon wat het is, geen kennis maar een subjectieve ervaring/mening. Dat voorkomt ook dat mensen andere denkbeelden of waandenkbeelden gaan verheffen tot een algemene waarheid[...]
Dit is een goede vraag. Mijn eerdere voorbeeld van 'dit is niet de laatste post in deze discussie' zou ik geen kennis willen noemen (maar inderdaad een hypothese), net als uitspraken als 'morgen regent het, of het regent niet' (nietszeggend), 'gisteren was het maandag' (feitelijk onjuist), 'een vierkant is rond' (logisch inconsistent), 'Rekcor heeft nooit gelijk' (zelfreferentieel incoherent).
Ik ben echt de kwaadste niet hoor (heus!). Ook ik probeer eerlijk op zoek te zijn naar wat 'kennis' is en wat niet, en probeer daar achter te komen door - heel wetenschappelijk - te experimenteren met uitspraken waar woorden als 'kennen' en 'weten' in voorkomen, en vervolgens te beoordelen of die uitspraken het predikaat 'kennis' mogen krijgen (en waarom wel of niet).
Ik wil alleen niet bij voorbaat 'kennis' beperken tot 'wetenschappelijke kennis', want dat is ten eerste een cirkelredenering ('wetenschappelijke kennis is kennis omdat ze wetenschappelijk is') en ten tweede doe je dan de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens mij werkelijk waarde heeft in het leven tekort.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Dus wat je nu zegt is dat eigenlijk alles kennis is, behalve dingen die je nog niet kunt weten. Want zaken waarvan je zeker weet dat ze niet kloppen gelden immers ook als kennis.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 09:12:
[...]
Dit is een goede vraag. Mijn eerdere voorbeeld van 'dit is niet de laatste post in deze discussie' zou ik geen kennis willen noemen (maar inderdaad een hypothese), net als uitspraken als 'morgen regent het, of het regent niet' (nietszeggend), 'gisteren was het maandag' (feitelijk onjuist), 'een vierkant is rond' (logisch inconsistent), 'Rekcor heeft nooit gelijk' (zelfreferentieel incoherent).
Vind je dat dan zelf geen volstrekt lege definitie van het kennisbegrip? Als het namelijk alles omhelst betekent het tegelijkertijd helemaal niets. Kennis definieren als informatie die we met de wetenschappelijke methode kunnen staven (en dat is dus alleen een cirkelredenering als je informatie vervangt voor het woordje kennis) heeft een heel duidelijk nut: het zorgt voor een onderscheid met zaken waarvan mensen wellicht kunnen zeggen het zeker te weten, maar die ze op geen enkele manier overdraagbaar kunnen maken voor andere mensen en dus volstrekt betekenisloos zijn als kennis in algemene zin.
Ik weet niet of het je een vruchtbare onderneming lijkt om onderscheid te maken tussen 'individuele kennis' en 'kennis in algemene zin', maar dan lijkt het mij duidelijker om het predikaat 'kennis' te reserveren voor zaken die voor iedereen als waar aantoonbaar gemaakt kunnen worden, en de zaken die jij als kennis wilt bestempelen gewoon simpelweg te definieren als individuele/subjectieve ervaringen.
Ik moet beter leren formuleren: het gaat mij om kennis voortkomend uit de kunst, het geloof, etc. hetgeen jullie aanduiden als 'subjectieve kennis'.Gambieter
Zijn "de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens jou werkelijk waarde heeft in het leven" opeens minder waard als ze niet als kennis worden gedefinieerd?
Verwijderd schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 10:30:
[...]
Dus wat je nu zegt is dat eigenlijk alles kennis is, behalve dingen die je nog niet kunt weten. Want zaken waarvan je zeker weet dat ze niet kloppen gelden immers ook als kennis.
Nee, want wat ik heel vaak zie is dat alles wat niet volgens de wetenschappelijke methode tot stand is gekomen (of niet aan de stricte eisen van de wetenschap voldoet) wordt bestempeld als irrationeel, bakerpraatjes, onzin, bijgeloof, etc.Verwijderd schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 10:30:
Ik weet niet of het je een vruchtbare onderneming lijkt om onderscheid te maken tussen 'individuele kennis' en 'kennis in algemene zin', maar dan lijkt het mij duidelijker om het predikaat 'kennis' te reserveren voor zaken die voor iedereen als waar aantoonbaar gemaakt kunnen worden, en de zaken die jij als kennis wilt bestempelen gewoon simpelweg te definieren als individuele/subjectieve ervaringen.
Dit zie je bijvoorbeeld in de politiek: zodra iemand zijn of haar politieke standpunt baseert op zijn of haar geloof, wordt gezegd: dat mag niet. En als je dan verder doorvraagt (wat ik meermalen heb gedaan en gezien) dan is uiteindelijk steeds de conclusie: wat jij beweert is niet tot stand gekomen via de wetenschappelijke methode (en dus: onzin).
Bovendien zie ik - hiermee samenhangend - dat veel wetenschappers hun manier van denken verabsoluteren. Zo is 'leven' volgens mijn toenmalige hoogleraar biochemie 'een complex evenwicht van biomoleculen' en volgens mensen hier op de afdeling 'een grote biochemische reactie'. Dit zijn geen grapjes, of puur in het kader van de wetenschap uitgesproken uitspraken van die mensen, nee, het is hun levensbeschouwing geworden. En daar strijd ik tegen.
[ Voor 0% gewijzigd door Rekcor op 28-02-2008 11:00 . Reden: typo ]
Verwijderd
Dat hangt er maar helemaal van af wat je dan precies aandraagt.Of wilde je nu gaan vertellen dat "god" wel rationeel te herleiden valt of meer is dan een geloof?Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Nee, want wat ik heel vaak zie is dat alles wat niet volgens de wetenschappelijke methode tot stand is gekomen (of niet aan de stricte eisen van de wetenschap voldoet) wordt bestempeld als irrationeel, bakerpraatjes, onzin, bijgeloof, etc.
Hier heb ik inderdaad meerdere malen een buitengewoon uitgebreid punt van gemaakt op dit forum, wat je met deze post totaal versimplificeerd en incorrect neerzet. Ik heb daarmee wel degelijk een buitengewoon sterk argument, en ik heb er nog nooit een serieuze inhoudelijke reactie op gezien van gelovigen omdat ze zich er blijkbaar geen raad mee weten.Dit zie je bijvoorbeeld in de politiek: zodra iemand zijn of haar politieke standpunt baseert op zijn of haar geloof, wordt gezegd: dat mag niet. En als je dan verder doorvraagt (wat ik meermalen heb gedaan en gezien) dan is uiteindelijk steeds de conclusie: wat jij beweert is niet tot stand gekomen via de wetenschappelijke methode (en dus: onzin).
Die mensen zien de wereld zoals hij is zonder dat ze er allerlei verzinseltjes aan hoeven te plakken om het voor zichzelf een betekenis te geven. Dat roept bij mij meer bewondering op dan de mensen die in een halve fantasiewereld leven omdat het anders ondraaglijk wordt.Bovendien zie ik - hiermee samenhangend - dat veel wetenschappers hun manier van denken verabsoluteren. Zo is 'leven' volgens mijn toenmalige hoogleraar biochemie 'een complex evenwicht van biomoleculen' en volgens mensen hier op de afdeling 'een grote biochemische reactie'. Dit zijn geen grapjes, of puur in het kader van de wetenschap uitgesproken uitspraken van die mensen, nee, het is hun levensbeschouwing geworden. En daar strijd ik tegen.
Als ik zeg dat ik persoon X ken als een bijzonder vervelend figuur, en iemand anders zegt dat X een bijzonder prettig figuur in de omgang is, wiens 'kennis' geldt dan? Waarop baseer je wiens 'kennis' een meerwaarde heeft over de kennis van een ander, wanneer deze twee stukken 'kennis' tegenstrijdig zijn? Daar ga je niet uitkomen.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Ik moet beter leren formuleren: het gaat mij om kennis voortkomend uit de kunst, het geloof, etc. hetgeen jullie aanduiden als 'subjectieve kennis'.
Nee, vooral in de politiek mogen dat soort dingen niet gepraktiseerd worden omdat het niet voor iedereen geldt. Het komt steeds neer op het feit dat men iets neemt dat persoonlijk is (en of je dat nu kennis wilt noemen of ervaring, of what the fuck dan ook, doet er feitelijk niet toe), en dat probeert tot iets maatschappelijks te verheffen. Je gaat iets opleggen aan een ander wat totaal niet voor die ander geldt.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Ik beweer toch juist dat die zaken geen kennis zijn?
[...]
Nee, want wat ik heel vaak zie is dat alles wat niet volgens de wetenschappelijke methode tot stand is gekomen (of niet aan de stricte eisen van de wetenschap voldoet) wordt bestempeld als irrationeel, bakerpraatjes, onzin, bijgeloof, etc.
Dit zie je bijvoorbeeld in de politiek: zodra iemand zijn of haar politieke standpunt baseert op zijn of haar geloof, wordt gezegd: dat mag niet. En als je dan verder doorvraagt (wat ik meermalen heb gedaan en gezien) dan is uiteindelijk steeds de conclusie: wat jij beweert is niet tot stand gekomen via de wetenschappelijke methode (en dus: onzin).
Ik kan me niet voorstellen dat zo'n wetenschapper tijdens de lunch naar zijn broodje kaas zit te kijken en dan in zijn gedachten de biochemische reactie van koe naar kaas en van koeienstront naar volkorenbrood inbeeldt. Of wanneer hij tijdens de sex met zijn vrouw denkt: tis maar een homp vlees waar ik wat proteinen in ga injecteren. Dus wat nuance mag best wanneer je zegt dat het de levensbeschouwing is geworden om zo tegen leven aan te kijken. Het is hun werk, en misschien hun passie, maar zeker geen levensovertuiging.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
Bovendien zie ik - hiermee samenhangend - dat veel wetenschappers hun manier van denken verabsoluteren. Zo is 'leven' volgens mijn toenmalige hoogleraar biochemie 'een complex evenwicht van biomoleculen' en volgens mensen hier op de afdeling 'een grote biochemische reactie'. Dit zijn geen grapjes, of puur in het kader van de wetenschap uitgesproken uitspraken van die mensen, nee, het is hun levensbeschouwing geworden. En daar strijd ik tegen.
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
Verwijderd
Dat is meer een gevolg van het ongelofelijke te kort dat jij de complexiteit van de werkelijkheid doet door de kwalificering 'niets meer dan'. Het is enorme miskenning van de complexe emergent fenomenen die uit grote getallen van relatief simpele systemen voort kunnen komen.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 09:12:
[...]
Ik probeer ze zeker niet dezelfde waarde te geven. Als ik bijv. een vliegtuig zou moeten bouwen, zou ik mijn ontwerp wel degelijk baseren op de wetenschap. Maar als ik liefde voel voor mijn vrouw (en dat doe ik), dan ga ik niet zeggen: 'oh, deze liefde is in feite niets meer dan wat biochemische reacties in mijn hoofd en wat hormonen in mijn bloed', want dan doe je de liefde ernstig tekort in mijn ogen.
Stel dat het levensbeschouwelijk bedoeld is, waar ik zo snel geen bewijs van kan vinden in je post, maar stel dat. Waarom zou je daar dan tegen moeten strijden? Het is toch fantastisch en fascinerend dat die hoopjes moleculen eigen gedachten hebben, de meest mooie dingen creëren en er zo'n divers levensbeschouwelijk beeld op na houden? Ik kan die grote biochemische reactie alleen maar geintrigreerd en bewonderend aanschouwen.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
Bovendien zie ik - hiermee samenhangend - dat veel wetenschappers hun manier van denken verabsoluteren. Zo is 'leven' volgens mijn toenmalige hoogleraar biochemie 'een complex evenwicht van biomoleculen' en volgens mensen hier op de afdeling 'een grote biochemische reactie'. Dit zijn geen grapjes, of puur in het kader van de wetenschap uitgesproken uitspraken van die mensen, nee, het is hun levensbeschouwing geworden. En daar strijd ik tegen.
Stelt het je teleur als leven iets is wat niet door god gegeven is ofzo? Wat is het probleem?
Er is maar één goed systeem en dat is een geluidsysteem - Sef
Het kan best voor jou waar zijn, maar het is dus niet aan te tonen dat het voor ons allen waar is.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Dit zie je bijvoorbeeld in de politiek: zodra iemand zijn of haar politieke standpunt baseert op zijn of haar geloof, wordt gezegd: dat mag niet. En als je dan verder doorvraagt (wat ik meermalen heb gedaan en gezien) dan is uiteindelijk steeds de conclusie: wat jij beweert is niet tot stand gekomen via de wetenschappelijke methode (en dus: onzin).
En dat is dus het verschil met de wetenschappelijke methode die objectieve uitspraken doet, niet gehinderd door emoties, kabouters of goden.En als dat wel gebeurt, is het geen wetenschap.
Een appel valt voor jou even hard als voor mij (geografische variatie van g even verwaarloosd).
Maar jij kunt nooit aantonen dat de bijbel of whatever voor mij even waar is als voor jou.
Daarom moeten kerk en staat gescheiden zijn.
Waar is het respect voor elkaars religie/ levensbeschouwing gebleven?Bovendien zie ik - hiermee samenhangend - dat veel wetenschappers hun manier van denken verabsoluteren. Zo is 'leven' volgens mijn toenmalige hoogleraar biochemie 'een complex evenwicht van biomoleculen' en volgens mensen hier op de afdeling 'een grote biochemische reactie'. Dit zijn geen grapjes, of puur in het kader van de wetenschap uitgesproken uitspraken van die mensen, nee, het is hun levensbeschouwing geworden. En daar strijd ik tegen.
[ Voor 26% gewijzigd door blobber op 28-02-2008 11:43 ]
To See A World In A Grain Of Sand, And A Heaven In A Wild Flower, Hold Infinity In The Palm Of Your Hand, And Eternity In An Hour
Doe even normaal.
Wat jij als 'kennis' beschouwt is wat andere mensen als 'ervaring' meemaken. Als je dat basale begrip niet eens wil onderkennen wil ik gerust verder gaan met je belachelijk te maken, alhoewel je mij daarvoor niet eens nodig hebt.
Dit gaat tever. Je hoort te weten dat iedereen kunst op een totaal andere manier beleeft, dat weten zelfs kunstenaars. Als je je vervormde wereld gaat inzetten om hele bevolkingsgroepen voor gek te zetten ga je echt tever.Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:00:
het gaat mij om kennis voortkomend uit de kunst,
Wat jij als 'kennis' beschouwt is wat andere mensen als 'ervaring' meemaken. Als je dat basale begrip niet eens wil onderkennen wil ik gerust verder gaan met je belachelijk te maken, alhoewel je mij daarvoor niet eens nodig hebt.
[ Voor 4% gewijzigd door Opi op 28-02-2008 11:47 ]
Zie mijn stukje over subjectief en objectief. Het begrip kennis is een verzameling van objectief en subjectief bij elkaar. De uitspraak die Rekcor doet snijdt hout.ecteinascidin schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:43:
[mbr]Doe even normaal.[/mbr]
[...]
Dit gaat tever. Je hoort te weten dat iedereen kunst op een totaal andere manier beleeft, dat weten zelfs kunstenaars. Als je je vervormde wereld gaat inzetten om hele bevolkingsgroepen voor gek te zetten ga je echt tever.
Wat jij als 'kennis' beschouwt is wat andere mensen als 'ervaring' meemaken. Als je dat basale begrip niet eens wil onderkennen wil ik gerust verder gaan met je belachelijk te maken, alhoewel je mij daarvoor niet eens nodig hebt.
Wat jij niet wilt begrijpen is dat kennis ook subjectief kan zijn. Wat Rekcor niet wil begrijpen is dat je subjectieve kennis niet zomaar in het vakje "objectief" mag schuiven.
Het enige belangrijke is dat je vandaag altijd rijker bent dan gisteren. Als dat niet in centen is, dan wel in ervaring.
Hoho, ik geef juist met mijn reply aan dat subjectieve kennis kan bestaan, namelijk in iemands hoofd. Juist bij kunst maar ook bij liefde en zelfs geloof is subjectieve kennis een gegeven. Dus wmb is het echt eenrichtingsverkeer.MrWilliams schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 12:18:
Wat jij niet wilt begrijpen is dat kennis ook subjectief kan zijn. Wat Rekcor niet wil begrijpen is dat je subjectieve kennis niet zomaar in het vakje "objectief" mag schuiven.
Verwijderd
Maar waarom dan zo moeilijk doen door subjectieve ervaringen onder de noemer kennis te plaatsen? Het is toch veel overzichtelijker om alleen objectief waarneembare zaken binnen die definitie te laten vallen en de zaken die Rekcor bedoeld als 'subjectieve ervaring' te betitelen?MrWilliams schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 12:18:
[...]
Zie mijn stukje over subjectief en objectief. Het begrip kennis is een verzameling van objectief en subjectief bij elkaar. De uitspraak die Rekcor doet snijdt hout.
Wat jij niet wilt begrijpen is dat kennis ook subjectief kan zijn. Wat Rekcor niet wil begrijpen is dat je subjectieve kennis niet zomaar in het vakje "objectief" mag schuiven.
Er zijn allemaal aparte wetenschappen voor de dingen die je opnoemt:Rekcor schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 09:12:
Ik wil alleen niet bij voorbaat 'kennis' beperken tot 'wetenschappelijke kennis', want dat is ten eerste een cirkelredenering ('wetenschappelijke kennis is kennis omdat ze wetenschappelijk is') en ten tweede doe je dan de kunst, de liefde, het geloof, kortom, alles wat volgens mij werkelijk waarde heeft in het leven tekort.
-kunst wordt bestudeerd in de cultuurwetenschappen
-liefde wordt bestudeerd in de psychologie
-het geloof wordt bestudeerd in de theologie
Het feit dat de ervaring subjectief is, betekent niet dat het bestaan er van door de wetenschap wordt ontkent.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Onstaat uit een subjectieve ervaring ook subjectieve kennis? Mijns inziens wel. Hoe groot is je buurman/-vrouw precies? Je weet het niet feitelijk, maar hebt wel een idee. Je hebt er dus kennis van.Verwijderd schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 12:56:
[...]
Maar waarom dan zo moeilijk doen door subjectieve ervaringen onder de noemer kennis te plaatsen? Het is toch veel overzichtelijker om alleen objectief waarneembare zaken binnen die definitie te laten vallen en de zaken die Rekcor bedoeld als 'subjectieve ervaring' te betitelen?
Het wordt denk ik pas overzichtelijk als je het gaat hebben over wetenschappelijke of vakinhoudelijke kennis. Als je er dan een kennisgebied bijgooit om het wat specifieker aan te duiden ben je klaar.
Het enige belangrijke is dat je vandaag altijd rijker bent dan gisteren. Als dat niet in centen is, dan wel in ervaring.
Offtopic: zou je misschien een link kunnen geven naar een dergelijke post, ben wel erg benieuwd naar jouw argumentVerwijderd schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:08:
Hier heb ik inderdaad meerdere malen een buitengewoon uitgebreid punt van gemaakt op dit forum, wat je met deze post totaal versimplificeerd en incorrect neerzet. Ik heb daarmee wel degelijk een buitengewoon sterk argument, en ik heb er nog nooit een serieuze inhoudelijke reactie op gezien van gelovigen omdat ze zich er blijkbaar geen raad mee weten.
Dat is ook een leuke... "wat is het probleem als er geen God zou zijn?"MrAngry schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 11:22:
Stelt het je teleur als leven iets is wat niet door god gegeven is ofzo? Wat is het probleem?
Dit dus.
Een nadeel van de wetenschap als dominante kenmethode is dat je veel verstand van zaken moet hebben om de wetenschap goed in te schatten en te kunnen begrijpen. Het topic Evolutietheorie is niet wetenschappelijk is daar een goed voorbeeld van. Zie ook de reactie van Mr. Obb: mr_obb in "Evolutietheorie is niet wetenschappelijk". Je ziet dus dat om mee te kunnen praten en om een goed oordeel te geven over de wetenschap, je eerst een heleboel gelezen moet hebben, en wellicht ook al over een fatsoenlijke vooropleiding moet beschikken. Dit is buiten het bereik van veel mensen. Wetenschap valt dus uitsluitend binnen het bereik van een selekt clubje ingewijden. Niet-ingewijden zijn daarom niet in staat om een goed oordeel te geven over wetenschap, en daarom ook niet in staat om te begrijpen wat wetenschappelijk is en wat niet. Hierdoor ontstaan er allemaal mengsels van pseudowetenschap en wetenschap, en allerlei spookverhalen.
Dit heeft een ander nadeel tot gevolg: omdat je zelf niet genoeg verstand van zaken hebt zul je op het oordeel van andere mensen moeten vertrouwen. Je zult bijv. moeten geloven dat wanneer er wordt gezegd dat iets wetenschappelijk bewezen is, dat dat ook inderdaad zo is. Je zult dus het oordeel van andere mensen (waarvan gezegd wordt dat ze deskundig zijn) moeten geloven, in plaats van zelf een oordeel te geven.
Dit heeft een ander nadeel tot gevolg: omdat je zelf niet genoeg verstand van zaken hebt zul je op het oordeel van andere mensen moeten vertrouwen. Je zult bijv. moeten geloven dat wanneer er wordt gezegd dat iets wetenschappelijk bewezen is, dat dat ook inderdaad zo is. Je zult dus het oordeel van andere mensen (waarvan gezegd wordt dat ze deskundig zijn) moeten geloven, in plaats van zelf een oordeel te geven.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Nee, nu zeg je dat het tekort aan kennis bij mensen die erover willen praten het probleem van de wetenschap is, terwijl dat niet zo is. Je draait het probleem feitelijk om. Daarnaast is het zo dat, zeker met de komst van het internet, informatie en kennis gigantisch toegankelijk geworden zijn. Je refereert terecht naar een post van mr_obb, waarin een aantal links langskomen die bol staan van de informatie betreffende het onderwerp. Zelfs na deze post komen nog replies die feitelijk onjuiste informatie bevatten, dingen die in de links besproken worden. En dan is het ineens geen tekort aan informatie meer, maar luiheid/koppigheid.
Overigens hoef je niet zomaar kennis van de eerste de beste 'deskundige' klakkeloos na te praten hoor, er wordt, zeker in de wetenschap, aangemoedigd heel kritisch tegen dingen aan te kijken, en ZEKER niet dingen zomaar voor waar aan te nemen. Maar wanneer een heel leger aan experts iets consistents roepen, dan zal er toch echt wel een kern van waarheid in zitten.
[ Voor 17% gewijzigd door Zyppora op 29-02-2008 14:42 ]
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
1) ik wil het kennis noemen omdat het volgens mij gewoon kennis is, en zelfs een rijkere vorm dan abstracte wetenschappelijke kennis.Verwijderd schreef op donderdag 28 februari 2008 @ 12:56:
[...]
Maar waarom dan zo moeilijk doen door subjectieve ervaringen onder de noemer kennis te plaatsen? Het is toch veel overzichtelijker om alleen objectief waarneembare zaken binnen die definitie te laten vallen en de zaken die Rekcor bedoeld als 'subjectieve ervaring' te betitelen?
2) 'subjectieve ervaring' is mij te zwak, het heeft iets arbitrairs, iets wat je eigenlijk niet helemaal serieus hoeft nemen.
3) bovendien vind ik het wordt 'subjectief' verkeerd gekozen: als twee mensen een boom zien, zien beiden hetzelfde; als god bestaat en twee mensen ervaren hem/haar, dan ervaren beide mensen dezelfde god, etc.
Ik kon zo snel niet de post vinden waaraan je refereert, maar ik weet eigenlijk bij voorbaat al dat ik het er niet mee eens zal zijn. Want de keus in bijv. de politiek 'we accepteren alleen objectieve kennis' is zelf niet neutraal (en bovendien ook niet gebaseerd op objectieve kennis).Irons
Hier heb ik inderdaad meerdere malen een buitengewoon uitgebreid punt van gemaakt op dit forum, wat je met deze post totaal versimplificeerd en incorrect neerzet. Ik heb daarmee wel degelijk een buitengewoon sterk argument, en ik heb er nog nooit een serieuze inhoudelijke reactie op gezien van gelovigen omdat ze zich er blijkbaar geen raad mee weten.
In een goed democratisch systeem is het mijn recht om een ander uitgangspunt te kiezen, ook al opent dat de deur voor kabouterpartijen, alienpartijen, etc. Ik zou zeggen: kom maar op met die partijen!
1) Dat de dingen die jij als kennis door wil laten gaan meer omvatten dan wat de rest hier als kennis wil betitelen, betekent niet dat jouw definitie 'rijker' is. Puur pragmatisch gezien is natuurlijk alleen objectieve en reproduceerbare kennis binnen de wetenschap waardevol. Dat jij die boom hebt gezien is leuk en aardig, en dat is ook best aan te tonen. Maak een foto, of laat simpelweg iemand die je niet gelooft die boom zien. Maar dat jij weemoedig werd door die ene treurwilg of juist vrolijk van de eerste knoppen aan het begin van de lente in een mooie boom, is voor de wetenschap totaal niet relevant, maar bovendien ook niet te reproduceren en dus niet aan te tonen of bruikbaar.Rekcor schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 15:29:
[...]
1) ik wil het kennis noemen omdat het volgens mij gewoon kennis is, en zelfs een rijkere vorm dan abstracte wetenschappelijke kennis.
2) 'subjectieve ervaring' is mij te zwak, het heeft iets arbitrairs, iets wat je eigenlijk niet helemaal serieus hoeft nemen.
3) bovendien vind ik het wordt 'subjectief' verkeerd gekozen: als twee mensen een boom zien, zien beiden hetzelfde; als god bestaat en twee mensen ervaren hem/haar, dan ervaren beide mensen dezelfde god, etc.
Wie zegt namelijk dat jij de volgende keer hetzelfde ervaart? Of dat iemand anders hetzelfde ervaart?
2) Binnen de wetenschap zijn subjectieve ervaringen ook niet belangrijk. Maar dat betekent toch niet dat het buiten de wetenschap niet belangrijk kan zijn?! Waarom zouden zulke subjectieve ervaringen zo nodig een rol moeten spelen in de wetenschap? Om een Space-shuttle de ruimte in te krijgen zijn de gevoelens die iemand krijgt als hij de lancering op TV kijkt niet bepaald relevant, toch?
3) Ten eerste vind ik het typisch dat je het zien van een boom en het ervaren van God zo direct na elkaar noemt. Volgens mij gaat de waarneming van een boom niet precies op dezelfde manier als de waarneming van God, anders zou het vrij makkelijk zijn het bestaan van God aan te tonen
Ten tweede zijn de ervaringen van twee verschillende mensen die een boom waarnemen mogelijkerwijs wel heel verschillend. Misschien raak jij wel depressief door het zien van een hangende treurwilg, terwijl ik juist heel vrolijk word, doordat ik zie dat de eerste knoppen er alweer in beginnen te groeien. Daarom is het subjectief en dus niet echt relevant voor onderzoek naar die boom zelf.
Natuurlijk is het jouw goed recht om te vinden dat de wetenschap een ander uitgangspunt zou moeten kiezen. Als het dat niet was, stond de politie al op je stoep. Maar het gaat niet om een keuze vanuit de politiek om binnen de wetenschap alleen objectieve kennis te accepteren, maar om een keuze binnen de wetenschap om alleen bruikbare kennis te accepteren. Bruikbare kennis is dan kennis waarmee je voorspellingen voor de toekomst kunt doen, die leidt tot reproduceerbare experimenten, kennis waarmee je bruikbare modellen van de werkelijkheid kunt maken. En jouw 'kennis' over het wel of niet bestaan van God of het gevoel dat je kreeg bij het zien van een treurwilg voegt daar niks aan toe.Ik kon zo snel niet de post vinden waaraan je refereert, maar ik weet eigenlijk bij voorbaat al dat ik het er niet mee eens zal zijn. Want de keus in bijv. de politiek 'we accepteren alleen objectieve kennis' is zelf niet neutraal (en bovendien ook niet gebaseerd op objectieve kennis).
In een goed democratisch systeem is het mijn recht om een ander uitgangspunt te kiezen, ook al opent dat de deur voor kabouterpartijen, alienpartijen, etc. Ik zou zeggen: kom maar op met die partijen!
Daarmee is het niet minderwaardig, of hoef je het niet serieus te nemen, maar speelt het geen rol van belang in de wetenschap.
Je ne sais pas ce que cela signifie, mais ça va être intelligent sur Français. - Jean-Paul Sartre
Jij noemt dat 'rijker', ik noem het 'meer fluff'. Magoed, da's weer een meningRekcor schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 15:29:
[...]
1) ik wil het kennis noemen omdat het volgens mij gewoon kennis is, en zelfs een rijkere vorm dan abstracte wetenschappelijke kennis.
Een subjectieve ervaring is -juist- wat het is. Dat het voor jou te zwak is, heeft met je standpunt te maken vermoed ik.Rekcor schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 15:29:
2) 'subjectieve ervaring' is mij te zwak, het heeft iets arbitrairs, iets wat je eigenlijk niet helemaal serieus hoeft nemen.
Maar mens #3 ziet ook een boom, maar ervaart geen god ... en dan? Twee mensen zijn bovendien niet representatief voor een steekproef zoals je die hier probeert te stellen. Daarnaast komt dit onherroepelijk weer terug op statistiek, die, zoals je weet, tegen de bijbelse God spreekt (2 miljard gelovigen tegen 4 miljard anders/niet-gelovigen).Rekcor schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 15:29:
3) bovendien vind ik het wordt 'subjectief' verkeerd gekozen: als twee mensen een boom zien, zien beiden hetzelfde; als god bestaat en twee mensen ervaren hem/haar, dan ervaren beide mensen dezelfde god, etc.
Raad eensRekcor schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 15:29:
[...]
Ik kon zo snel niet de post vinden waaraan je refereert, maar ik weet eigenlijk bij voorbaat al dat ik het er niet mee eens zal zijn. Want de keus in bijv. de politiek 'we accepteren alleen objectieve kennis' is zelf niet neutraal (en bovendien ook niet gebaseerd op objectieve kennis).
In een goed democratisch systeem is het mijn recht om een ander uitgangspunt te kiezen, ook al opent dat de deur voor kabouterpartijen, alienpartijen, etc. Ik zou zeggen: kom maar op met die partijen!
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
Op zich een niet onredelijk verhaal, maar ook wel wat passief. Eigenlijk vergelijkbaar met GoT vs Beginnersweb? De mensen die er echt de ballen verstand van hebben zullen zich moeten laten leiden, maar ze kunnen ook moeite doen om er meer inzicht in te krijgen voor ze een uitspraak doen. Het willen herdefinieren van kennis of uitbreiden van de definitie zoals hier gebeurt is eigenlijk een wat luie aanpak
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Nee, dat is het niet.gambieter schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 16:09:
Het willen herdefinieren van kennis of uitbreiden van de definitie zoals hier gebeurt is eigenlijk een wat luie aanpak.
De definitie van kennis staat namelijk helemaal niet vast. Hoe zou dat ook kunnen? De betekenis van de termen heeft in de loop der eeuwen al wat gedaantewisselingen ondergaan, en zal dat ook blijven doen als gevolg van de hevige filosofische debatten die er aan ten grondslag liggen. Ik vind veel van de argumenten van Reckor halfslachtig en onduidelijk, maar met het uitgangspunt om eens over die definitie te discussieren is helemaal niks mis.
Ik vind er helemaal niks mis mee als je kennis definieert als JTBs en dat je daarmee impliceert dat kennis volgt uit wetenschap, en niet uit de andere kenmethoden. Waar ik het oneens mee ben, en die toon proef ik hier wel, is de suggestie dat alle andere 'overtuigingen' niet alleen 'geen kennis' zijn, maar ook pertinent onwaar zouden zijn. Dat zou namelijk duiden op een behoorlijk pretentieus gedweep met wetenschappelijke waarheden.
Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:25:
[...]
Nee, dat is het niet.
De definitie van kennis staat namelijk helemaal niet vast. Hoe zou dat ook kunnen? De betekenis van de termen heeft in de loop der eeuwen al wat gedaantewisselingen ondergaan, en zal dat ook blijven doen als gevolg van de hevige filosofische debatten die er aan ten grondslag liggen. Ik vind veel van de argumenten van Reckor halfslachtig en onduidelijk, maar met het uitgangspunt om eens over die definitie te discussieren is helemaal niks mis. Bovendien ben ik absoluut niet overtuigend dat ook maar iemand in dit topic een goede definitie van 'kennis' hanteert, waardoor de discussie zo vol met ruis is, dat er moeilijk goed te discussieren valt.
Ik vind er helemaal niks mis mee als je kennis definieert als JTBs en dat je daarmee impliceert dat kennis volgt uit wetenschap, en niet uit de andere kenmethoden. Waar ik het oneens mee ben, en die toon proef ik hier wel, is de suggestie dat alle andere 'overtuigingen' niet alleen 'geen kennis' zijn, maar ook pertinent onwaar zouden zijn. Dat zou namelijk duiden op een behoorlijk pretentieus gedweep met wetenschappelijke waarheden.
De vergelijking tussen GoT vs. Beginnersweb gaat niet op, want er komen vrij veel topics langs met pseudowetenschappelijke zaken.gambieter schreef op vrijdag 29 februari 2008 @ 16:09:
Op zich een niet onredelijk verhaal, maar ook wel wat passief. Eigenlijk vergelijkbaar met GoT vs Beginnersweb?
Dat is dus precies een van mijn punten: men moet een hoop moeite doen om inzicht te krijgen voordat men wetenschap goed kan beoordelen. Dit is een groot nadeel van de wetenschap. Van luiheid kun je mensen die met pseudowetenschap aan komen zetten niet beschuldigen.De mensen die er echt de ballen verstand van hebben zullen zich moeten laten leiden, maar ze kunnen ook moeite doen om er meer inzicht in te krijgen voor ze een uitspraak doen.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Dat is het wel. Als je een goede onderbouwing hebt om de definitie van kennis te verbeteren, dan ben ik het met je eens. Echter, dat is in deze discussie niet het geval. Wat hier gebeurt is simpelweg dat mensen die alleen subjectieve ervaringen hebben om hun levensbeschouwing te verdedigen, deze proberen te promoveren door de definitie op te rekken. Hier wordt verder geen onderbouwing aangegeven, alleen "dat ze het weten". Dat is dan wel degelijk een zwaktebodChristiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:25:
[...]
Nee, dat is het niet.
De definitie van kennis staat namelijk helemaal niet vast. Hoe zou dat ook kunnen? De betekenis van de termen heeft in de loop der eeuwen al wat gedaantewisselingen ondergaan, en zal dat ook blijven doen als gevolg van de hevige filosofische debatten die er aan ten grondslag liggen. Ik vind veel van de argumenten van Reckor halfslachtig en onduidelijk, maar met het uitgangspunt om eens over die definitie te discussieren is helemaal niks mis.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Waar m.i. best strenger tegen zou mogen worden gemodereerd als we de lijn GoT-breed trekkenJack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:26:
[...]
De vergelijking tussen GoT vs. Beginnersweb gaat niet op, want er komen vrij veel topics langs met pseudowetenschappelijke zaken.
En toch verwachten we van de groep mensen die met computervragen komen wel dat ze zich verdiepen in de materie. Waarom niet voor W&L?[...]
Dat is dus precies een van mijn punten: men moet een hoop moeite doen om inzicht te krijgen voordat men wetenschap goed kan beoordelen. Dit is een groot nadeel van de wetenschap. Van luiheid kun je mensen die met pseudowetenschap aan komen zetten niet beschuldigen.. En dan heb ik het nog niet eens over het gebrek aan fatsoenlijke wetenschappelijke literatuur buiten de universiteiten.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Kennis kan bijv. ook komen vanuit een goddelijke openbaring, of vanuit helderziendheid. Deze soort kennis wordt in de wetenschap verworpen, maar op zich is het wel degelijk kennis.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:30:
Dat is het wel. Als je een goede onderbouwing hebt om de definitie van kennis te verbeteren, dan ben ik het met je eens. Echter, dat is in deze discussie niet het geval. Wat hier gebeurt is simpelweg dat mensen die alleen subjectieve ervaringen hebben om hun levensbeschouwing te verdedigen, deze proberen te promoveren door de definitie op te rekken. Hier wordt verder geen onderbouwing aangegeven, alleen "dat ze het weten". Dat is dan wel degelijk een zwaktebod.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Maar hoe kan ik de definitie van kennis nou verbeteren? Of wat voor denkbare mogelijke manier kan ik nou ooit weten wanneer mijn definitie beter is? Wat betekent 'beter'? Als ik daarmee de werkelijkheid beter benader of meer recht doe? Hoe kan ik nou ooit vaststellen of ik de werkelijkheid daarmee beter benader?gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:30:
Dat is het wel. Als je een goede onderbouwing hebt om de definitie van kennis te verbeteren, dan ben ik het met je eens. Echter, dat is in deze discussie niet het geval. Wat hier gebeurt is simpelweg dat mensen die alleen subjectieve ervaringen hebben om hun levensbeschouwing te verdedigen, deze proberen te promoveren door de definitie op te rekken. Hier wordt verder geen onderbouwing aangegeven, alleen "dat ze het weten". Dat is dan wel degelijk een zwaktebod.
De discussie in dit topic is volstrekt zinloos en wordt gekenmerkt door grote cirkels. Elke keer wordt hetzelfde gezegd, maar in andere woorden. Uiteindelijk is kennis alleen maar een woord (of een kwalificatie) die je plakt op een overtuiging omdat deze voldoet aan bepaalde criteria. Tot op zekere hoogte zijn deze criteria arbitrair, maar ze hebbe op pragmatische gronden de voorkeur gekregen.
Kennis - en dat mist een beetje in dit topic - bestaat vooral bij de gratie van wat er mee kan worden bereikt. Ik geloof niet in waarheden, zeker niet in absolute waarheden, maar ik geloof wel in nut en pragmatiek. De vraag is alleen welk nut het moet dienen. Omdat dat maar net afhangt van je 'frame of reference', zijn de criteria die je stelt ietwat arbitrait. Het hangt namelijk af van het nut (het doel), en dat is uiteindelijk een subjectieve keuze. Je zou ook die overtuigingen kennis kunnen noemen die je dichter bij andere mensen brengt, bijvoorbeeld. Daarnaast zijn de criteria zelf ook ietwat arbitrair, omdat het nogal moeilijk is om precieze criteria te definieren voor wat kennis zou moeten zijn.
Maar goed. Ik prefereer de wetenschappelijke criteria, simpelweg omdat die kennis (die overtuigingen die aan die criteria voldoen) ons in staat stellen om de werkelijkheid beter te beschriven. Althans, dat is wat wij aannemen. Evenzogoed stelt de kennis ons in staat om naar de maan te vliegen. Dat maakt het nuttig. Maar er bestaat geen keiharde onbetwistbare objectieve grond om dat nut boven alle andere doelen te verheffen. Verander het nut (doel), en de criteria veranderen. En de definitie ook.
Dat een gelovige God ervaart, en als zodanig geneigd is dat een soort persoonlijke kennis te noemen, hoef je natuurlijk niet te accepteren. Dat je het geen kennis noemt betekent echter niet dat deze persoon dat ook niet ervaart en dat er geen God is. Met andere woorden; dat je het geen kennis noemt betekent niet dat het ook per definitie een onware overtuiging is. En die tendens hoor ik hier de hele tijd wel.
[ Voor 12% gewijzigd door Christiaan op 01-03-2008 00:45 ]
1. ik had het niet over GoT maar over wetenschap als kenmethode in het algemeen.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:38:
En toch verwachten we van de groep mensen die met computervragen komen wel dat ze zich verdiepen in de materie. Waarom niet voor W&L?
2. ook als je verwacht dat mensen zich serieus verdiepen in wetenschap kun je niet verwachten dat ze begrijpen wat wetenschap is. Iemand die ID verkondigt kan zich prima hebben verdiept in wetenschap, hetzelfde geldt voor iemand die de quantumtheorie gebruikt om telepathie te onderbouwen.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Zullen we de discussie niet nog een keer herhalen? Dit is al uitgebreid in dit topic bediscussieerd, dat wordt als ervaringen of hallucinaties gezien, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijktJack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:39:
[...]
Kennis kan bijv. ook komen vanuit een goddelijke openbaring, of vanuit helderziendheid. Deze soort kennis wordt in de wetenschap verworpen, maar op zich is het wel degelijk kennis.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
En dat is dus onzin. Een goddelijke openbaring is een openbaring van kennis. Iemand die een goddelijke openbaring heeft gehad weet dus datgene wat hem is geopenbaard. Een goddelijke openbaring is dus een ervaring die kennis oplevert.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:44:
Zullen we de discussie niet nog een keer herhalen? Dit is al uitgebreid in dit topic bediscussieerd, dat wordt als ervaringen of hallucinaties gezien, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt. Het is echter geen kennis.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Maar daar zit hem nu precies de crux. Waar het Rekcor toch uiteindelijk om ging (ondanks wat ontkenningen) is dat hij zijn zekerheid over het bestaan van een opperwezen een waarde wil geven die verder gaat dan zijn eigen persoon/denkwereld. Een van de besproken onderdelen van de kennisdefinitie is juist dat het ook overtuigend is voor zij die niet het geloof van Rekcor aanhangen. Dat is waarom ik het als een zwaktebod definieer: in plaats van met onderbouwing of goede redeneringen te komen, wordt er geprobeerd via de achterdeur van oprekken geprobeerd het gewenste resultaat te bereiken.Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:41:
[...]
Kennis - en dat mist een beetje in dit topic - bestaat vooral bij de gratie van wat er mee kan worden bereikt. Ik geloof niet in waarheden, zeker niet in absolute waarheden, maar ik geloof wel in nut en pragmatiek. De vraag is alleen welk nut het moet dienen. Omdat dat maar net afhangt van je 'frame of reference', zijn de criteria die je stelt ietwat arbitrait. Het hangt namelijk af van het nut (het doel), en dat is uiteindelijk een subjectieve keuze. Je zou ook die overtuigingen kennis kunnen noemen die je dichter bij andere mensen brengt, bijvoorbeeld. Daarnaast zijn de criteria zelf ook ietwat arbitrair, omdat het nogal moeilijk is om precieze criteria te definieren voor wat kennis zou moeten zijn.
Maar de gelovige wordt toch zijn ervaring niet ontnomenDat een gelovige God ervaart, en als zodanig geneigd is dat een soort persoonlijke kennis te noemen, hoef je natuurlijk niet te accepteren. Dat je het geen kennis noemt betekent echter niet dat deze persoon dat ook niet ervaart en dat er geen God is. Met andere woorden; dat je het geen kennis noemt betekent niet dat het ook per definitie een onware overtuiging is. En die tendens hoor ik hier de hele tijd wel.
De ervaring hoeft niet onwaar te zijn, maar vanuit de optiek van veel niet-religieuzen een delusie. Het is echter geen kennis, en daar ging het hier om
Daarmee probeer je dus ook een religieuze herdefinitie van het begrip kennis te maken. Via een knap gevonden semantisch trucje, maar dat maakt het nog niet waar. Wat die ene persoon denkt te weten na een goddelijke openbaring of een dosis hallucinerende paddestoelen is en blijft een persoonlijke, subjectieve ervaringJack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 00:49:
[...]
En dat is dus onzin. Een goddelijke openbaring is een openbaring van kennis. Iemand die een goddelijke openbaring heeft gehad weet dus datgene wat hem is geopenbaard. Een goddelijke openbaring is dus een ervaring die kennis oplevert.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Wat een persoon denkt te weten na een goddelijke openbaring is subjectieve kennis, in tegenstelling tot wetenschap wat objectieve kennis is. Had ik er even bij moeten zeggen, heb ik helaas niet gedaan.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 01:04:
Daarmee probeer je dus ook een religieuze herdefinitie van het begrip kennis te maken. Via een knap gevonden semantisch trucje, maar dat maakt het nog niet waar. Wat die ene persoon denkt te weten na een goddelijke openbaring of een dosis hallucinerende paddestoelen is en blijft een persoonlijke, subjectieve ervaring.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Verwijderd
Maar waarom zou je dan de verwarring nog in stand proberen te houden door die persoonlijke ervaring ook onder de noemer kennis te scharen? Noem het dan gewoon voor wat het is: een subjectieve, persoonlijke, niet overdraagbare ervaring. Leuk voor diegene zelf, maar volstrekt zonder betekenis voor ieder ander individu.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 09:40:
[...]
Wat een persoon denkt te weten na een goddelijke openbaring is subjectieve kennis, in tegenstelling tot wetenschap wat objectieve kennis is. Had ik er even bij moeten zeggen, heb ik helaas niet gedaan.
Dat de gelovige zelf vind dat dit geen recht doet aan zijn of haar subjectieve persoonlijke ervaring is erg jammer, maar kan nooit een argument zijn om dergelijke verzinsels dan maar een hogere status toe te dichten dan ze eigenlijk verdienen.
Ok. Dan ben ik het nergens oneens mee.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 01:04:
Maar daar zit hem nu precies de crux. Waar het Rekcor toch uiteindelijk om ging (ondanks wat ontkenningen) is dat hij zijn zekerheid over het bestaan van een opperwezen een waarde wil geven die verder gaat dan zijn eigen persoon/denkwereld. Een van de besproken onderdelen van de kennisdefinitie is juist dat het ook overtuigend is voor zij die niet het geloof van Rekcor aanhangen. Dat is waarom ik het als een zwaktebod definieer: in plaats van met onderbouwing of goede redeneringen te komen, wordt er geprobeerd via de achterdeur van oprekken geprobeerd het gewenste resultaat te bereiken.
Ok. Maar dat is een belangrijk punt. Ik ben het hier overigens mee eens hoor, maar het is natuurlijk best mogelijk dat al die religieuzen 100% gelijk hebben, en dat zij daadwerkelijk God ervaren - ook al is dat niet verifieerbaar met wetenschappelijke methoden. In dat geval is de overtuiging waar, maar is het geen kennis.De ervaring hoeft niet onwaar te zijn, maar vanuit de optiek van veel niet-religieuzen een delusie. Het is echter geen kennis, en daar ging het hier om
[ Voor 15% gewijzigd door Christiaan op 01-03-2008 10:25 ]
Zie het als iemand die hallucineert. Wat hij ziet is echt, want hij ziet het. Echter, niemand om hem heen ziet het dus in werkelijkheid is het er niet.Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:24:
[...]
Ok. Maar dat is een belangrijk punt. Ik ben het hier overigens mee eens hoor, maar het is natuurlijk best mogelijk dat al die religieuzen 100% gelijk hebben, en dat zij daadwerkelijk God ervaren - ook al is dat niet verifieerbaar met wetenschappelijke methoden. In dat geval is de overtuiging waar, maar is het geen kennis.
Zo ook God. Er zijn mensen die God zien, maar er zijn er ook genoeg (meer zelfs) die God niet zien, zelfs niet als ze naast de persoon staan of dezelfde dingen doen/ervaringen hebben als de persoon die God wel ziet.
Daarom is het al bijna wetenschappelijk aangetoont dat God niet bestaat en hij alleen een illusie is.
Signatures zijn voor boomers.
Je moet het zo zien; wetenschap is een methode om de werkelijkheid te beschrijven. We hebben vele andere methoden die we daarnaast kunnen gebruiken. Wetenschap heeft daarbij een voorkeur, omdat het praktisch gezien informatie oplevert waar we bijvoorbeeld mee naar de maan kunnen. Je moet echter wel beseffen dat er geen enkele manier is om vast te stellen *hoeveel* van de *echte* werkelijkheid de wetenschap kan beschrijven. Dat zou je pas kunnen stellen als je een andere kenmethode hebt die je een directe epistemische toegang geeft tot de echte werkelijkheid. Pas dan kun je vergelijken wat je weet (uit wetenschap) en wat je zou moeten weten. We kunnen hoogstens constateren dat het een redelijk compleet beeld lijkt op te leveren, maar of we 'alles' weten is met geen mogelijkheid te bewijzen.Maasluip schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:38:
Zie het als iemand die hallucineert. Wat hij ziet is echt, want hij ziet het. Echter, niemand om hem heen ziet het dus in werkelijkheid is het er niet.
Zo ook God. Er zijn mensen die God zien, maar er zijn er ook genoeg (meer zelfs) die God niet zien, zelfs niet als ze naast de persoon staan of dezelfde dingen doen/ervaringen hebben als de persoon die God wel ziet.
Daarom is het al bijna wetenschappelijk aangetoont dat God niet bestaat en hij alleen een illusie is.
Terug naar je uitspraak; je kunt pas beweren dat wat gelovigen ervaren een hallucinatie is als je elke hoek van de werkelijkheid kent, en weet dat er geen God is. En dat is niet mogelijk. evenmin kan een gelovige op basis van die ervaring (wetenschappelijke) bewijzen dat God bestaat.
Daarnaast kan wetenschap niet aantonen dat God niet bestaat. God valt per definitie buiten het materiele, tastbare, dat de wetenschap onderzoekt. Het kan hoogstens concluderen dat er op basis van dat onderzoek geen aannemelijk bewijs is dat er een God bestaat. Meer concluderen dan dat is dwepen met wetenschappelijke waarheden.
Verwijderd
Maar dat is voor "all intent and purposes" hetzelfde als zeggen dat god niet bestaat. Als god per definitie buiten de tastbare materiele valt en en daar dus ook geen interactie mee heeft (namelijk als hij dat wel heeft dan val hij er binnen!), dan is er geen enkel merkbaar effect van het bestaan van God.Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:47:
[...]
Daarnaast kan wetenschap niet aantonen dat God niet bestaat. God valt per definitie buiten het materiele, tastbare, dat de wetenschap onderzoekt. Het kan hoogstens concluderen dat er op basis van dat onderzoek geen aannemelijk bewijs is dat er een God bestaat. Meer concluderen dan dat is dwepen met wetenschappelijke waarheden.
Wel, strikt genomen heb je gelijk.Verwijderd schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 11:33:
Maar dat is voor "all intent and purposes" hetzelfde als zeggen dat god niet bestaat. Als god per definitie buiten de tastbare materiele valt en en daar dus ook geen interactie mee heeft (namelijk als hij dat wel heeft dan val hij er binnen!), dan is er geen enkel merkbaar effect van het bestaan van God.
Maar het argument wat je geeft is bijzonder moeilijk concreter te maken. Ten eerste zou je moeten beschrijven wat 'interacteren' behelst, wanneer iets materieel is en wanneer niet en wanneer je weet of je een volledig beschrijvend model hebt van alles wat je waar kunt nemen. Ik heb totaal geen idee van de ontologische status van God. In die zin lijkt je vraag op de discussie over het al dan niet bestaan van cijfers (ze interacteren wel met ons, maar op een heel andere manier dan materiele objecten) of de scheiding tussen bewustzijn en brein. Zijn bewustzijn en brein hetzelfde, of is er een ontologisch (of zelfs een epistemologisch) gat? Ik zou het serieus niet weten. Pas er een volledige theorie van alles is, en er is geen enkel restje meer dat we niet 100% nauwkeurig kunnen beschrijven, dan zou ik zeker toegeven dat gelovigen zich in een lastige positie bevinden. Of er is geen God, of God heeft geen invloed op de realiteit of God's interactie met de mensheid is zo vaag en onduidelijk, dat het ons geen informatie levert.
Maar ik denk niet dat je dat ooit bereikt. Ten eerste is wetenschap niet 100% nauwkeurig, mede door enkele problemen die in dit topic zijn genoemd. Ten tweede zitten er een heleboel haken en ogen aan elke claim van een 'theorie van alles'. Wat is 'alles'? Wanneer beschrijf je alles? Hoe weet je dat en wat is 'beschrijven' eigenlijk? 100% zeker zul je er nooit van kunnen zijn.
[ Voor 13% gewijzigd door Christiaan op 01-03-2008 11:51 ]
Verwijderd
Dit is onzin en je begeeft je nu op zeer glad ijs wat betreft het concept van "wetenschap". Alleen omdat er mensen denken te zijn die god ervaren en anderen op dat moment in hun bijzijn dat niet hebben is geen wetenschappelijk bewijs dat god niet bestaat. Wetenschappelijk gezien zegt dat hoogstens wat over hun gezondheid/geloofwaardigheid/gebrek aan "wetenschappelijke" kennis.Maasluip schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:38:
Er zijn mensen die God zien, maar er zijn er ook genoeg (meer zelfs) die God niet zien, zelfs niet als ze naast de persoon staan of dezelfde dingen doen/ervaringen hebben als de persoon die God wel ziet.
Daarom is het al bijna wetenschappelijk aangetoont dat God niet bestaat en hij alleen een illusie is.
Maar zoals trias al zei, religie is geen wetenschap omdat het totaal geen relevante waarde heeft op dat gebied. Zelfs als er goden bestaan maakt het weinig uit tot het moment dat er echt een aanleiding is om dat te geloven/kunnen meten. En die aanleiding is, voor zoverre wij wetenschappelijk kunnen vaststellen er niet noch ooit geweest. Echter zijn er steeds minder redenen om te geloven dat ze ook daadwerkelijk bestaan en/of ook maar lijken op hun beschrijvingen dankzij de wetenschap. En daardoor zijn gelovigen wat meer gedwongen om er niet in te geloven, te geloven maar verhalen te schrappen/anders te interpreteren, wetenschappelijke methodieken aan te vallen of doen alsof religie wetenschappelijk is.
Dit is ook vrij slap. Door de bijbel weten we wat deze god op zijn minst kan doen. Voor de mens verschijnen, met de mens communiceren, wonderen verrichten, dat zijn harde voorbeelden, "vaag en onduidelijk" zijn daar geen voorbeelden van. De bijbel beschrijft daarmee dat god voor ons kan verschijnen en dus wetenschappelijk is te meten/zien dat hij daar ook de aanleiding voor is. Dat hij dat al die tijd niet heeft gedaan, of welke andere god ook, is dan ook een sterke aanleiding voor de wetenschap om het uitgangspunt "niet relevant" aan te nemen.of God's interactie met de mensheid is zo vaag en onduidelijk, dat het ons geen informatie levert.
Dat lijkt mij persoonlijk ook heel sterk. Echter is een model dat 100% klopt niet nodig om dergelijke religies te ontkrachten. Aangezien we nu al, terwijl we verre van perfect zijn, al enkele belangrijke (zo niet de belangrijkste) kernpunten van godsdienst ontkracht hebben (schepping adam/eva, in 7 dagen, vloed, alles draait om onze aarde etc). Waardoor er geen sterke motieven meer zijn om deze godsdienst te geloven zoals het is beschreven. En dat maakt heel het zaakje gewoon dubieus. Want nu is het enige koppelpunt tussen ons en een god vol met onwaarschijnlijke/foute verhalen.Maar ik denk niet dat je dat ooit bereikt. Ten eerste is wetenschap niet 100% nauwkeurig, mede door enkele problemen die in dit topic zijn genoemd. Ten tweede zitten er een heleboel haken en ogen aan elke claim van een 'theorie van alles'. Wat is 'alles'? Wanneer beschrijf je alles? Hoe weet je dat en wat is 'beschrijven' eigenlijk? 100% zeker zul je er nooit van kunnen zijn.
[ Voor 36% gewijzigd door Verwijderd op 01-03-2008 12:49 ]
Verwijderd
Dit is vooral een probleem van de statement dat 'god per definitie buiten dat gene wat de wetenschap beschrijft zou vallen.' Je kan immers niet goed defineren tot hoe ver dat gene rijkt. Zo'n statement is wat dat betreft ook gewoon redelijk leeg.Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 11:48:
[...]
Wel, strikt genomen heb je gelijk.
Maar het argument wat je geeft is bijzonder moeilijk concreter te maken. Ten eerste zou je moeten beschrijven wat 'interacteren' behelst, wanneer iets materieel is en wanneer niet en wanneer je weet of je een volledig beschrijvend model hebt van alles wat je waar kunt nemen.
Persoonlijk lijkt het mij bijzonder onwaarschijnlijk dat als god zou bestaan, hij geen enkel waarneembaar effect op de werkelijkheid zou hebben. (Overigens zou hoe dan ook dat effect relatief moeilijk waarneembaar zijn in een wetenschappelijk experiment, omdat dergelijk effect moeilijk te onderscheiden is van "human error" betreffende experimentator. Maar dat terzijde.)
Maar zo blijft het een semantisch trucje om het waarde of meerwaarde te geven buiten die persoons hoofd. Het is geen kennis want het kan ook verzonnen zijn, en er is geen enkele testmethode waarbij de kwaliteit, bron e.d. van de kennis kan worden geverifieerd. Een persoon die claimt kennis te hebben door een goddelijke openbaring kan ook teveel magic mushrooms hebben gesnoept of gewoon een rijke fantasie hebben. Daarmee verwordt het echter niet tot kennis. De term subjectieve ervaring blijft een afdoende definitie. Verder staat het ook duidelijk verwoord in Verwijderd in "Nadelen van 'de wetenschap' als dominant..."Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 09:40:
[...]
Wat een persoon denkt te weten na een goddelijke openbaring is subjectieve kennis, in tegenstelling tot wetenschap wat objectieve kennis is. Had ik er even bij moeten zeggen, heb ik helaas niet gedaan.
[ Voor 6% gewijzigd door gambieter op 01-03-2008 13:08 ]
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Nou ja, kun je dat zomaar stellen? Je moet je eerder afvragen of wetenschap uberhaupt in staat is om zoiets als een 'wonder' te bestuderen? Het is eenmalig, het is zonder duidelijke oorzaak en het is vaak moeilijk te beschrijven. Wetenschap vereist reproductie, en bij een wonder lijkt me dat nogal moeilijk. Desondanks zijn er best verhalen van mensen die beweren wonderen te hebben ervaren. Je kunt op zich zonder problemen beweren dat je daar wetenschappelijk gezien niks mee kunt, maar dat betekent niet dat het ook echt geen 'wonder' was.Verwijderd schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 12:06:
Dit is ook vrij slap. Door de bijbel weten we wat deze god op zijn minst kan doen. Voor de mens verschijnen, met de mens communiceren, wonderen verrichten, dat zijn harde voorbeelden, "vaag en onduidelijk" zijn daar geen voorbeelden van. De bijbel beschrijft daarmee dat god voor ons kan verschijnen en dus wetenschappelijk is te meten/zien dat hij daar ook de aanleiding voor is. Dat hij dat al die tijd niet heeft gedaan, of welke andere god ook, is dan ook een sterke aanleiding voor de wetenschap om het uitgangspunt "niet relevant" aan te nemen.
Even een paar definitieproblemen. Een godsdienst is een religie. Een religie hang je aan, een God daar geloof je in. Je gelooft niet in een religie. Waar je argument terecht op in gaat zijn harde claims van gelovigen over het zogenaamde ontstaan van de aarde in zeven dagen. Dat kun je ontkrachten. Mijn vraag zou veeleer zijn (en dat is ook mijn kritiek op al die gelovigen) waarom je de bijbel zo ontzettend letterlijk zou moeten willen nemen. Het is uit een totaal andere cultuur, uit een andere tijd en vanuit een heel ander perspectief geschreven. We kunnen niet zomaar aannemen dat alles wat er in staat letterlijk moet worden opgevat, en zeker niet als een wetenschappelijke theorie. Sterker nog; heel veel delen kun je heel duidelijk niet letterlijk opvatten.Dat lijkt mij persoonlijk ook heel sterk. Echter is een model dat 100% klopt niet nodig om dergelijke religies te ontkrachten. Aangezien we nu al, terwijl we verre van perfect zijn, al enkele belangrijke (zo niet de belangrijkste) kernpunten van godsdienst ontkracht hebben (schepping adam/eva, in 7 dagen, vloed, alles draait om onze aarde etc). Waardoor er geen sterke motieven meer zijn om deze godsdienst te geloven zoals het is beschreven. En dat maakt heel het zaakje gewoon dubieus. Want nu is het enige koppelpunt tussen ons en een god vol met onwaarschijnlijke/foute verhalen.
@seiruu: ik ben het met meer met Christiaan eens. Dat de dogma's en verhalen uit heilige boeken als de bijbel onwaarschijnlijk of onwaar blijken zegt meer iets over de rituelen en aannames van de religie, maar niets over het wel of niet bestaan van een opperwezen zoals de door de christenen/joden gepostuleerde God.
Het debat gaat ook meestal om religie vs wetenschap, niet zozeer om geloof vs wetenschap (hierbij zie ik religie als geritualiseerd en georganiseerd geloof). De religies verliezen macht als hun dogma's onderuit worden gehaald, maar dat hoeft nog helemaal geen effect op het geloof van mensen te hebben
.
Het debat gaat ook meestal om religie vs wetenschap, niet zozeer om geloof vs wetenschap (hierbij zie ik religie als geritualiseerd en georganiseerd geloof). De religies verliezen macht als hun dogma's onderuit worden gehaald, maar dat hoeft nog helemaal geen effect op het geloof van mensen te hebben
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Zeker, want god gebruikte natuurlijke elementen om zijn wonderen te verrichten. Vloed etc is iets wat we kunnen meten. Effecten van vloed is ook iets wat we kunnen meten. Dat jesus van 1 brood meerdere broden kon toveren is ook met meetbaar materiaal. Volgens de bijbel kan god/jesus dit allemaal, dus is het onmogelijk om niet vast te stellen dat "als god bestaat, kan hij zeker in dusdanige manier met ons interacteren dat we dat ook wetenschappelijk vast kunnen leggen".Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 13:13:
Nou ja, kun je dat zomaar stellen? Je moet je eerder afvragen of wetenschap uberhaupt in staat is om zoiets als een 'wonder' te bestuderen?
Niet echt, we weten door de bijbel dat god dit allemaal kan, ook op dusdanige wijze dat het vastgelegd kan worden en zichtbaar is voor iedereen op deze planeet. Dat er nog nooit bewijs is gevonden is een heel sterk argument dat dit gewoon niet is gebeurd. En god kan heel makkelijk het tegendeel bewijzen door onze wereld nog eens te bezoeken, en dit keer de wonderen te verrichten voor mensen die bijv. niet schrikken van onweer. De bewering dat de alwetende god juist zijn truukjes heeft laten zien aan mensen die vrij ontwetend zijn betreffende wereld is heel dubieus. Er zijn nu namelijk nog steeds mensen die denken dat uri geller/cher echt de dingen kunnen die ze zeggen. Moet je nagaan hoe triest het geweest moest zijn 2000 jaar geleden.Het is eenmalig, het is zonder duidelijke oorzaak en het is vaak moeilijk te beschrijven. Wetenschap vereist reproductie, en bij een wonder lijkt me dat nogal moeilijk. Desondanks zijn er best verhalen van mensen die beweren wonderen te hebben ervaren. Je kunt op zich zonder problemen beweren dat je daar wetenschappelijk gezien niks mee kunt, maar dat betekent niet dat het ook echt geen 'wonder' was.
Maar dat is exact het probleem: wie bepaalt wat je wel of niet letterlijk moet nemen? Waarom is het heel duidelijk dat het niet letterlijk opgevat kan worden? Omdat dat in de bijbel staat? Of omdat het ontkracht is door de wetenschap? Dan is dat toch vrij slap? Zeker gezien het feit dat het 2000 jaar actief was, dus zo duidelijk is dat helemaal niet. Dat boek is het woord van god, het is de enige aanleiding die we hebben van zijn bestaan en zijn wonderen met natuurlijke elementen. Waarom zou god een boek dat hem representeert vol met idiote verhalen stoppen? Wat is dan het verschil met andere verhalen die mensen proberen te neppen? Als de kernpunten in dat boek onzin zijn, waarom de rest van het boek serieus nemen? Dit getuigt niet van een god die intelligent is. Om maar te zwijgen over zijn eerste volgelingen.Even een paar definitieproblemen. Een godsdienst is een religie. Een religie hang je aan, een God daar geloof je in. Je gelooft niet in een religie. Waar je argument terecht op in gaat zijn harde claims van gelovigen over het zogenaamde ontstaan van de aarde in zeven dagen. Dat kun je ontkrachten. Mijn vraag zou veeleer zijn (en dat is ook mijn kritiek op al die gelovigen) waarom je de bijbel zo ontzettend letterlijk zou moeten willen nemen. Het is uit een totaal andere cultuur, uit een andere tijd en vanuit een heel ander perspectief geschreven. We kunnen niet zomaar aannemen dat alles wat er in staat letterlijk moet worden opgevat, en zeker niet als een wetenschappelijke theorie. Sterker nog; heel veel delen kun je heel duidelijk niet letterlijk opvatten.
Hoezo niet? Als iemand een boek over mij uitbrengt vol met daden die ik niet heb gedaan (of kan doen), maar er zijn mensen die dat geloven en mij daardoor (meer) respecteren, dan wil dat inderdaad niet zeggen dat ik als persoon zijnde niet besta, maar wel dat ik niet besta met het beeld van wat zij van mij hebben. Of je moet zo ver gaan om te zeggen dat god alles wel heeft gedaan, maar daarna alle bewijs ervan heeft gewist behalve de verhalen in de bijbel.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 13:25:
Dat de dogma's en verhalen uit heilige boeken als de bijbel onwaarschijnlijk of onwaar blijken zegt meer iets over de rituelen en aannames van de religie, maar niets over het wel of niet bestaan van een opperwezen zoals de door de christenen/joden gepostuleerde God.
[ Voor 13% gewijzigd door Verwijderd op 01-03-2008 19:07 ]
Ach, dan reken je buiten het kromdenken dat binnen religies hoogtij viert, en self-fulfilling prophecies geeft. Die inconsistenties zijn er in het boek gestopt om de ware volgelingen te kunnen scheiden van de sceptici. Alleen ware volgelingen weten dat het Opperwezen zich niet aan logica hoeft te houden, en dat het Opperwezen heeft de aarde zo geschapen dat het lijkt alsof er dinosauriers zijn geweest. Iemand die echt religieus is en geloofd wat er in de heilige boeken staat, die zal zich echt niets aan de bevindingen van de wetenschap gelegen laten liggen.Verwijderd schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 13:30:
[...]
Waarom zou god een boek dat hem representeert vol met idiote verhalen stoppen? Wat is dan het verschil met andere verhalen die mensen proberen te neppen? Als de kernpunten in dat boek onzin zijn, waarom de rest van het boek serieus nemen? Dit getuigt niet van een god die intelligent is. Om maar te zwijgen over zijn eerste volgelingen.
De opmerking over intelligentie is niet helemaal eerlijk, want je vergeet de indoctrinatie uit de opvoeding, en ook het menselijk vermogen om te negeren wat de persoon niet aanstaat of wat tegen de ingeslepen aannames ingaat. Verder kun je ook heel intelligent zijn, maar ervoor kiezen dit niet te gebruiken.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Maar als je eenmaal dat als standaard gebruikt om wel of niet in een god te geloven, dan is het enige wat je in feite hebt om in het bestaan van god te geloven "een boek over een god waarbij er geen bewijs voor is". En hiermee sluit je ook gelijk elk "gevoel" betreffende "contact met god" uit om consistent te blijven. En daarmee verlaag je je geloof tot niets anders dan geloven in sprookjesniveau. Dat is dan net zo legitiem volgens die standaarden, wat niet de bedoeling kan zijn (van god).gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 13:40:
Ach, dan reken je buiten het kromdenken dat binnen religies hoogtij viert, en self-fulfilling prophecies geeft. Die inconsistenties zijn er in het boek gestopt om de ware volgelingen te kunnen scheiden van de sceptici. Alleen ware volgelingen weten dat het Opperwezen zich niet aan logica hoeft te houden, en dat het Opperwezen heeft de aarde zo geschapen dat het lijkt alsof er dinosauriers zijn geweest. Iemand die echt religieus is en geloofd wat er in de heilige boeken staat, die zal zich echt niets aan de bevindingen van de wetenschap gelegen laten liggen.
Als je ervoor kiest om je intelligentie (die je wel hebt) niet te gebruiken, dan ben je toch per definitie niet intelligent bezig?De opmerking over intelligentie is niet helemaal eerlijk, want je vergeet de indoctrinatie uit de opvoeding, en ook het menselijk vermogen om te negeren wat de persoon niet aanstaat of wat tegen de ingeslepen aannames ingaat. Verder kun je ook heel intelligent zijn, maar ervoor kiezen dit niet te gebruiken.
Dat is onzin. De fout in je redenering zit in het feit dat je de veronderstelling hebt dat de goddelijke openbaring die iemand heeft geen echte openbaring is. Maar stel dat iemands openbaring wel echt is, dan is in zo'n geval de kennis echt, maar niet controleerbaar en dus subjectief.gambieter schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 13:08:
Maar zo blijft het een semantisch trucje om het waarde of meerwaarde te geven buiten die persoons hoofd. Het is geen kennis want het kan ook verzonnen zijn, en er is geen enkele testmethode waarbij de kwaliteit, bron e.d. van de kennis kan worden geverifieerd. Een persoon die claimt kennis te hebben door een goddelijke openbaring kan ook teveel magic mushrooms hebben gesnoept of gewoon een rijke fantasie hebben. Daarmee verwordt het echter niet tot kennis. De term subjectieve ervaring blijft een afdoende definitie.
Ik heb kennis van dingen die ik zelf gisteren heb gedaan. Er is echter niemand die die kennis kan controleren, dus mijn kennis is subjectief. Is mijn kennis daarom minder echt? Voor mezelf niet.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
offtopic:
Dat is de tweede keer dat je het onzin noemt, wat nogal grappig is omdat je met een zinloze cirkelredenering komt. Het zou prettiger zijn als je het waardeoordeel achterwege laat, het zal duidelijk zijn wat mijn mening is over je redenering
.
Dat is de tweede keer dat je het onzin noemt, wat nogal grappig is omdat je met een zinloze cirkelredenering komt. Het zou prettiger zijn als je het waardeoordeel achterwege laat, het zal duidelijk zijn wat mijn mening is over je redenering
Het is onafhankelijk van de goddelijke openbaring, waandenkbeeld, of droom. Het blijft een ervaring, en dat het goddelijk is of waandenkbeeld blijft een mening. Maar het is geen kennis.De fout in je redenering zit in het feit dat je de veronderstelling hebt dat de goddelijke openbaring die iemand heeft geen echte openbaring is. Maar stel dat iemands openbaring wel echt is, dan is in zo'n geval de kennis echt, maar niet controleerbaar en dus subjectief.
Dat is geen kennis, dat is een herinnering. Waandenkbeelden, dromen etc kunnen ook heel echt voorkomen voor de persoon zelf, maar dat maakt ze nog steeds geen kennis. Juist het feit dat je alles kunt claimen wat je wilt (kabouters/feeen/Peter Pan/opperwezen) maakt het geen kennis, maar een ervaring of een mening. Het blijven herhalen dat jij het wel kennis vind maakt het dat niet, het blijft jouw mening.Ik heb kennis van dingen die ik zelf gisteren heb gedaan. Er is echter niemand die die kennis kan controleren, dus mijn kennis is subjectief. Is mijn kennis daarom minder echt? Voor mezelf niet.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
Waar bestaat die kennis uit behalve een simpele herinnering dan? Als er namelijk iets onbetrouwbaar is, dan is het wel het menselijk geheugen. Een interessant voorbeeld uit de politicologie: Wanneer je mensen een jaar of wat na verkiezingen vraagt op welke partij ze hebben gestemd, dan zal de partij die destijds de verkiezingen gewonnen heeft op de een of andere manier altijd een derde meer aan stemmen krijgen dan ze tijdens de verkiezingen daadwerkelijk kreeg. Toch "weten" al die mensen op de een of andere manier volstrekt zeker dat ze een jaar daarvoor inderdaad op die partij hebben gestemd.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 14:31:
[...]
Ik heb kennis van dingen die ik zelf gisteren heb gedaan. Er is echter niemand die die kennis kan controleren, dus mijn kennis is subjectief. Is mijn kennis daarom minder echt? Voor mezelf niet.
Mensen maken nu eenmaal graag deel uit van het 'winning team', net zoals mensen het een fijn gevoel vinden om te geloven dat ze 'speciaal' zijn vanwege hun speciale band met een fictieve god.
Als je dergelijke subjectieve ervaringen als kennis gaat definieren dan is de overtuiging van de gek in het gesticht die denkt dat hij de reincarnatie van Napoleon is ook kennis. Allemaal leuk en aardig: maar dan is het begrip kennis dus volstrekt waardeloos geworden aangezien het geen enkele lading meer dekt.
Dus als ik bijv. aspecten van klimaatverandering op dit forum neerkwak zou dat geen kennis zijn, alleen maar omdat ik het uit mijn geheugen haal?Verwijderd schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 14:45:
Waar bestaat die kennis uit behalve een simpele herinnering dan? Als er namelijk iets onbetrouwbaar is, dan is het wel het menselijk geheugen. Een interessant voorbeeld uit de politicologie: Wanneer je mensen een jaar of wat na verkiezingen vraagt op welke partij ze hebben gestemd, dan zal de partij die destijds de verkiezingen gewonnen heeft op de een of andere manier altijd een derde meer aan stemmen krijgen dan ze tijdens de verkiezingen daadwerkelijk kreeg. Toch "weten" al die mensen op de een of andere manier volstrekt zeker dat ze een jaar daarvoor inderdaad op die partij hebben gestemd.
Daarnaast: veel andere zaken waarin kennis opgeslagen ligt, zoals boeken, hebben hetzelfde probleem. Boeken kunnen ook onbetrouwbaar zijn. Je moet ook maar geloven dat het allemaal waar is wat in boeken staat.
Ik definieer het als subjectieve kennis, in tegenstelling tot objectieve kennis. Subjectieve kennis is dus onbruikbaar voor iedereen behalve voor de persoon zelf. Maar voor de persoon die zelf de ervaring heeft gehad die tot bepaalde kennis leidt, hoeft er geen verschil te zijn tussen zijn eigen subjectieve kennis, en de kennis die de samenleving als objectief beschouwd.Als je dergelijke subjectieve ervaringen als kennis gaat definieren dan is de overtuiging van de gek in het gesticht die denkt dat hij de reincarnatie van Napoleon is ook kennis. Allemaal leuk en aardig: maar dan is het begrip kennis dus volstrekt waardeloos geworden aangezien het geen enkele lading meer dekt.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Dat zou kunnen, als je het niet kunt onderbouwen. Dat is dan ook gelijk vaak een teken dat het om een mening ipv een feit gaat.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 15:07:
[...]
Dus als ik bijv. aspecten van klimaatverandering op dit forum neerkwak zou dat geen kennis zijn, alleen maar omdat ik het uit mijn geheugen haal?
En daarom is het feit dat het in een boek staat inderdaad niet voldoende om het kennis te maken. En daar hoeft het boek niet heilig voor te zijn, en daarom hebben we fictie. Een boek kan meningen bevatten of feiten, of sprookjes. Papier is geduldig.Daarnaast: veel andere zaken waarin kennis opgeslagen ligt, zoals boeken, hebben hetzelfde probleem. Boeken kunnen ook onbetrouwbaar zijn. Je moet ook maar geloven dat het allemaal waar is wat in boeken staat.
Een kwaliteitsboek bedoeld voor kennisoverdracht doet daarom ook meestal aan onderbouwing via citaten en bronvermeldingen, en wordt bijgewerkt in latere edities.
Je wilt dus mening of ervaring herdefinieren tot "subjectieve kennis". Je hebt geen glazen bol nodig om de volgende stap te zien, het per ongeluk weglaten van "subjectieve". Maar gelukkig is er geen glijdende schaal analogie nodig, want het is geen kennis. Het blijft gewoon een ervaring, of een mening.[...]
Ik definieer het als subjectieve kennis, in tegenstelling tot objectieve kennis. Subjectieve kennis is dus onbruikbaar voor iedereen behalve voor de persoon zelf. Maar voor de persoon die zelf de ervaring heeft gehad die tot bepaalde kennis leidt, hoeft er geen verschil te zijn tussen zijn eigen subjectieve kennis, en de kennis die de samenleving als objectief beschouwd.
Blijkbaar zie je dat net als Rekcor als een devaluatie?
[ Voor 4% gewijzigd door gambieter op 01-03-2008 15:22 ]
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Verwijderd
En daarom wordt nieuwe studenten nog voordat ze worden aangemoedigd om zelf na te denken ingestampt dat ze bronnen correct moeten vermelden voor ieder idee en feit dat ze niet zelf hebben bedacht of onderzocht. Dat we dat op GoT niet doen zegt alleen maar iets over het pseudowetenschappelijke karakter van veel discussies hier.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 15:07:
[...]
Dus als ik bijv. aspecten van klimaatverandering op dit forum neerkwak zou dat geen kennis zijn, alleen maar omdat ik het uit mijn geheugen haal?
Daarnaast: veel andere zaken waarin kennis opgeslagen ligt, zoals boeken, hebben hetzelfde probleem. Boeken kunnen ook onbetrouwbaar zijn. Je moet ook maar geloven dat het allemaal waar is wat in boeken staat.
Kunnen we niet steeds in herhaling blijven vallen? Het bestaan van god is voor een christen net zo waar, als het zijn van een napoleon reincarnatie dat is voor die gek in het gesticht. Het is en blijft echter volstrekt irrelevant voor iedereen die niet gelooft dat god bestaat of dat die gek toch echt wel Napoleon is. Logisch gevolg is dat men beseft dat dergelijke overtuigen waardeloos zijn in het publiek debat en nooit gebruikt kunnen worden om vrijheidsbeperking van andere individuen te rechtvaardigen; het zijn namelijk geen argumenten omdat ze geen enkele overtuigingskracht bezitten voor een individu dat niet diezelfde 'goddelijke openbaring' (lees: hallucinatie) hebben ontvangen.[...]
Ik definieer het als subjectieve kennis, in tegenstelling tot objectieve kennis. Subjectieve kennis is dus onbruikbaar voor iedereen behalve voor de persoon zelf. Maar voor de persoon die zelf de ervaring heeft gehad die tot bepaalde kennis leidt, hoeft er geen verschil te zijn tussen zijn eigen subjectieve kennis, en de kennis die de samenleving als objectief beschouwd.
Gelukkig valt van veel boeken te controleren of de 'kennis' die ze claimen te bevatten ook accuraat is, en in de meeste gevallen zal dat via een proefneming gebeuren. Probeer dat maar eens met die 'subjectieve kennis' van jou.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 15:07:
[...]
Dus als ik bijv. aspecten van klimaatverandering op dit forum neerkwak zou dat geen kennis zijn, alleen maar omdat ik het uit mijn geheugen haal?
Daarnaast: veel andere zaken waarin kennis opgeslagen ligt, zoals boeken, hebben hetzelfde probleem. Boeken kunnen ook onbetrouwbaar zijn. Je moet ook maar geloven dat het allemaal waar is wat in boeken staat.
Tja, maar voor de rest van de wereld is er toch ECHT een GROOT verschil tussen die persoon zijn subjectieve kennis en de algemeen geldende objectieve kennis.Jack Walsh schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 15:07:
[...]
Ik definieer het als subjectieve kennis, in tegenstelling tot objectieve kennis. Subjectieve kennis is dus onbruikbaar voor iedereen behalve voor de persoon zelf. Maar voor de persoon die zelf de ervaring heeft gehad die tot bepaalde kennis leidt, hoeft er geen verschil te zijn tussen zijn eigen subjectieve kennis, en de kennis die de samenleving als objectief beschouwd.
Ik weet dat God niet bestaat. Da's subjectieve kennis die mij via een goddelijke openbaring is verschaft (voor als je het wilt weten: IPU kwam mijn sokken stelen). Wie van de heren met subjectieve kennis gaat mijn stelling falsificeren?
Phenom II X4 945 \\ 8GB DDR3 \\ Crosshair IV Formula \\ R9 290
Nu weet ik toevallig dat dit het FSM was die zichzelf als IPU had vermomd met de makeupkit van Allah. God wilde niets met deze kinderachtige grap te maken hebben en heeft zich officieel gedistantieerd van de practical joke. Je sokken zijn gewassen en af te halen in Room 101, even melden bij Boeddha.Zyppora schreef op zondag 02 maart 2008 @ 00:31:
[...]
Ik weet dat God niet bestaat. Da's subjectieve kennis die mij via een goddelijke openbaring is verschaft (voor als je het wilt weten: IPU kwam mijn sokken stelen). Wie van de heren met subjectieve kennis gaat mijn stelling falsificeren?
Zo zie je maar dat subjectiviteit best nuttig kan zijn.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Toch als we jouw kennisopvatting in de (politieke) praktijk brengen, valt ze m.i. door de mand.Verwijderd schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:22:
[...]
Maar waarom zou je dan de verwarring nog in stand proberen te houden door die persoonlijke ervaring ook onder de noemer kennis te scharen? Noem het dan gewoon voor wat het is: een subjectieve, persoonlijke, niet overdraagbare ervaring. Leuk voor diegene zelf, maar volstrekt zonder betekenis voor ieder ander individu.
Dat de gelovige zelf vind dat dit geen recht doet aan zijn of haar subjectieve persoonlijke ervaring is erg jammer, maar kan nooit een argument zijn om dergelijke verzinsels dan maar een hogere status toe te dichten dan ze eigenlijk verdienen.
Stel het volgende probleem:
"In het arme land A sterven 1000 kinderen per jaar aan ondervoeding. In het rijke land NL sterven 100 kinderen per jaar aan verkeerde voeding. Je hebt 1 miljoen om te besteden aan onderzoek en kunt zowel die 1000 als de 100 kinderen redden."
Als we alleen de wetenschap als kennisbron mogen gebruiken, welke beslissing moet je dan nemen?
Volgens mij kom je daar niet uit, en zul je altijd een beslissing moeten nemen op basis van andere, levensbeschouwelijke argumenten. Nu kunnen deze levensbeschouwelijke argumenten natuurlijk ook weer op de wetenschap gebaseerd zijn, maar ik weet bijna zeker dat niemand op dit forum zo ver gaat. Want m.i. kom je dan al snel in de (enge) hoek van het evolutionaire principe van survival of the fittest, waarmee je dus eigenlijk zegt: een beslissing is goed als die mij - of de soort homo sapiens - evolutionair voordeel oplevert.
Welnu, als dat het geval is, zijn deze levensbeschouwelijke argumenten niet gebaseerd op wetenschappelijke kennis. De vraag is dan: op welke kennis dan wel, en waarom is deze kennis zo betrouwbaar dat je je levensbeschouwing erop baseert?
Wat heeft dit met wetenschap of met kennis te maken? Antwoord: helemaal niets. De afweging is niet gebaseerd op kennis, maar op gevoelens ("heb ik er voordeel van?"; "wat ben ik een weldoener"). Eventuele kennis die erbij betrokken is is het feit of de voorspelling over het aantal kinderen dat zal sterven per keuze, maar de keuze zelf is geen kennis.Rekcor schreef op dinsdag 04 maart 2008 @ 13:46:
[...]
Toch als we jouw kennisopvatting in de (politieke) praktijk brengen, valt ze m.i. door de mand.
Stel het volgende probleem:
"In het arme land A sterven 1000 kinderen per jaar aan ondervoeding. In het rijke land NL sterven 100 kinderen per jaar aan verkeerde voeding. Je hebt 1 miljoen om te besteden aan onderzoek en kunt zowel die 1000 als de 100 kinderen redden."
Als we alleen de wetenschap als kennisbron mogen gebruiken, welke beslissing moet je dan nemen?
Volgens mij kom je daar niet uit, en zul je altijd een beslissing moeten nemen op basis van andere, levensbeschouwelijke argumenten. Nu kunnen deze levensbeschouwelijke argumenten natuurlijk ook weer op de wetenschap gebaseerd zijn, maar ik weet bijna zeker dat niemand op dit forum zo ver gaat. Want m.i. kom je dan al snel in de (enge) hoek van het evolutionaire principe van survival of the fittest, waarmee je dus eigenlijk zegt: een beslissing is goed als die mij - of de soort homo sapiens - evolutionair voordeel oplevert.
Welnu, als dat het geval is, zijn deze levensbeschouwelijke argumenten niet gebaseerd op wetenschappelijke kennis. De vraag is dan: op welke kennis dan wel, en waarom is deze kennis zo betrouwbaar dat je je levensbeschouwing erop baseert?
Jij baseert je levensbeschouwing op gevoel, niet op kennis.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.
Volgens mij spreek je jezelf tegen hier. Als god zich buiten de scope van de wetenschap bevindt, kan de wetenschap ook niet concluderen dat er geen aannemelijk bewijs is dat die god bestaat. De wetenschap kan dan helemaal niets zeggen over god.Christiaan schreef op zaterdag 01 maart 2008 @ 10:47:
[...]
Daarnaast kan wetenschap niet aantonen dat God niet bestaat. God valt per definitie buiten het materiele, tastbare, dat de wetenschap onderzoekt. Het kan hoogstens concluderen dat er op basis van dat onderzoek geen aannemelijk bewijs is dat er een God bestaat.
Dit topic is gesloten.