Dido schreef op 06 augustus 2002 @ 11:54:
Nee, maar jij kunt ook niet bewijzen dat er GEEN paarse olifantjes met vijf poten zijn. Het probleem met de stelling "Er bestaat ten minste een paars olifantje met vijf poten" is dat hij wel bewijsbaar is, namelijk door een zo'n fantje op tafel te leggen (pas op je tafel!), maar hij is niet
falsifieerbaar. Dus kun je nooit
bewijzen dat het niet waar is.
Het gaat er dan ook niet om wat je kunt bewijzen, want als God bewezen werd was er geen "geloof" meer, en bewijzen dat -ie niet bestaat is per definitie onmogelijk!
Dit is een totaal andere flame war, maar ik wil hier toch eventjes op ingaan. Zoals al in vele andere discussies is gezegd, is het bewijzen van het bestaan van het Goddelijke in geen enkel opzicht te vergelijken met het bewijzen van iets fysieks, zoals een paars vijfpotig olifantje.
De paradox van elk geloof is dat je moet geloven om het bewijs te krijgen. Net als een operating system zich aan zijn eigen bootstraps moet optrekken (vandaar dat dat proces bootstrappen, ofwel booten heet), moet een geloof dat ook. Het 'probleem' bij het booten van een computer is dat er in het begin niets is. Maar om een programma aan de praat te krijgen, zal je eerst iets moeten hebben dat dat programma uitvoert. Totdat er een operating system is, is er niets, en dus ook niets om dat operating system te laden. Zo ook, totdat er geloof is, is er geen reden om te beginnen te geloven.
Het menselijk geloofsbios dient dus gevonden te worden. Bij mij begon het met Twijfel. Door Twijfel ben ik gaan nadenken, gaan redeneren. Ik kwam erachter dat de standpunten van gelovigen slechts goed te begrijpen zijn als je je in hun positie verplaatst, en het allemaal vanuit hun standpunt bekijkt. Op die manier tegen geloof aankijkend, vanaf de kant van de gelovige, als een levensechte Pretender (als je die serie niet kent, moet je vaker televisie kijken

). En toen kwam het geloofsbios: de gedachte "stel nou dat ze gelijk hebben". Dat als aanname nemend, bleek het geloof wel degelijk te kloppen.
Welk geloof? Vrijwel elk geloof.
Ik ontdekte namelijk een alomaanwezige levensenergie, die aan de basis staat voor alle religies ter wereld. Annwn (Awen, de Bron), Akasha (de Geest), Ohm (de Universele Vibratie), Chi (de Energie), Reiki (de Levensenergie), Wakantanka (de Grote Geest), Spiritus Sanctus (de Heilige Geest), deze alomaanwezige energie komt voor in elk geloof, zelfs in de meeste levensfilosofieën die niet op Goden gebaseerd zijn, en in vele oosterse geneeskunsten en filosofieën.
Alle Goden en Godinnen, Engelen, Heiligen, Demonen, Draken, Elven, Dwergen, Trollen, Geesten, Spoken, en andere zulksoortige verschijnselen zijn aspecten van de Bron. Al het leven: jij, ik, je buurman, je hond, de mug die je vannacht gestoken heeft, de planten in je tuin, hebben in zich een klein beetje van de Bron: de geest.
Zoals Jezus zei, "God is in mij, en ik ben in God" (of omgekeerd). Hij bedoelde daarmee niets anders dan dat de Goddelijke energie een deel van hem is, en dat hij een deel van de Goddelijke energie is -
zoals dat geldt voor iedereen.
Ahum, sorry voor dat lange offtopic stuk, maar ik hoop dat nu eindelijk begrepen wordt dat je geloof niet kunt bewijzen. Je kunt het slechts booten. Dat zou tweakers toch wel aan moeten staan?

Het lijkt me eens stuk interessanter om te kijken naar de overeenkomsten in de grote wereldreligies. Eerlijkheid, volharding en lief zijn voor elkaar. Hebben ze d'r allemaal wel inzitten, hoor. Zelfs de levensbeschouwingen die daarbij geen God gebruiken als referentiekader...
Bijna. De grootste overeenkomst tussen alle religies (niet alleen de grote), en verreweg de meeste levensbeschouwingen zonder Goden, is de Bron.
Alle religies en levensbeschouwingen - het zijn slechts verschillende interepretaties van het zelfde fenomeen. Mijn interpretatie licht vrij dicht bij de Keltische tradities, vandaar dat ik prefereer om die alomaanwezige energie Annwn te noemen. Voor het zelfde geld had ik richting Gnosticisme of de Kaballah geneigd (wat in namelijk ook zeer interessante filosofieën vind) en had ik het Eloh genoemd (zie je overigens de overeenkomst tussen Eloh (Hebreeuws) en Allah (Arabisch)).
Om terug te komen bij Jehova's Getuigen, waar deze thread over gaat, lijkt hun geloof ook wel wat op Kaballah en Gnosticisme. In de Kaballah wordt aangenomen dat tijdens de Creatie iets fout is gegaan (wat overigens totaal niet overeenkomt met het geloof van Jehova's Getuigen). De energie van God stroomde naar de aarde door negen Sephirot, die echter vernietigd werden. Kaballisten werken eraan de Sephirot te repareren, en dus de wereld terug bij God te brengen. Gnostici gaan nog een stukje verder, door aan te nemen dat de creatie überhaupt een fout was, en zij werken dus niet alleen om de wereld met God te herenigen, maar om, als bijeffect, de Schepping ongedaan te maken. Anyway, het terugkeren tot God van de hele wereld is ook het hoofdthema bij Jehova's Getuigen, maar volgens hen zullen slechts zij die tijdens hun leven in de hereniging geloofden zich ook daadwerkelijk met God herenigen. De anderen blijven achter op aarde, die, volgens verscheidene Christelijke filosofieên, verandert in de Hel, alwaar de Gevallen Engel heerst - oftewel, volgens die filosofieën (en ook volgens Jehova's Getuige, als ik me niet vergis) bestaan Satan en de Hel nog niet. Pas aan het Einde der Tijden, ofwel de Hereniging met God, zullen Satan, de Hel, en alles wat daarbij hoort ontstaan.
Please do correct me if I'm wrong.
Het is alleen een echte hetze als het uit Hetzerath komt, anders is het gewoon sprankelende ophef.