Zo ben je naar aan het zoeken naar tutorials voor sony vegas 7.0, en vervolgens lees je een half topic over "God bestaat niet!" door.
Maar om ter zake te komen. Ik ben zoals aan mijn naam te zien is gelovig en dan wel in het volgende. God,Zoon,Heillige Geest. Dit houd dus in dat ik de bijbel behoor te kennen, dit is dan ook wat ik poog te doen met vallen en opstaan!
Ik zie hier veel personen praten over "gelovigen"(ik mik hier voor mijn gemak maar op de christelijke wereld) die door hun ouders als het ware verplicht zijn geloven. Het is ze met de paplepel ingegoten aspect. Dit geld inderdaad voor heel veel personen, maar wil je alsjeblieft de groep niet uitsluiten die tot geloof komt omdat men diegeen daar 1x over vertelt word en vervolgens de bijbel leest alsof het altijd al zijn grootse hobby geweest is! Mijn verhaal is dat mijn ouders me vroeger naar de kerk stuurde, rond mijn 12e levensjaar mocht ik zelf beslissen of ik al dan niet meeging of thuis bleef. Ik koos voor thuis, want geloof betekende niks voor mij en daarbij begreep ik er bar weinig van. Vervolgens ging ik lekker mijn gang met van alles en nog wat. Maakte mijn school af, kreeg een vriendin, ging werken, roken, blowen. Maar langzamerhand ging ik me steeds meer afvragen wat ik hier nou deed, waarom er zoveel mensen leden. En waarom ik mezelf zo kloten voelde op bepaalde momenten, wat steeds vaker voorkwam. Steeds meer zooi kwam er op me af (wat voor mij persoonlijk behoorlijk hard aankwam) vriendin kwijt, ineens geen werk meer, vaak onenigheid met mijn ouders, ruzie met vrienden. Naar enige tijd lezen over verschillende geloven en voorzichtig kijken naar deze geloven, vroeg een vriend van me of ik meeging naar een jeugdkerk. En dat wou ik dan wel eens zien en horen. Ik voelde me daar totaal niet op mijn gemak, en wou graag weg. Maar ik bleef om dat ik toch ook wel wou zien en horen. Van het 1 kwam het ander en ging steeds vaker naar bijeenkomsten en leerde in korte tijd best veel. Ik kwam bij verschillende kerken, en sprak mensen met een totaal interpratie van bepaalde bijbelstukken. Waardoor ik persoonlijk veel geleerd heb! Liefde is daarvan wel de grootste! Op een geven moment vond ik van mezelf dat ik de keus moest maken voor het geloof in God of in helemaal niks. Ik bad hevig uit een boekje wat ik had gekregen, een standaard aantal zinnen( je kent het vast wel, word je op straat wel is de hand gedrukt, door fanatieke christenen!). Ik gebruikte de desbetreffende woorden omdat anders niet wist wat ik moest zeggen. En nu komt de grap, ik voelde geen verlossing zoals sommige dat beschrijven, ik voelde verdriet en heel erg veel. Omdat ik teleurgesteld was in datgeen waar ik zo had gehoopt en dat was een klein beetje een warm gevoel krijgen voor wat ik dacht wie God was. De eerste paar weken week ik uit voor de kerk, maar op een bepaald ogenblik ging ik toch weer en naar gelang van tijd durfde ik de stap voor de 2e keer te zetten, en dacht bij mijn eigen als hij er is wil ik Hem leren kennen ook al wil hij mij niet kennen (vage redenering ik weet het

). Dus weer gebeden ditmaal met een aantal mensen erbij die erg ik erg goed kende, en dat was een geweldige ervaring. Voor degene die wel is drugs gebruikte hebben, dit was echt beter het is niet uit te leggen maar al mijn "persoonlijke shit" viel van me af. Ik voelde me zoals een christen dat beschrijft "herboren". Voor het eerst in een periode van 10 a 12 maand kon ik weer lachen, maar dan niet met een boer als kiespijn! Sindsdien geloof ik nog steeds met vallen en opstaan.
Dit verhaal is voor degenen die denken dat iedereen die met een geloof word opgevoed het zo maar even klakkeloos aanneemt van zijn/haar ouders.
Dan nu wat meer onttopic
Wetenschap=religie
Wetenschap is geen geloof, want een geloof is gebaseerd op iets want niet tast/zichtbaar is! En wetenschap is zeker wel tastbaar.
Wetenschap is wel een religie. Want een religie heeft regels anders kan religie niet standhouden, zo heeft de wetenschap regels waarvan er vele erg goed kloppen! Maar laten we niet vergeten en gaan lopen "fantaseren" zoals iemand anders in dit topic al aangaf over bepaalde theorieen die onmogelijk te bewijzen zijn. En dit is wat de wetenschap heel erg veel doet hedendaags!
"Ze roepen voor dat ze onderzoeken!"
Neem bijvoorbeeld koolstof datering als voorbeeld.
Er word een mammoet gevonden in Syberie, let wel we hebben het hier over 1 mammoet! Het ene gedeelte van zijn lichaam word met behulp van koolstofdatering gedateerd op 12.000 jaar en het andere gedeelte op 26.000 jaar

Dit is inmiddels allang bewezen dus ga niet lopen roepen dat het domme onzin is want je zet jezelf harstikke voor schut. Dit is wel een enorm verschil, de wetenschap roept hedendaags nog steeds dat koolstof datering nauwkeurig is

Alhoewel er ook wel wetenschappers zijn die dit niet meer ondersteunen en gelukkig de "religie" niet klakkeloos meer aannemen maar zelf of met collega`s gaan zoeken naar een oplossing voor het probleem.
Koolstofdatering 2
Er word een zeehondje gedood door een man en deze persoon brengt de dode zeehond naar een wetenschapper! De zeehond was welgeteld 1 week dood en werd gedateerd op 6000 jaar oud! Oeps foutje zeggen ze dan kan gebeuren, ik ga hier niet alle voorbeelden neerzetten anders zit ik hier over een goede 2 uur nog.
Feit is dat wetenschap een goed iets mits men de "wetenschappers" dus hun fouten kunnen toegeven en zich niet vastklampten aan 1 theorie.
Nu kunnen we precies datzelfde zeggen over een "christen". Maar wel met 1 uitzondering op de regel
Dat je gelooft in God,Zoon,Heillige Geest. Dit is geen voorrecht maar iets wat dood gewoon in dat voor velen zo "saaie" boek staat. Je moet altijd willen leren van je fouten, en zeker nooit roepen als je met iemand in de kling ligt God is met mij! God zal met je zijn omdat hij van je houd, hij is bij iedereen ook bij de mensen die niet van Hem houden. Als christen dien je daar rekening mee te houden. En dat kan soms heel erg frusterend zijn.
Aan degenen die vinden dat ze atheist zijn, stop met het gebruiken van dat woord, want God gelooft niet in athiesten. Als je zo graag niks wil geloven dat is jou keus maar loop dat ook niet te koop met een naambordje. Ik heb respect voor die mening die zulke personen hebben, een aantal vrienden van mij gelooft ook niet maar diegenen zeggen ook niet heel stoer dat ze atheist zijn! Een atheist is niks, het woord is leeg, ik zeg niet de persoon! Als je niet gelooft wees dan gewoon trots op wie je bent en ga niet bij een groep lopen die zogenaamd allemaal lekker nergens ingeloven, maar wel graag in een groep zitten.
PS: Neem mij niet kwalijk, dat ik hier een enorme discussie uitlok omtrend een aantal zaken, en dan met name het "athiest" wezen. Discussie is niet mijn sterkste punt en kan het moeilijk anders onder woorden brengen. Maar het zal fijn zijn als je mijn opvattingen over het atheist zijn, kan uitleggen mits ik deze verkeerd heb opgevat