Het "hoe regel jij je financiën thuis?" topic

[Sir_Hendro]

Mijn wordt de post rond de computer gelegd en zodra het geld binnen is betaal ik de rekeningen die ik heb ontvangen. Vaak vergeet ik mijn post weg te gooien waardoor er steeds meer ligt en begint het een grote chaos aan post rond om mijn computer te worden. Dan ineens ben je opzoek naar die bepaalde brief met een rekening, waar zit ie verstopt? Elke keer weer een nieuwe speurtocht haha... altijd een chaos. Eens in de zoveel tijd zoek ik alles uit en gaat bijna alles in de prullebak xD

[Haan]

Voor dat iedereen apart een DM naar me gaat sturen : ik zal a.s. weekend gaan zoeken of ik het lege kasboek bestand nog ergens heb

[Bolletje]

Anoniem: 35872 schreef op woensdag 25 april 2012 @ 15:21:
[...]


Hoevaak komen dat soort uitgaven voor? Vraag dan desnoods je ouders of een goede vriend om even te betalen. waarna je het gegeven hebt aan je vrouw gelijk terug betaald..

Schulden bij vrienden of familieleden is het laatste wat ik wil hebben.

Ik betaal ook gelijk alles als ik wat koop. Niets 'op rekening' ofzo. Ik heb zelf vaak genoeg last gehad van mensen die niet (op tijd) betalen.

[5183]

Ardana schreef op woensdag 25 april 2012 @ 14:32:
Het lijkt mij echt vreselijk om te kunnen zeggen tegen je partner "ik heb nog spaargeld, dus ik ga wat leuks doen" - wetende dat hij/zij dat niet kan.

Erhm, als je zoals bij ons allebei hetzelfde bedrag overhoudt. Dan is het aan jezelf of je het direct uitgeeft of spaart lijkt me. Er is geen scheefgroei in spaargeld oid, dat heb je zelf in de hand. Daarbij komt dat je relatie wel heel verziekt moet zijn om zoiets te zeggen of te denken.

Wij hebben alles gezamenlijk - met een verrekeningsbeding aan 't einde van de relatie (de een krijgt dan deel x van het gezamenlijke vermogen, de ander deel y, op basis van inbreng aan 't begin van de relatie en verschil in inkomen). We houden dus wel bij wat, indien het tot een onverhoopt einde komt, ieder mee mag krijgen, maar gedurende de relatie is alles gezamenlijk. Ik moet er echt niet aan denken om te bedenken van wie welk geld is...

Volgens mij is het nog veel verschrikkelijker om vooraf te bedenken wat je met het geld doet voor 'mocht het misgaan'. Heb je ook al een spaarrekening op naam van beiden om de scheiding te betalen?

Dat je aan 't eind 'n eerlijke verdeling wil, dat kan ik me nog voorstellen, maar dat je tijdens de relatie onderscheid maakt... vreselijk... Hoe doe je dat als een van beiden helemaal geen inkomsten heeft? Krijgt die dan ook geen zakgeld? Mag die nooit wat leuks doen? Moet die altijd komen bedelen bij de ander? Gaat die terug naar z'n kinderjaren en moet 'ie wekelijks om zakgeld vragen?

ja, en als het ISS op je huis valt dan ben je dood! En asbest is ook slecht en autorijden kost benzine. Wat een nutteloze stelling. In dat geval kan je dus alles naar de gezamelijke rekening storten, dan heb je beiden een eigen inkomen van 0. Probleem opgelost.

Ik ken zo'n stel, gehuwd in gemeenschap van goederen, maar ze leven alsof ze koude uitsluiting hebben. Hij heeft veel meer inkomsten dan zij, als er kado'tjes gegeven worden, dan gebeurt dat apart, en je kan dus echt te horen krijgen, dat een van de twee niet mee kan met 'n etentje omdat ze dat niet kan betalen.

dat is treurig, en dat zal gelukkig niet zo vaak voorkomen.

Hoe doe je dat trouwens met geld dat (deels) van beiden is? De belastingteruggave bijv. Die kan best op naam van 1 van beiden binnenkomen, en zelfs de aftrekposten kunnen (omdat dat belastingtechnisch voordelig is) bij 1 van beide worden opgevoerd, maar het gaat toch echt om gezamenlijk geld, waarbij de aanspraak niet 50/50 zal zijn. Toeslagen idem dito. Verdeel je dat hoofdelijk? Naar rato?

Wat een fantasie! Dat is gewoon gezamelijk geld als je voor de belastingdienst partner bent. Als je deze fantasie volgt dan ben je als oudste mannelijke bewoner anders wel vaak de sjaak, veel heffingen/belastingen worden namelijk naar de oudste mannelijke bewoner gestuurd. Dan kan een man met geen inkomen opeens een paar duizend euro per maand moeten betalen
Dit is weer duidelijk een geval van gezamelijk geld dus, en gezamelijke teruggave.

[Jumpiefox]

Gezamelijk rekening, alles wordt automatisch betaald. 1x per maand check ik de rekening of alles wel is betaald en klaar bewaar geen acceptgiro's of wat dan ook.
De rest wordt een deel van naar op spaarrekening gestort en een deel reserveren we voor de boodschappen. Wat overblijft delen door 2, helft voor mij helft voor haar en doen wat je ermee wilt hehe. Als we het na rato zouden verdelen dan zou ze een paar tientjes per maand krijgen en ik een paar honderd euro's (ik werk fulltime, zij studeert nog) Dus daar kijk ik nie naar, wat van mij is is van haar en omgekeerd net zo..loopt het stuk? Dan delen we het spaargeld gewoon door 2.

Lekker simpel vind ik...voelt prettig zo.

[Don Quijote]

Bij ons is er een gezamelijke rekening waar we allebij maandelijks een x bedrag naar storten (65% van ons netto salaris). Daarnaast hebben we nog een gezamelijke spaarrekening waar we beide maandelijks een bedrag naar overmaken (15%), plus alles wat aan het einde van de maand over is op de gezamelijke rekening (alles boven de 500 euro). Het overgrote deel van onze uitgaven gaan van deze rekeningen, denk aan eten, wonen, zorgverzekeringen, abbonementen, cadeaus, uit eten, vakanties etc. De laatste 20% van ons salaris houden we allebij op onze prive rekeningen, en hiermee doen we wat we zelf willen zonder dat je daar enige verantwoordig voor af hoeft te leggen (Ik wil dus geen discussie aan het einde van de maand, of ik wel of geen nieuwe camera "mag" kopen)

[Haan]

Op verzoek hier een link naar mijn 'kasboek': https://www.dropbox.com/sh/urc8adwdaxvygq5/0DdPuxlmlN

Ik heb niet het oorspronkelijke bestand kunnen vinden, maar ik heb wel wel een nieuwere *\o/* Ik heb er even een paar voorbeeld dingetjes ingezet zodat je meteen een idee hebt van hoe het werkt.

[Steephh]

Kudo's!

[MaximusTG]

Ravnoss schreef op donderdag 26 april 2012 @ 02:59:
Bij ons is er een gezamelijke rekening waar we allebij maandelijks een x bedrag naar storten (65% van ons netto salaris). Daarnaast hebben we nog een gezamelijke spaarrekening waar we beide maandelijks een bedrag naar overmaken (15%), plus alles wat aan het einde van de maand over is op de gezamelijke rekening (alles boven de 500 euro). Het overgrote deel van onze uitgaven gaan van deze rekeningen, denk aan eten, wonen, zorgverzekeringen, abbonementen, cadeaus, uit eten, vakanties etc. De laatste 20% van ons salaris houden we allebij op onze prive rekeningen, en hiermee doen we wat we zelf willen zonder dat je daar enige verantwoordig voor af hoeft te leggen (Ik wil dus geen discussie aan het einde van de maand, of ik wel of geen nieuwe camera "mag" kopen)

Als je allebei dan evenveel verdient, dan kan zo'n regeling best werken. Maar als de een meer verdient dan de ander, dan heeft die dus veel meer geld om te besteden aan persoonlijke dingen? Dat is toch ook niet echt leuk in een relatie? In een goede relatie lijkt mij dat je prima een nieuwe camera kan kopen. Ook met gezamenlijk geld.
Punt is een beetje dat je vaak ziet dat als er kinderen bij komen, een van de twee partners minder gaat werken. Vaak is dat tegenwoordig nog steeds de vrouw. Sowieso verdienen vrouwen gemiddeld ook minder. Dan wordt zo'n regeling toch al helemaal niet meer vol te houden?

[Don Quijote]

MaximusTG schreef op donderdag 26 april 2012 @ 09:06:
[...]

Als je allebei dan evenveel verdient, dan kan zo'n regeling best werken. Maar als de een meer verdient dan de ander, dan heeft die dus veel meer geld om te besteden aan persoonlijke dingen? Dat is toch ook niet echt leuk in een relatie? In een goede relatie lijkt mij dat je prima een nieuwe camera kan kopen. Ook met gezamenlijk geld.
Punt is een beetje dat je vaak ziet dat als er kinderen bij komen, een van de twee partners minder gaat werken. Vaak is dat tegenwoordig nog steeds de vrouw. Sowieso verdienen vrouwen gemiddeld ook minder. Dan wordt zo'n regeling toch al helemaal niet meer vol te houden?

Ik ben het met je eens dat wanneer je in overleg besluit dan een van de partners minder gaat werken, om thuis te kunnen zijn voor kinderen, dat dit verhaal niet meer op gaat. Op dit moment zijn er bij ons geen kinderen in het spel en vinden wij het zo best geregeld. Mijn vriendin heeft er bijvoorbeeld voor gekozen om 32 uur per week te werken, om wat meer vrije tijd te hebben; ik kies er voor om voltijd te werken om meer te kunnen besteden aan "extra's". Juist door met deze percentages te werken heb ik het gevoel dat wij een eerlijke en fijne oplossing hebben gevonden, waarbij we beide bewust kunnen kiezen voor wat we belangrijk vinden zonder dat iemand iets te kort komt. Dit uiteraard zo lang de inkomens niet heel sterk uit elkaar gaan groeien, of er kinderen in het spel komen (Of misschien een huwelijk).

[Tweekeraar]

Thanks Haan, ziet er mooi uit!

[Anoniem: 35872]

Het komt er gewoon op neer, dat je gewoon moet doen waar ieder zich lekker bij voelt.
Einde discussie


Ander vraag, wie doet de financieen bij jullie thuis?
De man of de vrouw?

Bij mij thuis doet de vrouw de administratie, ze sorteert alle rekeningen en post die we krijgen en sorteert deze in mappen..
Als er rekeningen binnenkomen worden deze gezamelijk even bekeken en ingeboekt in internetbankieren (standaard wanneer het volgende salaris binnenkomt)

Verder hou ik alleen overzicht op het geld. En hou ik in de gaten dat er niet meer uit gaat dan dat er binnenkomt.

[Mektheb]

Anoniem: 35872 schreef op donderdag 26 april 2012 @ 10:11:
Het komt er gewoon op neer, dat je gewoon moet doen waar ieder zich lekker bij voelt.
Einde discussie


Ander vraag, wie doet de financieen bij jullie thuis?
De man of de vrouw?

Bij mij thuis doet de vrouw de administratie, ze sorteert alle rekeningen en post die we krijgen en sorteert deze in mappen..
Als er rekeningen binnenkomen worden deze gezamelijk even bekeken en ingeboekt in internetbankieren (standaard wanneer het volgende salaris binnenkomt)

Verder hou ik alleen overzicht op het geld. En hou ik in de gaten dat er niet meer uit gaat dan dat er binnenkomt.

Beide.
Ik doe het digitaal en zei doet het met de hand in een notitieboekje en ze doet het sorteren in mappen en aanstippen when what is betaald en wanneer welke datum etc.

[monkel]

Ik gebruik sinds een paar maanden een app op m'n iphone; HomeBudget. Alle uitgaven die je doet kan je onderbrengen in categorien, zoveel en zo weinig als je zelf wilt. Verder kan je ook rekeningen aanmaken, zodat je kan aangeven waarvandaan je een betaling doet.

Mooiste optie vind ik nog wel dat je ook virtuele rekeningen kan aanmaken; bijvoorbeeld een creditcard.Ik had nog wel eens dat ik dacht; weinig uitgegeven deze maand, tot er ineens 200eu aan cc werd afgeschreven. Als ik nu een betaling met cc doe, wordt die virtuele rekening dus negatief. Als ik bijv 500eu op m'n betaalrekening heb en -200 op cc, weet ik dat ik die maand 300eu te besteden heb.

Verder vind ik het erg prettig dat je direct betalingen kan invoeren, zonder dat aan het eind van een dag te moeten doen als je thuis bent (gsm heb je altijd bij je)

[Bundin]

Ardana schreef op woensdag 25 april 2012 @ 14:32:
Het lijkt mij echt vreselijk om te kunnen zeggen tegen je partner "ik heb nog spaargeld, dus ik ga wat leuks doen" - wetende dat hij/zij dat niet kan.

Wij hebben alles gezamenlijk - met een verrekeningsbeding aan 't einde van de relatie (de een krijgt dan deel x van het gezamenlijke vermogen, de ander deel y, op basis van inbreng aan 't begin van de relatie en verschil in inkomen). We houden dus wel bij wat, indien het tot een onverhoopt einde komt, ieder mee mag krijgen, maar gedurende de relatie is alles gezamenlijk. Ik moet er echt niet aan denken om te bedenken van wie welk geld is... Dat je aan 't eind 'n eerlijke verdeling wil, dat kan ik me nog voorstellen, maar dat je tijdens de relatie onderscheid maakt... vreselijk... Hoe doe je dat als een van beiden helemaal geen inkomsten heeft? Krijgt die dan ook geen zakgeld? Mag die nooit wat leuks doen? Moet die altijd komen bedelen bij de ander? Gaat die terug naar z'n kinderjaren en moet 'ie wekelijks om zakgeld vragen?

Hoe doe je dat trouwens met geld dat (deels) van beiden is? De belastingteruggave bijv. Die kan best op naam van 1 van beiden binnenkomen, en zelfs de aftrekposten kunnen (omdat dat belastingtechnisch voordelig is) bij 1 van beide worden opgevoerd, maar het gaat toch echt om gezamenlijk geld, waarbij de aanspraak niet 50/50 zal zijn. Toeslagen idem dito. Verdeel je dat hoofdelijk? Naar rato?

Sja, jij hebt een verdelingsbeding. Staat dat op papier trouwens, of is het een mondelinge overeenkomst die spontaan vergeten wordt als je met oorlog uit elkaar gaat? En is de verdeelsleutel gebaseerd op laatstverdiende loon, of toch ook gebaseerd op inbreng gedurende de relatie? Bereken je 1x achteraf of hou je het nu ook al bij aan de hand van inbreng? "Ja schat, even de jaarafsluiting doen voor als het misgaat" lijkt me minder prettig dan "mijn hobby, mijn geld" eigenlijk

En wat doen jullie dan als één van de twee iets echt prijzigs wil doen? Je partner met vrienden/vriendinnen 3 weken naar $zonnigeiland ofzo, of 800 euro aan kleding voor huwelijk van zusje. Jij lapt vrolijk mee? Of toch verrekenen op enige wijze? Ik neem aan dat jullie niet alles samen doen... (en niet dezelfde kleding dragen ).

In beide gevallen maak je onderscheid tussen mijn en dijn. Jij virtueel met je verdeelsleutel, anderen direct met 3 rekeningen, waarvan 1 en/of. En als je in de praktijk alles behalve persoonlijke hobby's en solo-activiteiten van de en/of doet, wat is dan het verschil? Bij "scheiding met oorlog" heb ik liever de 3 rekeningen...

[ Voor 4% gewijzigd door Bundin op 26-04-2012 11:38 ]

[Mektheb]

Op papier is alles van ons Samen, en in het echt dus ook.

En ja als ze dus iets voor 800euro meot kopen betekend dat niet dat ik het ook gelijk moet, en ja ik betaal daar aan mee want wat van mij is is van haar en van haar is van mij.

Volgende keer als ik een nieuwe ipad wil kopen, koop ik die dus ook en betaald ze daar dus ook aan mee.
Op papier als we gaan scheiden dan is het wat van wie is van wie en van wat en waar, en nee mij boeit het echt geen ruk als ze me computer mee krijgt als we scheiden.

Dus we hebben 1 rekening met alles daar op en 1 rekening die van haar nog is en daar doen we de boodschappen mee.
Salarissen komen op 1 rekening, als ik achterdochtig moet gaan doen en op die manier gaan leven kan ik net zo goed niet met die persoon samen wonen en gaan trouwen en kinderen krijgen.

Vertrouwen = Basis.

[merauder]

Wij werken niet met een gezamenlijke rekening.

Het huis staat namelijk volledig op mijn naam. Ik had deze al in mijn bezit alvorens we de relatie aangegaan zijn. Mijn visie in deze is dat ik mijn vriendin niet wil laten investeren in iets waar ze op dit moment geen eigenaar van is. Ook vind ik het niet fair om huur te vragen voor een huis waarvoor ik al weinig hypotheekrente betaal.

Het huis is mijn vermogensopbouw / hypotheekschuld / probleem en alles wat hier voor moet gebeuren (onderhoud / verbouwingen / hypotheekrente) komt voor mijn rekening. Zelfde geld overigens voor OZB en hypotheekrente aftrek.

Alle kosten die we vervolgens samen maken, delen we door twee. Denk hierbij aan GWL (gebruiken we samen) TV( gebruiken we samen) Internet (gebruiken we samen) en het eten.

Het bedrag wat hiervan overblijft kunnen we vervolgens onze eigen ding mee doen. Of dit nu sparen is, of leuke dingen doen, of een nieuwe ipad. Verantwoordig over de uitgaven hoeven we niet af te leggen.

De voornaamste reden dat we dit doen is dat we beiden een compleet andere visie op geld hebben. Zelf geef ik makkelijk geld uit terwijl zij daarin erg terughoudend is. Als we alles gezamelijk zouden doen dan vrees ik dat we er allebei niet echt gelukkig van gaan worden.

[ Voor 12% gewijzigd door merauder op 26-04-2012 11:52 ]

[Mektheb]

Wij hebben ook niet het idee dat we verantwoord moeten afleggen bij elkaar, het is immers ONS geld en zowel van haar als van mij.

Het moet alleen niet de spuitgaten uitlopen , sinds dat we alles gebundeld hebben zijn we samen een stuk zuiniger omdat ja indirect toch de ander ziet wat je koopt.
Dit verschil levert ons nu elke maand 200euro extra op voor de spaar rekening.

Wat dus inhoudt we eigenlijk teveel los en vast kochten .
Maar natuurlijk gaat iedereen anders om en niemand ze manier is de beste manier, en dat geld voor alles.
Zolang je het zelf goed heb en er geen "problemen zijn waarom niet".

[Bi-zonder]

merauder schreef op donderdag 26 april 2012 @ 11:50:
je verhaal-

Wat als je overlijdt? Komt je familie dan en zet haar op straat? Of hebben jullie hierover iets notarieel vastgelegd?

[Lothlórien]

Een gezamenlijke rekening zie ik ook geen heil in.

Wij hebben een spreadsheet aangemaakt waarin we de bonnetjes invoeren van de boodschappen en overige uitgaven. Deze kosten worden verdeeld en er wordt meteen berekend wat is betaald en wat de ander aan het eind van de maand mag betalen/ontvangen om dit recht te trekken.

[MaximusTG]

Wat is daar dan de gedachte achter? Je voert toch samen een huishouding? Wat nou als een van de twee minder verdient dan de helft van wat jullie uitgeven?

[sarinsarin]

Er zijn blijkbaar maar weinig mensen die het op 1 hoop gooien?

Wij dus wel. 1 rekening, hier komt dus alles op binnen en gaat alles van af. Simple as that.
Al die verhalen over gescheiden rekeningen, terugbetalen, verrekenen, verschil in inkomen... Als mensen er blij van worden, vooral doen, maar ik moet er niet aan denken.

Samenwonend trouwens, koophuis.

Edit: Wat MaximusTG zegt, gezamenlijke huishouding. Ik verdien wat meer, zij geeft meer uit, mooi toch.

[ Voor 12% gewijzigd door sarinsarin op 26-04-2012 15:56 ]

[IVEL]

Wij hebben enkel gezamelijke rekeningen en wel als volgt:

1. Betaalrekening, beide salarissen komt hier binnen en voor dagelijkse kosten
2. Betaalrekening, vaste lasten worden hier van betaald, vast bedrag van rekening 1 wordt hier naar toe overgeboekt
3. Spaarrekening, spreekt voor zich, vast bedrag van rekening 1 wordt hier naar toe overgeboekt, en eenmaal in de zoveel tijd wordt rekening 1 afgeroomd hier naar toe

Zo hebben we op rekening 2 altijd een goed overzicht van de vaste lasten en op rekening 1 een goed overzicht van wat we te besteden hebben. En uitgaven worden gewoon gedaan als we ze nodig vinden, ook grote uitgaven als een iPad, TV (gaan uiteraard wel in overleg), vakantie, kleding, dagje/avondje uit met eigen vrienden/vriendinnen/samen etc

Eigenlijk hetzelde zoals Mektheb ook al heeft aangegeven. En zo hebben we, zolang we samen zijn, plezier van het gezamelijke inkomen

Kleine aanvulling, we werken beide fulltime, ik verdien meer dan zij, zij doet meer in de huishouding dan ik (ik zit met +/- 3 uur reistijd per dag) en zo middelt alles zich een beetje.

[ Voor 9% gewijzigd door IVEL op 26-04-2012 15:59 ]

[CodeCaster]

Hoe het geld verdeeld wordt bij samenwonen, trouwen en weer uit elkaar gaan is al aardig uitgebreid in dit (oude) topic besproken. Wellicht leuk leesvoer voor wie die discussie interessant vindt.

Ik hou zelf mijn inkomsten en uitgaven bij in een met Haans spreadsheet vergelijkbaar documentje op Google Docs. Ik heb zo'n twintig tot veertig 'uitgaven' per maand, die ik zo'n beetje wekelijks bijwerk. Grofweg een derde hiervan wordt cash gedaan (kroeg, verjaardagen, eten onderweg), dus enkel de applicatie van m'n bank hiervoor gebruiken voldoet niet. Misschien toch eens kijken naar iets als AFAS (Yunoo) of alternatieven, maar voorlopig voldoet mijn veredelde spreadsheetje.

[ Voor 3% gewijzigd door CodeCaster op 26-04-2012 16:01 ]

[Ardana]

Bundin schreef op donderdag 26 april 2012 @ 11:36:
[...]

Sja, jij hebt een verdelingsbeding. Staat dat op papier trouwens, of is het een mondelinge overeenkomst die spontaan vergeten wordt als je met oorlog uit elkaar gaat? En is de verdeelsleutel gebaseerd op laatstverdiende loon, of toch ook gebaseerd op inbreng gedurende de relatie? Bereken je 1x achteraf of hou je het nu ook al bij aan de hand van inbreng? "Ja schat, even de jaarafsluiting doen voor als het misgaat" lijkt me minder prettig dan "mijn hobby, mijn geld" eigenlijk

En wat doen jullie dan als één van de twee iets echt prijzigs wil doen? Je partner met vrienden/vriendinnen 3 weken naar $zonnigeiland ofzo, of 800 euro aan kleding voor huwelijk van zusje. Jij lapt vrolijk mee? Of toch verrekenen op enige wijze? Ik neem aan dat jullie niet alles samen doen... (en niet dezelfde kleding dragen ).

In beide gevallen maak je onderscheid tussen mijn en dijn. Jij virtueel met je verdeelsleutel, anderen direct met 3 rekeningen, waarvan 1 en/of. En als je in de praktijk alles behalve persoonlijke hobby's en solo-activiteiten van de en/of doet, wat is dan het verschil? Bij "scheiding met oorlog" heb ik liever de 3 rekeningen...

Je moet toch ieder jaar belastingaangifte doen? Dan vul je ook meteen dat verrekeningsbeding in: het is voor ons dus niet meer dan "virtueel geld". Dat gaat idd naar werkelijk huidig netto inbreng en houdt dus rekening met salariswijzigingen Overigens houdt ons verrekeningsbeding op, zodra hetgeen hij aan 't begin van de relatie heeft ingebracht, verrekend is met hetgeen ik meer aan inkomen heb gehad. Vanaf dat moment wordt alle vermogen aan 't eind gewoon 50/50 gedeeld. En ja, dat ligt vast in een notarieel samenlevingsovereenkomst.

Wat betreft de extra uitgaven: ik lap inderdaad vrolijk mee, zodra hij lekker kan genieten op de momenten dat hij dat wil, en als ik 'n keer wat wil, is daar ook ruimte voor

Mijn en dijn: ja, zodra er sprake is van mijn en dijn: aan 't einde van de relatie dus. Daarvoor is er sprake van "ons".

[Lothlórien]

MaximusTG schreef op donderdag 26 april 2012 @ 15:47:
Wat is daar dan de gedachte achter? Je voert toch samen een huishouding? Wat nou als een van de twee minder verdient dan de helft van wat jullie uitgeven?

De gedachte is dat we beiden al een lopende- en een spaarrekening hebben, een extra rekening zal in mijn ogen dus alleen maar extra pasjes, pincodes en (al zij het minimale) kosten met zich meebrengen.
Bovendien heb ik gewoon mijn eigen geld als ik een keer een CD wil/uitga met vrienden/boeken moet betalen etc.

mijn vriendin is verpleegkundige en ik studeer nog, dus we hebben al een verdeling afgesproken. Zo doet zij alle kosten van onze auto (zij is ook de enige die in dat ding rijdt) en betaalt zij TV, internet, telefoon.
Kosten voor de boodschappen en overige kosten hebben beide een aparte verdeling, dus de spreadsheet berekend welk deel zij moet betalen en wat ze al heeft voorgeschoten. (best leuk om zo'n ding op te stellen btw)

[RaZ]

sarinsarin schreef op donderdag 26 april 2012 @ 15:50:
Er zijn blijkbaar maar weinig mensen die het op 1 hoop gooien?

Wij dus wel. 1 rekening, hier komt dus alles op binnen en gaat alles van af. Simple as that.
Al die verhalen over gescheiden rekeningen, terugbetalen, verrekenen, verschil in inkomen... Als mensen er blij van worden, vooral doen, maar ik moet er niet aan denken.

Samenwonend trouwens, koophuis.

Edit: Wat MaximusTG zegt, gezamenlijke huishouding. Ik verdien wat meer, zij geeft meer uit, mooi toch.

Ik zou het ook niet anders willen dan als je samenwoont, ook alles samen doet. Dus niet het geneuzel met naar rato inleggen. Dan kan je ook naar rato eten op tafel zetten bijvoorbeeld. Ik lekker een peper-steak met een heerlijk sausje, en de partner smeert maar een broodje beleg.

Ik heb samengewoond met een meid die veel jonger was. Zij werkte 40 uur voor 400 euro. In een rato-voorbeeld zou ze niet eens een tandenborstel kunnen kopen.

Hell, zelfs toen ze helemaal geen inkomen had ga ik d'r toch ook niet zeggen: Je kan eten, douchen, maar als je iets wil kopen, heb je pech.

Als vrouwlief huisvrouw is, zou inhouden dat zij nooit, maar dan ook nooit iets kan kopen. Immers, er is geen inkomen.

Mocht ik een nieuwe realtie aangaan, en samenwonen, en zij wil naar rato (en dan vanuitgaande dat zij dan meer verdient, want het zijn voornamelijk de mensen die meer verdienen die zulke constructies willen), dan denk ik dat ik daar heel snel mee klaar ben.

[Mektheb]

Inderdaad mijne is ook huisvrouw en werkt ook nog 32uur, en dat is al werk genoeg en ookal verdien ik dan "wat meer" betekend dat niet dat het allemaal van "mij is"

Ik denk niet meer in alleen maar in ONS en WIJ

[_Apache_]

Ondergetekend werkt fulltime in de IT, zij 26u in de zorg. In den beginne reken je uit wat je gezamenlijke lasten zijn, alles van het huishouden worden op 1 hoop gegooid. Hypotheek, verzekeringen, vve, boodschappen (schatting), auto etc. Daar rolt dan een bedrag uit, in ons geval iets in de getallen van 1700-1800 euro.
Ik leg 65% in, zij de rest. Allebei kunnen we sparen, aan het einde van de maand staat er nog wat klein geld op.
Dit laat je allemaal van een gezamenlijke rekening afhalen en die hou ik een beetje in de gaten.

Geen gezamenlijke spaarrekening, wel gehad, maar privé spaarrekeningen werken makkelijker.

Grote(re) (meer eenmalige) bedragen, (auto onderhoud, uit-eten zoiets) doen we om en om en dat gaat een beetje handje-klap.

Belastingteruggave zien we als inkomen, en komt (van ons beide) terecht op de gezamenlijke rekening.

[ Voor 6% gewijzigd door _Apache_ op 26-04-2012 16:29 ]

[Bundin]

RaZ schreef op donderdag 26 april 2012 @ 16:23:
Mocht ik een nieuwe realtie aangaan, en samenwonen, en zij wil naar rato (en dan vanuitgaande dat zij dan meer verdient, want het zijn voornamelijk de mensen die meer verdienen die zulke constructies willen), dan denk ik dat ik daar heel snel mee klaar ben.

Ik zou niet teveel assumpties maken. Meer of minder verdienen heeft denk ik weinig te maken met hoe je je (gezamenlijke) geldstromen regelt. Ik denk dat het eerder afhangt van bijvoorbeeld ervaringen in het verleden, de manier waarop je (financiëel) opgevoed bent thuis en hoe lang je al samenwoont.

Daarbij worden sommige voorbeelden/uitspraken wel erg in het extreme getrokken hier, ik denk dat niemand zijn/haar partner droog brood zou laten eten of niet mee zou nemen op vakantie, dus dat soort voorbeelden aandragen om een punt te maken vind ik wat lame.

[RaZ]

Precies, want waar trek je de lijn. Als de partner, door welke reden dan ook, gewoon weinig tot niets kan inbrengen in het financiele plaatje, kan ze dus eigenlijk nooit iets leuks doen, zij of hij heeft daar immers het inkomen niet naar.

Dat vind ik echt asociaal egoistisch (en let op, dat is mijn persoonlijke mening).

En ik heb samengewoond met iemand die niet eens een inkomen had. Ja, dat kost mij extra geld, maar aan de andere kant krijg je er wel iets voor terug wat niet in waarde (geld) uit te drukken is.

Ik zal met liefde m'n partner dingen laten kopen van mijn centen. Behalve kunnen eten, is leven ook leuk om te doen. Of is de instelling, kijkend naar rato, met grote verschillen in inkomen dan dat de een straks elke dag naar de kroeg gaat, en de ander maar thuis moet blijven omdat zij geen inkomsten heeft die dat kunnen betalen.

Nee sorry, dat gaat er bij echt niet in. Maar wellicht ben ik redelijk ouderwets daar in. Maar ben dan ook opgegroeid met een werkende vader, en een niet werkende moeder. M'n vader werkte voor 4, m'n moeder zorgde voor 4.

Edit:
Disclaimer: Voor de mensen die wel alles naar rato doen, en daar helemaal happy mee zijn, ik heb er niets op tegen. Dat wil niet zeggen dat er op tegen ben hoor. Al zou ik zoiets absoluut niet willen. Je bent samen, je leeft samen, je doet alles samen, dus ook de welvaart deel je samen.

[ Voor 12% gewijzigd door RaZ op 26-04-2012 17:02 ]

[djlinsen]

RaZ schreef op donderdag 26 april 2012 @ 16:44:
Precies, want waar trek je de lijn. Als de partner, door welke reden dan ook, gewoon weinig tot niets kan inbrengen in het financiele plaatje, kan ze dus eigenlijk nooit iets leuks doen, zij of hij heeft daar immers het inkomen niet naar.

Dat vind ik echt asociaal egoistisch (en let op, dat is mijn persoonlijke mening).

En ik heb samengewoond met iemand die niet eens een inkomen had. Ja, dat kost mij extra geld, maar aan de andere kant krijg je er wel iets voor terug wat niet in waarde (geld) uit te drukken is.

Ik zal met liefde m'n partner dingen laten kopen van mijn centen. Behalve kunnen eten, is leven ook leuk om te doen. Of is de instelling, kijkend naar rato, met grote verschillen in inkomen dan dat de een straks elke dag naar de kroeg gaat, en de ander maar thuis moet blijven omdat zij geen inkomsten heeft die dat kunnen betalen.

Nee sorry, dat gaat er bij echt niet in. Maar wellicht ben ik redelijk ouderwets daar in. Maar ben dan ook opgegroeid met een werkende vader, en een niet werkende moeder. M'n vader werkte voor 4, m'n moeder zorgde voor 4.

Je trekt het in het extreme door, het gaat er om dat je de mogelijkheid hebt om iets te doen waar je geen enkele vorm van verantwoording voor hoeft af te leggen. Stukje financiele onafhankelijkheid geeft vorm aan je eigen identiteit. Ik ben ook opgegroeid met een werkende vader en een niet werkende moeder. Maar mijn moeder vond het heerlijk als ze eens een eigen zakcentje had en ons, mijn vader of vriendinnen eens kon tracteren van haar eigen geld. Dat mocht , kon en deed ze ook uit de gezamelijke rekening hoor, maar dat voelt anders.

Naar rato moet je breder zien dan percentage van inkomen, maar ook bijvoorbeeld naar rato van inzet in het huishouden.

[TheJVH]

Werkt er iemand hier ook met een programma om de financiën te regelen? Veel programma's willen dingen importeren of zijn (wanneer ik het even snel bekijk) bijzonder ingewikkeld. Ik wil zoiets als het excelsheet wat iemand eerder hier postte, alleen dan in een programma (zodat je bijvoorbeeld maandelijkse vaste lasten in kan voeren.

Iemand tips voor een programma op OS X of eventueel het internet?

[RaZ]

Als je het al hebt over verantwoording af te leggen, dan gaat er sowieso iets niet helemaal goed natuurlijk. Dat is dan ook iets wat ze bij mij niet hoefde te doen. Nu weet ik dat er ook mensen zijn die absoluut niet met geld kunnen omgaan. Wellicht had ik het getroffen, who knows.

Ja, het heeft mij geld gekost, haar niets tot nauwelijks. Maar wat ik aan geld daar in gestoken heb, is wat je terug krijgt niet in geld uit te drukken.

Iemand die zelf een modaal salaris verdient, en de partner die voor 40 uur in de week een minimumloontje verdient, is de rato in het huishouden ook 50:50. Immers je bent beide even lang van huis. Dan zal ik nog niet m'n partner weerhouden om dingen te gaan als daar geen geld voor is. Dan ben ik daar echt heel makkelijk in. Hoeveel heb je nodig? 100 tot 200 euro? Alsjeblieft, en geniet er van. Wat ze daar mee doet, als in verantwoording afleggen, het zal me werkelijkwaar niet boeien. Als ik haar daarmee gelukkig kan maken op dat moment, wie ben ik om dat haar niet te gunnen.

Zo ben ik, zo blijf ik. En dat is voor mij iets waar ik helemaal happy mee ben. En ja, dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn natuurlijk.

[djlinsen]

RaZ schreef op donderdag 26 april 2012 @ 17:24:

Iemand die zelf een modaal salaris verdient, en de partner die voor 40 uur in de week een minimumloontje verdient, is de rato in het huishouden ook 50:50. Immers je bent beide even lang van huis. Dan zal ik nog niet m'n partner weerhouden om dingen te gaan als daar geen geld voor is. Dan ben ik daar echt heel makkelijk in. Hoeveel heb je nodig? 100 tot 200 euro? Alsjeblieft, en geniet er van. Wat ze daar mee doet, als in verantwoording afleggen, het zal me werkelijkwaar niet boeien. Als ik haar daarmee gelukkig kan maken op dat moment, wie ben ik om dat haar niet te gunnen.

Zo ben ik, zo blijf ik. En dat is voor mij iets waar ik helemaal happy mee ben. En ja, dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn natuurlijk.

Lol dit is precies wat ik bedoelde te weerleggen in mijn vorige post, het gaat juist niet om het geld, het gaat om een stukje onafhankelijkheid en identiteit.