Dido schreef op woensdag 14 februari 2007 @ 08:43:
Tsja.
Huizenprijzen kunenn wel degelijk dalen, vraag het maar aan mensen die eind jaren 70, begin jaren 80 een foute keus gemaakt hebben
Daarnaast is "de jeugd van tegenwoordig" inderdaad verwend geraakt, mede onder invloed van de "na ons de zondvloed" babyboomers (pa en ma dus) die de niet alleen stinkend rijk zijn geworden (naar verhouding en gemiddeld) dankzij de economische opleving van de laatste 50 jaar (flink huis, twee auto's, vakantiehuisje, paar keer per jaar op vakantie, op je 55ste met pensioen - allemaal luxe die
hun ouders nooit voor mogelijk hadden gehouden.), maar die ook nog eens van hun pensioen willen genieten straks.
Het enige wat ze niet gedaan hebben was neuken. Althans, niet genoeg.
Dus we mogen straks met minde mensen meer kosten opbrengen, want niet alleen stikt het straks van de bejaarde babayboomers, ze verdommen het nog om dood te gaan ook

Allemaal niet zo heel erg, maar het betekent wel dat de huidige generatie niet mag en kan verwachten met hetzelfde gemak dezelfde luxe te verwerven. We gaan er niet dood aan, maar als ik mensen hoor klagen dat ze als starter geen eengezinswoning kunnen krijgen vraag ik me af waar ze het idee vanddan halen dat dat normaal zou moeten zijn.
Ik zal zeker niet ontkennen dat er verwende starters met onrealistische ideeen rondlopen, maar er is wel degelijk een probleem op dit gebied in nederland. Dat de vergrijzing zo'n groot probleem is, is het gevolg van struisvogelpolitiek door de korte termijn denkende politici, immers als er een 50 jaar geleden een begin was gemaakt om dit probleem op te lossen dan hoefde huidige generatie niet of kleiner deel van het gelag te betalen. Maar toen wilde politici al popi jopie en sinterklaas zijn om langer op het pluche te mogen blijven zitten. Wat wellicht nog erger is, is alles baseren op groei, groei en nog eens groei. Zie het brilliante omslagsysteem voor AOW. In mijn opinie ben je dan bezig een kaartenhuis te bouwen en als een kaart niet klopt. Bijvoorbeeld omdat de babyboomers niet genoeg "neuken" om even jouw termen te blijven dan gaat het wankelen en om te voorkomen dat het instort moet er gesleutelt worden en dat kost geld.
Het is al vaker opgemerkt (en terecht ) in dit topic, maar er is geen gebrek aan woningen. Er is een gebrek aan goedkope villa's voor mensen die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten.
Als er geen gebrek is aan woningen, wat is de verklaring dat de huizenprijzen in de afgelopen 10 tot 20 jaar met honderd procent of een veelvoud hiervan zijn gestegen? In mijn opinie is er geen andere verklaring dan dat er wel degelijk een tekort is aan huizen. Want de salarissen zijn zeker niet met de zelfde percentages gestegen, kortom een aanzienlijk groter deel van het salaris gaat op aan de woonlasten. Een andere indicatie van krapte op de markt is dat uiteindelijke prijs in het algemeen dicht bij de vraagprijs ligt.
Waarom ontstaan er net over de grens van belgie en duitsland nederlandse kolonies? Ik vermoed niet vanwege de cultuur of het betere klimaat, maar omdat de woonlasten lager zijn. Een collega van mn parttime job is naar duitsland verhuist en rijdt 4 dagen in week (4 daagse werkweek) naar Utrecht om te werken. Het wonen is daar goedkoper en bovendien zijn de autos ook goedkoper, wat voor haar het gunstiger maakt dan in nederland wonen en werken.
Mochten mensen inderdaad op zoek zijn naar goedkope villa's waarom zou de markt daar niet op in spelen? Maar dit gaat niet omdat de overheid bepaald waar, wat en hoe gebouwd wordt. Kortom de markt kan niet of nauwelijks inspelen op de vraag, ook omdat vanwege allerlei procedures het letterlijk jaren duurt voordat iets van de grond komt. In het algemeen heeft een aannemer de huizen sneller gebouwd dan dat de bureacratie is doorlopen.
Dido schreef op woensdag 14 februari 2007 @ 11:39:
[...]
En zelfs voor een hond die wel in Rotterdam is gaan wonen, omdat hij daar iets voor minder dan een ton kon vinden (nog een eengezinswoning ook - technisch gesproken).
Sorry, maar ik heb echt absoluut geen medelijden met mensen die klagen dat er niets te vinden is, terwijl ze nog wel het woord "willen" in de mond nemen. Dan
kies je er dus voor om niet iets betaalbaars te kopen.
Wat er gebeurt als iedereen mijn raad opvolgt? Dat zien we dan wel weer. Zoals al opgemerkt, de halve stad is te koop.
Er is geen tekort aan starterswoningen, er is een tekort aan luxeproducten voor verwende starters met absurde eisen.
[...]
Dan kijk je buiten dat dorp.
Nogmaals, als je jezelf op zo'n manier beperkt is er geen sprake van niet kunnen, maar van niet willen.
Ik
wil ook wel een villa in het groene hart, maar verdorie, die krnegen kosten meer dan een miljoen. Absurd dat ik daar als starter niet voor een redelijk prijs wat kan kopen
Kan ik me als starter een huis veroorloven? Jazeker.
Enne, Rotterdam is echt niet zo'n achterlijk derdewereldland als sommigen schijnen te denken. Then again, blijf het vooral denken, dat houdt de huizen tenminste betaalbaar vergeleken met de rets van de randstad

Is dat niet een tikkeltje kort door de bocht? Los van iemands privesituatie heb je ook nog zo iets als werk. Je kan wel naar Rotterdam verhuizen omdat daar de huizen goedkoper zijn, maar dan krijg je weer te maken met andere zaken zoals : Extra vervoerskosten, extra reistijd (zeker binnen de randstad) en werk van je partner. Zo simpel als jij het stelt is het zeker niet. Zeker niet met de kilometerheffing die binnen enkele jaren ingevoerd gaat worden, ver van je werk wonen zal dan nog harder worden bestraft, want OV is lang niet overal een geschikte oplossing.
Ik kan het weten ik heb 1,5 jaar 120 km enkele reis van mn werk gewoont, nu had ik het voordeel dat mn werk buiten de randstad lag en ik relatief weinig files had en mn reistijd tussen 5 kwartier en 2 uur lag. Wat in het ongunstigste geval betekende dat ik 12,5 uur per dag kwijt was aan werk en reizen. Ik had er niet zo veel problemen mee, maar collegas met kinderen zouden dat nooit doen omdat het in de praktijk betekent dat je je kinderen ongeveer uitsluitend in het weekend ziet.
There are never enough hours in a day, but always too many days before saturday.