geloof niet dat ik me al eens voorgesteld heb. Althans jullie kennen mij natuurlijk als Yellowcube, jullie behulpzame en vriendelijke moderator
, maar ik heb hier nooit m'n fotogeschiedenis neergezet.
Hoe ben ik op fotografie gekomen?
Wel, m'n overgrootopa en z'n broers bouwden aan het einde van de 19e eeuw al hun eigen camera's en maakten hun eigen lichtgevoelige glasplaten voor in die camera's.
er zijn hele briefwisselingen uit die tijd over technieken, nieuw aangeschafte lenzen etc. Een van de camera's staat zelf nog bij mij thuis.
En zo maakten ze foto's. Zij gaven hun vaardigheden en enthousiasme door aan hun kinderen en dus aan mijn opa. En mijn opa drukte toen ik 5 was een Agfa camera in m'n handen met de opdracht een foto te maken van een onderwerp naar m'n keuze: dat werd een zonnewijzer.
wellicht geen interessant verhaal, maar een aardige aanloop
Die ene foto had m'n interesse in fotografie gewekt en op m'n 7e had ik genoeg geld bij elkaar gespaard om een Fujica MF te kopen (109 gulden)
Daar heb ik tot m'n 11e een hele bak foto's mee geschoten. Na m'n elfde heel even een Pentax compact zoom camera gehad en daarna ben ik overgestapt op een SLR (een Pentax ME met een 50mm f/1.7 en een Vivitar 150mm f/3.5 telelens).
Na een vakantie in de VS en een berg onscherpe foto's van een zeer bewegelijke kolibrie besloot ik dat ik een SLR met AF wilde hebben en dat werd een Minolta Dynax 7Xi met een 35-70 zoomlens.
Daar heb ik later nog een Sigma 180mm macrolens bij gekocht (een 1:2 macrolens wel te verstaan, aangezien dat er als arme student net af kon, maar ik was er erg blij mee). Veel plezier gehad van die (tank van een) camera en er ook heel veel foto's meegemaakt.
M'n moeder heeft via m'n opa het fotografie-gen meegekregen en dus had (nu helaas in ongebruik) ze haar eigen donkere kamer incl. apparatuur. Naar eerst veel helpen en meekijken ben ik vervolgens vrij actief bezig geweest met het zelf ontwikkelen en afdrukken van zwart wit foto's. Allemaal niet vreselijk hoogstaand, maar wel erg leuk en leerzaam.
In 1999 was de tijd daar dat ik door een bijbaantje bij een computerwinkel een digitale Sony Mavica FD-83 aan kon schaffen (een 0,8 Mpixel camera met jawel..diskette station om de foto's op te kunnen slaan). Wegens extreem bedroevende resultaten is dat ding weer verkocht en besloot ik het nog even bij film te houden.
In 2001 heb ik alsnog een Pentax EL-2000 aangeschaft. Dit was een 2,3 MPixel semi SLR omdat de echte dSLR's nog een beetje prijzig waren. In 2002 nog bijna overwogen om een Canon 300D te kopen, maar net nadat ik besloten had dit te doen kwam het nieuws van de Nikon D70 en dus werd de aanschaf nog even uitgesteld. Aangezien ik eigenlijk al ten tijde van de Dynax 7Xi een Nikon wilde hebben is het dus de D70 geworden. (jawel, Canonians…zo dichtbij waren jullie om mij in jullie kamp te hebben
).
De D70 was in eerste instantie uitgerust met een 24-135 f/2.8-4.0. Daar kwam toen een Sigma 50mm Macrolens bij. Vervolgens een 10.5 fisheye etc….
De D70 is dit jaar vervangen door een D200 en de lenzencollectie bestaat ondertussen uit een 10.5 f/2.8 fisheye, een 50mm f/1.4, een 50mm f/2.8 macro, een 17-55 f/2.8, een 180mm f/2.8 en de jongste (maar eigenlijk ook oudste) telg uit de lenzenverzameling is een Nikkor 35mm f/2 ais.
die fisheye was trouwens een lang gekoesterde droom sinds ik op m'n 9e een foto zag van de St.Pieterskerk in Rome genomen met een 15mm fisheye.
Ik haal een hoop plezier uit fotografie en gecombineerd met m'n voorliefde voor reizen is m'n "stijl" met name registratie, maar gewoon aanklooien met kleine experimentjes vind ik ook geweldig. Ik zie mezelf ook niet snel de hobby van fotografie opgeven en ik zal het voorlopig dus wel blijven doen. Wellicht dat ik er in de toekomst nog meer mee ga doen dan alleen hobbymatig. (m'n tante is enkele weken geleden op haar 58e nog begonnen aan de fotovakschool…dus ik heb geen haast). Hopelijk halen mijn achterachterkleinkinderen bovenstaande verhaal ooit aan als ze zelf vertellen waarom ze fotograferen.
Hoe ben ik op fotografie gekomen?
Wel, m'n overgrootopa en z'n broers bouwden aan het einde van de 19e eeuw al hun eigen camera's en maakten hun eigen lichtgevoelige glasplaten voor in die camera's.
er zijn hele briefwisselingen uit die tijd over technieken, nieuw aangeschafte lenzen etc. Een van de camera's staat zelf nog bij mij thuis.
En zo maakten ze foto's. Zij gaven hun vaardigheden en enthousiasme door aan hun kinderen en dus aan mijn opa. En mijn opa drukte toen ik 5 was een Agfa camera in m'n handen met de opdracht een foto te maken van een onderwerp naar m'n keuze: dat werd een zonnewijzer.
wellicht geen interessant verhaal, maar een aardige aanloop
Die ene foto had m'n interesse in fotografie gewekt en op m'n 7e had ik genoeg geld bij elkaar gespaard om een Fujica MF te kopen (109 gulden)
Daar heb ik tot m'n 11e een hele bak foto's mee geschoten. Na m'n elfde heel even een Pentax compact zoom camera gehad en daarna ben ik overgestapt op een SLR (een Pentax ME met een 50mm f/1.7 en een Vivitar 150mm f/3.5 telelens).
Na een vakantie in de VS en een berg onscherpe foto's van een zeer bewegelijke kolibrie besloot ik dat ik een SLR met AF wilde hebben en dat werd een Minolta Dynax 7Xi met een 35-70 zoomlens.
Daar heb ik later nog een Sigma 180mm macrolens bij gekocht (een 1:2 macrolens wel te verstaan, aangezien dat er als arme student net af kon, maar ik was er erg blij mee). Veel plezier gehad van die (tank van een) camera en er ook heel veel foto's meegemaakt.
M'n moeder heeft via m'n opa het fotografie-gen meegekregen en dus had (nu helaas in ongebruik) ze haar eigen donkere kamer incl. apparatuur. Naar eerst veel helpen en meekijken ben ik vervolgens vrij actief bezig geweest met het zelf ontwikkelen en afdrukken van zwart wit foto's. Allemaal niet vreselijk hoogstaand, maar wel erg leuk en leerzaam.
In 1999 was de tijd daar dat ik door een bijbaantje bij een computerwinkel een digitale Sony Mavica FD-83 aan kon schaffen (een 0,8 Mpixel camera met jawel..diskette station om de foto's op te kunnen slaan). Wegens extreem bedroevende resultaten is dat ding weer verkocht en besloot ik het nog even bij film te houden.
In 2001 heb ik alsnog een Pentax EL-2000 aangeschaft. Dit was een 2,3 MPixel semi SLR omdat de echte dSLR's nog een beetje prijzig waren. In 2002 nog bijna overwogen om een Canon 300D te kopen, maar net nadat ik besloten had dit te doen kwam het nieuws van de Nikon D70 en dus werd de aanschaf nog even uitgesteld. Aangezien ik eigenlijk al ten tijde van de Dynax 7Xi een Nikon wilde hebben is het dus de D70 geworden. (jawel, Canonians…zo dichtbij waren jullie om mij in jullie kamp te hebben
De D70 was in eerste instantie uitgerust met een 24-135 f/2.8-4.0. Daar kwam toen een Sigma 50mm Macrolens bij. Vervolgens een 10.5 fisheye etc….
De D70 is dit jaar vervangen door een D200 en de lenzencollectie bestaat ondertussen uit een 10.5 f/2.8 fisheye, een 50mm f/1.4, een 50mm f/2.8 macro, een 17-55 f/2.8, een 180mm f/2.8 en de jongste (maar eigenlijk ook oudste) telg uit de lenzenverzameling is een Nikkor 35mm f/2 ais.
die fisheye was trouwens een lang gekoesterde droom sinds ik op m'n 9e een foto zag van de St.Pieterskerk in Rome genomen met een 15mm fisheye.
Ik haal een hoop plezier uit fotografie en gecombineerd met m'n voorliefde voor reizen is m'n "stijl" met name registratie, maar gewoon aanklooien met kleine experimentjes vind ik ook geweldig. Ik zie mezelf ook niet snel de hobby van fotografie opgeven en ik zal het voorlopig dus wel blijven doen. Wellicht dat ik er in de toekomst nog meer mee ga doen dan alleen hobbymatig. (m'n tante is enkele weken geleden op haar 58e nog begonnen aan de fotovakschool…dus ik heb geen haast). Hopelijk halen mijn achterachterkleinkinderen bovenstaande verhaal ooit aan als ze zelf vertellen waarom ze fotograferen.
My doctor says that I have a malformed public-duty gland and a natural deficiency in moral fibre and that I am therefore excused from saving the world