Tuurlijk, maar ik strijdt niet met bahsj, ik vond het juist leuk.Wok schreef op 29 augustus 2004 @ 02:01:
[...]
Je snapt zelf natuurlijk ook wel dat het niet mijn bedoeling was om je af te zeiken.Het was voor mij alleen een perfecte gelegenheid om je 'taalstrijd' met bahsj even te ondermijnen
![]()
Juist, maar daarom pleit ik er ook voor dat mensen zinnen maar eens 2x over lezen en niet meteen gaan 'gillen'.Toch is bovenstaande een mooi voorbeeld van hoe er over het algemeen tegen WL aangekeken word. Uiteraard ben ik er niet tegen om wat minder gebruikelijke termen te gebruiken in een WL-waardige discussie. Het moet echter niet ten koste gaan van de essentie van de post/discussie. Zoals Reyn Eaglestorm in dit topic al eens aangaf, gaat het om correct taalgebruik. Voor niet WL-ingewijden wordt correct taalgebruik echter al snel als synoniem gezien voor moeilijke termen gebruiken en ja, dat schrikt af.
Ik heb dat artikel eens gelezen en ik ben van mening dat ik naar nodeloos opgeklopte tekst zit te lezen. Overigens interesseert mij dat onderwerp ook eigenlijk niets en ik denk dat dit ook voor mensen meespeelt.Om nog maar eens even het topic van Irons aan te halen (sorry Irons: no hard feelings). Hij heeft een goed stuk geschreven waarover de nodige discussies gevoerd kunnen worden. Het taalgebruik van het stuk is echter dusdanig dat er slechts een selecte groep zich aangesproken voelt om zich in de discussie te mengen, terwijl het onderwerp an sich toch redelijk breed genoemd kan worden.
Ik denk dat de mensen die het interesseert wel door taalgebruik heenlezen. Ik vond Irons verhaal qua onderwerp gewoon niet aanspreken. Wollig taalgebruik of niet. Ik denk dat dit ook mee speelt. Maar Irons verhaal is een uitzondering, geen regel. Ik vraag me heel erg af of Iron's topic langer had geleefd als het wat minder bombastisch was opgezet.[
Hier zit dus een knelpunt: het stuk mist een stuk toegangkelijkheid. De tekst is namelijk toegespitst op een (kleine?) groep mensen die zich er in het dagelijks leven mee bezighoudt. Dat is prima voor het tijdschrift waarvoor het oorspronkelijk is geschreven, maar daarmee wordt de doelgroep sterk beperkt. De doelgroep van WL is echter een stuk breder. WL is in mijn ogen nog steeds bedoeld om de minder triviale zaken aan de kaak te stellen, ongeacht de opleiding/afkomst/whatever van de gebruiker. Met taalgebruik kun je je doelgroep echter onbedoeld een stuk kleiner maken met een soort van isolement als gevolg. De taal is een krachtig instrument en ik vind dat men daar voorzichting mee om dient te gaan.
Nogmaals: dit is niet als persoonlijke aanval bedoeld(tegen een ieder die zich eventeel aangesproken zou voelen)
W&L vereist denk ik wel een soort minimum basis-niveau dus of het echt voor alle opleidingen etc. is. Dat heeft niets met elitairisme te maken maar ik zie het gewoon als een constatering.