DarthDavy schreef op woensdag 04 juli 2007 @ 14:48:
Troost je, bij mij is het net hetzelfde hoor.
Het besef bij mij is er gewoon omdat ik ook m'n oude consoles laat staan. Zo speelde ik vroeger Street Fighter II op m'n SNES op de hoogste moeilijkheidsgraad uit met ieder karakter.
Same here. Ik vind SF2 nog altijd het beste vechtspel ooit. Maar dat is puur persoonlijk, ik heb me ontelbare uren vermaakt met de verschillende versies (vanaf SF2 naar SF2 Turbo naar SF2 Alpha).
En nu zit ik ook in Tekken 5 te knoeien op easy. Maar gisteren nog eens een uurtje zitten spelen en echt wel vooruitgang geboekt in m'n skills. Wat is een uurtje? Vroeger zat ik uren aan een stuk achter m'n console, maar nu is daar geen tijd meer voor.
Tekken is niet mijn ding. Heb de oorspronkelijke Tekken gekocht toen de Playstation net uit was, maar heeft me nooit kunnen bekoren. Doe mij maar een old school 2D beat em up.
Final Fantasy VII op de PSX heb ik drie tot vier keer uitgespeeld en ook alle moeilijke dingen behaald zoals Knights of the Round Table en nog meer van die fun stuff. Final Fantasy X heb ik 1 keer doorgespeeld, van Final Fantasy X-2 heb ik de eindcredits nog niet gezien en Final Fantasy XII heb ik zelfs nog niet in m'n bezit.
Ik heb zelf X en X-2 nog nauwelijks gespeeld... geen tijd... en eerlijk is eerlijk, ook niet echt veel zin. Zelfde verhaal een beetje met FF3 op de DS, daar heb ik een paar uur in zitten maar het is allemaal meer van hetzelfde. Geweldig mooi allemaal, maar ik heb het allemaal al gezien. Een keer of 10.

God of War is een godsgeschenk uit de hemel. Gewoon hersenloos wat buttenbashen en lekker leveltje na leveltje afhaspelen tot je na enkele uren gamen de eindcredits over je scherm ziet rollen om dan voor de eeuwigheid in de kast te verdwijnen.
GoW2 zit toch al menig uur in... stuk of 12 denk ik... en heb nog geen credits gezien. (Da's geen klacht overigens

)
*zucht* nu ben ik oud en wijs geworden (ahum) en heb ik het geld om een spelletje of een console te kopen als ik daar zin in heb (moest verdorie 15 jaar geleden een half jaar lang mijn zakgeld sparen om 1 SNES game te kunnen kopen), heb ik de tijd er niet voor om die spellen tot op den draad te verslijten. Hehe

Daar zit ook wel een belangrijk punt: vroeger moest je echt lang sparen voor een game en wilde je er elk beetje speelplezier uit persen. Nu werk je ongetwijfeld en kun je het je veroorloven om een game te kopen, er een tijdje mee te spelen en dan verder te gaan naar de volgende. (Games zijn wel duur tegenwoordig, maar je begrijpt wat ik bedoel).
Ik heb tegenwoordig liever een groot aantal games waar ik een paar uur lol van heb en die relatief goedkoop zijn, dan een klein aantal games waar ik heel veel uren uit haal of kan halen en die relatief duur zijn.
M.a.w., ik ben echt een casual gamer geworden

Die brain-train-games op de DS zijn ook leuk om ff te spelen, terwijl ze weinig voorstellen en grafisch al helemaal onspectaculair zijn.