Vrijgevochten intellectuelen zijn dus in feite een soort onvermijdelijk kwaad?Verwijderd schreef op 19 september 2002 @ 14:22:
Vrijgevochten intelellectuelen zullen er altijd zijn. Er zijn altijd mensen die zich tegen de maatschappij afzetten. zoals bijv. Nietsche. Daarvoor hoef je geen vrije moraal te prediken.
Dan kijk je niet goed om je heen, of je hebt verkeerde vrienden. Mijn ervaring is dat ik ten volste kan genieten van de rijkheid van de samenleving en van het gezamenlijke beleven van een pilsje, een goede film, een bos-/strandwandeling met mensen die mij dierbaar zijn. Maar als je denkt dat ik iets mis dan hoor ik dat graag van je.Dat is jouw beleving. Wat je niet kent dat mis je ook niet. Ik vind dat onze samenleving steeds armer wordt. Het gezamenlijke beleven verdwijnt steeds meer.
Nee, zeer zeker niet! Als kinderen ruzie maken, dan moet de leraar als bemiddelende partij optreden en proberen de kinderen te leren dat je het ook anders op kunt lossen. En dat gebeurt ook (op mijn school tenminste wel). Mijn moeder is overblijfmoeder en ik vind dat zij werk doet dat misschien nog wel belangrijker is, dan dat van een hoogleraar wiskunde aan de universiteit.Dat leraren op het schoolplein emotionele vorming moeten stimuleren is zeker als grapje bedoeld.
Sociale controle hoort vooral te gebeuren door ouders en leraren. Niet door je bejaarde buurvrouw die je van achter de geraniums in de gaten houdt.Als normen en waarden uit de samenleving verdwijnen zoals nu het geval is wordt het heel moeilijk om dat weer terug te krijgen. De enige manier om mensen te motiveren normen en waarden over te brengen op hun kinderen is via sociale controle. En in onze individualistische maatschappij is elke vorm sociale controle bijna verdwenen. Mensen in de grote steden kennen hun buren nauwelijks en als iemand midden op de straat in elkaar wordt geslagen, bemoeit niemand zich er nog mee.
Sociale controle door voorbijgangers is echt van uitermate kleine invloed. Als je bijvoorbeeld iemand aanspreekt op zijn gedrag als hij iets op de grond gooit, dan trekt ie zich er in de regel geen reet van aan. Simpelweg omdat voorbijgangers niet verantwoordelijk zijn voor jouw gedrag. Ze hebben geen overwicht zoals ouders en leraren dat wel (behoren te) hebben. En als je ziet dat iemand in elkaar geslagen wordt, dan bel je 112, je onthoudt de kenmerken van de dader en laat het slachtoffer niet alleen (tenzij je een boom van een vent bent die de slachtoffers ECHT kan helpen).
Dan veroordelen ze wat ze niet kennen en dat is precies de xenofobie waar deze samenleving onder lijdt. De meerderheid van Nederland is niet agressief, asociaal, drugsverslaafd en dakloos en zelfs van de meesten die dat WEL zijn, heb je doorgaans niks te vrezen (al moet je natuurlijk wel op je hoede zijn).We zijn bang voor groepjes jongeren, voor donkere mensen, voor onze agressieve buurman, voor asociale buurtbewoners, voor zwervers, voor verslaafden. We lopen er met een boog omheen. Een van de redenen dat buitenlanders bang zijn om zich buiten hun eigen gemeenschap te begeven, is de normloze rotzooi die ze daarbuiten aantreffen, die onvolprezen eigen moraal van jou.
Het probleem is, zoals je zelf al zegt, dat mensen BANG zijn voor hun medemens. Maar is dit een reele angst? Is de criminaliteit werkelijk zo hoog?Na de tweede wereldoorlog waren mensen bang van elke vorm van authoriteit. Dat is zo ver door geslagen dat elke respect voor auhoriteit verdwenen is. Maar wat is het gevolg: nu zijn we doodsbang voor onze medemens. Elkaar hulp bieden is er niet bij. Het volk is bang en roept dat de overheid de problemen harder moet aanpakken. Maar meer politieagenten kunnen deze problemen niet oplossen. Dat is geen afdoende alternatief voor een samenleving waain normen en waarden onderuit gehaald zijn. Uiteindelijk is ook de politie onderdeel van die samenleving. Diezelfde politie die veracht en bespot wordt, moet het vuilnis van de maatschappij opruimen. De gedachte dat je dit soort problemen met geld en meer blauw op straat kan oplossen is een illusie.
Niet ondankbaar. Als je het goed doet, kun je trots zijn op je kinderen en al ken ik dat gevoel nog niet, het moet geweldig zijn lijkt me.Het individualisme zorgt ervoor dat ouders veel meer met zich zelf bezig zijn, dan normen en waarden aan hun kinderen over te brengen. Kinderen opvoeden is een uitermate arbeidsintensief, tijdrovend en ondankbaar proces.
Kom op... Individuele gevallen zijn natuurlijk geen aanwijzing voor een maatschappelijk probleem.Als je tegenwoordig de krant leest val je van de ene verbazing in de andere. Niet alleen neemt de criminaliteit toe, maar je ziet dat egoisme en individualisering leiden tot hele nieuwe misstanden die vroeger eenvoudigweg niet voorkwamen.
Stel doodt kind om 'vrij' te zijn
vrouw verkracht na aanrijding
/me wacht geduldig op de dag dat deze redeneerfout niet meer gemaakt wordt.
Nu maak je jezelf toch wel een beetje belachelijk... Je gaat me toch niet vertellen dat er vroeger geen vrouwen verkracht en kinderen vermoord werden?Dit soort dingen was vroeger ondenkbaar en daarom gebeurden ze ook niet.
Nog meer individuele gevallen... Je zou meer indruk maken als je met een grafiek komt die laat zien dat de criminaliteit op alle fronten is toegenomen en een grondige analyse van de oorzaak daarvan door een genomeerd onderzoeksinstituut.Nu mensen hun eigen fantasien mogen uitleven is niets meer ondenkbaar. Er zijn geen grenzen meer. In tijdje terug werd in tilburg een automobilist doorgeschoten omdat hij boos was op een andere automobilist.
Vroeger waren er ook seriemoordenaars. De aandacht in de media voor dit soort tot de verbeelding sprekende criminaliteit is toegenomen, of het ook echt vaker voorkomt is daarmee niet gezegd.Mensen laten zich in hun gevoelens niet meer remmen door een ingebouwde moraal. Geen enkele gruwelijkheid is meer ondenkbaar, alleen de fantasie houdt ze nog tegen. Vandaar dat als iemand een orginele misdaad pleegt, dit vrij snel wordt nagevolgd door anderen. Een mooi voorbeeld zijn de schietpartijen op scholen.
Alleen voor mensen die graag criminaliteit plegen. En als ik moet kiezen tussen student of crimineel, dan lijkt me de keus vrij simpel. Als de overheid het onaantrekkelijk maakt om crimineel te zijn (hoge pakkans, zware straf) dan is het vanuit individualistisch standpunt enorm DOM om crimineel te zijn.Zonder een maatschappelijke moraal is de criminaliteit niet in de hand te houden, ook niet met bergen politie. Trouwens is een politiestaat dan de waarborg voor individualisme? Jullie eenvoudigen van geest schijnen niet te willen begrijpen, dat criminaliteit juist de ultieme vorm is van een persoonlijke moraal.
Mijn en jouw moraal kunnen wel eens dichter bij elkaar liggen dan je denkt. Veel normen en waarden waar jij voor staat heb ik ook (respect voor autoriteiten zoals politie, leraren en ouders, de samenleving moet meer sociaal en minder egoistisch en materialistisch worden etc.).
Maar mooie tirades tegen individualisme zoals die ik net van je gelezen hebben helpen ook niet om die normen en waarden aan mensen te leren. Mensen denken nu eenmaal vanuit zichzelf en dat verandert niet zomaar. Het grootste verchil tussen ons, is dat daar waar jij het slechte van de mensenlijke potentie ziet, zie ik het goede. Met dezelfde vrijheid en macht om dingen te vernietigen kun je ook dingen creeren. Mensen hebben niet als doel om al het mooie op deze wereld te vernietigen. Integendeel! En als je dat erkent, dan zul je misschien zien dat het nog best goed kan komen met de mensheid.