Na de actie in de jungle van een paar dagen geleden zat Sparky regelmatig op zijn kamer na te denken over wat er mis was gegaan. Hij kon het maar niet verkroppen dat de actie mislukt was. Hij was gewoon zo moe van de cheaters in de verschillende D.net projecten. Daar had de supercomputer in één klap daar een einde aan kunnen maken. Zijn brein ratelde onafgebroken, wat was het dat ze over het hoofd gezien hadden. Dit was een breinbreker die hij tijdens zijn studie ook wel eens had gehad, maar dan was het antwoord altijd in één of ander boek te vinden, deze moest hij zelf oplossen. De pieper op zijn Blaat ging af, het teken dat hij weer naar de schietbaan moest, hij moest zijn schietlessen aan de rest van het team weer geven. De lessen liepen goed, het team had er een aangeboren aanleg voor. Sparky had de meest absurde dingen gemaakt die hij bedenken kon om ze op een hoog niveau te krijgen, zelfs TripleB had meegedaan toen hij de mannen eerst 10 kilometer had laten lopen en daarna een gruwelijk hindernisparcours had laten afleggen voor ze aan het schieten toe kwamen. Zelf had Sparky nog wel veel vaker willen trainen, maar hij had gezien dat de groep dát niet aankon. Zelf sliep hij zeer weinig, twee of drie uur per nacht was ongeveer zijn gemiddelde, hij had ook nooit meer slaap nodig gehad, iets wat tijdens zijn studententijd zeer handig geweest was.
Sparky liep door het complex richting schietbaan toen hij het gevoel had dat hij door een enorme koe op zijn hoofd geraakt werd, hij had het! Hij wist wat er miste, INFORMATIE. De meeste informatie haalden ze op dit moment uit de analyses van de S.T.A.T.S computer die door het hologram gemaakt werden, van het internet en van satellieten waar Lunix op inbrak, maar dat was gewoon niet genoeg. Sparky zette het op een lopen en liep zo snel hij kon naar de schietbaan alwaar bijna het hele team al stond te wachten, Doc kwam op zijn bekende manier ontspannen aanlopen en krabde zich nog eens op zijn hoofd, mompelend: “Als ik de basenparen meng dan…”. “DOC !”, riep TripleB, “schiet eens op man”, Doc liep er geen stap harder om.
“Ey jongens luister”, begint Sparky, “we hadden toch mail onderschept over een bijeenkomst morgen in Praag, van die groep waar we nog steeds geen vat op hebben kunnen krijgen? Ik heb een goed idee, wat nou als we er niet naar binnen stormen maar de boel infiltreren, op die manier hebben we een veel grotere kans de groep op te rollen en de computer terug te krijgen”. Er valt een stilte in de groep, de mannen kijken elkaar aan. Rookie is de eerste die antwoord geeft: “Ik ben voor, het is iets wat we niet eerder gedaan hebben, maar we kunnen alles leren”. De rest van de groep knikt instemmend. De schietlessen zijn vervallen, de hele groep kruipt achter de computers en begint te zoeken naar elk spoortje info dat ze verder kan helpen, een adres en datum hadden ze al, zelfs al het wachtwoord, maar welke situatie gaan ze aantreffen? Na een half uur zoeken is Doc de eerste die begint te praten. “Ik heb het”, zegt hij, “Het adres is een Pools consulaat in Wenen en volgens de black pages op het net is er morgen een feest ter ere van de verjaardag van de consul-generaal, daar moeten we heen”. “Daar kan ik wel voor zorgen”, zegt het Hologram, die zich voor de gelegenheid in een schitterende avondjurk gestoken had. “Ik heb het mainframe in het Poolse consulaat gehackt en ik heb kopieën gemaakt van de uitnodigingen, wie gaan er heen?”. TripleB staat op, “Er moeten een paar vlotte babbelaars heen, vrijwilligers?” Rookie en Sparky steken hun hand op. “Ok jullie gaan, zorg dat je goed voorbereid bent, overleg met The Kid en Doc voor de spullen die jullie nodig hebben” TripleB kijkt nog even naar de mannen, draait zich om en loopt weg. Sparky en Rookie staan ook op en lopen met Doc en The Kid mee.
De rest van de dag waren Sparky en Rookie bezig met het treffen van voorbereidingen, een feest aan het consulaat was toch heel wat anders als een gevecht in de jungle. Doc en The Kid waren met de mooie uitvindingen gekomen, van slaappoeders voor in drankjes tot minicamera’s die via satelliet bediend konden worden. Aan het eind van de dag kwam TripleB de ruimte binnen, “dit zullen jullie nodig hebben” zegt hij, en hij legt een paar smokings neer, compleet met vlinderdas. “Ow jah”, gromt Sparky, “dat gedeelte was ik vergeten.”
“Afmaken waar jullie mee bezig zijn en slapen lui, morgen wordt een lange dag”, zegt TripleB, de mannen knikken instemmend. De dag erna staat Rookie vroeg op en loopt naar het verblijf van Sparky, na een paar keer aankloppen doet Sparky eindelijk open. “Verslapen?” vraag Rookie lachend, “ben je gek, ik ben al wezen hardlopen, zwemmen en heb mijn harde schijf al gedefragmenteerd”, antwoordt Sparky met een glimlach. Na alles ingepakt te hebben verzamelen de mannen in de hangar en laden alles in een gewoon uitziende jet met een staart in koeienmotief gespoten, “we moeten proberen onopvallend te werken” zegt Lunix.
Aangekomen in Praag namen de mannen individueel kamers in het Hilton, recht tegenover het Poolse consulaat. Lunix loopt door de kamers van het hotel, kijkt om zich heen en zegt lachend ”GOH, wat hebben we het toch zwaar”. De mannen pakken hun spullen uit en lopen nog een keer het plan door, “Rookie en Sparky gaan naar binnen als Nederlandse diplomaten” ,legt Lunix uit, “vergeet niet wat sigaren in je zak te douwen, anders val je uit je rol. Wij volgen jullie met warmtegevoelige en röntgen apparatuur, aan de hand van het signaal van jullie Blaat kunnen we zien waar jullie zitten. Nu even synchroniseren jullie, beiden even de koe op TSC!.” De mannen knikken. “Onthoud dat we niet met zwaar geschut naar binnen kunnen als het fout gaat”, zegt Lunix terwijl Sparky en Rookie opstaan en de deur uitlopen.
Binnenkomen was geen probleem, de uitnodigingen van het Hologram werkten feilloos. Eenmaal binnen liepen de mannen door de drukte naar de verre zijde van de met diplomaten bevolkte kamer. “Zoek jij boven in het gebouw, ga ik de kelder in” fluistert Sparky, Rookie draait zich om en loopt snel de grote trap op.
Na drie kamers zonder gelukt doorgezocht te hebben, loopt Rookie een groot kantoor binnen. Een mooi groot bureau met eveneens grote stoel staan in het midden, aan de wand een schilderij van koeien, Rookie voelt dat hij hier goed zit. Hij schuift het schilderij opzij, en ja hoor, daar zit een kluis. Rookie haalt een interface kabel uit zijn Blaat en plak die op het elektronische slot van de kluis, hij fluistert in zijn Blaat “ey lui, kan het Hologram dit slot even regelen?”, vijf seconden later piept de kluis en de kluisdeur zwaait een stukje open, Rookie lacht. Hij haalt de papieren uit de kluis en begint ze te lezen, “Top Secret” “D.net” “world domination” dit is het ! Rookie scant snel de documenten in met zijn Blaaten legt de spullen terug in de kluis. Hij heeft het schilderij nog niet terug gehangen of het licht van de kamer gaat aan. “WHO AARE YOUS”, klinkt er in gebrekkig Engels. Rookie draait zich om en er staan twee brede mannen voor hem. “I’m lost, I’m looking for the toilet”, zegt Rookie, hij kan zich wel voor zijn kop slaan, in zo’n duffe smoes trappen ze nooit. “Zeh toilet is next doar” antwoordde de man, Rookie kan het niet geloven, niet te snugger die Polen. Hij loopt snel de deur uit en maakt de nu verplichte stop in het toilet, hij wacht daar twee minuten en fluistert in zijn Blaat: “Sparky, jij daar ?” “Hoe wist je dat ik hier was”, grapt Sparky terug. “Waar ben je ei?”, zegt Rookie, “In de hal op weg naar buiten” antwoordt Sparky. Rookie bedenkt zich niet en loopt snel de grote trap af en loopt met Sparky richting uitgang als ze ineens worden gestopt door een medewerker van het consulaat, “yous aare not leaving!!!!, not witzout a little present cow from Poland”. De man lacht en overhandigd de twee S.T.A.T.S agenten een klein koetje, terwijl de beide mannen opgelucht naar buiten lopen gooien ze de koeien weg, die zooi kan gebugd zijn.
Terug in het hotel staat de rest van het team klaar om te vertrekken, wegwezen is het verstandigste volgens TripleB, voordat de Polen wakker worden. In de jet vertelt Rookie over de documenten die hij gevonden heeft en Sparky vult hem aan dat er in de kelder onderdelen van een supercomputer liggen, maar de onderdelen zijn niet origineel!. Zijn de Polen de computer aan het nabouwen ?
De mannen zwijgen op weg naar het eiland, ze hebben nu in ieder geval wat informatie.
|
|
:strip_exif()/u/26278/wapen60.gif?f=community)
/u/20018/wessie.JPG?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/53754/crop5f96dc1010e28_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/55496/mymoodWK.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/23872/Y2.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/7270/liss.jpg?f=community)
