Goemon DS gaat nu toch wel aardig. Met een klein beetje hulp van de gamefaqs messageboards.

(er is nog geen faq geschreven). Ik zit nu in het tweede level, alleen ik ging af omdat ik perongeluk op de zelfvernietingsknop van Impact de robot drukte. (Waarom zit die er überhaupt op?!

).
Ik heb ook al een vaas mogen maken in een pottenbakkerij minigame.

Dat gaat ongeveer hetzelfde als in de carving-demo van nintendo zelf, erg grappig om te doen maar wel moeilijk.
Het touchscreen wordt doorlopend gebruikt. Soms is het noodzakelijk (zoals bij een wandelende kaars, de eindbaas van level 1, wiens vlammetje je moest doven door er met je vinger op te drukken.

), maar het wordt ook gewoon gebruikt om het gebruiksgemak te verhogen. In een dorp kun je simpelweg iemand aanraken om er tegen te praten. Je hoeft niet eerst naar hem toe te lopen en dan pas op A te drukken. Ik moet zeggen dat dat me ook erg goed bevalt.
Er zitten ook nog twee klassieke konami-games in die rechtstreeks vanaf het titelscherm te bereiken zijn. Space Manbow en Quarth. Allebei wel leuk, maar ik moet zeggen dat ik het in de snes goemon-spellen leuker vond om zulke spellen daadwerkelijk in-game tegen te komen in een arcade-hal. En dat je er ook echt voor moest betalen met muntjes.
Al met al, toch best een goed speelbare game. Met gewoon rondlopen en tegen iedereen praten kom je al een heel eind. Hopelijk blijft dat later in het spel ook zo. Als er nog een echte fetch-quest komt waarin je voorwerpen van allerlei personen los moet peuteren dan wordt het lastiger... Ik zal nog wel laten weten of ik het hele spel door kom zonder al te grote problemen. Het speelt uiteraard weer fantastisch. In het simpele hack'n slash platformgenre blijft Goemon onovertroffen.

En er zijn ook weer lekker veel minigames deze keer, altijd leuk voor de variatie. En de graphics zijn ronduit prachtig. Een ouderwets japanse aquarel die helemaal tot leven komt.