Op zaterdag 08 juni 2002 00:21 schreef Delphi32 het volgende:
[..]
Grappig, dat heb ik nou ook...
Ik heb veel respect voor de pilots hier die de FMC onder controle krijgen, de vele posts hierover met belangstelling gelezen, maar als ik zelf moet vliegen dan vind ik VFR op de korte afstand toch leuker.
De voorbereiding bestaat dan uit het bestuderen van de charts (als die er zijn), het weer, de afstand, gewicht van toestel, benodigde brandstof, en het verzamelen van de nav data. Vanaf het moment dat ik alles heb, gaat alles met de hand en raak ik de autopilot niet meer aan (liefst GPS window ook niet aanzetten, maar daar ontkom ik nog niet altijd aan

). Op die manier ben ik in de lucht eigenlijk constant bezig, onder andere met de vraag 'zit ik waar ik dacht dat ik moest zitten, of moet er gecorrigeerd worden?'. Dat heb ik persoonlijk liever dan een vlucht in de FMC pleuren, op start drukken en wachten tot de landing geweest is (ik chargeer, bewust maar NOFI).
Laat ik voorop stellen NOFI!!
Doe je het voor de fun dan is het de lucht in met dat ding en zelf je optimale route bepalen zodat je ook nog eens goed uitkomt voor de landing. Zonde om dan een duur product als FS2002 te kopen terwijl je nog niet eens de helft van alle mogelijkheden benut.
Daarentegen kan je ook proberen FS2002 te beoefenen zoals het oorspronkelijk is bedoeld: Simulatie, proberen de realiteit zo dicht mogelijk te benaderen voorzover FS2002 dat tenminste mogelijk maakt.
Dan blijkt dat iedere vlucht volgens de officiele luchtvaart-regels moet: VFR of IFR.
Oftewel, alle luchtvaartregels en procedures in acht nemend.
Een IFR vlucht op VATSIM is dan naar mijn mening zelfs nog gecompliceerder en tijdrovender dan een VFR vlucht maar wel heel erg realistisch:
Het begint al voordat je uberhaupt FS2002 hebt gestart.
* Charts van de airports zodat je aan de hand van de taxisigns en andere markeringen je positie op een vliegveld kan bepalen en weet via welke taxiways je naar welke holding point van de active runway moet.
* De route bepalen aan de hand van High Altitude Enroute Charts en dus ook rekening houdend met het feit dat veel airways alleen North- of Southbound worden gevlogen, NAT (North Atlantic Track) en ETOPS-rules.
* Dan natuurlijk de METAR raadplegen en zodoende te weten op welke toegestane flightlevels de wind het meest gunstig staat voor de betreffende vlucht.
* Wanneer je de airways en de weerrapporten hebt ga je vervolgens bepalen van welke runway je zal moeten vertrekken en landen. Aan de hand daarvan ga je vervolgens bekijken welke SID en STAR moet worden gevlogen.
* vervolgens berekenen hoeveel fuell totaal voor de vlucht, daarbij dus ook rekening houdend met alternate airports, ETOPS, MTOW en MLW om maar wat te noemen.
* Dan kan je eindelijk FS2002 starten.
* Beginnen met een Cold an Dark Cockpit van een 737/767/777/747 en dan zelf de hele opstart procedure doorlopen en dus ook de door mij zo geliefde FMC/MCP instellen; V1-V2-Vr, je weet wel. Geeft me toch iedere keer weer een kick, zeker omdat ieder foutje later wordt afgestraft.
* Contact zoeken met de ATC en vanaf dat moment volledig vetrouwend op de Charts, METAR, FMC-data, TCAS en ATC. Geen nep met een GPS, Spot View, CTRL+S of FSNAV.
* Tijdens take off en approach de correcte transition altitude/level-QNH, Noise abatement Rules, check lists en niet te vergeten de ATC in acht nemen.
* tijdens de vlucht alle FMC-, engine/systems-data, t /d, en ATC in de gaten houden. Op een NAT-route bijvoorbeeld ook de Sel-Cal gebruiken.
*Bij de landing MLW, V-speeds checken, d/h, landing-config, en indien nodig fuel uit de center- naar de wingtanks pompen. CATII-III- en noise abatement-rules kunnen ook nog meespelen.
* Eenmaal op de STAR zal de ATC je verder vectors geven en komt het echt aan op NDB/ADF, VOR, NAV1-2 en ISEC kennis. Je vliegt zelden je approach volgens je complete flightplan maar op instructie van de ATC.
Voorbeeldje van hoe realistisch het kan. Ook met een plane op FL390 en op VNAV-LNAV heb je dan zeker genoeg te doen.
Als je begint op VATSIM kom je er achter dat je eigenlijk niet zo gek veel weet van de luchtvaart als je dacht te weten. Alleen de communicatie met de ATC is in het begin al een dagtaak en een volle bak met zweetdruppels.
Ik voelde me de eerste keren toch echt alsof ik pas met FS2002 was begonnen terwijl ik toch ook al sinds FS5.0 vaak vlieg. Zelf eerst met de kleine prop-planes begonnen en daarna pas de grotere jet gaan ontdekken zodat je voldoende basiskennis hebt, iets waarvan je telkens weer profijt hebt ook in een 747 op FL410 met de a/p aan.
Niet dat bovenstaande manier de enige echte/juiste is. Ieder zijn ding en zolang je er maar plezier aan beleeft moet je schijt aan de rest hebben en er gewoon van blijven genieten. Zoveel mensen zoveel smaken.
Ik wil alleen proberen duidelijk te maken dat je van FS2002 kan maken wat je zelf wilt, maar dat de mensen die vliegen op FL350 op de autopilot het zeker net zo druk kunnen hebben en misschien wel akelig realistisch bezig kunnen zijn, in tegenstelling tot wat anderen soms denken.