Na een soepele vlucht van een paar uur met de Moohjet is het team weer terug bij het eiland, Lunix landt het toestel met een soepele beweging, "vergeet de chauffeur niet een fooi te geven als u het toestel verlaat" zegt Lunix lachend. Rookie grijnst terwijl hij zegt: "ik zal je vannacht een fooi geven als je niet uitkijkt". De sfeer is goed, de gegevens die Sparky en Rookie in Praag verzamelden, waren tijdens de vlucht geupload naar het hologram op het mainframe en werden geanalyseerd, en de mannen hadden een goed gevoel over de actie en zelfs TripleB liep met een zichtbare glimlach.
"OK lui!", riep TripleB, "We hebben een lange dag gehad en er is goed gewerkt, tijd om te relaxen. We kijken morgen wel naar de data", de mannen knikten. Het resterende stukje avond werd er veel gelachen. Doc die over "vroeger" vertelde, toen je submoleculaire deeltjes nog met een telraam moest berekenen, Sparky die (zeer vals) op de tafel stond te zingen en The Kid die, na aandringen van TripleB of ze niet naakt kon, het hologram in een hawaii outfit had gestoken.
De dag erna was de bekende "day after". Doc vroeg zich af waar hij geslapen had, The Kid die zijn onderbroek raar genoeg op zijn hoofd had en TripleB die nog steeds lag te snurken. Zelfs Sparky had het zwaar en had zijn ochtendwandeling ingekort tot 10 kilometer. Rond twee uur in de middag was het team weer een beetje wakker en besloot na het nuttigen van de lunch naar de onderdelen en de scans uit het consulaat te kijken, de sfeer was nog steeds optimaal. Doc, Sparky en Rookie concentreerden zich op de onderdelen die door Sparky meegenomen waren en de rest van het team verdiepte zich in de gescande data uit de kluis. Na een middag studeren, en het maken van hypotheses kwam de groep weer bij elkaar in de commandoroom. Een weinig verlichte kamer met grote TFT schermen van waaruit het team de beschikking had over satellietfeeds en rechtstreekse toegang tot het S.T.A.T.S mainframe.
"Dit is wat we weten" begint TripleB, "we weten dat er een goed georganiseerde groep is die naar de naam Polish Unified Tactical Analysts luistert, afgekort P.U.T.A. Ze hebben verschrikkelijk goede financiering waarvan we nog niet exact van kunnen zeggen waar die vandaan komt. We weten wel dat de Poolse overheid, er al dan niet van op de hoogte, geld in de organisatie stopt, tenzij ze echt denken dat een bureaustoel 10.000 euro kost. De reden van het bestaan van de groep is simpel, ze willen op nummer één komen in alle distributed projecten die er zijn. We hebben zelfs al aanwijzingen dat ze het distributed kantklossen willen overnemen." De leden van het team kijken elkaar aan en schudden hun hoofd, dit gaat te ver.
TripleB gaat verder: "We hebben uit de documenten een paar adressen in New York kunnen vissen waar waarschijnlijk onderdelen voor supercomputers wordt nagemaakt. De onderdelen die we uit Praag hebben zullen daar waarschijnlijk ook vandaan komen. We gaan morgen met een klein team naar het adres waar naar de grootste waarschijnlijkheid de onderdelen geassambleerd worden en blazen de boel op. De taakverdeling ligt voor jullie, gaan mee: Doc, Lunix, Rookie en ik. Lees het goed door en zorg dat je genoeg slaap hebt want we vertrekken om 04:00 uur". Het team babbelt nog heel even wat na maar al snel gaan ze één voor één slapen.
De trip naar New York duurde kort en Lunix slaagde er weer in om het toestel ongezien en geruisloos op het dak te zetten van een grote loods in het havengebied. De sfeer was gespannen. Het was wel vaker gespannen als ze een actie uitvoerden maar dit keer hadden ze toch minder info over de locatie dan ze hadden gewild.
De mannen forceerden het slot van een deur op het dak en glipten naar binnen. Het pand bestond slechts uit twee verdiepingen maar was wel erg lang. De mannen gaven elkaar het afgesproken seintje en verspreidden zich om de explosieven die Doc gemaakt had te plaatsen. Doc had veel tijd gestoken in het maken van deze springladingen, hij had er een kleine EMP module ingebouwd die er zeker voor zou zorgen dat alle electronica onbruikbaar zou worden na detonatie. De mannen verspreidden zich door de hal. Er liepen nu al mensen, allemaal met de bekende tattoo. Zo geruisloos mogelijk liepen de S.T.A.T.S leden door de P.U.T.A hal. TripleB en Doc bereikten de plekken waar de ladingen geplaatst moesten worden redelijk makkelijk, het was lekker rustig in hun hoek. Lunix en Rookie hadden meer moeite met het ontwijken van mensen.
Na ongeveer tien minuten gaven de teamleden elkaar via hun Blaat door dat de ladingen geplaatst waren en de detonatietijd op vijf minuten ingesteld was. De mannen begonnen aan de weg terug naar de deur van waar ze kwamen. TripleB en Doc waren als eersten terug bij de deur van het dak, Lunix volgte na een paar minuten…. maar waar bleef Rookie? Hij moest nu toch wel opschieten want dit gebouw ging hard de lucht in, en daar wou je niet inzitten. TripleB begon te vloeken door zijn Blaat: "gotverdomme Rookie, nog één minuut". Rookie antwoordde: "ik ben er bijna!". Op dat moment begon er een man in de hal te schreeuwen: "INTRUDERS !!!!!!" wijzend op de groep van TripleB die bij de deur zat te wachten. Meteen kwamen uit alle hoeken bewaking en de kogels vlogen de mannen om de oren. "WE MOETEN HIER WEG !" schreeuwde Lunix, en hij trapte de deur naar het dak open. "Rookie is er nog" riep TripleB. "Als we hier blijven zijn we allemaal het haasje" zei Doc en sleurde TripleB mee het dak op. "Nog 45 seconden en de boel ontploft" riep Doc terwijl de mannen in de Moohjet doken. Lunix bedacht zich geen moment en starte de jet, terwijl de jet opsteeg ontploften de ladingen en een grote vuurbal verzwolg de jet.
Het leek vanaf een afstand of de poorten van de hel open waren gegaan en de duivel zelf voor een koekie naar buiten gekomen was. Het vuur van de eerste ontploffing zakte wat weg en de Moohjet kwam tevoorschijn. Lunix was een beetje duizelig door de eerste schok maar wist de jet richting de wolken te sturen, de buitenaardse legering waar de romp van gemaakt was bleek niet gevoelig voor de hitte van het vuur of de kracht van de explosies. Terwijl de jet nog éénmaal over de explosie site vloog en TripleB naar tekenen van levensvormen zocht met de boordcomputer, keek Doc door een raam naar buiten. "Dat overleeft helemaal niemand", mompelde hij. De computer bevestigde het; geen tekenen van leven.
TripleB zette koers naar het eiland, niemand sprak maar TripleB zijn nachtmerrie was waarheid geworden, hij was een teamlid verloren. Aangekomen op het eiland liepen de drie mannen de commandoroom in, Sparky was bezig een CIA satelliet af te luisteren, "hoe is het gegaan" vroeg hij. De mannen stonden stil met tranen in hun ogen.
Duizenden kilometers verderop wordt een man wakker met veel pijn, hij kijkt om zich heen en ziet behalve brokstukken van een enorme explosie drie mannen met een tattoo die hij herkent. Rookie voelt een harde slag in zijn gezicht, het wordt weer donker. |
|
:strip_exif()/u/26278/wapen60.gif?f=community)
:strip_exif()/u/55496/mymoodWK.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/23872/Y2.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/53754/crop5f96dc1010e28_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/75371/airtimeSmall.jpg?f=community)
:strip_exif()/u/33792/kitty_anim.gif?f=community)
:strip_exif()/u/30785/gryffindor.gif?f=community)
